எட்டுத்தொகை – ஐங்குறுநூறு

ஐங்குறுநூறு  – Ainkurunūru

Translation by Vaidehi

Copyright ©  All Rights Reserved 

தமிழ் உரை நூல்கள்:
ஐங்குறுநூறு – ஔவை துரைசாமி – தமிழ் மண் பதிப்பகம், சென்னை
ஐங்குறுநூறு – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் – சைவ சித்தாந்த நூற்பதிப்புக் கழகம், சென்னை
ஐங்குறுநூறு – அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – நியூ செஞ்சுரி புக் ஹவுஸ், சென்னை
ஐங்குறுநூறு – தி. சதாசிவ ஐயர் – உலகத் தமிழாராய்ச்சி நிறுவனம், சென்னை

Please substitute the …….. in the poems with blank spaces.  Vaidehi

Marutham Thinai, Ōrampokiyār 1 – 100 – Hero’s infidelity and the heroine’s resentment

மருதத் திணை, ஓரம்போகியார் – ஊடலும் ஊடல் நிமித்தமும்

Some Common Marutham Thinai Scenarios
The hero takes a concubine
The hero plays with his concubine/concubines in the river
The heroine is very sad and hurt
The heroine’s friend confronts the hero about his affair
The concubine talks about her feelings
The concubine talks about the heroine
The hero uses a messenger bard to send word to the heroine
The heroine tells the bard about her sad feelings
The heroine tells the hero how hurt she is
The heroine tells the hero about gossips that have risen
The heroine tells the hero that he was seen with his concubines
The heroine’s friend speaks her mind to the messenger bard
The heroine’s friend refuses the hero entry into his marital house

வேட்கைப் பத்து – Ten on Wishing
Poems 1 – 10 are spoken by the heroine’s friend to the hero.   She refers to the heroine as ‘mother’.  The poems begin with praises for Āthan and Avini, members of the Chēra dynasty.  யாயே (3) – பழைய உரை:  தலைவியை யாயென்றது புலத்தற்கு காரணமாயின உளவாகவும் அவை மனங்கொள்ளாத சிறப்பை நோக்கி.  யாமே (3) – பழைய உரை:  யாமே எனப் பன்மை வாய்பாட்டாற் கூறியது, ஆயத்தாரையும் உளப் படுத்தற்கு.

ஐங்குறுநூறு 1, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
வாழி ஆதன்! வாழி அவினி!
நெல் பல பொலிக, பொன் பெரிது சிறக்க,
என வேட்டோளே யாயே, யாமே,
நனைய காஞ்சிச் சினைய சிறு மீன்
யாணர் ஊரன் வாழ்க,
பாணனும் வாழ்க, என வேட்டேமே.

Ainkurunūru 1, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Long live Āthan!  Long live Avini!
May paddy fields yield rich harvest!
May the country flourish!
So desired my friend!

We desired that the man from the
rich town with budding kānji trees
and pregnant small fish,
live a long life along with his bard!

Notes:  The unfaithful hero returns home to the heroine who accepts him.  He asks the heroine’s friend about how the heroine managed in his absence.  The heroine’s friend utters these words which reveal the fine traits of the heroine.   ஆதன், அவினி – சேர மன்னர்கள்.  உள்ளுறை:  பழைய உரை: பூவும் புலாலும் ஒக்க விளையும் ஊரன் என்றது குலமகளிரைப் போலப் பொது மகளிரையும் ஒப்புக் கொண்டொழுகுவான் என்பதாம்.  யாமே (3) – ஒளவை துரைசாமி உரை – யாமே எனப் பன்மை வாய்பாட்டாற் கூறியது, ஆயத்தாரையும் உளப்படுத்தற்கு.  இலக்கணக் குறிப்பு:  பொலிக, சிறக்க, வாழ்க – வியங்கோள் வினைமுற்றுக்கள், நனைய – பெயரெச்சம், சினைய – பெயரெச்சம், வேட்டோள் – வேட்டாள் என்பது வேட்டோள் எனத் திரிந்தது, யாணர் ஊரன் – யாணர் புதியது ஆகுபெயரால், செல்வ வருவாய் குறித்தது, யாமே – ஏகாரம் பிரிநிலை, exclusion, யாயே – ஏகாரம் தேற்றம், certainty, பாணனும் – உம்மை இறந்தது தழுவியது; இழிவு சிறப்புமாம், வேட்டோளே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, வேட்டேமே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  யாணர் – புதிதுபடற் பொருட்டே யாணர்க் கிளவி (தொல்காப்பியம், உரியியல் 83).

Meanings:  வாழி ஆதன் – long live Āthan, வாழி அவினி – long live Avini, நெல் பல பொலிக – may there be abundant rice paddy, பொன் பெரிது சிறக்க – may there be riches, என – thus, வேட்டோளே – she desired, யாயே – friend, யாமே – we, நனைய – with buds, காஞ்சி – portia tree, பூவரச மரம், Thespesia populnea, சினைய சிறு மீன் – pregnant small fish, யாணர் ஊரன் – the man from prosperous town, வாழ்க – may he live long, பாணனும் வாழ்க –  may the bard live long, என – thus, வேட்டேமே – we desired

ஐங்குறுநூறு 2, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
வாழி ஆதன்! வாழி அவினி!
விளைக வயலே, வருக இரவலர்,
என வேட்டோளே யாயே, யாமே,
பல்லிதழ் நீலமொடு நெய்தல் நிகர்க்கும்
தண்துறை ஊரன் கேண்மை,
வழிவழிச் சிறக்க, என வேட்டேமே.

Ainkurunūru 2, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Long live Āthan!  Long live Avini!
May fields yield harvest!
May those in need come for alms!
So desired my friend!

We desired that her friendship
with the man from the cool shore,
where many-petaled, blue waterlily
blossoms are like the white waterlily
flowers, will flourish forever.

Notes:  The unfaithful hero returns home to the heroine who accepts him.  He asks the heroine’s friend about how the heroine managed in his absence.  The heroine’s friend utters these words which reveal the fine traits of the heroine.   உள்ளுறை:  பழைய உரை: சிறப்புடைய கருங்குவளையுடனே சிறப்பில்லாத நெய்தல் நிகர்க்கும் ஊரன் என்றது, குலமகளிருடனே பொதுமகளிர் இகலும் ஊரன் என்றவாறு.  பல்லிதழ் (4) – ஒளவை துரைசாமி உரை – அகரம் கெட்டு ‘குறியதன் முன்னர்த் தன்னுரு இரட்டலும்’ (தொல்காப்பியம், எழுத்து 160) என்றதனால் லகரம் இரட்டித்து பல்லிதழ் என முடிந்தது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  விளைக, வருக, சிறக்க – வியங்கோள் வினைமுற்றுக்கள், வேட்டோள் – வேட்டாள் என்பது வேட்டோள் எனத் திரிந்தது, யாமே – ஏகாரம் பிரிநிலை, exclusion, யாயே – ஏகாரம் தேற்றம், certainty, வயலே  ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, வேட்டோளே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, வேட்டேமே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   வாழி ஆதன் – long live Āthan, வாழி அவினி – long live Avini, விளைக வயலே –  may the fields yield harvest, வருக இரவலர் – may those in need come, என – thus, வேட்டோளே – she desired, யாயே – friend, யாமே – we, பல்லிதழ் நீலமொடு – with blue waterlilies with many petals (பல்லிதழ் – அகரம் கெட்டு ‘குறியதன் முன்னர்த் தன்னுரு இரட்டலும்’ – தொல்காப்பியம், எழுத்து 160, என்றதனால் லகரம் இரட்டித்து பல்லிதழ் என முடிந்தது), நெய்தல் நிகர்க்கும் – are looking like white waterlilies, it is white waterlily in this context,  தண்துறை ஊரன் – the man from the cool shore town, கேண்மை – friendship, love, வழிவழிச் சிறக்க – let it flourish again and again, let it flourish forever, என – thus, வேட்டேமே – we desired

ஐங்குறுநூறு 3, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
வாழி ஆதன்! வாழி அவினி!
பால் பல ஊறுக, பகடு பல சிறக்க,
என வேட்டோளே யாயே, யாமே,
வித்திய உழவர் நெல்லொடு பெயரும்
பூக்கஞல் ஊரன், தன் மனை
வாழ்க்கை பொலிக என வேட்டேமே.

Ainkurunūru 3, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Long live Āthan!  Long live Avini!
May milk flow abundantly!
May bulls thrive!
So desired my friend!

We desired for the family life of the
man from the town with abundant
flowers, where farmers who seed
return with rice paddy, to flourish.

Notes:  The unfaithful hero returns home to the heroine who accepts him.  He asks the heroine’s friend about how the heroine managed in his absence.  The heroine’s friend utters these words which reveal the fine traits of the heroine.   உள்ளுறை:  பழைய உரை: உழவர் முன்பு விளைந்த செருவின் நெல்லொடு பெயருமென்றது, பின்வரும் பரத்தையர்க்கு வருவாய்பண்ணி அக்காலத்து உளராகிய பரத்தையரோடு இன்பம் நுகர்வான் என்பதாம்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  ஊறுக, சிறக்க, பொலிக – வியங்கோள் வினைமுற்றுக்கள், வேட்டோள் – வேட்டாள் என்பது வேட்டோள் எனத் திரிந்தது, யாமே – ஏகாரம் பிரிநிலை, exclusion, யாயே – ஏகாரம் தேற்றம், certainty, வேட்டோளே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, வேட்டேமே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  வித்திய உழவர் நெல்லொடு பெயரும் (4) – ஒளவை துரைசாமி உரை – விளைத்தற்குச் சென்ற உழவர் முன்னே விளைந்துள்ள நெல்லைக் கொண்டு மீளும்,  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – கழனியிலே வித்தினை விதைத்த உழுதொழிலாளர் கூலி நெல்லோடு செல்லும்.

Meanings:   வாழி ஆதன் – long live Āthan, வாழி அவினி – long live Avini, பால் பல ஊறுக – may milk flow abundantly, பகடு பல சிறக்க – may many bulls thrive, என – thus, வேட்டோளே – she desired, யாயே – friend, தேற்றம், certainty), யாமே – we, வித்திய உழவர் – farmers who planted seeds, நெல்லொடு பெயரும் – they return with rice paddy, பூக்கஞல் ஊரன் – the man from the town with abundant flowers, the man from the town dense with flowers, தன் மனை வாழ்க்கை – his family life, பொலிக – may it flourish, என – thus, வேட்டேமே – we desired

ஐங்குறுநூறு 4, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
வாழி ஆதன்! வாழி அவினி!
பகைவர் புல் ஆர்க, பார்ப்பார் ஓதுக,
என வேட்டோளே யாயே, யாமே,
பூத்த கரும்பின், காய்த்த நெல்லின்
கழனி ஊரன் மார்பு
பழனம் ஆகற்க, என வேட்டேமே.

Ainkurunūru 4, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Long live Āthan!  Long live Avini!
May enemies eat grass!
May Brahmins chant!
So desired my friend!

We desired that the chest of the
man, from the town where
sugarcane blooms and paddy mature,
not become common property.

Notes:  The unfaithful hero returns home to the heroine who accepts him.  He asks the heroine’s friend about how the heroine managed in his absence.  The heroine’s friend utters these words which reveal the fine traits of the heroine.   உள்ளுறை:  பழைய உரை: பூத்துப் பயன்படாக் கரும்பினையும் காய்த்துப் பயன்படும் நெல்லினையுடைய ஊரன் என்றது, ஈன்று பயன்படாத பொது மகளிரையும் பயன்படும் குலமகளிரையும் ஒப்ப நினைப்பான் என்றவாறு.  இலக்கணக் குறிப்பு:  ஆர்க, ஓதுக – வியங்கோள் வினைமுற்றுக்கள், வேட்டோள் – வேட்டாள் என்பது வேட்டோள் எனத் திரிந்தது, யாமே – ஏகாரம் பிரிநிலை, exclusion, யாயே – ஏகாரம் தேற்றம், certainty, வேட்டோளே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, ஆகற்க – வியங்கோள் எதிர்மறை, negative command, வேட்டேமே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   வாழி ஆதன் – long live Āthan, வாழி அவினி – long live Avini, பகைவர் புல் ஆர்க – may enemies eat grass, பார்ப்பார் ஓதுக – may Brahmins chant, என – thus, வேட்டோளே – she desired, யாயே – friend, யாமே – we, பூத்த கரும்பின் – with flowering sugarcanes, காய்த்த நெல்லின் – with mature rice paddy, கழனி ஊரன் மார்பு – the chest of man from the town with fields, பழனம் ஆகற்க – may it not become common land, என – thus, வேட்டேமே – we desired

ஐங்குறுநூறு 5, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
வாழி ஆதன்! வாழி அவினி!
பசியில் ஆகுக, பிணி சேண் நீங்குக,
என வேட்டோளே யாயே, யாமே,
முதலை போத்து முழு மீன் ஆரும்
தண்துறை ஊரன் தேர், எம்
முன்கடை நிற்க, என வேட்டேமே.

Ainkurunūru 5, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Long live Āthan!  Long live Avini!
May there be no hunger!
May diseases go far away!
So desired my friend!

We desired that the man from the
cool shore, where male crocodiles
swallow huge fish, come in his
chariot and wait in our front yard.

Notes:  The unfaithful hero returns home to the heroine who accepts him.  He asks the heroine’s friend about how the heroine managed in his absence.  The heroine’s friend utters these words which reveal the fine traits of the heroine.   உள்ளுறை:  பழைய உரை: முதலை போத்து முழு மீன் ஆரும் தண்துறை ஊரன் என்றது, ஒருங்கு வாழ்வாரைப் பழைமை நோக்காது உயிர் கவர்வான் என்பதாம்.  முதலை போத்து (3) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – ஆண் முதலை, ஒளவை துரைசாமி உரை – இள முதலை.  இலக்கணக் குறிப்பு:  ஆகுக, நீங்குக, நிற்க – வியங்கோள் வினைமுற்றுக்கள், வேட்டோள் – வேட்டாள் என்பது வேட்டோள் எனத் திரிந்தது, யாமே – ஏகாரம் பிரிநிலை, exclusion, யாயே – ஏகாரம் தேற்றம், certainty, வேட்டோளே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, வேட்டேமே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   வாழி ஆதன் – long live Āthan, வாழி அவினி – long live Avini, பசி இல் ஆகுக – may there be no hunger, பிணி சேண் நீங்குக – may disease go far away, என – thus, வேட்டோளே – she desired, யாயே – friend, யாமே – we, முதலை போத்து – male crocodile, முழு மீன் ஆரும் – swallows fat fish, swallows huge fish, தண்துறை ஊரன் – the man from town with cool shore, தேர் – chariot, எம் – our, முன்கடை நிற்க – should stand in the front yard, என – thus, வேட்டேமே – we desired

ஐங்குறுநூறு 6, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
வாழி ஆதன்! வாழி அவினி!
வேந்து பகை தணிக, யாண்டு பல நந்துக,
என வேட்டோளே யாயே, யாமே,
மலர்ந்த பொய்கை முகைந்த தாமரைத்
தண்துறை ஊரன் வரைக,
எந்தையும் கொடுக்க, என வேட்டேமே.

Ainkurunūru 6, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Long live Āthan!  Long live Avini!
May the king’s enemies go away!
May he thrive for many years!
So desired my friend!

We desired that the man from the
cool shore,
where lotus plants put out buds
in large ponds, come and marry her,
with the consent of our father.

Notes:  The hero who married the heroine after their secret love which continued for long, asks the heroine’s friend about how the heroine managed during that time.  She responds with these words.   உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – பொய்கைய்க்கண் அரும்பெடுத்த தாமரையுடைய தண்துறை என்றது, சிறந்த குடியின்கண் தோன்றிய எம்பெருமான் வாழ்க்கைத் துணைவியைத் தேர்ந்து கொண்டனை, அவளும் அறவாழ்க்கைக்குச் சமைந்து நின்றாள்.  அவளை மணந்துகொண்டு நீ பல்லாண்டு வாழ வேண்டும் என்னும் குறிப்புடையேம் யாங்கள் என்னும் உள்ளுறை பொருளுடையது என்க.  இலக்கணக் குறிப்பு:  தணிக, நந்துக, கொடுக்க, வரைக – வியங்கோள் வினைமுற்றுக்கள், வேட்டோள் – வேட்டாள் என்பது வேட்டோள் எனத் திரிந்தது, யாமே – ஏகாரம் பிரிநிலை, exclusion, யாயே – ஏகாரம் தேற்றம், certainty, வேட்டோளே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, வேட்டேமே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, எந்தை – என் தந்தை என்றதன் மரூஉ.

Meanings:   வாழி ஆதன் – long live Āthan, வாழி அவினி – long live Avini, வேந்து பகை தணிக – may the king’s enemies go away, யாண்டு பல நந்துக – may he flourish for many years, என – thus, வேட்டோளே – she desired, யாயே – friend, யாமே – we, மலர்ந்த பொய்கை – wide ponds, முகைந்த தாமரை – lotus plants that put out buds, தண்துறை ஊரன் – the man from town with cool shore, வரைக – may he marry her, எந்தையும் கொடுக்க – our father should give her hand in marriage, என – thus, வேட்டேமே – we desired

ஐங்குறுநூறு 7, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
வாழி ஆதன்! வாழி அவினி!
அறன் நனி சிறக்க, அல்லது கெடுக,
என வேட்டோளே யாயே, யாமே,
உளைப்பூ மருதத்துக் கிளைக் குருகு இருக்கும்
தண்துறை ஊரன், தன்னூர்க்
கொண்டனன் செல்க, என வேட்டேமே.

Ainkurunūru 7, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Long live Āthan!  Long live Avini!
May virtue flourish abundantly!
May evil be destroyed!
So desired my friend!

We desired that the man from the
town with a cool shore with
marutham trees, with tufted flowers,
on which flocks of heron sit,
would take her along when he leaves.

Notes:  The hero who married the heroine after their secret love which continued for long, asks the heroine’s friend about how the heroine managed during that time.  She responds with these words.  The heroine’s friend utters these words which reveal the fine traits of the heroine.   உள்ளுறை:  தி. சதாசிவ ஐயர் உரை – உளைப்பூ மருதத்துக் கிளைக் குருகு இருக்கும் தண்துறை ஊரன் என்றது, செல்வமனைக்கண் கிளையோடு கிளைஞர் குறைவின்றி வாழும் ஊரன் என்றதாம்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அறன் – அறம் என்பதன் போலி, சிறக்க, கெடுக, செல்க – வியங்கோள் வினைமுற்றுக்கள், வேட்டோள் – வேட்டாள் என்பது வேட்டோள் எனத் திரிந்தது, யாமே – ஏகாரம் பிரிநிலை, exclusion, யாயே – ஏகாரம் தேற்றம், certainty, வேட்டோளே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, வேட்டேமே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, கொண்டனன் – முற்றெச்சம்.  நனி – உறு தவ நனி என வரூஉம் மூன்றும் மிகுதி செய்யும் பொருள என்ப (தொல்காப்பியம், உரியியல் 3).

Meanings:   வாழி ஆதன் – long live Āthan, வாழி அவினி – long live Avini, அறன் நனி சிறக்க – may virtue flourish greatly, அல்லது கெடுக – may evil be ruined, என – thus, வேட்டோளே – she desired, யாயே – friend, யாமே – we, உளைப்பூ மருதத்து – on the marutham trees with tufted flowers, Arjuna Tree, Terminalia arjuna, கிளைக் குருகு இருக்கும் – flocks of cranes/herons sit on the trees, தண்துறை ஊரன் – the man from cool shore, தன்னூர் – his town, கொண்டனன் செல்க – he should take along and leave, என – thus, வேட்டேமே – we desired

ஐங்குறுநூறு 8, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
வாழி ஆதன்! வாழி அவினி!
அரசு முறை செய்க, களவு இல் ஆகுக,
என வேட்டோளே யாயே, யாமே,
அலங்கு சினை மாஅத்து அணி மயில் இருக்கும்
பூக்கஞல் ஊரன், சூள் இவண்
வாய்ப்பதாக, என வேட்டோமே.

Ainkurunūru 8, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Long live Āthan!  Long live Avini!
May the king rule with justice!
May there be no stealing!
So desired my friend!

We desired that the man from the
town with abundant flowers,
where a beautiful peacock rests
on a swaying branch of a mango
tree,
make his promises become truths.

Notes:  The hero who married the heroine after their secret love which continued for long, asks the heroine’s friend about how the heroine managed during that time.  She responds with these words.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – மாமரத்தின்கண் அணிமயில் இருக்கும் ஊரன் என்றதற்கு, அது போல எம் பெருமானுடைய சுற்றம் கெழுமிய அறத் திருமனைக்கு விளக்காக எம்பெருமாட்டி வீற்றிருந்து அணி செய்வாளாக என்று விரும்பினேம் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  செய்க, ஆகுக, வாய்ப்பதாக – வியங்கோள் வினைமுற்றுக்கள், வேட்டோள் – வேட்டாள் என்பது வேட்டோள் எனத் திரிந்தது, யாமே – ஏகாரம் பிரிநிலை, exclusion, யாயே – ஏகாரம் தேற்றம், certainty, வேட்டோளே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, வேட்டேமே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, மாஅத்து – அத்து சாரியை.

Meanings:   வாழி ஆதன் – long live Āthan, வாழி அவினி – long live Avini, அரசு முறை செய்க – may the king rule with justice, களவு இல் ஆகுக – may there be no stealing, என – thus, வேட்டோளே – she desired, யாயே – friend, யாமே – we, அலங்கு சினை – swaying branch, மாஅத்து – of a mango tree, அணி மயில் இருக்கும் – beautiful peacock is there, பூக்கஞல் ஊரன் – the man from the town with abundant flowers, சூள் – promise, இவண் – here, வாய்ப்பதாக – to become truths, to happen, என – thus, வேட்டேமே – we desired

ஐங்குறுநூறு 9, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
வாழி ஆதன்! வாழி அவினி!
நன்று பெரிது சிறக்க, தீது இல் ஆகுக,
என வேட்டோளே யாயே, யாமே,
கயல் ஆர் நாரை போர்வில் சேக்கும்
தண்துறை ஊரன் கேண்மை,
அம்பல் ஆகற்க, என வேட்டேமே.

Ainkurunūru 9, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Long live Āthan!  Long live Avini!
May goodness flourish abundantly!
May there be no evil!
So desired my friend!

We desired that the love of the man
from the cool shore town,
where a stork gorges on carp fish
and rests on a haystack, not be
slandered.

Notes:  The hero who married the heroine after their secret love which continued for long, asks the heroine’s friend about how the heroine managed during that time.  She responds with these words.  உள்ளுறை:  ஒளவை துரைசாமி உரை – தலைவியின் நலன் உண்டவன் அவளை உடனே வரைந்து கொள்ள நினையாது வரைவிடை வைத்துப் பிரிந்து தன் மனைக் கண்ணே தங்கினான் எனத் தான் அக்காலத்தில் கருதியமை தோன்ற, கயல் ஆர் நாரை போர்வில் சேக்கும் தண்துறை ஊரன் என உள்ளுறைத்தாள்.  தி. சதாசிவ ஐயர் உரை – கயல் ஆர் நாரை போர்வில் சேக்கும் தண்துறை ஊரன் என்றது, நாரை இரை தப்பாது கவர்ந்து கொள்ளற்குக் காலம் பார்த்துத் தங்கியிருத்தல்போல அவனும் தப்பாது வரைந்து கொள்ளும் ஊரன் என்பதாம்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  சிறக்க, ஆகுக – வியங்கோள் வினைமுற்றுக்கள், வேட்டோள் – வேட்டாள் என்பது வேட்டோள் எனத் திரிந்தது, யாமே – ஏகாரம் பிரிநிலை, exclusion, யாயே – ஏகாரம் தேற்றம், certainty, வேட்டோளே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, வேட்டேமே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, ஆகற்க – வியங்கோள் எதிர்மறை, negative command.

Meanings:   வாழி ஆதன் – long live Āthan, வாழி அவினி – long live Avini, நன்று பெரிது சிறக்க – may goodness flourish well, தீது இல் ஆகுக – may there be no evil, என – thus, வேட்டோளே – she desired, யாயே – friend, யாமே – we, கயல் ஆர் – fish eating, Cyprinus fimbriatus, நாரை – could be crane, pelican or stork according to the University of Madras Lexicon, போர்வில் சேக்கும் – reaches a haystack, goes to a haystack, தண்துறை ஊரன் – the man from cool shore town, கேண்மை – friendship, love, அம்பல் ஆகற்க – may it not be slandered, may it not become gossip, என – thus, வேட்டேமே – we desired

ஐங்குறுநூறு 10, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
வாழி ஆதன்! வாழி அவினி!
மாரி வாய்க்க, வளம் நனி சிறக்க,
என வேட்டோளே யாயே, யாமே,
பூத்த மாஅத்துப் புலால் அம் சிறுமீன்
தண்துறை ஊரன், தன்னொடு
கொண்டனன் செல்க, என வேட்டேமே.

Ainkurunūru 10, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Long live Āthan!  Long live Avini!
May rains shower!
May there be flourishing abundance!
So desired my friend!

We desired that the man from the cool
shore town with flowering mango
trees and tiny, stinking fish,
take her along with him when he goes.

Notes:  The hero who married the heroine after their secret love which continued for long, asks the heroine’s friend about how the heroine managed during that time.  She responds with these words.  உள்ளுறை: பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – மலர்ந்து மணங்கமழும் மாமரத்தையும் புலால் நாறும் சிறுமீனையும் ஒருங்கே தண்துறை உடைத்தாற்போன்று இவ்வூரின்கண், நின்னை அகமலர்ந்து வரவேற்கும் யாங்களும் உளேம், அலர் தூற்றும் சிறுபுன்மாக்களும் உளர்.  ஆதலால் எம்பெருமான் விரைந்து தலைவியை உடன்கொண்டு செல்க என்று விரும்பினேம் என்னும் குறிப்புடையது என்க.  இலக்கணக் குறிப்பு:  வாய்க்க, சிறக்க, செல்க – வியங்கோள் வினைமுற்றுக்கள், வேட்டோள் – வேட்டாள் என்பது வேட்டோள் எனத் திரிந்தது, யாமே – ஏகாரம் பிரிநிலை, exclusion, யாயே – ஏகாரம் தேற்றம், certainty, வேட்டோளே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, வேட்டேமே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, மாஅத்து – அத்து சாரியை,  கொண்டனன் – முற்றெச்சம்.  நனி – உறு தவ நனி என வரூஉம் மூன்றும் மிகுதி செய்யும் பொருள என்ப (தொல்காப்பியம், உரியியல் 3).

Meanings:   வாழி ஆதன் – long live Āthan, வாழி அவினி – long live Avini, மாரி வாய்க்க – may the rains fall, வளம் நனி சிறக்க – may there be flourishing abundance, என – thus, வேட்டோளே – she desired, யாயே – friend, யாமே – we, பூத்த மாஅத்து – with flowering mango trees, புலால் அம் சிறுமீன் – stinking beautiful small fish, தண்துறை ஊரன் – the man from town with cool shore, தன்னொடு – along with him, கொண்டனன் செல்க – take her along and leave, என – thus, வேட்டேமே – we desired

வேழம் பத்து – Ten on Reeds

Poems 11 – 20 are called ‘வேழம் பத்து’.  வேழம் means reeds.  In this set of poems reeds are used to describe infidelity situations.  The reeds are compared to concubines.  Reeds are used as floats in poem 15.  In poem 20, the heroine’s ruined life is compared to ruined dragonfly eggs.  The heroine’s friend uses the word ‘we’ and ‘us’ since both the women are very close friends.   All the poems in this set are uttered by the heroine to her friend except poem 16, which is spoken by her friend to the messenger bard.

ஐங்குறுநூறு 11, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தலைவி தோழியிடம் அல்லது பாணனிடம் சொன்னது
மனை நடு வயலை வேழம் சுற்றும்
துறை கேழ் ஊரன் கொடுமை நாணி,
நல்லன் என்றும் யாமே,
அல்லன் என்னும் என் தட மென்தோளே.

Ainkurunūru 11, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine said to her friend or to the messenger bard
He’s from a fine shore town
where a vayalai vine planted
in the house coils around a reed.

I say that he is good, despite
being ashamed of his cruelty;
my thick, delicate arms
say that he is not good.

Notes:  The heroine utters these words to her friend or to the messenger bard who tries to comfort her.   உள்ளுறை: பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – மனைநடு வயலை என்றது கட்டுக் காவலுள் அடங்கிய மனையிலே நட்டுப் பேணி வளர்க்கப்படும் வயலைக் கொடி என்பதுபட நின்றது.  இஃது அறநெறிக்கண் அடங்கி ஒழுக வேண்டியவனான தலைவனுக்கு உள்ளுறை உவமம்.  இனி, வேழம் என்றதும் கட்டுங் காவலுமின்றி மனம் போனவாறு ஒழுகும் பரத்தையர்க்கு உள்ளுறை உவமம்.  பழைய உரை:  மனைக்கண் வயலை புறத்து வேழம் சுற்றும் ஊரன் என்றது, மணமனைக்கண்ணே வைகு ஞான்றும் பரத்தையர் திறமே சூழ்வான் என்பதாம்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கொடுமை நாணி – கொடுமைக்கு நாணி, குவ்வுருபு தொக்கது, என்றும் – தன்மைப் பன்மை வினைமுற்று, first person plural verb ending, யாமே – யாம் தன்மைப் பன்மை, first person plural, ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, என்னும் – அஃறிணைப் பன்மை வினைமுற்று, தட – உரிச்சொல், தோளே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  தட – தடவும் கயவும் நளியும் பெருமை (தொல்காப்பியம், உரியியல் 24), அவற்றுள், தட என் கிளவி கோட்டமும் செய்யும் (தொல்காப்பியம், உரியியல் 25).

Meanings:   மனை நடு வயலை – a purslane vine planted in the house, Portulaca quadrifida, பசலைக்கீரை, வேழம் சுற்றும் – it surrounds the reeds, துறை கேழ் ஊரன் – the man from a town with a fine shore, கொடுமை நாணி – ashamed of his cruelty, நல்லன் என்றும் – I say that he’s good, யாமே – me, அல்லன் – he’s not, என்னும் என் தட மென்தோளே – my thick/curved delicate arms say

ஐங்குறுநூறு 12, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தலைவி தனக்குள் சொன்னது
கரை சேர் வேழம் கரும்பின் பூக்கும்
துறை கேழ் ஊரன் கொடுமை நன்றும்
ஆற்றுக தில்ல யாமே,
தோற்க தில்ல, என் தட மென் தோளே.

Ainkurunūru 12, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine said to herself
He’s from a town with shores,
where reeds on the riverbank
blossom like sugarcanes.

May I be able to tolerate his cruelty!
My curved, thick, delicate arms have
become thin.  May they be ruined!

Notes:  The heroine is asked by the hero’s messengers to accept him.  Even though she wants to take him back, she is upset that he was still involved with concubines.  உள்ளுறை:  பழைய உரை: கரை மருங்கு நிற்கும் வேழம் வயலகத்து விளைக்கும் தீங்கரும்பு போலப் பொலியும் ஊரன் என்றது, பொது மகளிர்க்குக் குலமகளிரைப் போலச் சிறப்புச் செய்கிற்பான் என்றவாறு.  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – கரை சேர் வேழம் கரும்பின் பூக்கும் ஊரன் என்றது, வரம்பினுள் அடங்காமல் வரம்பின் மேல் தன் விருப்பப்படி வளரும் வேழம் சாறும் இனிமையும் அற்றதாய் உட்துளையுடையதாய் இருந்தும், அகத்தே செறிவுடையதும் ஆற்றவும் இனிமைபயப்பதும் பெரும்பயன் தருவதும் வயலகத்தே அடங்கி வாழ்வதுமாகிய கரும்புபோல் பூத்துக் காண்போரை மருட்டும் துறையை உடையனாகலின் தலைவன், அகத்தே அன்பும் இனிமையும் அற்றவராய் அகத்தே பொய்மையேயுடையரும், பயன் அற்றவரும் ஆகிய பரத்தையரின் புறத் தோற்றத்தால் மயங்கி எம்மை புறக்கணிக்கின்றான் என்பது.  துறை கேழ் ஊரன் (2) – ஒளவை துரைசாமி உரை – கெழுவென் சாரியை கேழ் எனச் ‘செய்யுள் தொடர்வயின் மெய்பெற நின்று’ கேழ் ஊரன் என முடிந்தவாறு அறிக.  ஆசிரியர் அடியார்க்கு நல்லார் ‘சாரியையாவது சொல் தொடர்ந்து செல்லும் நெறிக்கண் நின்று அதற்கு பற்றுக்கோடாக சிறிது பொருள் பயந்தும் பயவாததுமாய் நிற்பது; பொருந்துதல் என்னும் பொருண்மை சாரும்’ என்பர்.  எனவே துறை கேழ் ஊரன் என்பது துறை பொருந்திய ஊரன் என்னும் பொருண்மைத்து என்பதாம்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கரும்பின் – இன் உருபு ஒப்புப் பொருளது, ஆற்றுக, தோற்க – இவை இரண்டும் வியங்கோள் வினைமுற்றுக்கள், words that have verb endings with commands, யாமே – யாம் தன்மைப் பன்மை, first person plural, ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, தில்ல – தில் என்னும் இடைச் சொல் ஈறு திரிந்தது வந்தது, ஆற்றுக தில்ல என்றவிடத்து விழைவின்கண் (விருப்பத்தின்கண்) வந்தது, a particle which implies desire, தில்ல – தில் என்னும் இடைச் சொல் ஈறு திரிந்தது வந்தது, தோற்க தில்ல என்றவிடத்து ஒழியிசை என்னும் பொருளில் வந்தது, a particle which implies suggestion, தட – உரிச்சொல், தோளே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  தட – தடவும் கயவும் நளியும் பெருமை (தொல்காப்பியம். உரியியல் 24), அவற்றுள், தட என் கிளவி கோட்டமும் செய்யும் (தொல்காப்பியம். உரியியல் 26).

Meanings:  கரை சேர் வேழம் – the reeds on the shore, கரும்பின் பூக்கும் – they flower like sugarcanes, துறை கேழ் ஊரன் – the man from a town with shores, கொடுமை நன்றும் ஆற்றுக தில்ல – may I be able to tolerate greatly his cruelty, யாமே – me, தோற்க  – may they be ruined, may they lose, தில்ல – தில் என்னும் இடைச் சொல் ஈறு திரிந்தது வந்தது, என் தட மென் தோளே – my curved/thick delicate arms

ஐங்குறுநூறு 13, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
பரியுடை நன்மான் பொங்குளையன்ன
அடைகரை வேழம் வெண்பூப் பகரும்,
தண்துறை ஊரன் பெண்டிர்,
துஞ்சு ஊர் யாமத்தும், துயில் அறியலரே.

Ainkurunūru 13, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine said to her friend
He’s from a cool port town
where reeds on the sandy shores put
out white blossoms resembling head
ornaments of fine, trotting horses.

Even when the town is sleeping at
midnight, his women do not sleep.

Notes:  The heroine is asked to take back her husband, by his messengers.  She refuses him entry.  உள்ளுறை:  பழைய உரை: பரியுடை நன்மான் தலைக்கணிந்த வெண்கவரிப் போல வேழம் வெண்பூவைக் கொள்வாரைக் குறித்துக் கொடுக்கும் ஊரன் என்றது, நன்றுபோலக் காட்டித் தம் நலத்தினை விற்பார் வாழும் ஊர் என்றவாறு.  அடைகரை (2) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – நீரடைகரை, ஒளவை துரைசாமி உரை – அடையே கரையே ஆகலினாலும் அடையாகிய கரையென ஒன்றையொன்று சிறப்பித்து நிற்பதனாலும், இஃது இருபெயரொட்டுப் பண்புத் தொகையாம்.  மான் (1) – ஒளவை துரைசாமி உரை – மா, குதிரை, ‘னகரம் ஒற்றும் மாவும் ஆவும்’ (தொல்காப்பியம், எழுத்து 231) என்றதனால் மான் என நின்றது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  பரி – பரிதல் என்று பொருள் தரும் முதனிலைத் தொழிற் பெயர், பொங்குளை – வினைத்தொகை, அடைகரை – இரு பெயரொட்டுப் பண்புத் தொகை, யாமத்தும் – உம்மை உயர்வு சிறப்பு, துஞ்சு ஊர் – ஊர் துஞ்சு என்பது முன்பின்னாகத் தொக்கது, ஊர் – ஆகுபெயர், அறியலரே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   பரி உடை – with trotting, நன்மான் – fine horses, பொங்கு உளையன்ன – like the full manes, like the head ornament (கவரி, சாமரம்), அடைகரை – sand-filled shores, water-filled shores, வேழம் – the reeds, வெண்பூப் பகரும் – they put out white flowers, they share their white flowers with others, தண்துறை ஊரன் – the man from the cool port town, பெண்டிர் – women, துஞ்சு ஊர் – sleeping town, யாமத்தும் – even at night at pitch darkness, துயில் அறியலரே – they do not know sleep

ஐங்குறுநூறு 14, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
கொடிப் பூ வேழம் தீண்டி அயல
வடுக்கொண் மாஅத்து வண் தளிர் நுடங்கும்
அணித்துறை ஊரன் மார்பே,
பனித் துயில் செய்யும் இன் சாயற்றே.

Ainkurunūru 14, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine said to her friend
He’s from a beautiful shore town
where reeds with long flowers
rub against the nearby delicate,
lush shoots of mango trees with
tiny, green fruits, causing them
to sway.

His chest is tender and sweet for
cool sleep.

Notes:  Even though the hero had extra-marital relationships, the heroine has a soft corner for him in her heart.  She utters this to her friend who asks her why she thinks about him.  உள்ளுறை:  பழைய உரை:  நீண்ட பூவினுடைய வேழம் தீண்டுதலான் வடுக்கொண் மாஅத்து வண்தளிர் நுடங்குமென்றது, பரத்தையரால் தனக்கு உளதாகிய மெலிவு கூறியவாறு.  இலக்கணம்: தீண்டி – தீண்ட என்ற எச்சத்தின் திரிபு, மார்பே – பிரிநிலை, exclusion, சாயற்றே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  சாயற்று – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – சாயலை உடையது. சாயல் – ஐம்பொறியால் நுகரும் மென்மை.  ஒளவை துரைசாமி உரை – சாயல் என்னும் உரிச்சொல் மெய் வாய் கண் மூக்குச் செவி என்னும் ஐந்து பொறியானும் நுகரப்படும் மென்மையினை உணர்த்தும் என ஆசிரியர் நச்சினார்க்கினியர் கூறுவர்.

Meanings:   கொடி – orderly, long, பூ – flowers, வேழம் – reeds, தீண்டி- touched, rubbed, அயல – nearby, வடுக்கொண் மாஅத்து – of mango trees with tiny green mangoes (மாவடு), வண் தளிர் நுடங்கும் – the lush tender shoots sway/ tremble, அணித்துறை ஊரன் – the man from the town with beautiful shores, மார்பே – his chest, பனித் துயில் – cool sleep, செய்யும் – causes, இன் சாயற்றே – it is sweet and tender

ஐங்குறுநூறு 15, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
மணலாடு மலிர்நிறை விரும்பிய ஒண் தழைப்
புனல் ஆடு மகளிர்க்குப் புணர் துணை உதவும்,
வேழ மூதூர் ஊரன்,
ஊரன் ஆயினும், ஊரன் அல்லன்னே.

Ainkurunūru 15, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine said to her friend
The man from the old town with
reeds plays with women wearing
bright leaf garments,
in the full river waters that crash
on the shores and move sand.

He’s a float that they desire.
Even though he’s from this town,
he is not of our town.

Notes:  The heroine utters these words to her friend, revealing her feelings about her husband.  தெப்பம் – நீர் விளையாட்டுக்கு மிதவையாக உதவுவது (raft, float).  உள்ளுறை:  பழைய உரை: புனலாடும் மகளிர்க்குப் புணர்ந்த துணையை உதவுகின்ற வேழத்தையுடைய ஊரன் ஆதலால் புனலாடும் பரத்தையர்க்கு வேழம் செய்வனவெல்லாம் செய்வான் (அவர்களுக்கு தெப்பமாக இருப்பான்) என்பதாம்.  புலியூர் கேசிகன் உரை – வேழப் புணை புனலாடு மகளிர்க்குப் பற்றும் துணையாகி விளங்குதலே போலத் தலைவனும் பற்றும் துணையாகி ஒழுகுதலால் அவன் அவற் பால் செல்லும் மனத்தினன் அன்றி, நம்பாற் கலந்த உளத்தன் ஆகாமையின் ‘ஊரன் அல்லன்’ என்கிறாள்.  மணலாடு (1) – ஒளவை துரைசாமி உரை – மணலடு என்பது மணலாடு என நின்றது.  மலிர்நிறை (1) – ஒளவை துரைசாமி உரை – நீர்ப்பெருக்கு, வினைத்தொகை, மலிர்தல் நிறைதலுமாம், பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – மிக்க வெள்ளம்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  மலிர்நிறை – வினைத்தொகை, ஆயினும் – உம்மை எதிர்மறை எச்சமாய் எதிர்மறை முடிபு கொண்டது (எதிர்மறை எச்சம் எதிர்மறை முடிபின – தொல்காப்பியம், சொல்லதிகாரம் 435), அல்லன்னே – விரித்தல் விகாரம்.  புணர் துணை (2) – அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – புணர் துணை என்றது வேழத்தால் செய்யப்பட்ட தெப்பமாகும்.  இனி, புணர்துணையாகும் தலைவன் என்று பொருள் கூறலும் உண்டு.

Meanings:  மணல் ஆடு – pushing the sand to the shores, attacking the sandy shores, மலிர்நிறை – very abundant water, full river, விரும்பிய – desired, ஒண் – bright, தழை – leaf garments, புனல் ஆடு – playing in the water, மகளிர்க்கு – to women, புணர் துணை – together as a partner, a reed float, உதவும் – he is of support, he is a float, வேழ – with reeds (கொறுக்கை), மூதூர் – ancient town, ஊரன் ஆயினும் – even though he’s from such a town, ஊரன் அல்லன்னே – he is not of our town

ஐங்குறுநூறு 16, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தோழி தூது வந்த பாணனிடம் சொன்னது
ஓங்குபூ வேழத்துத் தூம்பு உடைத் திரள்கால்
சிறு தொழு மகளிர் அஞ்சனம் பெய்யும்
பூக்கஞல் ஊரனை உள்ளிப்,
பூப் போல் உண்கண் பொன் போர்த்தனவே.

Ainkurunūru 16, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine’s friend said to the messenger bard
He’s from a town with
abundant flowers,
where servant maids save
kohl in the hollow stems of
reeds with rising blossoms.

Thinking about him,
her flower-like, kohl-rimmed
eyes have become golden yellow.

Notes:  The heroine’s friend utters these words to the hero’s messengers, refusing entry.  உள்ளுறை:  ஒளவை துரைசாமி உரை – சிறுதொழுமகளிர் தம் அஞ்சனம் கெடாதவாறு பெய்து வைதற்கு வேழம் பயன்படுமாறு போல, பரத்தையர் தம் நலம் கெடாதவாறு கூடியிருந்து பயன் நுகரும் வகையில் அவர்கட்கு எளியனாய் இயைந்து தலைவன் ஒழுகுகின்றான் எனக் கொள்க.  இலக்கணக் குறிப்பு:  ஓங்குபூ, திரள்கால் – வினைத் தொகைகள், பொன் – ஆகுபெயர், பசலை, போர்த்தனவே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  ஓங்குபூ வேழத்து (1) – உ. வே. சாமிநாதையர் உரை – ஓங்குபூ வேழத்து என்றது இழிந்தார்க்கு பயன்படும் ஊரன் என்றது.  பூக்கஞல் (3) – தி. சதாசிவ ஐயர் உரை – பொலிவு நிறைந்த, பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – மலர் நிரம்பிய, ஒளவை துரைசாமி உரை – பூக்கள் நிறைந்த.

Meanings:   ஓங்கு பூ வேழத்து – of reeds with rising blooms, தூம்பு உடைத் திரள் கால் – thick stems which are hollow, thick tubular stems, சிறு தொழு மகளிர் – women who serve, women who do small chores, அஞ்சனம் பெய்யும் – they keep/put kohl paste, (கண் மை), பூக்கஞல் ஊரனை – about the man from a town with abundant flowers, about the man from a town with splendor, உள்ளி – thinking, பூப்போல் – flower-like, உண்கண் – kohl- rimmed eyes (கண்மை இட்ட கண்கள்), பொன் போர்த்தனவே – eyes are covered with a golden yellow color, eyes are covered with pallor

ஐங்குறுநூறு 17, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
புதல் மிசை நுடங்கும் வேழ வெண்பூ
விசும்பு ஆடு குருகின் தோன்றும் ஊரன்,
புதுவோர் மேவலன் ஆகலின்,
வறிதாகின்று என் மடங்கெழு நெஞ்சே.

Ainkurunūru 17, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine said to her friend
He’s from a town
where white reed flowers
sway above bushes, appearing
like herons flying in the sky.

He desires new women all
the time.
My naive heart is wretched.

Notes:  The heroine’s friend tells her that it is the nature of men to seek concubines, and that she should not worry about it.  The heroine utters these words to her friend.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – முட் புதரிலே நின்று அதன் மேல் அசையும் மணமற்ற இழிந்த வேழ வெண்பூ தூயதான வானத்தில் பறக்கும் சிறந்த அன்னம் போலக் காணப்படுதல் போன்று இவனுக்கும் இழிகுலத்தில் தோன்றி நடிக்கும் பரத்தையர், தூயவரும் சிறந்தவருமாகிய குலமகளிர் போலக் காணப்படுகின்றனர் என்பதாம்.  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – நாள்தோறும் புதிய புதிய பரத்தையரை விரும்பும் இயல்புடையவன்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  குருகின் –  இன் ஐந்தாம் வேற்றுமை உருபு, ஒப்புப் பொருள் தந்தது, நெஞ்சே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  வறிது – வறிது சிறிது ஆகும் (தொல்காப்பியம், உரியியல் 40). 

Meanings:   புதல் – புதர், bushes, மிசை – above, நுடங்கும் – swaying, வேழ – of reeds, வெண்பூ – white flowers, விசும்பு ஆடு – moving in the sky, flying in the sky, குருகின் – like herons/egrets/storks, தோன்றும் – they appear, ஊரன் – the man from the town, புதுவோர் – new women, new concubines, மேவலன் – he desires, ஆகலின் – so, hence, வறிது ஆகின்றது – it is parched, it is distressed, it feels helpless, என் மடங்கெழு நெஞ்சே – my naive heart

ஐங்குறுநூறு 18, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தலைவி தலைவனின் நண்பர்களிடம் சொன்னது
இருஞ்சாய் அன்ன செருந்தியொடு வேழம்
கரும்பின் அலமரும் கழனி ஊரன்,
பொருந்தும் மலர் அன்ன என் கண் அழப்
பிரிந்தனன் அல்லனோ, பிரியலென் என்றே?

Ainkurunūru 18, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine said to the hero’s friends
The man from a town with fields,
where reeds sway like sugarcanes,
along with sedges that resemble dark
colored sāy grasses, said he would
not leave me.

But he left.  Did he not, making my eyes,
resembling perfect flowers, to shed tears?

Notes:  The heroine utters these words to the messenger bard and other friends of the hero and refuses them entry.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – வேழமானது தன்னைப் போன்ற பயனற்ற தண்டாங்கோரையோடும் நெட்டிக்கோரையோடும் சுழன்றாற் போன்று இழிந்த பரத்தையர் தம் தோழியரோடு குலமகளிரைப் போலத் தருக்கித் திரிகின்றமையால் தலைவன் அவர் மயக்கிற்பட்டுத் தன் உறுதிமொழியையும் தப்பி ஒழுகாநின்றான் என்பதாம்.  பொருந்தும் மலர் (3) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை –  மணம் பொருந்திய தாமரை மலர், ஒளவை துரைசாமி உரை – அழகிய மலர், அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – இணைந்த மலர்கள்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அன்ன – உவம உருபு, comparison word, கரும்பின் – இன் ஐந்தாம் வேற்றுமை உருபு, ஒப்புப் பொருள் தந்தது, என்றே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   இருஞ்சாய் – dark colored sāy grass (தண்டாங்கோரைப் புல்), அன்ன – like, resembling, செருந்தியொடு – along with cherunthi (வாட்கோரை, sedge), வேழம் – reeds, கரும்பின் அலமரும் – they sway like sugarcanes, கழனி ஊரன் – the man from the town with fields, பொருந்தும் மலர் – perfect flowers, fragrant flowers, beautiful flowers, lotus blossoms, அன்ன – like, என் கண் அழ – for my eyes to cry, causing my eyes to cry, பிரிந்தனன் – he left, he went away, அல்லனோ – did he not, பிரியலென் என்றே – after telling me that he will not leave

ஐங்குறுநூறு 19, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
எக்கர் மாஅத்துப் புதுப் பூம் பெருஞ்சினை
புணர்ந்தோர் மெய்ம் மணங்கமழும் தண் பொழில்,
வேழ வெண்பூ வெள்ளுளை சீக்கும்
ஊரன் ஆகலின், கலங்கி,
மாரி மலரின் கண் பனி உகுமே.

Ainkurunūru 19, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine said to her friend
He’s from the town where
white reed flowers in cool groves
rub and hurt the mango trees
on the sand dunes, their big
branches full of fresh blossoms
with the scents of the bodies of
couples who united in marriage.

Because of him, my eyes panic
and shed tears, appearing like
drenched flowers that drip drops
of water during the rainy season.

Notes:  The heroine and her friend refuse entry to the unfaithful hero’s messenger bard and friends.  The heroine utters these words to her friend.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – மாமரத்தின் சினைக்கண் புதுவதாக அரும்பும் நறுமணமுடைய மலரை அதன்கீழ் வளர்ந்துவரும் வேழத்தினது மணமற்ற இழிந்த பூத்துடைத்து அழித்தல் போன்று, சேணிடைப் பிரிந்துபோய் மீண்ட தலைவனோடு நான் புதிய இன்பம் நுகர்வதனை, அன்பும் பயனும் இல்லாத பரத்தையர் அவனை மடக்கிக் கொண்டு அழித்தொழியா நின்றனர் என்பதாம்.  புணர்ந்தோர் மெய்ம் மணங்கமழும் (2) –  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – புதுவதாக மணந்த மணமகளிர் மெய்போன்று நறுமணம் கமழ்கின்ற, அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – திருமணத்தில் கூடிய பெண்களின் உடல்கள் மணப்பது போல், வதுவையில் கூடிய மகளிரது மெய்ம்மணம் கமழும், தி. சதாசிவ ஐயர் உரை – வதுவை மகளிர் மெய் மணம் கமழும்.  உளை (3) –  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – மலரினது துய் (பஞ்சு), ஒளவை துரைசாமி உரை – பூவின் இதழாகிய உளை.  இலக்கணக் குறிப்பு:  மலரின் – இன் ஐந்தாம் வேற்றுமை உருபு, ஒப்புப் பொருள் தந்தது, உகுமே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   எக்கர் – sand dunes, மாஅத்து – of mango trees, புதுப் பூம் பெருஞ்சினை – large branches with fresh blossoms, புணர்ந்தோர் – lovers who united, married couples who united, மெய்ம் மணங்கமழும் – has the fragrance of bodies, தண் பொழில் – cool groves, வேழ வெண்பூ – white reed flowers, வெள் உளை சீக்கும் – white fuzzy parts of flowers rub against them and hurt them, flower petals rub against them and hurt them, ஊரன் – the man from such town, ஆகலின் – because of that, hence, கலங்கி – distressed, மாரி மலரின் – like rainy season flowers, கண் பனி உகுமே – they drop cold tears

ஐங்குறுநூறு 20, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
அறுசில் கால அஞ்சிறைத் தும்பி
நூற்றிதழ்த் தாமரைப் பூச்சினை சீக்கும்
காம்பு கண்டன்ன தூம்பு உடை வேழத்துத்
துறை நணி ஊரனை உள்ளி, என்
இறை ஏர் எல் வளை நெகிழ்பு ஓடும்மே.

Ainkurunūru 20, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine said to her friend
He’s from a town with shores
where hollow reeds that look
like bamboo destroy the eggs
of bees with beautiful wings and
six delicate legs, laid in nearby
lotus flowers with many petals.

Since I think about him often,
the bright, pretty bangles on
my thinned forearms slip down,
having become loose.

Notes:  The heroine utters these words to her friend who insists on her taking back her unfaithful husband.  நூற்றிதழ்த் தாமரை (2) – ஒளவை துரைசாமி உரை – நூறாகிய பல இதழ்கள்,  புறநானூறு 27 ஒளவை துரைசாமி உரை – நூறாகிய இதழ் என்றவிடத்து நூறென்பது அப்பொருள் உணர்த்தும் எண்ணைக் குறியாது பல என்னும் பொருள் குறித்து நின்றது, ‘சேற்று வளர் தாமரை பயந்த, ஒண் கேழ் நூற்றிதழ்’ என பிறரும் கூறுப (புறநானூறு 27), அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – நூறு என்பது மிகுதி என்ற பொதுவான பொருள் தந்தது.  உள்ளுறை:  ஒளவை துரைசாமி உரை – தாமரைப் பூவகத்து உளவாகிய தும்பியின் சினையை வேழத்தின் பூச் சிதைக்கும் என்றது, தலைமகள்பால் தங்கின தலைமகனைப் பரத்தையர் விலக்குவர் என்றவாறு.  இலக்கணக் குறிப்பு:  பூச்சினை – ஏழாம் வேற்றுமை உருபும் பயனும் உடன் தொக்க தொகை, ஓடும்மே – விரித்தல் விகாரம்.  எல் – எல்லே இலக்கம் – (தொல்காப்பியம், இடையியல் 21).

Meanings:   அறு – six, சில் – delicate, கால – with legs, அம் சிறைத் தும்பி – bees with beautiful wings, நூற்றிதழ்த் தாமரை – lotus flowers with many petals, பூச்சினை – eggs laid in the flowers, சீக்கும் – they attack, they destroy, காம்பு கண்டன்ன – appearing like bamboo when seen, தூம்பு உடை – being tubular, with hollow core, வேழத்து துறை நணி ஊரனை – the man from the town near the shore with reeds, உள்ளி – thinking about him constantly and becoming thin (பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – இடையறாது நினைந்து மெலிவதாலே), என் – my, இறை – forearms, wrists, ஏர் – beautiful, எல் வளை – bright bangles, நெகிழ்பு ஓடும்மே – they become loose and run down

கள்வன் பத்து (களவன் பத்து) – Ten on Crabs

Poems 21 – 30 are called ‘ களவன் பத்து’ and they are about crabs.  These poems could be interpreted as having one or more crabs.  Poems 28, 29 and 30 are set in a pre-marital context.  The heroine and her friend address each other as அன்னாய் very much like women using the word அம்மா to each other .  நச்சினார்க்கினியரின் கலித்தொகை உரை நூலில் ‘களவன்’ என்று உள்ளது (பாடல் 88).  பொ. வே. சோமசுந்தரனார், வேங்கடசாமி நாட்டார், ஒளவை துரைசாமி, உ. வே. சாமிநாதையர் ஆகியவர்களின் அகநானூறு, ஐங்குறுநூறு உரை நூல்களில் ‘கள்வன்’ என்று உள்ளது.

ஐங்குறுநூறு 21, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
முள்ளி நீடிய முதுநீர் அடைகரைப்
புள்ளிக் களவன் ஆம்பல் அறுக்கும்,
தண்துறை ஊரன் தெளிப்பவும்,
உண்கண் பசப்பது, எவன் கொல் அன்னாய்?

Ainkurunūru 21, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the friend said to the heroine
The man from a cool shore town,
where speckled crabs on the sandy
shores of old ponds with mulli
bushes cut off stems of white
waterlilies, told you clearly to end
your doubts.

Why are your kohl-lined eyes pale,
my friend?

Notes:  The heroine’s friend utters these words to the heroine who does not trust the hero who told her that he has been faithful.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – நண்டு ஆம்பலின் தண்டை அறுத்து தனக்குரித்தாகிய அடைகரையின் கண்ணே உறையுமாறு போன்று தலைவனும் இனி பரத்தையர் தொடர்பை விடுத்தது இல்லின்கண் எஞ்ஞான்றும் நின்னைப் பிரியாது உறைவான்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அடைகரை – இரு பெயரொட்டுப் பண்புத் தொகை, ஆம்பல் – ஆம்பல் தண்டினைக் குறித்தமையின் ஆகுபெயர், கொல் – அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   முள்ளி நீடிய – mulli bushes that are growing, முள்ளிச் செடி, Asteracantha Longifolia, Hygrophila spinosa, முதுநீர் – old ponds, large rivers, அடைகரை – water-filled shores, sand-filled shores, புள்ளிக் களவன் ஆம்பல் அறுக்கும் – spotted crabs cut white waterlilies, தண்துறை ஊரன் – the man from the cool shore town, தெளிப்பவும் – even when he stated clearly, even when he promised, உண்கண் – kohl-lined eyes, பசப்பது எவன் கொல் அன்னாய் – why are they pale oh friend

ஐங்குறுநூறு 22, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
அள்ளல் ஆடிய புள்ளிக் களவன்,
முள்ளி வேரளைச் செல்லும் ஊரன்,
நல்ல சொல்லி மணந்து, இனி
நீயேன் என்றது, எவன் கொல் அன்னாய்?

Ainkurunūru 22, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine said to her friend
The man from a town,
where spotted crabs playing
in mud hide between roots
of mulli bushes, said
fine words and married me.

He said to me that he will not
leave me.
What happened to his words?

Notes:  The heroine who is sad that her husband is unfaithful says this to her friend.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – சேற்றில் அளைந்த நண்டு அச்சேற்றோடு அளையில் செல்லுமாறுபோல இவனும் ஊரவர் தூற்றும் பழி தன் மேலதுவாகவே நாணாது பரத்தையர் இல்லின்கண் செல்கின்றான் என்பதாம், புலியூர் கேசிகன் உரை –  களவன் அள்ளலாடிச் சேறுபட்டதை நினையாதே முள்ளி வேரளைக்கண் உள்ள தன் அளையிற்  புகுந்தாற்போலத், தலைவனும் பரத்தையரோடு இன்புற்ற தன் அடையாளத்தோடேயே தன் மனைக்கண் வந்து புகுவானாயினன்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  வேரளை – ஏழாம் வேற்றுமை, கொல் – அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   அள்ளல் – mud, ஆடிய – playing, புள்ளிக் களவன் – spotted crabs, முள்ளி வேர் – mulli bush roots, முள்ளிச் செடி, Asteracantha Longifolia, Hygrophila spinosa, அளை – hiding holes, spaces between roots, செல்லும் – they go, ஊரன் – the man from such town, நல்ல சொல்லி மணந்து – said fine words and married me, இனி – now, நீயேன் – I will not leave you (நீயேன் – பிரியேன்), என்றது – saying that, எவன் கொல் – what has happened, அன்னாய் – my friend

ஐங்குறுநூறு 23, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
முள்ளி வேர் அளைக் களவன் ஆட்டிப்
பூக்குற்று எய்திய புனல் அணி ஊரன்,
தேற்றம் செய்து நப்புணர்ந்து, இனித்
தாக்கணங்கு ஆவது, எவன் கொல் அன்னாய்?

Ainkurunūru 23, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine said to her friend
The man from a town
adorned with streams,
where girls pluck flowers and
chase and distress crabs living
between roots of mulli bushes,
made clear promises and
married me.
Now he’s like an attacking deity.
Why has he changed, my friend?

Notes:   The heroine who is sad that her husband is unfaithful says this to her friend.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – மகளிர் தம் வளையகத்தே வாழும் நண்டினை அலைத்துப் பின்னும் பல்வேறு மலர்களையும் பறித்து வருமாறு போல இவனும் இல்லின்கண் வதியும் என்னையும் வருத்திப் பல்வேறு பரத்தையரையும் நுகர்ந்து வருகின்றான் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  நப்புணர்ந்து – நம்புணர்ந்து என்றது நப்புணர்ந்து என்றானது வலித்தல் விகாரம், கொல் – அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   முள்ளி – mulli bushes, முள்ளிச் செடி, Asteracantha Longifolia, Hygrophila spinosa, வேர் அளை – hiding holes, spaces between roots, களவன் – crabs, ஆட்டி – chasing, distressing, பூக்குற்று எய்திய – plucked flowers (girls), புனல் அணி ஊரன் – the man from the town with flowing water, தேற்றம் செய்து – explaining clearly, promising, நம் புணர்ந்து – united with me, married me, இனி – now, தாக்கு அணங்கு ஆவது எவன் கொல் அன்னாய் – why has he become like an attacking deity now oh friend

ஐங்குறுநூறு 24, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
தாய் சாப் பிறக்கும் புள்ளிக் களவனொடு,
பிள்ளை தின்னும் முதலைத்து அவனூர்,
எய்தினன் ஆகின்று கொல்லோ? மகிழ்நன்
பொலந்தொடி தெளிர்ப்ப முயங்கியவர்
நலங்கொண்டு துறப்பது, எவன் கொல் அன்னாய்?

Ainkurunūru 24, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine’s friend said to her
Did he acquire the traits of his town,
where speckled crabs cause their
mothers to die after their birth,
and crocodiles eat their young?

Oh friend!  Why does he abandon
women, after uniting with them and
enjoying their virtues as their gold
bangles jingle?

Notes:  The friend who heard from the messengers that the hero goes from one prostitute to another, said this to the heroine.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – தாய் சாப்பிறக்கும் புள்ளிக் கள்வனுடைய என்றது, நம்முடைய பழைய நலம் அழியும்படி கூறும் பொய்யை உடையவன் என்றும், பிள்ளை தின்னும் முதலைத்து என்றது, தன்னுடைய இசை கெடும்படி ஒழுகுபவன் என்பது.  புலியூர் கேசிகன் உரை – தாய் சாவப் பிறக்கும் களவனையும் தன் பிள்ளைத் தின்னும் முதலையையும் உடைய கொடுமையான ஊரினன் ஆதலால், அவன் விரும்பிய மகளிரை முயங்குதலும், நலன் உண்ணலும், பின் அன்பற்றுத் துறத்தலும் அவனுக்கும் உரிய அருளற்ற  கொடுந்தன்மையேயாம் என்று கூறுவதாகக் கொள்க.  இலக்கணக் குறிப்பு:  சாப் பிறக்கும் – சாவ என்பதன் இறுதி வகரம் கெட்டுச் சாப்பிறக்கும் என்றாயிற்று (சாவ என்னும் செயவென் எச்சத்து இறுதி வகரம் கெடுதலும் உரித்தே (தொல்காப்பியம், எழுத்ததிகாரம் 209), முதலைத்து – குறிப்பு வினை முற்று, கொல்லோ – கொல் – ஐயம் என்ற பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle which implies doubt, ஓ – அசைநிலை, an expletive, பொலந்தொடி – பொன் + தொடி, செய்யுளாதலின் பொலந்தொடி என்றாயிற்று, கொல் – அசைநிலை, an expletive.  பிள்ளை – அவற்றுள் பார்ப்பும் பிள்ளையும் பறப்பவற்று இளமை, தவழ்பவை தாமும் அவற்று ஓரன்ன (தொல்காப்பியம் மரபியல் 4,5).  முயங்கியவர் (4) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – தன்னால் தழுவப்பட்ட மகளிர், ஒளவை துரைசாமி உரை – தன்னைக் கூடிய மகளிர், அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – தான் தழுவிய மகளிர்.

Meanings:   தாய் சாப் பிறக்கும் – after their birth they cause their mothers to die, புள்ளிக் களவனொடு – with spotted crabs, பிள்ளை தின்னும் முதலைத்து – it has crocodiles that eat their own infants, அவன் ஊர் – his town, எய்தினன் ஆகின்று கொல் – did he attain those traits, மகிழ்நன் – the hero (மருத நிலத்தலைவன்), பொலந்தொடி – gold bangles, தெளிர்ப்ப – to jingle, முயங்கியவர் – those who were embraced by him, those with whom he united, women who united with him, நலங்கொண்டு – taking their virtue, taking their beauty, துறப்பது – leaving, abandoning, எவன் கொல் அன்னாய் – what is the reason oh mother, why is it so oh mother

ஐங்குறுநூறு 25, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
அயல் புறந்தந்த புனிற்று வளர் பைங்காய்
வயலைச் செங்கொடி களவன் அறுக்கும்,
கழனி ஊரன் மார்பு, பலர்க்கு
இழை நெகிழ் செல்லல் ஆகும் அன்னாய்.

Ainkurunūru 25, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine’s friend said to her
He’s from a town with fields,
where crabs sever protected young
red vayalai vines bearing green fruits,
that grow near houses.

His chest causes sorrow that makes the
jewels of many women to slip, oh friend.

Notes:  The friend who heard fom the messengers that the hero goes from one prostitute to another, said this to the heroine.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – அவனால் திருமணம் செய்து கொள்ளப்பட்டு மகவீன்று மனைக் கண் இருந்து வாழும் என் இன்ப வாழ்க்கையைப் பரத்தையர் கெடுக்கின்றனர் என்பது. புனிறு – புனிறு என் கிளவி ஈன்றணிமைப் பொருட்டே (தொல்காப்பியம் உரியியல் 79).  செல்லல் – செல்லல் இன்னல் இன்னாமையே (தொல்காப்பியம், உரியியல் 6).

Meanings:   அயல் – nearby, near the houses, புறந்தந்த – protected, புனிற்று வளர் – young and growing, பைங்காய் – green fruits, வயலைச் செங்கொடி – red purslane creepers, Portulaca quadrifida, களவன் அறுக்கும் – crabs cut them, கழனி ஊரன் – the man from a town with fields, மார்பு – chest, பலர்க்கு – for many, இழை – jewels, நெகிழ் செல்லல் ஆகும் – causes sorrow that will make jewels loose, அன்னாய் – oh mother

ஐங்குறுநூறு 26, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
கரந்தை அம் செறுவில் துணை துறந்து, களவன்
வள்ளை மென் கால் அறுக்கும் ஊரன்,
எம்மும் பிறரும் அறியான்,
இன்னன் ஆவது, எவன் கொல் அன்னாய்?

Ainkurunūru 26, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine’s friend said to her
He’s from a town where a crab
leaves his mate in a lovely field
with globe thistles, and goes and
severs delicate stems of vallai vines.

He does not know our sorrow or
the sorrow of others.  Why has he
become like this, oh friend?

Notes:  The heroine’s friend shares her concern about the hero, after turning away the messengers sent by him.  உள்ளுறை:  ஒளவை துரைசாமி உரை – கரந்தைச் செறுவில் துணை துறந்து சென்ற கள்வன் வள்ளைக் கொடியின் மெல்லிய தண்டினை அறுக்கும் ஊரன் என்றதனால், தலைவன் தான் காதலித்த பரத்தையைக் கைவிட்டுப் பிற பரத்தையரைப் பற்றிப் பின் அவரையும் அம்முறையே துறந்து ஒழுகுகின்றான் என்பது.  துணை துறந்து (1) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – தன் காதலியாகிய நண்டினைப் பிரிந்து போய்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அறியான் – முற்றெச்சம், எதிர்மறை வினைமுற்றுமாம், கொல் – அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   கரந்தை – globe thistle, Spaeranthus indicus, or fragrant basil, அம் செறுவில் – in the beautiful field, துணை துறந்து – leaving its mate, leaving his partner, களவன் – a crab, வள்ளை – vallai vine, Creeping Bindweed, Ipomaea aquatica, மென் கால் – delicate stems, அறுக்கும் – it cuts, it severs, ஊரன் – the man from such town, எம்மும் பிறரும் அறியான் – he doesn’t understand our distress or that of others, இன்னன் ஆவது எவன் கொல் அன்னாய் – why has be become like this oh mother

ஐங்குறுநூறு 27, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
செந்நெல் அம் செறுவில் கதிர் கொண்டு, களவன்
தண் அக மண் அளைச் செல்லும் ஊரற்கு,
எல் வளை நெகிழச் சாஅய்,
அல்லல் உழப்பது எவன் கொல் அன்னாய்?

Ainkurunūru 27, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine’s friend said to her
Because of the man from the
town, where a crab carries ears
of red paddy from a beautiful
field to its cool hole in the sand,
you have become thin, causing
your bright bangles to slip down.
Why are you distressed oh friend?

Notes:  The friend consoles the worried heroine, stating that the hero delays returning home only because he is busy earning wealth.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – தலைவன் நாடோறும் இல்லத்திற்கு வேண்டிய பொருளை ஈட்டி வருவதன் காரணமாகக் காலந்தாழ்த்து வருகின்றனன் அல்லால் பிழையேதுமிலன் என்றாள்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  ஊரற்கு – குவ்வுருபு பொருட்டு என்னும் பொருளில் வந்தது, சாஅய் – அளபெடை, கொல் – அசைநிலை, an expletive.  சாஅய் – ஓய்தல் ஆய்தல் நிழத்தல் சாஅய் ஆவயின் நான்கும் உள்ளதன் நுணுக்கம் (தொல்காப்பியம், உரியியல் 32).  எல் – எல்லே இலக்கம் – (தொல்காப்பியம், இடையியல் 21).

Meanings:   செந்நெல் – red paddy, fine paddy, அம் செறுவில் – in the beautiful field, கதிர் கொண்டு – taking the grain spears, களவன் – crab, தண் – cool, அக – inside, மண் அளைச் செல்லும் – goes into its hole in the sand, ஊரற்கு – for the man from the town, because of the man from the town, எல் வளை – bright bangles, நெகிழ –  to slip down, சாஅய் – becoming thin, அல்லல் உழப்பது – becoming distressed, எவன் கொல் அன்னாய் – why is it oh mother

ஐங்குறுநூறு 28, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தோழி செவிலித்தாயிடம் சொன்னது
உண் துறை அணங்கு இவள் உறை நோய் ஆயின்,
தண் சேறு களவன் வரிக்கும் ஊரற்கு,
ஒண்தொடி நெகிழச் சாஅய்
மென் தோள் பசப்பது, எவன் கொல் அன்னாய்?

Ainkurunūru 28, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine’s friend said to the foster mother
Oh mother!  If her disease
is caused by the deity of the shore
with drinking water,
why have her delicate arms become
pale and thin, causing her bright
bangles to slip down,
because of the man from the town
where crabs draw lines on cool mud?

Notes:  மருதத்துள் குறிஞ்சி.  தோழி செவிலிக்கு அறத்தொடு நின்றது.  தொல். களவியல் 35 – தோழி தானே செவிலி மகளே.  The friend lets the foster mother know that the heroine’s illness is due to the hero, thereby indicating that there is no need for veriyāttam.  உள்ளுறை:  புலியூர் கேசிகன் உரை – அலவன் வரித்ததாலே தண் சேறும் அழகுற்றுத் தோன்றுமாப்போலே, தலைவன் வரைந்து வந்து இவளை கோடலால் இவளும் இந்நலிவின் நீங்கிப் புதுப் பொலிவு அடைவாள் என்பதாம்.  மருதத் திணை – உ. வே. சாமிநாதையர் உரை – மருதத்துக் குறிஞ்சி நிகழ்ந்தது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  சாஅய் – அளபெடை, கொல் – அசைநிலை, an expletive.  சாஅய் – ஓய்தல் ஆய்தல் நிழத்தல் சாஅய் ஆவயின் நான்கும் உள்ளதன் நுணுக்கம் (தொல்காப்பியம், உரியியல் 32).  அன்னாய் – அன்னை அன்னாய் என வந்தது, ஐ ஆய் ஆகும் (தொல்காப்பியம், விளிமரபு 4).  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – ‘உண் துறை உறை அணங்கு’ என மாற்றுக.

Meanings:   இவள் நோய் – her distress, உண் துறை உறை அணங்கு ஆயின் – if it is caused by the deity of the drinking water shore, தண் சேறு – cool mud, களவன் – crabs, வரிக்கும் – they draw lines, they make patterns, ஊரற்கு – for the man from such town, ஒண்தொடி – bright bangles, நெகிழ – to slip down, சாஅய் – becoming thin, மென்தோள் – delicate arms, பசப்பது எவன் கொல் – why do they become pale, அன்னாய் – oh mother

ஐங்குறுநூறு 29, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தோழி செவிலித்தாயிடம் சொன்னது
மாரி கடி கொளக் காவலர் கடுக,
வித்திய வெண்முளை களவன் அறுக்கும்,
கழனி ஊரன் மார்புற மரீஇத்,
திதலை அல்குல் நின் மகள்
பசலை கொள்வது, எவன் கொல் அன்னாய்?

Ainkurunūru 29, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine’s friend said to the foster mother
Even though she has embraced
tightly the chest of the man from
the town with fields, where heavy
rain falls, guards move around
rapidly, and crabs sever the white
sprouts of young paddy plants,
why has your daughter with pallor
spots on her loins, turn pale, oh
mother?

Notes:  மருதத்துள் குறிஞ்சி.  தோழி செவிலிக்கு அறத்தொடு நின்றது.  தொல். களவியல் 35 – தோழி தானே செவிலி மகளே.  The friend lets the foster mother know about the heroine’s love for the hero, since she heard that the family refused to get her married to him.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – மாரி கடி கொளவும் காவலர் கடுகவும் நண்டு உழவர் வித்திய வெண்முளையை அறுத்தாற்போன்று ஊரனும் தமர் அறியாமலும் காவல் கடந்து வந்தும் நின் மகளைக் கூடினான் என்பது, ஒளவை துரைசாமி உரை – வித்திய விதையிடத்துத் தோன்றும் வெண்முளையைக் கள்வன் அறுக்கும் என்றது, தாம் பயந்த மகளிடத்துத் தோன்றும் குடிமைச் சிறப்பினை வரைவு எதிர்கொள்ளாது தமர் அவண் மறுத்துச் சிதைக்கின்றனர் என்பது.  மருதத் திணை – உ. வே. சாமிநாதையர் உரை –  மருதத்துக் குறிஞ்சி நிகழ்ந்தது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கடி – உரிச்சொல், மரீஇ – அளபெடை, கொல் – அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   மாரி கடி கொள – rain falls abundantly, காவலர் கடுக – guards move around rapidly, guards do their work rapidly, வித்திய – sown, seeded, வெண்முளை – white sprouts, களவன் அறுக்கும் – crabs cut, கழனி ஊரன் – the man from the town with fields, மார்பு உற மரீஇ – embracing tightly the chest, திதலை அல்குல் – her loins with pallor spots, நின் மகள் – your daughter, பசலை கொள்வது – becoming pale, எவன் கொல் அன்னாய் – why is it oh mother

ஐங்குறுநூறு 30, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தோழி செவிலித்தாயிடம் சொன்னது
வேப்பு நனை அன்ன நெடுங்கண் களவன்,
தண் அக மண் அளை நிறைய நெல்லின்
இரும் பூ உறைக்கும் ஊரற்கு, இவள்
பெருங்கவின் இழப்பது, எவன் கொல் அன்னாய்?

Ainkurunūru 30, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine’s friend said to the foster mother
He’s from a town where large
paddy flowers fall abundantly
into the cool mud hole of a
crab with eyes as long as neem
buds.

Mother, why does she lose her
great beauty because of him?

Notes:  மருதத்துள் குறிஞ்சி.  தோழி செவிலிக்கு அறத்தொடு நின்றது.  தொல். களவியல் 35 – தோழி தானே செவிலி மகளே.  The friend lets the foster mother know about the heroine’s love for the hero, since she heard that the family refused to get her married to him.  அகநானூறு 176 – வேப்பு நனை அன்ன நெடுங்கண் நீர் ஞெண்டு.  உள்ளுறை:  ஒளவை துரைசாமி உரை – அலவன் மண் அளை நிறைய நெற்பூ உதிர்ந்து கிடத்தல் போலத் தலைமகன் மலையகம் நிறையத் தீதின்றியன்ற செல்வம் மிகுந்துள்ளது என்பது.  மருதத் திணை – உ. வே. சாமிநாதையர் உரை –  மருதத்துக் குறிஞ்சி நிகழ்ந்தது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  வேப்பு – வேம்பு வேப்பு என்றானது வலித்தல் விகாரம், அன்ன – உவம உருபு, a comparison word, ஊரற்கு – குவ்வுருபு பொருட்டு என்னும் பொருளில் வந்தது, கொல் – அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   வேப்பு நனை – buds of neem trees, Azadirachta indica, அன்ன – like, நெடுங்கண் களவன் – long-eyed crab, தண் அக – cool inside, மண் அளை – mud hole, நிறைய – abundantly, நெல்லின் இரும் பூ – the large flowers of rice plants, உறைக்கும் – dropping, ஊரற்கு – to the man from such town, இவள் – she, பெருங்கவின் இழப்பது – losing her great beauty, எவன் கொல் அன்னாய் – why is it oh mother

தோழிக்கு உரைத்த பத்து – Ten Uttered to the friend

Poems 31 – 40 are poems that are addressed to friends, beginning with the lines, ‘அம்ம வாழி தோழி’.  அம்ம – கேட்பித்தல் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle which means ‘listen’.  அம்ம கேட்பிக்கும் (தொல்காப்பியம், இடையியல் 28).

ஐங்குறுநூறு 31, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
அம்ம வாழி தோழி! மகிழ்நன்
கடன் அன்று என்னும் கொல்லோ,
நம் ஊர் முட முதிர் மருதத்துப் பெருந்துறை
உடனாடு ஆயமோடு உற்ற சூளே?

Ainkurunūru 31, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – what the heroine said to her friend
May you live long, oh friend!
Will my man, who promised
in the presence of our friends
when we played on the big shore
with an old, bent marutham tree,
consider his word as a promise
that he cannot honor?

Notes:  The heroine comes to know that the hero is playing in the water with other women.  The hero’s messengers (his bard and friends) are near her when she utters these words.   She questions the purpose of his past promise to her when she was with her friends in the past.  ஐங்குறுநூறு 75 – தொன்னிலை மருதத்துப் பெருந்துறை.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அம்ம – கேட்பித்தல் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle which means ‘listen’, வாழி – அசை நிலை, an expletive, கொல்லோ – கொல் – ஐயம் என்ற பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle which implies doubt, சூளே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  வாழி (1) – ஒளவை துரைசாமி உரை – உரையசை, அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – நீ வாழ்க.  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – சூள் உரைத்தும் அதனைக் கடைப்பிடிக்காத கயமையாளன் என்று இகழ்ந்து உரைத்தவாறு.

Meanings:   அம்ம – listen to me, வாழி – may you live long, தோழி – oh friend, மகிழ்நன் – the hero, கடன் அன்று – not his responsibility, not his duty, என்னும் கொல்லோ – will he consider that as, will he say that (கொல்லோ – ஓ அசைநிலை, an expletive), நம் ஊர் – our town’s, முட முதிர் – bent and old, curved and old, மருதத்துப் பெருந்துறை – big port with a marutham tree, Arjuna Tree, Terminalia arjuna, உடன் ஆடு ஆயமோடு – when we played together with our friends, உற்ற சூளே – the promise he made that he will be faithful

ஐங்குறுநூறு 32, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
அம்ம வாழி தோழி! மகிழ்நன்
ஒரு நாள் நம் இல் வந்ததற்கு, எழு நாள்
அழுப என்ப அவன் பெண்டிர்,
தீ உறு மெழுகின் ஞெகிழ்வனர் விரைந்தே.

Ainkurunūru 32, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine said to her friend
May you live long, oh friend!
They say that his women
melted swiftly like wax placed
on fire, and wailed for seven
days, just because he came
to our house for a single day.

Notes:   The heroine utters these words about her husband’s concubines in the presence of his messengers (his bard and friends).  இலக்கணக் குறிப்பு:  அம்ம – கேட்பித்தல் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle which means ‘listen’, வாழி – அசை நிலை, an expletive, மெழுகின் – ‘இன்’  ஐந்தாம் வேற்றுமை உருபு, ஒப்புப் பொருளில் வந்தது, உறழ்ச்சிப் பொருளில் வந்ததுமாம், ஞெகிழ்வனர் – முற்றெச்சம், ஞெகிழ் – நெகிழ் என்பதன் போலி, வந்ததற்கு – குவ்வுருபு பொருட்டுப் பொருள் தந்தது, விரைந்தே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  தீ உறு மெழுகு – தீயில் பட்ட மெழுகு, தீயில் இட்ட மெழுகு.

Meanings:   அம்ம – listen to me, வாழி – may you live long, தோழி – oh friend, மகிழ்நன் – the hero, ஒரு நாள் – one day, நம் இல் வந்ததற்கு – since he came to our house, எழு நாள் அழுப – they cried for seven days, என்ப – they say, அவன் பெண்டிர் – his women (his concubines), தீ உறு மெழுகின் – like wax that is placed in fire, like wax that touches fire, ஞெகிழ்வனர் – they melted in agony, they became thin (உள்ளம் நெகிழ்ந்தனர்), விரைந்தே – rapidly

ஐங்குறுநூறு 33, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
அம்ம வாழி தோழி! மகிழ்நன்
மருது உயர்ந்து ஓங்கிய விரி பூம் பெருந்துறைப்
பெண்டிரோடு ஆடும் என்ப, தன்
தண் தார் அகலம் தலைத்தலைக் கொளவே.

Ainkurunūru 33, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine said to her friend
May you live long, oh friend!
They say that he plays
with women at the big shore
with flowers and very tall
marutham trees, as they all
embrace his cool, garlanded
chest.

Notes:  The heroine utters these words about her husband’s concubines in the presence of his messengers (his bard and friends).  இலக்கணக் குறிப்பு:  அம்ம – கேட்பித்தல் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle which means ‘listen’, வாழி – அசைநிலை, an expletive, உயர்ந்து ஓங்கிய – ஒருபொருட் பன்மொழி, கொளவே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meaings:   அம்ம – listen to me, வாழி – may you live long, தோழி – oh friend, மகிழ்நன் – the hero, மருது உயர்ந்து ஓங்கிய – very tall marutham trees, abundant tall trees, Arjuna Tree, Terminalia arjuna, விரி பூம் – with wide flowers, with blossomed flowers, பெருந்துறைப் பெண்டிரோடு ஆடும் – he plays with women at the big shore, என்ப – they say, தன் தண் தார் – his cool garland, அகலம் – chest, தலைத்தலைக் கொளவே – all of them embracing (his chest)

ஐங்குறுநூறு 34, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
அம்ம வாழி தோழி! நம் ஊர்ப்
பொய்கைப் பூத்த புழைக்கால் ஆம்பல்
தாது ஏர் வண்ணம் கொண்டன,
ஏதிலாளர்க்குப் பசந்த என் கண்ணே.

Ainkurunūru 34, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine said to her friend
May you live long, oh friend!
This stranger has caused my
eyes to become yellow like the
pollen in the hollow-stemmed,
white waterlily blossoms of
our town’s pond.

Notes:  The heroine utters these words about her husband’s concubines in the presence of his messengers (his bard and friends).  இலக்கணக் குறிப்பு:  அம்ம – கேட்பித்தல் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle which means ‘listen’, வாழி – அசை நிலை, an expletive, கண்ணே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   அம்ம – listen to me, வாழி – may you live long, தோழி – oh friend, நம் ஊர்ப் பொய்கை – (in) our town’s pond, பூத்த புழைக்கால் ஆம்பல் – bloomed hollow-stemmed white waterlilies, தாது ஏர் வண்ணம் – color like that of pollen, கொண்டன – they attained, ஏதிலாளர்க்கு – for the stranger, the hero, பசந்த – they have become yellow, என் கண்ணே – my eyes

ஐங்குறுநூறு 35, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
அம்ம வாழி தோழி! நம் ஊர்ப்
பொய்கை ஆம்பல் நார் உரி மென் கால்
நிறத்தினும் நிழற்றுதல் மன்னே,
இனிப் பசந்தன்று, என் மாமைக் கவினே.

Ainkurunūru 35, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine said to her friend
May you live long, oh friend!
My dark beauty used to be brighter
than the fiber-peeled, tender stems
of white waterlilies in our town’s
pond.  Now it has become sallow.

Notes:  The heroine utters these words about her husband’s concubines in the presence of his messengers (his bard and friends).  உள்ளுறை:  புலியூர் கேசிகன் உரை – நார் உரிக்கப்பட்ட ஆம்பலின் தண்டு பேரெழிலும் ஒளியும் உடையதேனும், அதனைக் கவிந்து பேணிக் காக்கும் நாரினை இழந்தமையாலே விரைவில் அழகிழந்து வாடிப் போவது போல, அவன் செய்யும் கொடுமையால் என் மாமைக் கவினும் காப்பாரின்றிக் கெட்டது என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அம்ம – கேட்பித்தல் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle which means ‘listen’, வாழி – அசை நிலை, an expletive, மன்னே – மன் கழிவுப்பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle implying past, ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, கவினே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  மன் – கழிவே ஆக்கம் ஒழியிசைக் கிளவி என்று அம் மூன்று என்ப மன்னைச் சொல்லே (தொல்காப்பியம், இடையியல் 4).

Meanings:  அம்ம – listen to me, வாழி – may you live long, தோழி – oh friend, நம் ஊர்ப் பொய்கை ஆம்பல் – āmpal flowers in our town’s pond, white waterlilies, நார் உரி – fiber removed, மென் கால் – delicate stems, நிறத்தினும் நிழற்றுதல் – brighter than that color (நிழற்றுதல் – ஒளி விடுதல்), மன்னே (மன், ஏ) – in the past, இனிப் பசந்தன்று – it became sallow now, என் மாமைக் கவினே – my dark beauty

ஐங்குறுநூறு 36, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
அம்ம வாழி தோழி! ஊரன்
நம் மறந்து அமைகுவன் ஆயின், நாம் மறந்து
உள்ளாது அமைதலும் அமைகுவம் மன்னே,
கயல் எனக் கருதிய உண்கண்,
பசலைக்கு ஒல்கா ஆகுதல் பெறினே.

Ainkurunūru 36, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine said to her friend
May you live long, oh friend!
If he can forget us and stay away,
we can also forget him and be at
peace,
if only my kohl-rimmed, carp-like
eyes do not become dull and pale.

Notes:  The heroine utters these words about her husband’s concubines in the presence of his messengers (his bard and friends).  இலக்கணக் குறிப்பு:  அம்ம – கேட்பித்தல் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle which means ‘listen’, வாழி – அசை நிலை, an expletive, மன்னே – மன் ஒழியிசைப் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle suggesting an implied meaning, ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, பெறினே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  மன் – கழிவே ஆக்கம் ஒழியிசைக் கிளவி என்று அம் மூன்று என்ப மன்னைச் சொல்லே (தொல்காப்பியம், இடையியல் 4).

Meanings:   அம்ம – listen to me, வாழி – may you live long, தோழி – oh friend, ஊரன் – my man from our town, நம் மறந்து அமைகுவன் ஆயின் – if he can forget us and be at peace, நாம் மறந்து உள்ளாது அமைதலும் அமைகுவம் மன்னே – we can also forget him and be without thinking about him and be at peace (மன்னே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive), கயல் என – like carp fish, Cyprinus fimbriatus, கருதிய – considered, உண்கண் – kohl decorated eyes, பசலைக்கு ஒல்கா ஆகுதல் பெறினே – if only they do not become tired and yellow/sallow

ஐங்குறுநூறு 37, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – பரத்தை தன் தோழியிடம் சொன்னது
அம்ம வாழி தோழி! மகிழ்நன்
நயந்தோர் உண்கண் பசந்து பனி மல்க
வல்லன் வல்லன், பொய்த்தல்
தேற்றான் உற்ற சூள் வாய்த்தல்லே.

Ainkurunūru 37, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the concubine said to her friend
May you live long, oh friend!
He is an expert liar who lies
to women who love him,
and makes their kohl-rimmed
eyes become pale and shed
abundant tears.
He does not keep his promises.

Notes:  The hero’s concubine uttered these words to her friend in the presence of the heroine’s friends.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அம்ம – கேட்பித்தல் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle which means ‘listen’, வாழி – அசை நிலை, an expletive, வல்லன் வல்லன் – அடுக்குத் தொடர், பொய்த்தல் – தொழிற்பெயர், வாய்த்தல்லே – வாய்த்தல் என்பதன் விரித்தல் விகாரம்.

Meanings:   அம்ம – listen to me, வாழி – may you live long, தோழி – oh friend, மகிழ்நன் – the hero, நயந்தோர் – those who desired, உண்கண் – kohl-rimmed eyes, பசந்து – they become sallow, பனி மல்க – tear-filled, வல்லன் வல்லன் பொய்த்தல் – he is a very smart liar, தேற்றான் உற்ற சூள் வாய்த்தல்லே – he does not know to keep up his promises

ஐங்குறுநூறு 38, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – பரத்தை தன் தோழியிடம் சொன்னது
அம்ம வாழி தோழி! மகிழ்நன்
தன் சொல் உணர்ந்தோர் அறியலன் என்றும்,
தண்தளிர் வெளவும் மேனி,
ஒண்தொடி முன் கை யாம், அழப் பிரிந்தே.

Ainkurunūru 38, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the concubine said to her friend
May you live long, oh friend!
Not knowing the love
of women who trust his words,
he has made us, women with
bright, cool, sprout-like pretty
bodies and bright bangles,
to weep when he leaves.

Notes:  The hero’s concubine utters these words when she finds out that the hero has been considering going back to his wife.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அம்ம – கேட்பித்தல் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle which means ‘listen’, வாழி – அசை நிலை, an expletive, தண்தளிர் – ஆகுபெயர், தளிரின் அழகைக் குறித்ததால், ஒண்தொடி – அன்மொழித்தொகை, பிரிந்தே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   அம்ம – listen to me, வாழி – may you live long, தோழி – oh friend, மகிழ்நன் – the hero, தன் சொல் உணர்ந்தோர் அறியலன் – he does not know what his words do to those who trust, என்றும் – forever, தண்தளிர் வெளவும் மேனி – bodies that seize the beauty of tender sprouts, bodies that are like tender sprouts, ஒண்தொடி – bright bangles, women wearing bright bangles, முன் கை – forearms, யாம் அழப் பிரிந்தே – left making you cry

ஐங்குறுநூறு 39, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – பரத்தை தன் தோழியிடம் சொன்னது
அம்ம வாழி தோழி!  ஊரன்
வெம்முலை அடைய முயங்கி நம்வயின்
திருந்திழைப் பணைத்தோள் ஞெகிழப்
பிரிந்தனன் ஆயினும், பிரியலன் மன்னே.

Ainkurunūru 39, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the concubine said to her friend
May you live long, oh friend!
Even though the man who
embraced our breasts that
yield desire has left us, making
our arms like bamboo, donning
flawless jewels, to become thin,
he has really not parted from us.

Notes:  The hero’s concubine uttered these words to her friend in the presence of the heroine’s friends, after she heard that the heroine told others that the hero has returned to her.  She is confident that he will come back to her.  வெம்முலை (2) – ஒளவை துரைசாமி உரை – விருப்பம் தரும் நம்முடைய மார்பகம், பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – விரும்புவதற்கு காரணமான முலைகள்.  பணைத்தோள் ஞெகிழ (3) – ஒளவை துரைசாமி உரை – அழகிய இழை அணிந்த பெரிய தோள்கள் மெலிந்து நெகிழ்ந்து மெலியுமாறு, பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – திருத்தமுடைய அணிகலன்கள் மூங்கிலை ஒத்த தோள்களிலிருந்து கழலும்படி.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அம்ம – கேட்பித்தல் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle which means ‘listen’, வாழி – அசைநிலை, an expletive, பணைத்தோள் – உவமைத்தொகை, ஞெகிழ – நெகிழ என்பதன் போலி, மன்னே – மன் ஒழியிசைப் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle suggesting an implied meaning, ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  மன் – கழிவே ஆக்கம் ஒழியிசைக் கிளவி என்று அம் மூன்று என்ப மன்னைச் சொல்லே (தொல்காப்பியம், இடையியல் 4).

Meanings:   அம்ம – listen to me, வாழி – may you live long, தோழி – oh friend, ஊரன் – the man from the town, வெம்முலை அடைய முயங்கி – embraced our breasts that yield pleasure, நம் வயின் – from us, திருந்திழை – perfect jewels, beautiful jewels, பணைத்தோள் – bamboo-like arms, thick arms, ஞெகிழப் பிரிந்தனன் ஆயினும் – even though he has left making them slim, even though he left causing them to slip down, பிரியலன் மன்னே – he has not truly parted

ஐங்குறுநூறு 40, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – பரத்தை தன் தோழியிடம் சொன்னது
அம்ம வாழி தோழி! மகிழ்நன்
ஒண்தொடி முன் கை யாம் அழப் பிரிந்து, தன்
பெண்டிர் ஊர் இறை கொண்டனன் என்ப,
கெண்டை பாய்தர அவிழ்ந்த
வண்டு பிணி ஆம்பல் நாடு கிழவோனே.

Ainkurunūru 40, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the concubine said to her friend
May you live long, oh friend!
They say that the man
from the country where carp
leap and open white waterlily
blossoms that seduce bees,
has gone to stay at his wife’s town,
leaving us, wearing bright
bangles on our wrists, to weep.

Notes:  The hero’s concubine uttered these words to her friend in the presence of the heroine’s friends.  அகநானூறு 76, 276 – அவன் பெண்டிர், அகநானூறு 216, ஊரன் பெண்டிர் – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை, பரத்தையின் கூற்றாக அமைந்த மூன்று மருதத்திணை பாடல்களிலும் – அவன் பெண்டிர் என்றது தலைவியைக் குறித்து கூறியவாறு. ஈண்டுச் செறலால் ஒருமை பன்மையாயிற்று.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – வண்டுபிணி ஆம்பலையுடைய ஊரன் எனவே ஆம்பல் வண்டு ஓரோவழி பிறவிடங்களினும் செல்லுவதுண்டாயினும் அவற்றை மீண்டும் தம்பால் வருவித்துக் கொள்ளும் இயல்புடைய தேனைத் தன்பால் உடையவாய் அவற்றைப் பிணித்துக் கொள்ளுதல் போன்று, தலைவன் உலகியல்பற்றித் தன் மனைக்கண் சென்றானாயினும், மீண்டும் எம்மனைக்கு வருமாறு செய்யும் பெண்மை நலமும் பேரழகும் உடையேம் யாம் என்க, புலியூர் கேசிகன் உரை – கெண்டை பாய்தற்கு ஆம்பல் மலரினும், அது தான் வண்டைப் பிணித்து நிற்பதேயன்றிக் கெண்டையை அல்லவாதல் போல, உலகியல்பற்றி அவன் தன் மனை சென்றானாயினும், அவன் அன்பு எம்மிடத்தேயே என்றும் மாறாதபடி நிலவுவதாகும் என்பதாம்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அம்ம – கேட்பித்தல் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle which means ‘listen’, வாழி – அசைநிலை, an expletive, கிழவோனே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  தன் பெண்டிர் –  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை, அகநானூறு 276ம் பாடலின் உரையில் – ‘அவன் பெண்டிர் என்றது தலைவியை.  செறலால் ஒருமைச் சொல் பன்மைச் சொல்லாயிற்று’.  அகநானூறு 76, 216 ஆகிய பாடல்களிலும் இது போல் உள்ளது.

Meanings:   அம்ம – listen to me, வாழி – may you live long, தோழி – oh friend, மகிழ்நன் – the hero, ஒண்தொடி – bright bangles, முன் கை – forearms, wrists, யாம் அழ பிரிந்து – made us cry as he parted, தன் பெண்டிர் ஊர் இறை கொண்டனன் – he went and stayed in his wife’s town, என்ப – they say, கெண்டை பாய்தர – carp leaping, fish belonging to the Cyprinidae family, cyprinus fimbriatus, அவிழ்ந்த வண்டு பிணி ஆம்பல் – open white waterlilies that enamor and control bees, நாடு கிழவோனே – the lord from the country

புலவிப் பத்து – Ten on Sulking

Poems 41 to 50 are ten poems on sulking (ஊடல்).  These poems are set in a post-marital context.  The hero has returned home after his many affairs and arrives with his bard and other friends.   He tries to gain entry into their marital house.  The heroine and her friend refuse him entry.

ஐங்குறுநூறு 41, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தலைவி பாணனிடமும் தலைவனின் நண்பர்களிடமும் சொன்னது
தன் பார்ப்புத் தின்னும் அன்பு இல் முதலையொடு
வெண்பூம் பொய்கைத்து அவன் ஊர் என்ப, அதனால்
தன் சொல் உணர்ந்தோர் மேனி
பொன் போல் செய்யும் ஊர் கிழவோனே.

Ainkurunūru 41, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine said to the husband’s bard and friends
They say, that in his town,
there are ponds teeming with
white flowers where crocodiles
with no kindness eat their own
young.

He causes the bodies of women
who trust his words to change
to gold color.

Notes:  The hero’s bard and friends request the heroine to accept the hero.  She rejects their request and utters these words.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – தன் பார்ப்புத் தின்னும் அன்பு இல் முதலையையும் வெள்ளிய பூவையும் ஒருசேரவுடைய ஊரன் என்பது, தலைவன் தன்னை நம்பி வாழ்வோரை வருத்துகின்றவனும், அன்பு சிறிதும் இல்லாதவனும் என்றாகும்.  இனி வெண்பூ என்றது அவன் சொல்லை மெய்யென்று நம்பும் இயல்புடைய வெள்ளை மனமுடைய தன்னை நோக்கியது என்று கோடலே சிறப்பு.  இலக்கணக் குறிப்பு:  ஊர் –  முன்னிலைப் புறமொழி, கிழவோனே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   தன் பார்ப்புத் தின்னும் – eating their own young, அன்பு இல் முதலையொடு – with crocodiles with no kindness, வெண்பூம் – white flowers, பொய்கைத்து – with ponds, அவன் ஊர் – his town, என்ப – they say, அதனால் தன் சொல் உணர்ந்தோர் – those who trusted his words, மேனி பொன் போல் செய்யும் – he makes their bodies turn yellow like gold, ஊர் கிழவோனே – the lord of the town

ஐங்குறுநூறு 42, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தலைவி தலைவனிடம் சொன்னது
மகிழ் மிகச் சிறப்ப மயங்கினள் கொல்லோ
யாணர் ஊர, நின் மாண் இழை அரிவை?
காவிரி மலிர் நிறை அன்ன நின்
மார்பு நனி விலக்கல் தொடங்கியோளே.

Ainkurunūru 42, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine said to her husband
Did she get confused when she
drank a lot?

Oh man from a prosperous town!
Your woman with fine jewels has
started to avoid your chest that is
like the Kaviri River in full spate.

Notes:  The heroine who learned that one of the concubines of the hero was upset with him, lets him know that she is aware of it.  She is refusing him entry into their marital house.  ஒளவை துரைசாமி உரை – ஆசிரியர் நச்சினாக்கினியர், இதனைத் தோழி கூற்றாகக் கொண்டு, “உயர்மொழிக் கிளவியும் உரியவால் அவட்கே” என்பதற்கு (தொல். பொருள் 240) உதாரணமாகக் காட்டி “இதனுட் காவிரி பெருக்குப் போலத் தலைவியை நோக்கி வருகின்ற மார்பினைத் தான் விலக்குமாறு என்னை எனத் தலைவியை உயர்த்துக் கூறியவாறு காண்க” என்பர்.  அவ்வாறு விலக்குதற்கு காரணம் மகிழ்மிகச் சிறத்தலாற் பிறக்கும் மயக்கம் போலும் என்கின்றாள் ஆகலினாலும், அஃது உயர்மொழிக் கிளவியாகாமையாலும் அவர் கூறியது பொருந்தாமை உணர்ந்து கொள்க.  இலக்கணக் குறிப்பு:  மகிழ் – மகிழ்வு என்று பொருள்படும் முதனிலைத் தொழிற்பெயர், சிறப்ப – ஏதுப்பொருளில் வந்த செயவென் எச்சம், கொல்லோ – கொல் – ஐயப்பொருட்டு வந்த இடைச்சொல், a particle implying doubt, ஓ – அசைநிலை, an expletive, யாணர் ஊர – யாணர் புதியது ஆகுபெயரால், செல்வ வருவாய் குறித்தது, அன்ன – உவம உருபு, comparison word, நனி – மிகுதிப் பொருள் தரும் உரிச்சொல், தொடங்கியோளே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  யாணர் – புதிதுபடற் பொருட்டே யாணர்க் கிளவி (தொல்காப்பியம், உரியியல் 83).  நனி – உறு தவ நனி என வரூஉம் மூன்றும் மிகுதி செய்யும் பொருள என்ப (தொல்காப்பியம், உரியியல் 3).

Meanings:   மகிழ் மிகச் சிறப்ப – drinking a lot of alcohol, giddy with lots of alcohol, மயங்கினள் கொல்லோ – did she get confused, யாணர் ஊர – oh man from a prosperous town, யாணர் – புதியது ஆகுபெயரால், செல்வ வருவாய் குறித்தது, நின் – your, மாண் இழை – fine jewels, அரிவை – young woman, காவிரி மலிர் நிறை – Kaviri river with abundant flood water, அன்ன – like, நின் மார்பு – your chest, நனி விலக்கல் தொடங்கியோளே – she one who has started to avoid you greatly now

ஐங்குறுநூறு 43, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தலைவி தலைவனிடம் சொன்னது
அம்பணத்து அன்ன யாமை ஏறிச்,
செம்பின் அன்ன பார்ப்புப் பல துஞ்சும்
யாணர் ஊர! நின்னினும்
பாணன் பொய்யன், பல் சூளினனே.

Ainkurunūru 43, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine said to the hero
Oh man from a prosperous town
where copper-colored young turtles
climb and sleep on their mother who
is humped like a measuring bowl!

Your bard who promises a lot is a
better liar than you.

Notes:  The heroine uttered these words to the hero when he came home with his bard.  உள்ளுறை:  ஒளவை துரைசாமி உரை – யாமையின் மீது அதன் பார்ப்பு ஏறித் துஞ்சும் என்றதனால், தலைமகன் மார்பின்மீது அவன் புதல்வன் அமர்ந்து துயில்கின்றமை பெற்றதாம். பெறவே மகப்பயந்து வாழ்வார்க்கு அம்மக்கள் தம் மார்பின்மீது ஏறி விளையாட்டு அயர்தலும் அமர்ந்து கிடக்கும் துயிறலுமாகிய இச் செயல்களாற் இன்பத்திலும் இம்மைக்கண் சீறியது பிறிதின்மையின் அதனைச் சுட்டி உள்ளுரத்துரைத்தவாறாயிற்று.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அம்பணத்து – அம்பணம், அத்து சாரியை, செம்பின் – இன் சாரியை, யாணர் ஊர – யாணர் புதியது ஆகுபெயரால், செல்வ வருவாய் குறித்தது, அன்ன – உவம உருபு, comparison word, சூளினனே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  யாணர் – புதிதுபடற் பொருட்டே யாணர்க் கிளவி (தொல்காப்பியம், உரியியல் 83).

Meanings:   அம்பணத்து அன்ன – like a grain measuring bowl, யாமை – turtle, ஏறி – climbing, செம்பின் அன்ன – like copper, பார்ப்பு – young ones, பல துஞ்சும் – some of them sleep, யாணர் ஊர – oh man from a prosperous town, நின்னினும் – more than you, பாணன் பொய்யன் – your bard is a liar, பல் சூளினனே – he gives many promises

ஐங்குறுநூறு 44, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
தீம் பெரும் பொய்கை யாமை இளம் பார்ப்புத்,
தாய் முகம் நோக்கி வளர்ந்திசினாஅங்கு,
அதுவே ஐய நின் மார்பே,
அறிந்தனை ஒழுகுமதி, அறனுமார் அதுவே.

Ainkurunūru 44, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Lord, she lives looking at your
chest, like tortoise hatchings
that grow up looking at the
faces of their mothers in the
sweet huge ponds.

Know this and behave well.
That is the just thing to do.

Notes:  The heroine’s friend utters these words to the hero who returns home after staying with his concubines for a long time.  இலக்கணக் குறிப்பு:  வளர்ந்திசினாஅங்கு – அளபெடை, இசின் படர்க்கை அசை, an expletive of the third person, மார்பே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive, அறிந்தனை – அறிந்தனையாய், முற்றெச்சம், ஒழுகுமதி – மதி முன்னிலையசை, an expletive of the second person, அறனுமார் – ஆர் அசைநிலை, உம்மை – எச்ச உம்மை, அதுவே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  மதி – மியா இக மோ மதி இகும் சின் என்னும் ஆவயின் ஆறும் முன்னிலை அசைச்சொல் (தொல்காப்பியம்.  சொல்லதிகாரம்.  இடையியல் 26).

Meanings:  தீம் பெரும் பொய்கை – sweet big pond, யாமை – tortoise, இளம் பார்ப்பு – young ones, தாய் முகம் நோக்கி – looking at their mother’s face, வளர்ந்திசினாஅங்கு – like they grow up, அதுவே – like that, ஐய – sir, நின் மார்பே – your chest, அறிந்தனை ஒழுகுமதி – understanding this you behave well, அறனுமார் – it is the just thing (ஒளவை துரைசாமி உரை – ஆர் அசைநிலை, உ. வே. சாமிநாதையர் உரை – மார் அசைநிலை), அதுவே – that

ஐங்குறுநூறு 45, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது, தலைவி கூறுவதைப் போல்
கூதிர் ஆயின் தண் கலிழ் தந்து,
வேனில் ஆயின் மணி நிறம் கொள்ளும்
யாறு அணிந்தன்று நின் ஊரே!
பசப்பு அணிந்தனவால் மகிழ்ந என் கண்ணே.

Ainkurunūru 45, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine’s friend said to the unfaithful hero, as the voice of the heroine
Lord, your town is made
beautiful by a river that gets
cold and muddied during the
cold season and becomes
sapphire colored in summer.

But my eyes are always adorned
with yellow color.

Notes:  The heroine’s friend utters these words to the hero who returns home after staying with his concubines for a long time.  பழைய உரை:  கலங்குதலும் தெளிதலும் உடைத்தாகிய யாற்றின் இயல்பும் பெறாது என்றும் பசந்தே ஒழுகுகின்றாள் இவள் என்பதாம்.  இப்பாடல் தோழியின் கூற்றாக அமைந்துள்ளது, ஒளவை துரைசாமி உரை, பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரைகளில்.  ஒளவை துரைசாமி தன்னுடைய உரையில் ‘இதனைத் தலைவி கூற்றாகக் கோடற்கும் இயைபுண்டு என அறிக’ என்கின்றார்.  உ. வே. சாமிநாதையர் உரை – என் கண் என்றாள் ஒற்றுமைப்பற்றி தோழி தலைவி உறுப்பினைத் தன் உறுப்பென்றல் மரபாதலின்.  ஒன்றித் தோன்றுந் தோழி மேன (தொல். அகத்திணையியல் 42) என்பதனால் தோழி கூற்றும் தலைவி கூற்றாகும் எனக் கூறுவர் பேராசிரியர்.  ஒளவை துரைசாமி உரை – தலைவி உறுப்பினைத் தன் உறுப்பாகக் கூறியது, ‘எம்மென வரூஉங் கிழமைத் தோற்றம் அல்லாவாயினும் புல்லுவ உளவே’ – தொல். பொருள் 221.  குறுந்தொகை 236 பாடலின் தமிழண்ணல் உரை – இது நாடக வழக்கு.  வழக்கறிஞர் கட்சிக்காரராக தம்மை எண்ணிப் பேசுவது போன்றது.  தலைவி கூற்று எனற்பாலது சிறிது மிகைப்படின், பண்பு கருதி தோழி கூற்றென வகுத்துள்ளனர்.  தோழியாகவே தோன்றும் உண்மைப் பாத்திரமாகவும் தலைவியின் குரலாக ஒலிக்கும் நிழற்பாத்திரமாகவும் இருவகைப்பட இருப்பதைப் பகுத்தறிய வேண்டும்.  தலைவி கூறுவது போல் தோழி கூறுதல் – அகநானூறு 362 – நெஞ்சு பழுதாக வறுவியன் பெயரின் இன்றிப் பொழுதும் யான் வாழலனே, நற்றிணை 124 – புலம்பு கொண்டு உறையும் புன்கண் வாழ்க்கை யானும் ஆற்றேன், நற்றிணை  175 – என் பசலை மெய்யே, நற்றிணை  178 – அவர்த் தெளிந்த என் நெஞ்சே, நற்றிணை 191 – என் நோக்கினளே அன்னை, நாளை மணிப் பூ முண்டகம் கொய்யேன் ஆயின் அணிக் கவின் உண்மையோ அரிதே, நற்றிணை 211 – யார்க்கு நொந்து உரைக்கோ யானே …… துறை கெழு கொண்கன் துறந்தனன் எனவே?, கலித்தொகை 18 – என் தோள் எழுதிய தொய்யிலும், கலித்தொகை 70 – எம் புதல்வனை மெய் தீண்டப் பொருந்துதல் இயைபவால், குறுந்தொகை 236 – தந்தனை சென்மோ நீ உண்ட என் நலனே,  குறுந்தொகை 238 – தொண்டி அன்ன என் நலம் தந்து கொண்டனை சென்மோ, ஐங்குறுநூறு 45 – பசப்பு அணிந்தனவால் மகிழ்ந என் கண்ணே.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அணிந்தனவால் – ஆல் அசைநிலை, கண்ணே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   கூதிர் ஆயின் – if it is the cold season, தண் கலிழ் தந்து – it becomes cold and muddied, வேனில் ஆயின் – if it is summer, மணி நிறம் கொள்ளும் – it becomes sapphire-colored, யாறு – river, அணிந்தன்று – is ornamented, நின் ஊரே – in your town, பசப்பு அணிந்தனவால் – they have become pale, they have turned yellow, மகிழ்ந – oh my husband, என் கண்ணே – my eyes

ஐங்குறுநூறு 46, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
நினக்கே அன்று அஃது எமக்குமார் இனிதே,
நின் மார்பு நயந்த நன்னுதல் அரிவை
வேண்டிய குறிப்பினை ஆகி,
ஈண்டு நீ அருளாது, ஆண்டு உறைதல்லே.

Ainkurunūru 46, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
It is good for you and sweet for us,
if you know what she desires,
and be with the young woman with a
fine forehead, who desired your chest.

You do not need to do us any favors
here.  Please stay there with her.

Notes:  The heroine’s friend utters these words to the hero, who returns after spending a long time with his concubines, when he is standing outside the house.  ஒளவை துரைசாமி உரை, பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – இரு அறிஞர்களும் இந்தப் பாடலைத் தோழியின் கூற்றாகவே கொண்டுள்ளனர்.  எனினும் நச்சினார்க்கினியரும் இளம்பூரணரும் தங்களுடைய தொல்காப்பிய உரையில் இந்தப் பாடலைத் தலைவியின் கூற்றாகவே கொண்டனர் என்று தனது உரையில் ஒளவை துரைசாமி குறிப்பிடுகின்றார்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  எமக்குமார் – ஆர் அசைநிலை, an expletive, உறைதல்லே – விரித்தல் விகாரம்.

Meanings:   நினக்கே அன்று – not just for you, அஃது – that, எமக்குமார் இனிதே – it is also sweet for us, நின் மார்பு நயந்த – the woman who liked your chest, நன்னுதல் அரிவை – the young woman with a fine forehead, வேண்டிய குறிப்பினை ஆகி – consider what she desires, ஈண்டு நீ அருளாது – you don’t need to do favors here, ஆண்டு உறைதல்லே – please stay there

ஐங்குறுநூறு 47, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தலைவி தலைவனிடம் சொன்னது
முள்ளெயிற்றுப் பாண் மகள் இன் கெடிறு சொரிந்த
அகன் பெரு வட்டி நிறைய, மனையோள்
அரிகால் பெரும் பயறு நிறைக்கும் ஊர!
மாண் இழை ஆயம் அறியும், நின்
பாணன் போலப் பல பொய்த்தல்லே.

Ainkurunūru 47, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine said to the hero 
Oh man from a town
where a housewife gives large
quantities of harvested lentils
to the bard’s daughter with sharp
teeth, in exchange for keliru fish
that she brings in her large bowl!

My friends wearing fine jewels
and I are aware that you utter many
lies, just like your bard!

Notes:  The hero sends his bard to plead his case.  The heroine refuses entry.  He then comes back with his bard.  The heroine utters these words to him.  Barter is mentioned in Akanānūru 60, 61, 126, 140, 245, 296, 390, Natrinai 183, Kurunthokai 221, 269, Ainkurunūru 47, Porunarātruppadai 214-215, 216-7, Pattinappālai 28-30, and Malaipadukādam 413-414.  பாணரும் மீனும்:  அகநானூறு 196 – வராஅல் துடிக் கண் கொழுங்குறை நொடுத்து உண்டு ஆடி வேட்டம் மறந்து துஞ்சும் கொழுநர்க்குப் பாட்டி ஆம்பல் அகல் இலை அமலை வெஞ்சோறு தீம் புளிப் பிரம்பின் திரள் கனி பெய்து, அகநானூறு 216 – நாண் கொள் நுண் கோலின் மீன் கொள் பாண்மகள், குறுந்தொகை 169 – பாணர் பசு மீன் சொரிந்த மண்டை போல, ஐங்குறுநூறு 47 – முள் எயிற்றுப் பாண்மகள் இன் கெடிறு சொரிந்த, ஐங்குறுநூறு 48 – வலை வல் பாண்மகன் வால் எயிற்று மடமகள் வராஅல் சொரிந்த, ஐங்குறுநூறு 49 – பாண்மகள் சில் மீன் சொரிந்து,  ஐங்குறுநூறு 111 – பாணன் சூழ் கழி மருங்கின் நாண் இரை கொளீஇச் சினைக் கயல் மாய்க்கும், புறநானூறு 348 – மீன் சீவும் பாண் சேரி, மதுரைக்காஞ்சி 269 – மீன் சீவும் பாண் சேரியொடு, பெரும்பாணாற்றுப்படை 284-285 – கோள்வல் பாண்மகன் தலைவலித்து யாத்த நெடுங்கழைத் தூண்டில் நடுங்க நாண் கொளீஇ.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – பாண்மகள் கொணர்ந்த இழிந்த மீனுக்குச் சமமாக மனையாட்டி சிறந்த நெல்லைக் கொடுப்பது போன்று நீயும் பரத்தையர் தரும் இழிந்த காம இன்பத்திற்கு ஈடாக உயர்ந்தோரிடத்துச் செய்ய வேண்டிய தலையளியை அவர்பாற் செய்யாநின்றனை.  இலக்கணக் குறிப்பு:  முள்ளெயிறு – உவமத்தொகை, அரிகால் – அன்மொழித் தொகை, அரிந்த கால்கள் நின்ற வயல் என விரியும், அறியும் – உம்மை தொக்கது, ஆயம் – ஆயமும் எனல் வேண்டிய எச்சவும்மை செய்யுள் விகாரத்தால் தொக்கது, பொய்த்தல்லே – பொய்த்தலே என்பதன் விரித்தல் விகாரம்.

Meanings:   முள் எயிற்று – with sharp teeth, பாண்மகள் – the bard’s daughter, இன் கெடிறு – tasty kediru fish – கெளிறு, Marones cavasius, சொரிந்த – poured, அகன் பெரு வட்டி – wide big bowl, wide big basket, நிறைய – full, மனையோள் – wife, அரிகால் – field where harvest has been done, பெரும் பயறு – lots of green lentils, பச்சைப் பயிறு, பாசிப் பயிறு, நிறைக்கும் – she fills, ஊர – oh man from such town, மாண் இழை – splendid jewels, ஆயம் – friends, அறியும் – know, நின் – your, பாணன் போலப் பல பொய்த்தல்லே – tell lies like your bard

ஐங்குறுநூறு 48, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தலைவி தலைவனிடம் சொன்னது
வலை வல் பாண்மகன் வால் எயிற்று மடமகள்
வராஅல் சொரிந்த வட்டியுள், மனையோள்
யாண்டு கழி வெண்ணெல் நிறைக்கும் ஊர!
வேண்டேம் பெரும, நின் பரத்தை
யாண்டுச் செய் குறியோடு, ஈண்டு நீ வரலே.

Ainkurunūru 48, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine said to the hero
Oh man from a town where a wife
pours year-old white paddy
into a basket emptied of varāl fish
brought by the naive, white-toothed
daughter of a bard, handy with nets!

I do not desire for you to come here,
oh lord, bearing marks made by your
mistress!

Notes:  The hero returns home with marks created on his body by his concubine.  The upset heroine utters these words.  பாணரும் மீனும்:  அகநானூறு 196 – வராஅல் துடிக் கண் கொழுங்குறை நொடுத்து உண்டு ஆடி வேட்டம் மறந்து துஞ்சும் கொழுநர்க்குப் பாட்டி ஆம்பல் அகல் இலை அமலை வெஞ்சோறு தீம் புளிப் பிரம்பின் திரள் கனி பெய்து, அகநானூறு 216 – நாண் கொள் நுண் கோலின் மீன் கொள் பாண்மகள், குறுந்தொகை 169 – பாணர் பசு மீன் சொரிந்த மண்டை போல, ஐங்குறுநூறு 47 – முள் எயிற்றுப் பாண்மகள் இன் கெடிறு சொரிந்த, ஐங்குறுநூறு 48 – வலை வல் பாண்மகன் வால் எயிற்று மடமகள் வராஅல் சொரிந்த, ஐங்குறுநூறு 49 – பாண்மகள் சில் மீன் சொரிந்து,  ஐங்குறுநூறு 111 – பாணன் சூழ் கழி மருங்கின் நாண் இரை கொளீஇச் சினைக் கயல் மாய்க்கும், புறநானூறு 348 – மீன் சீவும் பாண் சேரி, மதுரைக்காஞ்சி 269 – மீன் சீவும் பாண் சேரியொடு, பெரும்பாணாற்றுப்படை 284-285 – கோள்வல் பாண்மகன் தலைவலித்து யாத்த நெடுங்கழைத் தூண்டில் நடுங்க நாண் கொளீஇ.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – இழிந்த வரால்மீனின் பொருட்டுச் சிறந்த வெண்ணெல்லைக் கொடுக்கும் மனையாள் போன்று நீயும் புல்லிய காம இன்பத்தால் உயரிய பண்பாட்டினை இழக்கின்றனை என்றது.  இலக்கணக் குறிப்பு: வராஅல் – அளபெடை, வரலே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   வலை வல் பாண்மகன் – bard who is a good fisherman using a net, வால் எயிற்று மட மகள் – white-toothed innocent daughter, வராஅல் – varāl fish, murrel fish, Slacate nigra, Ophiocephalus punctatus, Ophiocephalus marulius, சொரிந்த வட்டியுள் – pouring in a basket, மனையோள் – housewife, யாண்டு கழி வெண்ணெல் – white rice paddy that is over a year old, நிறைக்கும் – fills (her basket), ஊர – oh man from such town, வேண்டேம் பெரும – we do not desire my lord, நின் பரத்தை – your concubine, ஆண்டுச் செய் குறியோடு – with the marks made by her there, ஈண்டு நீ வரலே – you coming here

ஐங்குறுநூறு 49, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தலைவி தலைவனிடம் சொன்னது
அம் சில் ஓதி அசை நடைப் பாண்மகள்,
சில் மீன் சொரிந்து, பல் நெல் பெறூஉம்
யாணர் ஊர! நின் பாண்மகன்
யார் நலம் சிதையப் பொய்க்குமோ இனியே?

Ainkurunūru 49, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine said to the hero 
Oh man from a prosperous town
where a bard’s slow-gaited daughter
with beautiful, delicate hair
received abundant paddy
for having poured out a few fish!

Whose beauty is going to be ruined
now, with those lies of your bard?

Notes:  The heroine who heard from the bard that the hero united with his concubine after the bard went to her as his messenger, is upset when the hero comes to her with his bard.  She utters this in anger.  பாணரும் மீனும்:  அகநானூறு 196 – வராஅல் துடிக் கண் கொழுங்குறை நொடுத்து உண்டு ஆடி வேட்டம் மறந்து துஞ்சும் கொழுநர்க்குப் பாட்டி ஆம்பல் அகல் இலை அமலை வெஞ்சோறு தீம் புளிப் பிரம்பின் திரள் கனி பெய்து, அகநானூறு 216 – நாண் கொள் நுண் கோலின் மீன் கொள் பாண்மகள், குறுந்தொகை 169 – பாணர் பசு மீன் சொரிந்த மண்டை போல, ஐங்குறுநூறு 47 – முள் எயிற்றுப் பாண்மகள் இன் கெடிறு சொரிந்த, ஐங்குறுநூறு 48 – வலை வல் பாண்மகன் வால் எயிற்று மடமகள் வராஅல் சொரிந்த, ஐங்குறுநூறு 49 – பாண்மகள் சில் மீன் சொரிந்து,  ஐங்குறுநூறு 111 – பாணன் சூழ் கழி மருங்கின் நாண் இரை கொளீஇச் சினைக் கயல் மாய்க்கும், புறநானூறு 348 – மீன் சீவும் பாண் சேரி, மதுரைக்காஞ்சி 269 – மீன் சீவும் பாண் சேரியொடு, பெரும்பாணாற்றுப்படை 284-285 – கோள்வல் பாண்மகன் தலைவலித்து யாத்த நெடுங்கழைத் தூண்டில் நடுங்க நாண் கொளீஇ.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – பாண்மகள் சில மீன் கொடுத்துப் பல வேறு நெல்களையும் பெரும் ஊரன் என்றது ஒரு சில பொய்களைக் கூறியே பல வேறு மகளிரின் நலத்தை நீ நுகர்வை என்பதாம்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  யாணர் ஊர – யாணர் புதியது ஆகுபெயரால், செல்வ வருவாய் குறித்தது, பெறூஉம் – அளபெடை, பொய்க்குமோ – ஓகாரம் வினா, இனியே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  யாணர் – புதிதுபடற் பொருட்டே யாணர்க் கிளவி (தொல்காப்பியம், உரியியல் 83).

Meanings:   அம் சில் ஓதி – beautiful delicate hair, அசை நடைப் பாண் மகள் – bard’s daughter of slow walk, சில் மீன் – a few fish, சொரிந்து – pouring, பல் நெல் – lots of paddy, பெறூஉம் – gets, யாணர் – prosperity, new income, ஊர – oh man from such town, நின் – your, பாண் மகன் – bard, யார் நலம் சிதைய – whose beauty to be ruined, பொய்க்குமோ – will he lie, இனியே – now

ஐங்குறுநூறு 50, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
துணையோர் செல்வமும் யாமும் வருந்துதும்,
வஞ்சி ஓங்கிய யாணர் ஊர!
தஞ்சம் அருளாய் நீயே, நின்
நெஞ்சம் பெற்ற இவளுமார் அழுமே.

Ainkurunūru 50, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Oh man from the prosperous town
where vanji trees flourish!
Your relatives who depend on you
and we are sad since you left her.

Please show her some mercy!
Your wife, who has you in her heart,
cries.

Notes:  The hero returns to his marital house after a long time with his concubine.  The heroine’s friend utters these words to him.  துணையோர் செல்வமும் (1) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – நின்னைப் பற்றுக்கோடாகக் கொண்டு வாழும் இயல்புடைய சுற்றத்தார் செல்வமும்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  யாணர் ஊர – யாணர் புதியது ஆகுபெயரால், செல்வ வருவாய் குறித்தது, இவளுமார் – ஆர் இசைநிறை, இவளும் – உம்மை உயர்வு சிறப்பு, அழுமே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  யாணர் – புதிதுபடற் பொருட்டே யாணர்க் கிளவி (தொல்காப்பியம், உரியியல் 83).

Meanings:  துணையோர் செல்வமும் – the wealth of relatives, யாமும் வருந்துதும் – we are also sad, வஞ்சி – Salis tetrasperma – P.L. Sami, Salis purpurea – R. Panchavarnam, ஓங்கிய – flourishing, யாணர் ஊர – oh man from a prosperous town, தஞ்சம் அருளாய் நீயே – please show pity and give her protection, நின் – your, நெஞ்சம் பெற்ற – she who has you in her heart, இவளும் ஆர் அழுமே – she cries

தோழி கூற்றுப் பத்து – Ten Addresses by the Heroine’s friend

Poems 51 – 60 are called ‘தோழி கூற்றுப் பத்து’ which means ‘Ten addresses by the Heroine’s friend’.   In poems 41-59, the unfaithful hero tries to return home, and the heroine’s friend utters these to him.  Poem 60 is set in a pre-marital context.

ஐங்குறுநூறு 51, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
நீர் உறை கோழி நீலச் சேவல்
கூர் உகிர்ப் பேடை வயாஅம் ஊர!
புளிங்காய் வேட்கைத்தன்று நின்
மலர்ந்த மார்பு, இவள் வயாஅ நோய்க்கே.

Ainkurunūru 51, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Oh man from a town where
a pregnant female waterfowl
with sharp claws, yearns greatly
for her blue colored mate.

Her desire for your broad chest
used to be like craving for
tamarind.  It is not like that any
longer.

Notes:  The hero returns from his concubine but goes back to her again.  He returns again and the heroine’s friend chides him and refuses entry.  குறுந்தொகை 87 – முந்நால் திங்கள் நிறை பொறுத்து அசைஇ ஒதுங்கல் செல்லாப் பசும் புளி வேட்கைக் கடுஞ்சூல் மகளிர் போல.  வயாஅம் (2) – ஒளவை துரைசாமி உரை – வேட்கைப் பெருக்கம் உணர்த்தும் உரிச்சொல் அடியாகப் பிறந்த பெயரெச்சவினை, ச.வே. சுப்பிரமணியன் உரை – சூல் கொண்ட உயிர்களுக்கு பொதுவாக வரும் நோய், பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – வேட்கைய வேட்கை உண்டாகும் நோய்.  புளிங்காய் வேட்கைத்தன்று நின் மலர்ந்த மார்பு (3,4) –  உ. வே. சாமிநாதையர் உரை, சதாசிவ ஐயர் உரை, புலியூர் கேசிகன் உரை – இவற்றில் ‘தலைவனின் மார்பு தலைவிக்கு புளியங்காய் வேட்கை போன்றுள்ளது’ என்றுள்ளது.  ஒளவை துரைசாமி, பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரைகளில் ‘முன்பு புளியங்காய் வேட்கை போன்றிருந்தது.  இப்பொழுது அவ்வாறில்லை’ என்றுள்ளது.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – பேடையானது சேவலை நினைத்து கடுஞ்சூலான் வந்த வயாநோய் தீரும் ஊரன் என்றது, அதுபோல் இவளும் தன் வேட்கையை நின் மார்பை நினைந்தே ஒருவாறு ஆற்றுவாளாயினள் என்பதாம்.   இலக்கணக் குறிப்பு:  வயாஅம் – வேட்கைப் பெருக்கம் உணர்த்தும் உரிச்சொல்லடியாகப் பிறந்த பெயரெச்ச வினை, இஃது ஈற்றுமிசை உகரம் மெய்யொடுங் கெட்டு ஏதுப்பெயர் கொண்டது, நோய்க்கே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  வேட்கைத்து (3) – ஒளவை துரைசாமி உரை – வேட்கைத்து என்புழிச் சிறப்பும்மை விகாரத்தால் தொக்கது.

Meanings:   நீர் உறை – water-living, கோழி நீலச் சேவல் – a blue male waterfowl, கூர் உகிர்ப் பேடை – a sharp-clawed female, வயாஅம் – it desires, it desires in pregnancy, ஊர – oh man from such town, புளிங்காய் வேட்கைத்தன்று, வேட்கைத்து அன்று – it is like the desire for tamarind, it used to be like the desire for tamarind and it is not like that now, நின் மலர்ந்த மார்பு – your broad chest, இவள் – her, வயாஅ நோய்க்கே – for her desire disease

ஐங்குறுநூறு 52, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தோழி தலைவனிடம் நகையாடிச் சொன்னது
வயலைச் செங்கொடிப் பிணையல் தைஇச்,
செவ்விரல் சிவந்த, சேய் அரி மழைக்கண்,
செவ்வாய்க் குறுமகள் இனைய,
எவ்வாய் முன்னின்று மகிழ்ந, நின் தேரே?

Ainkurunūru 52, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine’s friend said to the hero, teasing him
Causing this woman with
a red mouth, fingers that
got redder stringing red
vayalai vines as garlands,
and moist eyes with red lines,
to grieve, where, oh lord, has
your chariot decided to go?

Notes:  The hero has come back to the heroine.  At that time, the heroine’s friend jokes about his infidelity.  உள்ளுறை:  ஒளவை துரைசாமி உரை – மனையகத்துத் தான் பேணி வளர்த்த கொடியே ஆயினும் அதனாற் பிணையல் தொடுத்தது பொறாது சிவக்கும் செவ்விரலுடையவள் என்றது, நின்னால் பேணப்படும் நலமுடையளாயினும் நின் தேர் பிறிதோரிடத்து நின்றவழியும் பொறாது கண்கலுழ்ந்து வாய்வெருவி மெய் வேறுபடுவாளாயினள் எனத் தலைவியின் ஆற்றாமையைச் சுட்டி நிற்பது தோன்ற, ‘பிணையல் தைஇச் செவ்விரல் சிவந்த சேய் அரி மழைக்கண் செவ்வாய்க் குறுமகள்’ என்றாள்.   இலக்கணக் குறிப்பு:  தைஇ- அளபெடை, செவ்வாய் – பண்புத்தொகை, compound word in which the first member stands in adjectival relation to the second, தேரே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   வயலைச் செங்கொடி – red purslane vine, Portulaca quadrifida, பிணையல் – garland, தைஇ – stringing, tying, செவ்விரல் சிவந்த – red fingers reddened, perfect fingers reddened, சேய் அரி – red lines, மழைக்கண் – moist eyes, செவ்வாய்க் குறுமகள் – the young woman with red mouth, இனைய – to feel sad, எவ்வாய் முன்னின்று மகிழ்ந – where has it decided to go oh lord, நின் தேரே – your chariot

ஐங்குறுநூறு 53, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தலைவி தலைவனிடம் சொன்னது அல்லது தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
துறை எவன் அணங்கும் யாம் உற்ற நோயே?
சிறை அழி புதுப் புனல் பாய்ந்தெனக் கலங்கிக்
கழனித் தாமரை மலரும்
பழன ஊர, நீ உற்ற சூளே!

Ainkurunūru 53, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine or her friend said to the hero
Oh man from a town with
common grounds,
where lotus flowers in paddy fields
bloom when new floodwater breaks
the banks and muddies the fields!

How will the shore with a god
agonize me?  Your false promises
are the reason for our sorrow!

Notes:  The hero has been playing in the water with his concubine in the water where he used to play with the heroine in the past.  The heroine and her friend are upset with him.  தி. சதாசிவ ஐயர் உரை – இச்செய்யுள் தலைவி கூற்றாக எழுதப்பட்டிருக்கிறது. அது அதிகாரத்தாலும் ‘யாம்’ என்பதாலும் பொருத்தமின்று.  தோழியின் கூற்று – ஒளவை துரைசாமி உரை, பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை, தி. சதாசிவ ஐயர் உரை, தலைவியின் கூற்று – உ. வே. சாமிநாதையர் உரை, அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை.  துறை எவன் அணங்கும் (1) –  ஒளவை துரைசாமி உரை – துறை ஆகுபெயர், துறைகளில் தெய்வம் உறையும் என்பது பண்டையோர் கொள்கை.  அணங்குடைப் பனித்துறை – ஐங்குறுநூறு 174, அணங்குடைப் பணித்துறை கைதொழுது ஏத்தி யாயும் ஆயமோடு அயரும் – அகநானூறு 240, நிலத்துறைக் கடவுள் – அகநானூறு 156, துறையும் ஆலமும் தொல்வலி மராஅமும் முறையுளிப் பராஅய்ப் பாய்ந்தனர் தொழுஉ – கலித்தொகை 101.  நீ உற்ற சூளே (4) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – நீ செய்த சூளைத் தப்பி நீ ஒழுகினமை.  பழன (4) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – பொது நிலங்களையுடைய, ஒளவை துரைசாமி உரை – ஊரவர்க்கெல்லாம் பொதுவாகிய நிலம்.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – புதுப்புனல் அணையை உடைத்துக்கொண்டு பாய்ந்தவளவிலே கலங்கிப் பின்னர் மலருந் தாமரையையுடைய ஊரன் என்றது, சூள்மொழியைத் தப்பி நீ சென்றபொழுது தலைவி நின்னோடு பிணங்கிப் பின்னர் நின்னைக் கூடி மகிழ்தற்கேதுவாக பரத்தமையுடையை என்பதாம், ஒளவை துரைசாமி உரை – சிறையழிக்கும் புதுப்புனல் பாயக் கழனித் தாமரை கலங்கி மலரும் பழனங்களையுடைய ஊரன் என்றது, மகளிர் நலம் சிதைக்கும் புறவொழுக்கத்தை நீ மேற்கொண்டு ஒழுகுவதால் பொறாது முன்னர் வேறுபட்டு பின்னர்க் கூடும் பரத்தையர் பலரை உடையயையாயினாய் என்றவாறாம்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  துறை – ஆகுபெயர் துறையில் உறையும் கடவுளுக்கு, யாம் – தன்மைப் பன்மை, first person plural, நோயே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive, சூளே – பிரிநிலை, exclusion.

Meanings:   துறை எவன் அணங்கும் – how would the shore with god agonize us, யாம் உற்ற நோயே – the disease that I have, சிறை அழி – breaking the banks, புதுப் புனல் பாய்ந்தென – since new flood waters leap, கலங்கி – getting muddy, கழனித் தாமரை மலரும் – field lotus flowers bloom, பழன ஊர – oh man from a town with common areas, oh man from a town with fields, oh man from a town with ponds, நீ உற்ற சூளே – the promises you made (that you did not keep)

ஐங்குறுநூறு 54, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தோழி வாயில் மறுத்து, தலைவனிடம் சொன்னது
திண்தேர்த் தென்னவன் நன்னாட்டு உள்ளதை
வேனில் ஆயினும் தண் புனல் ஒழுகும்
தேனூர் அன்ன இவள் தெரி வளை நெகிழ,
ஊரின் ஊரனை, நீ தர வந்த
பஞ்சாய்க் கோதை மகளிர்க்கு
அஞ்சுவல் அம்ம, அம்முறை வரினே.

Ainkurunūru 54, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine’s friend said to the hero, refusing him entry
O lord!  If you leave our town in
your chariot to visit your concubines,
the chosen bangles of my friend,
who is lovely like Thēnūr town of
Pāndiyan with sturdy chariots,
where water flows even in summer
season, will slip down her arms.

If I come looking for you, I will be
afraid of the women to whom you
have given sedge garlands.

Notes:  The heroine who heard that the hero’s concubines disrespected her friends, refuses to accept the hero.  The heroine’s friend who is aware of this, utters these words.  ஊரின் ஊரனை (4) – உ. வே. சாமிநாதையர் உரை – பரத்தையர் சேரியிடத்தே தேர் ஊர்ந்து செய்வாயாயின், பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – ஊரின்கண் இருந்தேயும் வேற்றூர் போல்வதாகிய பரத்தையர் சேரியின்கம் வதிகின்ற பெருமானே, ஒளவை துரைசாமி உரை – முதற்கண் நின்ற ஊர் ஊரின் ஒரு பகுதியாகிய பரத்தையர் சேரியைக் குறித்து நின்றது, ஊரனை என்பது முன்னிலைக்கண் வந்தமை அறிக.  அம்முறை (4) – உ. வே. சாமிநாதையர் உரை – பிரிவால் பரத்தையர்க்கு வளை நெகிழ்தல்,  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – யான் உலகியல் ஆகிய செவ்வணி அணிந்துவரும் அந்த முறையை மேற்கொண்டு வருவதற்கு, ஒளவை துரைசாமி உரை – நெய்யணி குறித்து யான் அத்தெருவின் முறையே வருதல் உறின்.   இலக்கணக் குறிப்பு:  உள்ளதை – ஐ சாரியை, அன்ன – உவம உருபு, comparison word, ஊரனை – ஊரனை – ஐ சாரியை, முன்னிலைக் கண் வந்தது, வரினே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   திண்தேர்த் தென்னவன் – Pāndiyan king with a sturdy chariots, நல் நாட்டு – in the fine country, உள்ளதை – what is there, வேனில் ஆயினும் – even in summer, தண் புனல் ஒழுகும் – cold water flows, தேனூர் – (in) Thēnūr, அன்ன – like, இவள் தெரி வளை நெகிழ – for her chosen bangles to become loose, for her chosen bangles to slip down, ஊரின் ஊரனை – oh lord, if you who go to different towns (ஊரனை – ஊரனே), நீ தர வந்த – given by you, பஞ்சாய்க் கோதை – garlands made with sedge, பைஞ்சாய், கோரைப்புல், Cyperus rotundus tuberosus, மகளிர்க்கு அஞ்சுவல் – afraid of those women, அம்ம – அசை, an expletive, அம்முறை வரினே – if that happens

ஐங்குறுநூறு 55, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
கரும்பின் எந்திரம் களிற்று எதிர் பிளிற்றும்
தேர் வண் கோமான் தேனூர் அன்ன இவள்
நல் அணி நயந்து நீ துறத்தலின்,
பல்லோர் அறியப் பசந்தன்று நுதலே.

Ainkurunūru 55, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
You desired my pretty friend
who is lovely like Thēnūr,
where the king donates chariots,
and sugarcane crushing equipment
sound like trumpets of bull elephants.

Since you abandoned her,
her forehead has become pale, and
many have noticed it.

Notes:  The hero wants to return to the heroine after having an extra-marital affair.  The heroine’s friend who sees the heroine’s sorrow utters these words and refuses him entry.  களிற்று எதிர் பிளிற்றும் (1) – உ. வே. சாமிநாதையர் உரை – கரும்பின் ஆலை முழக்கிற்கு யானை முழக்கம் உவமை.  ஒளவை துரைசாமி உரை – ஆலையில் எழும் ஓசையை ஒப்ப களிறு பிளிறும், பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – கரும்பாட்டும் ஆலைப் பொறி ஆண் யானையின் பிளிற்று ஒலிக்கு மாறாக ஒலிக்கும்.  பெரும்பாணாற்றுப்படை – 259-260 – கணம் சால் வேழம் கதழ்வுற்றாங்கு எந்திரம் சிலைக்கும்.  புறநானூறு 322 – கரும்பின் எந்திரம் சிலைப்பின் அயலது இருஞ்சுவல் வாளை பிறழும்.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – களிற்று எதிர் கரும்பின் எந்திரம் பிளிற்றும் என்றது, உயிருடைய யானைக்கு மாறாக உயிரற்ற பொறி ஆரவாரித்தல் போன்று, கற்புடைய தலைவிக்கு மாறாகக் கய மகளிர் நின்னைக் கைக்கொண்டு விட்டனர் என்பதாம்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அன்ன – உவம உருபு, நுதலே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   கரும்பின் எந்திரம் – the sugarcane crushing equipment, களிற்று எதிர் பிளிற்றும் – sound like the trumpeting sounds of bull elephants, echo the sounds of trumpeting elephants, தேர் வண் கோமான் – king who donates chariots, தேனூர் அன்ன – like Thēnūr town, இவள் நல் அணி – her fine beauty, நயந்து – desired, நீ துறத்தலின் – since you abandoned her, பல்லோர் அறிய – for many to know, பசந்தன்று நுதலே – her forehead has paled

ஐங்குறுநூறு 56, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
பகல் கொள் விளக்கோடு இரா நாள் அறியா
வெல்போர்ச் சோழர் ஆமூர் அன்ன இவள்
நலம் பெறு சுடர்நுதல் தேம்ப,
எவன் பயம் செய்யும் நீ தேற்றிய மொழியே?

Ainkurunūru 56, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
My beautiful friend resembles Āmoor,
the town of the victorious Chōzhas,
which does not know dark nights
since shining lamps make them bright.

Her glowing forehead has become pale.
What good are your clarifying words?

Notes:  The hero wants to return to the heroine who is very sad about his extra-marital affair.  He promises her that he is not unfaithful.  The friend points out his lies and refuses him entry.  உள்ளுறை:  ஒளவை துரைசாமி உரை – இராநாள் உளதாகவும், விளக்கங்கள் தம் ஒளியால் அதனை அறியாவண்ணம் மறைப்பதுபோல, நின்பாற் பரத்தமை உளதாகவும், அதனை இப்பொய்ம்மொழிகளால் மறைத்து தெளிவிக்கின்றாய் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  பகல் – ஆகுபெயர், நண்பகற் போதின் நல்லொளி, விளக்கோடு – விளக்கொடு, ஓடு உருபு ஆல் உருபின் பொருட்டு, இரா – இரவு, வு என்ற விகுதி கெட்டு அதற்கு முந்தைய குறில் எழுத்து நீண்டு நெடிலாக மாறியது, அன்ன – உவம உருபு, வெல்போர் – வினைத்தொகை, மொழியே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   பகல் கொள் விளக்கோடு – with lamps that give light that make them appear like days, because of lamps that give light and make them appear like days, இரா நாள் – the nights, அறியா – it does not know, வெல் போர் – victorious in battles, சோழர் ஆமூர் அன்ன – like Āmoor town belonging to the Chōzha kings, இவள் நலம்பெறு சுடர் நுதல் – her beautiful bright forehead, தேம்ப – for brightness reduced, to become pale, எவன் பயம் செய்யும் – how will they help, நீ தேற்றிய மொழியே – the words you said to clarify

ஐங்குறுநூறு 57, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
பகலின் தோன்றும் பல் கதிர்த் தீயின்
ஆம்பல் அம் செறுவின் தேனூர் அன்ன
இவள் நலம் புலம்பப் பிரிய,
அனை நலம் உடையளோ மகிழ்ந, நின் பெண்டே?

Ainkurunūru 57, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
My friend’s beauty,
resembling Thēnūr with pretty
fields with white waterlilies
and ritual flames with many
rays that appear like the sun,
is ruined since she you left her.

Is your lover pretty like your
wife whom you abandoned?

Notes:  The heroine’s friend who found out about the hero’s extra-marital affair questions him.  உள்ளுறை:  ஒளவை துரைசாமி உரை – இல்வாழ்வார்க்கு உரிய வேள்வியினையும் வளவயற்கு அணி செய்யும் ஆம்பலினையும் கூறியதால், தலைவிபால் மனையறம் புரிதற்குரிய மாட்சியும் கொடைக்கடன் இறுத்தற்குரிய வளமையும் கூறிச் சிறப்பித்தவாறாயிற்று, புலியூர் கேசிகன் உரை – ஆம்பலுக்கு உவமையாகப் பகலில் தோன்றும் பல்கதிர்ப் பெருந்தீயினைக் கொண்டால், அழகான மெல்லியராகத் தோன்றும் பரத்தையர், அவரைச் சார்ந்தாரைப் பகல் எரி தீப்போல் தவறாதே எரித்தழிக்கும் கொடிய இயல்பினர் என்பது.  பகலின் (1) – தி. சதாசிவ ஐயர் உரை, புலியூர் கேசிகன் உரை – பகல் போல, ஒளவை துரைசாமி உரை, பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – ஞாயிற்றைப் போல.  அனை (4) –  ஒளவை துரைசாமி உரை – அத்துணை, பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – அத்தகைய.  இலக்கணக் குறிப்பு:  பகல் – ஆகுபெயர் ஞாயிற்றுக்கு பொருள் ஞாயிறு எனக் கொண்டால், ‘நண்பகற் போதின் நல்லொளி’ பகல் எனக் கொண்டால், பகலின் – இன் ஒப்புப்பொருளில் வந்தது, அன்ன – உவம உருபு, comparison word, உடையளோ – ஓகாரம் வினா, பெண்டே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  புலம்பு – புலம்பே தனிமை (தொல்காப்பியம், உரியியல் 35).

Meanings:   பகலின் தோன்றும் – they appear like daytime, they appear like the sun, பல் கதிர் – many rays, தீயின் – with the flames, ஆம்பல் – white waterlilies, அம் செறுவின்- with beautiful fields, தேனூர் அன்ன இவள் நலம் – her beauty which is like Thēnūr, புலம்ப – to be lonely, to be sad, பிரிய – to leave her, அனை நலம் உடையளோ – is she that pretty, is she that virtuous (like your wife), மகிழ்ந – oh lord, நின் பெண்டே – your woman, your mistress

ஐங்குறுநூறு 58, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
விண்டு அன்ன வெண்ணெல் போர்வின்
கைவண் விராஅன் இருப்பை அன்ன
இவள் அணங்கு உற்றனை போறி,
பிறர்க்கும் அனையையால் வாழி நீயே.

Ainkurunūru 58, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
You are distressed because of my
friend, beautiful as Iruppai city
with mountain-high, heaped, white
rice hay, of the generous donor Virān.

You are also distressed because of
other women.  May you live long!

Notes:  The unfaithful hero pretends that he is upset with the heroine who has sensed his affairs.  The heroine’s friend who is aware of the situation, utters these words.  இவள் அணங்கு உற்றனை போறி (3) –  தி. சதாசிவ ஐயர் உரை – இவளைத் துயரமடையச் செய்தவன் போல்கின்றாய், பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – இவளால் துன்புறுத்தப்பட்டாய் போன்று காணப்படுகின்றனை, இவளால் வருத்தமுற்றாய் போல வருந்தினை. வாழி (4) –  தி. சதாசிவ ஐயர் உரை – வாழ்வாயாக, பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – நெடிது வாழ்வாயாக, ஒளவை துரைசாமி உரை – அசைநிலை.  பிறர்க்கும் (4) – உ. வே. சாமிநாதையர் உரை – பிற பெண்டிர், ஒளவை துரைசாமி உரை – பிற மகளிர்.  பழைய உரை:  கைவண் விராஅன் இருப்பை அன்ன என்றது, நினது இல் வாழ்க்கைக் உரியதாகிய குணங்களால் உயர்ந்ததால் என்றவாறு.  இலக்கணக் குறிப்பு:  விராஅன் – அளபெடை, அன்ன – உவம உருபு, அனையையால் -ஆல் அசைநிலை, an expletive, வாழி – அசைநிலை, an expletive, நீயே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  போறி – அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – முன்னிலை வினைமுற்று, பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – அகநானூறு 163 (எனக்கே வந்தனை போறி) – இது ஒப்புமை உணர்த்தாமையின் ஒப்பில் போலி.

Meanings:   விண்டு அன்ன – like mountains, வெண்ணெல் போர்வின் – with heaps of white paddy grass, கைவண் – charitable, விராஅன் – a donor named Virān, இருப்பை அன்ன – like Iruppai city, இவள் – her, அணங்கு உற்றனை போறி – it appears that you are distressed, it appears that you distressed her, பிறர்க்கும் –  and to others, and to other women, அனையையால் – you are like that, வாழி – வாழ்வாயாக, அசைநிலை, an expletive, நீயே – you

ஐங்குறுநூறு 59, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
கேட்டிசின் வாழியோ மகிழ்ந! ஆற்றுற
மையல் நெஞ்சிற்கு எவ்வம் தீர
நினக்கு மருந்தாகிய யான், இனி,
இவட்கு மருந்து அன்மை, நோம் என் நெஞ்சே.

Ainkurunūru 59, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Lord, may you live long! Listen!
In the past
I was medicine to your confused
heart, and I ended your sorrow.

Now
I am unable to be medicine to her;
my heart aches.

Notes:  The heroine is distressed over her husband’s infidelities.  The friend, who in the past helped the couple to meet during days and nights in secrecy, utters these words to the hero.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கேட்டிசின் – சின் முன்னிலை அசை, an expletive of the second person, வாழியோ – முன்னிலை அசை, நோம் – அஃறிணை ஒருமை வினைமுற்று, நெஞ்சே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive. சின் – மியா இக மோ மதி இகும் சின் என்னும் ஆவயின் ஆறும் முன்னிலை அசைச்சொல் (தொல்காப்பியம்.  சொல்லதிகாரம்.  இடையியல் 26, சின் என்பது இசின் என்பதன் முதற்குறை – ச. பாலசுந்தரம் உரை).

Meanings:   கேட்டிசின் – you listen, வாழியோ – may you live long, மகிழ்ந – oh lord, ஆற்றுற மையல் நெஞ்சிற்கு – to appease your confused heart, எவ்வம் தீர – for sorrow to end, நினக்கு மருந்து ஆகிய யான் – I was medicine to you, இனி இவட்கு மருந்து அன்மை – now I am not able to be medicine to her, நோம் என் நெஞ்சே – my heart aches

ஐங்குறுநூறு 60, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
பழனக் கம்புள் பயிர்ப் பெடை அகவும்
கழனி ஊர! நின் மொழிவல் என்றும்
துஞ்சு மனை நெடுநகர் வருதி,
அஞ்சாயோ இவள் தந்தை கை வேலே?

Ainkurunūru 60, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Oh man from a town with fields
where a male coot in a pond calls
his loving mate that calls him with
love.  I say this to you:

You have been coming to our big
house when everyone is asleep.
Are you not afraid
of the spear in her father’s hand?

Notes:  மருதத்துள் குறிஞ்சி. வரைவு கடாயது.  The heroine’s friend utters this to the hero who has been delaying marrying the heroine.  She utters these words to him when he comes for his night meeting.  She suggests that he marry her instead of coming at night facing risks (வரைவு கடாவுதல்).  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – பழனக் கம்புள் பயிர்ப் பெடை அகவும் கழனியூர என்றது பழனத்தின்கண் உள்ள சம்பங்கோழியின் சேவல், வரம்புடைய கழனியிலிருந்து தன்னைக் காதலித்து அழைக்கும் பெடையின் இயல்பறியாமல் அதனை வருந்திக் கூவி அழைப்பது போன்று நீயும் கடிமனைக்கண்ணிருந்து நின் வரைவினை எதிர்பார்த்து வருந்தியிருக்கும் தலைவியின் நிலையறிந்து வரையாமல் வீணே இருளிலும் பகலிலும் வந்து வந்து போகின்றாய் என்றவாறாம்.  மருதத் திணை – உ. வே. சாமிநாதையர் உரை –  திணை மயக்குறுதலுள் மருதத்துக் குறிஞ்சி நிகழ்ந்தது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  வருதி – முன்னிலை ஒருமை வினைமுற்று, மொழிவல் – தன்மை ஒருமை வினைமுற்று, first person singular verb ending, வேலே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   பழனக் கம்புள் – where a male coot, பயிர்ப்பெடை அகவும் – calls its loving mate that calls him in love, கழனி ஊர – oh man from this town with fields, நின் மொழிவல் – I say to you, என்றும் – always, துஞ்சு மனை – when everyone in the house is sleeping, நெடு நகர் வருதி – you come to our tall house, அஞ்சாயோ இவள் தந்தை கை வேலே – don’t you fear her father’s hand spear

கிழத்திக் கூற்றுப் பத்து – Ten Adresses by the wife

Poems 61 – 70 are uttered by the heroine to her unfaithful husband.  They are all in the post-marital context.   Poem 68 is a rare one.  It reveals that there is a concubine living in the same house.

ஐங்குறுநூறு 61, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தலைவி தலைவனிடம் சொன்னது
நறு வடி மாஅத்து விளைந்து உகு தீம்பழம்
நெடு நீர்ப் பொய்கைத் துடுமென விழூஉம்,
கைவண் மத்தி கழாஅர் அன்ன,
நல்லோர் நல்லோர் நாடி,
வதுவை அயர விரும்புதி நீயே.

Ainkurunūru 61, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine said to the hero
You desire to unite with these fine
women, who are lovely like Kazhār,
town of charitable Mathi,
where fragrant tiny green mangoes
that have matured to sweet, ripe
fruits splash down into deep ponds.

Notes:  The hero goes from one concubine to another.  When he came home one day, the heroine told him that she was aware of his behavior.  He accepted his mistake and promised that he would change. The heroine utters these words in response.  நல்லோர் நல்லோர் (4) – ஒளவை துரைசாமி உரை –  அடுக்கு இழித்தற்கண் வந்தது.  வதுவை அயர (5) – ஒளவை துரைசாமி உரை – பரத்தையரைத் தலைவன் கூட.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – நறுவடி மாஅத்து விளைந்துகு தீம்பழம் அதற்கு உரிமையுடையோர்க்குப் பயன்படாமல் பொய்கையில் வீழ்ந்து அங்கு வாழும் மீன்கட்கே இறையாதல் போன்று இல்லற உரிமையுடைய எனக்குப் பயன்படாமல் பரத்தையர் சேரியிற் சென்று ஆண்டுறையும் பரத்தையர் பலர்க்கும் பயப்படுவாயாயினை என்பது, ஒளவை துரைசாமி உரை – நறுவடி மாவின்கண் விளைந்து முதிர்ந்த தீம்பழம் அதனின் நீங்கி நெடுநீர்க் குட்டத்துத் துடும் என விழும் என்றது, பரத்தையர் சேரிக்கண் நலங்கனிந்து சிறந்த பரத்தையர் தம் தாயர் முதலாயினாரின் நீங்கி நின்னொடு வதுவையிற் கூடி மகிழ்வர் என்பது, புலியூர் கேசிகன் உரை – மாவின் முதிர்ந்த கனி தானாகவே குளத்து நீரில் துடுமென விழூஉம் என்றது, அவ்வாறே பரத்தையர் சேரியிலே பக்குவமான இளங்கன்னியர் தலைவனின் வலையிலே தாமாகவே வந்து ஆரவாரத்துடன் விழுவாராயினர் என்பது.  இல்லறமாற்றி இன்புற்றிருந்த தலைவன் அப்பிடியினின்றும் விலகி பரத்தையரின் போய் வீழ்ந்தான் என்பது, மாவின் நறுங்கனி பொய்கையின்கண் வீழ்ந்து அழிவது போலாகும் என்பதும் பொருந்தும்.  குறுந்தொகை 8 – கழனி மாஅத்து விளைந்து உகு தீம் பழம் பழன வாளை கதூஉம். இலக்கணக் குறிப்பு:  அன்ன – உவம உருபு, comparison word, நீயே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive, விரும்புதி – முன்னிலை வினைமுற்று, மாஅத்து – அத்து சாரியை.

Meanings:   நறு வடி – fragrant tiny green mangoes, மாவடு, மாஅத்து – of mango trees, விளைந்து உகு – ripened and dropping, தீம்பழம் – sweet fruits, நெடு நீர்ப் பொய்கை – big pond, deep pond, துடுமென விழூஉம் – they drop with loud sounds, கைவண் – charitable, மத்தி – a king named Mathi, கழாஅர் – name of a town, Kazhār, அன்ன – like, நல்லோர் – good women, நல்லோர் நாடி – seeking women, seeking concubines, வதுவை அயர – to conduct marriage, to unite, விரும்புதி நீயே – you desire

ஐங்குறுநூறு 62, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தலைவி தலைவனிடம் சொன்னது
இந்திர விழவின் பூவின் அன்ன,
புன்தலைப் பேடை வரி நிழல் அகவும்,
இவ்வூர் மங்கையர்த் தொகுத்து, இனி
எவ்வூர் நின்றன்று மகிழ்ந நின் தேரே?

Ainkurunūru 62, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine said to the hero
Oh lord!  You attract women in
this town, where a peahen,
with its tiny head looking like
the flowers of Inthira festival,
calls her mate from a strip of shade.  In
which town will your chariot stop next?

Notes:  The hero who goes from one concubine to another comes home one day.  The upset heroine utters these words to him.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – புன்தலைப் பெடை நிரம்பா நிழலிருந்து அகவும் இவ்வூர் என்றது, நின் பிரிவாலே பொலிவிழந்து ஆதரவற்ற இவ்வில்லின்கண் யான் இருந்து தேம்பாநின்றேன் என்பது, இந்திரவிழவிற்  பூவினன்ன என்பதை மங்கையர்க்கு அடையாக்கி, ஒளவை துரைசாமி உரை – இந்திரவிழவின்கண் வேறுவேறு நிலத்தினின்றும் பூக்கள் பல கொணர்ந்து தொகுத்துப் பயன்கோடல் போல, வேறுவேறு ஊர்களிலிருந்தும் மகளிரைக் கொணர்ந்து வதுவையின்பம் கொள்கின்றாய் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  பூவின் – இன் சாரியை, அன்ன – உவம உருபு, comparison word, தேரே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  நின்றன்று (4) –  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – நிற்கின்றது, எதிர்காலம் நிகழ்காலம் ஆயிற்று.

Meanings:   இந்திர விழவின் பூவின் அன்ன – like the flowers used during the Inthira festival, புன்தலைப் பேடை – a female peacock with a delicate head, a female peacock with a small head, வரி நிழல் – in a strip of shade, அகவும் – it calls, இவ்வூர் மங்கையர் – the women in this town, தொகுத்து – collecting, attracting, இனி எவ்வூர் நின்றன்று – now in which town will it stop, மகிழ்ந – oh lord, நின் தேரே – your chariot

ஐங்குறுநூறு 63, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தலைவி தலைவனிடம் சொன்னது
பொய்கைப் பள்ளிப் புலவு நாறு நீர்நாய்,
வாளை நாள் இரை பெறூஉம் ஊர!
எம் நலம் தொலைவது ஆயினும்,
துன்னலம் பெரும, பிறர்த் தோய்ந்த மார்பே.

Ainkurunūru 63, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine said to the hero
Oh man from a town
where a flesh-reeking otter
catches a vālai fish every
day in the pond, for its meal!

Lord!  Even if my beauty is lost,
I will not embrace your chest
that has been hugged by others.

Notes:  The heroine refused the unfaithful husband and utters these words.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – நீர்நாய் பொய்கையைத் தான் வாழுமிடமாகக் கொண்டிருந்தும் தன்னுடலில் நாறும் புலானாற்றத்தைக் கழுவிக் கொள்ளாமல் மீண்டும் புலனாறும் இழிதகவுடைய வாளை மீனையே இரையாகப் பெறுதல் போன்று நீதானும் நினது குடிப் பிறப்பிற்கேற்றப்படி தூய காதல் நெறியிலே நில்லாயாய் இழிந்த காம இன்பமே காமுற்று நாடோறும் பரத்தையரை நாடி நுகர்கின்றனை என்பதாம்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  பொய்கைப்பள்ளி – இருபெயரொட்டு, பொய்கையாகிய இடம், பெறூஉம் – அளபெடை, மார்பே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   பொய்கைப் பள்ளி – living in a pond, புலவு நாறு நீர்நாய் – flesh-stinking otter, வாளை – scabbard fish, trichiurus haumela, நாள் இரை பெறூஉம் – gets as daily food, ஊர – oh man from such town, எம் நலம் தொலைவது ஆயினும் – even if my beauty is lost, துன்னலம் – I will not embrace you, பெரும – oh lord, பிறர்த் தோய்ந்த மார்பே – the chest that other women have embraced

ஐங்குறுநூறு 64, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தலைவி தலைவனிடம் சொன்னது
அலமரல் ஆயமோடு அமர் துணை தழீஇ,
நல மிகு புதுப் புனல் ஆடக் கண்டோர்,
ஒருவரும் இருவரும் அல்லர்,
பலரே தெய்ய, எம் மறையாதீமே!

Ainkurunūru 64, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine said to the hero
When you hugged your lover
and played with her in the
splendid freshet surrounded
by her friends,
not one or two persons,
but many saw you with her.

Do not hide that from me!

Notes:  The heroine hears that the hero plays in the water with his concubines.  She utters these words after being upset with her husband who comes home like he is an innocent man who has not done anything wrong.   இலக்கணக் குறிப்பு:  தழீஇ – அளபெடை, பலரே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, தெய்ய – அசை நிலை, an expletive, மறையாதீமே – முன்னிலைப் பன்மை எதிர்மறை முற்றுவினைத் திரிசொல் (ஒளவை துரைசாமி உரை), ஈ, ஏ – முன்னிலையசை நிலைகள், expletives of the second person (பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை).  அலமரல் – தெருமரல் ஆயிரண்டும் சுழற்சி (தொல்காப்பியம், சொல் 310).  அலமரல் (1) – ஒளவை துரைசாமி உரை – சூழ்ந்து திரியும், பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – சுழன்று திரியும்.

Meanings:  அலமரல் – surrounded and roaming, whirling around, ஆயமோடு – with friends, அமர் துணை தழீஇ – hugging your loving partner, நல மிகு புதுப்புனல் – fine new flood/freshet, ஆடக் கண்டோர் – those who saw you play, ஒருவரும் இருவரும் அல்லர் – not just one or two persons, பலரே தெய்ய – many, எம் – from me, மறையாதீமே – don’t hide that

ஐங்குறுநூறு 65, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தலைவி தலைவனிடம் சொன்னது
கரும்பு நடு பாத்தியில் கலித்த ஆம்பல்
சுரும்பு பசி களையும் பெரும் புனல் ஊர!
புதல்வனை ஈன்ற எம் மேனி
முயங்கன்மோ, தெய்ய, நின் மார்பு சிதைப்பதுவே.

Ainkurunūru 65, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine said to the hero
Oh man from a town with
abundant flowing water,
where flourishing waterlilies
in sugarcane plots satisfy
the hunger of honeybees!

Do not embrace my body
that has delivered a son.
It will spoil your chest.

Notes:  The hero returns home from his concubine on hearing that his wife has given birth to a son.  When he approaches the heroine, she utters these words in anger.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – கரும்பு நடு பாத்தியில் கலித்த ஆம்பல் சுரும்பு பசி களையும் பெரும் புனல் ஊர என்றது, நாம் இல்லறஞ் செய்தற்கியற்றிய இவ் இல்லத்தே பரத்தையர் குழுமி அவர் சுற்றத்தாரை ஓம்பாநிற்பர் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  முயங்கன்மோ – மோ முன்னிலை அசை, an expletive of the second person, மார்பு – மார்பின் அழகு, ஆகுபெயர், தெய்ய – அசை நிலை, an expletive, சிதைப்பதுவே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   கரும்பு நடு பாத்தியில் – in the patches where sugarcane is planted, கலித்த ஆம்பல் – flourishing white waterlilies, சுரும்பு பசி களையும் – they remove the hunger of honeybees, பெரும் புனல் ஊர – oh man from the town with flowing water, புதல்வனை ஈன்ற எம் மேனி – my body which gave birth to a son, முயங்கன்மோ – do not embrace (மோ – முன்னிலையசை, an expletive of the second person), தெய்ய – அசைநிலை, an expletive, நின் மார்பு சிதைப்பதுவே – it will ruin your chest

ஐங்குறுநூறு 66, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தலைவி தலைவனிடம் சொன்னது
உடலினென் அல்லேன், பொய்யாது உரைமோ,
யார் அவள் மகிழ்ந, தானே தேரொடு,
தளர் நடைப் புதல்வனை உள்ளி, நின்
வள மனை வருதலும், வெளவியோளே?

Ainkurunūru 66, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine said to the hero
I am not angry with you.
Tell me without lying.
Who is she, oh lord, the woman
who blocked your return to our
rich house in your chariot,
even though you had thought
of your son with unsteady steps?

Notes:  The hero stays home after the birth of his son for whom he has great love.  One day when he left the house for some time, the heroine suspects that he has returned to his concubine.  She utters these words to him.  இலக்கணக் குறிப்பு:  உரைமோ – மோ முன்னிலை அசை, an expletive of the second person, தானே – தான், ஏ அசைநிலைகள், expletives, வருதலும் – உம்மீற்று வினையெச்சம் முடிக்கும் வினையது வினை நிகழ்ச்சியின் விரைவு மிகுதி சுட்டி நின்றது, வெளவியோளே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   உடலினென் அல்லேன் – I did not get angry, I do not have enmity toward you, பொய்யாது – without lying, உரைமோ – you tell me, யார் அவள் மகிழ்ந – who is she, lord, தானே – தான், ஏ அசைநிலைகள், expletives, தேரொடு – riding in your chariot, தளர் நடைப் புதல்வனை உள்ளி – thinking about your son with unsteady steps, நின் வள மனை – your rich house, வருதலும் – coming, வெளவியோளே – the woman who seized you, the woman who blocked you

ஐங்குறுநூறு 67, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தலைவி தலைவனிடம் சொன்னது
மடவள் அம்ம நீ இனிக் கொண்டோளே,
தன்னொடு நிகரா என்னொடு நிகரிப்
பெரு நலம் தருக்கும் என்ப, விரி மலர்த்
தாது உண் வண்டினும் பலரே,
ஓதி ஒண்ணுதல் பசப்பித்தோரே.

Ainkurunūru 67, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine said to the hero
The ignorant woman you have,
the one who cannot rival me,
compares herself with me,
and is quite arrogant about
her great beauty, they say.

She does not know about your
other women, many more than
the bees eating pollen from
blossoms, whose bright foreheads
draped by hair that you have turned
pale.

Notes:  The heroine hears that her husband’s concubine spoke ill of her.  In her anger, she utters these words to her husband in the presence of his bard and friends.  பசப்பித்தோரே (5) – ஒளவை துரைசாமி உரை – நின்னால் நலன் நுகரப்பட்டு பசக்கப்பட்ட மகளிர், பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – அவளிடத்தினின்றும் நின்னைப் பிரியும்படி செய்து அவளுடைய நெற்றியில் பசலை பாயும்படி செய்யும் மகளிர், உ. வே. சாமிநாதையர் உரை – நீ பசப்பித்தோர், ச. வே. சுப்பிரமணியன் உரை – உன்னுடன் இணைந்து தங்கள் நெற்றியைப் பசப்பித்துக் கொண்டோர்.  உள்ளுறை – புலியூர் கேசிகன் உரை – வண்டொன்று பலப்பல மலரினும் சென்று சென்று தேனுண்டு, பின் அப்பூக்களை நாடாது வாடி உதிரவிட்டுக் கழித்தல் போலத் தலைவனும் புதியரான பரத்தையரை நாடிச் சென்று கூடி இன்புற்று அவர்களை கைவிட்டு விடும் இயல்பினன் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அம்ம – அசை, an expletive, கொண்டோளே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, பலரே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, பசப்பித்தோரே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   மடவள் அம்ம – naive woman, ignorant woman, நீ இனிக் கொண்டோளே – the woman you have taken now, தன்னொடு – with her, நிகரா – cannot be compared, என்னொடு நிகரி – she compares herself with me, பெரு நலம் – great beauty, தருக்கும் என்ப – they say she is arrogant, விரி மலர் – blossomed flowers, தாது உண் வண்டினும் – more than the bees which eat pollen, பலரே – many women, ஓதி – hair, ஒண்ணுதல் பசப்பித்தோரே – those who bright foreheads have become pale, those who make her bright forehead become pale

ஐங்குறுநூறு 68, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தலைவி தலைவனிடம் சொன்னது
கன்னி விடியல் கணைக் கால் ஆம்பல்,
தாமரை போல மலரும் ஊர!
பேணாளோ நின் பெண்டே,
யான் தன் அடக்கவும், தான் அடங்கலளே.

Ainkurunūru 68, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine said to the hero
Oh man from a town
where a thick-stemmed
waterlily blooms like a lotus
flower at early dawn!

Your woman does not care.
I’ve tried to control her,
but she will not be controlled.

Notes:  This is a rare poem where the wife tries to control the concubine.  The husband’s concubine spoke ill of the heroine and told others that the heroine spoke ill of her.  The heroine who is upset utters these to her husband.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – இழிந்த ஆம்பல் உயரிய தாமரை மலர்போலத் தோன்றுதற்கு காரணம் விடியற்காலத்திற்கு இயல்பான இருள் கதிரவனால் நன்கு அழிக்கப்பட்டாமையே ஆதல் போன்று நின் பெண்டின் பேதைமை நீ நன்கு அகற்றாமையே ஆகும்.  அகற்றியிருப்பையேல் அவள் என்னைப் பழிதூற்றாது அமைந்திருத்தலும் கூடும், ஒளவை துரைசாமி உரை – சிறப்பில்லாத ஆம்பல் தாமரைபோல மலரும் என்றதனால், கற்புச் சிறப்பு இன்மையால் அடங்கிக் கிடைத்தற்குரிய பரத்தை, குலமகளிர் போலச் சிறப்புடையாள் எனக் கருதித் தருக்குகின்றாள் என்றவாறு.  இலக்கணக் குறிப்பு:  பெண்டே – ஏகாரம் தேற்றம், certainty, அடங்கலளே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   கன்னி விடியல் – early dawn, கணைக் கால் ஆம்பல் – thick-stemmed white waterlily, தாமரை போல மலரும் – blooms like lotus, ஊர – oh man from such town, பேணாளோ – does she respect me (rhetorical question), she does not respect, she does not care, நின் பெண்டே – your woman, யான் தன் அடக்கவும் – I try to control her, தான் அடங்கலளே – she does not submit, she does not let me control her

ஐங்குறுநூறு 69, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தலைவி தலைவனிடம் சொன்னது
கண்டனெம் அல்லமோ மகிழ்ந, நின் பெண்டே,
பலர் ஆடு பெருந்துறை மலரொடு வந்த
தண் புனல் வண்டல் உய்த்தென,
உண்கண் சிவப்ப, அழுது நின்றோளே.

Ainkurunūru 69, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine said to the hero
Lord, did we not see your woman?
The cool freshet that flows with flowers
erased her sand doll on the shore of the
big port where many people play.

She stood there crying and her kohl-lined
eyes became red.

Notes:  The hero had a young concubine.  The heroine questions him about it.  He denies having an affair.  The heroine uttered these words in anger.  இலக்கணக் குறிப்பு:  பெண்டே – ஏகாரம் தேற்றம், certainty, சிவப்ப – செயவென் எச்சம், உய்த்தென – செய்தெனவென எச்சம்.

Meanings:   கண்டனெம் அல்லமோ – did we not see that, மகிழ்ந – my lord, நின் பெண்டே – your woman, பலர் ஆடு பெருந்துறை – big port where many play in the water, மலரொடு வந்த – came with flowers, தண் புனல் – cool stream waters, வண்டல் உய்த்தென – since her sand doll broke, since her little sand house broke, உண்கண் – eyes with kohl, சிவப்ப – becoming red, அழுது நின்றோளே – she who stood there crying

ஐங்குறுநூறு 70, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தலைவி தலைவனிடம் சொன்னது
பழனப் பன் மீன் அருந்த நாரை,
கழனி மருதின் சென்னிச் சேக்கும்,
மா நீர்ப் பொய்கை யாணர் ஊர!
தூயர் நறியர் நின் பெண்டிர்,
பேஎய்  அனையம் யாம், சேய் பயந்தனமே.

Ainkurunūru 70, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine said to the hero
Oh man from a prosperous town
where a stork perches on top
of a marutham tree near a field
and gorges himself on pond fish!

Your women are pure and fragrant.
I am like a ghoul that bore a child.

Notes:  The heroine who has given birth to a son, thinks that her husband will think of her as an older woman. She uttered these words in anger when her husband returned from his concubines. உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – நாரை பொது நிலத்தில் உள்ள பல்வேறு மீன்களையும் பிடித்துத் தின்றுவிட்டு வாளா தங்குதற் பொருட்டே நன்செய் நிலத்திலுள்ள மருதமரத்தின் உச்சிக்கு வருதல் போன்று, நீயும் பொழுதெல்லாம் பல்வேறு பரத்தை மகளிரை ஆராய்ந்து கூடியிருந்து தூய இவ் இல்லத்திற்கு வாளா உலகியல்பு குறித்தே வருகின்றனை என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அருந்த – அருந்திய என்னும் எச்சத்தின் திரிபு, அன்றி வினையெச்சமாகவே கொண்டு பல்மீன் அருந்துதற் பொருட்டு மருந்தின் உச்சி சேக்கும் எனினும் பொருந்தும், ஆர்ந்த என்னும் பெயரெச்சம் அருந்த என்று திரிந்ததுமாம், பேஎய் – அளபெடை, யாம் – தன்மைப் பன்மை, first person plural, பயந்தனமே – தன்மைப் பன்மை, first person plural, பயந்தனம் – first person plural, ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  யாணர் – புதிதுபடற் பொருட்டே யாணர்க் கிளவி (தொல்காப்பியம், உரியியல் 83).

Meanings:   பழன – pond, பன் மீன் அருந்த – to eat many fish, நாரை – could be crane, pelican or stork according to the University of Madras Lexicon, stork is Ciconia alba according to the University of Madras Lexicon, கழனி மருதின் – of  a marutham tree near the field, Arjuna Tree, Terminalia arjuna, சென்னிச் சேக்கும் – stays on the top, மா நீர்ப் பொய்கை – huge water tank, யாணர் ஊர – oh man from a prosperous town, தூயர் நறியர் நின் பெண்டிர் – your women are pure and fragrant, பேஎய் அனைய – like a ghoul, யாம் – me, சேய் பயந்தனமே – I have given birth to a child

புனலாட்டுப் பத்து – Ten on Bathing in the Freshets

Poems 71 – 80 are about bathing in new floods.   These poems are set in a post-marital context.   The hero plays in the floodwaters with his concubines.   The heroine is aware of this.  This set has interesting poems uttered by the heroine, the hero, the heroine’s friend and the hero’s concubine.

ஐங்குறுநூறு 71, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தலைவி தலைவனிடம் சொன்னது
சூது ஆர் குறுந்தொடிச் சூரமை நுடக்கத்து,
நின் வெங்காதலி தழீஇ, நெருநை
ஆடினை என்ப புனலே, அலரே
மறைத்தல் ஒல்லுமோ மகிழ்ந,
புதைத்தல் ஒல்லுமோ ஞாயிற்றது ஒளியே?

Ainkurunūru 71, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine said to the unfaithful hero
Lord, they say yesterday you embraced
and played in the river with your desired
lover wearing small, curved, moving bracelets
with clasps that appeared like gambling dice.

Gossip has risen.  It is not possible to hide that.
Is it possible to cover the sun’s brilliance?

Notes:  The hero lies to the heroine that he has not been unfaithful to her.  She utters these words in anger and sulks.  சூது ஆர் (1) – ஒளவை துரைசாமி உரை – சூது, சூதாடுவோர் இயக்கும் காய். தொடியின் மூட்டுவாய் அச்சூதாடுகாய் போறலின், சூதென்றது ஆகுபெயர்.  உள்ளே புழையுடைய என்றும் உண்டு.  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – வஞ்சகம் பொருந்திய காதலி.  சூர் அமை நுடக்கத்து (1) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – நல்லோர் அஞ்சுவதற்குக் காரணமான நடையினையும்,  ஒளவை துரைசாமி உரை – சூர்ப்புற்ற வளை துவண்டு நுடங்கியது போன்று இருப்பது குறித்தது, அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – பரத்தை தன் கைகளை வீசி ஒலி எழுப்பிக் கண்டார் அனைவரையும் கவரும் வகையில் குலுக்கியும் அசைத்தும் நடந்தனள்.   இலக்கணக் குறிப்பு:  தழீஇ – அளபெடை, ஒல்லுமோ – ஓகாரம் எதிர்மறைப் பொருளது, என்ப – பலரறி சொல், word indicating that many know, ஒளியே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   சூது ஆர் – with hollow core, with clasps that are like gambling dice, குறுந்தொடி – small bangles, small bracelets, சூர் அமை – curved, fierce (fierce to good people), நுடக்கத்து – with movement, with behavior, நின் வெங்காதலி – your desired lover, தழீஇ – embracing, நெருநை – yesterday, ஆடினை – you played with her, என்ப – they say, புனலே – in the river, அலரே மறைத்தல் ஒல்லுமோ – is it possible to hide gossip, மகிழ்ந – oh lord, புதைத்தல் ஒல்லுமோ ஞாயிற்றது ஒளியே – is it possible to cover the sun’s brightness, is it possible to hide the sun’s brightness

ஐங்குறுநூறு 72, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தலைவன் தோழியிடம் சொன்னது
வயல் மலர் ஆம்பல் கயில் அமை நுடங்கு தழைத்
திதலை அல்குல், துயல்வரும் கூந்தல்,
குவளை உண்கண், ஏஎர் மெல்லியல்,
மலர் ஆர் மலிர் நிறை வந்தெனப்,
புனலாடு புணர் துணை ஆயினள் எமக்கே.

Ainkurunūru 72, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the hero said to the heroine’s friend
She was my partner in love
when we played in the freshets
with abundant flowers,
a delicate beauty, her loins with
pallor spots covered in a well-clasped,
swaying skirt made from white waterlily
flowers from the field, mixed with leaves.
Her long tresses swayed, and her
eyes like waterlilies were lined with kohl.

Notes:  The heroine is upset over her husband’s extra-marital affairs.  The hero utters these words to her friend, knowing that the heroine is listening, reminiscing about their secret love when he played with the heroine in the river.  இலக்கணக் குறிப்பு:  மலர் ஆம்பல் – வினைத்தொகை, ஏஎர் – அளபெடை, மெல்லியல் – அன்மொழித்தொகை, வந்தென – வந்ததென என்பதின் திரிபு, நுடங்கு தழை – வினைத்தொகை, எமக்கே – தன்மைப் பன்மை, first person plural, ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   வயல் மலர் ஆம்பல் – white waterlilies from the fields, கயில் அமை – well clasped, நுடங்கு – swaying, தழை – leaves, திதலை அல்குல் – loins with pallor spots, waist with pallor spots, துயல்வரும் கூந்தல் – swaying hair, குவளை – blue waterlilies, உண்கண் – eyes with kohl, கண்மை, ஏஎர் மெல்லியல் – the beautiful delicate young woman, மலர் ஆர் – with abundant flowers, மலிர் நிறை வந்தென – when there were floods, புனலாடு – playing in the water, புணர் துணை ஆயினள் எமக்கே – she became my partner in love

ஐங்குறுநூறு 73, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தலைவன் தோழியிடம் சொன்னது
வண்ண ஒண் தழை நுடங்க, வால் இழை,
ஒண்ணுதல் அரிவை, பண்ணை பாய்ந்தெனக்,
கள் நறுங்குவளை நாறித்
தண் என்றிசினே, பெருந்துறைப் புனலே.

Ainkurunūru 73, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the hero said to the heroine’s friend
When the woman with shining
forehead and pure jewels
plunged into the water with her
bright colored, swaying leaf skirt,
the flowing water in the huge shore
became cool, and the fragrance
of honey from waterlilies spread.

Notes:  The heroine is upset over her husband’s extra-marital affairs.  The hero utters these words to her friend, knowing that the heroine is listening, reminiscing about their secret love when he played with the heroine in the river.  பண்ணை (2) – ஒளவை துரைசாமி உரை – புனலாடலும் விளையாட்டே யாதலின் பண்ணை எனப்பட்டது.  பண்ணை – கெடவரல் பண்ணை ஆயிரண்டும் விளையாட்டு என்ப (தொல். உரியியல் 23). .  என்றிசினே (4) – ஒளவை துரைசாமி உரை – இறந்தகால முற்றுவினைத் திரிசொல்.  ‘அவற்றுள் இகுமும் சின்னும் ஏனை இடத்தொடும் தகுநிலை உடையன என்மனார் புலவர்’ (தொல்காப்பியம், சொல் 275) என்பதனால், சின் படர்க்கைக்கும் அமைவதாயிற்று, உ. வே. சாமிநாதையர் உரை – இசின் – அசை.  உ. வே. சாமிநாதையர் உரை – அத் தடம் போல இவள் உறக் கலங்கித் தெளிந்து தண் என்றாள் என்பது கருதி உணரப்பட்டது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  என்றிசினே – சின் படர்க்கை அசைச்சொல், an expletive of the third person, இறந்தகால முற்றுவினைத் திரிசொல், ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, புனலே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  சின் – மியா இக மோ மதி இகும் சின் என்னும் ஆவயின் ஆறும் முன்னிலை அசைச்சொல் (தொல்காப்பியம்.  சொல்லதிகாரம்.  இடையியல் 26, சின் என்பது இசின் என்பதன் முதற்குறை – ச. பாலசுந்தரம் உரை), அவற்றுள், இகுமும் சின்னும் ஏனை இடத்தொடும் தகு நிலை உடைய என்மனார் புலவர் (தொல்காப்பியம், இடையியல் 27).

Meanings:   வண்ண ஒண் தழை – colorful bright leaves (clothing), நுடங்க – swaying, வால் இழை – pure jewels, ஒண்ணுதல் அரிவை – the woman with a bright forehead, பண்ணை பாய்ந்தென – when she plunged into the water to play, கள் நறுங்குவளை நாறி – smelled of the honey in the blue waterlily flowers, தண் என்றிசினே – it was cold, பெருந்துறைப் புனலே – the flowing waters of the big shore

ஐங்குறுநூறு 74, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தலைவன் தோழியிடம் சொன்னது
விசும்பு இழி தோகைச் சீர் போன்றிசினே,
பசும் பொன் அவிர் இழை பைய நிழற்றக்,
கரை சேர் மருதம் ஏறிப்
பண்ணை பாய்வோள், தண் நறும் கதுப்பே.

Ainkurunūru 74, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the hero said to the heroine’s friend
She climbed up a marutham tree
on the bank and plunged into the
water with her gently gleaming new
gold jewels, her cool, fragrant, pretty
hair appearing like the feathers of
a peacock descending from the sky.

Notes:  The heroine is upset over her husband’s extra-marital affairs.  The hero utters these words to her friend, knowing that the heroine is listening, reminiscing about their secret love when he played with the heroine in the river.  இலக்கணக் குறிப்பு:  போன்றிசினே – இடைச்சொல் அடியாகப் பிறந்த முற்றுவினைத் திரிசொல், ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, கதுப்பே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  சின் – மியா இக மோ மதி இகும் சின் என்னும் ஆவயின் ஆறும் முன்னிலை அசைச்சொல் (தொல்காப்பியம்.  சொல்லதிகாரம்.  இடையியல் 26, சின் என்பது இசின் என்பதன் முதற்குறை – ச. பாலசுந்தரம் உரை), அவற்றுள், இகுமும் சின்னும் ஏனை இடத்தொடும் தகு நிலை உடைய என்மனார் புலவர் (தொல்காப்பியம், இடையியல் 27).  பண்ணை – கெடவரல் பண்ணை ஆயிரண்டும் விளையாட்டு என்ப (தொல். உரியியல் 23).

Meanings:   விசும்பு – sky, இழி – descending, தோகை – peacock’s plume, சீர் போன்றிசினே – splendid like, பசும் பொன் – fresh gold, new gold, அவிர் இழை – bright jewels, பைய – gently, delicately, நிழற்ற – being bright, gleaming, கரை சேர் மருதம் ஏறி – climbed on a marutham tree on the bank, Arjuna Tree, Terminalia arjuna, பண்ணை பாய்வோள் – she plunged into the water to play, தண் நறும் கதுப்பே – cool fragrant hair

ஐங்குறுநூறு 75, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
பலர் இவண் ஒவ்வாய் மகிழ்ந, அதனால்
அலர் தொடங்கின்றால் ஊரே, மலர
தொன்னிலை மருதத்துப் பெருந்துறை
நின்னோடு ஆடினள் தண் புனல் அதுவே.

Ainkurunūru 75, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Lord, she played with you in
the cool waters of the big shore,
in the ancient shore with
marutham trees with blossoms.

Many saw you and gossip has risen
in town, but you still do not accept it.

Notes:  The hero who comes home after playing in the river with his concubine denies he did that.  The heroine’s friend utters these words to him.  ஐங்குறுநூறு 31 – முதிர் மருதத்துப் பெருந்துறை.  இலக்கணக் குறிப்பு:  தொடங்கின்றால் – ஆல் – அசைநிலை, an expletive, அதுவே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  ஒவ்வாய் (1) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – நீ ஒப்புக்கொள்வாய் அல்லை, தி. சதாசிவ ஐயர் உரை – நீ பொருந்துதல் உடையயை அல்லை.

Meanings:   பலர் – many, இவண் – here, ஒவ்வாய் – you don’t agree, you are not suitable, மகிழ்ந – o lord, அதனால் அலர் தொடங்கின்றால் – gossip has risen, ஊரே – in town, மலர – with flowers, தொன்னிலை மருதத்துப் பெருந்துறை – big shore with an old marutham tree, Arjuna Tree, Terminalia arjuna, நின்னோடு ஆடினள் – she played with you, தண் புனல் அதுவே – in the cool flowing waters

ஐங்குறுநூறு 76, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
பஞ்சாய்க் கூந்தல், பசுமலர்ச் சுணங்கின்,
தண் புனல் ஆடித் தன் நலம் மேம்பட்டனள்,
ஒண்தொடி மடவரல், நின்னோடு,
அந்தர மகளிர்க்குத் தெய்வமும் போன்றே.

Ainkurunūru 76, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
That naive woman of great beauty,
wearing bright bangles, who played
with you in the cool stream, her hair
resembling soft sedge,
her pallor spots like fresh flowers,
is like a goddess to celestial women.

Notes:  The hero who comes home after playing in the river with his concubine denies he did that.  The heroine’s friend utters these words to him.  இலக்கணக் குறிப்பு:  பசுமலர் – பண்புத்தொகை, போன்றே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   பஞ்சாய்க் கூந்தல் – hair like panchāy reed (soft sedge variety), பைஞ்சாய், கோரைப்புல், Cyperus rotundus tuberosus, பசுமலர் – fresh flowers, சுணங்கின் – with pallor spots, with yellow spots, தண் புனல் – cool flowing water, ஆடி – she played, தன் நலம் மேம்பட்டனள் – she who has attained great beauty, ஒண்தொடி – bright bangles, மடவரல் – naïve woman, young woman, நின்னோடு – with you, அந்தர மகளிர்க்குத் தெய்வமும் போன்றே – she is like a goddess to celestial women

ஐங்குறுநூறு 77, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – பரத்தை தலைவனிடம் சொன்னது
அம்ம வாழியோ, மகிழ்ந! நின் மொழிவல்!
பேரூர் அலர் எழ நீரலைக் கலங்கி,
நின்னொடு தண் புனல் ஆடுதும்,
எம்மோடு சென்மோ, செல்லல் நின் மனையே.

Ainkurunūru 77, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What a concubine said to the hero
Lord!  May you live long!
Listen!  Let me tell you this!
We will play with you churning
the waters of this cool stream,
for gossip to rise in the big town.
Play with us.  Do not return to
your house.

Notes:  A concubine who was aware that the hero played in the river with the heroine in the past, uttered these words.  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை –  மொழிவல் என்று தன்மை ஒருமையிற் கூறியவள் பின்னர்த் தன் தோழியரை உளப்படுத்தி எம் என்றும் ஆடுதும் என்றும் பன்மை கூறினள் ஆகலின் வழுவன்மை உணர்க.  அம்ம வாழியோ (1) – சதாசிவ ஐயர் உரை – முன்னிலை அசை, மெய்ப்பாடு பெருமிதம்.  அம்ம – ஒளவை துரைசாமி உரை – கேட்பித்தற் பொருட்டாய இடைச்சொல்.   இலக்கணக் குறிப்பு:  வாழியோ – வாழி, ஓ – அசைநிலைகள், மொழிவல் – தன்மை ஒருமை வினைமுற்று, first person singular verb ending, ஆடுதும் – தன்மைப் பன்மை வினைமுற்று, சென்மோ – மோ முன்னிலையசை, an expletive of the second person, செல்லல் – எதிர்மறை வியங்கோள் வினைமுற்று, மனையே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:  அம்ம – கேட்பித்தல் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle meaning ‘listen’, வாழியோ – may you live long, மகிழ்ந – oh lord, நின் மொழிவல் – let me tell you, பேரூர் – big town, அலர் எழ – for gossip to rise, நீரலைக் கலங்கி – stirring the waves, நின்னொடு – with you, தண் புனல் ஆடுதும் – we will play in the cool waters, எம்மோடு சென்மோ – you go with us, செல்லல் நின் மனையே – do not go to your house

ஐங்குறுநூறு 78, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – பரத்தை தலைவனிடம் சொன்னது
கதிர் இலை நெடுவேல் கடுமான் கிள்ளி
மதில் கொல் யானையின், கதழ்பு நெறி வந்த
சிறை அழி புதுப் புனல் ஆடுகம்,
எம்மொடு கொண்மோ, எம் தோள் புரை புணையே.

Ainkurunūru 78, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the concubine said to the hero
Play with me in the new floods
that break the banks, rushing
with the speed of fortress-ruining
elephants belonging to King Killi
with fast horses and tall spears
with bright blades.

Hold on to the raft, that is like
my shoulders, along with me.

Notes:  A concubine who was aware that the hero played in the river with the heroine in the past, uttered these words.  இலக்கணக் குறிப்பு: கடுமான் – பண்புத்தொகை, யானையின் – இன் ஐந்தாம் வேற்றுமை உருபு, ஒப்புப் பொருளில் வந்தது, கடு – கடி என்ற உரிச்சொல் திரித்து கடுவாயிற்று, கொண்மோ – மோ முன்னிலை அசை, an expletive of the second person, புரை – உவம உருபு, a comparison word, புணையே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  கதழ் – கதழ்வும் துனைவும் விரைவின் பொருள் (தொல்காப்பியம், உரியியல் 19).

Meanings:   கதிர் இலை – bright blades, நெடு வேல் – tall spears, கடுமான் – fast horses, கிள்ளி – Chozha king Killi, மதில் கொல் யானையின் – like the fort attacking elephants, கதழ்பு நெறி வந்த – fast flowing on its path, சிறை அழி – ruining the banks, ruining the tall shores, புதுப் புனல் – new floods, ஆடுகம் எம்மொடு – play with us, கொண்மோ எம் தோள் புரை புணையே – hold on to the float that is like my shoulders, along with me

ஐங்குறுநூறு 79, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – பரத்தையின் தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
புதுப்புனல் ஆடி அமர்த்த கண்ணள்,
யார் மகள் இவளெனப் பற்றிய மகிழ்ந!
யார் மகள் ஆயினும் அறியாய்,
நீ யார் மகனை, எம் பற்றியோயே?

Ainkurunūru 79, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the concubine’s friend said to the hero
Lord, you caught the hands of the
woman who played in the new floods,
her eyes reddened by the water,
and asked, “Whose daughter is she?”

You do not know whose daughter
she is.  Whose son are you anyway,
to hold our hands?

Notes:  The hero played in the river by himself.  His concubine was upset.  The hero pretended that he was not aware of her anger and joked to her holding her hands.  The concubine’s friend who was there uttered these words to the hero.  இலக்கணக் குறிப்பு:  ஆடி – எச்சம் திரிபு, ஆடியமையாலே எனக் காரணப் பொருட்டாக்குக, மகனை – ஐ சாரியை, பற்றியோயே – பற்றியோய் வினையாலணையும் பெயர், ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  ச. வே. சுப்பிரமணியன் உரை – புதுவெள்ளத்தில் நீராடிப் பொருகின்ற கண்களை உடையவளே நோக்கி, “யார் மகள் இவள்” எனக் கேட்டவாறு கையைப் பற்றினாய்.  அமர்த்த கண்ணள் (1) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – மாறுபட்ட கண்ணையுடைய இவள், ஒளவை துரைசாமி உரை – சிவந்த கண்ணையுடையளாகிய இவள்.

Meanings:   புதுப்புனல் – new floods, new flowing water, ஆடி – played in the water, அமர்த்த கண்ணள் – the young woman with red eyes, the young woman with differing eyes (அமர்த்த – பொருந்தின, மாறுபட்ட), யார் மகள் இவளென – whose daughter is she, பற்றிய – held (her hands), மகிழ்ந – oh lord, யார் மகள் ஆயினும் – whomever’s daughter she is, அறியாய் – you do not know, நீ யார் மகனை – whose son are you, எம் பற்றியோயே – you who are holding us

ஐங்குறுநூறு 80, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தலைவி தலைவனிடம் சொன்னது
புலக்குவெம் அல்லேம், பொய்யாது உரைமோ,
நலத்தகு மகளிர்க்குத் தோள் துணை ஆகித்,
தலைப் பெயல் செம் புனல் ஆடித்,
தவ நனி சிவந்தன மகிழ்ந, நின் கண்ணே.

Ainkurunūru 80, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine said to the hero
I will not get upset if you tell me
without lying.

Your shoulders as rafts to beautiful
women, you played in the red flood
waters from the new rains and your
eyes are red, oh lord.

Notes:  The heroine who finds out that the hero was playing in the river with his concubine utters these words to him, when he comes home.  இலக்கணக் குறிப்பு:  புலக்குவெம் – தன்மைப் பன்மை, first person plural, அல்லேம் – தன்மைப் பன்மை, first person plural, உரைமோ – மோ முன்னிலையசை, an expletive of the second person, தவநனி – ஒரு பொருட்பன்மொழி, தவ – மிகுதிப்பொருள் தரும் உரிச்சொல்,  நனி – மிகுதிப்பொருள் தரும் உரிச்சொல், கண்ணே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  நனி – உறு தவ நனி என வரூஉம் மூன்றும் மிகுதி செய்யும் பொருள என்ப (தொல்காப்பியம், உரியியல் 3).

Meanings:   புலக்குவெம் அல்லேம் – I will not be upset with you, I will not hate you, பொய்யாது – without lying, உரைமோ – you tell me, நலத்தகு மகளிர்க்கு – to the beautiful women, தோள் துணை ஆகி – shoulders became support to them, shoulders became rafts for them, தலைப் பெயல் – first rains, செம் புனல் ஆடி – playing in the red flood waters, தவ நனி சிவந்தன – they became very red, மகிழ்ந – oh lord, நின் கண்ணே – your eyes

புலவி விராய பத்து – Ten on Varieties of Sulking

Poems 81 – 90 are ‘புலவி விராய பத்து’ and they are poems about different kinds of sulking.   These poems are all in the post-marital context.

ஐங்குறுநூறு 81, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – பரத்தை தலைவனிடம் சொன்னது
குருகு உடைத்து உண்ட வெள் அகட்டு யாமை,
அரிப் பறை வினைஞர் அல்கு மிசைக் கூட்டும்,
மலர் அணி வாயில் பொய்கை ஊர! நீ
என்னை நயந்தனென் என்றி நின்
மனையோள் கேட்கின், வருந்துவள் பெரிதே.

Ainkurunūru 81, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the concubine said to the hero
Oh man from the town with
ponds with shores that are
beautiful with flowers,
where drummers who play
parai drums with sharp tones
save for their night meals the
flesh of tortoises with white
stomachs, cracked open, eaten
and left behind by herons!

If your wife hears that you desire
me, she’ll suffer greatly.

Notes:  The heroine chides the hero and talks ill of the concubine.  The concubine who learned about this utters these words to the hero who comes to see her, in the presence of the heroine’s friends.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – குருகால் உண்ணப்பட்ட யாமைத் தசையைப் பறையர் இரவு உணவிற்குச் சேர்த்து வைப்பர் என்றது, எம்மால் நுகர்ந்து எச்சிலாகிய நின் மார்பையே தலைவி நுகர்தற்கு காவல் செய்து போற்றுகின்றாள் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  முன்னிலை ஒருமை, என்றி – றகரம் ஊர்ந்த முன்னிலை நிகழ்கால முற்றுவினை, பெரிதே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  அல்கு மிசைக் கூட்டும் (2) – ஒளவை துரைசாமி உரை – மிக்க உணவோடு கூட்டி உண்ணும், பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – இராக்கால உணவாக சேர்த்து வைக்கும், ‘அரில் இவர் புற்றத்து அல்கு இரை நசைஇ’ என வரும் அகத்தினும் (அகநானூறு – 257) அல்கு இப்பொருள் ஆதல் அறிக.

Meanings:   குருகு – herons/storks/egrets, உடைத்து உண்ட – broke and ate, வெள் அகட்டு யாமை – tortoises with white stomachs (அகடு – வயிறு), அரிப் பறை – drums with rhythmic beats, drums with sharp beats, வினைஞர் – artists, drummers, அல்கு மிசை கூட்டும் – they save the leftover food, they save for their night meals (மிசை – உணவு), மலர் அணி வாயில் – beautiful flowers on the shores, பொய்கை ஊர – oh man from a town with ponds, நீ என்னை நயந்தனென் என்றி – you stating that you desire me, நின் மனையோள் – your wife, கேட்கின் வருந்துவள் – she will be sad if she hears that, பெரிதே – greatly

ஐங்குறுநூறு 82, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தலைவி பாணனிடம் சொன்னது
வெகுண்டனள் என்ப பாண, நின் தலைமகள்,
மகிழ்நன் மார்பின் அவிழ் இணர் நறும் தார்த்
தாது உண் பறவை வந்து, எம்
போது ஆர் கூந்தல் இருந்தன எனவே.

Ainkurunūru 82, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine said to the messenger bard
Oh bard!  They say that your
mistress was enraged because
the bees that eat pollen from the
clustered flowers of the fragrant
garland that our lord wears on
his chest, sat on my hair with
flowers.

Notes:  The heroine refuses entry and utters these words to the messenger bard, for him to take them to her unfaithful husband.  இலக்கணக் குறிப்பு:  எனவே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   வெகுண்டனள் என்ப – they say she was enraged, பாண – oh bard, நின் தலைமகள் – your mistress, your boss, மகிழ்நன் மார்பின் – on my husband’s chest, அவிழ் – open, இணர் – clusters, நறும் தார்த் தாது – fragrant flower garland’s pollen, உண் – eating, பறவை – bees, வந்து எம் போது ஆர் கூந்தல் இருந்தன எனவே – since they came and sat on my hair with flowers

ஐங்குறுநூறு 83, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தலைவி தலைவனிடம் சொனனது
மணந்தனை அருளாய் ஆயினும், பைபையத்
தணந்தனை ஆகி உய்ம்மோ நும் ஊர்,
ஒண்தொடி முன் கை ஆயமும்,
தண்துறை ஊரன் பெண்டு எனப்படற்கே.

Ainkurunūru 83, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine said to the hero
You married me, but never cared for
me.  Leave me little by little.

Go away to the women whose wrists
are decked with bright bangles,
for others to say that they are the women
of the lord of the town with cool shores.

Notes:  The heroine is upset since the hero has extra-marital affairs.  She chides him and asks him to go back to his concubines.  தண்துறை ஊரன் பெண்டு (4) – ஒளவை துரைசாமி உரை – தண்ணிய துறையினையுடைய ஊரற்குரிய காமக்கிழத்தியர்.   இலக்கணக் குறிப்பு:  மணந்தனை – முற்றெச்சம், பைபைய – பைய பைய என்ற அடுக்கு பைபய என மரூஉ ஆயிற்று, தணந்தனை – முற்றெச்சம், உய்ம்மோ – மோ முன்னிலையசை, an expletive of the second person, ஆயமும் – உம்மை இழிவு சிறப்பு, எனப்படற்கே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   மணந்தனை அருளாய் ஆயினும் – even though you married me you did not shower your graces on me, பைபையத் தணந்தனை ஆகி – leave me little by little, உய்ம்மோ – you do that, you go away, நும் ஊர் – your town, ஒண்தொடி – bright bangles, முன் கை – forearms, ஆயமும் – the women, தண்துறை ஊரன் – the man from the cool shore town, பெண்டு – women, எனப்படற்கே – to be told by others

ஐங்குறுநூறு 84, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
செவியின் கேட்பினும் சொல் இறந்து வெகுள்வோள்,
கண்ணிற் காணின் என் ஆகுவள் கொல்,
நறு வீ ஐம்பால் மகளிர் ஆடும்
தைஇத் தண் கயம் போலப்,
பலர் படிந்து உண்ணு, நின் பரத்தை மார்பே?

Ainkurunūru 84, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Even if she hears it with her ears,
she will be upset beyond words.
What will happen if she sees with
her own eyes,
the marks on your chest, made by
embracing women wearing fragrant
flowers on their five-part braids,
like it were Thai month’s cool pond,
where many women bathe?

Notes:  The heroine’s friend chides the hero who enters the marital house.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கொல் – அசைநிலை, an expletive, தைஇ- அளபெடை, மார்பே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   செவியின் கேட்பினும் – even if she hears, சொல் இறந்து – beyond words, வெகுள்வோள் – she will be very upset, கண்ணிற் காணின் என் ஆகுவள் கொல் – what will she do if she sees with her eyes, நறு வீ – fragrant flowers, ஐம்பால் மகளிர் – women with five-part braids, ஆடும் தைஇத் தண் கயம் போல – like the cool pond where women play/bathe in the cool thai month, பலர் படிந்து உண்ணு – many hugged and enjoyed, நின் பரத்தை மார்பே – your chest used by prostitutes

ஐங்குறுநூறு 85, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தலைவி தலைவனிடம் சொன்னது
வெண் நுதல் கம்புள் அரிக்குரல் பேடை,
தண் நறும் பழனத்துக் கிளையோடு ஆலும்,
மறு இல் யாணர் மலி கேழ் ஊர! நீ
சிறுவரின் இனைய செய்தி,
நகாரோ பெரும, நின் கண்டிசினோரே?

Ainkurunūru 85, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine said to the hero
Oh man from a faultless rich town,
where a coot with a white forehead
calls sweetly with her flock in a cool,
fragrant field!

You are behaving like children.
Lord, won’t those who see you laugh?

Notes:  The heroine who is upset that her husband is greatly infatuated with his concubines utters these words in anger.  அரிக்குரல் (1) – உ. வே. சாமிநாதையர் உரை – இனிய குரல், பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – அரித்தெழும் ஓசை, ஒளவை துரைசாமி உரை – அரித்தெழும் ஓசை.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – சம்பங்கோழிப் பெடை (தன் சேவலன்றியும்) தனது கிளையோடு மகிழ்ந்து ஆலும் என்றது, “பெருமானே, நீ அவ்வாறு தணந்து போயினை எனினும் யான் எனக்குரிய கடமைகளிலே நெஞ்சு நிறுத்தி நமது சுற்றத்தோடு ஒருவாறு மகிழ்ந்திருக்கின்றேன்” என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கேழ் – கெழு என்றதன் திரிபு, சிறுவரின் – ஐந்தாம் வேற்றுமை உருபு, ஒப்புப் பொருளில் வந்தது, நகாரோ – ஓகாரம் வினா, உடன்பாட்டுப் பொருளில் வந்தது, செய்தி – முன்னிலை வினைமுற்று, கண்டிசினோரே – வினைமுதன் மேனின்ற வினையாலணையும் பெயர், இசின் படர்க்கையின்கண் வந்த இடைச்சொல், an expletive of the third person, ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  யாணர் – புதிதுபடற் பொருட்டே யாணர்க் கிளவி (தொல்காப்பியம், உரியியல் 83).

Meanings:   வெண் நுதல் – white forehead, கம்புள் – coot, நாம தாரா, அரிக்குரல் – sweet tones, intermittent tones, sharp tones, பேடை – female, தண் நறும் – cool fragrant, பழனத்து – in a field, கிளையோடு ஆலும் – calls along with her flock, மறு இல் – faultless, யாணர் மலி கேழ் ஊர – oh man from a very prosperous town, நீ சிறுவரின் இனைய செய்தி – you are behaving like children, நகாரோ – won’t they laugh, பெரும – oh lord, நின் கண்டிசினோரே – those who see you

ஐங்குறுநூறு 86, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – பரத்தை தலைவனிடம் சொன்னது
வெண்தலைக் குருகின் மென்பறை விளிக் குரல்,
நீள் வயல் நண்ணி இமிழும் ஊர!
எம் இவண் நல்குதல் அரிது,
நும் மனை மடந்தையொடு தலைப்பெய்தீமே.

Ainkurunūru 86, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the concubine said to the hero
Oh man from a town
where the calls of heron chicks
with white heads reach huge
fields!

It is difficult for you to be here
and shower your graces on me,
Go to your home and live with
your wife!

Notes:  The hero is at his concubine’s house.  The heroine’s friends come there bringing him a message from his young son.  His concubine who heard that utters these words.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – குருகின் பார்ப்புக்களின் விளிக்குரல் நெடிய கழனிக்கண் சென்று ஒலிக்கும் ஊரன் என்றது, நின்னுடைய மகவின் இனிய அழைப்பாகிய மழலைமொழி இப் பரத்தையர் சேரிவரையில் எட்டுவதாயிற்று என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  மென்பறை – அன்மொழித்தொகை, அடையடுத்த ஆகுபெயர், தலைப்பெய்தீமே – முன்னிலை பன்மை ஏவல் வினைமுற்று, தலைப்பெய்தீமே – முன்னிலை எதிர்மறை முற்றுவினைத் திரிசொல்.  நீள் வயல் நண்ணி (2) – ஒளவை துரைசாமி உரை – நீண்ட வயல்களை அடைந்து, பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – நெடிய கழனிகளை எய்து, அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – நெடிய வயல்களுக்கு நெருக்கமாக.  ஒளவை துரைசாமி உரை – தலைப்பெய்தல் ஒரு சொல்:  தலைக்கூடல், தலைப்பிரிதல் என்றாற்போல.

Meanings:   வெண்தலைக் குருகின் – of white headed herons/egrets/storks, மென்பறை – young chicks that fly gently, young chicks with soft wings, விளிக் குரல் – calling sounds, நீள் வயல் – vast fields, long fields, நண்ணி – reaching, இமிழும் – they sound, ஊர – oh man from such town, எம் – with me, இவண் – here, நல்குதல் – showering graces, அரிது- it is difficult, நும் மனை மடந்தையொடு – with your wife in your house, தலைப்பெய்தீமே – you be with her, shower your graces on her

ஐங்குறுநூறு 87, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – பரத்தை தலைவனிடம் சொன்னது
பகன்றைக் கண்ணிப் பல் ஆன் கோவலர்,
கரும்பு குணிலா மாங்கனி உதிர்க்கும்
யாணர் ஊர! நின் மனையோள்
யாரையும் புலக்கும், எம்மை மற்று எவனோ?

Ainkurunūru 87, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the concubine said to the hero
Oh man from a flourishing town
where cow herders wearing
pakandrai flower strands, use
sugarcanes to drop ripe mangoes!

Your wife hates everybody.
Why would she not hate me?

Notes:  The hero’s concubine heard that the heroine spoke ill of her.  She utters these words to the hero in the presence of the heroine’s friends.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – கோவலர் கரும்பு குணிலா மாங்கனி உதிர்க்கும் யாணர் ஊர என்றது, இனிய உணவாகிய கரும்பினையே இன்னாமை செய்யும் குணிலாக மாற்றிக் கொண்டு இனிய மாவின் கனியை உதிர்த்து போல நின் மனையாட்டி என்னுடைய இனிய செயல்களையே இன்னாச் செயல்களாகத் திரித்து கொண்டு என்னைத் தூற்றிப் பொல்லாங்கு செய்வாளாயினள் என்பது, புலியூர் கேசிகன் உரை – கரும்பைக் கைக்கொண்ட கோவலர், அதனைச் சுவைத்தும் இன்புற்றதோடும் அமையாராய், அதனையே குறுந்தொடியாகக் கொண்டு எறிந்து மாங்கனியையும் உதிர்க்கும் வளமுடைய ஊரன் என்றது, இவ்வாறே தலைவனும் பரத்தையரை நுகர்ந்து இன்புற்றபின் அவரையே இகழ்ந்துக் கூறித் தலைவியை தெளிவித்து அவளையும் அடையும் இயல்பினன் என்று கூறுகின்றாள்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  மற்று – அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை –  இடைச்சொல், பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – வினை மாற்றின்கண் வந்தது, எவனோ – ஓகாரம் அசைநிலை, an expletive, எம்மை – தன்மைப் பன்மை, first person plural.  யாணர் – புதிதுபடற் பொருட்டே யாணர்க் கிளவி (தொல்காப்பியம், உரியியல் 83).  மற்று – மற்று என் கிளவி வினைமாற்று, அசைநிலை, அப் பால் இரண்டு என மொழிமனார் புலவர் (தொல்காப்பியம் இடையியல் 14).

Meanings:   பகன்றை – சிவதை மலர், சீந்தில் மலர், Indian jalap, கண்ணி – flower strand, garland, பல் ஆன் கோவலர் – herders with many cows, கரும்பு குணிலா – using sugarcanes as sticks, மாங்கனி உதிர்க்கும் – they drop mangoes from trees, யாணர் ஊர – oh man from the prosperous town, புது வருமானம் உடைய ஊரல் உள்ளவனே, நின் மனையோள் – your wife, யாரையும் புலக்கும் – she hates everybody, எம்மை மற்று எவனோ – why would she not hate me

ஐங்குறுநூறு 88, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – பரத்தை சொன்னது, தலைவியின் தோழியர் கேட்கும்படியாக
வண்டு உறை நயவரும் வள மலர்ப் பொய்கைத்
தண்துறை ஊரனை, எவ்வை, எம் வயின்
வருதல் வேண்டுதும் என்ப,
ஒல்லேம் போல் யாம் அது வேண்டுதுமே.

Ainkurunūru 88, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the concubine said, as the heroine’s friends listened nearby
They say the wife of the man from the
town with ponds filled with lush flowers
on which honeybees live with desire, says
that I want her husband to come to me.

I pretend that it is not true, but that is
what I really desire.

Notes:  The hero’s concubine heard that the heroine said that it would be impossible for his concubines to steal her husband from her.  She became upset and uttered these words.  வண்டு உறை நயவரும் (1) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – வண்டுகள் தாமே உறைதலை விரும்புவதற்குக் காரணமான, ஒளவை துரைசாமி உரை – வண்டுகள் உறையும் யாவரும் விரும்புகின்ற.  எவ்வை (2) –  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – எம் தமக்கையார், ஈண்டுத் தவ்வை எவ்வை என வந்தது..  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – வண்டு உறை நயவரும் வள மலர்ப் பொய்கைத் தண்துறை ஊரன் என்றது, தலைவனை யாம் வலிந்து மடக்கிக் கொள்கின்றோமில்லை.  மலர்ச் சிறப்பாலே வண்டுகள் தாமே அவற்றில் சென்று உறைதலை நயந்தாற்போல எமது பெண்மைநலச் சிறப்பாலே அவன் தானே எம்மனைக்கண் வருதலை விரும்பி வந்து உறைகின்றான்.  எனவே தான் பழியுடையாள் அல்லல் என்றாளுமாயிற்று.  தண்துறை என்றது, எம்பால் வருவற்கு யாம் மிகவும் இன்பஞ்செய்யும் இயல்புடையேம் என்னும் குறிப்புடையது, புலியூர் கேசிகன் உரை – வள்ளிய துறையிடத்தே பூத்துக் கிடக்கும் வளவிய புதுமலர்களைக் கொண்ட பொய்கையுடைய ஊரன் என்றது, காண்பார் யாரும் விறுப்போடே தாம் வேண்டுமட்டும் கொய்துக் கொள்ளுதலைப் போலத் தலைவனும் அவனை விரும்புகின்ற மகளிரெல்லாம் எளிதாக அடைந்து இன்புறுதற்குரிய பொதுநிலைத் தன்மை கொண்டவன் என்பதாம்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  உறை – தொழிற்பெயர், உறைதல் என்க.  ஒல்லேம் – தன்மைப் பன்மை வினை முற்று, first person plural verb ending, வேண்டுதுமே – தன்மைப் பன்மை வினை முற்று, first person plural verb ending, ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   வண்டு உறை – bees living, நயவரும் – with desire, வளமலர்ப் பொய்கை – ponds with lush flowers, தண்துறை – cool shore, ஊரனை – the man from such town, எவ்வை – his wife who is like a sister to me, எம்வயின் வருதல் வேண்டுதும் என்ப – they say that she says that I want him to come to me, ஒல்லேம் போல் – like I don’t agree to that, யாம் அது வேண்டுதுமே – that is what I desire

ஐங்குறுநூறு 89, மருதத் திணை – பரத்தை பாணனிடம் சொன்னது, தலைவியின் தோழியர் கேட்கும்படியாக
அம்ம வாழி பாண! எவ்வைக்கு
எவன் பெரிது அளிக்கும் என்ப, பழனத்து
வண்டு தாது ஊதும் ஊரன்
பெண்டென விரும்பின்று அவள் தன் பண்பே.

Ainkurunūru 89, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the concubine said to the bard, as the heroine’s friends listened nearby
May you live long, oh bard!
Listen!  I heard that my lover
from a town with ponds
where bees swarm on pollen,
loves his wife greatly
because of her good traits.

Notes:  The hero’s concubine hears that the hero has great love for his wife.  She is jealous.  She utters these to the bard.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – வண்டு பழனத்துத் தாது ஊதும் ஊரன் என்றது, வண்டுகள் பொது நிலத்தே மலரும் மலர்களை நாடி நாடிச் சென்று தாது ஊதல் போன்று, தலைவனும் பெண்மை நலம் நுகர்தற் பொருட்டு எம் சேரியையே நாடுகிறான், தலைவி அவனுக்கு அத்தகைய இன்பம் தரும் இயல்புடையவள் அல்லள் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கேட்பித்தல் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle which means ‘listen’, பண்பே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:  அம்ம – listen, வாழி – அசை நிலை, an expletive, may you live long, பாண – oh bard, எவ்வைக்கு – to my sister (the heroine), எவன் பெரிது அளிக்கும் – the reason he shows much kindness, என்ப – they say, பழனத்து – in the ponds, வண்டு தாது ஊதும் ஊரன் – the man from a town where bees swarm on flower pollen, பெண்டென விரும்பின்று – the reason for him desiring his wife, அவள் தன் பண்பே – it is because of her good traits

ஐங்குறுநூறு 90, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – பரத்தை சொன்னது, தலைவியின் தோழியரும் தலைவனும் கேட்கும்படியாக
மகிழ்நன் மாண் குணம் வண்டு கொண்டன கொல்?
வண்டின் மாண் குணம் மகிழ்நன் கொண்டான் கொல்?
அன்னது ஆகலும் அறியாள்,
எம்மொடு புலக்கும் அவன் புதல்வன் தாயே.

Ainkurunūru 90, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the concubine said, as the heroine’s friends and hero listened nearby
Did bees acquire
my lover’s esteemed traits
or did he acquire theirs?

Not knowing his nature,
she slanders me, the mother
of his son.

Notes:  The hero’s concubine heard that the heroine spoke ill of her.  She utters these words in anger in the presence of the heroine’s friends so that the heroine will hear about it.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கொல் – ஈரிடத்திலேயும் ஐயப் பொருட்டு வந்த இடைச்சொல், a particle which implies doubt, அறியாள் – அறியாளாய், முற்றெச்சம், தாயே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   மகிழ்நன் மாண் குணம் – the lord’s esteemed traits, வண்டு கொண்டன கொல் – did the bees acquire, வண்டின் மாண் குணம் மகிழ்நன் கொண்டான் கொல் – did the lord acquire the great traits of bees, அன்னது ஆகலும் அறியாள் – she does not understand his nature, எம்மொடு புலக்கும் – she slanders me, she talks about me with hatred, அவன் புதல்வன் தாயே – his son’s mother, his wife

எருமைப் பத்து – Ten on the Water Buffalo

Poems 91 – 100 are called ‘எருமைப் பத்து’ – ten for the water buffalo.  Ōrampōkiyār uses the buffalo very effectively to portray human behavior.  Poems 91, 92, 93 and 94 are set in a pre-marital context.

ஐங்குறுநூறு 91, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
நெறி மருப்பு எருமை நீல இரும் போத்து,
வெறி மலர்ப் பொய்கை ஆம்பல் மயக்கும்,
கழனி ஊரன் மகள் இவள்,
பழன வெதிரின் கொடிப் பிணையலளே.

Ainkurunūru 91, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
She, the daughter the man from the town
with fields,
……….where a big, blue male buffalo with
……….curved horns, ruins white waterlilies
……….in a pond with fragrant flowers,
wears a long garland woven with flowers
from the sugarcanes in the fields.

Notes:  மருதத்துள் குறிஞ்சி.  The hero requests the heroine’s friend to arrange for a meeting with the heroine.  The friend utters these words, denying his request and stating that the heroine is very young and her father is a very strict man.  நெறி மருப்பு எருமை (1) – ஒளவை துரைசாமி உரை – முடங்கிய கொம்புகளையுடைய எருமை, பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – இடையிடையே நெறித்துவிட்டாற்போன்று வரி வரியாக அமைந்த கொம்பினையுடைய எருமை, புலியூர் கேசிகன் உரை – வளைந்த கொம்பு, தி. சதாசிவ ஐயர் உரை – திருகிய கொம்பு.  பழன வெதிர் (4) – ஒளவை துரைசாமி உரை, பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – மூங்கில், அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை- கரும்பு, தி. சதாசிவ ஐயர் உரை – கரும்பு.  மருதத் திணை – உ. வே. சாமிநாதையர் உரை – திணை மயக்குறுதலுள் மருதத்துக் குறிஞ்சி நிகழ்ந்தது.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – நாற்றங்கொள்ளப்படாத கரும்பின் பூவாற் செய்யப்பட்ட நெடிய மாலையுடையவள் என்பதால் பேதையென்றவாறு அறிக.  எருமைப் போத்து வெறிமலர்ப் பொய்கை ஆம்பல் மயக்கும் ஊரன் என்றது, நல்ல தன்மையை ஆராயாது கெடுக்கும் ஊரானாதலால் நினக்கு ஈண்டு வருதல் பொருந்தாது என்பதாம்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  வெதிர் – ஆகு பெயரால் அதன் மலர்க்காயிற்று, பிணையலளே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   நெறி மருப்பு எருமை – buffalo with curved horns, நீல இரும் போத்து – blue big male, blue dark colored male, வெறி மலர் – fragrant flowers, பொய்கை ஆம்பல் – white waterlilies in the pond, மயக்கும் – ruins them, கழனி ஊரன் மகள் இவள் – she’s the daughter of the man from the town with fields, பழன வெதிரின் – (flowers) of the sugarcanes in the fields, of the bamboo in the fields, கொடிப் பிணையலளே – she wears a long garland

ஐங்குறுநூறு 92, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தலைவன் தலைவியிடம் சொன்னது
கருங்கோட்டு எருமைச் செங்கண் புனிற்று ஆக்
காதல் குழவிக்கு ஊறு முலை மடுக்கும்,
நுந்தை நும் ஊர் வருதும்,
ஒண்தொடி மடந்தை, நின்னை யாம் பெறினே.

Ainkurunūru 92, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the hero said to the heroine
Oh young woman with bright
bangles!
I’ll come to your father’s town,
……….where a female buffalo with
……….red eyes and black horns
……….feeds the milk oozing from
……….her breasts to her loving calf
……….that she bore recently,
only if I know for sure that I can
marry you.

Notes:  மருதத்துள் குறிஞ்சி.  The heroine’s friend urges the hero who does not think about marriage, to come and marry the heroine.  In response, he utters these words to the heroine.  மருதத் திணை – உ. வே. சாமிநாதையர் உரை –  திணை மயக்குறுதலுள் மருதத்துக் குறிஞ்சி நிகழ்ந்தது.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – எருமை புனிற்றா தன் அன்புடைய குழவிக்கு ஊறுமுலை மடுக்கும் என்றது, என் அன்பிற்குரிய நின்னை நான் விரைந்து மணந்து நன்கு தலையளி செய்வேன் என்பது, புலியூர் கேசிகன் உரை – ‘தலைவியின் தாய் தன் மகள் மீதுள்ள பேரன்பினால் தமர் மறுத்தவிடத்தும் அறத்தொடு நின்று மகளின் விருப்பத்தை நிறைவேற்றுவள்’ என்னும் உறுதியைப் புலப்படுத்தவே அவ்வூர்க்கண் கன்று ஈன்ற எருமையும் தன் கன்றுக்கு ஊறுமுலை மடுக்கும் அன்பு மிகுதியைச் சுட்டிக் கூறினன் எனலாம். ‘பெறினே வருதும்’ என்றது ‘பெறுவதானால் வரைவொடு வருவோம்’ என உரைத்து தோழியது ஒத்துழைப்பை விரும்பியதாம்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  குழவிக்கு – ‘கு’ ‘வ்’ உருபு பொருட்டு என்னும் பொருள்பட வந்தது, மடந்தை – அண்மை விளி, யாம் – தன்மைப் பன்மை, first person plural, பெறினே – பெறின்  செயின் என்னும் எச்சம், ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  புனிறு – புனிறு என் கிளவி ஈன்றணிமைப் பொருட்டே (தொல்காப்பியம் உரியியல் 79).

Meanings:   கருங்கோட்டு – with black horns, எருமைச் செங்கண் – buffalo with red eyes, புனிற்று – that gave birth recently, ஆ – female cow, காதல் குழவிக்கு – to its loving calf, ஊறு முலை மடுக்கும் – it gives flowing milk from its breasts, நுந்தை – your father, நும் ஊர் வருதும் – I will come to your town, ஒண்தொடி – bright bangles, மடந்தை – oh young woman, நின்னை யாம் பெறினே – if I can get your hand in marriage

ஐங்குறுநூறு 93, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தோழி செவிலித் தாயிடம் சொன்னது, சிறைப்புறத்தானாக இருந்த தலைவன் கேட்கும்படி
எருமை நல் ஏற்று இனம் மேயல் அருந்தெனப்,
பசு மோரோடமோடு ஆம்பல் ஒல்லா
செய்த வினைய, மன்ற பல் பொழில்
தாது உண் வெறுக்கைய ஆகி, இவள்
போது அவிழ் முச்சி ஊதும் வண்டே.

Ainkurunūru 93, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine’s friend said to the foster mother, as the hero listened nearby
The fine herds of male buffaloes
grazed on the fresh, red catechu
flowers and white waterlilies in
the public groves, ruining them.

Since what they did was not
agreeable to the honeybees, they
hated to eat pollen in the many
groves.
They are swarming the newly
blossomed flowers that adorn her
hair.

Notes:  மருதத்துள் குறிஞ்சி.  The heroine’s hair has acquired various fragrances after she united with the hero, and bees are swarming her hair.  The foster mother asks for the reason for the fragrance and the heroine’s friend responds with these words.  She is requesting the hero to come and marry the heroine.  மருதத் திணை – உ. வே. சாமிநாதையர் உரை –  திணை மயக்குறுதலுள் மருதத்துக் குறிஞ்சி நிகழ்ந்தது.  அருந்தென (4) – ஒளவை துரைசாமி உரை – ஆர்ந்தென என்பது அருந்தென வந்தது மேயல் ஆர்ந்தென்பது ஒரு சொல்லாய் மேய்ந்து என்னும் பொருளாயிற்று.  வெறுக்கைய (4) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – வெறுத்தன,  அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – செறிந்தன.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – வண்டுகள் வறிய பொழிலை வெறுத்து இவள் முச்சி ஊதும் என்றது, சிறைப்புறத்தே நின்ற தலைவனுக்கு, தலைவியின் தமர் ஐயுற்று இற்செறித்து விட்டமையால் இவள் அவர்களை வெறுத்து நின் தண்ணளி ஒன்றையே விரும்புகிறாள்.  ஆதலின் விரைந்து வரைந்து கோடல் நன்றென குறிப்பால் உணர்த்தியமையும் என்க, ஒளவை துரைசாமி உரை – எருமையின் ஏற்றினம் மேய்ந்தமையால் வண்டினம் மோரோடமும் ஆம்பலும் ஒல்லாவாயின என்றது, தலைவனோடு கூடியதால் தலைமகள்பால் உற்ற வேறுபாட்டினை அவள் தமர் உணர்ந்து இற்செறித்தமையும் அவை தாதுண வெறுக்கையவாகி இவள் போது அவிழ் முச்சி ஊதும் என்றது, அயலார் தமக்குரிய செயல் மேற் செல்லாது இவளது வேறுபாட்டினைச் சூழ்ந்து அலர் கூறாநிற்பர் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  மேயல் – ஆகுபெயர் உணவிற்கு, அருந்தென – செய்தென என்னும் எச்சம், ஒல்லா – அஃறிணை எதிர்மறை வினைமுற்று, வினைய – முற்றெச்சம், முச்சி – கூந்தலுக்கு ஆகுபெயர், வண்டே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   எருமை – buffaloes, நல் ஏற்று இனம் – a fine herds of males, மேயல் அருந்தென – since they ate, பசு மோரோடமோடு – with fresh red catechu, செங்கருங்காலி, ஆம்பல் – white waterlilies, ஒல்லா – not suitable, செய்த வினைய – because of the task they did, மன்ற பல் பொழில் – few groves in the town’s common land, தாது உண் – eating pollen, வெறுக்கைய ஆகி – hating it, becoming dense together, இவள் – her, போது அவிழ் – buds opening, முச்சி – hair on the head, ஊதும் வண்டே – humming bees

ஐங்குறுநூறு 94, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தலைவன் தன் நெஞ்சிடம் சொன்னது
மள்ளர் அன்ன தடங்கோட்டு எருமை
மகளிர் அன்ன துணையொடு வதியும்
நிழல் முதிர் இலஞ்சிப் பழனத்ததுவே
கழனித் தாமரை மலரும்,
கவின் பெறு சுடர்நுதல் தந்தை ஊரே.

Ainkurunūru 94, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the hero said to his heart
The town of the father of my
woman with a beautiful, bright
brow, where lotus flowers
blossom in fields,
has warrior-like, male buffaloes
with big horns, that live with their
females that are like women,
in the dense shade of the common
grounds with ponds.

Notes:  மருதத்துள் குறிஞ்சி.  வரைவிடை வைத்துப் பிரிந்த தலைவன் மீள்கின்றான்.  The hero who went to earn money for their marriage is returning to get married.  இறைச்சி – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – இனித் தலைவியோடு வதியலாம் என்னும் நினைவானும், தாமரை மலரும் என்றது, தன் வரவினால் முகமலர்ந்து மகிழ்வாள் என்னும் நினைவானும் எழுந்த இறைச்சி.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அன்ன – உவம உருபு, a comparison word, சுடர்நுதல் – அன்மொழித்தொகை, ஊரே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  தட – தடவும் கயவும் நளியும் பெருமை (தொல்காப்பியம், உரியியல் 24), அவற்றுள், தட என் கிளவி கோட்டமும் செய்யும் (தொல்காப்பியம், உரியியல் 25).

Meanings:   மள்ளர் அன்ன – like warriors, தடங்கோட்டு எருமை – big/curved horned buffalo, மகளிர் அன்ன துணையொடு – with their females that are like women, வதியும் – they live there, நிழல் – shade, முதிர் – abundant, dense இலஞ்சி – ponds, பழனத்ததுவே – in the common grounds, கழனித் தாமரை மலரும் – lotus flowers blossom in the fields, கவின் பெறு – beautiful, சுடர் நுதல் – the young woman with a bright forehead, தந்தை ஊரே – father’s town

ஐங்குறுநூறு 95, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தலைவி வாயில்களிடம் சொன்னது
கருங்கோட்டு எருமை கயிறு பரிந்து அசைஇ
நெடுங்கதிர் நெல்லின் நாள் மேயல் ஆரும்,
புனல் முற்று ஊரன், பகலும்
படர் மலி அரு நோய் செய்தனன், எமக்கே.

Ainkurunūru 95, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine said to the hero’s messengers
The man from a town surrounded
by water,
where a black-horned buffalo breaks
his tether and goes and grazes on
long-spikes of fresh rice paddy, has
given me this harsh affliction which
makes me think about it even during
the day!

Notes:  The hero stayed in his concubine’s house for a long time.  When he wanted to return to his home, he sent his messengers.  The heroine uttered these words about him to the messengers and refused entry.  அகநானூறு 46 – செங்கண் காரான் ஊர் மடி கங்குலில் நோன் தளை பரிந்து, ஐங்குறுநூறு 95 – கருங்கோட்டு எருமை கயிறு பரிந்து.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – எருமை கயிற்றை அறுத்துக் கொண்டு புதிய மேயலாகிய நெற்பயிரைத் தின்னுவது போன்று தலைவன் இல்லத்தார்க்கு ஓதிய அறத்தினைப் பெரிதும் புறக்கணித்துத் தீநெறியிலே சென்று வறிய காம இன்பம் துய்க்கின்றான் என்பது, புலியூர் கேசிகன் உரை – எருமை தன்னைக் கட்டிய கயிற்றை அறுத்துப் போய் நெற்பயிரைச் சென்று மேயும் ஊரன் என்றது, அவ்வாறே தலைவனும் தன் குடிப் பெருமையும் காதல் மனைவிக்குச் செய்யும் கடமையுமாகிய கட்டுப்பாடுகளை விட்டு நீங்கிச் சென்று பரத்தையோடு உறவாடிக் களிப்பானாயினான்.  உழவரின் சினத்துக்கும் ஒறுப்புக்கும் சிறிதும் அஞ்சாதே தன் நாச் சுவையே கருதிச் செல்லும் எருமைபோல ஊராரின் பழிக்கும் உறவினரின் வெறுப்புக்கும் கவலையற்றுத் தன் இன்பமே நச்சித் திரியும் மடவோனாயினன் தலைவன் என்பதும் அவனைத் தகைப்பாரிலரே என்பதும் ஆம்.  இனி எருமை கட்டிய கயிறு அறுத்துப் போய் விளை வயலை மேய்ந்து கழித்தாற்போலப் பரத்தையும் தன் தாயின் கட்டுப்பாட்டை மீறிச் சென்று தலைவனோடு உறவாடி இன்புறுவதன் மூலம் விளைவயல் போலப் பெரும்பயன் தருதற்குரிய தலைவியின் மனையற வாழ்க்கையைச் சிதைப்பவள் ஆயினள் என்றலும் பொருந்தும்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அசைஇ – அளபெடை, நெல்லின் – இன் சாரியை, மேயல் – ஆகுபெயர் உணவிற்கு, பகலும் – இறந்தது தழுவிய எச்ச உம்மை, எமக்கே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   கருங்கோட்டு எருமை – a black horned buffalo, கயிறு பரிந்து – breaking the ropes, அசைஇ – going, நெடுங்கதிர் – long spikes of grain, நெல்லின் – rice paddy, நாள் மேயல் ஆரும் – eats fresh grain, புனல் முற்று ஊரன் – the man from a town surrounded by streams, பகலும் – even during the daytime, படர் – thought, மலி – great, அரு நோய் – painful affliction, செய்தனன் எமக்கே – he did this to me

ஐங்குறுநூறு 96, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தலைவனின் தோழர்கள் சொன்னது
அணி நடை எருமை ஆடிய அள்ளல்
மணி நிற நெய்தல் ஆம்பலொடு கலிக்கும்,
கழனி ஊரன் மகள் இவள்,
பழன ஊரன் பாயல் இன் துணையே.

Ainkurunūru 96, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the hero’s messengers said
The daughter of the man
from a town with paddy fields,
where buffaloes of beautiful
walk play in the mud,
in which sapphire-colored, blue
waterlilies flourish along with
white waterlilies,
is a sweet partner in bed, to the
man from the town with ponds.

Notes:  The heroine forgave and accepted the hero who returned from his concubine’s house.  The messenger bard and the hero’s friends who saw this praise her in this poem.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – எருமை பாய்ந்து உழக்கிய சேற்றின் கண்ணேயே அதற்கு நல்லுணவாகிய நெய்தலும் ஆம்பலும் மலர்ந்து அதற்கும் பேரின்பம் நல்குமாறு போல நம்பெருமாட்டி நம்பெருமானால் பெரிதும் நலிவுற்றிருந்தும் அதனைப் பாராட்டாமல் அவனைக் கண்டபொழுதே அகமும் புறமும் ஒருங்கே மலர்ந்து இன்பம் நல்குவாளாயினள் என்பது.  இனி மணிநிற நெய்தலோடு ஆம்பல் மலரும் ஊரன் என அவள் தந்தைக்கு அடையாகி நின்று அவளது குடிப்பெருமை உணர்த்தலும் உணர்க.  இனி பழன ஊரன் என்று தலைவனைக் கூறியது ஊர்ப்பொதுநிலம் போன்று மகளிர் பலர்க்கும் பயன்படுபவன் என அவன் பரத்தமையைக் குரைத்தது, புலியூர் கேசிகன் உரை – தலைவன் ஊர் பொதுநிலம் போல பரத்தையர் பலருக்கும் இன்பமளிக்கும் தன்மையனாயினும், அவள் உரிமையுடைய கழனியைக் காத்துப் பயன்கொள்ளும் ஊரனின் மகளாதலின் அவன் தனக்கே உரியவன் என்னும் மணம் பெற்ற உரிமையால், அவனை ஏற்றுக் கொண்டு, அவனுக்கு மகிழ்ச்சி தந்து உதவும் செவ்வியலாயினள் என்பதாம்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  துணையே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   அணி நடை எருமை – buffaloes with beautiful walk, ஆடிய – played, அள்ளல் – mud, மணி நிற நெய்தல் – sapphire-colored blue waterlilies, ஆம்பலொடு கலிக்கும் – flourish together with white waterlilies, கழனி ஊரன் மகள் இவள் – she is the daughter of a man from a town with fields, பழன ஊரன் – the man from a town with ponds, பாயல் இன் துணையே – sweet partner in bed

ஐங்குறுநூறு 97, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தலைவன் தனக்குள் சொன்னது
பகன்றை வான் மலர் மிடைந்த கோட்டைக்
கருந்தாள் எருமைக் கன்று வெரூஉம்,
பொய்கை ஊரன் மகள் இவள்,
பொய்கைப் பூவினும் நறுந்தண்ணியளே.

Ainkurunūru 97, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the hero said to himself about the heroine
She is cooler and more fragrant
than the pond flowers,
the daughter of a man from a town
with lakes,
where a buffalo calf is afraid of its
black-legged mother’s horns with
pakandrai flowers.

Notes:  The heroine who thinks that her husband has extra-marital affairs, sulks.  The hero convinces her that he is not unfaithful and praises her.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – எருமைக் கன்று தாயின் கொம்பில் சிக்கிய பகன்றை மலரைக் கண்டு தாயன்று என்று கருதி வெரூஉம் ஊரன் மகள் என்றது, இவளும் யான் அணிந்த மாலையைக் கண்டு இவன் பரத்தையர் பொருட்டு இதனை அணிந்தனன் போலும் என்று கருதி ஊடாநிற்பள் என்று அவள் பேதமைக் கருதித் தலைவன் தன் நெஞ்சினுள்ளே நகைத்தான் என்பது, புலியூர் கேசிகன் உரை – தாய் எருமையின் கோட்டில் கிடந்த பகன்றை மலரைக் கண்டு, அதனை வேறாக நினைத்து அதன் கன்று வெருவினாற் போல, தன் மார்பிடத்து மாலையினைக் கண்டு, பிறர் சூட்டியது எனப் பிறழக் கொண்டு தன்னை வேறுபட்டானாக நினைத்துத் தலைவியும் வெருவி அஞ்சினள்.  கன்று அஞ்சினும் அதனை நெருங்கி அதன் அச்சம் தீர்த்துப் பாலூட்டி இன்புறுத்தும் தாய் எருமையின் செவ்விபோல அவள் தன்னைப் புறக்கொழுக்கத்தான் என மயங்கிப் புலம்பினும் தான் அப்புலவி நீக்கி அவளை இன்புறுத்தும் அன்புச்  செவ்வியன் என்று தலைவன் சொல்லுவதாகவும் உவமையால் உய்த்து உணரப்படும்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  பூவினும் – உம்மை உயர்வு குறித்தது, வெரூஉம் – அளபெடை, தண்ணியளே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   பகன்றை வான் மலர் – white pakandrai flowers, jalap flowers, மிடைந்த – wearing, கோட்டை – with horns, கருந்தாள் எருமை – a buffalo with black legs, கன்று வெரூஉம் – calf fears, பொய்கை ஊரன் – a man from town with ponds, மகள் இவள் – she is his daughter, பொய்கைப் பூவினும் நறும் தண்ணியளே – she is cooler and more fragrant than the pond flowers

ஐங்குறுநூறு 98, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
தண் புனல் ஆடும் தடங்கோட்டு எருமை,
திண் பிணி அம்பியின் தோன்றும் ஊர!
ஒண்தொடி மடமகள் இவளினும்,
நுந்தையும் யாயும் கடியரோ நின்னே?

Ainkurunūru 98, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Oh man from a town,
where tightly tied boats look
like stout-horned buffaloes
playing in the stream!

Will your father and mother
scold you more than this
naive young woman wearing
bright bangles on her arms?

Notes:  The hero complains to the heroine’s friend that his wife rejected him.  The friend justifies the heroine’s action, suggesting that the heroine is right to expect the husband to be righteous.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – எருமை தன் இயல்புக்கேற்ப நீராடுங்கால் காண்போர் காட்சிப் பிழையாலே தோணிபோல் தோன்றுதல் போன்று, தலைவியும் தனக்குரிய உரிமையாலே நின்னை ஒறுக்குங்கால், நினைத்து கருத்து பிழையாலே மிகை செய்வாளாகத் தோன்றுகின்றது என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  தட – உரிச்சொல், அம்பியின் – இன் ஒப்புப்பொருள் தரும் ஐந்தாம் வேற்றுமை உருபு, நின்னே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  தட – தடவும் கயவும் நளியும் பெருமை (தொல்காப்பியம். உரியியல் 24), அவற்றுள், தட என் கிளவி கோட்டமும் செய்யும் (தொல்காப்பியம். உரியியல் 26).

Meanings:   தண் புனல் – cool stream, ஆடும் – they play, தடங்கோட்டு எருமை – big-horned buffaloes, buffaloes with curved horns, திண் பிணி அம்பியின் – like tightly tied boats, தோன்றும் – they appear, ஊர – oh man from such town, ஒண்தொடி – bright bangles, மடமகள் – innocent woman, naïve woman, இவளினும் – more than her, நுந்தையும் யாயும் – your father and mother, கடியரோ நின்னே – will they scold you more, will they be harsh to you

ஐங்குறுநூறு 99, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தலைவன் தனக்குள் சொன்னது
பழனப் பாகல் முயிறு மூசு குடம்பை
கழனி எருமை கதிரொடு மயக்கும்,
பூக்கஞல் ஊரன் மகள் இவள்,
நோய்க்கு மருந்தாகிய பணைத் தோளோளே.

Ainkurunūru 99, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the hero said to himelf about the heroine
The bamboo-like arms of the
young woman,
daughter of the man from a town
with abundant flowers,
where buffaloes in the common
grounds ruin the nests of red ants
in the bittermelon vines along with
spikes of rice paddy, have been the
medicine for my love affliction.

Notes:  The hero returns from his concubine.  Contrary to the advice given by her friends, the heroine forgives and accepts him.  The hero utters these words praising her.  பழனப் பாகல் முயிறு மூசு குடம்பை (1) – ஒளவை துரைசாமி உரை – பழனங்களில் உள்ள பாகற்கொடி இலைகளில் முயிறுகள் உறைகின்ற கூடுகள், பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – பழனத்தின்கண் படர்ந்த பாகற் கொடியின்கண் முயிற்று எறும்புகள் மொய்த்து இயற்றிய கூடு.  நற்றிணை 180 – பழனப் பாகல் முயிறு மூசு குடம்பை – பின்னத்தூர் அ. நாராயணசாமி ஐயர் உரை – வயல் அருகிலிருக்கின்ற பலா மரத்தின் இலைகளைக் கூடாக்கி முயிறுகள் முட்டையிட்டு நெருங்கியுறைகின்ற கூடுகள், ஒளவை துரைசாமி உரை – பழனக் கரையினின்ற பலாமரத்தில் வாழும் முயிறுகள் கூடியமைத்த கூடு.  நோய்க்கு மருந்தாகிய பணைத்தோளாள் (5) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – தன்னால் உற்ற நோய்க்கு மருந்தாக அமைந்த மூங்கில் போன்ற தோள்களையும் உடையவள் என்பதாம்,  – அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – வாயில்கள் விலக்கியதையும் பொருட்படுத்தாமல் தன்னோடு கூடி மகிழ்ந்த பெருந்தகைமை நோக்கி அவளைப் பாராட்டும் முகமாக அவள் தோள்களைப் பாராட்டினான் என்க, ஒளவை துரைசாமி உரை – வாயில்கள் விலக்குவதால் விலங்கி வாயில் நேராள் கொல்லோ என்று எய்திய வருத்தம் அவள் அது நேர்தலும் தோளோடு கூடி நீங்கினானாகலின் நோய்க்கு மருந்தாகிய பணைத் தோள் எனச் சிறப்பித்தான்.   உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – முயிறு மூசு குடம்பையை நெற்கதிரோடு எருமை மயக்குமென்றது, யான் செய்த கொடுமையையும் அவர்கள் தன் மேல் காதலித்துக் கூறியவற்றையும் சிதைத்து தன் பக்கத்தில் நின்றாள் என்பதாம்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கஞல் ஊரன் – வினைத்தொகை, பணைத்தோள் – உவமத்தொகை, தோளோளே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   பழனப் பாகல் – on the bittermelon vines in the common grounds near the fields, முயிறு – red ants, weaver ants, Formica smaragdina, மூசு – gather around, swarm, குடம்பை – nests, கழனி எருமை – buffaloes in the fields, கதிரொடு மயக்கும் – they ruin them along with paddy spikes, பூக்கஞல் ஊரன் – the man from the town with abundant flowers (கஞல் – செறிந்த), மகள் இவள் – she’s his daughter, நோய்க்கு மருந்தாகிய – they have been medicine for my love affliction, பணைத்தோளோளே – the young woman with bamboo-like arms

ஐங்குறுநூறு 100, ஓரம்போகியார், மருதத் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
புனல் ஆடு மகளிர் இட்ட ஒள்ளிழை,
மணல் ஆடு சிமையத்து எருமை கிளைக்கும்,
யாணர் ஊரன் மகள் இவள்,
பாணர் நரம்பினும் இன் கிளவியளே.

Ainkurunūru 100, Ōrampōkiyār, Marutham Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
She is the daughter of a man
from a town with new wealth,
where women bathing in rivers
bury their bright jewels
in shifting sand dunes, and
buffaloes dig up and expose them.

Her words are sweeter than the
yāl music of bards.

Notes:  The unfaithful hero who returned home asked the heroine’s friend to help him get back with the heroine.  She argued with him and blamed him, but the heroine accepts him.  The friend lets the hero know about it and praises the heroine.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – புனலாடு மகளிர் சிமையத்து இட்டு மறந்த இழையைக் கிளைத்துப் புலப்படுத்தினாற் போன்று, தலைவி நீ பண்டு களவுக் காலத்தே செய்து மறந்த நலன்களையெல்லாம் எடுத்துக் காட்டி நின்னைப் பாராட்டுகின்றனள் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  நரம்பு – நரம்பிடத்தில் உள்ள இசையைக் குறித்தலின் ஆகுபெயர், கிளவியளே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.   யாணர் – புதிதுபடற் பொருட்டே யாணர்க் கிளவி (தொல்காப்பியம், உரியியல் 83).

Meanings:   புனல் ஆடு மகளிர் – women bathing in rivers, இட்ட – placed, ஒள் இழை – bright jewels, மணல் ஆடு சிமையத்து – in the peaks of the shifting sand dunes, எருமை கிளைக்கும் – buffaloes dig them up, யாணர் ஊரன் – man from a rich town, மகள் – daughter, இவள் – she, பாணர் – bards, நரம்பினும் – more than the lute strings, இன் கிளவியளே – her words are sweet

Neythal Thinai, Ammoovanār 101-200 – Anxious waiting by the heroine

அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – இரங்கலும் இரங்கல் நிமித்தமும்

Some Common Neythal Thinai Scenarios
The heroine and her friend dry fish on the seashore
Their fathers and brothers go into the ocean to fish
The heroine plays with her friends on the seashore
The heroine waits anxiously for the hero who is away
There is gossip in their settlement when the love affair is known
The heroine’s friend assures her that the hero will come on his chariot
The heroine’s body becomes pale and weak due to the separation
The heroine is distressed and unable to sleep at night

தாய்க்கு உரைத்த பத்து – Ten Uttered to the Mother

Poems 101 – 110 are ‘தாய்க்கு உரைத்த பத்து’ – ‘Ten Uttered to the Mother’, and they are spoken by the heroine’s friend to the foster mother.  However, according to the commentaries of Nachinārkkiniyar and Ilampūranar, poem 110 was uttered by the heroine to the mother.  Avvai Duraisamy refutes it stating that the heroine’s friend is the voice of the heroine, which has happened in some poems (தலைவி கூறுவதுபோல் தோழி கூறுதல் – அகநானூறு 362 – நெஞ்சு பழுதாக வறுவியன் பெயரின் இன்றிப் பொழுதும் யான் வாழலனே, நற்றிணை 124 – புலம்பு கொண்டு உறையும் புன்கண் வாழ்க்கை யானும் ஆற்றேன், நற்றிணை  175 – என் பசலை மெய்யே, நற்றிணை  178 – அவர்த் தெளிந்த என் நெஞ்சே, நற்றிணை 191 – என் நோக்கினளே அன்னை, நாளை மணிப் பூ முண்டகம் கொய்யேன் ஆயின் அணிக் கவின் உண்மையோ அரிதே, நற்றிணை 211 – யார்க்கு நொந்து உரைக்கோ யானே …… துறை கெழு கொண்கன் துறந்தனன் எனவே?, கலித்தொகை 18 – என் தோள் எழுதிய தொய்யிலும், கலித்தொகை 70 – எம் புதல்வனை மெய் தீண்டப் பொருந்துதல் இயைபவால், குறுந்தொகை 236 – தந்தனை சென்மோ நீ உண்ட என் நலனே, குறுந்தொகை 238 – தொண்டி அன்ன என் நலம் தந்து கொண்டனை சென்மோ,  ஐங்குறுநூறு 45 – பசப்பு அணிந்தனவால் மகிழ்ந என் கண்ணே).  ஆய் பெருஞ்சிறப்பின் அரு மறை கிளத்தலின் தாய் எனப்படுவோள் செவிலி ஆகும் (தொல்காப்பியம், களவியல் 34).  நச்சினார்க்கினியர் உரை – ஆராய்ந்து துணியப்பட்ட பெருஞ்சிறப்புக் காரணமாக, கூறுதற்கரிய மறைப் பொருளெல்லாம் குறிப்பாலன்றிக் கூற்றால் கூறத்தக்காள் ஆதலின் தாயெனச் சிறப்பித்துச் சொல்லப்படுவாள் செவிலியேயாம்.

ஐங்குறுநூறு 101, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தோழி செவிலித்தாயிடம் சொன்னது
அன்னை வாழி! வேண்டு அன்னை! உதுக்காண்!
ஏர் கொடிப் பாசடும்பு பரிய ஊர்பு இழிபு,
நெய்தல் மயக்கி வந்தன்று, நின் மகள்
பூப் போல் உண்கண் மரீஇய
நோய்க்கு மருந்தாகிய, கொண்கன் தேரே.

Ainkurunūru 101, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine’s friend said to the foster mother
Mother, may you live long! Mother!
Please listen to me!  Look there!

Tearing beautiful, green adumpu
vines on the shore and ruining blue
waterlilies as it goes up and down,
the chariot of the lord of the
seashore has come, which is the
remedy for the grief in your daughter’s
flower-like, kohl-lined eyes.

Notes:  நெய்தலுள் குறிஞ்சி.  The heroine’s friend lets the foster mother know that the hero is coming to marry the heroine.  இது நெய்தலில் குறிஞ்சி வந்த திணை மயக்கம் (நச்சினார்க்கினியர் உரை – தொல்காப்பியம், பொருளதிகாரம் 12).  உள்ளுறை:  பழைய உரையாசிரியர் – தேர் அடும்பு பரிய அதனை ஊர்ந்து இழிந்து நெய்தலை மயக்கி வந்தது என்றது, களவில் கூட்டம் வெளிப்பட்ட பின்பும் வரையாது பிரிந்தான் என்று அலர் கூறுவார் வருந்த வந்தான் என்றவாறு.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அன்னை – ஈரிடத்திலேயும் விளி, உது – இடைச்சுட்டு, பாசடும்பு – பண்புத்தொகை, ஊர்பு – செய்பு என்னும் வாய்பாட்டு வினையெச்சம், இழிபு – செய்பு என்னும் வாய்பாட்டு வினையெச்சம், மரீஇய – அளபெடை, நோய்க்கு மருந்து – குவ்வுருபு பகைப்பொருட்டு, தேரே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  ஊர்பு இழிபு – அகநானூறு 330 – உதுவ காண் அவர் ஊர்ந்த தேரே! குப்பை வெண்மணல் குவவு மிசையானும், எக்கர்த் தாழை மடல் வயினானும், ஆய் கொடிப் பாசடும்பு அரிய ஊர்பு இழிபு.

Meanings:   அன்னை வாழி – mother! may you live long, வேண்டு – listen to me with desire, அன்னை – mother, உதுக்காண் – look there, ஏர் கொடி – beautiful vines, பாசடும்பு – green adumpu vines, Ipomoea pes caprae, பரிய – tearing, ஊர்பு இழிபு – going up and down, நெய்தல் – waterlilies, மயக்கி – destroying, வந்தன்று – it has come (the chariot), நின் மகள் – your daughter, பூப் போல் உண்கண் மரீஇய நோய்க்கு மருந்தாகிய – the remedy for the pallor disease that is in her flower-like kohl-rimmed eyes (மரீஇய – பொருந்திய), கொண்கன் – the lord of the seashore, தேரே – chariot

ஐங்குறுநூறு 102,  அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தோழி செவிலித்தாயிடம் சொன்னது
அன்னை வாழி! வேண்டு அன்னை! நம் ஊர்
நீல் நிறப் பெருங்கடல் புள்ளின் ஆனாது,
துன்புறு துயரம் நீங்க,
இன்புற இசைக்கும், அவர் தேர் மணிக் குரலே.

Ainkurunūru 102, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine’s friend said to the foster mother
Mother, may you live long!
Mother! Please listen to me!

Like the constant chirps of birds
of the big blue ocean near our
town, his chariot bells chime for
her to remove her deep distress
and attain joy.

Notes:  நெய்தலுள் குறிஞ்சி. The heroine’s friend lets the foster mother know that the hero is coming to marry the heroine.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – தேர்மணிக்குரல் புள்ளின் இசைப்ப வருதலால் அவன் பண்டு போலக் களவின்பம் காமுற்று வருவான் அல்லன் வரைவொடு வருகின்றான் என்பது தோன்ற, தேர்மணிக்குரல் இசைக்கும் என்றாள்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அன்னை – ஈரிடத்திலேயும் விளி, நீல் – கடைக்குறை, poetical license which consists in the shortening of a word by elision of one or more letters in the end, புள்ளின் – இன் ஐந்தாம் வேற்றுமை உருபு, ஒப்புப் பொருளில் வந்தது, துன்புறு துயரம் – வினைத்தொகை, இன்புற – செய என்னும் வாய்பாட்டு வினையெச்சம், அவர் – பண்டறி சுட்டு, குரலே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   அன்னை வாழி – mother! may you live long, வேண்டு – listen to me with desire, அன்னை – mother, நம் ஊர் – our town, நீல் நிறப் பெருங்கடல் – blue colored big ocean, புள்ளின் – like those of birds, ஆனாது – continuous, துன்புறு துயரம் நீங்க – for her great sorrow to be removed, இன்புற – to be happy, இசைக்கும் – they chime, அவர் தேர் மணிக் குரலே – the sounds of his chariot bells

ஐங்குறுநூறு 103, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தோழி செவிலித்தாயிடம் சொன்னது
அன்னை வாழி! வேண்டு அன்னை! புன்னையொடு
ஞாழல் பூக்கும் தண்ணந்துறைவன்
இவட்கு அமைந்தனனால், தானே
தனக்கு அமைந்ததன்று இவள் மாமைக் கவினே.

Ainkurunūru 103, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine’s friend said to the foster mother
Mother, may you live long!
Mother!  Please listen to me!

The lord of the seashore,
where punnai and gnāzhal
trees are in bloom,
is a perfect match for her;
her dark beauty
is a perfect match for him.

Notes:  The heroine’s friend tells the foster mother this when the hero comes and marries the heroine.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – புன்னையொடு ஞாழல் பூக்குமென்றது, குடிப்பிறப்பும் உருவும் நலனும் ஒத்தல் கூறியவாறு.   இலக்கணக் குறிப்பு:  அன்னை – ஈரிடத்திலேயும் விளி, தண்ணந்துறைவன் – தண்துறைவன் என்பது தண்ணந்துறைவன் ஆவது, அம் – சாரியை, விரிக்கும் வழி விரித்தல், அமைந்தனனால் – ஆல் அசைநிலை, an expletive, தானே – தான், ஏ அசை நிலைகள், expletives, கவினே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   அன்னை வாழி – mother! may you live long, வேண்டு அன்னை – listen to me oh mother with desire, புன்னையொடு – along with laurel trees, நாகம், Mast wood Trees, Calophyllum inophyllum, ஞாழல் பூக்கும் – cassia trees bloom, புலிநகக் கொன்றை, tigerclaw tree, Cassia Sophera, தண்ணந்துறைவன் – the lord of the cool seashore, இவட்கு அமைந்தனனால் – since he is a match for her, தானே தனக்கு அமைந்தன்று – it is perfect for him, இவள் மாமைக் கவினே – her dark beauty

ஐங்குறுநூறு 104, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தோழி செவிலித்தாயிடம் சொன்னது
அன்னை வாழி! வேண்டு அன்னை! நம் ஊர்ப்
பலர் மடிபொழுதின் நலம் மிகச் சாஅய்,
நள்ளென வந்த இயல்தேர்ச்
செல்வக் கொண்கன் செல்வன் அஃது ஊரே.

Ainkurunūru 104, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine’s friend said to the foster mother
Mother, may you live long!
Mother!  Please listen to me!

This is the town of son of the
rich lord of the seashore,
who rode his chariot to our town
in night’s darkness, in the past
when many were fast asleep,
ruining his beauty.

Notes:  The heroine has given birth to a son.  The foster mother goes to see the baby.  The heroine’s friend appreciates the town of the hero, thereby indicating that the heroine has a good married life.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அன்னை – ஈரிடத்திலேயும் விளி, மடிபொழுது – வினைத்தொகை, இயல்தேர் – வினைத்தொகை, சாஅய் – அளபெடை, ஊரே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   அன்னை வாழி – mother! may you live long, வேண்டு – listen to me with desire, அன்னை – mother, நம் ஊர் – our town, பலர் மடி பொழுதின் – when many are asleep, நலம் மிகச் சாஅய் – his beauty lost, நள்ளென வந்த – came at night, இயல் தேர் – riding chariot, செல்வக் கொண்கன் – the rich lord of the seashore, செல்வன் – son, அஃது ஊரே – his town

ஐங்குறுநூறு 105,  அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தோழி செவிலித்தாயிடம் சொன்னது
அன்னை வாழி! வேண்டு அன்னை! முழங்கு கடல்
திரைதரு முத்தம் வெண்மணல் இமைக்கும்
தண்ணந்துறைவன் வந்தெனப்,
பொன்னினும் சிவந்தன்று, கண்டிசின் நுதலே.

Ainkurunūru 105, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine’s friend said to the foster mother
Mother, may you live long!
Mother!  Please listen to me!

Since the lord of the seashore,
where roaring waves bring pearls
that sparkle in the white sand,
has come for her hand, her forehead
has turned redder than gold.  Look at it.

Notes:  The foster mother is worried about the heroine.  The heroine’s friend tells her that the hero has come requesting marriage, and that the heroine is very happy about it.  உள்ளுறை:  பழைய உரையாசிரியர் – ஓதத்தால் அலைப்புண்டு போந்த முத்தம் மணற் கண்ணே கிடந்து விளங்கும் என்றது, தன் வருத்தம் நோக்காது நமக்கு நிலைநின்ற இன்பத்தைத் தருவான் என்றவாறு.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அன்னை – ஈரிடத்திலேயும் விளி, முழங்கு கடல் – வினைத்தொகை, தரு முத்தம் – வினைத்தொகை, தண்ணந்துறைவன் – தண்துறைவன் என்பது தண்ணந்துறைவன் ஆவது, அம் – சாரியை, விரிக்கும் வழி விரித்தல், வந்தென – செய்தென என்னும் வினையெச்சம்,  பொன்னினும் – உம்மை உயர்வு சிறப்பு, கண்டிசின் – இசின் முன்னிலை அசைச்சொல், an expletive of the second person, நுதலே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  சின் – மியா இக மோ மதி இகும் சின் என்னும் ஆவயின் ஆறும் முன்னிலை அசைச்சொல் (தொல்காப்பியம்.  சொல்லதிகாரம்.  இடையியல் 26, சின் என்பது இசின் என்பதன் முதற்குறை – ச. பாலசுந்தரம் உரை).

Meanings:   அன்னை வாழி – mother! may you live long, வேண்டு – listen to me with desire, அன்னை – mother, முழங்கு கடல் – roaring ocean, திரைதரு முத்தம் – pearls given by waves, வெண்மணல் – white sand, இமைக்கும் – they glitter, தண்ணந்துறைவன் – the lord of the cool seashore, வந்தென – since he has come, பொன்னினும் சிவந்தன்று – it has become redder than gold, கண்டிசின் – you look, நுதலே – forehead

ஐங்குறுநூறு 106, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தோழி செவிலித்தாயிடம் சொன்னது
அன்னை வாழி! வேண்டு அன்னை! அவர் நாட்டுத்
துதிக்கால் அன்னம் துணை செத்து மிதிக்கும்
தண் கடல் வளையினும் இலங்கும், இவள்
அம் கலிழ் ஆகம், கண்டிசின் நினைந்தே.

Ainkurunūru 106, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine’s friend said to the foster mother
Mother, may you live long!
Mother!  Please listen to me!

Look at her beautiful body!
It is much paler than the
conch shell in his country’s
cool ocean,
where a gander with leathery
legs mounts on it,
mistaking it for his mate.

Please understand the reason.

Notes:  The heroine’s friend tells the foster mother that the heroine’s body is paler than a conch shell, thereby indicating that the reason for this change is her love for the hero and not real illness where they need to bring a velan and perform veriyāttam.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – இவள் ஆகம்  சங்குபோல் வெளிறுற்று ஆதலால் இது காமநோயே அன்றித் தெய்வம் முதலியவற்றால் உண்டான பிறிதொரு நோயன்று என அறிந்து கொள்க என்றவாறு.  அன்னம் வளையைத் துணையெனக் கருதி அணைய முயலும் என்றது, அன்னாய் நீ தலைவனால் உண்டான பசலை நோயைப் பிறிது நோயெனக் கருதி மருள்கின்றனை என்னும் குறிப்புடையது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அன்னை – ஈரிடத்திலேயும் விளி, அவர் – பண்டறி சுட்டு, கண்டிசின் – இசின் முன்னிலை அசைச்சொல், an expletive of the second person, மிதிக்கும் – இடக்கரடக்கல், use of indirect or roundabout expressions to avoid indecent language, கலிழ் – கலுழ் என்பதன் திரிபு, நினைந்தே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  சின் – மியா இக மோ மதி இகும் சின் என்னும் ஆவயின் ஆறும் முன்னிலை அசைச்சொல் (தொல்காப்பியம்.  சொல்லதிகாரம்.  இடையியல் 26, சின் என்பது இசின் என்பதன் முதற்குறை – ச. பாலசுந்தரம் உரை).  மிதிக்கும் (2) –  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – இடக்கரடக்கல்.  துதி – தோல் உறை, தூங்கு தோல் துதிய வள் உகிர் கதுவலின் பாம்பு மதன் அழியும் (அகநானூறு 8).  வளையினும் இலங்கும் (3) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – சங்கினும் வெளிறித் தோன்றும், அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – சங்கினும் மிகுதியாக மின்னும், ஒளவை துரைசாமி உரை –  மிகப் பசந்து தோன்றுவதாயிற்று.

Meanings:   அன்னை வாழி – mother! may you live long, வேண்டு – listen to me with desire, அன்னை – mother, அவர் நாட்டு – his country’s, துதிக்கால் அன்னம் – male goose/duck with leathery legs, துணை செத்து – thinks that it is his mate, மிதிக்கும் – it mounts, தண் கடல் – cool ocean, வளையினும் இலங்கும் – brighter than conch shell, paler than a conch shell, இவள் அம் கலிழ் ஆகம் – beauty flowing body (அழகு ஒழுகும் ஆகம்), கண்டிசின் – you look at that, நினைந்தே – thinking about it, analyzing it

ஐங்குறுநூறு 107, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தோழி செவிலித்தாயிடம் சொன்னது
அன்னை வாழி! வேண்டு அன்னை! என் தோழி
சுடர்நுதல் பசப்பச் சாஅய்ப் படர் மெலிந்து,
தண் கடல் படுதிரை கேட்டொறும்
துஞ்சாள் ஆகுதல், நோகோ யானே.

Ainkurunūru 107, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine’s friend said to the foster mother
Mother, may you live long!
Mother!  Please listen to me!

My friend’s bright forehead
has become pale, she is sad
and her body has grown thin
thinking about him.
Whenever she hears the cold
ocean’s crashing waves,
she does not sleep; I am sad.

Notes:  தோழி செவிலித்தாய்க்கு அறத்தொடு நின்றது.  The heroine’s friend tells the foster mother that the heroine is distressed.  The suggestion is for the family to arrange for a wedding.  படர் (2) – உ. வே. சாமிநாதையர் உரை – நினைவு, துன்பமுமாம், புலியூர் கேசிகன் உரை – காமநோய்.  படர் மெலிந்து (2) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – பெரிதும் மெய்ம்மெலிந்து, நினைவால் வருந்தி, ஒளவை துரைசாமி உரை – உடம்பு நனி சுருங்கல்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அன்னை – ஈரிடத்திலேயும் விளி, சாஅய் – அளபெடை, நோகோ – நோகு செய்கென்னும் தன்மை வினை, ஓகாரம் அசைநிலை, an expletive, இரக்கக் குறிப்பு, implying pity, யானே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   அன்னை வாழி – mother! may you live long, வேண்டு – listen to me with desire, அன்னை – mother, என் தோழி – my friend, சுடர் நுதல் – bright forehead, பசப்ப – has become dull, has become pale, சாஅய் – has become sad, has become thin, படர் மெலிந்து – thinking about him and thinned, தண் கடல் – cool ocean, படுதிரை கேட்டொறும் – whenever she hears the crashing waves, whenever she hears the loud waves, துஞ்சாள் ஆகுதல் – she does not sleep, நோகோ – I am hurting, யானே – me

ஐங்குறுநூறு 108,  அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தோழி செவிலித்தாயிடம் சொன்னது
அன்னை வாழி! வேண்டு அன்னை! கழிய
முண்டகம் மலரும் தண் கடல் சேர்ப்பன்
எம் தோள் துறந்தனன் ஆயின்,
எவன் கொல் மற்று, அவன் நயந்த தோளே?

Ainkurunūru 108, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine’s friend said to the foster mother
Mother, may you live long!
Mother!  Please listen to me!

If the lord of the cool sea,
where mundakam flowers
bloom in brackish waters,
abandons her shoulders,
what will happen to them,
the shoulders that he desired?

Notes:  The foster mother is concerned that the hero has not come to marry the heroine.  The heroine’s friend comforts her by saying that he will not abandon the heroine.  எம் தோள் (3) – அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – தலைவிக்கும் தனக்கும் உள்ள பிரிவு அரிய நட்புப் பற்றி ‘எம் தோள்’ என்றாள்.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – கழிய முண்டகம் மலரும் சேர்ப்பன் என்றது, முள்ளுடையதாய் இன்னாதாய்த் தோன்றினும் முள்ளி நறுமணங் கமழ மலர்தல் போன்று, வரைவு நீட்டித்தலாலே கொடியவன் போலக் காணப்படினும் அகத்தே அன்பு நிரம்பியவன் ஆகலின் விரைந்து வந்து தலைவியை மணந்து கொண்டு அளிப்பன், ஐயுற வேண்டாம் என்னும் குறிப்புடையது என்க.  பேராசிரியர் தன்னுடைய தொல்காப்பிய உரையில் ‘கிழவோட்கு உவமம் ஈரிடத்து உரித்தே’ (தொல். உவம 29) இச்செய்யுளை எடுத்துக்காட்டி, ‘கழிய முண்டக மலரும் என முள்ளுடையதனைப் பூ மலருமென்று உள்ளுறுத்ததனால் இருவர் காமத்துறைக்கண்ணும் ஒருதலை இன்னா ஒருதலை இனிதென்றாள் என்பது, என்று கூறியுள்ளார்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அன்னை – ஈரிடத்திலேயும் விளி, கொல் – அசைநிலை, an expletive, மற்று – அசைநிலை, an expletive, தோளே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   அன்னை வாழி – mother! may you live long, வேண்டு – listen to me with desire, அன்னை – mother, கழிய முண்டகம் மலரும் – mundakam plants put out flowers in the brackish waters, நீர் முள்ளி, Hygrophila spinosa, தண் கடல் சேர்ப்பன் – the lord of the cool oceans, எம் தோள் துறந்தனன் ஆயின் – if he abandons her shoulders, எவன் கொல் மற்று – what will happen, அவன் நயந்த தோளே – the shoulders he desired

ஐங்குறுநூறு 109, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தோழி செவிலித்தாயிடம் சொன்னது
அன்னை வாழி! வேண்டு அன்னை! நெய்தல்
நீர்ப்படர் தூம்பின் பூக்கெழு துறைவன்
எந்தோள் துறந்த காலை, எவன் கொல்
பன்னாள் வரும் அவன் அளித்த பொழுதே?

Ainkurunūru 109, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine’s friend said to the foster mother
Mother, may you live long!
Mother!  Please listen to me!

The lord of the shore with
abundant hollow-stemmed
waterlilies,
has abandoned her shoulders.
Why is it that I am thinking
about his promises for days?

Notes:  The heroine’s friend assures the foster mother that the hero will come and marry the heroine.  நீர்ப்படர் தூம்பின் (2) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – நீரோடு மதகு வழியின்கண், அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – நீரில் வாழ்தல் உடைய உட்துளையை உடைய, சதாசிவ ஐயர் உரை – நீர் செல்கின்ற மதகின்கண்.  உள்ளுறை:  புலியூர் கேசிகன் உரை – நெய்தல் நீர்ப்படர் தூம்பின் பூக்கெழு தலைவன் என்றது, நீறுள்ளேயே படர்ந்து வெளித்தோன்றாது மறைந்து விளங்கினும், நெய்தற் கொடியானது பூக் கெழுமிய தன் தன்மையிற் குன்றாதாய்ப் புறத்தே பலர் கண்டு மகிழுமாறு போலத் தலைவனும் தன் நிலைமை பற்றி யாதும் நமக்கு உணர்த்தாதேயும், சொன்னபடி வாராதேயும், காலம் தாழ்த்தவனாக விளங்கினும், மணத்தோடு ஊரறிய வருதலில் ஒருபோதும் தவற மாட்டான்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அன்னை – ஈரிடத்திலேயும் விளி, பொழுதே – பொழுது ஆகுபெயராய் தலைவன் வற்புறுத்திய சொற்கள் மேல் நின்றது, ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   அன்னை வாழி – mother! may you live long, வேண்டு – listen to me with desire, அன்னை – mother, ய்தல் – waterlilies, நீர்ப்படர் – spread on the water, தூம்பின் – with hollow stems, near sluices, near channels, பூக்கெழு துறைவன் – the lord of the seashore filled with flowers, எந்தோள் துறந்த காலை – when he abandoned our shoulders, எவன் – why, கொல் – அசைநிலை, an expletive, பன்னாள் வரும் – comes for many days in our thought, அவன் அளித்த பொழுதே – when he gave promises

ஐங்குறுநூறு 110, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தோழி செவிலித்தாயிடம் சொன்னது
அன்னை வாழி! வேண்டு அன்னை! புன்னை
பொன்னிறம் விரியும் பூக்கெழு துறைவனை
‘என் ஐ’ என்றும் யாமே, இவ்வூர்
பிறிது ஒன்றாகக் கூறும்
ஆங்கும் ஆக்குமோ? வாழிய பாலே.

Ainkurunūru 110, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine’s friend said to the foster mother
Mother, may you live long!
Mother!  Please listen to me!

We thought that the lord of the
shore,
where golden punnai flowers
blossom, was hers.

This town says otherwise.
Will fate make it like that?
May it live long!

Notes:  தோழி செவிலித்தாய்க்கு அறத்தொடு நின்றது.  The heroine’s friend says to the foster mother that the heroine thought of the hero as her man during the secret love phase.  Now a stranger has come for her hand in marriage and there is gossip in town.  The suggestion is for the family to get the heroine married to the hero.  தலைவியின் கூற்று – ஒளவை துரைசாமி உரை – ஆசிரியர் இளம்பூரணர் ‘மறைந்தவற் காண்டல்’ என்ற சூத்திரத்து ‘வேற்று வரைவு வரின் அது மாற்றுதற்கண்’ நிகழும் கூற்றுக்கு இப்பாட்டினை உதாரணமாக்குவர்.  நச்சினார்க்கினியர் தன்னுடைய தொல்காப்பிய உரையில், “இறந்துபாடு பயக்குமாற்றால் தன் திறத்து அயலார் வரையக் கருதிய ஞான்று அதனை மாற்றுவதற்கு தலைவி கூற்று நிகழும்” என உரைத்து இதனை எடுத்துக் காட்டினர்.  இப்பாட்டு தாய்க்குரைத்த பத்தில் கோக்கப்பட்டமையாலும், தலைவி நேரே தாய்க்கு அறத்தொடு நில்லாள் ஆதலாலும், தலைவி கூற்றினைத் தோழி கொண்டெடுத்து மொழிதலாலும், ஈண்டுத் தோழி கூற்றென்று கோடல் பொருந்துமெனக் கொள்க.  பால் (5) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – தெய்வம், ஒளவை துரைசாமி உரை, தி. சதாசிவ ஐயர் உரை – ஊழ்.  வாழிய (5) – உ. வே. சாமிநாதையர் உரை – வெறுப்புக் குறிப்பு, ஒளவை துரைசாமி உரை – அசை, தி. சதாசிவ ஐயர் உரை – வாழ்வினையுடைய.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அன்னை – ஈரிடத்திலேயும் விளி, என்றும் – தன்மைப் பன்மை வினைமுற்று, யாமே – ஏகாரம் பிரிநிலை, implying exclusion, ஊர் – ஊர்மக்களுக்கு ஆகுபெயர், ஆங்கும் – ஆங்கு உவம உருபு, உம்மை இழிவு சிறப்பு, உம்மை இறந்தது தழுவிய எச்சம், வாழிய – வியங்கோள் வினைமுற்று, அசைநிலையுமாம், பாலே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   அன்னை வாழி – mother! may you live long, வேண்டு – listen to me with desire, அன்னை – mother, mother, புன்னை பொன் நிறம் விரியும் – gold colored laurel flowers bloom, Mast wood Tree, Calophyllum inophyllum, பூக்கெழு துறைவனை – the man from the shore filled with flowers, என் ஐ என்றும் யாமே – we thought that he was her lord, இவ்வூர் பிறிது ஒன்றாகக் கூறும் – this town says something different, ஆங்கும் ஆக்குமோ – will it make it like that, வாழிய – அசைநிலை, an expletive, may it live long, பாலே – fate

தோழிக்கு உரைத்த பத்து – Ten Uttered to the Friend

Poems 111 – 120 are ‘தோழிக்கு உரைத்த பத்து’, ‘Ten uttered to the friend’ and these are all spoken by the heroine to her friend.

ஐங்குறுநூறு 111, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது, சிறைப்புறத்தானாக இருந்த தலைவன் கேட்கும்படி
அம்ம வாழி தோழி! பாணன்
சூழ்கழி மருங்கின் நாண் இரை கொளீஇச்
சினைக் கயல் மாய்க்கும் துறைவன் கேண்மை,
பிரிந்தும் வாழ்துமோ நாமே,
அருந்தவம் முயறல் ஆற்றாதேமே?

Ainkurunūru 111, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine said to her friend, as the hero listened nearby
May you live long, oh friend! Listen!

Separated from the love of the lord of
the seashore,
where a bard places bait on a fishing
hook and catches pregnant kendai fish
near the brackish waters surrounding
town, will I live, not having done harsh
penances?

Notes:  The heroine is aware that she will be confined to the house soon.  Aware of the hero’s presence, she tells her friend about it.  The suggestion is for the hero to come and marry her.  பாணரும் மீனும்:  அகநானூறு 196 – வராஅல் துடிக் கண் கொழுங்குறை நொடுத்து உண்டு ஆடி வேட்டம் மறந்து துஞ்சும் கொழுநர்க்குப் பாட்டி ஆம்பல் அகல் இலை அமலை வெஞ்சோறு தீம் புளிப் பிரம்பின் திரள் கனி பெய்து, அகநானூறு 216 – நாண் கொள் நுண் கோலின் மீன் கொள் பாண்மகள், குறுந்தொகை 169 – பாணர் பசு மீன் சொரிந்த மண்டை போல, ஐங்குறுநூறு 47 – முள் எயிற்றுப் பாண்மகள் இன் கெடிறு சொரிந்த, ஐங்குறுநூறு 48 – வலை வல் பாண்மகன் வால் எயிற்று மடமகள் வராஅல் சொரிந்த, ஐங்குறுநூறு 49 – பாண்மகள் சில் மீன் சொரிந்து,  ஐங்குறுநூறு 111 – பாணன் சூழ் கழி மருங்கின் நாண் இரை கொளீஇச் சினைக் கயல் மாய்க்கும், புறநானூறு 348 – மீன் சீவும் பாண் சேரி, மதுரைக்காஞ்சி 269 – மீன் சீவும் பாண் சேரியொடு, பெரும்பாணாற்றுப்படை 284-285 – கோள்வல் பாண்மகன் தலைவலித்து யாத்த நெடுங்கழைத் தூண்டில் நடுங்க நாண் கொளீஇ.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – பாணன் கழிமருங்கின் நாணில் இரை கொளீஇ இரக்கமின்றிக் கொண்ட கயலைக் கொல்லுமாறு போல, இனி நம் உறவினரும், ஈண்டுப் புறத்தே திரிந்து ஆடல் பயிலும் நம்மை நல்லன போலவும் நயவ போலும் வஞ்சகமொழி கூறி யாம் கற்புக்கடம் பூண்டமையையும் பொருட்படுத்தாராய் இற்செறிப்பர், ஒளவை துரைசாமி உரை – பாணன் நாண் இரை கொள்வித்துச் சினைக் கயலை மாய்க்கும் துறைவன் என்றது தன் கேண்மையால் இன்பம் நுகர்வித்துக் கடிது வரையாது வருத்துகின்றான் என்றது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அம்ம – கேட்பித்தல் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle which means ‘listen’, வாழி – அசை நிலை, an expletive, சூழ்கழி – வினைத்தொகை, நாண் – முள்ளைக் குறித்ததால் ஆகுபெயர், கொளீஇ – அளபெடை, வாழ்துமோ – தன்மைப் பன்மை, first person plural, ஓகாரம் எதிர்மறை, நாமே – தன்மைப் பன்மை, first person plural, ஆற்றாதேமே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  அருந்தவம் (5) – ஒளவை துரைசாமி உரை – தவமானது தைந்நீராடல் முதலாயின, பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – முற்பிறவியின் தவம்.

Meanings:   அம்ம – listen to me, வாழி – may you live long, தோழி – oh friend, பாணன் – a bard, சூழ் கழி – brackish waters that surround the town, மருங்கின் – nearby, நாண் இரை கொளீஇ –  placing bait/hanging bait on the end of a fishing rod with a sharp hook, சினைக் கயல் – pregnant kendai fish, carp, Cyprinus fimbriatus, மாய்க்கும் – he kills, துறைவன் – the lord of the seashore, கேண்மை – friendship, love, பிரிந்தும் – even when separated, வாழ்துமோ நாமே – will we live, அருந்தவம் – harsh penance, முயறல் – trying, ஆற்றாதேமே – we have not done that

ஐங்குறுநூறு 112,  அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
அம்ம வாழி தோழி! பாசிலைச்
செருந்தி தாய இருங்கழிச் சேர்ப்பன்
தான் வரக் காண்குவம் நாமே,
மறந்தோம் மன்ற நாணுடை நெஞ்சே.

Ainkurunūru 112, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine said to her friend
May you live long, oh friend!  Listen!
Our shy hearts forgot for sure what he
said, the lord of the vast backwaters,
where cherunthi trees grow with green
leaves.

We will see him come back.

Notes:  The heroine utters this as a way to comfort her friend who worries whether they hero will come and marry her.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – அவனுடைய நெய்தல் நிலப்பரப்பின்கண் பசிய இலைகளையுடைய செருந்தி மரங்கள் பரவி நின்று உயிரினங்களுக்கு நறு நிழல் தந்து புரக்குமாறு போல அவனுடைய தேற்றுரைகளிடத்தே நமக்கு ஆறுதல் அளிக்கும் நன்மொழிகளும் பல உள்ளது என்பது, ஒளவை துரைசாமி உரை – பாசிலைச் செருந்தி தாய இருங்கழிச் சேர்ப்பன் என்றது தலைவனின் செல்வ மனையின் சிறப்புணர்த்தியவாறு.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அம்ம – கேட்பித்தல் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle which means ‘listen’, வாழி – அசைநிலை, an expletive, மன்ற – தேற்றப்பொருளில் வரும் இடைச்சொல், a particle which implies certainty, நெஞ்சே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  மன்ற – மன்றவென் கிளவி தேற்றஞ் செய்யும் (தொல்காப்பியம், இடையியல் 17).

Meanings:   அம்ம – listen to me, வாழி – may you live long, தோழி – oh friend, பாசிலை – green leaves, fresh leaves, செருந்தி – Panicled golden-blossomed pear trees, Ochna squarrosa, தாய – spreading, இருங்கழிச் சேர்ப்பன் – the lord of the vast brackish waters, தான் வரக் காண்குவம் – we will see him come back, நாமே மறந்தோம் – we have forgotten, மன்ற – for sure, நாணுடை நெஞ்சே – shy hearts

ஐங்குறுநூறு 113, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது, சிறைப்புறத்தானாக இருந்த தலைவன் கேட்கும்படி
அம்ம வாழி தோழி! நென்னல்
ஓங்கு திரை வெண்மணல் உடைக்கும் துறைவற்கு
ஊரார் பெண்டென மொழிய, என்னை
அது கேட்ட ‘அன்னாய்’ என்றனள் அன்னை,
பைபய ‘எம்மை’ என்றனென் யானே.

Ainkurunūru 113, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine said to her friend, as the hero listened nearby
May you live long, oh friend!  Listen!
Yesterday, some people in this town
said that I am the woman of the man
from the shore where tall waves break
on the white sand.

Mother who heard that asked me, “Is
that true?  I answered very softy,
It was us”.

Notes:  பைபய வெம்மை என்றனென் யானே (வரி 5) என்றும் பாடல் உண்டு.  எம்மை (5) – ச. வே. சுப்பிரமணியன் உரை, வெம்மை – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை, ஒளவை துரைசாமி உரை.  பைபய வெம்மை என்றனென் யானே –  ஒளவை துரைசாமி உரை – ஊரார் கூறும் அலர்க்கு பொருளாயினர் தலைமக்கள் இருவருமாகலின் ‘எம்மை’ என்றாள், தோழியை உளப்படுத்தற்கு எம்மை என்றாள் என்றலும் உண்டு, ‘யாம் எம்மை என்றனன்’ என இயைக்க, பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – வெம்மை – மெல்ல மெல்ல இது கொடுமை என்று என்னுள்ளேயே சொல்லிக் கொண்டேன் காண் என்பது.  உள்ளுறை:  ஒளவை துரைசாமி உரை – ஓங்குதிரை வெண்மணற் கரையை உடைக்கும் என்றதனால், ஊரில் எழுந்த அலர் இவ்வொழுக்கத்தினை சிதைப்பதாயிற்று, பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – கடல் திரை கரையகத்து வெண்மணலைச் சிதைப்பது போன்று, ஊரவர் கூறும் அலர்மொழி என் வெள்ளை மனத்தைச் சிதையாநிற்கும் என்றாள்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அம்ம – கேட்பித்தல் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle which means ‘listen’, வாழி – அசைநிலை, an expletive, ஓங்கு திரை – வினைத்தொகை, யானே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   அம்ம – listen to me, வாழி – may you live long, தோழி – oh friend, நென்னல் – yesterday, ஓங்கு திரை – tall waves, வெண்மணல் – white sand, துறைவற்கு – for the lord of the shores, ஊரார் – the town people, பெண்டென – that I am his woman, மொழிய – they said, என்னை – to me, அது கேட்ட – on hearing that, அன்னாய் என்றனள் அன்னை – mother asked me whether I’m of that nature, mother asked me whether it is true, பைபய – slowly and slowly, softly and softly (பைபய – பையப்பைய பைபய என மருவியது), எம்மை – us, என்றனென் – I said, யானே – me

ஐங்குறுநூறு 114, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது, சிறைப்புறத்தானாக இருந்த தலைவன் கேட்கும்படி
அம்ம வாழி தோழி! கொண்கன்
நேரேம் ஆயினும், செல்குவம் கொல்லோ,
கடலின் நாரை இரற்றும்
மடலம் பெண்ணை அவனுடை நாட்டே?

Ainkurunūru 114, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine said to her friend, as the hero listened nearby
May you live long, oh friend!  Listen!
Even though we have not seen the lord
of the shores,

can we go to his country where a stork
near the ocean keens from the fronds
of a beautiful palmyra palm,

Notes:  The heroine is worried that the hero has not come to marry her after their secret love.  Aware that the hero is listening, she utters these words to her friend.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – கடலிடத்தாகிய நாரை சென்று ஆரவாரிக்கும் பனையையுடைய நாடு என்றது, நாமும் அந்த நாரை போன்று அவனிருக்குமிடம் சென்று நம் குறையைக் கூறுவோம் என்பது, கடற்கண்ணுள்ள மீனைக் கவர்ந்து உண்டற்குரிய நாரை பெண்ணை மடலின்கண் தங்கி இரற்றுதல் போலச் செறிப்புற்றுக் கிடக்கும் என் ஐ வரைதலை நினையாது தன் மனைக்கண்ணே தங்கினான் எனச், சிறைப்புறத்து நின்ற தலைமகனை வரைவு கடாதாற்பயத்ததாய் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அம்ம – கேட்பித்தல் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle which means ‘listen’, வாழி – அசைநிலை, an expletive, நேரேம் – தன்மைப் பன்மை வினைமுற்று, கொல் – ஐயப்பொருட்டு வந்த இடைச்சொல், a particle implying doubt, ஓ – அசைநிலை, an expletive, நாட்டே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   அம்ம – listen to me, வாழி – may you live long, தோழி – oh friend, கொண்கன் – lord of the neythal land, நேரேம் ஆயினும் – if we don’t see him, செல்குவம் கொல்லோ – can we go, கடலின் நாரை இரற்றும் – sea stork calls, keens, could be crane, pelican or stork according to the University of Madras Lexicon, மடல் அம் பெண்ணை – fronds of a beautiful palmyra palm, அவனுடை நாட்டே – in his country

ஐங்குறுநூறு 115, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது, சிறைப்புறத்தானாக இருந்த தலைவன் கேட்கும்படி
அம்ம வாழி தோழி! பன் மாண்
நுண் மணல் அடைகரை நம்மோடு ஆடிய
தண்ணந்துறைவன் மறைஇ,
அன்னை அருங்கடி வந்து நின்றோனே.

Ainkurunūru 115, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine said to her friend, as the hero listened nearby
May you live long, oh friend!  Listen!
The lord of the cool seashore,
who played with us on the splendid
beach with fine sand and water,
has come to see me secretly, escaping
my mother’s tight guard.

Notes:  The hero comes to see the heroine even though she has been confined to the house.  Since he has not come to marry her, the heroine utters these words to her friend as a way of urging him to come and marry her.   இலக்கணக் குறிப்பு:  அம்ம – கேட்பித்தல் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle which means ‘listen’, வாழி – அசைநிலை, an expletive, தண்ணந்துறைவன் – தண்துறைவன் என்பது தண்ணந்துறைவன் ஆனது, அம் – சாரியை, விரிக்கும் வழி விரித்தல், மறைஇ – அளபெடை,  அம் – சாரியை, கடி – உரிச்சொல், நின்றோனே – ஆகாரம் (நின்றான்) ஓகாரமானது (நின்றோன்) செய்யுள் விகாரம், ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   அம்ம – listen to me, வாழி – may you live long, தோழி – oh friend, பன் மாண் – greatly esteemed, very splendid, நுண் மணல் – fine sand, அடைகரை – seashore filled  with sand, seashore filled with water, நம்மோடு ஆடிய – played with us, தண்ணந்துறைவன் – the lord of the cool seashores, மறைஇ – secretly, அன்னை அருங்கடி – mother’s strict watch, வந்து நின்றோனே – he came and stood

ஐங்குறுநூறு 116, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது, சிறைப்புறத்தானாக இருந்த தலைவன் கேட்கும்படி
அம்ம வாழி தோழி! நாம் அழ,
நீல இருங்கழி நீலம் கூம்பும்
மாலை வந்தன்று மன்ற,
காலையன்ன காலை முந்துறுத்தே.

Ainkurunūru 116, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine said to her friend, as the hero listened nearby
May you live long, oh friend!  Listen!
For us to cry, evening,
when the blue waterlily flowers in the
vast, blue backwaters close their petals,
has arrived for sure, sending ahead
confusing morning with the wind.

Notes:  The heroine, who is aware that the hero is nearby, says this as a way of urging the hero to come and marry her. காலையன்ன காலை முந்துறுத்தே (4) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – காலைப் பொழுதாகிய அந்தப் பொல்லாத காலைப் பொழுதினைத் தன் வரவிற்கு அறிகுறியாக முற்படவிடுத்து, ஒளவை துரைசாமி உரை – காலைப்போதும் மருண்மாலை போல இருளும் ஒளியும் விரவி நிற்கும் இயைபு பற்றி ‘காலையன்ன காலை என்றார்’.  ‘காலையன்ன மாலை முந்துறுத்தே’ என்று பிறரும் கூறுவர் (தொல். பொருள் 148. இளம்பூரணம், உ. வே. சாமிநாதையர் உரை – யமனைப் போன்ற தென்றற் காற்றை முன்னிட்டு.  இறைச்சி – ஒளவை துரைசாமி உரை – பிரிந்து உறை மகளிர் காதலர் வருவரெனக் கருதி ஆற்றுமாறு பயக்கும் காலைப் பொழுது போலும் காலையை முந்துற விடுத்து, ஆற்றாமை பயக்கும் மாலைப் பொழுது பின் வந்தது என்றதனால், அருளுவான் போல முந்துற வந்து கூடி இப்பொழுது வரையாமல் வருத்துகின்றான்.   இலக்கணக் குறிப்பு:  அம்ம – கேட்பித்தல் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle which means ‘listen’, வாழி – அசை நிலை, an expletive, மன்ற – தேற்றப்பொருளில் வரும் இடைச்சொல், a particle which implies certainty, முந்துறுத்தே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  மன்ற – மன்றவென் கிளவி தேற்றஞ் செய்யும் (தொல்காப்பியம், இடையியல் 17).

Meanings:   அம்ம – listen to me, வாழி – may you live long, தோழி – oh friend, நாம் அழ – for us to cry, நீல இருங்கழி – blue wide backwaters, நீலம் கூம்பும் மாலை வந்தன்று – evening time has come when the blue lilies close, மன்ற – certainly, காலையன்ன – like morning time implying that it is confusing time like evening time, like the god of death, காலை – morning time, the wind, முந்து உறுத்தே – it has arrived ahead, it has arrived sending it ahead

ஐங்குறுநூறு 117, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது, சிறைப்புறத்தானாக இருந்த தலைவன் கேட்கும்படி
அம்ம வாழி தோழி! நலனே
இன்னது ஆகுதல் கொடிதே, புன்னை
அணி மலர் துறைதொறும் வரிக்கும்
மணி நீர்ச் சேர்ப்பனை மறவாதோர்க்கே.

Ainkurunūru 117, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine said to her friend, as the hero listened nearby
May you live long, oh friend!  Listen!
It is harsh that the beauty of those
who do not forget the lord of the
sapphire-colored seashore,
where pretty punnai flowers have
dropped, creating decorations in all
the ports, has been ruined like this.

Notes:  The heroine’s friend blames the hero for not coming and marrying her.  The heroine utters these words to her friend, aware that the hero is listening.  உள்ளுறை:  ஒளவை துரைசாமி உரை – புன்னையினுடைய அணிமலர் துறைதோறும் வரிக்கும் என்றதனால், தலைமகனுடைய கூட்டம் நமக்கு எய்துந்தோறும் மேனி நலம் பெறுவதாயிற்று என்றாள், பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – புன்னை அணி மலர் துறைதோறும் உதிர்ந்து கோலஞ் செய்தாற் போன்று சேர்ப்பனும் குறியிடந்தோறும் நம்மைத் தலைக்கூடித் தண்ணளி புரிந்தனன், அந்நன்றி மறக்கப்பாலதன்று.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அம்ம – கேட்பித்தல் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle which means ‘listen’, வாழி – அசை நிலை, an expletive

Meanings:   அம்ம – listen to me, வாழி – may you live long, தோழி – oh friend, நலனே – beauty, இன்னது ஆகுதல் கொடிதே – harsh that it becomes like this, புன்னை – laurel, Mast wood Tree, Calophyllum inophyllum, அணி மலர் – beautiful flowers, துறைதொறும் வரிக்கும் – makes patterns on all the shores, decorating the place, மணி நீர்ச் சேர்ப்பனை – the lord of the sapphire-colored seashore, மறவாதோர்க்கே – for those who do not forget

ஐங்குறுநூறு 118, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது, சிறைப்புறத்தானாக இருந்த தலைவன் கேட்கும்படி
அம்ம வாழி தோழி! யான் இன்று
அறன் இலாளன் கண்ட பொழுதில்,
சினவுவென், தகைக்குவென் சென்றனென்,
பின் நினைந்து, இரங்கிப் பெயர்தந்தேனே.

Ainkurunūru 118, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine said to her friend, as the hero listened nearby
May you live long, oh friend!  Listen!
When I saw him today, that unjust
man,
I thought that I will be angry and
block him off,
but then I thought about it, took pity
on him and returned doing nothing.

Notes:  அறன் இலாளன் (2) – ஒளவை துரைசாமி உரை – விரைந்து வரைதலைச் செய்யாது நீட்டித்து குறித்துச் சினவுவென் என்றும் தன் துயர் துடைக்காத தலைமகனை அறன் இலாளன் என்றாள், பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – அறத்தைக் கைப்பிடித்தல் இல்லாதவன்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அம்ம – கேட்பித்தல் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle which means ‘listen’, வாழி – அசை நிலை, an expletive, அறன் – அறம் என்பதன் போலி, பெயர்தந்தேனே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   அம்ம – listen to me, வாழி – may you live long, தோழி – oh friend, யான் – I, இன்று – today, அறன் இலாளன் கண்ட பொழுதில் – when I saw the man who has no grace, சினவுவென் – I will get angry, தகைக்குவென் – I will block, சென்றனென் – I went, பின் – now, after that, நினைந்து – thinking about it, இரங்கி பெயர்தந்தேனே – I pitied him and came back

ஐங்குறுநூறு 119, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது, சிறைப்புறத்தானாக இருந்த தலைவன் கேட்கும்படி
அம்ம வாழி தோழி! நன்றும்
எய்யாமையின் ஏதில பற்றி,
அன்பிலன் மன்ற பெரிதே,
மென்புலக் கொண்கன் வாராதோனே.

Ainkurunūru 119, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine said to her friend, as the hero listened nearby
May you live long, oh friend!  Listen!
The lord of the delicate shores, who
does not understand my distress, has
not considered marrying me.

He has no kindness for sure.

Notes:  The heroine who is aware that the hero is standing nearby, utters these words since she is worried that the hero has not come to marry her.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அம்ம – கேட்பித்தல் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle which means ‘listen’, வாழி – அசை நிலை, an expletive, மன்ற – தேற்றப்பொருளில் வரும் இடைச்சொல், a particle which implies certainty, வாராதோனே – ஆகாரம் (வாராதான்) ஓகாரமானது (வாராதோன்) செய்யுள் விகாரம், ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  மன்ற – மன்றவென் கிளவி தேற்றஞ் செய்யும் (தொல்காப்பியம், இடையியல் 17).  எய்யாமை – எய்யாமையே அறியாமையே (தொல்காப்பியம், உரியியல் 44).

Meanings:   அம்ம – listen to me, வாழி – may you live long, தோழி – oh friend, நன்றும் எய்யாமையின் – since he does not understand my distress at all, ஏதில பற்றி – he has undertaken other ways that are not concerned about marriage, அன்பிலன் – he has no kindness, மன்ற – for sure, பெரிதே – greatly, மென்புலக் கொண்கன் – the lord of the delicate shores, வாராதோனே – who has not come to marry me

ஐங்குறுநூறு 120, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது, சிறைப்புறத்தானாக இருந்த தலைவன் கேட்கும்படி
அம்ம வாழி தோழி! நல மிக
நல்ல ஆயின அளிய மென்தோளே,
மல்லல் இருங்கழி நீர் அறல் விரியும்
மெல்லம்புலம்பன் வந்தமாறே.

Ainkurunūru 120, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine said to her friend, as the hero listened nearby
May you live long, oh friend!
Listen!  Since he has come,
the lord of the delicate shores,
where water lays down fine silt
in the prosperous, dark
backwaters, my pitiable, thin
arms have become very beautiful.

Notes:  The heroine who is happy to see the hero, utters these words to her friend.  இறைச்சி – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – வரைவதற்கு வேண்டுவன ஈட்டிக் கொணர்ந்தமை தோன்ற மல்லம் இருங்கழி நீர் அறல் விரியும் என்றாள்.  அவன் அளியினை நினைந்து மகிழ்வாள் மெல்லம்புலம்பன் என இழுமென் மொழியால் இயம்பினாள்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அம்ம – கேட்பித்தல் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle which means ‘listen’, வாழி – அசை நிலை, an expletive, மென்தோளே, வந்தமாறே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, மாறு ஏதுப்பொருள் (காரணப் பொருள்) தரும் இடைச்சொல்.  மல்லல் – மல்லல் வளனே (தொல்காப்பியம், உரியியல் 7).

Meanings:   அம்ம – listen to me, வாழி – may you live long, தோழி – oh friend, நல மிக நல்ல ஆயின – they have become very beautiful, அளிய – pitiable, மென்தோளே – the delicate arms, the thin arms, மல்லல் – prosperous, vast, இருங்கழி – dark backwaters, vast backwaters, நீர் – water, அறல் – fine sand, விரியும் – spreads, மெல்லம்புலம்பன் – the lord of the delicate shores, வந்தமாறே – since he has come

கிழவற்கு உரைத்த பத்து – What was Uttered to the Hero

Poems 121 – 128 ‘கிழவற்கு உரைத்த பத்து’, ‘What was Uttered to the Hero’.   According to the colophon, this set is either spoken by the heroine’s friend to the hero who has an extra-marital affair, or by a concubine to the hero about his other concubine.  However, the ancient commentators Nachinarkkiniyar and Ilampuranar differ.  They take this set of poems as having been uttered by the heroine (தலைவி இடையீடின்றித் தலைவனை எதிர்ப்படப் பெற்ற ஞான்று புதுவது மலியின் அவளுக்குக் கூற்று நிகழும் – தொல்காப்பியம், களவு 20, நச்சினார்க்கினியர் உரை, பெற்றவழி மலியின் தலைவிக்குக் கூற்று நிகழும் – தொல்காப்பியம், களவு 21 – இளம்பூரணர் உரை).  A. Dakshinamurthy and Avvai Duraisamy take these poems as the words of the concubine.  This set of poems has Marutham elements in Neythal.

ஐங்குறுநூறு 121, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – பரத்தை அல்லது தலைவியின் தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
கண்டிகும் அல்லமோ கொண்க, நின் கேளே,
முண்டகக் கோதை நனையத்,
தெண் திரைப் பௌவம் பாய்ந்து நின்றோளே?

Ainkurunūru 121, Ammoovanār, Neythal Thinai – what the concubine or the heroine’s friend said to the hero
Have we not seen your woman,
oh lord,

the one who jumped into the clear
ocean waves and just stood there,
drenching her garland woven with
mundakam flowers?

Notes:  நெய்தலுள் மருதம்.  The colophon to this poem states that these words were uttered in anger either by a jealous concubine or by the heroine’s friend.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கண்டிகும் – தன்மை வினைமுற்று திரிசொல், இகும் தன்மை அசைநிலை, an expletive of the first person, கொண்க – விளி, கேளே – ஏகாரம் தேற்றம், certainty, நின்றோளே – ஆகாரம் ஓகாரமானது செய்யுள் விகாரம், ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  கண்டிகும் – ‘இகுமும் சின்னும் ஏனை இடத்தொடும் தகுநிலை உடையன என்மனார் புலவர்’ (தொல்காப்பியம் இடையியல் 27).

Meanings:   கண்டிகும் – we have seen, அல்லமோ – have we not, கொண்க – oh lord of the seashore, நின் கேளே – your lover, the one who is close to you, முண்டகக் கோதை – mundakam flower garland, நீர் முள்ளி, Hygrophila spinosa, நனைய – getting wet, தெண் திரை – clear waves, பௌவம் – ocean, பாய்ந்து நின்றோளே – she jumped in and stood there

ஐங்குறுநூறு 122, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – பரத்தை அல்லது தலைவியின் தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
கண்டிகும் அல்லமோ கொண்க, நின் கேளே,
ஒள்ளிழை உயர் மணல் வீழ்ந்தென,
வெள்ளாங்குருகை வினவுவோளே?

Ainkurunūru 122, Ammoovanār, Neythal Thinai – what the concubine or the heroine’s friend said to the hero
Have we not seen your woman,
oh lord,

the one who asked a white heron
whether it had seen the gleaming
jewels that she lost on the sand
dunes?

Notes:  நெய்தலுள் மருதம்.  The colophon to this poem states that these words were uttered in anger either by a jealous concubine or by the heroine’s friend.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கண்டிகும் – தன்மை வினைமுற்று திரிசொல், இகும் தன்மை அசைநிலை, an expletive of the first person, கொண்க – விளி, கேளே – ஏகாரம் தேற்றம், certainty, வினவுவோளே – ஆகாரம் ஓகாரமானது செய்யுள் விகாரம், ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   கண்டிகும் – we have seen, அல்லமோ – have we not, கொண்க – oh lord of the seashore, நின் கேளே – your lover, the one who is close to you, ஒள் இழை – bright jewels, உயர் மணல் – sand dunes, வீழ்ந்தென – since they fell, வெள்ளாங்குருகை வினவுவோளே – she asked the heron about it

ஐங்குறுநூறு 123, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – பரத்தை அல்லது தலைவியின் தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
கண்டிகும் அல்லமோ கொண்க, நின் கேளே,
ஒண்ணுதல் ஆயம் ஆர்ப்பத்,
தண்ணென் பெருங்கடல் திரை பாய்வோளே?

Ainkurunūru 123, Ammoovanār, Neythal Thinai – what the concubine or the heroine’s friend said to the hero
Have we not seen your woman,
oh lord,

the woman who plunged into
the cool waves of the vast ocean,
as her friends with bright brows
shouted with joy?

Notes:  நெய்தலுள் மருதம்.  The colophon to this poem states that these words were uttered in anger either by a jealous concubine or by the heroine’s friend.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கண்டிகும் – தன்மை வினைமுற்று திரிசொல், இகும் தன்மை அசைநிலை, an expletive of the first person, கொண்க – விளி, கேளே – ஏகாரம் தேற்றம், certainty, பாய்வோளே – ஆகாரம் ஓகாரமானது செய்யுள் விகாரம், ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   கண்டிகும் – we have seen, அல்லமோ – have we not, கொண்க – oh lord of the seashore, நின் கேளே – your lover, the one who is close to you, ஒண்ணுதல் – bright forehead, ஆயம் – friends, ஆர்ப்ப – creating an uproar, தண்ணென் பெருங்கடல் – cool big ocean, திரை பாய்வோளே – she who jumped into the waves

ஐங்குறுநூறு 124, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – பரத்தை அல்லது தலைவியின் தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
கண்டிகும் அல்லமோ கொண்க, நின் கேளே,
வண்டல் பாவை வெளவலின்,
நுண் பொடி அளைஇக் கடல் தூர்ப்போளே?

Ainkurunūru 124, Ammoovanār, Neythal Thinai – what the concubine or the heroine’s friend said to the hero
Have we not seen your woman,
oh lord,

the one who threw fine sand into
the ocean to fill it up, since it
snatched away her sand doll?

Notes:  நெய்தலுள் மருதம்.  The colophon to this poem states that these words were uttered in anger either by a jealous concubine or by the heroine’s friend.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கண்டிகும் – தன்மை வினைமுற்று திரிசொல், இகும் தன்மை அசைநிலை, an expletive of the first person, கொண்க – விளி, கேளே – ஏகாரம் தேற்றம், certainty, அளைஇ – அளபெடை, தூர்ப்போளே – ஆகாரம் ஓகாரமானது செய்யுள் விகாரம், ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   கண்டிகும் – we have seen, அல்லமோ – have we not, கொண்க – oh lord of the seashore, நின் கேளே – your lover, the one who is close to you, வண்டல் பாவை – sand doll, வெளவலின் – since it seized, நுண் பொடி – fine sand, அளைஇ – took and threw, கடல் தூர்ப்போளே – the woman who tried to fill up the ocean

ஐங்குறுநூறு 125, அம்மூவனார் – நெய்தல் திணை – பரத்தை அல்லது தலைவியின் தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
கண்டிகும் அல்லமோ கொண்க, நின் கேளே,
தெண் திரை பாவை வெளவ,
உண்கண் சிவப்ப அழுது நின்றோளே?

Ainkurunūru 125, Ammoovanār, Neythal Thinai – what the concubine or the heroine’s friend said to the hero
Have we not seen your woman,
oh lord,

the one who stood there weeping,
her kohl-lined eyes red, since the
crystal waves had snatched her doll?

Notes:  நெய்தலுள் மருதம்.  The colophon to this poem states that these words were uttered in anger either by a jealous concubine or by the heroine’s friend.  உள்ளுறை:  ஒளவை துரைசாமி உரை மகளிர் அமைத்து நிறுவி மகிழும் வண்டல் மனையையும் பாவையையும் தெண் திரை வௌவியது என்றது, வள மனைக்கண் மகப்பயந்து சிறப்பு மிகும் இல்வாழ்க்கையை நின் புறத்தொழுக்கம் போந்து சிதைக்கின்றது என உள்ளுறை கொள்க.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கண்டிகும் – தன்மை வினைமுற்று திரிசொல், இகும் தன்மை அசைநிலை, an expletive of the first person, கொண்க – விளி, கேளே – ஏகாரம் தேற்றம், certainty, நின்றோளே – ஆகாரம் ஓகாரமானது செய்யுள் விகாரம், ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   கண்டிகும் – we have seen, அல்லமோ – have we not, கொண்க – oh lord of the seashore, நின் கேளே – your lover, the one who is close to you, தெண் திரை – clear waves, பாவை வெளவ – since they snatched her doll, உண்கண் – kohl decorated eyes, சிவப்ப – getting red, அழுது நின்றோளே – she stood there crying

ஐங்குறுநூறு 126, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – பரத்தை அல்லது தலைவியின் தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
கண்டிகும் அல்லமோ கொண்க, நின் கேளே,
உண்கண் வண்டினம் மொய்ப்பத்,
தெண் கடல் பெருந்திரை மூழ்குவோளே?

Ainkurunūru 126, Ammoovanār, Neythal Thinai – what the concubine or the heroine’s friend said to the hero
Have we not seen your woman,
oh lord,

the one who plunged into the big
waves of the clear ocean, since bees
swarmed around her eyes that were
decorated with kohl?

Notes:  நெய்தலுள் மருதம்.  The colophon to this poem states that these words were uttered in anger either by a jealous concubine or by the heroine’s friend.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கண்டிகும் – தன்மை வினைமுற்று திரிசொல், இகும் தன்மை அசைநிலை, an expletive of the first person, கொண்க – விளி, கேளே – ஏகாரம் தேற்றம், certainty, மூழ்குவோளே – ஆகாரம் ஓகாரமானது செய்யுள் விகாரம், ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   கண்டிகும் – we have seen, அல்லமோ – have we not, கொண்க – oh lord of the seashore, நின் கேளே – your lover, the one who is close to you, உண்கண் – kohl-lined eyes, வண்டினம் மொய்ப்ப – since bees swarmed, தெண் கடல் – clear ocean, பெருந்திரை – big waves, மூழ்குவோளே – she plunged

ஐங்குறுநூறு 127, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – பரத்தை அல்லது தலைவியின் தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
கண்டிகும் அல்லமோ கொண்க நின் கேளே,
தும்பை மாலை இளமுலை,
நுண் பூண் ஆகம் விலங்குவோளே?

Ainkurunūru 127, Ammoovanār, Neythal Thinai – what the concubine or the heroine’s friend said to the hero
Have we not seen your woman,
oh lord,

the one who blocked your chest
decorated with fine ornaments, from
touching her young breasts adorned
with a thumpai flower garland?

Notes:  நெய்தலுள் மருதம்.  The colophon to this poem states that these words were uttered in anger either by a jealous concubine or by the heroine’s friend.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கண்டிகும் – தன்மை வினைமுற்று திரிசொல், இகும் தன்மை அசைநிலை, an expletive of the first person, கொண்க – விளி,  கேளே – ஏகாரம் தேற்றம், certainty, விலங்குவோளே – ஆகாரம் ஓகாரமானது செய்யுள் விகாரம், ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   கண்டிகும் – we have seen, அல்லமோ – have we not, கொண்க – oh lord of the seashore, நின் கேளே – your lover, the one who is close to you, தும்பை மாலை – thumpai flower garland, Leucas aspera, இள முலை – young breasts, நுண் பூண் – fine jewels, ஆகம் விலங்குவோளே – the woman who blocked your chest

ஐங்குறுநூறு 128, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – பரத்தை அல்லது தலைவியின் தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
கண்டிகும் அல்லமோ கொண்க, நின் கேளே,
உறாஅ வறுமுலை மடாஅ,
உண்ணாப் பாவையை ஊட்டுவோளே?

Ainkurunūru 128, Ammoovanār, Neythal Thinai – what the concubine or the heroine’s friend said to the hero
Have we not seen your woman,
oh lord,

the one who held her doll that
cannot suckle on her milk-less,
dry breasts, and tried to feed
it?

Notes:  நெய்தலுள் மருதம்.  The colophon to this poem states that these words were uttered in anger either by a jealous concubine or by the heroine’s friend.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கண்டிகும் – தன்மை வினைமுற்று திரிசொல், இகும் தன்மை அசைநிலை, an expletive of the first person, கொண்க – விளி, கேளே – ஏகாரம் தேற்றம், certainty, உறாஅ – ஈறு கெட்ட பெயரெச்சம், மடாஅ – மடுத்து (குடிக்கச் செய்து) என்பது பொருள், செய்யாவென்னும் வாய்பாட்டு வினையெச்சம், உண்ணாப் பாவையை – வெளிப்படை, உண்ணும் இயல்பு இல்லாத பொம்மையை, ஊட்டுவோளே – ஆகாரம் ஓகாரமானது செய்யுள் விகாரம், ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   கண்டிகும் – we have seen, அல்லமோ – have we not, கொண்க – oh lord of the seashore, நின் கேளே – your lover, the one who is close to you, உறாஅ – தொடுதற்குத் தகுதியில்லாத, immature, not secreted, வறுமுலை – dry breasts, மடாஅ – feeding, placing, உண்ணாப் பாவையை – a doll that cannot drink, ஊட்டுவோளே – the woman who tries to breast-feed

129. கிடைக்காத பாடல். This poem has been lost.
130. கிடைக்காத பாடல். This poem has been lost.

பாணற்கு உரைத்த பத்து – What was Said to the Bard

Poems 131 – 140 are ‘பாணற்கு உரைத்த பத்து’, meaning ‘What was Said to the Bard’.  All the poems except 139, are spoken by the married heroine to the husband’s bard, who is a mediator between the estranged couple.  In poem 139, the heroine talks to her husband, in the presence of his messenger bard.  These poems are Marutham in Neythal.

ஐங்குறுநூறு 131, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தலைவி பாணனிடம் சொன்னது
நன்றே பாண கொண்கனது நட்பே,
தில்லை வேலி இவ்வூர்க்
கல்லென் கௌவை எழாஅக் காலே.

Ainkurunūru 131, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine said to the bard
Oh bard!  His love would have been
good if loud gossip had not risen
in this mangrove-surrounded town.

Notes:  நெய்தலுள் மருதம்.  The bard comes as a messenger of the unfaithful husband and sings the praises of the hero.  She gets upset and utters these words.  உள்ளுறை உவமம் – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – தில்லை மரத்தின் கீழ் இருப்போர் மெய்யும் கண்ணும் வெந்து துன்புறுமாறுபோல, நின் தலைவன் அளியின்கண் பட்ட யான் பெரிதும் வருந்துவது இயல்பாயிற்று என்றவாறு.  இலக்கணக் குறிப்பு:  நன்றே – ஏகாரம் தேற்றம், certainty, பாண – விளி, நட்பே – ஏகாரம் பிரிநிலை, implying exclusion, காலே – கால் ஏழாம் வேற்றுமைப் பொருள்தரும் இடைச்சொல், கல் – ஒலிக்குறிப்பு, implying sound, ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   நன்றே – it would have been good, பாண – oh bard, கொண்கனது நட்பே – the love of the lord of the shores, தில்லை வேலி இவ்வூர் – this town surrounded by blinding trees, mangroves, கல்லென் – loudly, கௌவை – slander, gossip, எழாஅக் காலே – if it had not risen

ஐங்குறுநூறு 132, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தலைவி பாணனிடம் சொன்னது
அம்ம வாழி பாண! புன்னை
அரும்பு மலிகானல் இவ்வூர்
அலர் ஆகின்று, அவர் அருளுமாறே.

Ainkurunūru 132, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine said to the bard
May you live long, oh bard!
Listen!  Because of his graces,
there is gossip in this town
where punnai trees in seashore
groves are dense with buds.

Notes:  நெய்தலுள் மருதம்.  The heroine complains about her unfaithful husband to the messenger bard, who sings the praises of the hero.  The heroine utters these words as a response to the bard.  உள்ளுறை உவமம் – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – இவ்வூரின்கண் இப்பொழுது எவ்வாறு புன்னை மரந்தொறும் அரும்புகள் முகிழ்கின்றனவோ, அவ்வாறே அவன் பழியும் எல்லா மக்கள்பாலும் அரும்பி அலரா நின்றது என்பதாம்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அம்ம – கேட்பித்தல் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle which means ‘listen’, வாழி – அசை நிலை, an expletive, மலிகானல் – வினைத்தொகை, ஆகின்று – ஆகின்றது, அருளுமாறே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, மாறு ஏதுப்பொருள் (காரணப் பொருள்) தரும் இடைச்சொல்.

Meanings:   அம்ம – listen, வாழி – may you live long, பாண – oh bard, புன்னை அரும்பு – laurel buds, laurel tree, Mast wood Tree, Calophyllum inophyllum, மலி – filled, கானல் – seashore groves, இவ்வூர் அலர் ஆகின்று – there is gossip in this town, அவர் அருளுமாறே – because of his graces

ஐங்குறுநூறு 133, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தலைவி பாணனிடம் சொன்னது
யானெவன் செய்கோ பாண, ஆனாது
மெல்லம்புலம்பன் பிரிந்தெனப்
புல்லென்றன என் புரி வளைத் தோளே?

Ainkurunūru 133, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine said to the messenger bard
What shall I do, oh bard?
My arms wearing twisted bangles,
have become dull, since the lord
of the delicate shores has left me.

Notes:  பொருள்வயின் பிரிவு.  The heroine utters these words to the bard who tells her that she should not worry about the hero who has gone to earn wealth.  இலக்கணக் குறிப்பு:  செய்கோ – செய்கு தன்மை ஒருமை வினைமுற்று, first person singular verb ending, ஓகாரம் அசைநிலை, an expletive, இரக்கக்குறிப்பு, implying pity, பிரிந்தென – செய்தென என்னும் வினையெச்சம், தோளே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:  யான் எவன் செய்கோ பாண – what shall I do oh bard, ஆனாது – unable to tolerate, unsettled, மெல்லம்புலம்பன் பிரிந்தென – since the lord of the delicate shores separated, புல்லென்றன – they have become dull, they have become thin, என் புரி வளை தோளே – my arms wearing twisted bangles, முறுக்கு வளையல்

ஐங்குறுநூறு 134, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தலைவி பாணனிடம் சொன்னது
காண்மதி பாண, இருங்கழிப்
பாய்பரி நெடுந்தேர்க் கொண்கனோடு
தான் வந்தன்று, என் மாமைக் கவினே.

Ainkurunūru 134, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine said to the bard
Look at this, oh bard!
My dark beauty has returned
with our lord with a tall chariot
to which are tied horses that leap
in the shore of the vast backwaters.

Notes:  The bard is upset on seeing the heroine who has lost her beauty.  He comforts her and requests her not to worry about her husband.  She utters these words as a response to him.  தலைவனோடு சென்ற நலம் – தம்மொடு தானே சென்ற நலனும் (அகநானூறு 103), யானே யீண்டையேனே என் நலனே ……………….கானக நாடனொடு, ஆண்டு ஒழிந்தன்றே.  இலக்கணக் குறிப்பு:  மதி – முன்னிலையசை, an expletive of the second person, பாண – விளி, பாய் பரி  – வினைத்தொகை, கவினே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  மதி – மியா இக மோ மதி இகும் சின் என்னும் ஆவயின் ஆறும் முன்னிலை அசைச்சொல் (தொல்காப்பியம்.  சொல்லதிகாரம்.  இடையியல் 26).

Meanings:   காண்மதி பாண – Look at this oh bard, இருங்கழி – vast/dark backwaters, பாய் பரி – leaping horses, நெடுந்தேர் – tall chariot, கொண்கனோடு – with the lord of the neythal land, தான் வந்தன்று – it has returned, என் மாமைக் கவினே – my dark beauty

ஐங்குறுநூறு 135, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தலைவி பாணனிடம் சொன்னது, சிறைப்புறத்தானாக இருந்த தலைவன் கேட்கும்படி
பைதலம் அல்லேம் பாண, பணைத்தோள்
ஐது அமைந்து அகன்ற அல்குல்
நெய்தல் அம் கண்ணியை நேர்தல் நாம் பெறினே.

Ainkurunūru 135, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine said to the bard about the other woman, as the hero listened nearby
I will not feel sad, bard,
if I get to know the woman
with arms like bamboo,
delicate, wide loins, and
beautiful eyes that
resemble blue waterlilies.

Notes:  நெய்தலுள் மருதம்.  The hero is attracted to a concubine and tries to attain her.  The heroine who learns about it is distressed.  The hero sends his bard to find out the reason for her sorrow.  The bard asks her why she is worried.  The heroine responds with these words.  இலக்கணக் குறிப்பு:  பணைத்தோள் – உவமைத்தொகை, பெறினே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  நேர்தல் நாம் பெறினே (3) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – ஒப்பாதலைப் பெருவேமாயின், ஒளவை துரைசாமி உரை – எதிர்பெய்தலைப் பெறுவேமாயின், அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை- எதிர்ப்படுவோம் ஆயின், தி. சதாசிவ ஐயர் உரை – யாம் அறியப் பெறுவோமாயின்.

Meanings:   பைதலம் அல்லேம் பாண – we will not feel sad oh bard (அல்லேம் – தன்மைப் பன்மை, first person plural), பணைத்தோள் – bamboo-like arms, thick arms, ஐது அமைந்து அகன்ற அல்குல் – delicate wide loins, beautiful wide loins, நெய்தல் – blue waterlilies, அம் கண்ணியை – the woman with beautiful eyes, நேர்தல் – seeing in person, similar to her, நாம் பெறினே – if we get

ஐங்குறுநூறு 136, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தலைவி பாணனிடம் சொன்னது
நாணிலை மன்ற பாண, நீயே
கோண் ஏர் இலங்குவளை நெகிழ்த்த
கானலம் துறைவற்குச் சொல் உகுப்போயே.

Ainkurunūru 136, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine said to the bard
You have no shame for sure,
oh bard, to utter words on his
behalf, the lord of the shore
who caused my curved, bright,
beautiful bangles to slip down.

Notes:  நெய்தலுள் மருதம்.  The heroine utters these words to the bard who comes as a messenger and praises her husband.  இலக்கணக் குறிப்பு:  இலை – இல்லை என்பதன் விகாரம், மன்ற – தேற்றப்பொருளில் வரும் இடைச்சொல், a particle which implies certainty, நீயே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive, இலங்குவளை – வினைத்தொகை, கானலம் – அம் சாரியை, உகுப்போயே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  மன்ற – மன்றவென் கிளவி தேற்றஞ் செய்யும் (தொல்காப்பியம், இடையியல் 17).

Meanings:   நாண் இலை – you have no shame, மன்ற – for sure, பாண – oh bard, நீயே – for you, கோள் நேர் – curved and beautiful, curved and perfect, இலங்கு வளை நெகிழ்த்த – caused my brightness emitting bangles to slip down, கானல் அம் துறைவற்கு – for the lord of the seashore, சொல் உகுப்போயே – you are uttering words

ஐங்குறுநூறு 137, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தலைவி பாணனிடம் சொன்னது
நின் ஒன்று வினவுவல் பாண, நும் ஊர்த்
திண் தேர்க் கொண்கனை நயந்தோர்
பண்டைத் தம் நலம் பெறுபவோ மற்றே?

Ainkurunūru 137, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine said to the bard
Let me ask you a question, bard!
Will the women in your town,
who desired the lord of the shore
with his sturdy chariot,
ever gain back their former beauty?

Notes:  நெய்தலுள் மருதம்.  The heroine utters these words to the messenger bard who asks her why she is upset with her husband despite admitting him to the house in the past.  இலக்கணக் குறிப்பு:  ஒன்று – ஆகுபெயர் (ஒரு செய்தி), வினவுவல் – தன்மை ஒருமை வினைமுற்று, first person singular verb ending, பெறுபவோ – ஓகாரம் எதிர்மறை, மற்றே – மற்று வினை மாற்று, ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   நின் ஒன்று வினவுவல் – let me ask you a question, பாண – oh bard, நும் ஊர் – your town, திண் தேர் – sturdy chariot, கொண்கனை நயந்தோர் – those who desired the lord of the seashore, பண்டைத் தம் நலம் – their old beauty, பெறுபவோ மற்றே – will they get it back?

ஐங்குறுநூறு 138, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தலைவி பாணனிடம் சொன்னது
பண்பிலை மன்ற பாண, இவ்வூர்
அன்பில கடிய கழறி
மென்புலக் கொண்கனைத் தாராதோயே.

Ainkurunūru 138, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine said to the bard
You have no character for sure,
oh bard!  You did not bring back
to this town the lord of the
delicate shores, chastising him
firmly with unkind, harsh words.

Notes:  நெய்தலுள் மருதம்.  The hero has returned home from his concubine, and the heroine has accepted him.  The bard who is not aware of it, comes as a messenger.  The heroine teases the bard with these words.  இலக்கணக் குறிப்பு:  இலை – இல்லை என்பதன் விகாரம், மன்ற – மன்ற – தேற்றப்பொருளில் வரும் இடைச்சொல், a particle which implies certainty, இல – இல்லை என்பதன் விகாரம், தாராதோயே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  மன்ற – மன்றவென் கிளவி தேற்றஞ் செய்யும் (தொல்காப்பியம், இடையியல் 17).

Meanings:   பண்பு இலை – you don’t have character, மன்ற – for sure, பாண – oh bard, இவ்வூர் – this town, அன்பில – not kind, கடிய – harshly, கழறி – pointing out firmly, chiding, மென்புலக் கொண்கனை – the lord of the delicate shores, தாராதோயே – you are not bringing him back to me

ஐங்குறுநூறு 139, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தலைவி தலைவனிடம் சொன்னது
அம்ம வாழி கொண்க! எம் வயின்
மாண் நலம் மருட்டும் நின்னினும்,
பாணன் நல்லோர் நலம் சிதைக்கும்மே.

Ainkurunūru 139, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine said to her husband
May you live long, lord!
Listen!  Your bard ruins
the beauty of women,
even more than you who
ruined my splendid beauty.

Notes:  நெய்தலுள் மருதம்.  The unfaithful hero has returned from his concubine.  The heroine accepts him.  The bard comes there.  She utters these words at that time.  குறுந்தொகை 127 – ஒரு நின் பாணன் பொய்யனாக உள்ள பாணர் எல்லாம் கள்வர் போல்வர், நற்றிணை 200 – கை கவர் நரம்பின் பனுவல் பாணன் செய்த அல்லல் பல்குவ வை எயிற்று ஐது அகல் அல்குல் மகளிர் இவன் பொய் பொதி கொடுஞ்சொல் ஓம்புமின்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  சிதைக்கும்மே – சிதைக்குமே என்பதன் விரித்தல் விகாரம்.  மருட்டும் (2) – ஒளவை துரைசாமி உரை – கலக்கமுறுதல், நலம் கலங்குதலாவது, பிரிவு நினைந்து வருந்துதலால் மேனி வாடுதல்,  தி. சதாசிவ ஐயர் உரை – வேறுபடச் செய்யும், அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – சிதைக்கும்.

Meanings:   அம்ம – கேட்பித்தல் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle, listen, வாழி – may you live long, அசைநிலை, an expletive, கொண்க – oh lord of the neythal land, எம் வயின் மாண் நலம் – my splendid beauty, மருட்டும் – ruining, changing, நின்னினும் – even more than you, பாணன் – bard, நல்லோர் – women, நலம் சிதைக்கும்மே – he ruins their beauty

ஐங்குறுநூறு 140, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தலைவி பாணனிடம் சொன்னது
காண்மதி பாண, நீ உரைத்தற்கு உரியை
துறை கெழு கொண்கன் பிரிந்தென
இறை கேழ் எல் வளை நீங்கிய நிலையே.

Ainkurunūru 140, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine said to the bard
Look here, oh bard!
You are the perfect one
to tell the lord of the
shore about my plight.

The colorful bright bangles
on my forearms have slipped
down since he left me.

Notes:  நெய்தலுள் மருதம்.  The hero has gone to his concubine.  The heroine requests the bard to go as a messenger to her husband and inform him of her plight.  இலக்கணக் குறிப்பு:  மதி – முன்னிலையசை, an expletive of the second person, நிலையே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  மதி – மியா இக மோ மதி இகும் சின் என்னும் ஆவயின் ஆறும் முன்னிலை அசைச்சொல் (தொல்காப்பியம்.  சொல்லதிகாரம்.  இடையியல் 26).  எல் – எல்லே இலக்கம் – (தொல்காப்பியம், இடையியல் 21).

Meanings:  காண்மதி பாண – look oh bard, நீ உரைத்தற்கு உரியை – you are the one fit to tell him, துறை கெழு கொண்கன் – the lord of the neythal land with many ports/shores, பிரிந்தென – since he parted, இறை – forearms, கேழ் – colorful, bright, எல் வளை – bright bangles, நீங்கிய நிலையே – removed situation

ஞாழல் பத்து – Ten on the Cassia Tree

Poems 141 – 150 are ‘ஞாழல் பத்து’ which is ‘Ten on Cassia’.  Gnāzhaltree is Cassia Sophera – புலிநகக்கொன்றை, tigerclaw tree, Cassia sophera.  This set occurs in the neythal seashore land.   Each poem begins with ‘எக்கர் ஞாழல்’ – ‘Cassia on the sand dunes’.  Poem 143 is in a post-marital setting.  Poems 148 and 149 are right after the wedding.  Poem 150 is in a post-marital setting.

ஐங்குறுநூறு 141, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
எக்கர் ஞாழல் செருந்தியொடு கமழத்
துவலைத் தண்துளி வீசிப்
பயலை செய்தன, பனிபடு துறையே.

Ainkurunūru 141, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine said to her friend
On the sand dunes,
gnāzhal and cherunthi trees
have spread their fragrance.
The cold water sprays of the
frigid shore, have caused me
to turn pale.

Notes:  The hero has gone to earn wealth.  Her friend consoles the sad heroine who utters these words.  இலக்கணக் குறிப்பு:  பயலை – பசலை என்பதன் போலி, துறையே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:  எக்கர் – sand dunes, ஞாழல் – cassia tree, புலிநகக்கொன்றை, Cassia sophera, Tigerclaw tree, செருந்தியொடு – with cherunthi trees, Ochna squarrosa, panicled golden blossomed pear tree, சிலந்தி மரம், கமழ – fragrance spread, துவலை – spray, தண் துளி – cool water droplets, வீசி – sprayed, பயலை – pale, செய்தன – they have caused, பனிபடு துறையே – cold seashore

ஐங்குறுநூறு 142, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது, சிறைப்புறத்தானாக இருந்த தலைவன் கேட்கும்படி
எக்கர் ஞாழல் இறங்கு இணர்ப்படு சினைப்
புள் இறை கூரும் துறைவனை
உள்ளேன் தோழி, படீஇயர் என் கண்ணே.

Ainkurunūru 142, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine said to her friend, as the hero listened nearby
Oh friend!
I will not think of that
man from the seashore,
where birds stay for a long
time on boughs of gnāzhal
trees with bent flower
clusters, in the sand dunes.
May my eyes go to sleep!

Notes:  The hero who has been meeting the heroine in secrecy has not made any effort to seek marriage.  When he came to meet her one night, the heroine who is aware that he is nearby, utters these words to her friend.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – ஞாழலின் தாழ்ந்த கிளையிலே மலர்கள் வருத்தப் பறவைகள் நெடும்பொழுது உறையும் என்பது, தலைவன் யான் பிரிவாற்றாமையாலே பெரிதும் வருந்துதலையும் பொருட்படுத்தாமல் வரைதற்கு வராமலும் நெடிது தங்கினான் என்பது, புலியூர் கேசிகன் உரை – ஞாழலின் தாழ்ந்த பூச்சினைகள் புள்ளினம் வரத் தாம் வருந்தி கெடுதலுறுமாறுபோல பிரிவென்னும் துயரம் என்பால் வந்து தங்குதலாலே, யானும் படர் மிகுந்து நலிந்து மலிவேன் என்றதாம்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  இறங்கு இணர் – வினைத்தொகை, உள்ளேன் – தன்மை எதிர்மறை வினைமுற்று, படீஇயர் – இயர் ஈற்று வியங்கோள் வினைமுற்று, verb ending with a command, அளபெடை, படர்க்கையில் வந்தது, third person, கண்ணே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  புள் இறை கூரும் (2) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – பறவைகள் நெடும்பொழுது தங்கியிருக்கும், ஒளவை துரைசாமி உரை – பறவைகள் வந்து தங்கும், இறைகூர்தல் ஒரு சொல்லாய் இறுத்தல் என்னும் பொருளது, இறுத்தல் தங்குதல்.  புள் இறை கூரும்  (அகநானூறு 10-4) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – மிகவும் தங்குவதற்கு இடமான, இரா. வேங்கடாசலம் பிள்ளை, ந. மு. வேங்கடசாமி நாட்டார் உரை – மிகத் தங்கியிருக்கும்.

Meanings:   எக்கர் ஞாழல் – cassia trees on the sand dunes, புலிநகக்கொன்றை, Cassia sophera, Tigerclaw tree, இறங்கு இணர்ப்படு சினை – branches with flower clusters that are bent (heavy flower clusters), புள் இறை கூரும் – birds reside there a lot, they come and stay there (இறை – தங்குதல், கூர்தல் – தங்குதல், மிகுதல்), துறைவனை உள்ளேன் தோழி – I will not think about the lord of the seashore, படீஇயர் – may they go to sleep, என் கண்ணே – my eyes

ஐங்குறுநூறு 143, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
எக்கர் ஞாழல் புள் இமிழ் அகன் துறை
இனிய செய்த நின்று பின்
முனிவு செய்த, இவள் தட மென் தோளே.

Ainkurunūru 143, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Her curved, delicate arms
used to give you happiness
on the wide seashore
with dune gnāzhal trees on
which birds chirp.
Now they give you hatred.

Notes:  நெய்தலுள் மருதம்.  The hero returns from his concubine’s house.  The heroine’s friend utters these words to him.   உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – ஞாழலின்கண் புள் இமிழ் அகன் துறை என்றது, இக்காலத்தே நின்னொழுக்கம்பற்றி ஊரில் உள்ளோர் அனைவரும் பழி தூற்றா நின்றனர் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  செய்த – ஈரிடத்தும் பலவின்பால் வினைமுற்று, தட – உரிச்சொல், தோளே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – அகன் துறை நின்று இனிய செய்த என மாறிக் கூட்டுக.  தட – தடவும் கயவும் நளியும் பெருமை (தொல்காப்பியம், உரியியல் 24), அவற்றுள், தட என் கிளவி கோட்டமும் செய்யும் (தொல்காப்பியம், உரியியல் 25).

Meanings:   எக்கர் ஞாழல் – cassia trees on the sand dunes, புலிநகக்கொன்றை, Cassia sophera, Tigerclaw tree, புள் இமிழ் – birds chirping, அகன் துறை – wide shore, இனிய செய்த நின்று – they were sweet there (செய்து – செய்தன), பின் முனிவு செய்த – now they give you hatred (செய்து – செய்தன), இவள் – her, தட – curved, thick, மென் தோளே – delicate arms, delicate shoulders

ஐங்குறுநூறு 144, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
எக்கர் ஞாழல் இணர்படு பொதும்பர்த்
தனிக்குருகு உறங்கும் துறைவற்கு,
இனிப் பசந்தன்று, என் மாமைக் கவினே.

Ainkurunūru 144, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine said to her friend
My dark beauty
has gone pale for the
man from the shore,
where a single heron
sleeps on a dune gnāzhal
with clusters of flowers
in the seashore grove.

Notes:  The hero has not made any effort to marry the heroine.  She is upset.  Her friend consoles her.  The heroine responds with these words.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – இணர்படு பொதும்பர் தரும் இன்பத்தாலே குருகு தன் பெடையை மறந்து இனிதே அப் பொழிலிலே உறங்கினாற் போன்று துறைவனும் தன் செல்வமனைக்கண் சென்றபொழுது ஆண்டுளவாகும் பிற இன்பங்களினாலே நம்மை மறந்து உறைகின்றான் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கவினே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   எக்கர் ஞாழல் – cassia tree on the sand dunes, புலிநகக்கொன்றை, Cassia sophera, Tigerclaw tree, இணர்படு – with clusters, having clusters, பொதும்பர் – grove, தனிக் குருகு – a single heron/egret/stork, உறங்கும் – it sleeps, துறைவற்கு – for the man from the shore, இனிப் பசந்தன்று – now it has become pale, என் மாமைக் கவினே – my dark beauty

ஐங்குறுநூறு 145, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தோழி சொன்னது, தலைவி கேட்கும்படியாக
எக்கர் ஞாழல் சிறியிலைப் பெருஞ்சினை
ஓதம் வாங்கும் துறைவன்,
மாயோள் பசலை நீக்கினன் இனியே.

Ainkurunūru 145, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the friend said as the heroine listened nearby
The man from the shore, where
a small-leaved, dune gnāzhal tree
with huge branches, is surrounded
by waves, has removed the pallor
of the young woman.

Notes:  The heroine’s family refuses her hand in marriage to the hero when he asked them.  He sent his family elders to talk to her family, which ultimately agreed to the wedding.  The heroine’s friend is letting the heroine know of the good news.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – ஞாழலின் சினையை ஓதம் வளைக்கும் துறைவன் என்றது, முன்னர் நம் சுற்றத்தாரை நம் பெருமான் ஆன்றோரை விடுத்து உடன்படவித்து விட்டனன் என்னும் குறிப்புடையது.  முன்னர் உடன்படாமைக்கு நம் சுற்றத்தாருள் எம்பெருமான் மாண்பினை உணராத சிறுமையுடையோரும் பலர் உளர்.  பின்னர் உடன்பட்டமைக்கு அவருள் அவன் தகவு உணரும் பெருமையுடையோரும் சிலர் உளர் என்பாள் சிறிய இலைகளையுடைய பெரிய சினை என்றாள்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  நீக்கினன் – கால வழுவமைதி, deviation of grammar rules of tense (மகட்கொடை நேரும் என அறிந்த தோழி ‘மாயோள் பசலை நீக்கினான் இனி’ என்றாள், சிறியிலைப் பெருஞ்சினை – முரண்தொடை, சிறியிலை – சிறிய இலை, தொகுத்தல் விகாரம், இனியே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, தேற்றம், certainty.  நீக்கினன் – இறந்த காலம் குறிப்பொடு கிளத்தல் விரைந்த பொருள என்மனார் புலவர் (தொல்காப்பியம், சொல்லதிகாரம் 243).

Meanings:   எக்கர் ஞாழல் – cassia tree on the sand dunes, புலிநகக்கொன்றை, Cassia sophera, Tigerclaw tree, சிறியிலை – small leaves, பெருஞ்சினை – huge branches, thick branches, ஓதம் – waves, வாங்கும் – they surround, துறைவன் – the lord of the shore, மாயோள் – the dark young woman, பசலை நீக்கினன் இனியே – he has removed her pallor now

ஐங்குறுநூறு 146, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
எக்கர் ஞாழல் அரும்பு முதிர் அவிழ் இணர்
நறிய கமழும் துறைவற்கு,
இனிய மன்ற, என் மாமைக் கவினே.

Ainkurunūru 146, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine said to her friend
My dark beauty is certainly
sweet to the lord of the shore,
where mature bud clusters
of dune gnāzhal trees blossom
and spread their fine fragrance.

Notes:  The heroine had been sad since the hero had not come for her hand.  He finally came and requested marriage.  The happy heroine utters these words to her friend.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – எக்கர் மேனின்ற ஞாழல் மரம் அரும்பெடுத்து நாளரும்பாகி நாளடைவிலே முதிர்ந்து மலர்ந்து நறுமணம் பரப்புமாறுபோல நம்பெருமான் நட்பும் களவாகி நாளடைவில் முதிர்ந்து இப்பொழுது பல்லோர் அறியும் வரைவாகிக் கற்பொழுக்கமாகி அன்பும் அறனும் கமழ்வதாயிற்று என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  மன்ற – மன்ற – தேற்றப்பொருளில் வரும் இடைச்சொல், a particle which implies certainty, நறிய – நறியவாய் என்று பொருள்படும் முற்றெச்சம், கவினே- ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  மன்ற – மன்றவென் கிளவி தேற்றஞ் செய்யும் (தொல்காப்பியம், இடையியல் 17).

Meanings:   எக்கர் ஞாழல் – cassia trees on the sand dunes, புலிநகக்கொன்றை, Cassia sophera, Tigerclaw tree, அரும்பு முதிர் – buds mature, அவிழ் – blossoming, open, இணர் – clusters, நறிய கமழும் – they spread fragrance, துறைவற்கு – to the lord of the shore, இனிய – it is sweet, மன்ற – for sure, என் மாமைக் கவினே – my dark beauty

ஐங்குறுநூறு 147, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
எக்கர் ஞாழல் மலர் இன் மகளிர்
ஒண் தழை அயரும் துறைவன்,
தண் தழை விலையென நல்கினன், நாடே.

Ainkurunūru 147, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine’s friend said to the heroine
The man from the shore,
where women who are unable
to find gnāzhal flowers in the
sand dunes, wear garments
made with bright leaves,
gave his country as bride price.

Notes:  The hero’s family elders come to the heroine’s family and arrange for a wedding offering substantial bride price.  The heroine’s friend lets her know about it.  Akanānūru 90, Puranānūru 343, 344, 345, 352 and Kalithokai 103 have references to bride price.  தழை விலை (3) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை- தழைவிலை என்பது முலைவிலை என்றவாறு, உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – மலர் கிடைக்கப் பெறாத மகளிர் தழையையே கொண்டு விளையாட்டு அயர்வர் என்றது, நினக்கு முலை விலையாக இப்பேருலகம் முழுவதுமே பெறாது ஆயினும் அவ்வுலகத்தை அவன் முழுதும் உடையனவாயிருப்பின் அதனையே வழங்கியிருப்பன்.  அஃது அமையாமையின் அவன் சிறப்பாக ஓம்பும் நாட்டையே வழங்குவானாயினன் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  நாடே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   எக்கர் ஞாழல் – cassia trees on the sand dunes, புலிநகக்கொன்றை, Cassia sophera, Tigerclaw tree, மலர் இன் – without flowers, மகளிர் women, ஒண் தழை – bright leaves, அயரும் – wear, துறைவன் – man from such shore, தண் தழை – cool leaves, விலையென – as bride price, நல்கினன் நாடே – gave his country

ஐங்குறுநூறு 148, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
எக்கர் ஞாழல் இகந்துபடு பெருஞ்சினை
வீ இனிது கமழும் துறைவனை,
நீ இனிது முயங்குமதி, காதலோயே.

Ainkurunūru 148, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine’s friend said to the heroine
You who are in love,
should embrace sweetly the
lord of the seashore,
where flowers of overgrown
dune gnāzhal trees with large
branches spread sweet fragrance.

Notes:  The wedding has happened.  The friend who takes the heroine to the hero for her first night with him, utters these words.   உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – எக்கர் ஞாழலின்கண் இகந்துபடு பெருஞ்சினையினது பெருங்குடித் தோன்றலாகிய நம் பெருமானது மாண்புமிக்க நெஞ்சத்தே அரும்பிய காதலும் நன்கு முதிர்ந்து பதனடைந்து திகழ்கின்றது காண் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  மதி – முன்னிலையசை, an expletive of the second person, காதலோயே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  மதி – மியா இக மோ மதி இகும் சின் என்னும் ஆவயின் ஆறும் முன்னிலை அசைச்சொல் (தொல்காப்பியம்.  சொல்லதிகாரம்.  இடையியல் 26).

Meanings:   எக்கர் ஞாழல் – cassia trees on the sand dunes, புலிநகக்கொன்றை, Cassia sophera, Tigerclaw tree, இகந்துபடு – overgrown, இகல் = அளவு, (ஒளவை துரைசாமி உரை – நிலைகடந்து ஓங்கிய), பெருஞ்சினை – big branches, வீ – flowers, இனிது கமழும் – they spread their fragrance sweetly, துறைவனை – the lord of the shore, நீ – you, இனிது – sweetly, முயங்குமதி – you embrace him, காதலோயே – you who are in love

ஐங்குறுநூறு 149, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
எக்கர் ஞாழல் பூவின் அன்ன
சுணங்கு வளர் இள முலை மடந்தைக்கு,
அணங்கு வளர்த்து, அகறல் வல்லாதீமோ.

Ainkurunūru 149, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Do not add to the misery
of the young woman,
whose young breasts have
spreading yellow spots that look
like the flowers of dune gnāzhal
trees, by leaving her.

Notes:  The heroine’s friend appeals to the hero to never leave his wife and cause her misery.  இலக்கணக் குறிப்பு: பூவின் – இன் சாரியை, அகறல் – தொழிற்பெயர், அன்ன – உவம உருபு, வல்லாதீமோ – வல்லாதீம் – முன்னிலைப் பன்மை வினைமுற்று, மோ முன்னிலையசை, an expletive of the second person.

Meanings:   எக்கர் ஞாழல் – cassia trees on the sand dunes, புலிநகக்கொன்றை, Cassia sophera, Tigerclaw tree, பூவின் அன்ன – like flowers, சுணங்கு வளர் – yellow spots spreading, இள முலை – young breasts, மடந்தைக்கு – for the woman, அணங்கு வளர்த்து – increasing her distress, அகறல் வல்லாதீமோ – do not have the ability to leave

ஐங்குறுநூறு 150, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது, சிறைப்புறத்தானாக இருந்த தலைவன் கேட்கும்படி
எக்கர் ஞாழல் நறு மலர்ப் பெருஞ்சினைப்
புணரி திளைக்கும் துறைவன்,
புணர்வின் இன்னான், அரும் புணர்வினனே.

Ainkurunūru 150, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine said to her friend, as the hero listened nearby
The man from the seashore,
where the waves surround
dune gnāzhal trees with fragrant
flowers and thick branches,
rarely unites with me.  When he
unites with me, he causes me pain.

Notes:  The unfaithful hero leaves the heroine and comes back.  The heroine accepts him.  He leaves her again and comes back.  This time the heroine does not embrace him with love.  When her friend asks her about it, the heroine utters these words. உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – எக்கர் ஞாழல் நறுமலர்ப் பெருஞ்சினையைப் புணரிதிளைக்கும் என்றது, கடல் அலைகள் வந்து வந்து மோதி மோதி மூழ்குவித்துப் போவது போன்று இவனும் நம்பால் அடிக்கடி வந்து அளி செய்வான் போன்று துன்ப நினைவுகளையே தோற்றுவித்துப் போய் விடுவான் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  புணர்வு – தொழிற்பெயர், இன்னான் – வினையாலணையும் பெயர், புணர்வினனே – புணர்வினன் – வினையாலணையும் பெயர், ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   எக்கர் ஞாழல் – cassia trees on the sand dunes, புலிநகக்கொன்றை, Cassia sophera, Tigerclaw tree, நறு மலர் – fragrant flowers, பெருஞ்சினை – big branches, புணரி திளைக்கும் – waves surround, ocean surrounds (திளைத்தல் – தொடுதல், நெருக்குதல்), துறைவன் – the lord of the shore, புணர்வின் – when we unite, இன்னான் – he causes me sorrow, அரும் புணர்வினனே – he rarely unites with me

வெள்ளங்குருகுப் பத்து – Ten on the White Heron

Poems 151 – 160 are ‘வெள்ளங்குருகுப் பத்து’, ‘Ten on the Heron’.   It appears that the word ‘குருகு’ might have been used for both herons and egrets.   All these poems are set in the post-marital context. They are Marutham poems in Neythal.   According to the University of Madras Lexicon, the word ‘நாரை’ could be pelican (Tantalus leucocephalus), white stork (Ciconia alba) or crane (Grus cineren).  The stork goes to offer his condolences to the heron parent that has lost its child.    The word செத்தென (செத்து + என), could be interpreted as ‘thinking so’, or ‘since it died’.   Avvai Duraisamy has interpreted it as ‘thinking so’, meaning that it thinks that the chick is its own hatchling.  Po. Ve. Somasundaranar, Thi. Sathasiva Iyer, A. Daksinamurthy and U. Ve. Saa have interpreted as ‘since it died’, meaning going to offer condolences for the death of a heron hatchling.

ஐங்குறுநூறு 151, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தலைவி தோழியிடம் வாயில் மறுத்தப் பின் சொன்னது
வெள்ளாங்குருகின் பிள்ளை செத்தெனக்
காணிய சென்ற மட நடை நாரை
மிதிப்ப, நக்க கண் போல் நெய்தல்
கள் கமழ்ந்து ஆனாத் துறைவற்கு,
நெக்க நெஞ்சம் நேர்கல்லேனே.

Ainkurunūru 151, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine said to her friend when she refused the hero entry
I am not in agreement with him
since he broke my heart,
the lord of the seashore,
where a slow-gaited stork that went
to see a white heron’s dead chick,
trampled and opened blue waterlily
flowers that resemble eyes,
that spread their unending nectar
fragrance.

Notes:   நெய்தலுள் மருதம்.  The hero who wants to return from his concubine’s house requests the heroine’s friend to carry a message to the heroine, asking her to let him return home.  When the friend requests the heroine to let her husband inside the house, the heroine responds uttering these words.  நெக்க நெஞ்சம் (5) – அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – உடைந்தது என் நெஞ்சம், பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – நெகிழ்ந்த நெஞ்சம்.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – வெள்ளாங்குருகு தன் பார்ப்பைப் போலத் தோன்றிற்றாக அதனைக் காண்டற்குச் சென்ற மடநடை நாரை மிதித்தலானே நெய்தல் மலர் சிதைந்து இடையறாது தேன்காலும் துறை எனப் பொருள் கொண்டு  தலைவனுக்குப் பரத்தை குலமடந்தையாகிய என்னைப் போலச் சிறந்தவளாகத் தோன்றுதலாலே அவளைக் காமுற்றுச் செல்வானாக அவன் நடையாலே (ஒழுக்கத்தாலே) என் நெஞ்சம் புண்பட்டு அன்பாலே இடையறாது கசிந்துருகி வருந்தா நின்றது காண் என்பது. வெள்ளங்குகுருகு பரத்தையாகவும் பிள்ளை தலைவியாகவும் நாரை தலைவனாகவும் கொள்க.  இலக்கணக் குறிப்பு:  காணிய – செய்யிய என்னும் வாய்பாட்டு வினையெச்சம், நேர்கல்லேனே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive. அவற்றுள் பார்ப்பும் பிள்ளையும் பறப்பவற்று இளமை (தொல்காப்பியம், மரபியல் 4).

Meanings:   வெள்ளாங்குருகின் பிள்ளை – the hatchling of the white heron/egret, செத்தென – since it had died, since it thought that it was its chick, காணிய சென்ற மட நடை நாரை – the slow moving stork that went to see it, Ciconia alba, மிதிப்ப – since it stepped on them, நக்க கண் போல் – opened like eyes, blossomed like eyes, நெய்தல் – blue waterlilies, கள் கமழ்ந்து – with honey fragrance, ஆனா துறைவற்கு – to the lord of the vast shore, நெக்க – broken, melted, நெஞ்சம் – heart, நேர்கல்லேனே – I am not agreeable to this

ஐங்குறுநூறு 152, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
வெள்ளாங்குருகின் பிள்ளை செத்தெனக்
காணிய சென்ற மட நடை நாரை
கையறுபு இரற்றும் கானலம் புலம்பந்
துறைவன் வரையும் என்ப,
அறவன் போலும் அருளுமார் அதுவே.

Ainkurunūru 152, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine said to her friend
The lord of the seashore with
groves, where a slow-gaited
stork that went to see
a white heron’s dead hatchling,
cried helplessly in a grove,
is about to marry her, they say.

He appears to be virtuous to her,
and showers his graces on her.

Notes:  நெய்தலுள் மருதம்.  The hero returns from his concubine’s house.  The heroine is upset with him since she heard that the hero is going to marry his concubine.  The heroine’s friend asked her the reason for her sulking.  The heroine responds with these words.  அருளுமார் அதுவே (5) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – இகழ்ந்து கூறியது, அவன் நம்பால் செய்யும் அருளும் அச்செயல்தானோ?  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – வெள்ளாங்குருகின் பிள்ளை செத்தெனக் காணிய சென்ற மட நடை நாரை கையறுபு இரற்றும் என்றது, பரத்தை அன்பு மாறுபட்டு வாயில் மறுத்ததாலே தூதாகச் சென்ற வாயில்கள் அவளை வாயினேர்விக்க மாட்டாது தலைவன்பால் வந்து தம் கையறவு கூறி நிற்கின்றனர் என்பதாம்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  காணிய – செய்யிய என்னும் வாய்பாட்டு வினையெச்சம், கானலம் – அம் சாரியை, புலம்பம் – அம் சாரியை, கையறுபு – செய்பு என்னும் வாய்பாட்டு வினையெச்சம், புலம்பந்துறைவன் – அம் சாரியை, அருளுமார் – ஆர் அசைநிலை, an expletive, அதுவே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  அவற்றுள் பார்ப்பும் பிள்ளையும் பறப்பவற்று இளமை (தொல்காப்பியம், மரபியல் 4).

Meanings:   வெள்ளாங்குருகின் பிள்ளை – the hatchling of the white heron/egret, செத்தென – since it had died, since it thought that it was its chick, காணிய சென்ற மட நடை நாரை – the slow-moving stork that went to see it, Ciconia alba, கையறுபு – helplessly, இரற்றும் – it cries, கானல் அம்  – with seashore groves, beautiful seashore groves, புலம்பந்துறைவன் – the lord of the shore, வரையும் – he will marry her, என்ப – they say, அறவன் போலும் – he appears like he is virtuous, அருளும் ஆர் அதுவே – also he showers his graces

ஐங்குறுநூறு 153, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தோழி வாயில்களிடம் சொன்னது, தலைவன் கேட்கும்படியாக
வெள்ளாங்குருகின் பிள்ளை செத்தெனக்
காணிய சென்ற மட நடை நாரை
உளர ஒழிந்த தூவி குலவு மணல்
போர்வில் பெறூஉம் துறைவன் கேண்மை,
நன்னெடுங்கூந்தல் நாடுமோ மற்றே?

Ainkurunūru 153, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine’s friend said to the hero’s messengers, as the hero listened nearby
Will this young woman
with fine, long hair ever
seek the love of the lord
of the seashore,
where a slow-gaited stork that
went to see a white heron’s dead
hatchling, preened, and dropped
its feathers on the crested sand
dunes where they can be found?

Notes:  நெய்தலுள் மருதம்.  The hero returns from his concubine’s house with his friends.  The heroine’s friend utters these words.   உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – வெள்ளாங்குருகின் பிள்ளை செத்தெனக் காணிய சென்ற மட நடை நாரை ஆங்கிருந்து சிறகு உளர்தலாலே வீழ்ந்த தூவி மணற் குன்றிலே பறந்து வீழ்தலாலே ஆண்டுப் பெறூஉம் ஊரன் என்றது.  பரத்தையின் காதல் இடையறவு பட்டதாக அதனைச் சீர்திருத்தச் சென்ற தலைவன் தன் தவறின்மையைக் கூறும்பொருட்டு வெளியிட்ட சொற்களைத் தலைவி தன் இல்லத்திருந்தே தன் பாங்காயினர் கூறக் கேட்டிருக்கின்றாள் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  காணிய – செய்யிய என்னும் வாய்பாட்டு வினையெச்சம், பெறூஉம் – அளபெடை, நன்னெடுங்கூந்தல் – அன்மொழித்தொகை, மற்றே – மற்று, ஏ அசைநிலைகள், expletives.  அவற்றுள் பார்ப்பும் பிள்ளையும் பறப்பவற்று இளமை (தொல்காப்பியம், மரபியல் 4).  குலவு மணல் போர்வில் பெறூஉம் (4) –  ஒளவை துரைசாமி உரை – மணல் குவியற்கண் பெறப்படும், பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – மணற்குன்றின் மேல் கண்டெடுத்துக் கோடற்கிடமான,

Meanings:   வெள்ளாங்குருகின் பிள்ளை – the hatchling of the white heron/egret, செத்தென – since it had died, since it thought that it was its chick, காணிய சென்ற மட நடை நாரை – the slow moving stork that went to see it, Ciconia alba, உளர – as it preened, ஒழிந்த – dropped, lost, தூவி – feathers, குலவு மணல் – crested sand, போர்வில் – heap, பெறூஉம் – can be obtained, can be got, துறைவன் – the lord of the seashore, கேண்மை – friendship, நல் நெடுங்கூந்தல் – the young woman with fine long hair, நாடுமோ மற்றே – will she ever seek

ஐங்குறுநூறு 154, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
வெள்ளாங்குருகின் பிள்ளை செத்தெனக்
காணிய சென்ற மடநடை நாரை
கானல் சேக்கும் துறைவனோடு
யானெவன் செய்கோ? பொய்க்கும் இவ்வூரே.

Ainkurunūru 154, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine said to her friend
What will I do with the
lord of the shore,
where a slow-gaited stork
that went to see a white
heron’s dead hatchling,
stays in the seashore grove?
This town just lies to me.

Notes:  நெய்தலுள் மருதம்.  The heroine’s friend takes pity on the hero and asks the heroine to let him in.  The heroine gets upset with her and responds with these words.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – காணிய சென்ற நாரை கானல் சேக்கும் என்றது, பரத்தையர் சேரிக்குச் செல்லும் தலைவன் ஆண்டே தங்கி விடுகின்றான் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  காணிய – செய்யிய என்னும் வாய்பாட்டு வினையெச்சம், செய்கோ – செய்கு தன்மை ஒருமை வினைமுற்று, first person singular verb ending, ஓகாரம் அசைநிலை, an expletive, இரக்கமுமாம், இவ்வூரே – ஊர் – ஊர்மக்களுக்கு ஆகுபெயர், ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  அவற்றுள் பார்ப்பும் பிள்ளையும் பறப்பவற்று இளமை (தொல்காப்பியம், மரபியல் 4).

Meanings:   வெள்ளாங்குருகின் பிள்ளை – the hatchling of a white heron/egret, செத்தென – since it had died, since it thought that it was its chick, காணிய சென்ற மட நடை நாரை – the slow-moving stork that went to see it, Ciconia alba, கானல் சேக்கும் – stays in the seashore grove, துறைவனோடு – with the lord of the shore, யானெவன் செய்கோ – what will I do, பொய்க்கும் இவ்வூரே – this town utters lies

ஐங்குறுநூறு 155, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
வெள்ளாங்குருகின் பிள்ளை செத்தெனக்
காணிய சென்ற மட நடை நாரை
பதைப்பத் ததைந்த நெய்தல் கழிய
ஓதமொடு பெயரும் துறைவதற்குப்,
பைஞ்சாய்ப் பாவை ஈன்றனென் யானே.

Ainkurunūru 155, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine said to her friend
I bore a sedge grass child
for the lord of the seashore,
where a slow-gaited stork
that went to see a white heron’s
dead hatchling, trembled in
anguish and crushed the waterlily
blossoms that floated on the
waves of the backwaters.

Notes:  நெய்தலுள் மருதம்.  The hero desires to come back.  The pregnant heroine is angry with the hero since he is unfaithful to her.  Her friend advises her to be amicable to him.  She gets upset with her friend and utters this, stating that he is there just because she is pregnant and not because he loves her.  She says that she has already given him a child, which is a sedge grass doll that she gave him during their secret love phase.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – குருகின் பிள்ளை இறந்தமைக்காகப் புதைத்த நாரையால் சிதறிய நெய்தல் மலர் ஓதமொடு பெயரும் துறைவன் என்றது, பரத்தையர் கேண்மை இடையறவுபட்டதாக அதன் பொருட்டு அவரைக் காணச் சென்ற தலைவன் அவர் ஊடலைப் பொறாமல் வருந்திக் கூறிய சொற்கள் என் பாங்காயினர் வாயிலாக என் செவிக்கு எட்டியிருக்கின்றன காண், இத்தகையோன் எங்கனம் நம்மோடு இருந்து இல்லறம் நடத்துவான் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  காணிய – செய்யிய என்னும் வாய்பாட்டு வினையெச்சம், யானே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  அவற்றுள் பார்ப்பும் பிள்ளையும் பறப்பவற்று இளமை (தொல்காப்பியம், மரபியல் 4).  ததைந்த (3) – ஒளவை துரைசாமி உரை – நெருங்கிய,  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – சிதறுண்ட.

Meanings:   வெள்ளாங்குருகின் பிள்ளை – the hatchling of the white heron/egret, செத்தென – since it had died, since it thought that it was its chick, காணிய சென்ற மட நடை நாரை – the slow moving stork went to see it, Ciconia alba, பதைப்ப – trembled with anguish, ததைந்த நெய்தல் – crushed waterlilies, கழிய ஓதமொடு பெயரும் – they move on the flowing waves of the backwaters, துறைவதற்கு – for the lord of the seashore, பைஞ்சாய்ப் பாவை – sedge grass doll, பஞ்சாய், கோரைப்புல், Cyperus rotundus tuberosus, ஈன்றனென் யானே – I bore, I gave

ஐங்குறுநூறு 156, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தலைவனின் நண்பர்களிடம் தோழி சொன்னது
வெள்ளாங்குருகின் பிள்ளை செத்தெனக்
காணிய சென்ற மட நடை நாரை
பதைப்ப ஒழிந்த செம்மறுத் தூவி
தெண் கழிப் பரக்குந் துறைவன்,
எனக்கோ காதலன், அனைக்கோ வேறே.

Ainkurunūru 156, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine’s friend said to the hero’s friends
The lord of the seashore,
where a slow-gaited stork
that went to see a white
heron’s dead hatchling
trembled in despair, and
dropped its feathers with
red markings, that spread
in the clear backwaters,

appears to me as loving her.
But my friend thinks otherwise.

Notes:  நெய்தலுள் மருதம்.  The hero sends his messengers to the heroine requesting entry into the marital house.  The heroine’s friend utters these words and refuses entry.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – வெள்ளாங்குருகினை இழவு கண்டு அளாவலச் சென்ற நாரை பதைத்தலாலே உதிர்ந்த தூவி தெண்கழி நீரெலாம் பரவிக் கெடுக்கும் என்றது, தன்பால் ஊடியிருந்தமையாலே அன்பை இழந்திருந்த பரத்தையை ஊடல் தீர்க்கச் சென்ற துறைவன், அவள் பின்னும் பிணங்குதல் கண்டு உளம் நடுங்கி அவளைத் தெளித்ததற்குக் கூறிய வஞ்சகப் பொய்ம்மொழிகள் தலைவியின் பாங்காயினர் வாயிலாக அவள் நெஞ்சத்தே புகுந்து அவளை வறுத்துகின்றன என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  காணிய – செய்யிய என்னும் வாய்பாட்டு வினையெச்சம், பதைப்ப – செய என்னும் வாய்பாட்டு வினையெச்சம், எனக்கோ – ஓகாரம் பிரிநிலை, அனைக்கோ – அனை அன்னை என்பதன் இடைக்குறை, ஓகாரம் பிரிநிலை, வேறே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  அவற்றுள் பார்ப்பும் பிள்ளையும் பறப்பவற்று இளமை (தொல்காப்பியம், மரபியல் 4).  செம்மறுத் தூவி  (3) – உ. வே. சாமிநாதையர் உரை – செந்நிறத்தையுடைய தூவி,  ஒளவை துரைசாமி உரை – செவ்விய வரிகளையுடைய இறகு, பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – சிவந்த களங்கத்தையுடைய இறகுகள், அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – சிவந்த மறுக்கள் கொண்ட இறகுகள், ச. வே. சுப்பிரமணியன் உரை – சிவந்த ஓரங்கள் உள்ள இறகுகள்.

Meanings:   வெள்ளாங்குருகின் பிள்ளை – the hatchling of the white heron/egret, செத்தென – since it had died, since it thought that it was its chick, காணிய சென்ற மட நடை நாரை – the slow moving stork went to see it, Ciconia alba, பதைப்ப – trembled with anguish, ஒழிந்த – what was lost, செம்மறுத் தூவி – feathers with red markings, தெண் கழி – clear backwaters, பரக்கும் – they spread, துறைவன் – the lord of the seashore, எனக்கோ காதலன் – to me he is her lover, அனைக்கோ வேறே – but he is different to my friend

ஐங்குறுநூறு 157, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தலைவி தனக்குள் சொன்னது
வெள்ளாங்குருகின் பிள்ளை செத்தெனக்
காணிய சென்ற மட நடை நாரை
காலையிருந்து மாலைச் சேக்கும்,
தெண் கடல் சேர்ப்பனொடு வாரான்,
தான் வந்தனன், எம் காதலோனே.

Ainkurunūru 157, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine said to herself
The lord of the seashore,
where a slow-gaited stork
that went to see a white heron’s
dead hatchling, stayed there
from morning to night,

did not come back to me.
My beloved son returned
home alone.

Notes:  நெய்தலுள் மருதம்.  The heroine is concerned that her unfaithful husband will seek entry into their home with their son who is playing on the street.  The son comes home alone.  The relieved heroine utters these words.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – வெள்ளாங்குருகைக் காணச் சென்ற நாரை காலையிலிருந்து மாலைவரையிருந்தும் மீளாமல் ஆங்கேயே தங்கும் சேர்ப்பன் என்றது, தலைவன் பகற்பொழுதிலே சேரியிலே வதித்தலோடமையாது இரவினும் அவர்பாலே தங்கிவிடுகின்றான் எனத் தலைவன் கொடுமை கூறியவாறென்க.  இலக்கணக் குறிப்பு:  காணிய – செய்யிய என்னும் வாய்பாட்டு வினையெச்சம், காதலோனே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  அவற்றுள் பார்ப்பும் பிள்ளையும் பறப்பவற்று இளமை (தொல்காப்பியம், மரபியல் 4).

Meanings:   வெள்ளாங்குருகின் பிள்ளை – the hatchling of the white heron/egret, செத்தென – since it had died, since it thought that it was its chick, காணிய சென்ற மட நடை நாரை – the slow-moving stork went to see it, Ciconia alba, காலையிருந்து மாலைச் சேக்கும் – stays there from morning to night, தெண் கடல் – clear ocean, சேர்ப்பனொடு – with the lord of the seashore, வாரான் – he did not come, தான் வந்தனன் – he came alone, எம் காதலோனே – my son who I love

ஐங்குறுநூறு 158, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
வெள்ளாங்குருகின் பிள்ளை செத்தெனக்
காணிய சென்ற மட நடை நாரை
கானலம் பெருந்துறைத் துணையொடு கொட்கும்
தண்ணந்துறைவன் கண்டிகும்,
அம் மா மேனி எம் தோழியது துயரே.

Ainkurunūru 158, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Oh lord of the cool shore,
where a slow-gaited stork
that went to see a white
heron’s dead hatchling,
roamed with its mate in the
seashore groves!

Please see the sorrow of my
friend with a pretty, dark body!

Notes:  நெய்தலுள் மருதம்.  The heroine’s friend utters these words to the unfaithful hero and refuses him entry.  She says this when he tries to gain entry into his marital house after a quarrel with his mistress.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – வெள்ளாங் குருகினைக் காணிய சென்ற நாரை (மீண்டும் வந்து) கானலம் பெருந்துறையிடத்துத் தன் துணையோடு சுற்றித் திரியும் என்றது, காமக்கிழத்தியின் அன்பு இடையறுந்தமையால் அவளை ஊடல் தீர்க்கச் சென்றாய்.  அவள் ஊடல் தீராமையால் மீண்டு வந்து தலைவியோடு அளவளாவ முயல்கின்றாய் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  காணிய – செய்யிய என்னும் வாய்பாட்டு வினையெச்சம், தண்துறைவன் என்பது தண்ணந்துறைவன் ஆவது, கானலம் – அம் சாரியை, விரிக்கும் வழி விரித்தல், கண்டிகும் – இகும் முன்னிலை அசைச் சொல், an expletive of the second person, கொட்கும் – செய்யும் என்னும் வாய்பாட்டுப் பெயரெச்சம், துயரே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  அவற்றுள் பார்ப்பும் பிள்ளையும் பறப்பவற்று இளமை (தொல்காப்பியம், மரபியல் 4).  கண்டிகும் (4) – உ. வே. சாமிநாதையர் உரை, அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – கண்டோம், பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – நீ காண், இகும் முன்னிலை அசைச் சொல், ஒளவை துரைசாமி உரை – கண்டேம்.  இகும் –  மியா இக மோ மதி இகும் சின் என்னும் ஆவயின் ஆறும் முன்னிலை அசைச்சொல் (தொல்காப்பியம், இடையியல் 26).  அவற்றுள் இகுமும் சின்னும் ஏனை இடத்தொடும் தகு நிலை உடைய என்மனார் புலவர் (தொல்காப்பியம், இடையியல் 27).  எம் தோழி (5) – அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை –  தோழி பரத்தையை ‘எம் தோழி’ என்றாள் தனக்கும் தலைவிக்கும் சமமான மதிப்பைப் பரத்தைக்கு அளித்தான் என்ற குறிப்பில்.  ‘எம் தோழி’ என்று பரத்தையைச் சுட்டியது ஊடற் குறிப்புடன் ஆகும்.   ‘எம் தோழி’  என்பது தலைவியையும் உள்ளடக்கியாகும்.

Meanings:   வெள்ளாங்குருகின் பிள்ளை – the hatchling of the white heron/egret, செத்தென – since it had died, since it thought that it was its chick, காணிய சென்ற மட நடை நாரை – the slow moving stork went to see it, Ciconia alba, கானல் அம் பெருந்துறை – vast shore with groves, துணையொடு கொட்கும் – it roams with its partner, தண்ணந்துறைவன் – oh lord of the cool seashore , கண்டிகும் – you should see, அம் மா மேனி – beautiful dark body, body like beautiful mango shoots, எம் தோழியது துயரே – my friend’s sorrow

ஐங்குறுநூறு 159, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
வெள்ளாங்குருகின் பிள்ளை செத்தெனக்
காணிய சென்ற மட நடை நாரை
பசி தின அல்கும் பனி நீர்ச் சேர்ப்ப
நின் ஒன்று இரக்குவென் அல்லேன்,
தந்தனை சென்மோ கொண்ட இவள் நலனே.

Ainkurunūru 159, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Oh lord of the shore with cold
water, where a slow-gaited stork
went to see a white heron’s dead
hatchling and stayed there
despite its hunger!
I will not beg even one thing from
you!  Just return her virtue that
you took, and leave.

Notes:  நெய்தலுள் மருதம்.  The unfaithful hero tries to enter the home during meal time, hoping the heroine will take pity on him.  The heroine’s friend utters these words and refuses entry.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – குருகினைக் காணச் சென்ற நாரை பசி நலியவும் ஆண்டே உறையும் என்றது, பரத்தையரை வயப்படுத்தும் கருமமே கண்ணாகிய நீ பசியை ஒரு பொருளென மதியாமல் அவர்பாலே தங்கும் இயல்புடையை என்பது நாங்கள் உணர்குவம் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  காணிய – செய்யிய என்னும் வாய்பாட்டு வினையெச்சம், தின – தின்ன என்பதன் விகாரம், தந்தனை – தந்து, சென்மோ – மோ முன்னிலையசை, an expletive of the second person, நலனே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  அவற்றுள் பார்ப்பும் பிள்ளையும் பறப்பவற்று இளமை (தொல்காப்பியம், மரபியல் 4).

Meanings:   வெள்ளாங்குருகின் பிள்ளை – the hatchling of the white heron/egret, செத்தென – since it had died, since it thought that it was its chick, காணிய சென்ற மட நடை நாரை – the slow moving stork went to see it, Ciconia alba, பசி – hunger, தின – causing sorrow, அல்கும் – it stays, பனி நீர்ச் சேர்ப்ப – oh lord of the cold waters, நின் ஒன்று இரக்குவென் அல்லேன் – I will not beg you for even one thing, தந்தனை சென்மோ – you give it back and go (மோ – முன்னிலையசை, an expletive of the second person), கொண்ட இவள் நலனே – her virtue that you took, her beauty that you took

ஐங்குறுநூறு 160, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
வெள்ளாங்குருகின் பிள்ளை செத்தெனக்
காணிய சென்ற மட நடை நாரை
நொந்ததன் தலையும் நோய் மிகும் துறைவ!
பண்டையின் மிகப் பெரிது இனைஇ
முயங்குமதி பெரும, மயங்கினள் பெரிதே.

Ainkurunūru 160, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Oh lord of the shore
where a slow-gaited stork
that went to see a white
heron’s dead hatchling,
is greatly distressed,
on top of being sad!

She is greatly distressed
and confused.
Go and embrace her, oh lord,
and be very loving to her,
much more than in the past!

Notes:  நெய்தலுள் மருதம்.  The hero tries to come into his marital house since he had a quarrel with his concubine.  The heroine’s friend utters these words urging him to go back to his mistress, and refuses him entry.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – வெள்ளாங்குருகின் பிள்ளை இறந்தமை காணச் சென்ற மடநடை நாரை தொந்ததன் மேலும் நோய்மிகும் என்றது, பெருமானே!  நின் காமக் கிழத்தியின் அன்பு இடையறிவுபட்டமை கருதி வருந்தினாய்; அவள்பாற் சென்றுழி அவள் நின்னோடு பின்னரும் ஊடினாள் ஆகலின் மேலும் வருந்தினை; அவ்வூடல் பேர்த்து அவளைத் தழுவ வழியில்லாமல் ஈங்கு வந்தனை என்று இகழ்ந்தபடியாம்.  இதன்கண் அவ்வூடல் தீர்ந்து அவளை முயங்கமாட்டாயாய் ஈண்டுற்றனை என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  இனைஇ – அளபெடை, மதி – முன்னிலையசை, an expletive of the second person, பெரிதே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  மதி – மியா இக மோ மதி இகும் சின் என்னும் ஆவயின் ஆறும் முன்னிலை அசைச்சொல் (தொல்காப்பியம்.  சொல்லதிகாரம்.  இடையியல் 26).  அவற்றுள் பார்ப்பும் பிள்ளையும் பறப்பவற்று இளமை (தொல்காப்பியம், மரபியல் 4).  அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – ‘இனைஇ மயங்கினள் பெரிதே’ என்றும், ‘பண்டையின் முயங்குமதி’ என்றும் கூட்டிப் பொருள் கொள்க.  பண்டையின் என்பதிலுள்ள இன் உருபினை ஒப்புப் பொருளில் கொள்ள, ‘பண்டு போலவே அவள் ஊடலைத் தீர்த்து அவளொடு முயங்கி அவள் வருத்தம் தீர்ப்பாய்’ என்னும் பொருளும், உறழ்ச்சிப் பொருளில் கொள்ள, ‘முன்னினும் பேரன்புடையையாய் அவளை அணைத்து இன்புறுத்துவாய்’ என்ற பொருளும் தோன்றும்.  பண்டையின் (4) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – பண்டையினும், ஒளவை துரைசாமி உரை – பண்டு போல, தி. சதாசிவ ஐயர் உரை – பண்டு போல.  பொ. வே. பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – பண்டையின் – பண்டு நின்னோடு பிணங்கி வருந்துதலைக்காட்டிலும். பண்டையின் மிகப் பெரிது இனைஇப் பெரிது மயங்கினள் என்றதற்கிணங்க, நீயும் பண்டையின் மிகப் பெரிது அளி செய்து பண்டையினும் மிகப் பெரிது தேற்றுக என்று விரித்தோதுக.

Meanings:   வெள்ளாங்குருகின் பிள்ளை – the hatchling of the white heron/egret, செத்தென – since it had died, since it thought that it was its chick, காணிய சென்ற மட நடை நாரை – the slow moving stork went to see it, Ciconia alba, நொந்ததன் தலையும் – on top of feeling sad, நோய் மிகும் – its distress increases, துறைவ – oh lord of the seashore, பண்டையின் – more than in the past, like in the past, மிகப் பெரிது – very greatly, இனைஇ – saddened, முயங்குமதி – you embrace her, பெரும – oh lord, மயங்கினள் பெரிதே – she is confused greatly

சிறுவெண்காக்கைப் பத்து – Ten on the Small Gull

Poems 161 – 170 are ‘சிறுவெண்காக்கைப் பத்து’, ‘Ten on the Small Gull’.  Indian black-headed sea gulls, Larus ichthyactus.  The gull represents the hero and the fish and the lilies stand for the rival women.  In this set, the gull represents the hero, and the fish and waterlilies represent rival women.  Poems 164, 165, 167, 169 and 170 are set in a post-marital context.

ஐங்குறுநூறு 161, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
பெருங்கடற் கரையது சிறுவெண்காக்கை
கருங்கோட்டுப் புன்னைத் தங்கும் துறைவற்குப்,
பயந்து நுதல் அழியச் சாஅய்
நயந்த நெஞ்சம், நோய்ப்பாலஃதே.

Ainkurunūru 161, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine said to her friend
My forehead has lost its
brightness and attained pallor,
because of the lord of the shore,
where a small white gull from the
vast ocean shore rests on a punnai
tree with dark colored branches.

My heart that desired him is in
great distress now.

Notes:  The hero has not come to see the heroine since gossip has risen.  The heroine is sad.  She says this to her friend who consoles her.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – கடற்காக்கை தனக்குரிய இரை தேர்தல் ஒழிந்து புன்னைக் கோட்டில் மடிந்து உறைதல் போன்று நம் தலைவனும் வரைதற்கு ஆவன முயலாது வாளா தன் மனைக்கண் அடங்கினான் என்பதாம்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  வெண்காக்கை கருங்கோட்டுப் புன்னை – முரண்தொடை, சாஅய் – அளபெடை, சாஅய் என்னுஞ் செய்தெனெச்சமும் செயவென்னெச்சமாகத் திரிக்கப்பட்டது, நோய்ப்பாலஃதே – நோய்ப்பாலது விகார வகையான் நோய்ப்பாலஃது என விரிந்தது, ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   பெருங்கடற் கரையது – of the vast ocean shore, சிறுவெண்காக்கை – small white gull, கருங்கோட்டுப் புன்னை – laurel tree with black/dark colored branches, Mast wood Tree, Calophyllum inophyllum, தங்கும் – it resides, it stays, துறைவற்கு – for the lord of the shore, because of the lord of the shore, பயந்து – paled, நுதல் – forehead, அழிய – ruined, lost glow, சாஅய் – saddened, நயந்த நெஞ்சம் – heart that desired, நோய்ப்பாலஃதே – it is with love affliction, it is with distress

ஐங்குறுநூறு 162, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
பெருங்கடற் கரையது சிறுவெண்காக்கை
நீத்து நீர் இருங்கழி இரை தேர்ந்து உண்டு,
பூக் கமழ் பொதும்பர்ச் சேக்கும்
துறைவன் சொல்லோ, பிற ஆயினவே.

Ainkurunūru 162, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine said to her friend
The words of the lord of
the shore,
where a small white gull
from the vast ocean shore
picks food from the huge
backwaters and rests in a
flower-fragrant grove,
have become untruths now.

Notes:  The hero has not come to see the heroine since gossip has risen.  The heroine is sad.  She says this to her friend who consoles her.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – காக்கை நீந்துநீர் இருங்கழி இரை தேர்ந்து உண்டு பூக்கமழ் பொதும்பர்ச் சேக்கும் என்றது, தலைவன் தான் விரும்புகின்ற களவின்பம் வாய்த்த அளவிலே அமைதியுடையவனாய்த் தன் மனைக் கண் சென்று ஆண்டு நுகரும் பிற இன்பங்களிலே நெஞ்சம் போக்கி நம்மைப் பற்றிச் சிந்தியாமலேயே தங்கிவிடுகின்றான் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  ஆயினவே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   பெருங்கடற் கரையது – of the vast ocean shore, சிறுவெண்காக்கை – small white gull, நீத்து நீர் – flooded waters, இருங்கழி – vast backwaters, இரை தேர்ந்து உண்டு – choosing and eating food, பூக் கமழ் பொதும்பர் – flower-fragrance filled grove, சேக்கும் – it reaches, it goes and stays, துறைவன் – the lord of the seashore, சொல்லோ பிற ஆயினவே – his words (promises) have become untruths

ஐங்குறுநூறு 163, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
பெருங்கடற் கரையது சிறுவெண்காக்கை
இருங்கழித் துவலை ஒலியிற் துஞ்சும்
துறைவன் துறந்தெனத், துறந்து என்
இறை ஏர் முன் கை நீக்கிய வளையே.

Ainkurunūru 163, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine said to her friend
Since the lord of the vast
ocean shore,
where a small white gull
sleeps in the midst of the
spraying sounds of the huge
backwaters, has left me,
my bangles have left my
wrists, and slipped down
my beautiful forearms.

Notes:  The hero has not come to see the heroine since gossip has risen.  The heroine is sad.  She says this to her friend who consoles her.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – காக்கை இருங்கழித் துவலை ஒலியில் துஞ்சும் என்றது, காக்கை தன் மீது துவலை வீசி ஓவென இரையும் பேரொலியையும் பொருளாக மதியாமல் இனிதே உறங்குமாறு போல, நம் பெருமானும் இவ்வூரவர் கூறும் அம்பலும்  அலம் பொருளென மதியாமல் தன் மனைக்கண்ணே கவலையின்றி உறைகின்றான் என்பது. இலக்கணக் குறிப்பு:  வளையே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:  பெருங்கடற் கரையது – of the vast ocean shore, சிறுவெண்காக்கை – a small white gull, இருங்கழி – huge/dark backwaters, துவலை ஒலியில் – in the water spraying sounds, துஞ்சும் – it sleeps, துறைவன் – the lord of the shore, துறந்தென – since he left me

ஐங்குறுநூறு 164, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
பெருங்கடற் கரையது சிறுவெண்காக்கை
இருங்கழி மருங்கின் அயிரை ஆரும்
தண்ணந்துறைவன் தகுதி,
நம்மோடு அமையாது அலர் பயந்தன்றே.

Ainkurunūru 164, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine said to her friend
The behavior of the lord
of the cool shore,
where small white gulls
from the huge ocean shore
eat ayirai fish in the vast
backwaters,
has not helped us.  It has
given rise to gossip.

Notes:  நெய்தலுள் மருதம்.  The hero has extra-marital affairs.  The heroine is sad and gossip has risen in town.  She utters these words to her friend.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – இரை தேரும் சிறுவெண்காக்கை நல்லன தேராமல் புல்லிய அயிரையை உண்ணும் என்றது, பரத்தையருள்ளும் நல்லாரை நாடாது புல்லியோரை நாடுகின்றான் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  தண்ணந்துறைவன் – தண்துறைவன் என்பது தண்ணந்துறைவன் ஆவது, அம் – சாரியை, விரிக்கும் வழி விரித்தல், பயந்தன்றே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.   தகுதி (3) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – ஒழுக்க முறை, அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – தகாத ஒழுக்கம், தீயொழுக்கம்,

Meanings:   பெருங்கடற் கரையது – of the vast ocean shore, சிறுவெண்காக்கை – small white gulls, இருங்கழி – vast backwaters, dark backwaters, மருங்கின் – nearby, அயிரை ஆரும் – they eat loach fish, cobities thermalis, தண்ணந்துறைவன் – the lord of the cool shores, தகுதி – behavior, bad behavior, நம்மோடு அமையாது – not suiting us, not helping us, அலர் பயந்தன்றே – it has given rise to gossip

ஐங்குறுநூறு 165, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
பெருங்கடற் கரையது சிறுவெண்காக்கை
அறுகழிச் சிறு மீன் ஆர மாந்தும்
துறைவன் சொல்லிய சொல், என்
இறை ஏர் எல் வளை கொண்டு நின்றதுவே.

Ainkurunūru 165, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine said to her friend
The words uttered by the
lord of the vast shore,
where small white gulls
from the huge ocean shore
eat tiny fish from the dried
backwaters,
have made the beautiful,
bright bangles on my wrists
to slip down.

Notes:  நெய்தலுள் மருதம்.  The hero has extra-marital affairs.  The heroine is sad.  She utters these words to her friend.  உள்ளுறை:  ஒளவை துரைசாமி உரை- சிறுவெண்காக்கை நீர் குறைந்த கழிக்கண் உள்ள சிறு மீனை அருந்தும் துறைவன் என்றதனால், நீர்மை குன்றிய பரத்தையர் சேரியுள்ளும் பொய்ச்சூள் புரிந்து புல்லியாரை நயந்து ஒழுகுகின்றாள் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  நின்றதுவே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive. ஒளவை துரைசாமி உரை:  வளை கொண்டு நின்றது – வளை கழன்று ஓடியது.  எல் – எல்லே இலக்கம் – (தொல்காப்பியம், இடையியல் 21).

Meanings:   பெருங்கடற் கரையது – of the vast ocean shore, சிறுவெண்காக்கை – small white gulls, அறு கழி – backwaters without water, சிறு மீன் – tiny fish, ஆர மாந்தும் – they eat to their full, துறைவன் – the lord of the shore, சொல்லிய சொல் – the words that he uttered, the promises that he made, என் – my, இறை – wrists, ஏர் – beautiful, எல் வளை – bright bangles, கொண்டு நின்றதுவே – seized them, caused them to slip down

ஐங்குறுநூறு 166, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தோழி சொன்னது, சிறைப்புறத்தானாக இருந்த தலைவன் கேட்கும்படி
பெருங்கடற் கரையது சிறுவெண்காக்கை,
வரி வெண் தாலி வலை செத்து வெரூஉம்
மெல்லம்புலம்பன் தேறி,
நல்லவாயின, நல்லோள் கண்ணே.

Ainkurunūru 166, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine’s friend said about the heroine as the hero listened nearby
Trusting the words of the lord
of the delicate seashore,
where a small gull from the vast
ocean shore fears the white cowry
shells with lines, lying on the shore,
thinking it is a fishing net,

the eyes of the fine woman have
lost their beauty and have become
pale.

Notes:  The hero does not think about marriage despite coming to visit the heroine.  The heroine’s friend utters these words.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – காக்கை பலகறைகளைக் கண்டு வலையென்று அஞ்சி வாளா போனாற் போன்றது, தலைவனும் நாம் வரைவு வற்புறுத்தும் மொழிகளும் தம்முள் வஞ்சம் பொதிந்தனவோ என்று ஐயுற்று வரைவு நீட்டிப்பான் போலும் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  நல்லவாயின – குறிப்பு மொழி, வெரூஉம் – அளபெடை, கண்ணே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  நல்லவாயின (4) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – அழகிழந்து புற்கென்றன, குறிப்புச் சொல், புலியூர் கேசிகன் உரை – அழகு பெற்றன, ஒளவை துரைசாமி உரை – பசந்து நலமிழந்தன, எதிர்மறைக் குறிப்புமொழி, அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – நலமிழந்தன, குறிப்புமொழி.

Meanings:   பெருங்கடற் கரையது – of the vast ocean shore, சிறுவெண்காக்கை – small white gull, வரி வெண் தாலி – white cowry shells with lines, rows of cowry shells, வலை – net, செத்து – thinking, வெரூஉம் – it becomes afraid, மெல்லம்புலம்பன் – the lord of the delicate shores, தேறி – trusting, நல்லவாயின – they have become pale, they have lost their luster (sarcastic remark), நல்லோள் கண்ணே – the eyes of the fine young woman

ஐங்குறுநூறு 167, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
பெருங்கடற் கரையது சிறுவெண்காக்கை
இருங்கழி இனக் கெடிறு ஆரும் துறைவன்
நல்குவன் போலக் கூறி
நல்கான் ஆயினும், தொல் கேளன்னே.

Ainkurunūru 167, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine said to her friend
The lord of the shore,
where small gulls from the
huge ocean shore eat schools
of keliru fish in the vast
backwaters,
talks like he loves me, but does
not shower his love.  It does not
matter since our love is ancient.

Notes:  நெய்தலுள் மருதம்.  The hero wants to return from his concubine.  He sends his messengers.  When her friend blames him, the heroine utters these words praising their love.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – காக்கை நன்மீன் இருப்பவும் உண்டபின் துன்புறுத்தும் முள்ளுடைய கெடிற்றுமீனை உண்டாற்போன்று, நம் பெருமானும் இம்மைக்கும் மறுமைக்கும் ஆக்கந்தரும் எம் பெருமாட்டியிருப்பவே இம்மையிற் பழியும் மறுமைக்கண் நிரயமும் தருதற்கேதுவான பரத்தையரைத் தேடித் திரிகின்றான் என்பதாம், ஒளவை துரைசாமி உரை- பெருங்கடற்கரையதாகிய வெண்காக்கை ஆண்டுள்ள நன்மீன்களை உண்டற்கு அமையினும் கழிக்கண் வாழும் கெடிற்றுமீனை உண்ணும் துறைவன் ஆதலால், தலைமகன் தன் தலைமைக்கேற்ப நமக்கே தலையளி செய்து ஒழுக்கற்பாலனாயினும் சேரிக்கண் வாழும் சிறப்பில்லாத பரத்தையரை நுகர்கின்றான் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கேளன்னே – கேளனே என்பது விகாரப்பட்டு கேளன்னே என்று ஆயிற்று, விரிக்கும் வழி விரித்தல், ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  தொல் கேளன் (4) – அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – அவன் நமக்கு பல பிறவிகளிலும் உருவாக்கிய கிழமை உடையவனே.

Meanings:   பெருங்கடற் கரையது – of the vast ocean shore, சிறுவெண்காக்கை – small white gulls, இருங்கழி – vast backwaters, dark backwaters, இனக் கெடிறு ஆரும் – they eat schools of keliru fish, Marones cavasius, துறைவன் – the man from such shore, நல்குவன் போலக் கூறி – he talks like he is showering his graces, he talks like he loves me, நல்கான் ஆயினும் – even though he is not showering his graces, தொல் கேளன்னே – he is an ancient friend, he has an ancient relationship with me

ஐங்குறுநூறு 168, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தோழி செவிலித்தாயிடம் சொன்னது
பெருங்கடற் கரையது சிறுவெண்காக்கை
துறைபடி அம்பி அக மனை ஈனும்
தண்ணந்துறைவன் நல்கின்,
ஒண்ணுதல் அரிவை பால் ஆரும்மே.

Ainkurunūru 168, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine’s friend said to the foster mother
If the lord of the cool shore,
where gulls from the vast
ocean shore lay their eggs
inside boats placed on the
shore, showers his love on her,
the young woman with a bright
forehead will drink milk.

Notes:   தோழி செவிலித்தாய்க்கு அறத்தொடு நின்றது.  The heroine who is in love with the hero is distressed when strangers come for her hand in marriage.  The heroine’s friend utters these words to the foster mother who wants to know why the heroine is sad.  She lets the foster mother know about the heroine’s love affair.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – காக்கை தன் முட்டையினைப் பாதுகாவலான தோணியின் அகமனைக்கண் இட்டு வைத்தாற் போன்று துறைவனும் தன்னுடைய சிறந்த கேண்மையினைத் தலைவியின் நெஞ்சத்தே நன்கு பதித்து வைத்தனன் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  தண்ணந்துறைவன்-  தண்துறைவன் என்பது தண்ணந்துறைவன் ஆவது, அம் – சாரியை, விரிக்கும் வழி விரித்தல், ஆரும்மே – விரித்தல் விகாரம்.

Meanings:   பெருங்கடற் கரையது – of the vast ocean shore, சிறுவெண்காக்கை – small white gulls, துறை படி அம்பி – boats lying on the shore, அக மனை – inner residence, inner space, ஈனும் – they lay eggs, தண்ணந்துறைவன் – lord of the cool shore, நல்கின் – if he showers his love, ஒண்ணுதல் அரிவை – the young woman with a bright forehead, பால் ஆரும்மே – she will drink milk (ஆர்தல் – குடித்தல்)

ஐங்குறுநூறு 169, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
பெருங்கடற் கரையது சிறுவெண்காக்கை
பொன் இணர் ஞாழல் முனையின் பொதி அவிழ்
புன்னையம் பூஞ்சினைச் சேக்கும் துறைவன்
நெஞ்சத்து உண்மை அறிந்தும்,
என் செயப் பசக்கும் தோழி என் கண்ணே.

Ainkurunūru 169, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine said to her friend
Even though they know
that the lord of the shore,
where small gulls from the
vast ocean shore that nest in
gnāzhal trees bearing clusters of
flowers, if they hate being there,
leave and settle on punnai tree
branches with newly opened buds,

is in my heart, why are my eyes
turning pale, oh friend?

Notes:  நெய்தலுள் மருதம்.  The messengers of the unfaithful hero tell the heroine who is sulking to make peace with her husband.  Her friend feels the same.  The heroine responds with these words.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – சிறுவெண்காக்கை ஞாழல் மரத்தினை வெறுத்துழிப் புதிதாகப் பொதியவிழும் புன்னை மரக்கிளைதொறும் தாவித் தாவிச் சென்று உறையுமாறுபோல, நம் பெருமானும் நம்மையும் நம்மை ஒத்த காமக் கிழத்தியையும் வெறுப்புழிப் புதிதாகப் பருவமடைகின்ற சேரிப் பரத்தையர் மகளிரை நாடி நாடி அவர் மனைதோறும் சென்று உறைகின்றான் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  பசக்கும் – உம்மை இழிவு சிறப்பு, செய – இடைக்குறை, கண்ணே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  துறைவன் நெஞ்சத்து உண்மை அறிந்தும் (4) –  தி. சதாசிவ ஐயர் உரை – துறைவனது நெஞ்சிலுள்ள உண்மை அறிந்து, பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – கடற்றுறையையுடைய நம்பெருமான் எனது நெஞ்சத்தில் நொடிப்பொழுதும் அகலாமல் இருத்தலை நன்கு அறிந்துவைத்தும்,  ஒளவை துரைசாமி உரை – துறைவன் என் நெஞ்சத்து உளனாதலை அறிந்து வைத்தும்.

Meanings:   பெருங்கடற் கரையது – of the vast ocean shore, சிறுவெண்காக்கை – small white gulls, பொன் – gold, இணர் – clusters, ஞாழல் – cassia trees, புலிநகக்கொன்றை, Cassia sophera, Tigerclaw tree, முனையின் – if they hate being there, when they hate being, பொதி அவிழ் – buds opening (பொதி – அரும்பு), புன்னையம் பூஞ்சினைச் சேக்கும் – they move away to the flowering branches of laurel trees, Mast wood Tree, Calophyllum inophyllum, துறைவன் – the man from the shore, நெஞ்சத்து உண்மை அறிந்தும் – despite knowing that he is in my heart, despite knowing the truth in his heart, despite knowing the true nature of his heart, என் செயப் பசக்கும் – why have they become pale, what has caused them to become pale, what are they considering to do turning pale, தோழி – oh friend, என் கண்ணே – my eyes

ஐங்குறுநூறு 170, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
பெருங்கடற் கரையது சிறுவெண்காக்கை
இருங்கழி நெய்தல் சிதைக்கும் துறைவன்
நல்லன் என்றியாயின்,
பல்லிதழ் உண்கண் பசத்தல் மற்று எவனோ?

Ainkurunūru 170, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine said to her friend
If he is good as you say,
the lord of the shore,
where a small gull from the
vast ocean shore crushes
the waterlily flowers in the
vast backwaters,
why do my kohl-rimmed eyes
that resemble flowers with
many petals still become pale,
oh friend?

Notes:  நெய்தலுள் மருதம்.  The heroine’s friend advises her to make peace with her unfaithful husband, stating that he loves her very much.  The heroine responds with these words.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – காக்கை கழியின்கண் உள்ள நெய்தல் மலர்களைச் சிதைக்கும் என்றது, அது போலவே தலைவனும் சேரியின்கண்ணுள்ள பரத்தை மகளிர்களை நயந்து நயந்து பின்னர் நயன்தாரைக் கைவிட்டு அவர் நலத்தை என் நலம் கெடுமாறு போலக் கெடும்படி செய்கின்றான் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  என்றி – முன்னிலை ஒருமை, மற்று – இடைச்சொல், a particle, எவனோ – ஓகாரம் அசைநிலை, an expletive, பல்லிதழ் – பூவிற்கு ஆகுபெயர், அகரம் கெட்டு ‘குறியதன் முன்னர்த் தன்னுரு இரட்டலும்’ – தொல்காப்பியம், எழுத்து 160, என்றதனால் லகரம் இரட்டித்து பல்லிதழ் என முடிந்தது).

Meanings:   பெருங்கடற் கரையது – of the vast ocean shore, சிறுவெண்காக்கை – small white gull, இருங்கழி – vast backwaters, dark backwaters, நெய்தல் – blue waterlilies or white waterlilies, சிதைக்கும் – it ruins, துறைவன் – the man from the shore, the lord of the shore, நல்லன் என்றி ஆயின் – if you say that he is a good man, பல்லிதழ் – flowers with many petals, உண்கண் – kohl-rimmed eyes, பசத்தல் – becoming pale, மற்று எவனோ – why does it happen

தொண்டிப் பத்து – Ten on Thondi

Poems 171 – 180 are called ‘தொண்டிப் பத்து’ which is ‘Ten on Thondi’.  These poems are structured around comparisons to Thondi, an ancient Thamizh seaport town.

ஐங்குறுநூறு 171, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தலைவன் தலைவியை நோக்கித் தன்னுள் சொன்னது
திரை இமிழ் இன்னிசை அளைஇ, அயலது
முழவு இமிழ் இன்னிசை மறுகு தொறு இசைக்கும்
தொண்டி அன்ன, பணைத்தோள்
ஒண்தொடி அரிவை, என் நெஞ்சு கொண்டோளே.

Ainkurunūru 171, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the hero said to himself, looking at the heroine
The young woman wearing
bright bangles, her arms like
bamboo, who stole my heart,
is lovely like Thondi,
where sweet music from drums
mixes with the sweet roars of
waves and resounds on all the
streets.

Notes:  After their union, the hero says this to the heroine when she is with her friends.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – தொண்டி மாந்தர் நுகர்தற்குரிய ஐந்து வகை இன்பத்தையும் தன்பால் கொண்டிருத்தல் போன்று இவளும் அவ்வின்பங்கள் அனைத்தையும் தன்பால் உடையாள் ஆயினள் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  இமிழ் இன்னிசை – ஈரிடத்தும் வினைத்தொகை, அளைஇ – அளபெடை, வினையெச்சம், பணைத்தோள் – உவமைத்தொகை, அன்ன – உவம உருபு, comparison word, கொண்டோளே-  ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  பணைத்தோள் (3) -ஒளவை துரைசாமி உரை – பருத்த தோள்கள், பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – மூங்கில் போன்ற தோள்கள்.

Meanings:   திரை – waves, இமிழ் – roars, இன்னிசை – sweet music, அளைஇ – mixed, அயலது – nearby, முழவு – drums, இமிழ் – sounds, இன்னிசை – sweet music, மறுகு தொறு – on every street, இசைக்கும் – they sound, தொண்டி அன்ன – like Thondi, பணைத்தோள் – bamboo-like arms, thick arms, ஒண்தொடி – bright bangles, அரிவை – young woman, என் நெஞ்சு கொண்டோளே – she who stole my heart

ஐங்குறுநூறு 172, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தலைவன் தன் தோழனிடம் சொன்னது
ஒண்தொடி அரிவை கொண்டனள் நெஞ்சே,
வண்டு இமிர் பனித் துறைத் தொண்டி ஆங்கண்
உரவுக் கடல் ஒலித் திரையென,
இரவினானும், துயில் அறியேனே.

Ainkurunūru 172, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the hero said to this friend
The young woman with gleaming
bangles has stolen my heart.

Like the roaring waves of the huge
ocean at Thondi,
where bees buzz on the cold shore,
I do not know sleep even at night.

Notes:  The hero utters these words to his friends who ask him why he is unable to sleep at night.  உள்ளுறை:  ஒளவை துரைசாமி உரை – உரவுக்கடல் ஒலித்திரை என்றதனால், எழுந்தெழுந்து அடங்கும் திரைகளைப் போலக் கூடுவதற்கு உரிய காரணம் புலனாயவிடத்து எழுச்சியும், கூடாமை நினைந்தவழித் தளர்ச்சியும் தோன்றி இடையறாக் கலக்கம் எய்துவித்தமை பெறப்பட்டது என்றது, புலியூர் கேசிகன் உரை – உரவுக் கடல் ஒலித்திரை இரவினும் ஓயாதே எழுந்து மோதி துன்புறுமாறுபோல யானும் துயில் இழந்து உணர்வு எழுந்து அலைக்கழிப்ப வருந்தியிருப்பேன் என்றது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  ஒலித் திரை – இரண்டனுருபும் பயனும் தொக்க தொகை, இரவினானும் – உம்மை இறந்தது தழுவியது, உம்மை உயர்வு சிறப்பு, அறியேனே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive. உரவு (3) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – பெரிய, ஒளவை துரைசாமி உரை – பரந்த.

Meanings:   ஒண்தொடி – bright bangles, அரிவை – young woman, கொண்டனள் நெஞ்சே – she took my heart, வண்டு இமிர் – bees humming, bees buzzing, பனித்துறை – cold shore, தொண்டி – Thondi town, ஆங்கண் – there, உரவுக் கடல் – large ocean, spread ocean, ஒலித் திரை என – like the loud waves, இரவினானும் – even at night, துயில் அறியேனே – I do not know sleep

ஐங்குறுநூறு 173, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தலைவனின் தோழன் தன்னுள்ளே சொன்னது
இரவினானும் இன்துயில் அறியாது,
அரவுறு துயரம் எய்துப, தொண்டித்
தண் நறு நெய்தல் நாறும்
பின் இருங்கூந்தல் அணங்குற்றோரே.

Ainkurunūru 173, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the hero’s friend said to himself
Even at night they do not know
sweet sleep,
those who suffer over the young
woman with braided, black hair
with scents of the cool, fragrant
waterlily blossoms of Thondi.

They are in anguish like snakes
that are distressed after losing their
precious gems.

Notes:  The hero’s friend who sees the hero suffer from love sickness, utters these words after he sees the beauty of the heroine.  உள்ளுறை:  புலியூர் கேசிகன் உரை – தொண்டியின் தண் நறு நெய்தல் தொலைவுக்கும் மணங்கமழ்ந்து உணர்வெழுச்சி ஊட்டலேப் போலத் தன்னூரில் இருக்கும் அவளும் தொலைவிடத்தானான தலைவனிடத்தேயும் தன் நினைவாலே எழும் உணர்வு மீதூறச் செய்வாள் என்பதாம்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  இரவினானும் – உம்மை உயர்வு சிறப்பு, இருங்கூந்தல் – அன்மொழித்தொகை, அணங்குற்றோரே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   இரவினானும் – even at night, இன்துயில் அறியாது – not knowing sweet sleep, அர உறு துயரம் – sorrow attained by snakes (because they lose their precious gems – பாம்பு மணியைக் கக்கும் என்பது பண்டைய நம்பிக்கை), எய்துப – they attain, தொண்டி – Thondi town, தண் நறு நெய்தல் – cool fragrant waterlilies, நாறும் பின் இருங்கூந்தல் – the young woman with fragrant braided black hair, அணங்குற்றோரே – those who suffer, those in anguish

ஐங்குறுநூறு 174, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தலைவன் தன்னுள்ளே சொன்னது
அணங்குடைப் பனித் துறைத் தொண்டி அன்ன,
மணங்கமழ் பொழில் குறி நல்கினள், நுணங்கு இழை
பொங்கு அரி பரந்த உண்கண்,
அம் கலிழ் மேனி, அசைஇய எமக்கே.

Ainkurunūru 174, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the hero said to himself
The young woman with kohl-lined
eyes with many lines,
her beautiful body adorned with
delicate jewels,
who is lovely like Thondi town with
a cold shore with distressing gods,

favored me with a tryst in a fragrant
grove when I attained sorrow.

Notes:  The hero’s friend praises the beauty of the heroine after he sees her.  The happy hero utters these words to himself.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அன்ன – உவம உருபு, a comparison word, பொங்கு அரி – வினைத்தொகை, அம்கலிழ்மேனி – அன்மொழித்தொகை, கலிழ் – கலுழ் என்பதன் திரிபு, அசைஇய – அளபெடை, எமக்கே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  தொண்டி அன்ன (1) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – தொண்டி அன்ன தலைவி,  ஒளவை துரைசாமி உரை – தொண்டி அன்ன மேனி என இயையும்; பொழிற்கு ஏற்பின் சிறவாமை அறிக, அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – தொண்டியைப் போன்ற பொழில்.

Meanings:   அணங்குடை – with gods who cause distress, பனித்துறைத் தொண்டி – Thondi town with a cold shore, அன்ன – like, மணங்கமழ் – fragrance spreading, பொழில் – grove, குறி நல்கினள் – she favored me with a tryst, நுணங்கு இழை – fine jewels, delicate jewels, பொங்கு அரி – many lines, பரந்த – spread, உண்கண் – kohl-rimmed eyes, அம் கலிழ் மேனி – the woman with a beauty flowing body (அழகு ஒழுகும் மேனி), அசைஇய – was with sadness (அசைதல் – வருந்துதல்), எமக்கே – to me

ஐங்குறுநூறு 175, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தலைவன் தலைவியிடம் சொன்னது
எமக்கு நயந்து அருளினை ஆயின் பணைத்தோள்
நன்னுதல் அரிவையொடு, மென்மெல இயலி
வந்திசின், வாழியோ மடந்தை,
தொண்டி அன்ன நின் பண்பு பல கொண்டே.

Ainkurunūru 175, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the hero said to the heroine
Oh young woman!  May you live long!
You showered your graces with desire.

If you still want to shower your graces,
come here, bearing your traits as lovely
as Thondi, walking very gently with your
friend with a fine forehead and arms
resembling bamboo.

Notes:  The hero requests the heroine to come with her friend when she comes to see him.  இலக்கணக் குறிப்பு:  பணைத்தோள் – உவமைத்தொகை, வந்திசின் – இசின் முன்னிலை அசைச் சொல், an expletive of the second person, வாழியோ – வியங்கோள் வினைமுற்று, ஓகாரம் அசைநிலை, an expletive,  கொண்டே – ஏகாரம் அசைநிலை, பல – பலவும் எனல் வேண்டிய முற்றும்மை விகாரத்தால் தொக்கது, அன்ன – உவம உருபு, a comparison word, கொண்டே – an expletive.  சின் – மியா இக மோ மதி இகும் சின் என்னும் ஆவயின் ஆறும் முன்னிலை அசைச்சொல் (தொல்காப்பியம்.  சொல்லதிகாரம்.  இடையியல் 26, சின் என்பது இசின் என்பதன் முதற்குறை – ச. பாலசுந்தரம் உரை).  பணைத்தோள் (1) – ஒளவை துரைசாமி உரை – பருத்த தோள்கள், பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – மூங்கில் போன்ற தோள்கள்.

Meanings:   எமக்கு நயந்து அருளினை – you showered your favors on me with desire, ஆயின் – if you still want to shower your graces, பணைத்தோள் – bamboo-like arms, thick arms, நல் நுதல் – fine forehead, அரிவையொடு – with the young woman, மென்மெல இயலி – walking very gently, வந்திசின் – you come, வாழியோ மடந்தை – may you live long oh young woman, தொண்டி அன்ன – like fine Thondi town, நின் பண்பு பல கொண்டே – with your many fine traits

ஐங்குறுநூறு 176, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தலைவன் தோழியிடம் சொன்னது
பண்பும் பாயலும் கொண்டனள், தொண்டித்
தண் கமழ் புது மலர் நாறும், ஒண்தொடி,
ஐது அமைந்து அகன்ற அல்குல்,
கொய் தளிர் மேனி, கூறுமதி தவறே.

Ainkurunūru 176, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the hero said to the heroine’s friend
The young woman with bright bangles,
delicate wide loins, body the color of
mango sprouts, with scents of fragrant,
new flowers of Thondi town,
has robbed me of my virtues and sleep.

Please tell me where I made a mistake!

Notes:  The hero who is love-sick sees the heroine and her friend together.  He asks the heroine’s friend why he ended up in this situation.  உரைகளில் வேறுபாடு – தி. சதாசிவ ஐயர், பொ. வே. சோமசுந்தரனார் ஆகிய இருவரும் ஒண்தொடி, அகன்ற அல்குல், தளிர்மேனி என்பன தலைவியையே குறித்தனவாகக் கொண்டு விளக்கம் அளித்துள்ளனர்.  ஒளவை துரைசாமி இவை அனைத்தும் தோழியைக் குறிப்பன என்று கொண்டார்.  அ. தட்சிணாமூர்த்தி ஒண்தொடி தலைவியையும் அகன்ற அல்குல், தளிர்மேனி ஆகியவை தோழியைக் குறிக்கின்றன என விளக்குகின்றார்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  ஒண்தொடி, அகன்ற அல்குல், கொய் தளிர் மேனி – அன்மொழித்தொகைகள், கூறுமதி – மதி, முன்னிலையசை, an expletive of the second person, தவறே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  மதி – மியா இக மோ மதி இகும் சின் என்னும் ஆவயின் ஆறும் முன்னிலை அசைச்சொல் (தொல்காப்பியம்.  சொல்லதிகாரம்.  இடையியல் 26).

Meanings:   பண்பும் பாயலும் – virtue and sleep, கொண்டனள் – she took them away, தொண்டித் தண் கமழ் – cool and fragrant, புது மலர் நாறும் – fragrance of new flowers, ஒண்தொடி – woman wearing bright bangles, ஐது அமைந்து அகன்ற அல்குல் – delicate wide loins, beautiful wide loins, கொய் தளிர் – plucked sprout, mango sprout, மேனி – body, கூறுமதி தவறே – please tell me my fault

ஐங்குறுநூறு 177, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
தவறு இலர் ஆயினும் பனிப்ப மன்ற,
இவறு திரை திளைக்கும் இடு மணல் நெடுங்கோட்டு
முண்டக நறு மலர் கமழும்
தொண்டி அன்னோள், தோள் உற்றோரே.

Ainkurunūru 177, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Even those who have never erred
will be distressed for sure, if they
attained the shoulders of the woman
who is lovely like Thondi town with
the fragrance of mundakam flowers,
where sand is piled on the long shore
by swaying waves that crash on the shore.

Notes:  The hero who is love-sick asks the heroine and her friend why he ended up in this situation.  The heroine’s friend utters these words in response.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – இவறு திரை திளைக்கும் இடுமணல் நெடுங்கோட்டு முண்டக நறுமலர் கமழும் என்றது, இவள் நினக்கு இனியள் ஆயினும் இவர் தமர் கொடியவர்.  அடிக்கடி ஈண்டு வருவர்.  அவர் மனமுவந்து இவளை நினக்கு வழங்குவாருமல்லர் என்பது.  தோள் – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – இடக்கரடக்கல்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  இவறு திரை – வினைத்தொகை, மன்ற – தேற்றப்பொருளில் வரும் இடைச்சொல், a particle which implies certainty, தோள் – இடகடரக்கல், நகில்கள் என்பது கருத்து, உற்றோரே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive, பனிப்ப – பல்லோர் அறிசொல்.  மன்ற – மன்றவென் கிளவி தேற்றஞ் செய்யும் (தொல்காப்பியம், இடையியல் 17).

Meanings:   தவறு இலர் ஆயினும் – even if they have not erred, பனிப்ப – they will tremble, they will be distressed, மன்ற – for sure, இவறு திரை – swaying waves, திளைக்கும் – getting close, இடு மணல் – sand that is brought by the waves, நெடுங்கோட்டு – on the long shore, முண்டக நறு மலர் – fragrant flowers of the mundakam plants, நீர் முள்ளி, Hygrophila spinosa, கமழும் – having the fragrance, தொண்டி அன்னோள் – she is lovely like Thondi town, தோள் உற்றோரே – those who have attained her shoulders (பழைய உரை: தோளை எதிர்ப்பட்டோர்)

ஐங்குறுநூறு 178, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தலைவன் தோழியிடம் சொன்னது
தோளும் கூந்தலும் பல பாராட்டி
வாழ்தல் ஒல்லுமோ மற்றே, செங்கோல்
குட்டுவன் தொண்டி அன்ன
என் கண்டும் நயந்து நீ நல்காக் காலே?

Ainkurunūru 178, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the hero said to the heroine’s friend
Is it possible to go on living,
just by praising her arms and hair
many times,
if you don’t bring her with desire
to me,
even on seeing my plight, that is like
Thondi town of King Kuttuvan who
rules with a just scepter?

Notes:  The love-sick hero pleads to the heroine’s friend to help him see her.  இலக்கணக் குறிப்பு:  மற்றே – மற்று அசைநிலை, an expletive, ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive, அன்ன – உவம உருபு, a comparison word, காலே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   தோளும் கூந்தலும் – arms and hair, shoulders and hair, பல பாராட்டி – praising a lot, praising many times, வாழ்தல் – living, ஒல்லுமோ மற்றே – is it possible, செங்கோல் குட்டுவன் – Kuttuvan, Chēra king who rules with a just scepter, தொண்டி அன்ன – like Thondi, என் கண்டும் – even after seeing my plight, நயந்து நீ நல்காக் காலே – if you don’t shower your graces on me with desire, if you do not bring her with desire to me

ஐங்குறுநூறு 179, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
நல்குமதி, வாழியோ, நளி நீர்ச் சேர்ப்ப!
அலவன் தாக்கத் துறை இறாப் பிறழும்
இன் ஒலித் தொண்டி அற்றே,
நின்னலது இல்லா, இவள் சிறு நுதலே.

Ainkurunūru 179, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Oh lord of the vast shore!
May you live long!  Shower
your graces on her!

She cannot live without you,
this woman with a small
forehead that is lovely like
Thondi with sweet sounds,
where shrimp roll when they
are attacked by crabs.

Notes:  The heroine’s friend utters these words to the hero as he is leaving after his tryst with the heroine.  She suggests that he come and marry her.  உள்ளுறை:  ஒளவை துரைசாமி உரை – அலவன் தாக்குதலால் துறைக்கண் வாழும் இறால் மீன் பிறழும் என்றது, இவள் நுதல் பசத்தலால் புறத்தார்க்கு இவ்வொழுக்கமுண்மை புலனாம் என்றது, புலியூர் கேசிகன் உரை – அலவன் தாக்கத் துறை இறாப் பிறழுவதுப் போன்றே, உங்கள் களவுறவை அறிந்த அலவற் பெண்டிர் பழி தூற்றத் தலைவியும் அதனால் பெரிதும் நலிவடைவாள் என்பதாம்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  நல்குமதி – மதி – முன்னிலையசை, an expletive of the second person, நளி – உரிச்சொல், அற்றே – அற்று அத்தன்மைத்து, ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive, அலது – அல்லது என்பதன் இடைக்குறை, நுதலே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  மதி – மியா இக மோ மதி இகும் சின் என்னும் ஆவயின் ஆறும் முன்னிலை அசைச்சொல் (தொல்காப்பியம்.  சொல்லதிகாரம்.  இடையியல் 26).  நளி – தடவும் கயவும் நளியும் பெருமை (தொல்காப்பியம், உரியியல் 24).

Meanings:   நல்குமதி – please shower your graces, வாழியோ – may you live long, நளி நீர்ச் சேர்ப்ப – oh lord of the vast seashore, அலவன் தாக்க – attacked by crabs, துறை – shore, இறாப் பிறழும் – shrimp rolling, இன் ஒலித் தொண்டி – Thondi town with sweet sounds, அற்றே – like, நின் அலது இல்லா – she cannot live without you, இவள் சிறு நுதலே – her small forehead

ஐங்குறுநூறு 180, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
சிறு நனி வரைந்தனை கொண்மோ, பெருநீர்
வலைவர் தந்த கொழு மீன் வல்சிப்
பறை தபு முது குருகு இருக்கும்
துறை கெழு தொண்டி அன்ன இவள் நலனே.

Ainkurunūru 180, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Come very soon to marry her,
the young woman who is
lovely like Thondi with a shore,
where an old heron that is
unable to fly waits for its meal,
fat fish that fishermen bring
from the ocean.

Notes:  The heroine’s friend utters these words to the hero, suggesting that he come and marry her immediately since others are seeking her hand.  உள்ளுறை:  பழைய உரை:  வலைவர் தந்த கொழு மீன் வல்சிக்கண்ணே பறத்தல் கெட்ட முதுகுருகு இருக்கும் என்றது, நொதுமலர்க்கு மகட் பேச வந்திருக்கின்ற சான்றோர் உளர் என்பது.  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – நனிசிறிது எனற்பாலது ஈறு கெட்டு முன் பின்னாக மாறி வழங்கப்பட்டது போலும்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  நனி – உரிச்சொல், வரைந்தனை – முற்றெச்சம், கொண்மோ – மோ முன்னிலை அசை, an expletive of the second person, பறை – தொழிற்பெயர், அன்ன – உவம உருபு, comparison word, நலனே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  நனி – உறு தவ நனி என வரூஉம் மூன்றும் மிகுதி செய்யும் பொருள என்ப (தொல்காப்பியம், உரியியல் 3).   சிறு நனி – அணி மாண் சிறுபுறம் காண்கம், அகநானூறு 261 – சிறு நனி ஏகு, அகநானூறு 301 – பிரிந்தோர் உள்ளுபு நினைதல் சிறு நனி ஆன்றிகம், ஐங்குறுநூறு 180 – சிறு நனி வரைந்தனை கொண்மோ, கலித்தொகை 12 – சிறு நனி நீ துஞ்சி ஏற்பினும், புறநானூறு 247 – சிறு நனி தமியள் ஆயினும் இன்னுயிர் நடுங்கும், புறநானூறு 376 – அந்தி சிறு நனி பிறந்த பின்றை, புறநானூறு 381 – சிறு நனி ஒருவழிப் படர்க என்றோனே.

Meanings:   சிறு நனி – very short time, வரைந்தனை கொண்மோ – marry her and take her along, பெருநீர் வலைவர் தந்த – brought from the ocean by fishermen with nets, கொழு மீன் – fat fish, வல்சி – food, பறை தபு – feathers ruined, flying ruined, முது குருகு – old heron/egret, இருக்கும் – is there, துறை கெழு தொண்டி – Thondi town with a seashore, அன்ன – like, இவள் நலனே – her virtue, her beauty

நெய்தல் பத்து – Ten on Waterlilies

Poems 181 – 190 are ‘நெய்தல் பத்து’, ‘neythal ten’ – waterlilies, kuvalai or āmpal flowers. Kuvalai is the blue waterlily and āmpal is the white waterlily.  The waterlily is the very image of the seashore neythal land.  The blue waterlily is often used to describe the eyes women.   Poems 184 and 188 are set in a post-marital context.

ஐங்குறுநூறு 181, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
நெய்தல் உண்கண் நேர் இறைப் பணைத்தோள்
பொய்தல் ஆடிய பொய்யா மகளிர்
குப்பை வெண்மணல் குரவை நிறூஉம்
துறை கெழு கொண்கன் நல்கின்,
உறைவு இனிது அம்ம, இவ் அழுங்கல் ஊரே.

Ainkurunūru 181, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine said to her friend
If the lord of the land with the shore,
where faultless young women
with kohl-lined eyes resembling blue
waterlilies, delicate wrists, and arms
like bamboo, play poythal games and
perform kuravai dances on the white
sand dunes,
would show his love for me, this town
that gossips, will be a sweet place to live.

Notes:  The heroine was concerned about the hero not coming and marrying her.  He friend tells her that he is coming soon to marry her.  The heroine utters these words in response.  குரவை – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – எழுவரேனும் எண்மரேனும் கைகோத்து ஆடும் கூத்து.  வரிக்கூத்தின் ஓர் உறுப்பு.  விநோதக் கூத்து ஆறனுள் ஒன்று.  இலக்கணக் குறிப்பு:  பணைத்தோள் – உவமைத்தொகை, நிறூஉம் – அளபெடை, உறைவு – தொழிற்பெயர், அம்ம – கேட்பித்தல் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle which means ‘listen’, ஊரே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   நெய்தல் –  waterlily blossoms, blue waterlilies, உண்கண் – eyes rimmed with kohl, நேர் – delicate, இறை – forearms, wrists, பணைத்தோள் – bamboo-like arms, thick arms, பொய்தல் ஆடிய – played with small sand houses and other pretend house-keeping games, played poythal games, பொய்யா – truthful, faultless, மகளிர் – young woman, குப்பை – heaps, dunes, வெண்மணல் – white sand, குரவை நிறூஉம் – they perform kuravai dances, they undertake kuravai dances, துறை கெழு கொண்கன் – the lord of the land with the seashore, if the lord of the neythal land with the shore, நல்கின் – if he loves, if he showers his graces on me, உறைவு இனிது – it will be sweet to reside here, அம்ம – listen, இவ் அழுங்கல் ஊரே – this town which gossips, this loud town

ஐங்குறுநூறு 182, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தோழி செவிலித்தாயிடம் சொன்னது
நெய்தல் நறு மலர் செருந்தியொடு விரைஇக்
கை புனை நறுந்தார் கமழும் மார்பன்
அருந்திறல் கடவுள் அல்லன்,
பெருந்துறைக் கண்டு இவள் அணங்கியோனே.

Ainkurunūru 182, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine’s friend said to the foster mother
The man wearing a hand-woven,
fragrant flower garland with
fragrant cherunthi blossoms
mixed with waterlilies is not a god
with rare abilities.

He caused her anguish, since he met
her on the big shore.

Notes:  தோழி செவிலித்தாய்க்கு அறத்தொடு நின்றது.  The heroine is kept under guard in her home.  She is distressed.  Her foster mother worries about her.  The heroine’s friend utters these words to let her know that the heroine’s sorrow is caused by her lover and not by the wrath of a deity.  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – கற்புக்கடம் பூண்ட தலைவி காப்பு மிகுதியான் தலைவனைக் காணப் பெறாது மெலிந்தனளாக, அவள் மெலிவு கண்ட செவிலி கட்டினும் கழங்கினும் பார்த்து இவட்கு இந்நோய் தெய்வத்தானாயது கொல் என ஐயுற்று வேலற்கு வெறியாட்டெடுப்ப முயலுதல் கண்ட தோழி செவிலிக்குத் தலைவி கற்புக் கடம் பூண்ட செய்தியைக் குறிப்பால் உணரக் கூறியது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  விரைஇ – அளபெடை,  அணங்கியோனே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   நெய்தல் – waterlilies, நறு மலர் செருந்தியொடு – with fragrant cherunthi flowers, Ochna squarrosa, panicled golden blossomed pear trees, விரைஇ – mixed, கை புனை – hand-made, நறுந்தார் – fragrant garland, கமழும் மார்பன் – the man with a fragrant chest, அருந்திறல் கடவுள் அல்லன் – he is not a god with rare abilities, பெருந்துறைக் கண்டு இவள் அணங்கியோனே – he caused her anguish after seeing her on the big shore

ஐங்குறுநூறு 183, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தலைவி மாலையிடம் சொன்னது
கணங்கொள் அருவி கான்கெழு நாடன்,
குறும்பொறை நாடன், வயல் ஊரன்,
தண் கடல் சேர்ப்பன் பிரிந்தெனப் பண்டையின்
கடும் பகல் வருதி கையறு மாலை,
கொடுங்கழி நெய்தலும் கூம்பக்
காலை வரினும் களைஞரோ இலரே.

Ainkurunūru 183, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine said to evening time
Oh helpless evening!
Since the lord of the forest
with many waterfalls, the lord
of the land with small mountains,
the lord of the town with fields,
and the lord of the cool shores
has left me, you arrive in broad
daylight, like in the past.

Even if you come at dawn, causing
the waterlily flowers in the curved
backwaters to close, there is nobody
to remove my sorrow.

Notes:  தலைவன் வரைவிடை வைத்து பிரிந்துழி தலைவி மாலைக்குச் சொல்லியது.  The heroine addresses ‘evening time’ in this poem.  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – சேர்ப்பனுக்கு ஏனைய நிலங்களும் உடைமை கூறி அவனது திருவுடைமையைச் சிறப்பித்தது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  பிரிந்தென – செய்தென என்னும் எச்சம், பண்டையின் – இன் ஐந்தாம் வேற்றுமை உருபு, ஒப்புப் பொருளில் வந்தது, வருதி – முன்னிலை ஒருமை வினைமுற்று, இலரே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  கொடுங்கழி நெய்தலும் கூம்பக் காலை வரினும் –  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – நின் வருகை கண்டு கூம்பும் இயல்புடைய நெய்தல் மலர்கள் தாம் மலரும் பொழுதிலேயே கூம்பும்படியாகக் காலைப் பொழுதிலேயே வருவாய் எனினும் வருதலும் செய்வாய்.  நின்னை இவ்வாறு முறை பிறழ வாரற்க என்று தடுத்து காற்றுவார் யாரே உளர், நின் கொடுமை மிகக் கொடிது காண்.

Meanings:   கணங்கொள் அருவி கான்கெழு நாடன் – the lord of the forest with many waterfalls, குறும்பொறை நாடன் – the lord of the land with many mountains, வயல் ஊரன் – the lord of the town with fields, தண் கடல் சேர்ப்பன் – the lord of the cool seashores, பிரிந்தென – since he left, பண்டையின் – like in the past, கடும் பகல் – mid day, broad daylight, வருதி – you are coming, கையறு மாலை – oh helpless evening, கொடுங்கழி நெய்தலும் – waterlily blossoms in the curved blackwaters, கூம்ப – to close, to shut, காலை வரினும் – even if you come in the mornings, களைஞரோ இலரே – there is nobody to remove my sorrow

ஐங்குறுநூறு 184, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தலைவி வாயில்களிடம் சொன்னது
நெய்தல் இருங்கழி நெய்தல் நீக்கி
மீன் உண் குருகு இனம் கானல் அல்கும்
கடல் அணிந்தன்று அவர் ஊரே,
கடலினும் பெரிது எமக்கு அவருடை நட்பே.

Ainkurunūru 184, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine said to the hero’s messengers
He’s from a seashore
town,
adorned by the ocean,
where flocks of heron
push aside waterlilies
in the vast backwaters,
to eat fish, and nest
in the seashore groves.

His love, to me, is larger
than the ocean.

Notes:  நெய்தலுள் மருதம்.  The unfaithful hero who wants to return home sends his bard and friends to plead his case to the heroine.  The heroine utters these words with sarcasm.  குறுந்தொகை 3 – நீரினும் ஆரளவின்றே சாரல் கருங்கோல் குறிஞ்சிப் பூக் கொண்டு பெருந்தேன் இழைக்கும் நாடனொடு நட்பே.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – நெய்தல் நிலத்து பறவையாகிய குருகு தனக்குரிய இருங்கழியில் மீனுண்டு ஆண்டு நெய்தல் மலர்மிசைத் தங்குதலே இயல்பாகவும் அம்மலரை வெறுத்துச் செயற்கையாகிய நந்தவனத்தில் சென்று தங்குதல் போன்று நம் பெருமானும் தனக்குரிய இல்லற முறையாலே இல் இருந்து இன்பம் நுகர்ந்து தன் மனைவியோடு உறையாமல் வெறுத்துப் பரத்தையர் சேரியிலே சென்று உறைகின்றான் என்றாள்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  ஊரே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive, நட்பே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   நெய்தல் – seashore land, இருங்கழி – vast backwaters, நெய்தல் – waterlilies, நீக்கி – pushing aside, மீன் உண் குருகு இனம் – flocks of herons/egrets that eat fish, கானல் அல்கும் – they stay in the seashore groves, கடல் அணிந்தன்று – the ocean adorns the town, அவர் ஊரே – his town, கடலினும் பெரிது எமக்கு அவருடை நட்பே – his friendship is larger than to ocean to me

ஐங்குறுநூறு 185, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தலைவன் தோழியிடம் சொன்னது
அலங்கு இதழ் நெய்தல் கொற்கை முன்துறை
இலங்கு முத்து உறைக்கும் எயிறு கெழு துவர் வாய்
அரம் போழ் அவ்வளைக் குறுமகள்,
நரம்பு ஆர்த்தன்ன, தீம் கிளவியளே.

Ainkurunūru 185, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the hero said about the heroine to her friend
The sweet words of the young
woman, with a red mouth, and
teeth like the gleaming pearls
strewn on Korkai’s shore with
waterlilies with swaying petals,
who wears beautiful bangles
created by cutting conch shells,
resonate, like the music of a yāzh.

Notes:  The hero who united with the heroine, pleads to her friend to help them meet again.  The friend pretends like she does not know who his lover is.  The hero responds with these words.  உறைக்கும் (2) – பொ. வே சோமசுந்தரனாரின் உரை –  ‘நிகர்க்கும், உவமவுருபின் பொருட்டாய் நின்றது’, ஒளவை துரைசாமி உரை – உறைக்கும் என்பது “ஆறாறவையும் அன்ன பிறவும் (தொல்காப்பியம், பொருளதிகாரம் 286)  என்பதனால் அமைந்து ‘தத்தம் மரபின் தோன்றுமன் பொருளே (தொல்காப்பியம், பொருளதிகாரம் 292) என்பதனால் உவமைப்பொருள் தருவதாயிற்று..  முத்தைப் போன்ற பற்கள்: அகநானூறு 27 – முத்தின் அன்ன நகைப் பொலிந்து இலங்கும் எயிறு, ஐங்குறுநூறு 185 – இலங்கு முத்து உறைக்கும் எயிறு, ஐங்குறுநூறு 380 – முத்து ஏர் வெண்பல், கலித்தொகை 64 – முத்து ஏர் முறுவலாய், கலித்தொகை 93 – முத்து ஏர் முறுவலாய், கலித்தொகை 97 – முத்து ஏர் முறுவலாய், கலித்தொகை 97 – முத்து ஏய்க்கும் வெண்பல், கலித்தொகை 131 – முத்தின் தகை ஏய்க்கும் முறுவலாய், பரிபாடல் 8 – எழில் முத்து ஏய்க்கும் வெண்பல், பரிபாடல் திரட்டு 2 – முத்த முறுவல்,  பொருநராற்றுப்படை 27 – துவர் வாய்ப் பல உறு முத்தில் பழி தீர் வெண்பல், சிறுபாணாற்றுப்படை 57 – நகாஅர் அன்ன நளி நீர் முத்தம், நெடுநல்வாடை 37 – முத்து உறழ் முறுவல்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கிளவியளே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   அலங்கு இதழ் நெய்தல் – waterlilies with swaying petals, கொற்கை முன்துறை – shores of Korkai city (முன்துறை – துறைமுன்), இலங்கு முத்து உறைக்கும் – like shining pearls, எயிறு – teeth, கெழு – with, துவர் வாய் – red mouth, coral-hued mouth, அரம் – saw, போழ் – splitting, அவ்வளைக் குறுமகள் – young woman with beautiful conch shell bangles, நரம்பு ஆர்த்து அன்ன – like the sounds of the strings of the lute, தீம் கிளவியளே – woman of sweet words

ஐங்குறுநூறு 186, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
நாரை நல் இனம் கடுப்ப மகளிர்
நீர் வார் கூந்தல் உளரும் துறைவ!
பொங்கு கழி நெய்தல் உறைப்ப இத்துறைப்
பல் கால் வரூஉம் தேரெனச்
செல்லாதீமோ, என்றனள் யாயே.

Ainkurunūru 186, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Oh lord of the seashore,
where, like the preening
of good flocks of storks,
women fan out their hair
that is wet with water!

Our mother said,
“Do not go to the shore,
where a chariot comes often,
crushing waterlilies in the
overflowing backwaters,
splashing their nectar.”

Notes:  தோழி வரைவு கடாவுவது.  The heroine’s friend utters these words to the hero suggesting that he come and marry the heroine, when he is about to leave after a tryst with the heroine.  She lets him know that the heroine is confined to the house.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கடுப்ப – உவம உருபு, comparison word, வரூஉம் – அளபெடை, செல்லாதீமோ – செல்லாதீம் – முன்னிலை பன்மை எதிர்மறை வினைமுற்று, ஓகாரம் அசைநிலை, யாயே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   நாரை நல் இனம் – fine flocks of stork flocks, could be crane, pelican or stork according to the University of Madras Lexicon, Ciconia alba, கடுப்ப – like (the preening of the birds), மகளிர் – women, நீர் வார் கூந்தல் – hair drenched with water, உளரும் – they dry, துறைவ – oh lord of the seashore, பொங்கு கழி – overflowing marsh waters, backwaters, நெய்தல் – waterlilies, உறைப்ப – splashing nectar, dripping water, இத்துறை – this shore, பல் கால் வரூஉம் தேரென – that a chariot comes many times, செல்லாதீமோ – do not go (செல்லாதீம் – முன்னிலைப் பன்மை வியங்கோள் வினைமுற்று, second person plural command verb ending + ஓ – அசைநிலை, an expletive), என்றனள் யாயே – said mother

ஐங்குறுநூறு 187, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
நொதுமலாளர் கொள்ளார் இவையே,
எம்மொடு வந்து கடலாடு மகளிரும்
நெய்தலம் பகைத்தழைப் பாவை புனையார்,
உடலகம் கொள்வோர் இன்மையின்
தொடலைக்கு உற்ற சில பூவினரே.

Ainkurunūru 187, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Strangers do not pluck these
waterlily flowers.  Even young
woman who play with us in the
ocean do not decorate their dolls
with the differing flowers and
leaves of waterlilies.
Since there is nobody to wear
these flowers, only flower sellers
pluck a few to braid garlands.

Notes:  தோழி கையுறை மறுத்தது.  The hero brings a garment made with leaves for the heroine and asks her friend to give it to her.  The friend refuses the garment and says this to him.  பகைத்தழை (3) – ஒளவை துரைசாமி உரை – நிறத்தால் வேறுபட்ட மலர்களாலும் குழைகளாலும் தொடுக்கப்பட்ட தழையுடை, தி. சதாசிவ ஐயர் உரை – ஒன்றற்கொன்று மாறாகிய நெய்தற் தழை, அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – தழைகள் ஒன்றோடொன்று மாறுபடும்படியாகத் தொகுப்படுவது பற்றியது இப்பெயர்.  இச் செய்யுளில் சொல்லப்பட்டது நெய்தல் ஒன்றாலேயே தொகுக்கப்பட்டதேயாம்.  உடலகம் (4) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – மெய்யில்,  ஒளவை துரைசாமி உரை – முழுவதும், அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – பயன்படுத்துவோர்.  குறுந்தொகை 293 – ஆம்பல் அம் பகை நெறித் தழை, ஐங்குறுநூறு 187 – நெய்தலம் பகைத்தழை.  இலக்கணக் குறிப்பு:  பூவினரே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:  நொதுமலாளர் கொள்ளார் இவையே – strangers do not pluck these, எம்மொடு வந்து கடலாடு மகளிரும் – even the young women who play in the ocean with us, நெய்தல் அம் பகைத் தழை – differing leaves of waterlilies, different kinds of flowers and leaves, பாவை புனையார் – they do not decorate their dolls with them, they do not wear them on their dolls, உடலகம் கொள்வோர் இன்மையின் – there is nobody to wear them on their bodies, since there is nobody to use them, since there is nobody to take all of them, தொடலைக்கு – for garlands, உற்ற – suitable, சில – few, பூவினரே – flower sellers

ஐங்குறுநூறு 188, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தலைவன் தனக்குள் சொன்னது
இருங்கழிச் சேயிறா இனப்புள் ஆரும்
கொற்கைக் கோமான் கொற்கையம் பெருந்துறை
வைகறை மலரும் நெய்தல் போலத்
தகை பெரிது உடை காதலி கண்ணே.

Ainkurunūru 188, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the hero said to himself
My lover’s eyes are splendid
like the blue waterlilies that
blossom at dawn on the large
shore that belongs to the king
of Korkai,
where flocks of birds gorge on
the red shrimp in the vast
backwaters.

Notes:  நெய்தலுள் மருதம்.  The unfaithful hero returns home from his concubine, with his friends.  Even though she is sulking, the heroine is hospitable.  The hero praises his wife on seeing her hospitality and household management.   இலக்கணக் குறிப்பு:  சேயிறா – பண்புத்தொகை, கண்ணே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   இருங்கழி – vast backwaters, dark backwaters, சேயிறா – red shrimp, இனப்புள் – flocks of birds, ஆரும் – they eat, கொற்கைக் கோமான் – the king of Korkai (Pāndiyan), கொற்கையம் பெருந்துறை – big port in Korkai, வைகறை – early morning, மலரும் – blossoming, நெய்தல் போல – like the blue waterlily flowers, தகை பெரிது உடை – they are beautiful, they are with great esteem, காதலி கண்ணே – the eyes of my lover

ஐங்குறுநூறு 189, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
புன்னை நுண் தாது உறைத்தரு நெய்தல்
பொன்படு மணியின் பொற்பத் தோன்றும்
மெல்லம்புலம்பன் வந்தென,
நல்லனவாயின தோழி என் கண்ணே.

Ainkurunūru 189, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine’s friend said to the heroine
Since the lord of the delicate
shores,
where punnai trees drop their
fine pollen on blue waterlilies,
making them appear lovely
like sapphires set in gold,
has arrived, my eyes have
become beautiful, oh friend.

Notes:  The heroine’s friend comes to the heroine with the good news that the hero is coming to marry her.  On seeing her happy face, the heroine asks for the reason.  The friend utters these words in response.  நெய்தல் பொன்படு மணியின் பொற்பத் தோன்றும் (1-2) – ஒளவை துரைசாமி உரை – பொன்னிடைப் படுத்திய நீலமணிப் போல விளங்கித் தோன்றும், பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – பொன் அழுத்தப்பட்ட முத்துப் போல பொலிவுறத் தோன்றும், உ. வே. சாமிநாதையர் உரை – புன்னைத் தாதிற்குப்  பொன்னும் நெய்தற் பூவிற்கு மணியும் உவமை.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கண்ணே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive, உறைத்தரு – எச்சம் திரிபு, உறைத்த என்றவாறு, மணியின் – இன் ஒப்புப் பொருளில் வந்தது, ஐந்தாம் வேற்றுமை உருபு.  பொற்பு – பொற்பே பொலிவு (தொல்காப்பியம், உரியியல் 39).

Meanings:   புன்னை நுண் தாது – minute pollen from laurel trees, நாகம் – Laurel Tree, Mast wood Tree, Calophyllum inophyllum, உறைத்தரு நெய்தல் – blue waterlilies with the droppings, பொன்படு மணியின் – like sapphires set in gold, பொற்பத் தோன்றும் – they appear beautiful, they appear splendid, மெல்லம்புலம்பன் – the lord of the delicate shores, வந்தென – since he came, நல்லனவாயின தோழி என் கண்ணே – my eyes became beautiful oh friend

ஐங்குறுநூறு 190, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தோழி செவிலித்தாயிடம் சொன்னது
தண் நறு நெய்தல் தளை அவிழ் வான் பூ
வெண்ணெல் அரிநர் மாற்றினர் அறுக்கும்
மெல்லம்புலம்பன் மன்ற, எம்
பல்லிதழ் உண்கண் பனி செய்தோனே.

Ainkurunūru 190, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine’s friend said to the foster mother
The lord of the delicate shore,
where reapers just cut white paddy,
pushing aside the cool, fragrant, bright
waterlilies that have blossomed from
tight buds,
has made her kohl-lined, many-petaled,
flower-like eyes to cry, for sure.

Notes:  தோழி செவிலித்தாய்க்கு அறத்தொடு நின்றது.  The foster mother is worried on seeing the heroine depressed.  The heroine’s friend lets her know about the heroine’s love affair.  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – கற்புக்கடம் பூண்ட  தலைவியின் மெய் வேறுபாடு கண்டு இவட்கு இம்மெலிவு தெய்வத்தானாயது கொல் என்று ஐயுற்று அறிஞரை வினவியும் கட்டினும் கழங்கினும் பார்த்தும் வெறியாட நினைக்கின்ற தாய்க்குத் தோழி கூறியது.  மாற்றினர் அறுக்கும் (2) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – விலக்கிவிட்டு தாம் அரிகின்ற நெல்லை மட்டுமே அரிதற்கிடமான, ஒளவை துரைசாமி உரை – நீக்கி அந்நெற்பயிரையே அறுக்கும்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  மாற்றினர் – மாற்றி, முற்றெச்சம், மன்ற – தேற்றப்பொருளில் வரும் இடைச்சொல், a particle which implies certainty, செய்தோனே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive, பல்லிதழ் – அன்மொழித்தொகை, அகரம் கெட்டு ‘குறியதன் முன்னர்த் தன்னுரு இரட்டலும்’ – தொல்காப்பியம், எழுத்து 160, என்றதனால் லகரம் இரட்டித்து பல்லிதழ் என முடிந்தது.  மன்ற – மன்றவென் கிளவி தேற்றஞ் செய்யும் (தொல்காப்பியம், இடையியல் 17).

Meanings:   தண் நறு நெய்தல் – cool fragrant waterlilies, தளை – tightness, அவிழ் – loosening, opening, வான் – bright, large, splendid, பூ – flowers, வெண்ணெல் அரிநர் – those who harvest white paddy, மாற்றினர் – pushing them aside, அறுக்கும் – they cut, மெல்லம்புலம்பன் – the lord of the delicate shores, மன்ற – for sure, எம் – our, பல்லிதழ் – flowers with many petals, woman with eyes that resemble flowers with many petals, உண்கண் – eyes decorated with kohl, பனி செய்தோனே – he has caused them to shed tears

வளைப் பத்து – Ten on Bangles

Poems 191 – 200 are called ‘வளைப் பத்து’, ‘Ten on Bangles’, and they are about conch shell bangles.    The heroine’s bangles become tight when she is with her lover.   They get loose and slip off her wasting hands when he is away.  Poem 198 is set in a post-marital context.

ஐங்குறுநூறு 191, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தலைவன் தோழனிடம் சொன்னது
கடல் கோடு செறிந்த வளை வார் முன் கைக்,
கழிப்பூத் தொடர்ந்த இரும் பல் கூந்தல்,
கானல் ஞாழல் கவின் பெறு தழையள்,
வரையர மகளிரின் அரியள், என்
நிறை அரு நெஞ்சம் கொண்டு ஒளித்தோளே.

Ainkurunūru 191, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the hero said to his friend
The pretty young woman, wearing
tight bangles made from conch
from the sea on her forearm,
beautiful clothing made from the
leaves of gnāzhal trees in the grove,
and flowers from the backwaters
on her dark, thick hair,
is hard to get, like mountain deities.
She took my wholesome, strong heart
and hid it.

Notes:  The hero’s friend feels sorry for the love-sick hero.  When he enquires about the heroine, the hero utters these words.  அகநானூறு 342 – வரையர மகளிரின் அரியள்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  தழை – ஆகுபெயர், தழை ஆடையைக் குறித்தது, ஒளித்தோளே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive, மகளிரின் – இன் ஐந்தாம் வேற்றுமை உருபு, ஒப்புப் பொருளில் வந்தது.  நிறை அரு நெஞ்சம் (5) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – அருநிறையும் நெஞ்சமும் என உம்மை விரிக்க.  அருநெஞ்சம் அருநிறை என இரண்டிடத்தும் அருமையைக் கூட்டினுமாம், உ. வே. சாமிநாதய்யர் உரை – நிறுத்தல் அரிய என் உள்ளத்தை.  வார்தல் போகல் ஒழுகல் மூன்றும் நேர்பும் நெடுமையும் செய்யும் பொருள – (தொல்காப்பியம், உரியியல் 21).

Meanings:   கடல் கோடு – conch shell from the sea, செறிந்த வளை – tight bangles, stacked with bangles, வார் முன் கை – long forearms, கழிப்பூ – backwater flowers, தொடர்ந்த – tied together, woven, இரும் பல் – dark and thick, கூந்தல் – hair, கானல் ஞாழல் – cassia trees in the seashore grove, புலிநகக்கொன்றை, tigerclaw tree, Cassia sophera, கவின் பெறு – beautiful, தழையள் – young woman wearing leaf clothes, வரையர மகளிரின் அரியள் – she is hard to get like the mountain goddesses, என் – my, நிறை – wholesome, அரு நெஞ்சம் – strong heart, constant heart, கொண்டு ஒளித்தோளே – she took it and hid it

ஐங்குறுநூறு 192, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
கோடு புலம் கொட்பக், கடல் எழுந்து முழங்கப்,
பாடு இமிழ் பனித்துறை ஓடுகலம் உகைக்கும்
துறைவன் பிரிந்தென நெகிழ்ந்தன,
வீங்கின மாதோ தோழி, என் வளையே.

Ainkurunūru 192, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine said to her friend
Oh friend!
My bangles become loose when
he leaves me, and become tight
when he comes back,
the lord of the shore,
where conches whirl on land,
the ocean swells and roars loudly,
and rapid boats are launched from
the very noisy, cold shore.

Notes:  The hero has returned after earning wealth for their future.  The heroine is very happy.  She utters these words, as though she is accusing her bangles.   உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – பரதவர், கடல் கோடு புலங் கொட்ப எழுந்து முழங்கவும், அதனாலே அலைகள் ஆரவாரிக்கும் பனித்துறையிலே மரக்கலத்தை அஞ்சாமல் செலுத்தினாற் போன்று, நம்பெருமானும், அலர் தூற்றிய நொதுமலர் மனச் சுழற்சி எய்தவும், நம் சுற்றத்தார் மகிழ்ச்சி பொங்கி தன்னை எதிர் கொண்டழைக்கவும், நம் இல்லத்தே இன்னியங்கள் முழங்கவும் வரைவொடு புகுந்தான் என்பது.  வீங்கின (4) – ஒளவை துரைசாமி உரை – வீங்குதல் உடல் பூரித்துத் தடுத்தலால், தன்னிலையில் பெருகி விரிந்து காட்டுதல், பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – கையின்கண் கிடந்தது விம்முவனவாயின, தி. சதாசிவ ஐயர் உரை – வளை இறுகின.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கொட்ப – செய்தென என்னும் வினையெச்சம், முழங்க – செய்தென என்னும் வினையெச்சம், பாடு, இமிழ் – ஒருபொருட் பன்மொழி, ஓடுகலம் – வினைத்தொகை, மாதோ – மாது, ஓ – அசைநிலைகள், expletives, வளையே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   கோடு புலம் கொட்ப – conches whirl on the land, conches roam on the land, கடல் எழுந்து முழங்க – the ocean rises and is loud, the waves rise up and they are loud, பாடு இமிழ் – very loud, பனித்துறை – cold shore, ஓடு கலம் உகைக்கும் – rapid boats are launched, fishermen launch rapid boats, துறைவன் – the lord of the shore, பிரிந்தென – when he separates, நெகிழ்ந்தன – the bangles slipped, வீங்கின மாதோ – the bangles got tight, arms became fatter, தோழி – oh friend, என் வளையே – my bangles

ஐங்குறுநூறு 193, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
வலம்புரி உழுத வார் மணல் அடைகரை,
இலங்குகதிர் முத்தம் இருள் கெட இமைக்கும்,
துறை கெழு கொண்க! நீ தந்த
அறைபுனல் வால் வளை நல்லவோ தாமே?

Ainkurunūru 193, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Oh lord of the sandy seashore,
where right-whorled conches
move around causing tracks in the
sand in the long shore and shining
rays of pearls remove darkness!

Are the white conch shell bangles
that you have brought her,
made in the roaring, moving water,
better than those she is wearing?

Notes:  The hero who has not come for the hand of the heroine, used to gift bangles to her during courtship.  Now he has brought more bangles.  The heroine’s friend asks him whether these bangles are better than the ones he gave in the past.  She is requesting him to come and marry the heroine.  உள்ளுறை:  ஒளவை துரைசாமி உரை – இலங்குகதிர் முத்தம் இருள் கெட இமைத்தல் போல, நின் வரைவால் இவள் மேனி வேறுபாடுகண்டு அலர் கூறுவாரால் உளதாகும் வருத்தம் நீங்குமென அலர் அச்சம் கூறி தோழி வரைவு கடாயவாறு.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அடைகரை – வினைத்தொகை, இலங்குகதிர் – வினைத்தொகை, அறைபுனல் – வினைத்தொகை, கடலைக் குறித்தலின் அன்மொழித் தொகையுமாம், நல்லவோ – ஓகாரம் எதிர்மறை, தாமே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  வார்தல் போகல் ஒழுகல் மூன்றும் நேர்பும் நெடுமையும் செய்யும் பொருள – (தொல்காப்பியம், உரியியல் 21).

Meanings:   வலம்புரி – right-twisted conch-shells, உழுத – whirled around and caused tracks in the sand, moved around and dug into the sand, வார் மணல் – long sandy, அடைகரை – water-filled shore, sand-filled shore, இலங்கு கதிர் – shining rays, முத்தம் – pearls, இருள் கெட – ruining darkness, removing darkness, இமைக்கும் – shining, glittering, துறை கெழு கொண்க – oh lord of the splendid seashore, நீ தந்த – what you gave, அறை புனல் – loud moving water, வால் வளை – white conch bangles, நல்லவோ – are they better, தாமே (தாம் + ஏ) – அசைகள், expletives

ஐங்குறுநூறு 194, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
கடல் கோடு அறுத்த அரம் போழ் அவ்வளை
ஒண்தொடி மடவரல் கண்டிகும் கொண்க!
நன்னுதல் இன்று மால் செய்தெனக்,
கொன் ஒன்று கடுத்தனள், அன்னையது நிலையே.

ஐங்குறுநூறு 194, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
கடல் கோடு அறுத்த அரம் போழ் அவ்வளை
ஒண்தொடி மடவரல் கண்டிகும் கொண்க!
நன்னுதல் இன்று மால் செய்தெனக்,
கொன் ஒன்று கடுத்தனள், அன்னையது நிலையே.

Ainkurunūru 194, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Oh Lord of the seashore!
See the plight of the naive
woman wearing pretty
bangles and bright bracelets
created by cutting the ocean’s
conches with saws.

Since her fine forehead has lost
its luster, her mother who fears,
has her doubts.

Notes:  தோழி வரைவு கடாயது.  The hero comes for a day tryst.  When he is about to return, the heroine’s friend confronts him and utters these words.  She indicates that the heroine will be confined to the house and urges marriage.  இலக்கணக் குறிப்பு:  மடவரல் – அன்மொழித்தொகை, கண்டிகும் – முன்னிலை வினை, இகும் முன்னிலை அசைச் சொல், an expletive of the second person, கடுத்தனள் – கடி என்னும் உரிச் சொல்லடியாகத் தோன்றிய வினைமுற்று, நிலையே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  கொன் – அச்சம், பயம் இலி, காலம், பெருமை, என்று அப் பால் நான்கே கொன்னைச் சொல்லே (தொல்காப்பியம், இடையியல் 6).  கொன் ஒன்று கடுத்தனள் (4) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – யாங்கள் அஞ்சும்படி இஃது ஒன்று உடைத்துப் போலும் என்று ஐயுறாநின்றாள், அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – கொன் அச்சப்பொருள் கொண்ட சொல்.  ‘என் மகட்கு யாது நேருமோ எனத் தாய் அஞ்சுவது இயல்பாதலின் இங்கனம் கூறினாள். சங்கை வெட்டி இயற்றிய வளையல் – அகநானூறு 24 – வேளாப் பார்ப்பான் வாள் அரம் துமித்த வளை, நற்றிணை 77 – வல்லோன் வாள் அரம் பொருத கோள் நேர் எல் வளை, ஐங்குறுநூறு 194 – கடல் கோடு அறுத்த அரம் போழ் அவ்வளை, மதுரைக்காஞ்சி – அரம் போழ்ந்து அறுத்த கண் நேர் இலங்கு வளை.

Meanings:   கடல் கோடு – ocean’s conch shells, அறுத்த – cut, அரம் – saw, போழ் – split, அவ்வளை – pretty bangles, ஒண்தொடி – bright bangles, மடவரல் கண்டிகும் – see the innocent woman, கொண்க – oh lord of the seashore, நன்னுதல் – fine forehead, இன்று – today, now, மால் செய்தென – since it has become dark, since it has lost brightness, கொன் ஒன்று – with this fear (ஒளவை துரைசாமி உரை, அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – அச்சம்), கடுத்தனள் – she doubts, she is angry, அன்னையது நிலையே – her mother’s situation

ஐங்குறுநூறு 195, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தலைவன் தனக்குள் சொன்னது
வளைபடு முத்தம் பரதவர் பகருங்,
கடல் கெழு கொண்கன் காதல் மட மகள்,
கெடல் அருந்துயரம் நல்கிப்,
படலின் பாயல் வெளவியோளே.

Ainkurunūru 195, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the hero said to himself
The naïve, beloved daughter
of the lord of the shore,
where fishermen sell conch
pearls,
has given me distress that
cannot be removed,
and seized my sweet sleep.

Notes:  The hero who has gone to earn wealth, thinks about the heroine and utters these words.  உள்ளுறை:  புலியூர் கேசிகன் உரை – வளைபடு முத்தம் பரதவர் பகருங் கடல்கெழு கொண்கன் காதல் மட மகள் என்றது அவன் விரும்பிய வரைப்பொருளைத் தந்தால் அவனும் அவளை எனக்கு மணஞ்செய்து தந்துவிடுவான். அஃது உடனே இயலாமையிலே யானும் இவ்வாறு பொருள் தேடித் தனித்து வந்து வாடி வருந்துகின்றேன் என்று நினைத்து உளம் வருந்தியதாகவும் கொள்க.  வளைபடு முத்தமாகிய பெறற்கரிய ஒன்றையே விலை பகரும் பரதவர் ஆதலின், அவர் மகட்கும் அவர் விரும்பும் முலைவிலையான வரைப் பொருளை பெறுவதிலேயே நாட்டம் உடையவர் என்றதுமாம்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  வெளவியோளே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   வளைபடு முத்தம் – conch yielded pearls, பரதவர் பகரும் – fishermen sell, கடல் கெழு கொண்கன் – the lord of the seashore, காதல் மடமகள் – loving naive daughter, loving young daughter, கெடல் அரும் – difficult to ruin, difficult to lose, துயரம் நல்கி – giving me sorrow,  இன் பாயல் படல் வெளவியோளே – she has seized my sweet sleep (படல் – கண்படல், உறக்கம்)

ஐங்குறுநூறு 196, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
கோடு ஈர் எல் வளைக், கொழும் பல் கூந்தல்,
ஆய் தொடி மடவரல் வேண்டுதி ஆயின்,
தெண் கழி சேயிறாப் படூஉம்
தண் கடல் சேர்ப்ப, வரைந்தனை கொண்மோ.

Ainkurunūru 196, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Oh lord of the seashore with
clear backwaters where red
shrimp are caught!
If you desire the naïve woman
with luscious, thick hair, bright
bangles made from cutting
conch shells, and beautiful
bracelets,
come and marry her.

Notes:  The hero urges the heroine’s friend to arrange for a tryst.  She refuses it.  He requests again.  The heroine’s friend responds uttering these words.  She urges the hero to marry the heroine.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – கழியிடத்தே சேயிறாப் பிடிக்க விரும்பும் பரதவர் அதற்குரிய வலை முதலியன வீசி அம்மீனைப் பிடித்துக் கோடல் போன்று நீயும் எம்பெருமாட்டியைச் சான்றோரை விடுத்து மகட் பேசித் திருமணம் புரிந்து கொள்க என்பது.  ஆய் தொடி (2) – ஒளவை துரைசாமி உரை – நுண்ணிய தொடி, பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – ஆராய்ந்தெடுத்த தொடலைக் குறுந்தொடி, ச. வே. சுப்பிரமணியன் உரை – ஆய்ந்து எடுக்கப்பட்ட தொடி, அழகிய தோள்வளை.  இலக்கணக் குறிப்பு:  மடவரல் – அன்மொழித்தொகை, வரைந்தனை – முற்றெச்சம், சேயிறா – பண்புத்தொகை, படூஉம் – அளபெடை, கொண்மோ – மோ முன்னிலை அசை, an expletive of the second person.  எல் – எல்லே இலக்கம் – (தொல்காப்பியம், இடையியல் 21).

Meanings:   கோடு – conch shells, ஈர் – cut, எல் வளை – bright bangles, கொழும் பல் கூந்தல் – luscious thick hair, ஆய் தொடி – beautiful bangles, chosen bangles, fine bangles, மடவரல் – naïve woman, young woman, வேண்டுதி ஆயின் – if you desire her, தெண் – clear, கழி – brackish waters, backwaters, சேயிறா – red shrimp, படூஉம் – they are caught, தண் கடல் – cool ocean, சேர்ப்ப – oh lord of the seashore, வரைந்தனை கொண்மோ – marry her

ஐங்குறுநூறு 197, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தலைவன் தனக்குள் சொன்னது
இலங்கு வளை தெளிர்ப்ப அலவன் ஆட்டி,
முகம் புதை கதுப்பினள் இறைஞ்சி நின்றோளே,
புலம்பு கொள் மாலை மறைய,
நலம் கேழ் ஆகம் நல்குவள் எனக்கே.

Ainkurunūru 197, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the hero said to himself
Her bright bangles jingling,
she chased crabs playfully,
the woman who bent her
head and stood, her hair
covering her face.
As lonely evening fades, she
will give me her lovely chest.

Notes:  தலைவன் இடந்தலைப் பாட்டின்கண் சொல்லியது.  The heroine awaits the hero at the arranged place of tryst, where the couple united previously.  The hero who is happy to see her, utters these words.  இலக்கணக் குறிப்பு:  எனக்கே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  நலம் கேழ் ஆகம் (4) – ஒளவை துரைசாமி உரை – நன்மை பொருந்திய மார்பினை, பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – இன்பம் கெழுமிய (பொருந்திய) தன் மார்பினை, அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – இன்பத்திற்கு இருப்பிடமான தன் மார்பினை.  புலம்பு – புலம்பே தனிமை (தொல்காப்பியம், உரியியல் 35).

Meanings:   இலங்கு வளை – bright bangles, தெளிர்ப்ப – jingling, அலவன் ஆட்டி – chased crabs, played with crabs, முகம் புதை கதுப்பினள் – the woman with hair falling on her face covering it, இறைஞ்சி நின்றோளே – she bent her head down, புலம்பு கொள் – lonely, மாலை மறைய – as evening fades, நலம் கேழ் – with beauty, ஆகம் நல்குவள் எனக்கே – she will give her chest to me

ஐங்குறுநூறு 198, நெய்தல் திணை, அம்மூவனார், தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
வளையணி முன் கை, வால் எயிற்று அமர் நகை,
இளையர் ஆடும் தளை அவிழ் கானல்,
குறுந்துறை வினவி நின்ற,
நெடுந்தோள் அண்ணல் கண்டிகும் யாமே.

Ainkurunūru 198, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine’s friend said to the heroine
We saw him, the noble man
with broad shoulders, who in
the past, came and asked us
about the small shore, when
we played in the grove with
flowers, wearing bangles on
our forearms, and smiling
sweetly with our white teeth.

Notes:  நெய்தலுள் மருதம்.  The unfaithful hero returns from his concubine’s house after many days.  The heroine’s friend who saw him return utters these words to the heroine.  They desire for the heroine to take him back.  உள்ளுறை:  புலியூர் கேசிகன் உரை – தளை அவிழ் கானலிலே வளையணி முன்கை வால் எயிற்று அமர் நகை இளையர் ஆடும் இடத்தே சென்றும், அவருள் யாரிடத்தும் மனம்போக்கி மயங்காது நின்னையே நாடுவானாகிக் ‘குறுந்துறை யாது?’ என்றவனாகிய நெடுந்தோள் அண்ணல் என்றது, என்றும் அவன் நின்பாலேயே மாறாப் பேரன்பினன் என்பது.  கண்டிகும் யாமே (4) –  அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – யாம் மீண்டும் இங்கே கண்டோம், பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – யாமே எதிர்சென்று காண்போமாக,  ச. வே. சுப்பிரமணியன் உரை – யாம் மீண்டும் கண்டோம், ஒளவை துரைசாமி உரை – யாம் காண்போம் வருக, தி. சதாசிவ ஐயர் உரை – யான் கண்டேன்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கண்டிகும் – இகும் தன்மை அசைநிலை, an expletive of the first person, யாமே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   வளை அணி – wearing bangles, முன் கை – forearms, வால் எயிற்று – with white teeth, அமர் நகை – desirable smiles, sweet smiles, இளையர் ஆடும் – young women playing, தளை அவிழ் – loosening from tightness (buds opening into flowers), கானல் – seashore grove, குறுந்துறை – small shore, வினவி நின்ற – stood there and asked us, நெடுந்தோள் அண்ணல் – the noble man with broad shoulders, கண்டிகும் யாமே – we saw him

ஐங்குறுநூறு 199, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
கானலம் பெருந்துறைக் கலி திரை திளைக்கும்
வான் உயர் நெடு மணல் ஏறி, ஆனாது
காண்கம், வம்மோ தோழி,
செறி வளை நெகிழ்த்தோன் எறி கடல் நாடே.

Ainkurunūru 199, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine’s friend said to her
Come oh friend!
Let’s climb on the sky-high
sand dunes of the vast shore
with groves, where roaring
waves touch the shore,
and gaze continuously at the
land with crashing waves,
the country of your lover who
made your tight bangles slip.

Notes:  Gossip had risen in town during the secret love phase.  Not wanting it to grow further, the hero stays away for a while.  The heroine becomes very sad.  Her friend who wants to comfort her asks her to go along with her and climb the sand hills to see his town.  இலக்கணக் குறிப்பு: கானலம் – அம் சாரியை, காண்கம் – தன்மைப் பன்மை வினைமுற்று – first person plural verb ending, வம்மோ – மோ முன்னிலை அசை, an expletive of the second person, நாடே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   கானல் அம் பெருந்துறை – big shore with groves, கலி திரை – loud waves, roaring waves, திளைக்கும் – they touch the shore, they hug the shore and go, வான் உயர் – sky-high, நெடு மணல் – tall sand dunes, ஏறி – climbing, ஆனாது – continuously, காண்கம் – let us see, வம்மோ தோழி – you come oh friend, செறி வளை – tight bangles, நெகிழ்த்தோன் – the man who made them slip, எறி கடல் நாடே – country with attacking ocean waves

ஐங்குறுநூறு 200, அம்மூவனார், நெய்தல் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
இலங்கு வீங்கு எல் வளை ஆய் நுதல் கவினப்
பொலந்தேர்க் கொண்கன் வந்தனன், இனியே,
விலங்கு அரி நெடுங்கண் ஞெகிழ்மதி,
நலம் கவர் பசலையை நகுகம் நாமே.

Ainkurunūru 200, Ammoovanār, Neythal Thinai – What the heroine’s friend said to the heroine
The lord of the seashore
has come in his splendid gold
chariot,
to make your dull forehead
pretty, oh friend wearing
splendid, tight, bright bangles!

Now open your long eyes with
red lines.  Let us laugh at the
pallor that made you lose your
beauty!

Notes:  உடன்போக்கிற்குத் தலைவன் வந்ததைத் தோழி தலைவியிடம் கூறியது.  The heroine has been confined to the house and is unable to see the hero.  The friend arranges for the couple to elope.  The hero comes to the arranged place for the couple to meet and elope.  The heroine’s friend who sees him there comes to the sleeping heroine and asks her to wake up and leave.  ஆய் நுதல் (1) – ஒளவை துரைசாமி உரை – ஆய்நுதல் என்புழி ஆய்தல் சுருங்குதல்.  பசலையால் ஒளி சுருங்கினமையின் ஆய்நுதல் எனப்பட்டது, பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – ஒளி மழுங்கிய நுதல், பிறர் ஆராய்ந்து அலர் தூற்றுவதற்குக் காரணமான நுதலுமாம்.  இலங்கு வீங்கு எல் வளை (1) – தி. சதாசிவ ஐயர் உரை – விளங்குகின்ற இறுகிய ஒளியுடைய வளையல்கள், பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – ஒளிருகின்ற விம்முகின்ற ஒளி வளையல்கள், ஒளவை துரைசாமி உரை – விளக்கமுற நெகிழ்ந்து இலங்குகின்ற வளையல்கள், அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை –  விளக்கமும் செறிவும் ஒளியும் உடைய வளையல்.  நெடுங்கண் ஞெகிழ்மதி (3) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – நெடிய விழிகளைத் திறந்திடு, ஒளவை துரைசாமி உரை – கண்கள் துயில் நீக்கித் தெளிவாயாக.  இலக்கணக் குறிப்பு:  எல் வளை – அன்மொழித்தொகை விளியேற்று நின்றது, ஞெகிழ் – நெகிழ் என்பதன் போலி, மதி – முன்னிலையசை, an expletive of the second person, பொலம் – பொன் என்பது செய்யுளாகலின் பொலம் என வந்தது, பசலையை – இரண்டாம் வேற்றுமை உருபு, accusative case ending, நகுகம் – பன்மைத் தன்மை வினைமுற்று, நாமே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  மதி – மியா இக மோ மதி இகும் சின் என்னும் ஆவயின் ஆறும் முன்னிலை அசைச்சொல் (தொல்காப்பியம்.  சொல்லதிகாரம்.  இடையியல் 26).  எல் – எல்லே இலக்கம் – (தொல்காப்பியம், இடையியல் 21).

Meanings:   இலங்கு – bright, வீங்கு எல் வளை – oh friend wearing tight bright bangles, oh friend wearing loose bangles, ஆய் நுதல் கவின – forehead that had diminished beauty to become beautiful, பொலந்தேர் – golden chariot, கொண்கன் வந்தனன் – the lord of the seashore came, இனியே – now, விலங்கு அரி – red lines that go across, நெடுங்கண் ஞெகிழ்மதி – please open your long eyes, நலம் கவர் – seized beauty, took away beauty, பசலையை – the pallor, நகுகம் நாமே – let us laugh

Kapilar, Kurinji Thinai 201 – 300 – Union of lovers

கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – புணர்தலும் புணர்தல் நிமித்தமும்

Some Common Kurinji Thinai Scenarios
The mountain dwellers plant millet and aivanam grain
They guard their crops from wild boars and elephants
The heroine guards the family millet field and chases parrots
The heroine’s friend joins her often in chasing parrots
The heroine and her friend use rattles and noisy gadgets to chase parrots
The heroine meets the hero while chasing parrots, and fall in love
The heroine’s friend helps the lovers to meet
The hero comes through forest paths at night to meet his lover
The heroine worries about his safety and the friend conveys this to him
The heroine’s friend arranges for day and night trysts
The heroine and her friend play with the hero at the waterfalls
The heroine and her friend play on swings
The heroine is afflicted with love and becomes thin
Bangles slip off the arms of the heroine
The heroine’s skin has yellow spots, and her eyes turn yellow
The village finds out about the affair and gossips start
The heroine’s friend asks the hero whether they can come to his town
Heroine’s mother finds out about the affair and confines her to the house
The heroine’s friend urges the hero to come and marry her friend
Heroine’s mother/foster mother arranges for a diviner (Murukan priest) to heal her daughter
The diviner (velan) prepares the ceremonial ground with fresh sand in their front yard
Velan does veriyāttam ritual dances, and offers a goat and other things to appease Murukan, the mountain deity
The heroine’s parents try to arrange her marriage with somebody else
The heroine does not respond to the hero’s love
The hero threatens that he is going to climb on the palmyra frond/stem horse, and be drawn around town, to force her to accept him

அன்னாய் வாழிப் பத்து – Ten on requesting to listen

Poems 201 – 210 are called ‘அன்னாய் வாழிப் பத்து’, meaning ‘Ten on requesting to listen.   Some of the poems are spoken by the heroine to her friend, some are by the friend to the heroine, and some are uttered to the foster mother.  Poem 203 is in a post-marital setting.  The word ‘அன்னாய்’ is used to address the mother, the heroine and her friend.  அன்னை என்னை என்றலும் உளவே தொன்னெறி முறைமை சொல்லினும் எழுத்தினுந் தோன்றா மரபின என்மனார் புலவர் (தொல்காப்பியம், பொருளதிகாரம் 246)

ஐங்குறுநூறு 201, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது, செவிலித்தாய் கேட்கும்படி
அன்னாய் வாழி! வேண்டு அன்னை! என் ஐ
தானும் மலைந்தான், எமக்கும் தழை ஆயின
பொன் வீ மணி அரும்பினவே,
என்ன மரம் கொல் அவர் சாரல் அவ்வே?

Ainkurunūru 201, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine said to her friend, as the foster mother listened nearby
Mother, may you live long!
Mother! Please listen to me!

He wore garments made with
the leaves of trees bearing
gem-like buds and gold-colored
flowers, that grow on his
mountain slopes.
Also, those leaves became
garments for me.
What kind of trees are those?

Notes:  தலைவி தோழிக்கு அறத்தொடு நின்றது.  தொல். பொருளியல் 12 – எளித்தல், ஏத்தல், வேட்கை உரைத்தல், கூறுதல் உசாதல், ஏதீடு, தலைப்பாடு, உண்மை செப்புங் கிளவியொடு, தொகைஇ எழு வகைய என்மனார் புலவர் – இங்கு தலைப்பாடு (நற்செயல்) பொருந்தும்.  There are marriage negotiations with other families.  The heroine is very sad.  She utters these words to her friend as her foster mother listened, indicating her relationship with the hero.  அன்னாய் வாழி (1) – தி. சதாசிவ ஐயர் உரை – முன்னிலையசை, அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – அன்னையே!  நீ நீடூழி வாழ்வாயாக, ச. வே. சுப்பிரமணியன் உரை – அன்னையே வாழ்க.  வேண்டு அன்னை (1) – தி. சதாசிவ ஐயர் உரை – வேண்டுகின்றேன் அன்னையே, பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – நான் கூறும் இதனை விரும்பிக் கேட்பாயாக அன்னையே, என் சொல்லை விரும்பிக் கேள் அன்னாய்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  தழை – தழையுடையைக் குறித்ததால் ஆகுபெயர், கொல் – அசைநிலை, an expletive, அவ்வே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  அன்னாய் – ஒளவை துரைசாமி உரை – அன்னை அன்னாய் என வந்தது, ஐ ஆய் ஆகும் (தொல்காப்பியம், விளிமரபு 4).

Meanings:  அன்னாய் வாழி – mother! may you live long, வேண்டு – listen to me with desire, அன்னை – mother, என் ஐ – my lover, தானும் மலைந்தான் – he wore them himself, எமக்கும் தழையாயின – he also gave the leaves for me to wear, பொன் – golden colored, வீ – flowers, மணி அரும்பினவே – there are gem-like buds, என்ன மரம் – what kind of trees, கொல் – அசைநிலை, an expletive, அவர் சாரல் அவ்வே – those on his mountain slopes

ஐங்குறுநூறு 202, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
அன்னாய் வாழி! வேண்டு அன்னை! நம் ஊர்ப்
பார்ப்பனக் குறுமகப் போலத் தாமும்
குடுமித் தலைய மன்ற,
நெடு மலை நாடன் ஊர்ந்த மாவே.

Ainkurunūru 202, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to her
Mother, may you live long!
Mother!  Please listen to me!

The tufts of the horses rode
by the lord of the tall mountain
are certainly like the tufts on the
heads of our town’s Brahmin boys.

Notes:  The hero had gone to earn wealth.  The heroine was very sad.  The heroine’s friend who is aware that the hero has come with a proposal for marriage, lets the heroine know that the hero intends to marry her and take her along.  புறநானூறு 273 – புல் உளைக் குடுமிப் புதல்வன், புறநானூறு 310 – மானுளை அன்ன குடுமி.  இலக்கணக் குறிப்பு:  மன்ற – தேற்றப்பொருளில் வரும் இடைச்சொல், a particle which implies certainty, மாவே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  மன்ற – மன்றவென் கிளவி தேற்றஞ் செய்யும் (தொல்காப்பியம், இடையியல் 17).  அன்னாய் – அன்னை அன்னாய் என வந்தது, ஐ ஆய் ஆகும் (தொல்காப்பியம், விளிமரபு 4).

Meanings:   அன்னாய் வாழி – mother! may you live long, வேண்டு – listen to me with desire, அன்னை – mother, நம் ஊர்ப் பார்ப்பனக் குறுமகப் போல – like our town’s young Brahmin boys, தாமும் குடுமித் தலைய – they have tufted hair on their heads, மன்ற – for sure, நெடுமலை நாடன் – the lord of the tall mountains, ஊர்ந்த மாவே – the horses he rode (that were tied to his chariot)

ஐங்குறுநூறு 203, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
அன்னாய் வாழி! வேண்டு அன்னை! நம் படப்பை
தேன் மயங்கு பாலினும் இனிய, அவர் நாட்டு
உவலை கூவல் கீழ
மான் உண்டு எஞ்சிய கலிழி நீரே.

Ainkurunūru, 203, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine said to her friend
Mother, may you live long!
Mother! Please listen to me!

In his country,
the muddied water that
deer drink and leave behind,
under leaves in pits,
is sweeter than the milk mixed
with honey from our grove.

Notes:  The married heroine visits her parental home.  Her friend asks her about the water situation in her husband’s town.  The heroine responds with these words.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கலிழி – கலுழி என்பதன் திரிபு, தேன் மயங்கு – தேனோடு மயங்கிய, மூன்றாம் வேற்றுமைத் தொகை, நீரே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  அன்னாய் – அன்னை அன்னாய் என வந்தது, ஐ ஆய் ஆகும் (தொல்காப்பியம், விளிமரபு 4).  படப்பை – ஒளவை துரைசாமி உரை – படப்பை, படைப்பை என்பதன் மரூஉ.

Meanings:  அன்னாய் வாழி – mother! may you live long, வேண்டு – listen to me with desire, அன்னை – mother, நம் படப்பை – our grove, தேன் மயங்கு பாலினும் – more than honey mixed with milk, இனிய – it is sweeter, அவர் நாட்டு – his country, உவலை – leaves, கூவல் – pit, கீழ – what is below, மான் உண்டு – deer drinking, எஞ்சிய – left over, கலிழி நீரே – muddied water

ஐங்குறுநூறு 204, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது, சிறைப்புறத்தானாக இருந்த தலைவன் கேட்கும்படி
அன்னாய் வாழி! வேண்டு அன்னை! அஃது எவன் கொல்,
வரையர மகளிரின் நிரையுடன் குழீஇப்
பெயர்வுழிப் பெயர்வுழித் தவிராது நோக்கி,
‘நல்லள் நல்லள்’ என்ப,
தீயேன் தில்ல மலை கிழவோற்கே?

Ainkurunūru, 204, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine said to her friend, as the hero listened nearby
Mother, may you live long!
Mother!  Please listen to me!

They gather together like mountain
deities, stare at me without stopping
wherever I go,
and say, “She’s good”, “She’s good.”

Why am I not then good enough
for the lord of the mountains?

Notes:  The hero delays marrying the heroine.  The heroine utters these words to her friend aware that he’s listening.  She indicates to him that gossip will rise and that he needs to come and marry her soon.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கொல் – அசைநிலை, an expletive, மகளிரின் – இன் ஐந்தாம் வேற்றுமை உருபு, ஒப்புப் பொருளில் வந்தது, குழீஇ – அளபெடை, பெயர்வுழிப் பெயர்வுழி – அடுக்குத்தொடர், repetition of a word for emphasis, பெயர்வுழி = பெயர் + உழி, உழி = ஏழாம் வேற்றுமை உருபு, நல்லள் நல்லள் – அடுக்குத்தொடர், repetition of a word for emphasis, தில்ல – தில் என்னும் இடைச் சொல் ஈறு திரிந்தது வந்தது, ஒழியிசை என்னும் பொருளில் வந்தது, a particle which implies suggestion, கிழவோர்க்கே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  அன்னாய் – அன்னை அன்னாய் என வந்தது, ஐ ஆய் ஆகும் (தொல்காப்பியம், விளிமரபு 4).  நல்லள் நல்லள் –

Meanings:  அன்னாய் வாழி – mother! may you live long, வேண்டு – listen to me with desire, அன்னை – mother, அஃது எவன் கொல் – tell me why it is so, வரையர மகளிரின் – like the deities residing in the mountains, நிரையுடன் குழீஇ – gathering together, பெயர்வுழிப் பெயர்வுழித் தவிராது நோக்கி – they look at me continuously wherever I go without stopping, நல்லள் நல்லள் என்ப – ‘she’s good, she’s good’ they say, தீயேன் தில்ல – I am not good, மலை கிழவோற்கே – for the lord of the mountain

ஐங்குறுநூறு 205 கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி செவிலித்தாயிடம் சொன்னது
அன்னாய் வாழி! வேண்டு அன்னை! என் தோழி
நனி நாண் உடையள், நின்னும் அஞ்சும்,
ஒலி வெள் அருவி ஓங்கு மலை நாடன்
மலர்ந்த மார்பின் பாயல்
துஞ்சிய வெய்யள், நோகோ யானே.

Ainkurunūru, 205, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to the foster mother
Mother, may you live long!
Mother!  Please listen to me!

My friend is very shy and
fears you.
She desires to sleep on the
broad chest of the lord of the
country with lofty mountains
with roaring white waterfalls.

I am worried for her.

Notes:  தோழி செவிலித்தாய்க்கு அறத்தொடு நின்றது.  The heroine and hero are involved in secret love.  However, there are marriage negotiations going on with other families.  The heroine who is devoted to the hero is very sad.  The foster mother asks why the heroine is distressed.  The heroine’s friend lets her know of the love affair.   இலக்கணக் குறிப்பு:  நனி – உரிச்சொல், நின்னும் – உம்மை சிறப்பு, வெய்யள் – வேண்டற் பொருட்டாய வெம்மை என்னும் உரிச்சொல்லடியாகப் பிறந்த வினைக்குறிப்பு முற்று, நோகோ – நோகு – செய்கென்னும் தன்மை வினை, ஓகாரம் அசைநிலை, an expletive, இரக்கக் குறிப்பு, implying pity, யானே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  அன்னாய் – அன்னை அன்னாய் என வந்தது, ஐ ஆய் ஆகும் (தொல்காப்பியம், விளிமரபு 4).  நனி – உறு தவ நனி என வரூஉம் மூன்றும் மிகுதி செய்யும் பொருள என்ப (தொல்காப்பியம், உரியியல் 3).

Meanings:   அன்னாய் வாழி – mother! may you live long, வேண்டு – listen to me with desire, அன்னை – mother, என் தோழி – my friend, நனி நாண் உடையள் – she is very shy, நின்னும் அஞ்சும் – she’s afraid of you, ஒலி வெள் அருவி – loud white waterfalls, ஓங்கு மலை நாடன் – lord of the country with lofty mountains, மலர்ந்த மார்பின் – on the wide chest, பாயல் – sleep, துஞ்சிய வெய்யள் – she desires to sleep, நோகோ – I am hurting, யானே – me

ஐங்குறுநூறு 206 கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
அன்னாய் வாழி! வேண்டு அன்னை! உவக்காண்,
மாரிக் குன்றத்துக் காப்பான் அன்னன்,
தூவலின் நனைந்த தொடலை ஒள்வாள்
பாசி சூழ்ந்த பெருங்கழல்
தண் பனி வைகிய வரிக் கச்சினனே.

Ainkurunūru 206, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to her
Mother, may you live long!  Mother!
Please listen to me!  Look there!

He is standing like a sentinel
of this rainy mountain, with his bright,
hanging sword with raindrops, his big
warrior anklets masked with moss,
and his striped, waist cloth drenched
in water.

Notes:  The heroine has been confined to the house.  The heroine’s friend arranges for a night tryst.  The hero comes and waits for the heroine.  The friend lets the heroine know about it.  இலக்கணக் குறிப்பு:  தூவலின் – இன் – மூன்றாம் வேற்றுமைப் பொருள்பட நின்றது, தொடலை ஒள்வாள் – உவமத் தொகை, கச்சினனே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  அன்னாய் – அன்னை அன்னாய் என வந்தது, ஐ ஆய் ஆகும் (தொல்காப்பியம், விளிமரபு 4).

Meanings:   அன்னாய் வாழி – mother! may you live long, வேண்டு – listen to me with desire, அன்னை – mother, உவக்காண் – look there, மாரி – rain, குன்றத்து – of the mountain, காப்பான் அன்னன் – he is like a guard, தூவல் – raindrops, தூவலின் நனைந்த – got wet in the rain, தொடலை – hanging, ஒள் வாள் – shining sword, பாசி – moss, சூழ்ந்த – surrounded, பெருங்கழல் – big warrior anklets, தண் – cold, பனி – water, வைகிய – stayed (தங்கிய), வரிக் கச்சினனே – he wears a striped cloth around his waist

ஐங்குறுநூறு 207, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
அன்னாய் வாழி! வேண்டு அன்னை! நன்றும்
உணங்கல கொல்லோ நின் தினையே, உவக்காண்!
நிணம் பொதி வழுக்கின் தோன்றும்
மழை தலை வைத்த அவர் மணி நெடுங்குன்றே.

Ainkurunūru 207, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to her, right before the rains
Mother, may you live long!  Mother!
Please listen to me!  Look there!

The millet plants in your field will
not get too dry.

His sapphire hued, tall mountain
covered with clouds appears like
meat covered with fat.

Notes:  The heroine is worried that her family’s millet field has not received enough rain and that millet crops might dry and she will be unable to go there and meet the hero.  Her friend consoles her.  உணங்கல கொல்லோ (2) – ஒளவை துரைசாமி உரை – தினை பெரிதும் உணங்கமாட்டா.  சிறுபான்மை உணங்கினும் மழை வந்தபின் அவை பெரிதும் தழைக்கும் என்பது உணர நின்றது, அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – உலர்ந்து போகாதல்லவோ, பொ.வே. சோமசுந்தரனார் உரை – உலர்ந்துவிட்டனவுமல்ல.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கொல்லோ – கொல் அசைநிலை, an expletive, ஓகாரம் எதிர்மறை, வழுக்கின் – ஐந்தாம் வேற்றுமை உருபு  ஒப்புப் பொருளில் வந்தது, அவர் – பண்டறி சுட்டு, நெடுங்குன்றே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  அன்னாய் – அன்னை அன்னாய் என வந்தது, ஐ ஆய் ஆகும் (தொல்காப்பியம், விளிமரபு 4).

Meanings:   அன்னாய் வாழி – mother! may you live long, வேண்டு – listen to me with desire, அன்னை – mother, நன்றும் உணங்கல கொல்லோ – they will not get too dry, will they get too dry, நின் தினையே – your millet plants, your millet field, உவக்காண் – look there, நிணம் பொதி வழுக்கின் – like meat with fat covering the top (நிணம் – கொழுப்பு, வழுக்கு – ஊன்), தோன்றும் – it appears, மழை தலை வைத்த – with the clouds on top, அவர் மணி நெடுங்குன்றே – his sapphire-colored tall mountain

ஐங்குறுநூறு 208, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி செவிலித்தாயிடம் சொன்னது
அன்னாய் வாழி! வேண்டு அன்னை! கானவர்
கிழங்கு அகழ் நெடுங்குழி மல்க வேங்கைப்
பொன் மலி புது வீத் தாஅம் அவர் நாட்டு
மணி நிற மால் வரை மறைதொறு, இவள்
அணி மலர் நெடுங்கண் ஆர்ந்தன பனியே.

Ainkurunūru 208, Kapilar, Kurinji Thinai – what the heroine’s friend said to the foster mother
Mother, may you live long!
Mother!  Please listen to me!

He’s from the country where abundant,
fresh, gold hued vēngai flowers drop
and fill the long pits that mountain
dwellers dig to remove yams.

Whenever his tall sapphire-colored
mountain is hidden from her sight,
her long, pretty, flower-like eyes are
filled with tears.

Notes:  The heroine’s friend utters these words to the foster mother, praising her, since she has worked with the family and arranged for the couple to get married.  She says the heroine does not shed tears like in the past.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – கானவர் கிழங்கு அகற்குழியை வேங்கையின் பொன்னிற மலர் பரந்து மறைக்கும் என்றது, தலைவன் நற்குடியினின்றும் தலைவியைக் களவில் கைக் கொண்டமையால் உண்டாய அலர் மொழியை நீ உட்பட நம் சுற்றத்தார் வரைவு உடன்பட்டுச் செய்த இத்திருமணமாகிய நற்செயல் மாற்றிப் பெரும் புகழாக்கிவிட்டது என்பது.   இலக்கணக் குறிப்பு:  தாஅம் – அளபெடை, அவர் – பண்டறி சுட்டு, பனியே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  கண் ஆர்ந்தன பனியே (5) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – நிரம்பின, ஒளவை துரைசாமி உரை – நீர் சொரிந்தன, தி. சதாசிவ ஐயர் உரை- நீர் நிறையப்பெற்றன.  அன்னாய் – அன்னை அன்னாய் என வந்தது, ஐ ஆய் ஆகும் (தொல்காப்பியம், விளிமரபு 4).

Meanings:  அன்னாய் வாழி – mother! may you live long, வேண்டு – listen to me with desire, அன்னை – mother, கானவர் – the forest dwellers in the mountain, கிழங்கு – yams, tubers, அகழ் நெடுங்குழி – long trenches that were dug up, big pits that are dug up, மல்க – filled, வேங்கை – kino tree, Pterocarpus marsupium, பொன் மலி – gold color and abundant, புது வீ – fresh flowers, தாஅம் – they drop, அவர் நாட்டு – in his country, மணி நிற – sapphire-colored, மால் – tall, வரை – mountain, மறைதொறு – whenever it is hidden from sight, இவள் – her, அணி மலர் – beautiful flowers, beautiful flower-like, நெடுங்கண் – long eyes, large eyes, ஆர்ந்தன பனியே – they were filled with tears

ஐங்குறுநூறு 209, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
அன்னாய் வாழி! வேண்டு அன்னை! நீ மற்று
யான் அவர் மறத்தல் வேண்டுதி ஆயின்,
கொண்டல் அவரைப் பூவின் அன்ன
வெண்தலை மா மழை சூடித்
தோன்றல் ஆனாது, அவர் மணி நெடுங்குன்றே.

Ainkurunūru 209, Kapilar, Kurinji Thinai – what the heroine said to her friend
Mother, may you live long!
Mother!  Please listen to me!

You are asking me to forget him.
How can I,
when his lofty, sapphire-hued
mountain,
adorned with huge clouds as
white as avarai flowers that
blossom when the eastern winds
blow,
does not fade away from sight?

Notes:  The hero left to earn wealth for their marriage.  The heroine is sad.  Her friend asks her to bear her pain.  The heroine responds with these words.  உள்ளுறை:  புலியூர் கேசிகன் உரை – மழை பெய்தற்குக் கால்வீழ்த்த இருட்சியால் தான் மறையப் பெறாது விளங்கித் தோன்றும் அவர் மணி நெடுங்குன்றம் என்றது, என்ன தான் நாணும் அச்சமும் கொண்டு யான் அடக்கி மறைத்தற்கு முயலினும் என் உள்ளத்துத் துயரம் என்னை நலிவிப்பதனால் புறத்தும் வெளிப்படத் தோன்றி விடுகின்றது என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  மற்று – வினை மாற்றில் வந்தது, வேண்டுதி – முன்னிலை வினைமுற்று, பூவின் – இன் சாரியை, அவர் – பண்டறி சுட்டு, அன்ன – உவம உருபு, a comparison word, நெடுங்குன்றே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  அன்னாய் – அன்னை அன்னாய் என வந்தது, ஐ ஆய் ஆகும் (தொல்காப்பியம், விளிமரபு 4).

Meanings:   அன்னாய் வாழி – mother! may you live long, வேண்டு – listen to me with desire, அன்னை – mother, நீ மற்று யான் அவர் மறத்தல் வேண்டுதி – you are asking me to forget him, ஆயின் – if so, கொண்டல் – eastern winds, அவரைப் பூவின் அன்ன – like the avarai flowers, field bean, dolichos lablab, வெண்தலை – white tops, மா மழை – huge clouds, சூடி – adorned, தோன்றல் ஆனாது – does not fade away from sight, அவர் மணி நெடுங்குன்றே – his sapphire-colored tall mountain

ஐங்குறுநூறு 210, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி செவிலித்தாயிடம் சொன்னது
அன்னாய் வாழி! வேண்டு அன்னை! நம் படப்பைப்
புலவுச் சேர் துறுகல் ஏறி, அவர் நாட்டுப்
பூக் கெழு குன்றம் நோக்கி நின்று,
மணி புரை வயங்கிழை நிலைபெறத்
தணிதற்கும் உரித்து, அவள் உற்ற நோயே.

Ainkurunūru 210, Kapilar, Kurinji Thinai – what the heroine’s friend said to the foster mother
Mother, may you live long!
Mother!  Please listen to me!

The distress of my friend
wearing bright jewels will go
down, if she stands on the
flesh-reeking boulders of our
garden,
and looks at his sapphire-hued
mountain with flowers.

Notes:  தோழி செவிலித்தாய்க்கு அறத்தொடு நின்றது.  The heroine is confined to the house.  She is depressed.  The foster mother thinks that veriyāttam needs to be performed to heal her.  The heroine’s friend utters these words, letting the foster mother know about the love affair.  புலவுச் சேர் துறுகல் (2) – உ. வே. சா உரை – புலவுச் சேர் துறுகல் என்றது யாவும் தெய்வத்தினான் ஆயினவென்று மறி முதலாயின கொன்று புலவு நாறும் என்பதாம்.  நிலைபெற (4) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – நின்று நிலைபெற, ஒளவை துரைசாமி உரை – நிற்கும் நிலைப்பெறின், அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – அணிகள் நெகிழாது அவை நின்ற நின்ற நிலையிலே நிற்பதற்கு எதுவாக.  உள்ளுறை:  புலியூர் கேசிகன் உரை – நம் படப்பைப் புலவுச் சேர் துறுகல் ஏறி அவர் நாட்டுப் பூக் கெழு குன்றம் நோக்கி நின்று என்றது, நம்முடைய தாழ்மை உணர்வை கைவிட்டு, அவருடைய உயர்வினைப் போற்றி, இவளை அவரோடு மணம் புணர்த்தலே நாம் செய்தக்கதாம் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அவர் – பண்டறி சுட்டு, வயங்கிழை – அன்மொழித்தொகை, நின்று – நிற்ப என்பது நின்று எனது திரிந்தது, நோயே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  அன்னாய் – அன்னை அன்னாய் என வந்தது, ஐ ஆய் ஆகும் (தொல்காப்பியம், விளிமரபு 4).

Meanings:   அன்னாய் வாழி – mother! may you live long, வேண்டு – listen to me with desire, அன்னை – mother, நம் படப்பை – our garden, புலவுச் சேர் துறுகல் – flesh-stinking boulders, ஏறி – climbing, அவர் நாட்டுப் பூக் கெழு குன்றம் நோக்கி – looking at his country’s mountain with flowers, நின்று – standing, மணி புரை – sapphire-like, வயங்கிழை – the young woman wearing bright jewels, நிலைபெற – to become stable, if achieved, தணிதற்கும் உரித்து – it will go down, அவள் உற்ற நோயே – the love affliction/disease that she has attained

அன்னாய் பத்து – Ten on the Mother

Poems 211 – 220 are called ‘அன்னாய் பத்து’.  They are similar to ‘அன்னாய் வாழிப் பத்து’, the previous 10 poems.   They are poems that are the words of the heroine to her friend, her friend to her, and the friend to the foster mother.

ஐங்குறுநூறு 211, குறிஞ்சித் திணை, கபிலர் – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
நெய்யொடு மயக்கிய உழுந்து நூற்றன்ன,
வயலையஞ் சிலம்பின் தலையது,
செயலையம் பகைத்தழை வாடும் அன்னாய்.

Ainkurunūru 211, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to her
Oh mother!  These lovely
leaves, of the asoka trees that
grow on the beautiful mountain
crests with vayalai vines that
look like threads made from
ulunthu flour mixed with ghee,
will wilt, if they are not worn.

Notes:  After the couple united, the hero gave a leaf garment to the heroine’s friend to give to the heroine.  The friend utters these words to the heroine, requesting her to accept it.  இலக்கணக் குறிப்பு:  உழுந்து – ஆகுபெயர், உழுத்த மாவிற்கு ஆயிற்று, அன்னாய் – விளி.  அன்னாய் – அன்னை அன்னாய் என வந்தது, ஐ ஆய் ஆகும் (தொல்காப்பியம், விளிமரபு 4).

Meanings:   நெய்யொடு மயக்கிய – mixed with ghee, mixed with oil, உழுந்து நூற்றன்ன – like ulunthu (black gram lentil) flour made into threads, வயலை – purslane vines, Portulaca quadrifida, அம் – beautiful, சிலம்பின் தலையது – on the beautiful mountain crests, செயலை – asoka tree, Saraca indica, அம் – beautiful, பகைத் தழை – changed leaves, differing leaves, வாடும் – they will wilt, அன்னாய் – oh mother, oh friend

ஐங்குறுநூறு 212, கபிலர் குறிஞ்சித் திணை – தோழி செவிலித்தாயிடம் சொன்னது
சாந்த மரத்த பூழில் எழு புகை,
கூட்டு விரை கமழும் நாடன்
அறவற்கு, எவனோ நாம் அகல்வு அன்னாய்?

Ainkurunūru 212, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to the foster mother
Oh mother!  Why did we reject
the marriage proposal from the
virtuous man, from the country
where akil wood is burned
between sandal trees,
their smoke rising up with both
fragrances?

Notes:  தோழி செவிலித்தாய்க்கு அறத்தொடு நின்றது.  The heroine’s parents who are not aware of the love affair rejected the marriage proposal from the hero.  The heroine’s friend tells the foster mother about the affair and requests the family to marry the heroine to her lover.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – சாந்த மரப் பொழில் என்றது தலைவியின் குடியை, அகில் என்றது உயர் குடித் தோன்றலாகிய தலைவனை, புகை என்றது அவன் உள்ளத்தே பொங்கியெழுந்த காதல் உணர்ச்சியை, சந்தன மரம் என்றது தலைவியை, அதன் மணம் என்றது தலைவியின் நெஞ்சத்தே கிளர்ந்து எழும் காதல் உணர்ச்சியை, கூட்டு மணம் கமழும் என்றது தலைவன் விடுத்த சான்றோர் அவ்விருவருக்கும் மணம் பேசிவந்த திருமணச் செய்தியை என்க.  இலக்கணக் குறிப்பு:  சாத்த என்றும் பாடம் உண்டு, இதனை வலித்தல் விகாரமாகக் கொள்க, மரத்த – அகரம் பன்மை உருபு, பூழில் – பூழிலினின்றும் எழுந்த புகை என ஐந்தனுருபு விரிக்க, அகல்வு – விலக்குதல், நீக்கல், தொழிற்பெயர், எவனோ – ஓகாரம் அசை, அன்னாய் – விளி.  அன்னாய் – அன்னை அன்னாய் என வந்தது, ஐ ஆய் ஆகும் (தொல்காப்பியம், விளிமரபு 4).

Meanings:   சாந்த மரத்த – between sandalwood trees, பூழில் – akil wood, eaglewood, a fragrant wood, Aquilaria agallocha, எழு புகை – smoke that rises, கூட்டு விரை கமழும் – mixed fragrance spreads, நாடன் – man from such country, அறவற்கு – to the virtuous man, எவனோ அகல்வு – why did we reject, அன்னாய் – oh mother

ஐங்குறுநூறு 213, குறிஞ்சித் திணை, கபிலர் – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
நறு வடி மாஅத்து மூக்கு இறுபு உதிர்ந்த
ஈர்ந்தண் பெரு வடுப், பாலையிற் குறவர்
உறை வீழ் ஆலியின் தொகுக்கும் சாரல்
மீமிசை நன்னாட்டவர் வரின்,
யான் உயிர் வாழ்தல் கூடும் அன்னாய்.

Ainkurunūru 213, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine said to her friend
Oh mother!  If my lover comes back
from his fine country with very tall
peaks and mountain slopes,
where wasteland dwellers collect
fragrant, wet, cool, big vadu
mangoes that drop as their stems
break,
like they collect hailstones that come
down with rain, I might be able to live.

Notes:  The heroine utters these words after hearing from her friend that the hero is coming to marry her.  நற்றிணை 6 – அத்தக் குமிழின் கொடு மூக்கு விளை கனி, நற்றிணை 24 – விளவின் ஆட்டு ஒழி பந்தின் கோட்டு மூக்கு இறுபு, நற்றிணை 372 – பெண்ணைத் தேனுடை அழி பழம் வள் இதழ் நெய்தல் வருந்த மூக்கு இறுபு அள்ளல் இருஞ் சேற்று ஆழப் பட்டென, ஐங்குறுநூறு 213 – நறு வடி மாஅத்து மூக்கு இறுபு உதிர்த்த.  மூக்கு (1) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – காம்பு.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – இற்றுவீழும் வடியினைக் குறவர் தொகுப்பர் என்றது, பாலை நிலத்தின்கண் வெம்பி வீழும் வடுக்களைத் தொகுக்கும் குறவர் போன்று நம்பெருமானும் யான் துயரத்தாலே நைந்து இறந்துபடும் எல்லைவரை வாளாவிருந்து அவ்வெல்லைக்கண் வரைதற்கு வர முயல்வாயாயினன் எனத் தலைவனை பழித்தபடியாம்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  இறுபு – செய்பு என்னும் வாய்பாட்டு வினையெச்சம், ஆலியின் – இன் ஒப்புப்பொருளில் வந்தது, ஐந்தாம் வேற்றுமை உருபு, மீமிசை – ஒருபொருட் பன்மொழி, அன்னாய் – விளி.  அன்னாய் – அன்னை அன்னாய் என வந்தது, ஐ ஆய் ஆகும் (தொல்காப்பியம், விளிமரபு 4).

Meanings:   நறு வடி – fragrant tiny green mangoes, மாவடு, மாஅத்து – of mango trees, மூக்கு இறுபு – stems breaking (மூக்கு – காம்பு, இறுபு – முறிந்து, உடைந்து), உதிர்ந்த – dropped, ஈர்ந்தண் – wet cool, பெருவடு – big tender mangoes, big immature mangoes, பாலையிற் குறவர் – men from the pālai land, men from the wasteland, உறை – rain, வீழ் – falling, ஆலியின் – like hailstones, தொகுக்கும் – they collect, they heap, சாரல் – mountain slopes, மீமிசை – very high, நன்னாட்டவர் – the man from the fine country, வரின் – if he comes, யான் உயிர் வாழ்தல் கூடும் – I might be able to live, அன்னாய் – oh mother, oh friend

ஐங்குறுநூறு 214, குறிஞ்சித் திணை, கபிலர், தோழி தலைவியிடம் சொன்னது, சிறைப்புறத்தானாக இருந்த தலைவன் கேட்கும்படி
சாரல் பலவின் கொழுந்துணர் நறும் பழம்
இருங்கல் விடர் அளை வீழ்ந்தென, வெற்பில்
பெருந்தேன் இறாஅல் கீறும் நாடன்,
பேரமர் மழைக் கண் கலிழத், தன்
சீருடை நன்னாட்டுச் செல்லும் அன்னாய்.

Ainkurunūru 214, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to her, as the hero listened nearby
Oh mother!  Your lover will go back
to his prosperous, fine country,
where huge, fragrant jackfruits
growing in clusters on the mountain
slopes fall down into the crevices
between boulders, breaking large
honeycombs,
causing your large, moist eyes to
shed tears.

Notes:  Gossip has risen in town because of the love affair between the hero and heroine.  The hero stays away for some time because of this.  The heroine is depressed.  The heroine’s friend who is aware that the hero is listening, utters these words to the heroine, hoping that the hero will change his mind and come like before.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – பலாப்பழம் வீழ்தலானே விடரகத்துள்ள அளையின் கண்ணதாகிய தேனடை சிதைதற்கிடனான நாடன் என்றது, தனது ஒழுக்கத்தாலே நம்முடைய இயற்கை நலத்தையும் அழிப்பவன் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  இறாஅல் – அளபெடை, அன்னாய் – விளி.  அன்னாய் – அன்னை அன்னாய் என வந்தது, ஐ ஆய் ஆகும் (தொல்காப்பியம், விளிமரபு 4).

Meanings:   சாரல் பலவின் – of the jackfruit trees on the mountain slope, கொழுந்துணர் – big bunches, நறும் பழம் – fragrant fruits, இருங்கல் – black/huge boulders, விடர் அளை – mountain crevices (விடர் அளை – இருபெயரொட்டு), வீழ்ந்தென – since they fall down, வெற்பில் – in the mountain, பெருந்தேன் இறாஅல் – large honey combs, கீறும் – they split, they break apart, நாடன் – the man from such country, பேரமர், பேர் அமர் – huge and calm, மழைக் கண் கலிழ – causing tears falling from your moist eyes, தன் சீருடை நன்னாட்டுச் செல்லும் – he will go to his fine country, அன்னாய் – oh mother, oh friend

ஐங்குறுநூறு 215, குறிஞ்சித் திணை, கபிலர் – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது, சிறைப்புறத்தானாக இருந்த தலைவன் கேட்கும்படி
கட்டளை அன்ன மணி நிறத் தும்பி,
இட்டிய குயின்ற துறைவயின் செலீஇயர்,
தட்டைத் தண்ணுமைப் பின்னர் இயவர்
தீங்குழல் ஆம்பலின் இனிய இமிரும்,
புதல் மலர் மாலையும் பிரிவோர்,
இதனினும் கொடிய செய்குவர் அன்னாய்.

Ainkurunūru 215, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine said to her friend, as the hero listened nearby
Oh mother!  My lover who leaves me
at evening time,
when the bush flowers are in bloom,
and sapphire-colored bees that shine
like touchstones hum sweetly like the
music of flutes that follow rattles and
thannumai drums of musicians on the
small, created bathing shore,
is capable of being even more cruel
than this.

Notes:  The hero comes to see the heroine during their day trysts.  She is sad when he leaves in the evenings and desires night trysts as well.  She utters these words to her friend one evening, aware that the hero is standing nearby.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – இயவருடைய தட்டை தண்ணுமையாகிய வல்லோசையுடைய கருவிகள் முழங்கிப் போய பின்னர்ப் புதரினின்றும் வண்டெழுந்து முரன்று அலையுமாறு அவர் ஆரவாரமுடையன கூறிச் சென்ற பின்னர் என் நெஞ்சம் இனைந்து நைகின்றது என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அன்ன – உவம உருபு, a comparison word, செலீஇயர் – இயர் ஈற்று வினையெச்சம், ஆம்பலின் – இன் ஐந்தாம் வேற்றுமை உருபு, ஒப்புப் பொருளில் வந்தது, மாலையும் – உம்மை இழிவு சிறப்பு, அன்னாய் – விளி.  அன்னாய் – அன்னை அன்னாய் என வந்தது, ஐ ஆய் ஆகும் (தொல்காப்பியம், விளிமரபு 4).

Meanings:   கட்டளை அன்ன – like the rubbing stones of goldsmiths to test gold (black granite stones), மணி நிறத் தும்பி – sapphire-colored bees, இட்டிய – small, குயின்ற – created, துறைவயின் – near the shore, செலீஇயர் – while going, தட்டை – rattles, தண்ணுமை – one-eyed big drum, பின்னர் – after that, இயவர் – musicians, தீங்குழல் – sweet flute, ஆம்பலின் – like an āmpal flute, இனிய இமிரும் – they hum sweetly, புதல் மலர் – bush flowers, மாலையும் – even in the evening, பிரிவோர் – the man  who leaves, இதனினும் கொடிய – harsher than this, செய்குவர் – he will do, அன்னாய் – oh mother, oh friend

ஐங்குறுநூறு 216, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – சிறைப்புறத்தானாக இருந்த தலைவன் கேட்கும்படி
குறுங்கை இரும்புலிக் கோள் வல் ஏற்றை,
நெடும் புதல் கானத்து, மடப் பிடி ஈன்ற
நடுங்கு நடைக் குழவி கொளீஇய, பலவின்
பழம் தூங்கு கொழு நிழல் ஒளிக்கும் நாடற்குக்,
கொய்திடு தளிரின் வாடி, நின்
மெய் பிறிது ஆதல் எவன் கொல் அன்னாய்?

Ainkurunūru 216, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to her, as the hero listened nearby
Oh mother!  Why is your body
without luster, like a plucked
tender sprout that has wilted?

Is it because of your lover
from the country where a big,
murderous male tiger with short
front legs hides in the dense shade
of a jackfruit tree bearing fruits,
and stalks a young tottering calf
of an innocent female elephant
in the forest with tall bushes?

Notes:  Happy with their secret love, the hero does not think about marriage.  The heroine is sad about it.  Her friend who is aware that the hero is standing nearby, utters these words to the heroine, to let the hero know about his cruelty and suggesting that he come and marry soon.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – புலிக் கோள் வல் ஏற்றை நெடும் புதல் கானத்து, மடப் பிடி ஈன்ற நடுங்கு நடைக் குழவி கொளீஇய பலவின் பழந்தூங்கு கொழு நிழல் ஒளிக்கும் என்பது, முகிழ்ந்துள்ள இளமை மிக்க பென்மைப் பெருநலத்தைச் செவ்வி பெறும் பொழுதெல்லாம் பற்றி நுகர்தற் பொருட்டே இனிய வஞ்சக மொழிகளைப் போர்வையாகக் கொண்டு இக்களவொழுக்கத்தின் ஊடே மறைந்திருக்கின்றானல்லது வரைந்து கொண்டு அறவாழ்வு நடத்துதலில் கருத்திலன், அவன் பொருட்டு நீ வருந்துதலாற் பயனில்லை என்பது.  நெடும்புதற் கானம் தலைவியின் குடிக்கும், மடப்பிடி தலைவிக்கும், அஃதீன்ற குழவி தலைவியின்பாற் பருவங்கொண்டுள்ள பெண்மை நலத்திற்கும், பழம் அவன் இனிய வஞ்சக மொழிக்கும் ஒளித்தல் களவொழுக்கத்தே கரந்து திரிதற்கும் உவமையாக நுண்ணிதிற் கண்டு கொள்க.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கொளீஇய – செய்யிய என்னும் வாய்பாட்டு வினையெச்சம், தளிரின் – இன் ஐந்தாம் வேற்றுமை உருபு, ஒப்புப் பொருளில் வந்தது, கொல் – அசைநிலை, an expletive, அன்னாய் – விளி.  அன்னாய் – அன்னை அன்னாய் என வந்தது, ஐ ஆய் ஆகும் (தொல்காப்பியம், விளிமரபு 4).

Meanings:   குறுங்கை – short front legs, இரும்புலி – big  tiger, கோள்வல் ஏற்றை – a murderous male, நெடும் புதல் கானத்து – in the forest with tall bushes, மடப்பிடி – an innocent female elephant, a young female elephant, ஈன்ற – gave birth, நடுங்கு நடைக் குழவி – a calf with trembling walk, கொளீஇய – to seize, to kill, பலவின் – of a jackfruit tree, பழம் தூங்கு – fruits hanging, கொழு நிழல் – heavy shade, dense shade, ஒளிக்கும் – it hides, it stalks, நாடற்கு – for the man the country, கொய்திடு தளிரின் – like a plucked delicate sprout, வாடி – wilted, நின் மெய் – your body, பிறிது ஆதல் – changing, becoming different, losing luster, எவன் – what is the reason, why, கொல் – அசைநிலை, அன்னாய் – oh mother, oh friend

ஐங்குறுநூறு 217, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
பெருவரை வேங்கைப் பொன் மருள் நறு வீ
மான் இனப் பெருங்கிளை மேயல் ஆரும்,
கானக நாடன் வரவும், இவண்
மேனி பசப்பது எவன் கொல் அன்னாய்?

Ainkurunūru 217, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to her
Oh mother!  Why does your body
grow sallow even after your man
from the forest country, where
big deer herds graze on fragrant
golden flowers of vēngai trees
on the tall mountains, has come?

Notes:  The hero who went to earn wealth for married life has returned.  The heroine’s friend lets the heroine know about it.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – மானும் அதன் இனமாகிய சுற்றமும் வேங்கைப் பொன்மலரைத் தின்னும் என்றது, இனி நின்னோடு கூடி யாங்களும் சுற்றமும் தலைவன் நின்னை வரைந்து கொண்டு இல்லறம் நிகழ்த்துங்கால் உண்டு மகிழ்ந்திருப்போம் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  மருள் – உவம உருபு, a comparison word, மேயல் – தொழிற்பெயர் (அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை), ஆகுபெயர் உணவிற்கு (பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை), கொல் – அசைநிலை, an expletive, அன்னாய் – விளி.  அன்னாய் – அன்னை அன்னாய் என வந்தது, ஐ ஆய் ஆகும் (தொல்காப்பியம், விளிமரபு 4).

Meanings:   பெரு வரை – lofty mountains, huge mountains, வேங்கை – kino trees, Kino Tree, Pterocarpus marsupium, பொன் மருள் – like gold, நறு வீ – fragrant flowers, மான் இனப் பெருங்கிளை – big herds of deer families, மேயல் ஆரும் – they eat their food, கானக நாடன் – the man from the forest country, வரவும் – when he comes, இவண் – here, மேனி பசப்பது எவன் கொல் – why does your body grow sallow oh friend அன்னாய் – oh mother, oh friend

ஐங்குறுநூறு 218, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
நுண் ஏர் புருவத்த கண்ணும் ஆடும்,
மயிர் வார் முன் கை வளையும் செறூஉம்,
களிறு கோள் பிழைத்த கதஞ்சிறந்து எழு புலி
எழுதரு மழையின் குழுமும்
பெருங்கல் நாடன், வருங்கொல் அன்னாய்.

Ainkurunūru 218, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to her
Oh mother!  My left eye with
a fine, pretty brow twitches.
The bangles on my forearm
with fine hair have become
tight.

These omens tell me that your
lover from the country with tall
mountains,
where a very enraged tiger that
lost its prey elephant rises up
and roars like rising clouds,
will come back to marry you.

Notes:  The hero’s family approached the heroine’s family to arrange a wedding.  Not knowing about their daughter’s love affair, the family refuse the alliance.  The heroine is unable to bear her pain.  Her friend consoles her saying that the hero will come soon and marry her.  கண்ணும் ஆடும் (1)  – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – ஈண்டுக் குறிப்பால் இடதுகண் மேல் நின்றது, ஒளவை துரைசாமி உரை – மகளிர்க்கு இடக்கண் துடித்தல் நன்னிமித்தமாகலின் ‘கண்ணும் ஆடும்’ என்றார்.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – களிறுகோள் பிழைத்தமையால் கதஞ்சினந்து எழுபுலி முழங்கும் என்றது, நம் சுற்றத்தார் வரைவு மறுத்தலானே ஊக்கஞ்சிறந்து முன்னையினும் பன்மடங்கு முயன்று நம் சுற்றத்தாரை உடம்படுவித்துக் கொண்டு வரைவொடு வருவான் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  செறூஉம் – அளபெடை, எழுபுலி – வினைத்தொகை, எழுதரு மழை – வினைத்தொகை, மழையின் – இன் ஐந்தாம் வேற்றுமை உருபு, ஒப்புப் பொருளில் வந்தது, கொல் – அசைநிலை, an expletive, அன்னாய் – விளி.  அன்னாய் – அன்னை அன்னாய் என வந்தது, ஐ ஆய் ஆகும் (தொல்காப்பியம், விளிமரபு 4).

Meanings:   நுண் ஏர் புருவத்த – with delicate beautiful eyebrows, கண்ணும் ஆடும் – eyes twitch (left eye twitches),  மயிர் வார் முன் கை – forearms with fine hair, வளையும் செறூஉம் – bangles have become tight, களிறு – a male elephant, கோள் பிழைத்த – escaped death, escaped being seized, கதம் சிறந்து எழு புலி – very angry tiger that rose up, எழுதரு மழையின் – like the rising clouds, குழுமும் – it roars, பெருங்கல் நாடன் – the man from the  country with huge mountains, வரும் கொல் – he will come, அன்னாய் – oh mother, oh friend

ஐங்குறுநூறு 219, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
கருங்கால் வேங்கை மாத்தகட்டு ஒள் வீ,
இருங்கல் வியல் அறை வரிப்பத் தாஅம்
நன் மலை நாடன் பிரிந்தென,
ஒண்ணுதல் பசப்பது, எவன் கொல் அன்னாய்?

Ainkurunūru 219, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to her
Oh mother!  Why does your
shiny forehead turn pale,
when the man from the
country with fine mountains,
where the big-petaled, bright
flowers of vēngai trees with
big trunks drop on huge rocks
in the huge mountains,
creating patterns, leaves you?

Notes:  The hero has gone to earn wealth for their marriage.  The heroine is sad.  Her friend utters these words to insist that she should be patient and bear the separation. உள்ளுறை:  ஒளவை துரைசாமி உரை – வேங்கையின் மலர் வியல் அறைக்கண் பரக்கும் என்றது, நீ பசப்பது புறத்தார்க்குப் புலனாகி ஊரெங்கும் அலராய் விடும் எனத் தோழி உரைத்தவாறு.  பழைய உரைக்காரர், வேங்கையின் ஒள் வீ வியல் அறைக்கண் பரப்பது போலத் தான் நின்னை வரைவுமாற்றால் தன் பெருமை நலம் ஊரறியச் செய்வன் என்ற கருத்துப்பட உரைத்தார்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  தாஅம் – அளபெடை, அன்னாய் – விளி, கொல் – அசைநிலை, an expletive.  அன்னாய் – அன்னை அன்னாய் என வந்தது, ஐ ஆய் ஆகும் (தொல்காப்பியம், விளிமரபு 4).

Meanings:   கருங்கால் வேங்கை – kino trees with big/sturdy/dark colored trunks, Kino Tree, Pterocarpus marsupium, மாத் தகட்டு – with big petals, ஒள் வீ – bright flowers, இருங்கல் – dark mountain, huge mountain, வியல் அறை – big rocks, boulders, வரிப்பத் தாஅம் – they spread decorating, நன் மலை நாடன் – the man from the country with fine mountains, the lord of the country with fine mountains, பிரிந்தென – since he separated, when he separated, ஒள் நுதல் – bright forehead, பசப்பது எவன் கொல் – why does it become pale, அன்னாய் – oh mother, oh friend

ஐங்குறுநூறு 220, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி செவிலித்தாயிடம் சொன்னது
அலங்கு மழை பொழிந்த அகன் கண் அருவி,
ஆடு கழை அடுக்கத்து இழிதரு நாடன்
பெருவரை அன்ன, திரு விறல் வியன் மார்பு
முயங்காது கழிந்த நாள், இவள்
மயங்கிதழ் மழைக் கண் கலிழும் அன்னாய்.

Ainkurunūru 220, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to the foster mother
Oh mother!  Her moist eyes that are
like lovely flower petals, will shed tears
if she passes days without embracing
her handsome, victorious lover with a
mountain-like chest, the lord of the
country with mountains,
where shifting clouds pour rain,
and wide waterfalls cascade down the
mountain slopes with swaying bamboo.

Notes:  தோழி செவிலித்தாய்க்கு அறத்தொடு நின்றது.  தொல். பொருளியல் 12 – எளித்தல், ஏத்தல், வேட்கை உரைத்தல், கூறுதல், உசாதல், ஏதீடு தலைப்பாடு, உண்மை செப்புங் கிளவியொடு, தொகைஇ எழு வகைய என்மனார் புலவர் – உண்மை செப்புங் கிளவி இங்குப் பொருந்தும்.  The heroine’s family has been getting marriage proposals from others for their daughter.  The heroine is sad.  Her friend utters these words to the foster mother to let her know that the heroine is in love with the hero.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – மழைபொழியத் தோன்றிய அகன்ற அருவிகள் அடுக்கத்திடையே இழியும் நாடன் என்றது, தலைவன் புரிந்த தலையளியால் உயிர் வாழ்கின்றாள் என்றும், நொதுமலர்க்கு வரைவு உடன்படின் உயிர்வாழாள் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அலங்கு மழை, ஆடு கழை – வினைத்தொகைகள், அன்ன – உவம உருபு, a comparison word, அன்னாய் – விளி.  அன்னாய் – அன்னை அன்னாய் என வந்தது, ஐ ஆய் ஆகும் (தொல்காப்பியம், விளிமரபு 4).  மயங்கிதழ் (5) –  ஒளவை துரைசாமி உரை – இணையொத்த மலர் இதழ், தி. சதாசிவ ஐயர் உரை – வாடுகின்ற பூ இதழ்.

Meanings:   அலங்கு மழை பொழிந்த – moving clouds poured rain, swaying clouds poured rain, அகன் கண் அருவி – wide waterfalls, ஆடு கழை அடுக்கத்து – from the mountain ranges with swaying bamboo, இழிதரு – cascading down, நாடன் – of the man from the country, பெரு வரை அன்ன – like huge mountains, திரு விறல் – beautiful and victorious, வியன் மார்பு – wide chest, முயங்காது கழிந்த நாள் – the days passed without embracing, இவள் – her, மயங்கு இதழ் – resembling awesome petals, fading petals, equal flower petals, close petals, மழைக்கண் – wet eyes, கலிழும் – will shed tears, அன்னாய் – oh mother

அம்ம வாழிப் பத்து – May you Live Long my Friend

Songs 221 – 230 are called ‘அம்ம வாழிப் பத்து’ and these are the words of the heroine to her friend, and her friend to the heroine.

ஐங்குறுநூறு 221, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது, சிறைப்புறத்தானாக இருந்த தலைவன் கேட்கும்படி
அம்ம வாழி தோழி! காதலர்,
பாவை அன்ன என் ஆய் கவின் தொலைய,
நன் மா மேனி பசப்பச்,
‘செல்வல்’ என்ப, தம் மலைகெழு நாடே.

Ainkurunūru 221, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine said to her friend, as the hero listened nearby
May you live long, oh friend!
Listen!  My lover says he’s
returning to his country with
mountains.  If he goes, I will lose
my doll-like, fine beauty.  My
pretty, dark body will turn pale.

Notes:  The hero tells the heroine that he will go on a quest to earn wealth for their marriage.  He asks her to bear the separation pain.  The heroine utters these words to her friend, knowing that the hero is nearby.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – மலைகெழு நாடு என்றது, அந்நாட்டிற்குப் போகும் அவர் அம்மலை போன்று ஆண்டே நிலைபெற்றுவிடாமே வருதல் வேண்டும் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அம்ம – கேட்பித்தல் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle which means ‘listen’, வாழி – அசைநிலை, an expletive, அன்ன – உவம உருபு, a comparison word, மா – மாந்தளிரைக் குறித்தலின் ஆகுபெயர், செல்வல் – தன்மை ஒருமை வினைமுற்று, நாடே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  ஆய் கவின் (2) –  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – பலராலும் ஆராயப்படுகின்ற பேரழகு, உ. வே. சாமிநாதையர் உரை – மெலிந்த அழகு.

Meanings:   அம்ம – listen to me, வாழி – may you live long, தோழி – oh friend, காதலர் – lover, பாவை அன்ன – like a doll, என் ஆய் கவின் – my fine beauty, my beauty that is analyzed by others, தொலைய – to be lost, நன் மா மேனி – fine dark body, பசப்ப – to become sallow, to become pale, செல்வல் என்ப – ‘I will leave’ he says, தம் மலைகெழு நாடே – to his country with mountains

ஐங்குறுநூறு 222, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது, சிறைப்புறத்தானாக இருந்த தலைவன் கேட்கும்படி
அம்ம வாழி தோழி! நம் ஊர்
நளிந்து வந்து உறையும் நறும் தண் மார்பன்,
இன்னினி வாராமாறு கொல்,
சில் நிரை ஓதி என் நுதல் பசப்பதுவே?

Ainkurunūru 222, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine said to her friend, as the hero listened nearby
May you live long, oh friend!

My forehead draped with soft,
thick hair has turned pale.

It is because the man wearing
a fragrant, cool garland,
who used to come often and stay
in our town,
does not come here any longer?

Notes:  ‘நின் நுதல் பசத்தற்குக் காரணம் என்ன?’ என்ற தோழிக்குத் தலைமகள் சொல்லியது.  The hero and heroine meet during their day trysts and night trysts.  Then the hero is unable to come and see her for a while.  The heroine is unable to bear this temporary separation.  One day when she saw the hero come and stand nearby, she utters these words to her friend, as a way of letting the hero know of her situation.  சில் நிரை ஓதி (4) – தலைவி தன் கூந்தலைப் பற்றிக் கூறியதாகக் கொள்ளலாம்.  அல்லது தோழியைச் ‘சில் நிரை ஓதி’ என்று அழைத்ததாகவும் கொள்ளலாம்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அம்ம – கேட்பித்தல் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle which means ‘listen’, வாழி – அசைநிலை, an expletive, நளி – செறிவுப் பொருள் தரும் உரிச்சொல், மாறு – ஏதுப்பொருள் (காரணப் பொருள்) தரும் இடைச்சொல், a particle signifying reason, கொல் – அசைநிலை, an expletive, பசப்பதுவே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  இன்இனி (3) – ஒளவை துரைசாமி உரை – இனி இனி, ‘வல்லெழுத்து மிகினும் மானம் இல்லை, ஒல்வழி அறிதல் வழக்கத்தான (தொல்காப்பியம், உயிர் மயங்கியல் 44) என்பதனுள் ‘வழக்கத்தான்; என்றதனால் இகரம் கெடுத்து, ‘குறியதன் முன்னர்த் தன் உருபு இரட்டலும் (தொல்காப்பியம், தொகை மரபு 18) என்றதனால் இன்இனி என முடித்துக் காட்டலும் ஒன்று.

Meanings:   அம்ம – listen to me, வாழி – may you live long, தோழி – oh friend, நம்மூர் – our town, நளிந்து வந்து – coming often, உறையும் – staying, நறும் தண் மார்பன் – the man with a fragrant and cool chest, இனி இனி வாராமாறு கொல் – it is because he does not come now, சில் நிரை ஓதி – soft full hair, என் நுதல் பசப்பதுவே – my forehead has turned pale

ஐங்குறுநூறு 223, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
அம்ம வாழி தோழி! நம் மலை
வரை ஆம் இழியக், கோடல் நீடக்,
காதலர்ப் பிரிந்தோர் கையற நலியும்,
தண் பனி வடந்தை அச்சிரம்
முந்து வந்தனர், நம் காதலோரே.

Ainkurunūru 223, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to her
May you live long, my friend!
Listen!  Your lover has come before
the early dew season, when the cold,
dewy northern winds that cause grief
to separated lovers, blow.

He has arrived, before the kānthal
flowers with long petals have bloomed
and waters come crashing down
the mountains as waterfalls.

Notes:  The hero went on a quest to earn wealth for the couple’s married life.  He succeeded in his effort and arrived to marry her.  The heroine’s friend announces the good news to her.  கோடல் நீட (2) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் – ‘செங்காந்தளின் நீண்ட இதழ்கள் மலர’,  ஒளவை துரைசாமி – ‘காந்தள் வளர்ச்சியுறாநிற்பவே’.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அம்ம – கேட்பித்தல் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle which means ‘listen’, வாழி – அசை நிலை, an expletive, இழிய – செய என்னும் வாய்பாட்டு எச்சம், நீட – செய என்னும் வாய்பாட்டு எச்சம், கையற – ஏதுப்பொருள் தரும் செயவென் எச்சம், காதலோரே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   அம்ம – listen to me, வாழி – may you live long, தோழி – oh friend, நம் மலை – our mountain, வரை ஆம் – mountain waters, mountain waterfalls, இழிய – flowing down, கோடல் நீட – glory lily blossoming in abundance, glory lily flowers blossoming with long petals, காதலர்ப் பிரிந்தோர் – those who are separated from lovers, கையற நலியும் – suffering with helpless pain, தண் பனி வடந்தை – the cold dewy northern winds, அச்சிரம் – the early dew season, முந்து வந்தனர் – he came before that, நம் காதலோரே – your lover

ஐங்குறுநூறு 224, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது, சிறைப்புறத்தானாக இருந்த தலைவன் கேட்கும்படி
அம்ம வாழி தோழி! நம் மலை
மணி நிறங் கொண்ட மா மலை வெற்பில்,
துணி நீர் அருவி நம்மோடு ஆடல்
எளிய மன்னால் அவர்க்கு, இனி
அரிய ஆகுதல், மருண்டனென் யானே.

Ainkurunūru 224, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine said to her friend, as the hero listened nearby
May you live long, my friend!
Listen!  It used to be so easy for
him to play with us in the clear
waterfalls cascading down the
slopes of his tall, sapphire-hued
mountain.

I worry that it will become rare.

Notes:  The heroine has been confined to her house by her family.  Aware that the hero is standing nearby, she utters these words to her friend, to let the hero know of her situation.  She is suggesting that he come and marry her soon.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அம்ம – கேட்பித்தல் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle which means ‘listen’, வாழி – அசை நிலை, an expletive, மன்னால் – மன் கழிவுப்பொருள் உணர்த்தும் இடைச்சொல், ஆல் அசைநிலை, an expletive, யானே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  மன் – கழிவே ஆக்கம் ஒழியிசைக் கிளவி என்று அம் மூன்று என்ப மன்னைச் சொல்லே (தொல்காப்பியம், இடையியல் 4).

Meanings:   அம்ம – listen to me, வாழி – may you live long, தோழி – oh friend, நம் மலை – our mountain, மணி நிறம் கொண்ட – with sapphire color, மா மலை – huge mountain, வெற்பில் – on the mountain slopes, துணி நீர் அருவி – waterfalls with clear water, நம்மோடு ஆடல் – playing with us, எளிய – it was easy, மன் – அசை, an expletive, ஆல் – ஓர் அசைச்சொல், an expletive, அவர்க்கு – for him, இனி அரிய ஆகுதல் – it will become rare now, மருண்டனென் யானே – I am bewildered, I am greatly confused

ஐங்குறுநூறு 225, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
அம்ம வாழி தோழி! பைஞ்சுனைப்
பாசடை நிவந்த பனி மலர்க் குவளை
உள் அகம் கமழும் கூந்தல், மெல்லியல்,
ஏர் திகழ் ஒண்ணுதல் பசத்தல்,
ஓரார் கொல், நம் காதலோரே?

Ainkurunūru 225, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to her
May you live long, my friend!
Listen!  Does your lover
think about your tenderness,
your hair with the fragrance of the
insides of cool, blue waterlilies
rising above the leaves in the fresh
springs, and your beautiful, bright
forehead that has turned yellow?

Do not worry!  He will come soon
and marry you.

Notes:  The hero was happy with their secret love and did not think about marriage.  The heroine’s friend urged him to come and marry the heroine.  He left on a quest to earn wealth.  The heroine is sad.  The friend utters these words to console her.   இலக்கணக் குறிப்பு:  அம்ம – கேட்பித்தல் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle which means ‘listen’, உள் அகம் – இருபெயரொட்டு பண்புத்தொகை, வாழி – அசைநிலை, an expletive, காதலோரே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   அம்ம – listen to me, வாழி – may you live long, தோழி – oh friend, பைஞ்சுனை – fresh spring, பாசடை நிவந்த – rising above the green leaves, பனி மலர்க் குவளை – blue waterlilies, உள் அகம் – inside, கமழும் கூந்தல் – hair with the fragrance, மெல்லியல் – delicate nature, ஏர் திகழ் – beautifully shining, ஒண்ணுதல் – bright forehead, பசத்தல் – becoming yellow, ஓரார் கொல் – does he not consider, நம் காதலோரே – your lover

ஐங்குறுநூறு 226, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
அம்ம வாழி தோழி! நம் மலை
நறும் தண் சிலம்பின் நாறு குலைக் காந்தள்
கொங்கு உண் வண்டின் பெயர்ந்து, புற மாறி, நின்
வன்புடை விறல் கவின் கொண்ட
அன்பிலாளன், வந்தனன் இனியே.

Ainkurunūru 226, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to her
May you live long, oh friend!
The man who is like a bee that
flits around drinking honey
from the clusters kānthal
blossoms that bloom on our
mountain slopes, has come back
again.

This man without kindness has
controlled your victorious, strong
beauty.

Notes:  The hero left on a quest to earn wealth for their marriage.  The heroine was sad.  He achieved his goal and came to marry the heroine.  The heroine’s friend who saw him arrive, utters these words to the heroine.   இலக்கணக் குறிப்பு:  அம்ம – கேட்பித்தல் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle which means ‘listen’, வாழி – அசை நிலை, an expletive, வண்டின் – இன் ஐந்தாம் வேற்றுமை உருபு, ஒப்புப் பொருளில் வந்தது, இனியே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   அம்ம – listen to me, வாழி – may you live long, தோழி – oh friend, நம் மலை – our mountain, நறும் – fragrant, தண் – cool, சிலம்பின் – of the mountain slopes, நாறு குலைக் காந்தள் – fragrant clusters of glory lilies, கொங்கு உண் வண்டின் பெயர்ந்து – moving around like a honey drinking bee, moving around like a pollen eating bee, புறமாறி – moves around and changes places, நின் – your, வன்புடை – with strength, விறல் – victorious, கவின் கொண்ட – with beauty, அன்பிலாளன் – the man without kindness, வந்தனன் இனியே – he has come back now

ஐங்குறுநூறு 227, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது, சிறைப்புறத்தானாக இருந்த தலைவன் கேட்கும்படி
அம்ம வாழி தோழி! நாளும்
நன்னுதல் பசப்பவும், நறுந்தோள் ஞெகிழவும்,
ஆற்றலம் யாம் என மதிப்பக் கூறி,
நப்பிரிந்து உறைந்தோர் மன்ற, நீ
விட்டனையோ, அவர் உற்ற சூளே?

Ainkurunūru 227, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to her, as the hero listened nearby
May you live long, oh friend!
Listen!
Knowing that we could not be
consoled, he uttered honorable
words to us before leaving and
has stayed away for many days,
causing your fine forehead to
become pale, and your fragrant
arms to become thin.
Do you not trust the promise he
made?

Notes:  The heroine’s friend utters these words to the heroine who is worried since he did not come to see her for a few days.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அம்ம – கேட்பித்தல் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle which means ‘listen’, வாழி – அசைநிலை, an expletive, மன்ற – தேற்றப்பொருளில் வரும் இடைச்சொல், a particle which implies certainty, சூளே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive, நப்பிரிந்து – நம்பிரிந்து என்றது நப்பிரிந்து என்றானது வலித்தல் விகாரம்.  மன்ற – மன்றவென் கிளவி தேற்றஞ் செய்யும் (தொல்காப்பியம், இடையியல் 17).

Meanings:   அம்ம – listen to me, வாழி – may you live long, தோழி – oh friend, நாளும் – for days, நல் நுதல் பசப்பவும் – fine forehead to become pale, நறுந்தோள் ஞெகிழவும் – and fragrant arms to get thin, ஆற்றலம் யாம் என – thinking that we could not be consoled, மதிப்பக் கூறி – stating honorably, நம்பிரிந்து உறைந்தோர் – the man who has stayed away from us, மன்ற – certainly, நீ – you, விட்டனையோ – have you let go, do you not trust, அவர் உற்ற சூளே – the promise that he made

ஐங்குறுநூறு 228, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது, செவிலித்தாய் கேட்கும்படி
அம்ம வாழி தோழி! நம்மூர்
நிரந்து இலங்கு அருவிய நெடுமலை நாடன்,
இரந்து குறையுறாஅன் பெயரின்,
என்னாவது கொல், நம் இன் உயிர் நிலையே?

Ainkurunūru 228, Kapilar, Kurinji Thinai, What the heroine’s friend said to her, as the foster mother listened nearby
May you live long, oh friend!
Listen!  If the man from the
country with tall mountains with
bright, full waterfalls, moves away
from our town since his request has
been refused,
what will happen to our sweet lives?

Notes:  The hero’s family came up  with a marriage proposal.  The heroine’s family, which is not aware of the love affair, rejected the proposal.  The heroine’s friend utters these words letting the foster mother know of the love situation.  She is requesting that the family arrange the couple’s marriage soon.  உள்ளுறை:  புலியூர் கேசிகன் உரை – நிரந்து இலங்கு அருவிய நெடு மலை நாடன் என்றது, சேர்ந்தாருடன் இடையறாத நட்பினையுடையவன் என்பதாம்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அம்ம – கேட்பித்தல் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle which means ‘listen’, வாழி – அசைநிலை, an expletive, குறையுறாஅன் – முற்றெச்சம், பெயரின் – செயின் என்னும் வாய்பாட்டு வினையெச்சம், கொல் – ஐயப்பொருட்டு வந்த இடைச்சொல், a particle implying doubt, நிலையே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   அம்ம – listen to me, வாழி – may you live long, தோழி – oh friend, நம்மூர் – our town, நிரந்து – without a break, continuous, இலங்கு அருவிய – with bright waterfalls, நெடு மலை – tall mountains, நாடன் – man from such country, இரந்து – requesting, pleading, குறையுறாஅன் – his requests have not been granted, his complaints not resolved, பெயரின் – if he moves away, என் ஆவது கொல் நம் இன் உயிர் நிலையே – what will happen to our sweet lives

ஐங்குறுநூறு 229, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
அம்ம வாழி தோழி! நாம் அழப்
பன்னாள் பிரிந்த அறன் இலாளன்,
வந்தனனோ மற்று இரவில்?
பொன் போல் விறல் கவின் கொள்ளும், நின் நுதலே.

Ainkurunūru 229, Kapilar, Kurinji Thinai What the heroine’s friend said to her
May you live long, oh friend!
Listen!  Did your unkind lover who
left us for many days causing us to
cry, come here last night?
Your forehead has attained great
beauty, glowing like gold!

Notes:  The hero went on a quest to earn wealth for their marriage.  The heroine becomes sad during the separation.  Finally, when she finds out that the hero has returned to marry her, she is very happy.  Her friend utters these words to her, pretending like she is not aware of the hero’s return.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அம்ம – கேட்பித்தல் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle which means ‘listen’, வாழி – அசைநிலை, an expletive, அறன் – அறம் என்பதன் போலி, வந்தனனோ – ஓ வினா, question, மற்று – அசைநிலை, an expletive, நுதலே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   அம்ம – listen to me, வாழி – may you live long, தோழி – oh friend, நாம் அழ – making us cry, பன்னாள் பிரிந்த – separated for many days, அறன் இலாளன் – the man without kindness, வந்தனனோ – did he come, மற்று – asai, இரவில் – at night, பொன் போல் – like gold, விறல் கவின் கொள்ளும் – has attained victorious beauty, நின் நுதலே – your forehead

ஐங்குறுநூறு 230, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
அம்ம வாழி தோழி! நம்மொடு
சிறு தினைக் காவலன் ஆகிப், பெரிது நின்
மென்தோள் ஞெகிழவும், திரு நுதல் பசப்பவும்,
பொன் போல் விறல் கவின் தொலைத்த
குன்ற நாடற்கு, அயர்வர் நன் மணனே.

Ainkurunūru 230, Kapilar, Kurinji Thinai, What the heroine’s friend said to her
May you live long, my friend!
Listen!
Our family will arrange a good
ceremony for you to marry the
lord of the mountains,
who joined us to guard our field
with tiny-millet,
and caused your delicate arms to
become very thin,
your beautiful forehead to become
pale,
and your gold-like, victorious
beauty to be ruined.

Notes:  The hero sends his family elders to the heroine’s family to request the hand of their daughter.  The heroine worried that her family might not agree to this wedding.  Her friend who witnessed the arrangements going well, utters these words to the heroine.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அம்ம – கேட்பித்தல் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle which means ‘listen’, வாழி – அசைநிலை, an expletive, ஞெகிழ்வு – நெகிழ்வு என்பதன் போலி, மணனே – மணன் மணம் என்றதன் போலி, ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   அம்ம – listen to me, வாழி – may you live long, தோழி – oh friend, நம்மொடு – with us, சிறு தினைக் காவலன் ஆகி – he guarded our field with tiny millet, பெரிது – greatly, நின் – your, மென்தோள் – delicate arms, ஞெகிழவும் – and to become thin, திரு நுதல் – beautiful forehead, பசப்பவும் – and to become pale, பொன்  போல் – gold like, விறல் – victorious, கவின் – beauty, தொலைத்த – caused to lose, குன்ற நாடற்கு – to the man from the mountain country, அயர்வர் – they will perform,  நன் மணனே – a good marriage ceremony

‘தெய்யோப் பத்து – Ten on ‘theyyo’

This set is called ‘தெய்யோப் பத்து’.  All the poems in this set are spoken by the heroine’s friend.  Except for poem 235, all of them are addressed to the hero.  Poem 240 is in a post-marital setting.  தெய்யோ– உ. வே. சா உரை – தெய்ய அசைநிலை இடைச்சொல் தெய்யோ எனத் திரிந்தது, அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – தெய்யோ என்பது தெய்ய என்னும் அசையின் ஈறு திரிந்த வடிவம், ஒளவை துரைசாமி உரை – தெய்யோ என்பது ‘தம் ஈறு திரிதலும்’ (தொல்காப்பியம், சொல்லதிகாரம், இளம்பூரணர் 246) என்பதனால் திருந்தி வந்த தெய்ய என்னும் இடைச்சொல்; அசைநிலை, தி. சதாசிவ ஐயர் உரை – அசைநிலை.  தெய்ய என்னும் சொல் உடைய பாடல்கள் (யாவும் தோழியின் கூற்றாகவே உள்ளன) – அகநானூறு 60, 100, 182, 220, 240, 310, 360, 370, நற்றிணை 35, 67, 214, 230, 267, 323, 331, குறுந்தொகை 81, 345.  தெய்ய என்னும் சொல் தொல்காப்பியத்தில் இல்லை. இது பழைய உரை ஆசிரியர்களால் ‘கிளந்த அல்ல வேறுபிற தோன்றினும் கிளந்தவற்றியலான் உணர்ந்தனர் கொளலே’ (தொல்காப்பியம் சொல் 298) என்ற விதியின் கீழ்க் காட்டப்படுகின்றது.

ஐங்குறுநூறு 231, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
யாங்கு வல்லுநையோ ஓங்கல் வெற்ப,
இரும் பல் கூந்தல் திருந்திழை அரிவை,
திதலை மாமை தேயப்,
பசலை பாயப், பிரிவு தெய்யோ?

Ainkurunūru 231, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Oh lord of the lofty mountains!
How are you able to leave her
behind, this woman with fine jewels
and thick black hair, her dark beauty
with pallor spots ruined, and paleness
spreading on her body?

Notes:  The hero did not come to see the heroine for a few days since gossip had risen in town.  The heroine’s friend utters these words to him, accusing him of causing agony to the heroine.  இலக்கணக் குறிப்பு:  வல்லுநையோ – முற்றுவினைத் திரிசொல், ஓகாரம் அசைநிலை, தெய்யோ – தெய்ய என்னும் அசையின் ஈறு திரிந்த வடிவம்.

Meanings:   யாங்கு வல்லுநையோ – how are able to do this, ஓங்கல் வெற்ப – oh lord of the lofty mountains, இரும் பல் கூந்தல் – dark thick hair, திருந்திழை – perfect jewels, அரிவை – young woman, திதலை – yellow spots, மாமை தேய – her dark beauty to be ruined, பசலை பாய – sallow to spread, பிரிவு – separation, தெய்யோ – தெய்ய என்னும் அசையின் ஈறு திரிந்த வடிவம், a modified expletive

ஐங்குறுநூறு 232, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
போது ஆர் கூந்தல் இயல் அணி அழுங்க,
ஏதிலாளனை நீ பிரிந்ததற்கே,
அழல் அவிர் மணிப் பூண் நனையப்,
பெயல் ஆனா என் கண்ணே தெய்யோ.

Ainkurunūru 232, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Since you left her, you have
become a stranger to us.

The natural beauty of my friend
with flower-adorned hair is ruined.
My eyes have not stopped crying
and my jewels with fire-like,
gleaming gems are drenched.

Notes:  The hero did not come for a few days to see the heroine.  When he came, he asked the heroine’s friend about how the heroine was doing.  The heroine’s friend replies with these words.  இலக்கணக் குறிப்பு:  போது ஆர் கூந்தல் – அன்மொழித்தொகை, ஏதிலாளனை – ஐகாரம் சாரியை, பிரிந்ததற்கே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive, கண்ணே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive, தெய்யோ – தெய்ய என்னும் அசையின் ஈறு திரிந்த வடிவம்.

Meanings:   போது ஆர் கூந்தல் – woman wearing flowers on her hair, இயல் அணி – natural beauty, அழுங்க – to be ruined, ஏதிலாளனை நீ – you are a stranger, நீ பிரிந்ததற்கே – because you left, அழல் அவிர் – fire like bright, மணிப் பூண் – jewels with gems, நனைய – becoming wet, பெயல் ஆனா என் கண்ணே – my eyes have not stopped crying, தெய்யோ – தெய்ய என்னும் அசையின் ஈறு திரிந்த வடிவம், a modified expletive

ஐங்குறுநூறு 233, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
வருவை அல்லை, வாடை நனி கொடிதே,
அரு வரை மருங்கின் ஆய் மணி வரன்றி
ஒல்லென இழிதரும் அருவி, நின்
கல் உடை நாட்டுச் செல்லல் தெய்யோ.

Ainkurunūru 234, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Do not go back to your
country with mountains,
where roaring waterfalls
cascade down the slopes
that are harsh to scale,
bringing with them lovely
gems.
You will not come back
soon.  The northern winds
are harsh.

Notes:  The hero said he would not be able to come and see the heroine for a few days since he has to work on certain matters for the marriage and that he would come and marry her after that.  The heroine’s friend lets him know that she will not be able to bear even a few days of separation.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – போந்த பொருள் நின்னாட்டு அருவி விரைந்து மணிவரன்றி ஆரவாரத்தோடு வீழுமாறு போல நீயும் வரைதற்கு வேண்டும் பொருளை விரைந்து ஈட்டிக் கொண்டு ஆண்டுத் தங்குதலின்றி மணத்திற்குரிய ஆரவாரத்தோடு விரைந்து வருக என்பதாம்.  மீண்டும் அன்பு மாறி ஆண்டு தங்கிவிடாதே என்பதை நின்னாடு கல்லுடை நாடாயிற்றே என்று குறிப்பால் உணர்த்தினாள்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  நனி – உரிச்சொல், கொடிதே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, ஒல் – ஒலிக்குறிப்பு சொல், செல்லல் – முன்னிலை வினைமுற்று, தெய்யோ – தெய்ய என்னும் அசையின் ஈறு திரிந்த வடிவம்.  நனி – உறு தவ நனி என வரூஉம் மூன்றும் மிகுதி செய்யும் பொருள என்ப (தொல்காப்பியம், உரியியல் 3).

Meanings:   வருவை அல்லை – you will not come, வாடை நனி கொடிதே – the northern winds are very harsh, அரு வரை மருங்கின் – from the harsh mountains, from the mountains that are difficult to scale, ஆய் மணி – beautiful gems, வரன்றி – carrying them, ஒல்லென இழிதரும் அருவி – waterfalls that come down with sounds, நின் – your, கல் உடை நாட்டுச் செல்லல் – do not go to your country with mountains, தெய்யோ – தெய்ய என்னும் அசையின் ஈறு திரிந்த வடிவம், a modified expletive, a modified expletive

ஐங்குறுநூறு 234, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
மின் அவிர் வயங்கிழை ஞெகிழச் சாஅய்,
நன்னுதல் பசத்தல் ஆவது, துன்னிக்
கனவில் காணும் இவளே,
நனவில் காணாள், நின் மார்பே தெய்யோ.

Ainkurunūru 234, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
She has become thin,
causing her lightning-like
bright jewels to slip down,
and her forehead has turned
pale, since she is unable to see
your chest in person.
She is able to get close to you
only in her dreams.

Notes:  The hero comes to see the heroine regularly during their secret love phase.  He is also making an effort to come and marry her.  He asked the heroine’s friend why the heroine’s forehead had turned pale.  The friend utters these words in response.  இலக்கணக் குறிப்பு:  சாஅய் – அளபெடை, இவளே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive, மார்பே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive, தெய்யோ – தெய்ய என்னும் அசையின் ஈறு திரிந்த வடிவம்.

Meanings:   மின் அவிர் – bright like lightning, வயங்கிழை – bright jewels, ஞெகிழ – to slip down, to become loose, சாஅய் – becoming thin, நன்னுதல் – fine forehead, பசத்தல் ஆவது – it has become pale, துன்னி – getting close, கனவில் காணும் இவளே – she sees you in her dreams, நனவில் காணாள் நின் மார்பே – she is not able to see your chest in person, தெய்யோ – தெய்ய என்னும் அசையின் ஈறு திரிந்த வடிவம், a modified expletive, a modified expletive

ஐங்குறுநூறு 235, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
கையுற வீழ்ந்த மை இல் வானமொடு
அரிது காதலர்ப் பொழுதே, அதனால்
தெரியிழை தெளிர்ப்ப முயங்கிப்
‘பிரியலம்’ என்கமோ, எழுகமோ தெய்யோ?

Ainkurunūru 235, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to her
This is a rare time for lovers,
when the sky is devoid of
dark clouds, after heavy rain.

Embracing him with your
chosen jingling jewels,
can you tell him that you will
not separate from him?  Can
you rise up and go with him?

Notes:  The heroine’s friend encourages the couple to elope, and they agree.  The hero arrives at the place indicated by the heroine’s friend.  The friend utters these words to the heroine when she arrives to take her to the indicated place.  இலக்கணக் குறிப்பு:  பொழுதே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive, தெரியிழை – வினைத்தொகை, பிரியலம் – தன்மைப் பன்மை, first person plural, என்கமோ – தன்மைப் பன்மை வினைமுற்று, first person plural verb ending, ஓகாரம் வினா, எழுகமோ – தன்மைப் பன்மை வினைமுற்று, first person plural verb ending, ஓகாரம் வினா, தெய்யோ – தெய்ய என்னும் அசையின் ஈறு திரிந்த வடிவம்.  கையுற (1) – ஒளவை துரைசாமி உரை – கை – பக்கம், முற்றவும் திரண்டு சென்று ஒடுங்குதல், பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – தன் தொழிலில் பொருந்த, அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – முன்னர் யாம் கையறுமாறு மழையைப் பெய்த வானம், தி. சதாசிவ ஐயர் – தொழில் பொருந்திய, ச. வே. சுப்பிரமணியன் உரை – இடம் நிரம்ப.

Meanings:   கையுற – totally together, causing distress before, filling spaces, வீழ்ந்த – heavy rains fell, மை இல் வானமொடு – with the sky without dark clouds, அரிது காதலர்ப் பொழுதே – rare time for lovers, அதனால் – so, தெரி இழை – chosen jewels, தெளிர்ப்ப – jingling, to jingle, முயங்கி – embracing, பிரியலம் என்கமோ – can you say that  you will not separate, எழுகமோ – can you get ready to leave, தெய்யோ – தெய்ய என்னும் அசையின் ஈறு திரிந்த வடிவம், a modified expletive, a modified expletive

ஐங்குறுநூறு 236, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
அன்னையும் அறிந்தனள், அலரும் ஆயின்று,
நன் மனை நெடுநகர் புலம்பு கொள, உறுதரும்
இன்னா வாடையும் மலையும்,
நும் ஊர்ச் செல்கம், எழுகமோ தெய்யோ?

Ainkurunūru 236, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Mother has learned about it,
and gossip has risen.
Our fine, huge house has
become lonely.  The
miserable north winds hurt us.

Can we come to your town?

Notes:  The hero has not come to marry the heroine despite their secret love.  The heroine’s friend lets him know that the heroine will be confined to the house.  She is requesting the hero to come and marry her friend.  இலக்கணக் குறிப்பு:  வாடையும், மலையும் –  உம்மைகள் எண்ணுப் பொருளன, செல்கம் – தன்மைப் பன்மை வினைமுற்று, first person plural verb ending, முற்றெச்சம், எழுகமோ – தன்மைப் பன்மை வினைமுற்று, first person plural verb ending, ஓகாரம் வினா, தெய்யோ – தெய்ய என்னும் அசையின் ஈறு திரிந்த வடிவம்.  புலம்பு – புலம்பே தனிமை (தொல்காப்பியம், உரியியல் 35).

Meanings:   அன்னையும் அறிந்தனள் – mother has learned about it, அலரும் ஆயின்று – gossip has risen, நன் மனை – fine home, நெடுநகர் – huge house, புலம்பு கொள – to be lonely, to be sad, உறுதரும் – blowing, touching, இன்னா வாடையும் – the painful northern winds, மலையும் – attacks us, causes distress, நும் ஊர்ச் செல்கம் – us to come to your town, எழுகமோ – can we get ready to leave, தெய்யோ – தெய்ய என்னும் அசையின் ஈறு திரிந்த வடிவம், a modified expletive, a modified expletive

ஐங்குறுநூறு 237, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
காமம் கடவ, உள்ளம் இனைப்ப,
யாம் வந்து காண்பது ஓர் பருவம் ஆயின்,
ஓங்கித் தோன்றும் உயர் வரைக்கு,
யாங்கு எனப்படுவது நும்மூர் தெய்யோ?

Ainkurunūru 237, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Urged by love and distressed in mind,
if the time comes for us to come there,
on which side of that very tall mountain
is your town?

Notes:  The hero came but missed the night tryst due to an error.  He returned without seeing the heroine.  When he came back again the next day, the heroine’s friend let him know that the heroine suffered not being able to see him.  She urges marriage.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கடவ – செய என்னும் வாய்பாட்டு வினையெச்சம், இனைப்ப – செய என்னும் வாய்பாட்டு வினையெச்சம், தெய்யோ – தெய்ய என்னும் அசையின் ஈறு திரிந்த வடிவம்.  ஓங்கித் தோன்றும் உயர்வரை (3) – ஒளவை துரைசாமி உரை –  ஓங்கித் தோன்றும் உயர்வரை என்புழி ஒருபொருட்கண் வந்த இரு சொற்கள்.  அகநானூறு 42 – ஓங்கித் தோன்றும் உயர்வரை வான்தோய் வெற்பன்.

Meanings:   காமம் கடவ – love goading, உள்ளம் இனைப்ப – mind being sad, யாம் வந்து காண்பது ஓர் பருவம் ஆயின் – if the time comes for us to come there, ஓங்கித் தோன்றும் உயர் வரைக்கு – to the mountain that appears to be very tall, to the mountain that appears to be much taller than the other mountains, யாங்கு எனப்படுவது நும்மூர் – which side is your town (எங்கு என்று சொல்லப்படுவது உங்களுடைய ஊர்), தெய்யோ – தெய்ய என்னும் அசையின் ஈறு திரிந்த வடிவம், a modified expletive, a modified expletive

ஐங்குறுநூறு 238, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
வார்க்கோட்டு வயத் தகர் வாராது மாறினும்,
குரூஉ மயிர்ப் புருவை ஆசையின் அல்கும்,
மாஅல் அருவித் தண் பெருஞ்சிலம்ப,
நீ இவண் வரூஉம் காலை,
மேவரும் மாதோ இவள் நலனே தெய்யோ.

Ainkurunūru 238, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Oh lord of the cool mountains!
In your big mountains with tall
waterfalls, a bright-haired ewe
waits with desire for her strong
ram with long horns, even when he
changes his mind and does not come.

Whenever you come here, my friend’s
beauty comes back to her.

Notes:  The heroine’s friend lets the hero know that whenever he comes the heroine is happy, and miserable whenever he does not come.  She urges the hero to come and marry the heroine.  உள்ளுறை:  புலியூர் கேசிகன் உரை – வார்கோட்டு வயத் தகர் வாராது மாறினும் பின்பு வரக்கூடும் என்னும் ஆசையாலே புருவை தங்கும் என்றது, இவளும் அவ்வாறே நின்னைக் காணலாம் என்னும் ஆசையால் உயிர் வாழ்கின்றாள் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  குரூஉ – அளபெடை, மாஅல் அருவி – பண்புத்தொகை, மாஅல் – அளபெடை, ஆசையின் – இன் இடைச்சொல், மூன்றாம் வேற்றுமைப் பொருள் தந்தது, வரூஉம் – அளபெடை, மாதோ – மாது, ஓ அசைநிலைகள், expletives, நலனே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive, தெய்யோ – தெய்ய என்னும் அசையின் ஈறு திரிந்த வடிவம்.  நீ இவண் வரூஉம் காலை மேவரும் மாதோ இவள் நலனே – ஒளவை துரைசாமி உரை – இவளது கவின் நீ இங்கு வருங்காலை வருதலால், நீ செல்லுங்காலத்து அது கெடுதலை அறியாய் ஆயினை என்றவாறு.  வார்தல் போகல் ஒழுகல் மூன்றும் நேர்பும் நெடுமையும் செய்யும் பொருள – (தொல்காப்பியம், உரியியல் 21).

Meanings:   வார்க்கோட்டு – with long horns, வயத் தகர் – strong male sheep, male goat, வாராது மாறினும் – if it changes its mind and does not come, குரூஉ மயிர்ப் புருவை – ewe with colored hair, ஆசையின் அல்கும் – it will be waiting with desire, மாஅல் அருவி – tall waterfalls, தண் பெருஞ் – cool big, சிலம்ப – oh man from the mountains, நீ இவண் வரூஉம் காலை – when you come here, மேவரும் மாதோ – it comes back to her (மேவரும் – சேரும்), இவள் நலனே – her beauty, தெய்யோ – தெய்ய என்னும் அசையின் ஈறு திரிந்த வடிவம், a modified expletive

ஐங்குறுநூறு 239, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
சுரும்பு உணக் களித்த புகர் முக வேழம்
இரும்பிணர்த் துறுகல் பிடி செத்துத் தழூஉம், நின்
குன்று கெழு நன்னாட்டுச் சென்ற பின்றை,
நேர் இறைப் பணைத்தோள் ஞெகிழ,
வாராய் ஆயின், வாழேம் தெய்யோ.

Ainkurunūru 239, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
If you go away to your country,
where a joyous elephant with
musth flowing from his spotted
face for bees to drink, embraces a
black, rough boulder thinking it is
his mate, my friend’s bamboo-like
arms with delicate wrists will
become thin.

She will not live if you do not come
back.

Notes:  The hero said to the heroine that he will earn money for their marriage and return.  But the heroine’s friend lets him know that the heroine will not live if you don’t come back soon.  உள்ளுறை:  புலியூர் கேசிகன் உரை – மதங்கொண்ட வேழமானது அறிவிழந்து சென்று துறுகல்லைப் பிடி என்று தழுவும் நாடன் என்றது, நீயும் நின் அறிவை மயக்கத் தகுதியற்றாள் தழுவிக்கிடத்தலும் கூடும் என்று நகையாடியதாம்.  பாறை யானையைப் போல் தோன்றுதல்:  அகநானூறு 57 –  இற்றிப் புன்தலை நெடுவீழ் இரும்பிணர்த் துறுகல் தீண்டி வளி பொரப் பெருங்கை யானை நிவப்பின் தூங்கும், அகநானூறு 178 – பிடி மடிந்தன்ன கல், அகநானூறு 269 –  பிடி மடிந்தன்ன குறுந்தொகை 13 – மாசு அறக் கழீஇய யானை போலப் பெரும் பெயல் உழந்த இரும் பிணர்த் துறுகல், குறுந்தொகை 36 – துறுகல் அயலது மாணை மாக்கொடி துஞ்சு களிறு இவரும், குறுந்தொகை 111 – கூழை இரும் பிடிக் கை கரந்தன்ன கேழ் இருந்துறுகல், குறுந்தொகை 279 – மழை கழூஉ மறந்த மா இரும் துறுகல் துகள் சூழ் யானையிற் பொலியத் தோன்றும், கலித்தொகை 108 – பிடி துஞ்சு அன்ன அறை, ஐங்குறுநூறு 239 – புகர் முக வேழம் இரும்பிணர்த் துறுகல் பிடி செத்துத் தழூஉம்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  உண – உண்ண என்பதன் விகாரம், தழூஉம் – அளபெடை, பணைத்தோள் – உவமைத்தொகை, ஞெகிழ – நெகிழ என்பதன் போலி, தெய்யோ – தெய்ய என்னும் அசையின் ஈறு திரிந்த வடிவம்.  களித்த வேழம் – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – காமவேகங் கொள்ளுங்கால் யானை மதம் பொழிதல் இயல்பு ஆதலான் சுரும்பு மதம் உண்டற்கு ஏதுவாகக் கூறினள்.  சுரும்பு உணக் களித்த – அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – வண்டுகள் வந்து மொய்த்து உண்டு மகிழுமாறு.

Meanings:   சுரும்பு உண – for bees to drink, களித்த – joyous, amorous, புகர் முக வேழம் – an elephant with a spotted face, இரும்பிணர் – big and of rough texture, துறுகல் – boulder, பிடி செத்து – thinking that it is a female elephant, தழூஉம் – it embraces, நின் – your, குன்று கெழு நன்னாட்டு – to the mountainous fine country (நாட்டு – நாட்டிற்கு எனக் கொள்ளவும்), சென்ற பின்றை – after you go, நேர் – delicate, straight, இறை – forearms, wrists, பணைத்தோள் – bamboo-like arms, thick arms, ஞெகிழ – becoming thin, வாராய் ஆயின் வாழேம் – we will not live if you do not come, தெய்யோ – தெய்ய என்னும் அசையின் ஈறு திரிந்த வடிவம், a modified expletive

ஐங்குறுநூறு 240, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
அறியேம் அல்லேம், அறிந்தனம் மாதோ,
பொறி வரிச் சிறைய வண்டினம் மொய்ப்பச்
சாந்தம் நாறும் நறியோள்
கூந்தல் நாறும், நின் மார்பே தெய்யோ.

Ainkurunūru 240, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
It’s not that we don’t know.
We do know.

Your chest has the fragrance
of that fragrant woman’s hair
with sandal fragrance on which
bees hover,
their delicate wings flecked with
spots and stripes.

Notes:  குறிஞ்சியுள் மருதம்.  The hero has an extra-marital affair.  When the heroine asks him about it, he denies.  The heroine’s friend chides him revealing the evidence.  இலக்கணக் குறிப்பு:  மாதோ – மாது, ஓ அசை நிலைகள், பொறி வரி – பொறியும் வரியும் உம்மைத் தொகை, மார்பே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, தெய்யோ – தெய்ய என்னும் அசையின் ஈறு திரிந்த வடிவம்.

Meanings:   அறியேம் அல்லேம் – not that we do not know, அறிந்தனம் – we do know, மாதோ – மாது, ஓ – அசை நிலைகள், expletives, பொறி வரி – dots and lines, சிறைய – with wings, வண்டினம் மொய்ப்ப – bees buzz, சாந்தம் நாறும் – has sandal fragrance, நறியோள் – the fragrant woman, கூந்தல் – hair, நாறும் – has the fragrance, நின் மார்பே – your chest, தெய்யோ – தெய்ய என்னும் அசையின் ஈறு திரிந்த வடிவம், a modified expletive

வெறிப்பத்து – Ten on Divining Ritual

These ten songs are called ‘வெறிப்பத்து’, since they are about the Murukan temple priest velan’s veriyāttam ritual.  The ritual was performed by a diviner when the heroine’s mother/foster mother became worried about her daughter, when the latter lost weight and appeared sad.  Not knowing about her love affliction, the concerned mother thinks that the mountain deity Murukan is angry with her daughter.   She invites the diviner/Murukan priest/vēlan to perform rituals to remove that anger.  He has new sand spread on the front yard of the heroine’s house, decorates it with flowers, sacrifices a goat, divines with molucca beans (caesalpinia crista seeds), ties a talisman on the heroine’s hand and dances to the music of musical instruments.  வேலன் – நச்சினார்க்கினியர் உரை திருமுருகாற்றுப்படை 222 – பிள்ளையார் வேலைத் (பிள்ளையான முருகனின் வேலை) தனக்கு அடையாளமாகக் கொண்டு திரிதலின் வேலன் என்றார்.

ஐங்குறுநூறு 241,  கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது, செவிலித்தாய் கேட்கும்படி
நம் உறு துயரம் நோக்கி அன்னை
வேலன் தந்தாள் ஆயின், அவ் வேலன்
வெறி கமழ் நாடன் கேண்மை
அறியுமோ தில்ல, செறி எயிற்றோயே?

Ainkurunūru 241, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to her, as the foster mother listened nearby
Oh friend with perfect teeth!
If mother invites the vēlan on
seeing your great sorrow,
will he know of your friendship
with the man from the country
with spreading fragrance?

Notes:  The heroine requests her friend to let the foster mother know about her love for the hero, since the foster mother is planning to bring a Murukan priest to heal her illness.  இலக்கணக் குறிப்பு:  உறு – மிகுதிப்பொருள் தந்த உரிச்சொல், அறியுமோ – ஓகாரம் வினா, தில்ல – தில் என்னும் இடைச் சொல் ஈறு திரிந்தது வந்தது, ஒழியிசை என்னும் பொருளில் வந்தது, a particle which implies suggestion, எயிற்றோயே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  உறு – உறு தவ நனி என வரூஉம் மூன்றும் மிகுதி செய்யும் பொருள என்ப (தொல்காப்பியம், உரியியல் 3).  உறு துயரம் (1) – ஒளவை துரைசாமி உரை – எய்தியுள்ள துயரம், உ. வே. சாமிநாதையர் உரை – உற்ற துயரம்,  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – பெருந்துன்பம்.

Meanings:   நம் உறு துயரம் நோக்கி அன்னை – mother seeing our great sorrow, mother on seeing the sorrow that we have attained, வேலன் தந்தாள் ஆயின் – if she brought the Murukan priest velan, அவ் வேலன் – that Murukan priest, that vēlan, வெறி கமழ் நாடன் – the man from the fragrance filled country, கேண்மை – friendship, அறியுமோ தில்ல – will he know, செறி எயிற்றோயே – oh woman with perfect teeth

ஐங்குறுநூறு 242, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
அறியாமையின் வெறியென மயங்கி
அன்னையும் அருந்துயர் உழந்தனள், அதனால்
எய்யாது விடுதலோ கொடிதே, நிரை இதழ்
ஆய் மலர் உண்கண் பசப்பச்
சேய் மலை நாடன் செய்த நோயே.

Ainkurunūru 242, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to her
In her ignorance, mother thinks
that you incurred Murukan’s wrath,
and she is very sad.  Not to tell her
the truth now is harsh.

The man from the country with tall
mountains has given you this love
affliction,
causing your kohl-lined eyes that
resemble beautiful flowers with
rows of petals to become pale.

Notes:  The heroine’s mother arranges for the Murukan priest to perform a veriyāttam ritual, on seeing her daughter’s illness.  The heroine’s friend utters these words to the heroine urging her to tell her mother the truth.  சேய் மலை (5) – ஒளவை துரைசாமி உரை – சேய்மைக்கண் தோன்றும் மலை, உ. வே. சாமிநாதையர் உரை – நெடுந்தூரத்தில் உள்ள மலை, பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – சேயோன் மேய மை மலை, அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – உயர்ந்த மலை.  இலக்கணக் குறிப்பு:  வெறி – ஆகுபெயர், வெறியாட்டத்திற்குக் காரணமான கடவுள் அணங்கு, விடுதலோ – ஓகாரம் அசைநிலை, an expletive, கொடிதே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive, நோயே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   அறியாமையின் – in ignorance, வெறியென மயங்கி – confused and thinking that you incurred Murukan’s anger, அன்னையும் அருந்துயர் உழந்தனள் – mother is very sad, அதனால் – hence, எய்யாது விடுதலோ கொடிதே – it will be harsh on us to not let her know since she will arrange for the ritual, நிரை – rows, இதழ் – petals, ஆய் மலர் – beautiful flowers, chosen flowers, உண்கண் – eyes with kohl, பசப்ப – to lose their luster, சேய் மலை நாடன் செய்த நோயே – this disease caused by the man from the country with tall mountains, this disease caused by the man from the country with distant mountains

ஐங்குறுநூறு 243, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி செவிலித்தாயிடம் சொன்னது
கறி வளர் சிலம்பின் கடவுள் பேணி,
அறியா வேலன் வெறி எனக் கூறும்,
அது மனம் கொள்குவை அனையிவள்
புது மலர் மழைக்கண் புலம்பிய நோய்க்கே.

Ainkurunūru 243, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to the foster mother
“If you make offerings to the god
of the mountains where pepper
vines grow, she’ll be cured of her
disease,” the ignorant vēlan says
to you.
Oh mother!  You trust his words!

Her moist eyes that resemble new
flowers are distressed in loneliness.

Notes:  தோழி செவிலித்தாய்க்கு அறத்தொடு நின்றது.  தொல். பொருளியல் 12 – எளித்தல், ஏத்தல், வேட்கை உரைத்தல், கூறுதல், உசாதல், ஏதீடு தலைப்பாடு, உண்மை செப்புங் கிளவியொடு, தொகைஇ எழு வகைய என்மனார் புலவர் – இங்குக் கூறுதல் பொருந்தும்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அனை – அன்னை என்பதன் இடைக்குறை, நோய்க்கே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   கறி வளர் – black pepper growing, சிலம்பின் கடவுள் – the god of the mountain (Murukan), பேணி – giving offerings, அறியா வேலன் – the ignorant vēlan, வெறி எனக் கூறும் – says that she has incurred the wrath of Murukan, அது மனம் கொள்குவை – you trust that, you accept that not knowing the reason, அனை – oh mother, இவள் – her, புது மலர் – fresh flowers, மழைக்கண் – moist eyes, புலம்பிய – in loneliness, நோய்க்கே – for the disease

ஐங்குறுநூறு 244,  கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது, செவிலித்தாய் கேட்கும்படி
அம்ம வாழி தோழி பன் மலர்
நறும் தண் சோலை நாடு கெழு நெடுந்தகை
குன்றம் பாடான் ஆயின்
என் பயஞ்செய்யுமோ வேலற்கு அவ் வெறியே.

Ainkurunūru 244, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to her, as the foster mother listened nearby
May you live long, oh friend!  Listen!
If the vēlan does not sing about
the noble man’s mountain
with fragrant, cool groves covered
with abundant flowers,
of what use is his veriyāttam ritual?

Notes:  The heroine’s friend utters these words, aware that the foster mother is listening to her.  She lets the foster mother know about the heroine’s love affair.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கேட்பித்தல் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle which means ‘listen’, வாழி – அசை நிலை, an expletive, செய்யுமோ – ஓகாரம் எதிர்மறை, ஒரு பயனும் செய்யாது என்பது பொருள், வெறியே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   அம்ம – listen to me, வாழி – may you live long, தோழி – oh friend, பன் மலர் – many flowers, நறும் தண் சோலை நாடு கெழு – country with cool fragrant groves, நெடுந்தகை – noble man, the hero, குன்றம் – mountain country, பாடான் ஆயின் – if he doesn’t sing, என் பயன் செய்யுமோ – how will it benefit, வேலற்கு – for the vēlan, அவ் வெறியே – the veriyāttam ritual

ஐங்குறுநூறு 245,  கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி சொன்னது, சிறைப்புறத்தானாக இருந்த தலைவன் கேட்கும்படி
பொய்யா மரபின் ஊர் முது வேலன்,
கழங்கு மெய்ப்படுத்துக் கன்னம் தூக்கி
முருகு என மொழியும் ஆயின்,
கெழுதகை கொல் இவள் அணங்கியோற்கே.

Ainkurunūru 245, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said, as the hero listened nearby
Our town’s elderly vēlan
from an unfailing tradition
divines with kazhangu beans,
lifts a talisman and explains
that Murukan is the reason
for her affliction.

Does that description fit her
lover who caused her distress?

Notes:  தோழி வரைவு கடாயது.  The foster mother brings a Murukan priest to heal the heroine of her illness.  The heroine’s friend utters these words, knowing that the hero is listening.  She urges marriage.  கொல் (4) – அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – அசை நிலை, பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – ஐயம்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கொல் – ஐயப்பொருட்டு வந்த இடைச்சொல், a particle implying doubt, அணங்கியோற்கே – அணங்கியோன் வினையாலணையும் பெயர், ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   பொய்யா மரபின் – with an unfailing tradition, with a tradition of not lying, ஊர் முது வேலன் – town’s elderly velan, கழங்கு மெய்ப்படுத்து – divining using molucca beans, finding the truth from molucca beans, Caesalpinia crista, கன்னம் – talisman, தாயத்து (கன்னமென்பது நோய் தணித்தற்குப் பண்ணிக்கொடுக்கும் படிமம்), தூக்கி – lifting, முருகு என மொழியும் ஆயின் – if he says that Murukan is the reason, கெழுதகை கொல் – is it suitable, இவள் அணங்கியோற்கே – for her lover who caused her this pain

ஐங்குறுநூறு 246, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது, சிறைப்புறத்தானாக இருந்த தலைவன் கேட்கும்படி
வெறி செறித்தனனே வேலன், கறிய
கல் முகை வயப் புலி கழங்கு மெய்ப்படூஉ
புன்புலம் வித்திய புனவர் புணர்த்த
மெய்ம்மையன்ன பெண்பாற் புணர்ந்து
மன்றில் பையுள் தீரும்,
குன்ற நாடன் உறீஇய நோயே.

Ainkurunūru 246, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to her, as the hero listened nearby
The vēlan has made preparations
to perform the veriyāttam ritual
to end your affliction caused by
the lord of the pepper-growing
mountains,
where mountain farmers make a
fake female tiger in the common
grounds, fix kazhangu beans for its
eyes and make it look like a real tiger,
and trick a cave-dwelling, strong
male tiger to unite with it and end its
distress thinking it is a real female tiger.

Notes:  தோழி வரைவு கடாயது.  The heroine’s friend utters these words, aware that the hero is nearby.  She urges the hero to come and marry the heroine.  இலக்கணக் குறிப்பு:  செறித்தனனே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, மெய்ப்படூஉ – அளபெடை, அன்ன – உவம உருபு, a comparison word, உறீஇய – அளபெடை, நோயே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  உள்ளுறை – அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – வயப்புலி பொய்யாகச் செய்து வைத்த பெண்புலி உருவினைப் புணர்ந்து வேட்கை தீரும் என்றது தலைமகன் வரைந்து கொண்டு மெய்யான இன்பத்தை நுகரக் கருதாது, களவுப் புணர்ச்சியிலேயே நிறைவடைகின்றான் என்றதை உள்ளுறுத்தது.

Meanings:   வெறி செறித்தனனே வேலன் – the velan has made preparations for veriyāttam, the velan has filled the place with items for veriyāttam, கறிய – with black pepper, கல் முகை – mountain caves, வயப்புலி – strong tiger, கழங்கு மெய்ப்படூஉ – placed kazhangu beans on the body to make it look real, Molucca, Caesalpinia crista, புன்புலம் வித்திய புனவர் – mountain dwellers who seeded the fields, புணர்த்த – made, created, மெய்ம்மை அன்ன – like it is real, பெண்பால் புணர்ந்து – unites with it thinking it is a female, மன்றில் – in the common place, பையுள் தீரும் – ends its distress, குன்ற நாடன் – the lord of the mountains, உறீஇய நோயே – the disease that he caused (உறீஇய – அடைவித்த)

ஐங்குறுநூறு 247, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது, தமர் கேட்கும்படியாக
அன்னை தந்தது ஆகுவது அறிவென்
பொன் நகர் வரைப்பின் கன்னம் தூக்கி
‘முருகு’ என மொழியும் ஆயின்,
அரு வரை நாடன் பெயர் கொலோ அதுவே?

Ainkurunūru 247, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to her, as the family listened nearby
I understand why mother brought
the vēlan to our rich house to
perform the veriyāttam ritual and
lift a talisman to tie on your arm.

If he says Murukan is the reason for
your distress, is that the name of your
lover from the country with mountains
that are difficult to scale?

Notes:  The heroine’s friend utters these words to her knowing that her family members are nearby.  She tries to stop the veriyāttam ritual.  There is another version of this poem with line 1 being அன்னை தந்தது ஆகுவது அறிவன்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அதுவே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   அன்னை தந்தது – what mother brought (the velan), ஆகுவது அறிவென் – I understand the reason for that, பொன் நகர் – beautiful house, rich house, வரைப்பின் – within the limits, கன்னம் – talisman, தாயத்து (கன்னமென்பது நோய் தணித்தற்குப் பண்ணிக்கொடுக்கும் படிமம்), தூக்கி – lifting, முருகு என மொழியும் ஆயின் – and if he says that the reason is Murukan, அருவரை நாடன் – man from the country with harsh mountains, man from the country with mountains that are difficult to scale, பெயர் கொலோ அதுவே – is that his name

ஐங்குறுநூறு 248, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி செவிலித்தாயிடம் சொன்னது
பெய்ம் மணல் முற்றம் கவின் பெற இயற்றி
மலைவான் கொண்ட சினைஇய வேலன்
கழங்கினால் அறிகுவது என்றால்
நன்றால் அம்ம, நின்ற இவள் நலனே.

Ainkurunūru 248, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to the foster mother
If the enraged vēlan, who
bears the spear of Murukan,
finds the truth by divining
with kazhangu beans,
in our front yard decorated
beautifully with sand, it will
be good for her firm virtue.

Notes:  தோழி செவிலித்தாய்க்கு அறத்தொடு நின்றது.  The heroine’s friend utters these words through which she reveals the love affair of the heroine.  She urges marriage.  மலைவான் கொண்ட சினைஇய வேலன் (2) – உ. வே. சாமிநாதையர் உரை – மாறுபாட்டினால் சினம் கொண்ட வேலன், பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – போரிடற்பொருட்டு முருகன் கைக்கொண்ட சினந்த வேலினை ஏந்திய இவ்வேல்மகன், ஒளவை துரைசாமி உரை – வேலன் ஏந்தியது செவ்வேளினது வேலாகலின் மலைவான் கொண்ட சினைஇய வேல் என்று கூறப்பட்டது, மலை என்பது குருகு பெயர்க்குன்றம்.  வான் என்றது வானோர் தலைவனாகிய இந்திரன் முதலியோரை, அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – முருகன் ஏந்திய வேலையே வெறியாட்டாளன் ஏந்தியாடுகின்றான் என்பது நம்பிக்கை.  இலக்கணக் குறிப்பு:  சினைஇய – அளபெடை, நன்றால் – நன்று இகழ்ச்சி குறிப்பு, ஆல் அசைநிலை, an expletive, அம்ம – அசைநிலை, an expletive, நலனே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  

Meanings:   பெய்ம் மணல் – poured sand, முற்றம் – front yard, கவின் பெற – making it beautiful, இயற்றி – created it, மலைவான் கொண்ட – being disagreeable, bearing the spear of murukan, சினைஇய வேலன் – angry Murukan priest, angry diviner, கழங்கினால் – with molucca beans, Caesalpinia crista, அறிகுவது என்றால் – if he finds out (the truth), நன்றால் அம்ம – it would be good, நின்ற இவள் நலனே – for her firm virtue

ஐங்குறுநூறு 249, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது, தலைவியின் தாய் கேட்கும்படி
பெய்ம் மணல் வரைப்பின் கழங்குபடுத்து அன்னைக்கு
முருகு என மொழியும் வேலன் மற்று அவன்
வாழிய, இலங்கும் அருவிச்
சூர் மலை நாடனை அறியாதோனே.

Ainkurunūru 249, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to her, as her mother listened nearby
The vēlan divines using kazhangu
beans on the newly poured sand
in our yard and tells mother that
Murukan is the reason for your
affliction.  May he live long!

He does not know about your man
from the land with mountains with
gods and bright waterfalls!

Notes:  The heroine’s friend utters these words, knowing that the heroine’s naïve mother who trusts the Murukan priest is listening.  இலக்கணக் குறிப்பு:  மற்று – அசைநிலை, an expletive, வாழிய – இகழ்ச்சி குறிப்பு, அறியாதோனே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   பெய்ம் மணல் – newly poured sand, வரைப்பின் – within the limits, கழங்குபடுத்து – spreading the molucca beans and finding the truth, Caesalpinia crista, அன்னைக்கு – to mother, முருகு என மொழியும் – he says it is Murukan, வேலன் – the velan, the Murukan priest, மற்று – அசைநிலை, an expletive, அவன் வாழிய – and may he live long, இலங்கும் அருவி – bright waterfalls, சூர் மலை நாடனை – the man from the land with mountains with deities, the man from the land with mountains with gods, அறியாதோனே – he does not know him

ஐங்குறுநூறு 250, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி கழங்கிடம் சொன்னது, செவிலித்தாய் கேட்கும்படி
பொய்படுபு அறியாக் கழங்கே! மெய்யே
மணி வரைக் கட்சி மட மயில் ஆலும் நம்
மலர்ந்த வள்ளியம் கானம் கிழவோன்,
ஆண்டகை விறல் வேள் அல்லன், இவள்
பூண் தாங்கு இள முலை அணங்கியோனே.

Ainkurunūru 250, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to a kazhangu bean as the foster mother listened nearby
Oh kazhangu bean that does
not lie!

The truth is that the lord of
the sapphire-hued mountains
with huge, lovely yam fields,
where naive forest peacocks
dance, is the one who caused my
friend adorned with jewels on
her young breasts to be afflicted.

It is not the brave, victorious
Murukan who caused her affliction.

Notes:  தோழி அறத்தொடு நிலைக் குறித்துச் சொல்லியது.  The heroine’s friend utters these words, as the foster mother listened.  பொய்படுபு அறியாக் கழங்கே (1) – உ. வே. சாமிநாதையர் உரை – பொய்படுதலை அறியாத கழற்காயே, பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – பொய்படுதல் அறியாத என்று பிறரால் பாராட்டப்படுகின்ற கழங்கே, ஒளவை துரைசாமி உரை – பொய்மையிற் பட்டு மெய்ம்மையை அறியமாட்டாது ஒழிந்த கழங்கே.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கழங்கே – விளி, address, மெய்யே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive, அணங்கியோனே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   பொய்படுபு அறியாக் கழங்கே – oh molucca bean that does not lie (பொ. வே. சோமசுந்தரனார் தன்னுடைய உரையில் விளக்குகின்றார் – இப்பொழுது நீ பொய் கூறுகிறாய் என்பாள் ‘பொய்படு அறியா கழங்கே’ என்று விளித்தாள்), Caesalpinia crista, மெய்யே – the truth, மணி வரை – sapphire gem-like mountains, lovely mountains, கட்சி – forest, மட மயில் ஆலும் – peacocks dance, peacocks sing, நம் – our, மலர்ந்த – huge, spread, வள்ளியம் கானம் – forest with valli yam vines, beautiful forest with valli yams, கிழவோன் – a man with rights, ஆண்டகை விறல் வேள் அல்லன் – it is not the victorious brave Murukan, இவள் – her, பூண் தாங்கு இள முலை – the young woman wearing jewels on her young breasts, அணங்கியோனே – the man who caused distress

குன்றக் குறவன் பத்து – Ten on Mountain Dweller

This section is called ‘குன்றக் குறவன் பத்து’.  The songs are about mountain dwellers.   All the poems are set in pre-marital context.

ஐங்குறுநூறு 251, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
குன்றக் குறவன் ஆர்ப்பின், எழிலி
நுண் பல் அழிதுளி பொழியும் நாட!
நெடு வரைப் படப்பை நும் ஊர்க்
கடுவரல் அருவி காணினும், அழுமே.

Ainkurunūru 251, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Oh lord of the country,
where, if a mountain dweller
raises uproars, clouds rain
heavily with many tiny drops!

Even when she sees the groves,
lofty mountains and the rapid
waterfalls in your town, she cries.

Notes:  The hero who is very happy with the couple’s secret love does not think about marriage.  The heroine’s friend lets him know that the heroine is sad whenever she does not see him.  The friend urges him to come and marry the heroine.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – குன்றக் குறவன் ஆர்ப்பின் எழிலி துளி பொழியும் என்றது, நின் மலையில் உறையும் ஏழிலிக்கு உளதாகிய அளியுடைமையும் நின் மாட்டில்லை.  அது தானும் குறவன் ஆரவாரிக்கவே அவள் குறையறிந்து அது தீர மழை பொழிகின்றது.  நீயோ இவள் கண்கனிந்து அழாநிரப்பவும் அளி செய்கின்றாயில்லை என்பது.  புலியூர் கேசிகன் உரை – கடுவரல் அருவி காணினும், அழும் என்றது, நின் நாட்டிடத்து மலையினின்றும் வருதலை நினைத்து, அதன்பால் நின் கொடுமையினைக் கூறுவாள் போல இவள் அழாநிற்பாள்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  ஆர்ப்பின் – செயின் என்னும் வாய்பாட்டு வினையெச்சம், அழிதுளி – வினைத்தொகை, பொழியும் – உம்மை உயர்வு சிறப்பு, வரல் – தொழிற்பெயர், காணினும் – உம்மை இழிவு சிறப்பு, அழுமே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   குன்றக் குறவன் ஆர்ப்பின் – if a mountain dweller raises uproars for rain, எழிலி – clouds, நுண் பல் – tiny many, அழிதுளி – abundant rain drops, பொழியும் – they drop, நாட – oh man from such country, நெடு வரை – tall mountains, படப்பை – groves, நும் ஊர் – your town, கடுவரல் அருவி – rapidly flowing waterfalls, காணினும் – even when she sees, அழுமே – she cries

ஐங்குறுநூறு 252, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
குன்றக் குறவன் புல் வேய்க் குரம்பை
மன்றாடு இள மழை மறைக்கும் நாடன்
புரையோன், வாழி தோழி, விரை பெயல்
அரும் பனி அளைஇய கூதிர்ப்
பெருந்தண் வாடையின், முந்து வந்தனனே.

Ainkurunūru 252, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to her
Your lover, from the country,
where mountain dwellers live in
grass huts hidden by fog that moves
around in the common grounds,
is a noble man.  May he live long!

He has come before the arrival of
the cold season with rapid rains,
harsh dew and the very cold
north winds!

Notes:  The hero who had gone to earn wealth has returned even before the promised time of return.  The heroine’s friend announces this good news to the heroine.  உள்ளுறை:  புலியூர் கேசிகன் உரை – குன்றக் குறவன் புல் வேய்க் குரம்பை மன்றாடு இள மழை மறைக்கும் நாடன் என்றது, பிரிவின்கண் தங்கட்கு வந்த துன்பத்தினை இவன் தன் பெருந்தன்மையால் மறையச் செய்தான் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அளைஇய – அளபெடை, வந்தனனே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive, தேற்றம், certainty.  இள மழை  (2) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – சூல் முதிராத பஞ்சு போன்ற வெண்முகில், ஒளவை துரைசாமி உரை – புகை முகிலாய் அசையும் இளமழை.  மன்றாடு (2) – அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – மன்றத்தின்கண் அசைந்து ஆடும்,  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – வான்வெளியிலே அசையாநின்ற.

Meanings:   குன்றக் குறவன் – mountain dwellers, புல் வேய்க் குரம்பை – huts made with grass, மன்று ஆடு இள மழை – young clouds that move around in the sky/common grounds, fog that moves around in the sky/common grounds, மறைக்கும் – they hide, நாடன் – the man from such country, புரையோன் – the esteemed man, வாழி தோழி – may he live long my friend, விரை பெயல் – rapidly pouring rain, அரும் பனி – harsh dew, அளைஇய – combined, கூதிர் – cold season, பெரும் தண் வாடையின் முந்து வந்தனனே – he came before the very cold north winds

ஐங்குறுநூறு 253, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
குன்றக் குறவன் சாந்த நறும் புகை
தேங்கமழ் சிலம்பின் வரையகம் கமழும்
கானக நாடன் வரையின்,
மன்றலும் உடையள் கொல் தோழி, யாயே?

Ainkurunūru 253, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine said to her friend
If the man from the country with
forests,
where a mountain dweller burns
sandalwood, and sweet smoke
spreads all over the mountain
slopes with honey fragrance,
desires to marry me, will mother
arrange a wedding for us, oh friend?

Notes:  The hero who had gone to earn wealth has returned even before the promised time of return.  The heroine’s friend announces this good news to the heroine.  The heroine responds with these words.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – சாந்தம் நறும்புகை இயல்பாகவே சிலம்பின்கண் கமழும் தேன் மணத்தோடு விரவிக் காடெல்லாம் கமழ்ந்து அக் காட்டினூடே இருக்கும் தீ நாற்றத்தை மாற்றுவது போன்று, எம் பெருமான் வரைதலானே உண்டாகும் சிறப்பு நம் சுற்றத்தார் செய்யும் மான்றச் சிறப்பொடு விரவி நாடெங்கும் பரவி ஊரில் உண்டாகிய அம்பலையும் அலரையும் அழிக்கும் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கொல் – ஐயப்பொருட்டு வந்த இடைச்சொல், a particle implying doubt, யாயே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   குன்றக் குறவன் – mountain dweller, சாந்த – sandalwood’s, நறும் புகை – fragrant smoke, தேங்கமழ் – honey fragrance spreads, sweet fragrance spreads, சிலம்பின் – with mountain slopes, வரையகம் – all over the mountains, கமழும் – smells, கானக நாடன் வரையின் – if the man from the country with forests wants to marry me, மன்றலும் உடையள் கொல் – will she arrange a wedding for us, தோழி – my friend, யாயே – mother

ஐங்குறுநூறு 254, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
குன்றக் குறவன் ஆரம் அறுத்தென,
நறும் புகை சூழ்ந்து காந்தள் நாறும்,
வண்டு இமிர், சுடர்நுதல் குறுமகள்,
கொண்டனர் செல்வர், தம் குன்று கெழு நாட்டே.

Ainkurunūru 254, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to her
Oh young woman with a bright brow!
He will take you to his mountain
country,
where fragrant smoke from sandalwood
that a mountain dweller cuts and burns,
wafts around fragrant kānthal blossoms
that are swarmed by humming bees.

Notes:  The heroine has been confined to the house and other marriage proposals are being considered by the family.  The heroine’s friend is arranging for the couple to elope.  She has spoken to the hero who has agreed.  She utters these words urging the heroine to go with him.  ஒளவை துரைசாமி உரை – சந்தானத்தின் புகையும் காந்தள் மலரின் மணமும் ஒருங்கு கமழ்தல் தோன்ற நறும்புகை சூழ்ந்து காந்தள் நாறும் என்றார்.  இனி, சூழ்ந்து என்பதனைச் சூழ என்பதன் திரிபு எனக் கொண்டு, நறும்புகை சூழ, காந்தள் நாறும் நுதல் என இயைத்தலும் ஒன்று.  உள்ளுறை:  புலியூர் கேசிகன் உரை – சாந்த நரம்புகை காந்தள் சூழ்ந்து நாறும் குன்றுகெழு நாடு என்று தலைவன் நாட்டைக் குறித்தது, நீயும் அவனுடன் சென்று அவன் ஊரில் மணம்கூடி இல்லறம் ஆற்றின் அதன் செவ்வியை அனைவரும் போற்றுவர் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  குறுமகள் – விளி, கொண்டனர் – கொண்டு எனப் பொருள்படும் முற்றெச்சம், நாட்டே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  வண்டு இமிர் (3) – தி. சதாசிவ ஐயர் உரை – வண்டு இமிழ் காந்தள் என்க, பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – வண்டுகள் இசை பாடாநின்ற ஒளியுடைய நுதல், ஒளவை துரைசாமி உரை – வண்டுகள் ஒலிக்கும் ஒளி பொருந்திய நுதல், ச.வே. சுப்பிரமணியன் உரை – காந்தள் மலர்களை வண்டுகள் சூழ்ந்து மொய்க்கின்றன.  சுடர்நுதல் குறுமகள் (3) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – ஒளியுடைய நுதலையுடைய பெருமாட்டியே, ஒளவை துரைசாமி உரை – ஒளி பொருந்திய நுதலினையுடைய இளைய மகளே,  அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – ஒளி பொருந்திய நுதலுடைய இளமகளே, தி. சதாசிவ ஐயர் உரை – ஒளி பொருந்திய நுதலையுடைய குறமகள்.

Meanings:   குன்றக் குறவன் – mountain dweller, ஆரம் அறுத்தென – since he cuts (and burns) the sandal wood, நறும் புகை சூழ்ந்து – fragrant smoke surrounds, காந்தள் – glory lilies, நாறும் – they emit fragrance, வண்டு இமிர் – bees humming, சுடர் நுதல் – bright forehead, குறுமகள் – oh young woman, கொண்டனர் செல்வர் – he will take you and go (கொண்டனர் – கொண்டு), தம் குன்று கெழு நாட்டே – to his mountainous country

ஐங்குறுநூறு 255, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தலைவன் தோழனிடம் சொன்னது
குன்றக் குறவன் காதல் மட மகள்,
வரையர மகளிர்ப் புரையும் சாயலள்,
ஐயள், அரும்பிய முலையள்,
செய்ய வாயினள், மார்பினள் சுணங்கே.

Ainkurunūru 255, Kapilar, Kurinji Thinai – What the hero told his friend
The beloved naïve daughter of the
mountain dweller is delicate and
beautiful like the goddesses in the
mountains.  Her mouth is red,
her breasts are like buds and she
has pallor spots on her chest.

Notes:  On seeing the hero who is in love, his friend asks him about the heroine.  The hero responds with these words.  இலக்கணக் குறிப்பு:  புரை – உவம உருபு, சுணங்கே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   குன்றக் குறவன் காதல் மடமகள் – the beloved naïve daughter of the mountain dweller, வரையர மகளிர் – mountain deities, புரையும் – is like, சாயலள் – she is with those traits, she is delicate, ஐயள் – she is a beautiful/delicate young woman, அரும்பிய முலையள் – she has bud-like breasts, செய்ய வாயினள் – she has a red mouth, மார்பினள் சுணங்கே – she has pallor spots on her chest

ஐங்குறுநூறு 256, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தலைவன் தோழியிடம் சொன்னது
குன்றக் குறவன் காதல் மடமகள்,
வண்டுபடு கூந்தல் தண் தழைக் கொடிச்சி,
வளையள், முளை வாள் எயிற்றள்,
இளையள் ஆயினும், ஆர் அணங்கினளே.

Ainkurunūru 256, Kapilar, Kurinji Thinai – What the hero said to the heroine’s friend
The mountain dweller’s loving
naive daughter,
with her bee-swarming fragrant
hair, cool leaf garments,
bangles, and bright sprout-like
teeth, has caused me great
agony even though she is young.

Notes:  The hero urges the heroine’s friend to arrange for him to meet the heroine.  The friend responds saying she is too young.  The hero utters these words on hearing that.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அணங்கினளே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   குன்றக் குறவன் – mountain dweller, காதல் மடமகள் – loving naive daughter, வண்டுபடு கூந்தல் – bee swarming hair, தண் தழை – cool leaves made into garments, கொடிச்சி – young woman from the mountain, வளையள் – young woman wearing bangles, முளை – sprouts, வாள் – bright, எயிற்றள் – woman with teeth, இளையள் ஆயினும் – even though she is young, ஆர் அணங்கினளே – she has caused me great distress

ஐங்குறுநூறு 257, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
குன்றக் குறவன் கடவுள் பேணி
இரந்தனன் பெற்ற எல் வளைக் குறுமகள்,
ஆய் அரி நெடுங்கண் கலிழச்
சேயதால் தெய்ய, நீ பிரியும் நாடே.

Ainkurunūru 257, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
The young bright-bangled daughter
that the mountain dweller got after
his prayers and pleas to gods,
is shedding tears from her long,
beautiful eyes with red lines, since
you are going away to a distant land.

Notes:  The hero has decided to go on a quest to earn wealth for their marriage.  The heroine’s friend lets him know that the heroine will be distressed if he leaves.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கலிழ – கலுழ என்பது கலிழ எனத் திரிந்தது, சேயதால் – ஆல் அசை நிலை, an expletive, தெய்ய – அசை நிலை, an expletive, நாடே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  எல் – எல்லே இலக்கம் – (தொல்காப்பியம், இடையியல் 21).

Meanings:   குன்றக் குறவன் – the mountain dweller, கடவுள் பேணி – prayed to god, இரந்தனன் பெற்ற – he pleaded and got, எல் வளைக் குறுமகள் –  the young daughter with bright bangles, ஆய் – pretty, அரி – lines, நெடுங்கண் கலிழ – long eyes to cry, சேயது ஆல் தெய்ய – it is far away, நீ பிரியும் நாடே – the country that you are leaving for

ஐங்குறுநூறு 258, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி செவிலித்தாயிடம் சொன்னது, சிறைப்புறத்தானாக இருந்த தலைவன் கேட்கும்படி 
குன்றக் குறவன் காதல் மடமகள்,
அணி மயில் அன்ன அசை நடைக் கொடிச்சியைப்,
பெருவரை நாடன் வரையும் ஆயின்,
கொடுத்தனெம் ஆயினோ நன்றே,
இன்னும் ஆனாது, நன்னுதல் துயரே.

Ainkurunūru 258, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to the foster mother, as the hero listened nearby
If the mountain dweller’s
loving daughter of swaying walk,
who is delicate like a pretty
peacock, if given in marriage to
the lord of the lofty mountains,
it will be good.

If not, the sorrow of this young
woman with a fine forehead will
not end.

Notes:  The hero sends his family elders to the heroine’s family with a marriage proposal.  Her family which is not aware of the love affair, rejects their proposal.  The heroine is very sad.  Her friend lets the foster mother and other family members about the situation, urging them to get the heroine married to the hero.  இலக்கணக் குறிப்பு:   அன்ன – உவம உருபு, a comparison word, நன்னுதல் – அன்மொழித்தொகை, ஆயினோ – ஓகாரம் அசை நிலை, an expletive, நன்றே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, துயரே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  குன்றக் குறவன் காதல் மடமகள் (1) – தி. சதாசிவ ஐயர் உரை – குன்றக்குறவனின் காதல் மடமகள், ஒளவை துரைசாமி உரை – குன்றக் குறவனுடைய அன்புடைய மகள், பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – நம் குன்றில் உறையும் குறவர் தலைவனாகிய நம் பெருமானுடைய பேரன்பிற்குப் பாத்திரமான இளமகள்.

Meanings:   குன்றக் குறவன் – mountain dweller, காதல் மடமகள் – loving naive daughter, loving delicate daughter, அணி மயில் அன்ன – like a beautiful peacock, அசை நடை கொடிச்சியை – the mountain woman of swaying walk, பெருவரை நாடன் – the lord of the tall mountains, the lord of the huge mountains, வரையும் ஆயின் – if he marries her, கொடுத்தனெம் ஆயினோ – if we give her in marriage, நன்றே – it will be good, இன்னும் ஆனாது – if not it will not end, நன்னுதல் துயரே – the sorrow of the young woman with a fine forehead

ஐங்குறுநூறு 259, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தலைவன் தனக்குள் சொன்னது
குன்றக் குறவன் காதல் மடமகள்,
மன்ற வேங்கை மலர் சில கொண்டு,
மலை உறை கடவுள் குலமுதல் வழுத்தித்
தேம்பலிச் செய்த ஈர் நறுங்கையள்,
மலர்ந்த காந்தள் நாறிக்
கலிழ்ந்த கண்ணள், எம் அணங்கியோளே.

Ainkurunūru 259, Kapilar, Kurinji Thinai – What the hero said to himself
The mountain dweller’s beloved
delicate daughter makes sweet
offerings of flowers from vēngai
trees in the common grounds, with her
wet, fragrant hands, to the ancient clan
deity who resides in the mountains.

She is fragrant like a kānthal blossom,
the teary-eyed woman who afflicts me.

Notes:  The hero sends his family elders to the heroine’s family with a marriage proposal.  Her family rejects their proposal.  The heroine is very sad.  She prays to god at night.  The hero comes there.  He utters these words on seeing the heroine.  குலமுதல் வழுத்தி (3) –  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – குலதெய்வத்தை வாழ்த்தி, ஒளவை துரைசாமி உரை – முதற் பொருளாகிய இறைவனை வழிபட்டு.  ஈர் நறுங்கையள் மலர்ந்த காந்தள் நாறிக் கலிழ்ந்த கண்ணள் (4-6) – தி. சதாசிவ ஐயர் – காந்தள் போலத் தோன்றிய ஈரிய நறிய கையையுடையாள் கலங்கிய கண்ணையுடையவளாய் வருந்துவாள், பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – நனைந்த நறிய கையையுடையவளாய் புதுவதாக மலர்ந்த காந்தட் பூவினது மணம் கமழ்ந்து கண்ணீர் உகுக்கின்ற கண்ணையுடையவளாய்த் தோன்ற என்பதாம்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  குலமுதல் – நான்காம் வேற்றுமைத் தொகை, தேம்பலி – இருபெயரொட்டுப் பண்புத்தொகை, கலிழ்ந்த – கலுழ்ந்த என்பதன் திரிபு, அணங்கியோளே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   குன்றக் குறவன் காதல் மடமகள் – The mountain dweller’s beloved delicate daughter, மன்ற வேங்கை மலர் – kino flowers in the town’s common ground, Kino Tree, Pterocarpus marsupium, சில கொண்டு – with a few, மலை உறை கடவுள் – god living in the mountains, குலமுதல் வழுத்தி – worshipping the ancient clan deity, தேம்பலி – sweet offerings, offerings of honey, செய்த – performed, ஈர் நறும் கையள் – the woman with wet fragrant hands, மலர்ந்த காந்தள் நாறி – appearing like open glory lilies, fragrant like glory lily flowers, கலிழ்ந்த கண்ணள் – the woman with teary eyes, எம் அணங்கியோளே – the young woman who afflicts me

ஐங்குறுநூறு 260, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
குன்றக் குறவன் காதல் மடமகள்,
மெந்தோள் கொடிச்சியைப் பெறற்கு அரிது தில்ல,
பைம்புறப் படுகிளி ஓப்பலள்,
புன்புல மயக்கத்து விளைந்தன தினையே.

Ainkurunūru 260, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
It will be very difficult for
you now to see the mountain
dweller’s loving naïve daughter
with delicate arms.

The millet spears in the plowed
arid fields have matured and she
will no longer come to chase the
attacking parrots with green backs.

Notes:  The hero and heroine have been meeting in her family’s millet field during the day, when she was sent to chase birds that came for the millet.  The heroine will not be able to meet him since the millet is ready to be harvested.  The heroine’s friend lets him know about it.  She urges marriage.  மயக்கத்து (4) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – மண்ணும் எருவும் பிறவுங்கலந்த நிலத்தில், ஒளவை துரைசாமி உரை – உழுது புழுதி செய்யப்பட்ட நிலத்தில்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  தில்ல – தில் என்னும் இடைச் சொல் ஈறு திரிந்தது வந்தது, a particle, மயக்கத்து – அத்து சாரியை, தினையே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   குன்றக் குறவன் காதல் மடமகள் – innocent loving daughter of the mountain dweller, மெந்தோள் கொடிச்சியைப் பெறற்கு அரிது தில்ல – difficult to obtain the young woman from the mountains with delicate arms, பைம்புறப் படுகிளி ஓப்பலள் – she will not come to chase the green backed parrots that attack the grain, புன்புல மயக்கத்து – in the dry fields that were plowed (after preparing the fields with soil, fertilizers etc.), விளைந்தன தினையே – millet spears have matured

கேழல் பத்து – Ten on Boars

The next set is ‘கேழல் பத்து’ and these songs are about wild male pigs.  Poem 265 is in a post-marital setting.

ஐங்குறுநூறு 261, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது, சிறைப்புறத்தானாக இருந்த தலைவன் கேட்கும்படி
மென்தினை மேய்ந்த தறுகண் பன்றி,
வன் கல் அடுக்கத்துத் துஞ்சும் நாடன்,
எந்தை அறிதல் அஞ்சிக் கொல்,
அதுவே மன்ற வாராமையே?

Ainkurunūru 261, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to her, as the hero listened nearby
Did the man from the
country,
where fierce boars graze
on tender millet and sleep
in the mountains with hard
boulders, not come to see
you because he is afraid that
our father is aware of him?

Notes:  The hero missed his night tryst with the heroine by coming at the wrong time.  The heroine’s friend knew about it.  The next day when he comes, the heroine’s friend who is aware of his presence, utters these words to the heroine.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – தினை மேய்ந்த பன்றி வன்கல் அடுக்கத்துத் துஞ்சும் நாடன் என்றது, நம் பெருமானும் தான் வேண்டுமாற்றால் தன்னலமே கருதி இன்பம் துய்த்து நம்மைக் கருதாதவனாய்த் தன் மனைக்கண் அடங்கினான் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கொல் – ஐயப்பொருட்டு வந்த இடைச்சொல், a particle implying doubt, மன்ற – தெளிவுப்பொருளில் வரும் இடைச்சொல், a particle which implies certainty, வாராமையே – வாராமை தொழிற்பெயர், ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  மன்ற – மன்றவென் கிளவி தேற்றஞ் செய்யும் (தொல்காப்பியம், இடையியல் 17).

Meanings:   மென்தினை – delicate millet, மேய்ந்த – grazed, தறுகண் பன்றி – fierce pigs, வன்கல் அடுக்கத்து – in the mountain ranges with hard boulders, துஞ்சும் – it sleeps, நாடன் – the man from such country, எந்தை அறிதல் – that our father knows, அஞ்சிக் கொல் – is he afraid, அதுவே – that, மன்ற – for sure, வாராமையே – him not coming

ஐங்குறுநூறு 262, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
சிறு தினை மேய்ந்த தறுகண் பன்றி,
துறுகல் அடுக்கத்துத் துணையொடு வதியும்,
இலங்கு மலை நாடன் வரூஉம்
மருந்தும் அறியும் கொல் தோழி, அவன் விருப்பே?

Ainkurunūru 262, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine said to her friend
Tell me, oh friend!
Will his desire for me come as
medicine for my love affliction,
the man from the bright
mountains,
where fierce boars live with
their mates near boulders,
and eat tiny millet?

Notes:  The heroine has been confined to her house.  Unable to see the hero, she worries whether their love will continue and whether he will come and marry her.  She utters these words to her friend who consoles her.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – சிறு தினை மேய்ந்த தறுகண் பன்றி துறுகல் அடுக்கத்துத் துணையொடு வதியும் என்றது, களவின்பம் நுகர்ந்த தலைவன் நின்னை விரைவிலேயே வரைந்துகொண்டு தன் இல்லத்திற்கு அழைத்துச் சென்று கவவுக்கை நெகிழாது அறவாழ்க்கை நடத்துவான் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  வரூஉம் – அளபெடை, கொல் – ஐயப்பொருட்டு வந்த இடைச்சொல், a particle implying doubt, விருப்பே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – ‘விருப்பு வரூஉம் மருந்தும் அறியும் கொல்’ எனக் கூட்டிப் பொருள் கொள்க.  வரூஉம் மருந்தாவது, வருதலாகிய மருந்தாம்.  இதனால், தலைவன் வாராமையே அவட்கு நோய் என்பது விளக்கப்பட்டது.

Meanings:   சிறு தினை மேய்ந்த – ate tiny millet, தறுகண் பன்றி – fierce pigs, துறுகல் அடுக்கத்து – in the mountain with big boulders/rocks/hillocks, துணையொடு வதியும் – they live with their partners, இலங்கு மலை நாடன் – the lord of the bright mountains, வரூஉம் மருந்தும் அறியும் கொல் தோழி அவன் விருப்பே – will his desire know to come as medicine

ஐங்குறுநூறு 263, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
நன் பொன் அன்ன புனிறு தீர் ஏனல்,
கட்டளை அன்ன கேழல் மாந்தும்,
குன்று கெழு நாடன், தானும்
வந்தனன், வந்தன்று தோழி, என் நலனே.

Ainkurunūru 263, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine said to her friend
When my lover
from the mountains,
……….where a boar as dark
……….as a touchstone, gorges
……….on mature, golden millet,
returned, my beauty
came back to me, my friend.

Notes:  The heroine heard from others that the hero has earned wealth and has come to marry her.  She utters these words to her friend who is not aware of the hero’s arrival.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அன்ன – உவம உருபு, a comparison word, நலனே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   நன் பொன் அன்ன – like fine gold, புனிறு தீர் – immaturity ended, fully mature, ஏனல் – millet, கட்டளை அன்ன – like a rubbing stone of a goldsmith (black color), கேழல் – boar, மாந்தும் – it eats, குன்று கெழு நாடன் – the man from the mountainous country, தானும் வந்தனன் – when he returned, வந்தன்று – it has come back, தோழி – my friend, என் நலனே – my beauty

ஐங்குறுநூறு 264, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
இளம் பிறையன்ன கோட்ட கேழல்,
களங்கனியன்ன பெண்பால் புணரும்,
அயம் திகழ் சிலம்ப! கண்டிகும்,
பயந்தன மாதோ, நீ நயந்தோள் கண்ணே.

Ainkurunūru 264, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Oh lord of the mountain
with shimmering waters,
where a boar with tusks
that are like the crescent
moon unites with his mate
as dark as kalam fruits

Look at the pale eyes of
the young woman you love.

Notes:  The hero comes for his day tryst.  The heroine is pining to get married to him.  The heroine’s friend tells him that he should come soon and marry the heroine.  மேற்கோள்: அகநானூறு 322 – பிறை உறழ் மருப்பின் கடுங்கண் பன்றி.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – கேழல் செவ்வி அறிந்து பிணவைப் புணரும் என்பது, கீழ்ச் சாதி விலங்கினங்களின்பால் இயல்பாகவே காணப்படுகின்ற அளியுடைமைதானும் நின்பாற் கண்டிலேம் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கண்டிகும் – இகும் முன்னிலை அசைச் சொல், an expletive of the second person, மாதோ – மாது, ஓ அசை நிலைகள், expletives, கண்ணே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:  இளம் பிறையன்ன – like the crescent moon, கோட்ட – with tusks, கேழல் – boar, களங்கனியன்ன – like kalākkai, களாக்காய், Corinda tree, Bengal Currant, Carissa spinarum, பெண்பால் – female, புணரும் – it mates, அயம் – water, திகழ் – bright, சிலம்ப – oh man from the mountains, கண்டிகும் – you should see, பயந்தன மாதோ – they have gone pale, நீ நயந்தோள் கண்ணே – the eyes of the woman you love

ஐங்குறுநூறு 265, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தலைவி தலைவனின் நண்பர்களிடம் சொன்னது
புலி கொல் பெண்பால் பூ வரிக் குருளை,
வளை வெண்மருப்பின் கேழல் புரக்கும்,
குன்று கெழு நாடன் மறந்தனன்,
பொன் போல் புதல்வனோடு என்  நீத்தோனே.

Ainkurunūru 265, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine said to the hero’s friends
The lord of the mountain,
where a white-tusked boar
protects a piglet with delicate
stripes, whose mother was
killed by a tiger,
has gone, leaving me with our
son who is as precious as gold.

Notes:  குறிஞ்சியுள் மருதம்.  The hero who has been in his concubine’s house for a long time, sends his friends as messengers to the heroine who is upset.  She utters these words to them and refuses entry.  இலக்கணக் குறிப்பு:  நீத்தோனே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  குருளை – மாற்ற அருஞ் சிறப்பின் மரபு இயல் கிளப்பின் பார்ப்பும் பறழும் குட்டியும் குருளையும் கன்றும் பிள்ளையும் மகவும் மறியும் என்று ஒன்பதும் குழவியொடு இளமைப் பெயரே (மரபியல் 1, தொல்காப்பியம்).

Meanings:   புலி கொல் பெண்பால் – female killed by a tiger, பூவரிக் குருளை – a piglet with delicate/pretty stripes, வளை – curved, வெண்மருப்பின் கேழல் – white-tusked boar, புரக்கும் – protects, குன்று கெழு நாடன் – the lord of the mountain, மறந்தனன் – he has forgotten, பொன் போல் புதல்வனோடு – with our gold-like son, என் நீத்தோனே – he has left me

ஐங்குறுநூறு 266, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
சிறு கண் பன்றிப் பெருஞ்சின ஒருத்தலொடு,
குறுங்கை இரும்புலி பொரூஉம் நாட!
நனி நாண் உடைய மன்ற,
பனிப் பயந்தன, நீ நயந்தோள் கண்ணே.

Ainkurunūru 266, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Oh lord of the mountains,
where a large tiger with
short front legs fights with
a small-eyed, enraged boar!

The eyes of the woman you
love are shy and filled with
tears.

Notes:  Others have come to ask for the hand of the heroine.  She is very distressed.  Her friend utters these words to the hero, urging marriage.  உள்ளுறை:  புலியூர் கேசிகன் உரை – பன்றி ஒருத்தலோடு புலி பொருதும் நாட என்றது, நின் ஆண்மையும் உணர்வும் தோன்ற அயலவர் வரைவை வென்று, நினக்கே இவளைக் கொள்ளுதற்கு முயல்வாயாக என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  பொரூஉம்  – அளபெடை, நனி – உரிச்சொல், மன்ற – தேற்றப்பொருளில் வரும் இடைச்சொல், a particle which implies certainty, கண்ணே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  மன்ற – மன்றவென் கிளவி தேற்றஞ் செய்யும் (தொல்காப்பியம், இடையியல் 17).  நனி – உறு தவ நனி என வரூஉம் மூன்றும் மிகுதி செய்யும் பொருள என்ப (தொல்காப்பியம், உரியியல் 3).

Meanings:   சிறு கண் பன்றி – small-eyed pig, பெருஞ்சின ஒருத்தலொடு – with a big angry boar, குறுங்கை இரும்புலி – a tiger with short front legs, பொரூஉம் – fights, நாட – oh lord of such country, நனி நாண் உடைய – she is very shy, மன்ற – for sure, அசை, an expletive, பனிப் பயந்தன – they have put out tears, நீ நயந்தோள் கண்ணே – the eyes of the woman you love

ஐங்குறுநூறு 267, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது, சிறைப்புறத்தானாக இருந்த தலைவன் கேட்கும்படி
சிறு கண் பன்றிப் பெருஞ்சின ஒருத்தல்,
துறுகல் அடுக்கத்து வில்லோர் மாற்றி,
ஐவனம் கவரும் குன்ற நாடன்,
வண்டுபடு கூந்தலைப் பேணிப்,
பண்பு இல சொல்லும், தேறுதல் செத்தே.

Ainkurunūru 267, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to her, as the hero listened nearby
The man from the mountains,
where a small-eyed, big fierce
boar steals wild rice after
dodging the arrows of archers,
utters lies to the young woman
with fragrant, bee-swarming hair,
thinking that she trusts his words.

Notes:  The hero who is happy with their secret love, does not think about marriage.  He keeps promising the heroine that he’ll come and marry her.  However, he has not kept up his word.  The heroine’s friend who is aware of the hero’s presence utters these words.  உள்ளுறை:  புலியூர் கேசிகன் உரை – பன்றி வில்லோர் மாற்றி ஐவனம் கவரும் என்றது, அவனும் அவ்வாறே தமர் அறியாது விறுப்பினன். முறையாக மணந்து வாழும் அறநெறி பேணுவான் அல்லன்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  வண்டுபடு கூந்தல் – அன்மொழித்தொகை, செத்தே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   சிறு கண் பன்றி – a small-eyed pig, பெருஞ்சின ஒருத்தல் – a big angry male, a big angry boar, துறுகல் – boulders, rocks, அடுக்கத்து – in the mountain ranges, வில்லோர் – archers, மாற்றி – cheating, ஐவனம் கவரும் – takes wild rice, steals wild rice, குன்ற நாடன் – man from the mountains, வண்டுபடு கூந்தலைப் பேணி – like he is caring for the young woman with bee-swarming hair, பண்பு இல சொல்லும் – the undignified words he utters, the lies that he utters (இல – இல்லை என்பதன் இடைக்குறை விகாரம்), தேறுதல் செத்தே – thinking she believes that his lies are truths

ஐங்குறுநூறு 268, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது, சிறைப்புறத்தானாக இருந்த தலைவன் கேட்கும்படி
தாஅய் இழந்த தழு வரிக் குருளையொடு,
வள மலைச் சிறு தினை உணீஇய, கானவர்
வரை ஓங்கு உயர் சிமைக் கேழல் உறங்கும்,
நன்மலை நாடன், பிரிதல்
என் பயக்கும்மோ, நம் விட்டுத் துறந்தே?

Ainkurunūru 268, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to her, as the hero listened nearby
The lord of the fine mountains,
where a boar rests with a piglet
that lost its mother, after thinking
about eating millet from the fields,
on a very tall summit of a lush
mountain where mountain dwellers
live, is about to separate from us.

What good will come out of that?

Notes:  The heroine has heard from the hero that he will go to a distant land to earn wealth for their marriage.  She is sad that he will leave soon.  Her friend who is aware of the hero’s presence, utters these words.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – தாய் இழந்த தழுவரிக் குருளையோடு வளமலையிலே சென்று சிறுதினை உண்ணக் கருதிய பன்றி அந்நெறியில் முயலாமல் ஏறுதற்கரிய மலைக் குவட்டிற் சென்று குட்டியையும் மறந்து உறங்கும் என்றது, தன் சுற்றத்தாரையும் இழந்து தலைவனையே புகலிடமாகக் கொண்டு வாழாநின்ற தலைவியை வரைந்து அழைத்துக் கொண்டுபோய் தன் வளமனைக் கண்ணிலிருந்து பேரின்பம் நுகரக் கருதிய தலைவன், ஈண்டிருந்தே வரைந்து கொண்டாதல் உடன் அழைத்துக் கொண்டு போய் ஆதல் தன் கருத்தினை நிறைவேற்றிக் கொள்ள அறியாமல் நொடிப்பொழுதும் பிரிவினைப் பொறாத இவளைப் பிரிந்து நெடுந்தொலை சென்று ஆண்டு தலைவியையும் மறந்து உறைவானாயின் ஈண்டு தலைவி இறந்து படுதலன்றி வேறு யாது பயன் என்றவாறு.  இலக்கணக் குறிப்பு:  தாஅய் – அளபெடை, உணீஇய – செய்பு என்னும் வாய்பாட்டு வினையெச்சம், அளபெடை துறந்தே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  குருளை – மாற்ற அருஞ் சிறப்பின் மரபு இயல் கிளப்பின் பார்ப்பும் பறழும் குட்டியும் குருளையும் கன்றும் பிள்ளையும் மகவும் மறியும் என்று ஒன்பதும் குழவியொடு இளமைப் பெயரே (மரபியல் 1, தொல்காப்பியம்).  நாயே பன்றி புலி முயல் நான்கும் ஆயும் காலை குருளை என்ப (மரபியல் 8, தொல்காப்பியம்).

Meanings:   தாஅய் இழந்த – lost its mother, தழு வரி – close stripes, குருளையொடு – with a piglet, வள மலை – flourishing mountain, சிறு தினை – tiny millet, உணீஇய – உண்ணும் பொருட்டு, to eat, கானவர் – mountain dwellers, வரை ஓங்கு உயர் சிமை – very tall mountain summit, கேழல் உறங்கும் – a boar sleeps, நன் மலை நாடன் – the man from the fine mountains, பிரிதல் – separating, என் பயக்கும்மோ – what good will it yield, நம் விட்டுத் துறந்தே – to abandon us

ஐங்குறுநூறு 269, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது, சிறைப்புறத்தானாக இருந்த தலைவன் கேட்கும்படி
கேழல் உழுதெனக் கிளர்ந்த எருவை,
விளைந்த செறுவின் தோன்றும் நாடன்,
வாராது அவண் உறை நீடின், நேர் வளை
இணையீர் ஓதி, நீ அழத்,
துணை நனி இழக்குவென் மடமையானே.

Ainkurunūru 269, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to her, as the hero listened nearby
Oh friend with oiled double
braids and lovely bangles!
If the man from the country,
where boars root and lift
sedge grass and the land looks
like a mature paddy field,
stays at his place for long, you
will start to cry!

I might lose your friendship
greatly, due to my own folly.

Notes:  The heroine’s friend helped the hero meet the heroine, at his request.  However, she is upset that he does not regularly to see the heroine.  She utters these words to the heroine, knowing that the hero is listening.  உள்ளுறை:  புலியூர் கேசிகன் உரை – கேழல் உழுதெனக் கிளர்ந்த எருவை விளைந்த செறுவில் தோன்றும் நாடன் என்றது சான்றாண்மை அற்ற அவனும் தன் விருப்பம் நிறைவேறற்பொருட்டுச் செய்தன எல்லாம் சிறந்தன போல் தோன்றினாலும், உண்மையில், சிறந்தவன் அல்ல அவன்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  செறுவின் – இன் ஐந்தாம் வேற்றுமை உருபு, ஒப்புப் பொருளில் வந்தது, உறை – முதனிலைத் தொழிற்பெயர், இணையீர் ஓதி – விளி, அன்மொழித்தொகை, மடமையானே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  நனி – உறு தவ நனி என வரூஉம் மூன்றும் மிகுதி செய்யும் பொருள என்ப (தொல்காப்பியம், உரியியல் 3).

Meanings:   கேழல் உழுதென – since boars dug up, கிளர்ந்த எருவை – lifted sedge grass, விளைந்த செறுவின் தோன்றும் – appears like a mature paddy field, நாடன் – the man from such country, வாராது – not coming, அவண் உறை நீடின் – if he stays there for long, நேர் வளை – fine bangles, perfect bangles, இணை – similar, double, ஈர் ஓதி – woman with glossy hair, woman with smooth hair, woman with oiled hair, நீ அழ – making you cry, துணை நனி இழக்குவென் – I will lose your friendship greatly, மடமையானே – due to my stupidity

ஐங்குறுநூறு 270, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
கிழங்கு அகழ் கேழல் உழுத சிலம்பில்,
தலைவிளை கானவர் கொய்தனர் பெயரும்,
புல்லென் குன்றத்துப் புலம்பு கொள் நெடுவரை
காணினும் கலிழு நோய் செத்துத்
தாம் வந்தனர், நம் காதலோரே.

Ainkurunūru 270, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to her
Your lover has returned,
thinking about the illness
that makes you cry when you
see the pitiful, tall mountains
where forest dwellers reaped
their first harvest in the fields
dug up by boars for tubers.

Notes:  The hero who had gone to earn wealth has returned.  The heroine’s friend utters these words to the heroine, letting her know of the hero’s arrival.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – கானவர் தாம் உழுது வருந்தாமல் கேழல் உழுத புழுதியில் விளைந்த தலை விளைவினைக் கொய்து கொண்டு பெயரும் குன்றம் என்றது, பெருமகளே வருந்தற்க, நம் பெருமான் ஊழ்தானே காட்டிய நின்பால் வித்திய அன்பு விதையானது காதல் பயிராகி நன்கு விளைந்ததன்றோ? அதன் முதல் விளைவாகிய திருமணத்தை இனி நம் பெருமான் நிகழ்த்தி நின்னைத் தன் இல்லத்திற்குக் கொண்டு போவான் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  சிலம்பு – தினைப்புனத்தைக் குறித்தலின் ஆகுபெயர், காதலோரே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   கிழங்கு – roots, tubers, yams, அகழ் – digging up, கேழல் – boars, உழுத சிலம்பில் – on the mountain slopes where they dug up, தலை விளை – first crop, first harvest (millet), கானவர் கொய்தனர் – forest dwellers harvested, பெயரும் – they leave, புல்லென் குன்றத்து – on the mountain without luster, புலம்பு கொள் – pitiful, dull, நெடுவரை – tall mountains, காணினும் – when she sees, கலிழு – crying, நோய் – love disease, செத்து – thinking, தாம் வந்தனர் – he has come, நம் காதலோரே – our beloved man, your lover

குரங்குப் பத்து – Ten on Monkeys

Songs 271 – 280 are called ‘குரங்குப் பத்து’ and it is about monkeys.   Monkeys abound in the Kurinji mountainous land.  The male monkey is used to depict the behavior of the hero. In poem 271, the heroine’s friend reveals the love affair to the foster mother.

ஐங்குறுநூறு 271, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி செவிலித்தாயிடம் சொன்னது
அவரை அருந்த மந்தி பகர்வர்
பக்கின் தோன்றும் நாடன் வேண்டின்,
பல் பசுப் பெண்டிரும் பெறுகுவன்,
தொல் கேள் ஆகலின், நல்குமால் இவட்கே.

Ainkurunūru 271, Kapilar, Kurinji – What the heroine’s friend said to the foster mother
If the lord of the country,
where female monkeys eat avarai
beans and their stuffed cheeks
appear like the bags of merchants,
desires, he can get many women
who are timid like cows.

Since his friendship with her is
ancient, he will shower his graces
on her.

Notes:  தோழி செவிலித்தாய்க்கு அறத்தொடு நின்றது.  The hero sends his family elders with a marriage proposal.  The heroine’s family which is not aware of the affair, refuses the proposal.  The heroine’ friend utters these words to the foster mother to let her know about the love affair and the hero’s fine traits.  பல் பசுப் பெண்டிரும் (3) – ஒளவை துரைசாமி உரை – பசுவைப் போலும் இயல்புடைய பெண்டிர்.  பசு தன்னால் அன்பு செய்யப்பட்ட கன்றின்வழி நின்றொழுகுதல் போலத் தம்மால் காதலிக்கப்பட்டோர் நினைவுவழி ஒழுகும் மகளிரைப் பசுப்பெண்டிர் என்றார், பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – ஆனேற்றைப் பெரிதும் விரும்பிப் பின்தொடர்ந்து வருகின்ற ஆன்களைப் போன்று தன்னை விரும்பிப் பின் வரும் குல மகளிர்.  உள்ளுறை:  புலியூர் கேசிகன் உரை – அவரையைத் தின்ற மந்தியானது பண்ட வணிகரின் பை போலத் தோன்றும் நாடன் என்றது, அவன் நாட்டில் வாழ்வன பிறவும் மேலான உணவுகளில் குறைவின்றி இன்புற்று வாழும் செழுமை காட்டித் தலைவியும் அவனை மணப்பின் மிகச் செழுமையோடு கவலையற்று வாழ்வாள் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அருந்த – அருந்திய என்னும் எச்சத்தின் திரிபு (அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை), ‘ஆர்ந்த’ அருந்த எனக் குறுக்கும் வழி குறுக்கிக் கூறப்பட்டது (ஒளவை துரைசாமி உரை), நல்குமால் – ஆல் அசைநிலை, an expletive, இவட்கே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:  அவரை அருந்த – ate the avarai beans, field bean, dolichos lablab, மந்தி – female monkeys, பகர்வர் – merchants, traders, பக்கின் – like the bags, நாடன் – the man from this country, தோன்றும் – they appear, வேண்டின் – if he desires, பல் பசுப் பெண்டிரும் பெறுகுவன் – he can get many women who are gentle like the cows, தொல் கேள் – old friendship, ஆகலின் – so, நல்குமால் இவட்கே – he will be gracious to her

ஐங்குறுநூறு 272, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது, சிறைப்புறத்தானாக இருந்த தலைவன் கேட்கும்படி
கரு விரல் மந்திக் கல்லா வன்பறழ்,
அரு வரைத் தீந்தேன் எடுப்பி, அயலது
உருகெழு நெடுஞ்சினைப் பாயும் நாடன்,
இரவின் வருதல் அறியான்,
‘வரும் வரும்’ என்பள், தோழி யாயே.

Ainkurunūru 272, Kapilar, Kuriji Thinai – What the heroine said to her friend, as the hero listened nearby
Oh friend!  My lover from the
country,
where a black-fingered female
monkey’s unskilled, strong, young
child disturbs a comb with sweet
honey in the harsh mountain,
and leaps on a nearby dangerous,
tall branch,
does not come at night.
“He comes!   He comes!” says mother.

Notes:  The hero came the previous night for their tryst.  He was unable to see the heroine due to many hindrances like her mother who was awake, dogs barking, guards moving around etc.  He comes back the next day.  The heroine who is aware of his presence, utters these words to her friend.  உள்ளுறை:  புலியூர் கேசிகன் உரை – மந்தியின் வன்பறழ் தலைவனாகவும், தேன் தலைவியோடு பெரும் காம இன்பமாகவும், தேனீக்கள் சுற்றத்தாராகவும், பறழ் சினையிற் பாய்ந்தது தலைவன் தமர்க்கு அஞ்சி தப்பியதாகவும், யாய் வரும் என்றது அதனைக் கேட்டு கூறியதாகவும் கொள்ளுக.  அஃதாவது இன்பம் மறந்து உயிர் தப்பினாற் போதும் என்று ஓடிச் செல்லுதல் என்பதாம்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கல்லா – ஈறுகெட்ட எதிர்மறைப் பெயரெச்சம், வரும் வரும் – அடுக்குத்தொடர், repetition of a word for emphasis, யாயே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   கரு விரல் மந்தி – black-fingered female monkey, கல்லா – immature, unskilled, not trained, வன் பறழ் – strong child, அரு வரை – difficult to scale mountains, harsh mountains, தீந்தேன் – sweet honey, implies a honeycomb with sweet honey, எடுப்பி – disturbing, அயலது – nearby, உருகெழு – scary, terrifying, நெடும் சினை – tall branch, பாயும் – it jumps, it leaps, நாடன் – the man from such country, இரவின் வருதல் அறியான் – he does not come at night, வரும் வரும் என்பள் – “he’s been coming, he’s been coming”, she says, தோழி – my friend, யாயே – my mother

ஐங்குறுநூறு 273, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
அத்தச் செயலைத் துப்பு உறழ் ஒண் தளிர்,
புன்தலை மந்தி வன் பறழ் ஆரும்
நன்மலை நாட! நீ செலின்,
நின் நயத்து உறைவி, என்னினும் கலிழ்மே.

Ainkurunūru 273, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Oh man from the fine mountains,
where a strong, young child
of a female monkey with scanty
hair eats the coral-colored,
bright, tender leaves of an asoka
tree!

If you leave,
my friend who lives for your love,
will cry far more than I!

Notes:  The hero decided to go and earn wealth for their marriage.  He convinces the heroine.  He lets the heroine’s friend know about it.  The friend is upset since she knows that the heroine will suffer greatly.  She utters these words to the hero.  உள்ளுறை:  புலியூர் கேசிகன் உரை – அசோகத் தளிரை மந்தியின் பறழ் தின்னும் என்றது, காலத்தால் இவளை நீயும் வந்து மணந்து கொள்ளாதிருப்பின், இவளை பிரிவு நோய் பற்றி அழித்துவிடும் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கலிழ்மே – கலிழும் என்பது கலிழ்ம் எனத் திரிந்து நின்றது, ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   அத்தச் செயலை – asoka tree in the forest, Saraca indica, துப்பு – coral, உறழ் – like, ஒண் தளிர் – bright tender leaves, புன்தலை – head with scanty hair, head with dull hair, head with parched hair, மந்தி – female monkey, வன் பறழ் – strong child, ஆரும் – it eats, நன் மலை நாட – oh man from the fine mountains, நீ செலின் – if you leave, நின் நயத்து உறைவி – my friend who lives for your love, என்னினும் கலிழ்மே – will cry more than I will

ஐங்குறுநூறு 274, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
மந்திக் கணவன் கல்லாக் கடுவன்,
ஒண் கேழ் வயப் புலி குழுமலின் விரைந்து உடன்
குன்று உயர் அடுக்கம் கொள்ளும் நாடன்,
சென்றனன், வாழி தோழி, என்
மென் தோள் கவினும் பாயலும் கொண்டே.

Ainkurunūru 274, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine said to her friend
May you live long, my friend!
The man from the mountains,
where a female monkey’s crude
mate leaps in haste to a tall peak
on hearing a bright colored tiger roar,
took away the beauty of my delicate
arms and my sleep, when he left.

Notes:  The hero leaves to earn wealth for their marriage.  The heroine is depressed.  Her friend consoles her and asks her to be patient.  The heroine responds with these words.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – நம்பெருமான் பிரிந்தானாக என்னலும் உறக்கமும் என்னைக் கைவிட்டுப் போயினகாண், என் வேறுபாடு கண்டு இவ்வூர் அலர் தூற்றுமே என்றும், எம்பெருமான் எப்பொழுது வருகுவன்? வராது தங்கிவிடுவானோ? வாரான் ஆயின் எவ்வாறு உய்குவன்? என்ன எண்ணி எண்ணி வருந்துகின்றேன் என்பது,  புலியூர் கேசிகன் உரை –  புலியின் குழுமலுக்கு அஞ்சிக் கடுவன் குன்றின் உயர்ந்த பக்கத்தே ஓடும் நாடும் என்றது, யான் அவனை வரைவு முடுக்கற் பொருட்டுப் படைந்துக் கூறிய, ‘யாய் அறிந்தினள்’ ‘வேற்று வரைவு வருதலுண்டு’ என்னும் சொற்களைக் கேட்டு அஞ்சினனாக, அவன் விரைந்து பொருள்தேடி வருதற்பொருட்டு வேற்றுநாடு நோக்கிச் சென்றனன் என்றதாம்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கல்லா – ஈறுகெட்ட எதிர்மறைப் பெயரெச்சம், மந்திக் கணவன் – நான்காம் வேற்றுமைத் தொகை, கொண்டே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   மந்திக் கணவன் – husband of the female monkey, கல்லாக் கடுவன் – a crude monkey, a monkey that knows only what monkeys do, ஒண் கேழ் – bright colored, வயப் புலி – strong tiger, குழுமலின் – since it roared, விரைந்து உடன் – goes fast, குன்று உயர் அடுக்கம் கொள்ளும் – goes to a tall mountain peak, நாடன் – the man from such country, சென்றனன் – he went, வாழி தோழி – may you live long my friend, என் – my, மென் தோள் – delicate arms, கவினும் பாயலும் கொண்டே – taking away my beauty and my sleep

ஐங்குறுநூறு 275, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
குரங்கின் தலைவன் குரூஉ மயிர்க் கடுவன்,
சூரலஞ் சிறு கோல் கொண்டு வியல் அறை
மாரி மொக்குள் புடைக்கும் நாட!
யாம் நின் நயந்தனம் எனினும், எம்
ஆய் நலம் வாடுமோ, அருளுதி எனினே?

Ainkurunūru 275, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Oh man from the country,
where a male monkey, a troop
leader with colored hair on his
head, hits the rainwater bubbles
on a big boulder with a small
cane!

She loves you very much.
If you shower your graces on her,
will her fine beauty fade away?

Notes:  The hero who is very happy with secret love does not think about marriage.  Also, he is also not regular in coming to see the heroine.  The heroine’s friend goes to the place of tryst one day and tells him this.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – கடுவன் மாரிமொக்குள் சிறுகோல் கொண்டு புடைக்கும் நாட என்றது, தாமே நொடிப்பொழுதில் அழிந்தொழியும் மொக்குகளைக் குரங்கு கோல் கொண்டு புடைத்து நனி விரைவில் அழித்தாற்போன்று நீ எம்மை நயவாமையால் வரையாது ஒழுகும் ஒழுக்கமே யாங்கள் மாரிமொக்குகள் போன்று நின்றாங்கு நின்று அழிந்தொழியப் போதியதாகவும் களவொழுக்கத்தானும் நீ இடையீடு செய்து செய்து எம்மைக் கொல்கின்றனை காண் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  குரூஉ – அளபெடை, யாம் – தன்மைப் பன்மை, first person plural, எம் – தன்மைப் பன்மை, first person plural, வாடுமோ – ஓகாரம் வினா, எனினே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   குரங்கின் தலைவன் – troop leader of the monkeys, குரூஉ மயிர்க் கடுவன் – male monkey with colored hair, சூரலஞ் சிறு கோல் கொண்டு – with a small rattan stick, சூரல் – rattan, cane, Calamus rotang, கொண்டு – with it, வியல் அறை – wide boulder, மாரி மொக்குள் – rain water bubbles, புடைக்கும் – it hits, நாட – oh man from such country, யாம் நின் நயந்தனம் – we desire you, she loves you, எனினும் – yet, எம் ஆய் நலம் –  her fine beauty, வாடுமோ – will it fade, அருளுதி எனினே – if you shower your graces

ஐங்குறுநூறு 276, கபிலர், தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
மந்திக் காதலன் முறி மேய் கடுவன்,
தண் கமழ் நறைக் கொடி கொண்டு வியல் அறைப்
பொங்கல் இள மழை புடைக்கும் நாட!
நயவாய் ஆயினும், வரைந்தனை சென்மோ,
கன்முகை வேங்கை மலரும்
நன்மலை நாடன் பெண்டு எனப்படுத்தே.

Ainkurunūru 276, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Oh lord of the country,
where a male monkey that eats
tender leaves, mate of a female
monkey,
hits the young, overflowing clouds
that spread on wide boulders, with
cool, fragrant narai vines!

Even if you do not desire marriage,
come and marry her.  Give her the
honor of being the wife of the lord
of the fine mountains,
where vēngai trees that grow in the
mountain cracks, put out blossoms!

Notes:  The hero who is very happy with secret love does not think about marriage.  The heroine’s friend requests him to come soon and marry the heroine to lead a good married life.  உள்ளுறை:  ஒளவை துரைசாமி உரை – மேன்மேற் படிந்து குளிர்ந்து மழைபெயற்குரிய இள முகிலைக் கடுவன் நறைக் கொடி கொண்டு அலைக்கும் நாட என்றது, வரைந்து கூடி மகப் பெறுதற்குரியவளாகிய இவளைக் களவை நீட்டித்து அலைக்கின்றாய் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  சென்மோ – மோ முன்னிலை அசை, an expletive of the second person, எனப்படுத்தே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  நயவாய் ஆயினும் (4) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – நயவாய் ஆயினும் என்றது, நீ வரைந்து கொண்டு நல்லறம் பேணலை விரும்பாயாயினும் என்பதுபட நின்றது.  கன்முகை (4) – ஒளவை துரைசாமி உரை – முழைஞ்சு (குகை, மலைப்பிளவு), அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – கல்மேல் வளரும் வேங்கையின் முகைகள் (அரும்புகள்).

Meanings:   மந்தி – female monkey, காதலன் – lover, mate, முறி – delicate leaves, மேய் – eating, கடுவன் – male monkey, தண் – cool, கமழ் – fragrant, நறைக் கொடி கொண்டு – with the fragrant narai vines, வியல் அறை – wide/huge rocks, பொங்கல் – overflowing, இள மழை – young clouds, புடைக்கும் – it hits, நாட – oh man from such country, நயவாய் ஆயினும் – even if you don’t desire marriage, வரைந்தனை சென்மோ – you come and marry her and go, கல் – mountain, முகை – cracks in the mountain, mountain caves, buds, வேங்கை மலரும் – vēngai trees put out flowers, kino trees put out flowers, Pterocarpus marsupium, நன்மலை – fine mountains, நாட – oh lord of such country, பெண்டு எனப்படுத்தே – make her your wife

ஐங்குறுநூறு 277, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
குறவர் முன்றில் மா தீண்டு துறுகல்,
கல்லா மந்தி கடுவனோடு உகளும்,
குன்ற நாட!  நின் மொழிவல், என்றும்
பயப்ப நீத்தல், என் இவள்
கயத்து வளர் குவளையின் அமர்த்த கண்ணே?

Ainkurunūru 277, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Oh lord of the mountain,
where a crude female monkey
leaps with her mate on a boulder,
in the front yard of a house, on
which animals rub their bodies!

I have a question for you.
Why do you leave my friend, causing
her eyes that differ from each other,
that resemble kuvalai flowers that
grow in ponds, to become pale?

Notes:  The hero who is very happy with secret love does not think about marriage.  Gossip has risen in town.  The heroine’s friend who is worried that the family will know about it soon, requests the hero to come and marry the heroine.  உள்ளுறை:  புலியூர் கேசிகன் உரை – கல்லா மந்தியானது குறவர் முன்றிலின் மாதீண்டு துறுகல்லிடத்தே கடுவனோடு உகளும் நாட என்றது, சுற்றத்தாரின் நடுவே இவ்வொழுக்கம் புலனாகிய போது விளையும் ஏதத்திற்கு நாணாதவன் நீ என்றது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  முன்றில் – இல்முன் என்பது முன்பின்னாகத் தொக்கது, கல்லா – ஈறுகெட்ட எதிர்மறைப் பெயரெச்சம், மொழிவல் – தன்மை ஒருமை வினைமுற்று, first person singular verb ending, கண்ணே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  அமர்த்த கண் (5) – தி. சதாசிவ ஐயர் – சுழலுதலையுடைய கண்கள், பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – ஒன்றனோடு ஒன்று எதிர்ந்த கண்கள், அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – ஒன்றோடு ஒன்று மாறுபடும் கண்கள்.

Meanings:   குறவர் – mountain dweller, முன்றில் – front yard of a house, மா தீண்டு – animals touch, animals rub their bodies, துறுகல் –  boulder, rock, கல்லா மந்தி – a crude female monkey, a monkey which does not know anything other than what monkeys know, கடுவனோடு – with its male, உகளும் – leaps around, குன்ற நாட – oh lord of the mountains, நின் மொழிவல் – I have a question for you, என்றும் – always, பயப்ப – causing paleness, நீத்தல் – leaving, என் – why, இவள் – my friend, கயத்து வளர் – growing in ponds, குவளையின் – like blue waterlilies, அமர்த்த கண்ணே – eyes that differ from each other, eyes that are calm, eyes that are alike (அமர்த்த – பொருந்தின, ஒத்த, மாறுபட்ட)

ஐங்குறுநூறு 278, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது, சிறைப்புறத்தானாக இருந்த தலைவன் கேட்கும்படி
சிலம்பின் வெதிரத்துக் கண்விடு கழைக்கோல்
குரங்கின் வன் பறழ் பாய்ந்தென, இலஞ்சி
மீன் எறி தூண்டிலின் நிவக்கும் நாடன்,
உற்றோர் மறவா நோய் தந்து,
கண்டோர் தண்டா நலம் கொண்டனனே.

Ainkurunūru 278, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine said to her friend, as the hero listened nearby
The man from the country,
where a strong young monkey
leaps from a bamboo stalk that
branches from a node, and the
stalk springs up high like a
lifted fishing rod in a pond,
gave me this disease that took
away my great beauty that was
admired by those who saw me.

Notes:  The hero who is very happy with secret love does not think about marriage.  The distraught heroine utters these words to her friend, knowing that the hero is listening.  குறுந்தொகை 54 – கான யானை கைவிடு பசுங்கழை மீன் எறி தூண்டிலின் நிவக்கும், குறுந்தொகை 74 – விட்ட குதிரை விசைப்பினன்ன விசும்பு தோய் பசுங்கழை, புறநானூறு 302 – வெடி வேய் கொள்வது போல ஓடித் தாவுபு உகளும் மாவே, ஐங்குறுநூறு 278 – கழைக்கோல் குரங்கின் வன் பறழ் பாய்ந்தன இலஞ்சி மீன் எறி தூண்டிலின் நிவக்கும்.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – தலைவன் தன்னோடிருந்து அளவளாந்துணையும் நம் நோய் உணர்வான் போன்றும் விரைவின் வரைதற்கு முயல்வான் போலவும் நாம் வேண்டுதற்கும் இடனில்லாதபடி நம்பாற் பேரன்புடையவன் போன்று பன்மாயப் பொய்ம்மொழிகள் பலவும் பேசி நம்மைப் பிரிந்து அப்பாற் சென்ற பொழுதே நம்மை மறந்து ஏதிலான் போன்று ஆகிவிடுகின்றான் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  வெதிரத்து – அத்து சாரியை, பாய்ந்தன – செய்தென என்னும் வாய்பாட்டு வினை எச்சம், தூண்டிலின் – இன் ஒப்புப் பொருளில் வந்தது, ஐந்தாம் வேற்றுமை உருபு, மறவா – ஈறுகெட்ட எதிர்மறைப் பெயரெச்சம், கொண்டனனே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  உற்றோர் (4) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – காதற்கேண்மை கொண்டோர், ஒளவை துரைசாமி உரை – தன்னைச் சான்றோர்.

Meanings:   சிலம்பின் வெதிரத்து – of the mountain bamboo, கண்விடு – sprouting on the nodes, கழைக்கோல் – bamboo cane, bamboo stalk, குரங்கின் வன் பறழ் – a monkey’s strong young child, பாய்ந்தென – since it jumped, இலஞ்சி – pond, மீன் எறி தூண்டிலின் – like a fishing rod, நிவக்கும் – it goes high, நாடன் – the man from such country, உற்றோர் மறவா நோய் தந்து – he gave me his beloved the disease of unforgettable pain, கண்டோர் – those who saw, தண்டா – not ruined, not reduced, நலம் கொண்டனனே – he took away my beauty, he took away my virtue

ஐங்குறுநூறு 279, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
கல் இவர் இற்றி புல்லுவன ஏறிக்,
குளவி மேய்ந்த மந்தி, துணையொடு
வரை மிசை உகளும் நாட! நீ வரின்,
கல் அகத்தது எம் ஊரே,
அம்பற்சேரி அலர் ஆங்கட்டே.

Ainkurunūru 279, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Oh man from the country,
where a female monkey clasps
and climbs on a white fig tree
that spreads its roots
tightly on boulders, eats tender
wild jasmine leaves,
and leaps around with her mate
on the mountain slope!

If you come to our town surrounded
by mountains, there will be rumors
and gossip in our street.

Notes:  The heroine is confined to her house, and the hero is unable to see her during the day.  The hero asks the heroine’s friend to help him see the heroine at night.  The friend says that it would be very difficult to do that.  She urges him to come and marry the heroine.  உள்ளுறை:  புலியூர் கேசிகன் உரை – இற்றி மேல் படர்ந்த தளிரை மேய்ந்த மந்தி தன் துணையொடு வரையகத்தே உகளும் நாடன் என்றது, நின்னைத் தழுவி இன்புற்றவளான இவளும், நின் ஊர்க்கண்ணே இனி நின்னுடனேயே ஒன்றுபட்டாளாக ஊரறிய வாழ்தல் வேண்டும் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  புல்லுவன – புல்லுவனவாய், முற்றெச்சம், அம்பற்சேரி – அம்பலையுடை சேரி, இரண்டனுருபும் பயனும் தொக்க தொகை, ஊரே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive, ஆங்கட்டே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   கல் – rocks, இவர் – spread, இற்றி – white figs, புல்லுவன – holding it tightly (புல்லல், புல்லுதல் – embracing), ஏறி – climbing, குளவி – wild jasmine, mara malli, panneer poo, மேய்ந்த – ate, மந்தி – female monkey, துணையொடு –  with her mate (துணை – partner, mate, ஓடு – with), வரை – mountain, மிசை – top, உகளும் – it leaps around, நாட – oh man from such country, நீ வரின் – if you come (நீ – you, வரின் – if coming, வா – come, வருதல் – coming, இன் – if), கல் அகத்தது – in the midst of mountains (கல் – mountains, அகத்தது – in side, amidst, அகம் – inside), எம் ஊரே – our town (எம் – our, ஊர் – town, ஏ – asai), அம்பல் – rumor, சேரி – village/settlement/ street, அலர் ஆங்கட்டே – there will be gossip (ஆம் – ஆகும், it will be, கட்டு – அங்கே, there, ஏ – asai)

ஐங்குறுநூறு 280, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
கரு விரல் மந்திக் கல்லா வன் பார்ப்பு,
இரு வெதிர் ஈர்ங்கழை ஏறிச் சிறு கோல்
மதி புடைப்பது போல தோன்றும் நாட!
வரைந்தனை நீ எனக் கேட்டு, யான்
உரைத்தனென் அல்லனோ, அஃது என் யாய்க்கே.

Ainkurunūru 280, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Oh lord of the country,
where a strong, young, unskilled
monkey, child of a female with black
fingers, climbs on a tall, wet bamboo
stalk, and when the bamboo sways,
it appears that the young monkey is
hitting the moon with a small stick!

On hearing that you have married my
friend, I have informed my mother.

Notes:  The hero took the heroine to his town and married her.  The heroine’s friend who comes to know about the marriage, utters these words to the hero.  உள்ளுறை:  புலியூர் கேசிகன் உரை – மந்தியின் குட்டியானது மூங்கிற் கழையின் மீதேறிச் சிறுகோலால் மதியைப் புடைப்பது போலத் தோன்றினாலும், அஃது அவ்வாறு செய்ய இயலாமை எவரும் அறிதலே போல, நீயும் இவளை உடனழைத்துச் சென்று தமர்க்குக் கொடுமை இழைத்தாய் போலத் தோன்றினாலும், நீ தான் அவளை முறையாக மணந்துகொண்டு, அவட்கு நன்மையே செய்தாய் என்பதாம், எமக்கும் அதனால் மன நிறைவும் புகழுமே சேரச் செய்தாய் என்பதாம்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கருவிரல் – பண்புத்தொகை, கல்லா – ஈறுகெட்ட எதிர்மறைப் பெயரெச்சம், வரைந்தனை – முன்னிலை ஒருமை வினைமுற்று, யாய்க்கே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   கரு விரல் மந்தி – female monkey with black fingers, கல்லா வன் பார்ப்பு – untrained strong young child, unskilled strong young child, இரு – big, tall, வெதிர் ஈர்ங்கழை – wet bamboo, ஏறி – climbed, சிறு கோல் – small stick, மதி புடைப்பது போல – like hitting the moon, தோன்றும் – it appears (பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – மூங்கில் அசையும் பொழுது), நாட – oh lord of the country, வரைந்தனை நீ எனக் கேட்டு – on hearing that you married her, யான் – I, உரைத்தனென் அல்லனோ அஃது என் யாய்க்கே – did I not tell that to mother, I told that to my mother

கிள்ளைப் பத்து – Ten on Parrots

Songs 281 – 290 are ‘கிள்ளைப் பத்து’ and they are about parrots.   Parrots play a very important role in Kurinji poems.   They come to eat the millet in the fields on the mountains.  Young women who are sent to guard the fields meet their lovers while chasing marauding parrots.   All the poems in this set, except for poem 283, are set in the pre-marital context.   In 283, the heroine’s friend chides the unfaithful husband.  In 284, the heroine’s friend implies that the field is ruined, and that the couple should find another place to meet.

ஐங்குறுநூறு 281, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தலைவன் தனக்குள் சொன்னது
வெள்ள வரம்பின் ஊழி போகியும்,
கிள்ளை வாழிய பலவே, ஒள்ளிழை
இரும்பல் கூந்தல் கொடிச்சி
பெருந்தோள் காவல் காட்டியவ்வே.

Ainkurunūru 281, Kapilar, Kurinji Thinai – What the hero said to himself about the parrots
May these parrots live for many eons
with huge numbers of years!

They have brought the bright-jeweled
young woman with wide shoulders
and thick, dark hair to guard the fields.

Notes:  The hero who unites with the heroine in secret love, comes to the millet field one day when the heroine is guarding the field.  He praises the parrots that allow the heroine to leave home and meet him.  பதிற்றுப்பத்து 63 – ஆயிர வெள்ள ஊழி, பதிற்றுப்பத்து 90 – ஊழி வெள்ள வரம்பின ஆக. வெள்ள வரம்பின் ஊழி (1) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – வெள்ளம் வரம்பின் ஊழி என்றது வெள்ளம் என்னும் பேரண்ணை தமக்கு அளவாகக் கொண்ட ஊழிகள் பற்பல என்றவாறு, ஒளவை துரைசாமி உரை – பேரண்ணை வரம்பாக உடைய ஊழியாகிய காலம் முடியுனும் முடியாது நெடிது வாழுமாக என்றவாறு.  இலக்கணக் குறிப்பு:  வாழிய – வியங்கோள் வினைமுற்று, பலவே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, காட்டியவ்வே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   வெள்ள வரம்பின் ஊழி போகியும் – even if eons with large numbers of years as limits pass (போகியும் – கழிந்தாலும், வெள்ளம் = ஒரு பேரெண், தாமரை ஆம்பல் என்ற இரண்டு பேரெண்களுக்கு நடுவில் உள்ளது), கிள்ளை வாழிய – long live the parrots, பலவே – many, ஒள் இழை – bright jewels, இரும்பல் – dark thick, கூந்தல் – hair, கொடிச்சி – young woman from the mountain, பெருந்தோள் – wide shoulders, large arms, காவல் காட்டியவ்வே – they caused her to protect

ஐங்குறுநூறு 282, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
சாரல் புறத்த பெருங்குரல் சிறு தினைப்
பேரமர் மழைக்கண் கொடிச்சி கடியவும்
சோலைச் சிறு கிளி உன்னும் நாட!
ஆர் இருள் பெருகின வாரல்,
கோட்டுமா வழங்கும் காட்டக நெறியே.

Ainkurunūru 282, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Oh man from the mountain
where small grove parrots yearn for
tiny millet with big spears, despite
being chased away by a mountain
woman with big, alluring, moist eyes!

Do not come in the thick of darkness.
Tusked elephants roam on the forest
paths!

Notes:  The hero is very happy with the couple’s secret love and does not consider marriage.  The heroine’s friend utters these words to him, when she sees him return after uniting with the heroine.  She is urging him to come and marry the heroine.   உள்ளுறை:  புலியூர் கேசிகன் உரை – கொடிச்சி கடியவும் சோலைச் சிறு கிளிகள் தினையையே உன்னும் நாட என்றது, காவலர் கவனமாகக் காத்து ஒழுகவும், களவு ஒழுக்கத்தையே நீயும் விரும்பாநின்றாய் என்பதாம்.  கிளி தான் மடமையானது.  வரும் துயர் பற்றி நினையாதது.  நீயுமோ அவ்வாறு அறியாமையுடையை? என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  வாரல் – அல்லீற்று எதிர்மறை வியங்கோள் வினைமுற்று, நெறியே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   சாரல் புறத்த – on the mountain slope, பெருங்குரல் – big spears, சிறு தினை – tiny millet, பேரமர் – big and calm, மழைக்கண் கொடிச்சி கடியவும் – despite the mountain woman with moist eyes chasing, சோலைச் சிறு கிளி – small parrots in the grove, உன்னும் – they think (about millet), நாட – oh man from such country, ஆர் இருள் பெருகின – pitch darkness has spread, வாரல் – do not come, கோட்டு மா வழங்கும் – tusked animals roam, elephants roam, காட்டக நெறியே – on the forest paths

ஐங்குறுநூறு 283, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
வன்கண் கானவன் மென் சொல் மடமகள்,
புன்புல மயக்கத்து உழுத ஏனல்
பைம்புறச் சிறு கிளி கடியும் நாட!
பெரிய கூறி நீப்பினும்,
பொய் வலைப்படூஉம் பெண்டு, தவப் பலவே.

Ainkurunūru 283, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Oh man from the country,
where a soft-spoken, naive daughter
of a harsh forest dweller chases
small parrots with green backs from
her cultivated millet field!

When you talk big and leave, there
are very many women who get caught
in your net of lies.

Notes:  குறிஞ்சியுள் மருதம்.  The heroine who was upset with the unfaithful hero, accepts him gladly, after her friend refuses him entry.  The heroine’s friend who saw him in his house, utters these words.  பெரிய கூறி நீப்பினும் பொய் வலைப்படூஉம் பெண்டு தவப் பலவே (4-5) – உ. வே. சாமிநாதையர் உரை – நின் குறை பல கூறி நீப்பினும் நின் பொய் வலைப்படூஉம் பெண்டிர் பலர்.  இவளும் அவர்களுள் ஒருத்தி, பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – கணவன்மார் கூறுகின்ற பன்மாயப் பொய்ம் மொழிகளாகிய வலையின்கண் அகப்பட்டுக் கொள்கின்ற சாலப் பலர் உளர்.  மயக்கத்து (ஐங்குறுநூறு பாடல் 260-4) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – மண்ணும் எருவும் பிறவுங்கலந்த நிலத்தில்.  உள்ளுறை:  புலியூர் கேசிகன் உரை – புனம் வந்து படியும் கூட்டம் கூட்டமான கிளிகளை எல்லாம் அவள் ஒருத்தியாலேயே கடிந்து விரட்டுதல் இயலாத போதும், தன் உரிமை காக்கும் உணர்வினளான அவள், ஓயாதே அவற்றை முடிந்தவரை கடிந்து வருவது போல், நின்னை நாடி வரும் பிற மகளிரையும் யாமும் முயன்று தடுத்தல் வேண்டும் என்றதாம்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  பெரிய – குறிப்பு வினையாலணையும் பெயர், பொய் வலை – குறிப்பு வினையாலணையும் பெயர், படூஉம் – அளபெடை, தவ – உரிச்சொல், பலவே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  தவ – உறு தவ நனி என வரூஉம் மூன்றும் மிகுதி செய்யும் பொருள என்ப (தொல்காப்பியம், உரியியல் 3).

Meanings:   வன்கண் கானவன் – harsh forest dweller, strong forest dweller, மென் சொல் மடமகள் – naive daughter of delicate words, புன்புல மயக்கத்து – in the cultivated dry land (cultivated using soil, fertilizers and other materials), உழுத – plowed, ஏனல் – millet, பைம்புற – green backs, green sides, சிறு கிளி – small parrots, கடியும் – she chases, நாட – oh man from such country, பெரிய கூறி நீப்பினும் – even if you tell big lies and leave, பொய் வலைப்படூஉம் – they get caught in your net of lies, பெண்டு தவப் பலவே – there are very many women

ஐங்குறுநூறு 284, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி சொன்னது, சிறைப்புறத்தானாக இருந்த தலைவன் கேட்கும்படி
அளிய தாமே செவ்வாய்ப் பைங்கிளி,
குன்றக் குறவர் கொய் தினைப் பைங்கால்
இருவை நீள் புனம் கண்டும்,
பிரிதல் தேற்றாப் பேரன்பினவே.

Ainkurunūru 284, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said about the parrots, as the hero listened nearby
These red-beaked, green
parrots are pitiful!

Even after seeing the stubble
with green stalks in the large
fields after the mountain
dwellers have harvested,
they stay here, without having
the clarity to leave, because of
their great love for millet.

Notes:  The millet field has been harvested.  The heroine is confined to the house and the couple are unable to meet.  The heroine’s friend who comes to the millet field sees the hero and utters these words about parrots.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – எம் சுற்றத்தார் தினையை அரிந்த பின்னர் இக்கிளிகள் பண்டு தாம் தின்ற தினைக் கதிர்களையே நினைந்துகொண்டு இவ்விடத்தேயே வருந்தி இருப்பது போன்றே, இதுகாறும் இத் தினைப்புனத்தே நின்னைக் கண்டு கண்டு பேறின்பமுற்ற எம் பெருமாட்டியும் எம் சுற்றத்தார் அவளை இல்லத்தில் வைத்த போதும் மறவாமல் நின் வரவினையே எதிர்பார்த்திருப்பாள்.  ஆதலால் இனி இடமில்லை என்று கருதி நீ வராது இருந்துவிடாதே.  இலக்கணக் குறிப்பு:  தாமே – தாம், ஏ அசை நிலைகள், expletives செவ்வாய் – பண்புத்தொகை, compound word in which the first member stands in adjectival relation to the second, பைங்கிளி – பண்புத்தொகை – compound word in which the first member stands in adjectival relation to the second, பேரன்பினவே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, தேற்றம், certainty.

Meanings:   அளிய – they are pitiful, தாமே – தாம், ஏ – அசைநிலைகள், செவ்வாய்ப் பைங்கிளி – red-beaked green parrots, குன்றக் குறவர் கொய் தினை – after the mountain dwellers plucked the millet, பைங்கால் – green stalks, இருவை – stubble after the grain is removed, நீள் புனம் – long millet field, கண்டும் – even on seeing, பிரிதல் தேற்றாப் பேரன்பினவே – they are unable to leave it because of their great love for the millet field (தேற்றா – தெளிவில்லாத)

ஐங்குறுநூறு 285, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
பின் இருங்கூந்தல் நன்னுதல் குறமகள்
மெல் தினை நுவணை உண்டு தட்டையின்
ஐவனச் சிறு கிளி கடியும் நாட!
வீங்கு வளை நெகிழப் பிரிதல்
யாங்கு வல்லுநையோ, ஈங்கு இவள் துறந்தே?

Ainkurunūru 285, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Oh man from the country,
where a mountain dweller’s
daughter with a fine forehead
and dark, braided hair, eats
tender millet flour, and chases
small parrots that come to eat
rice spears, using her bamboo
rattle!
How are you able to abandon
my friend, causing her tight
bangles to slip down?

Notes:  During the secret love phase, the hero was unable to come and meet the heroine for some time due to his work.  When he returned, the heroine’s friend utters these words to him.  உள்ளுறை:  புலியூர் கேசிகன் உரை – குறமகள் தினைமாவை உண்டபடி, ஐவனம் படியும் கிளிகளைக் கடியும் நாட என்றது, இவளும் நீ முன் செய்த தண்ணளியை மனங்கொண்டு தன்னை வருத்தவரும் காமநோயினைப் பிறர் காணாதவாறு, தன் பொறுமையால் காத்து வருகின்றாள் என்பதாம்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  ஐவனச் சிறு கிளி – ஏழாம் வேற்றுமை உருபும் பயனும் உடன் தொக்க தொகை, வல்லுநையோ – முற்றுவினைத் திரிசொல், ஓகாரம் அசைநிலை, துறந்தே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   பின் இருங்கூந்தல் – braided dark hair, braided thick hair, நல் நுதல் – fine forehead, குறமகள் – a mountain dweller’s daughter, மெல் தினை – delicate millet, நுவணை – millet flour, உண்டு – eating, தட்டையின் – with a flat rattle made from bamboo, ஐவன சிறு கிளி – small parrots that come for the mountain rice, கடியும் – she chases, she protects, நாட – oh man from such country, வீங்கு வளை – tight bangles, நெகிழப் பிரிதல் – separating causing them to slip down, causing them to become loose, யாங்கு வல்லுநையோ – how are you able to do this, how do you have the strength to do this, ஈங்கு இவள் துறந்தே – abandoning her here

ஐங்குறுநூறு 286, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
சிறுதினை கொய்த இருவை வெண்கால்
காய்த்த அவரைப் படுகிளி கடியும்
யாணர் ஆகிய நன்மலை நாடன்,
புகர் இன்று நயந்தனன் போலும்,
கவரும் தோழி, என் மாமைக் கவினே.

Ainkurunūru 286, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine said to her friend
It appears that the man
from the fine, rich mountain
country,
where parrots that attack
avarai beans,
growing among stubble
with white stalks, after tiny
millet has been harvested,
are chased away,
has desired to hurt me today.
He will steal my dark beauty,
oh friend!

Notes:  The hero who had agreed to eloping, changed his mind, and desired to go and earn wealth for their marriage.  The heroine understood this intuitively.  She tells her friend about it.  உள்ளுறை:  புலியூர் கேசிகன் உரை – யாணராகிய நன்மலை நாடன் என்றது, விரும்பின் எளிதாகவே வரை பொருளைத் தந்து மணந்து கொள்ளும் வளமுடையவன் என்பதனை உளங்கொண்டு கூறியதாம்.  தினைகவர்ந்த கிளிகள், பின் அவரையையும் கவர்தற்கு வருமாறுபோலக் களவின்பம் பெற்றவன், உடன் போக்கையும் துணிதலே முறையாகும் என்பது கூறினதாகவும் கொள்க.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கவினே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  யாணர் – புதிதுபடற் பொருட்டே யாணர்க் கிளவி (தொல்காப்பியம், உரியியல் 83).

Meanings:   சிறு தினை – tiny millet, கொய்த – harvested, இருவை வெண்கால் – stubble with white stalks, காய்த்த – growing, mature, அவரை – avarai beans, field bean, dolichos lablab, படுகிளி – attacking parrots, parrots that come to seize, கடியும் – they are chased away, யாணர் ஆகிய – flourishing, நன்மலை நாடன் – the man from fine mountain country, புகர் – fault, இன்று – today, நயந்தனன் – he has desired, போலும் – it appears, கவரும் தோழி – he will seize oh friend, he will take oh friend, என் மாமைக் கவினே – my dark beauty

ஐங்குறுநூறு 287, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
நெடுவரை மிசையது குறுங்கால் வருடை,
தினை பாய் கிள்ளை வெரூஉம் நாட!
வல்லை மன்ற பொய்த்தல்,
வல்லாய் மன்ற, நீ அல்லது செயலே.

Ainkurunūru 287, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Oh man from the mountain country,
where millet-raiding parrots fear the
short-legged goats that live on tall
summits!

You are good at lying for sure,
but do not have the ability to do harm.

Notes:  The hero who is very happy with the couple’s secret love, does not think about marriage.  When the heroine’s friend pressed him to come and marry the heroine, he gave her excuses.  The heroine’s friend utters this to him.  உள்ளுறை:  பழைய உரை: தமக்கு ஓர் இடையூறும் செய்யாத நெடுவரைக்கண்ணே வாழும் வருடையைத் தினை மேய்கின்ற கிள்ளை வெரூஉம் நாட என்றது, எம் சுற்றத்தார் வரைவிற்கு இடையூறு செய்யார் என்பது அறியாது வெருவுகின்றாய் என்பதாம்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  பொய்த்தல் – தொழிற்பெயர், வல்லை – முன்னிலை உடன்பாட்டு வினைமுற்று, வல்லாய் – முன்னிலை எதிர்மறை வினைமுற்று, வெரூஉம் – அளபெடை, செயலே – செயல் தொழிற்பெயர், ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  மன்ற – மன்றவென் கிளவி தேற்றஞ் செய்யும் (தொல்காப்பியம், இடையியல் 17).

Meanings:   நெடுவரை – tall mountains, மிசையது – on top, குறுங்கால் வருடை – short-legged mountain goats, தினை பாய் கிள்ளை – millet-attacking parrots, வெரூஉம் – they fear, நாட – oh man from such country, வல்லை – you are capable, மன்ற – for sure, பொய்த்தல் – at lying, வல்லாய் – you are not good at it, you are not capable, மன்ற – for sure, நீ அல்லது செயலே – to do harm

ஐங்குறுநூறு 288, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தலைவன் தன் நெஞ்சிடம் சொன்னது
நன்றே செய்த உதவி நன்று தெரிந்து,
யாம் எவன் செய்குவம் நெஞ்சே, காமர்
மெல்லியல் கொடிச்சி காப்பப்,
பல் குரல் ஏனல் பாத்தரும் கிளியே?

Ainkurunūru 288, Kapilar, Kurinji Thinai – What the hero said to his heart
Oh heart!  How can we return
the favor to the parrots, that
come to the millet field laden
with many clusters of spears,
knowing well their good deeds?

They bring the pretty, delicate
woman to protect the field.

Notes:  The hero and heroine meet in secret for some time.  Her parents send her to the millet field to chase parrots that come to seize the mature spears of millet.  The hero who is very happy about it since he will get to meet her, says this to his heart.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கிளியே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  பாத்தரும் (4) – ஒளவை துரைசாமி உரை – பரந்து வருதல்.

Meanings:   நன்றே செய்த உதவி – the good help they did, நன்று தெரிந்து – knowing well, யாம் எவன் செய்குவம் – what can we do, நெஞ்சே – oh my heart, காமர் – pretty, மெல்லியல் – delicate nature, கொடிச்சி – woman from the mountain, காப்ப – to protect, பல் குரல் ஏனல் – millet field with many clusters of spears, millet with clusters of spears, பாத்தரும் கிளியே – parrots that come and spread around the field

ஐங்குறுநூறு 289, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
கொடிச்சி இன் குரல் கிளி செத்து அடுக்கத்துப்
பைங்குரல் ஏனல் படர்தரும் கிளியெனக்,
காவலும் கடியுநர் போல்வர்,
மால் வரை நாட! வரைந்தனை கொண்மோ.

Ainkurunūru 289, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Oh man from the country
where mountains soar to the sky!

It appears like they will stop her
from guarding the field on the slopes,
thinking parrots will come to the field
with fresh grain clusters, on hearing
her sweet voice, mistaking her voice
as the call of one of their own.
Come and marry her.

Notes:  The heroine has been confined to the home by her parents.  The heroine’s friend urges the hero to come and marry her.  He did not do that.  The hero kept saying that he would marry her after harvest time.  The heroine’s friend utters these words to him, urging him to come and marry soon.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – கொடிச்சியின் குரலைத் தம் இனமாகிய கிளியின் குரல் என்று கருதி ஏனலிலே கிளி படரும் என்றது, குறிப்பாகத் தலைவி தினை காத்தாற்குச் செல்லின் நின் போல்வார் அவளைக் கருதி ஆண்டு வருதலும் கூடும் என்று கருதியே அவளை இத்தொழிலில் விடார் ஆயினர் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கிளி – கிளியின் குரலுக்கு ஆகுபெயர், காவலும் – உம்மை சிறப்பு, எச்ச உம்மையுமாம், வரைந்தனை – முற்றெச்சம், கொண்ம் – முன்னிலை வினைமுற்று, ஓ – அசை, an expletive.

Meanings:   கொடிச்சி இன் குரல் – sweet voice of the young woman (கொடிச்சி – மலையில் வாழும் பெண்), கிளி செத்து – parrots think, அடுக்கத்து – in the mountain slopes, பைங்குரல் – fresh grain clusters, ஏனல் – millet, படர்தரும் – they will come, கிளியென – that it’s the voice of parrots, காவலும் கடியுநர் போல்வர் – it appears like they will remove her from guarding, மால் வரை நாட – oh man from sky high mountain country, வரைந்தனை கொண்மோ – marry her

ஐங்குறுநூறு 290, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி சொன்னது, சிறைப்புறத்தானாக இருந்த தலைவன் கேட்கும்படி
அறம் புரி செங்கோல் மன்னனின், தாம் நனி
சிறந்தன போலும் கிள்ளை, பிறங்கிய
பூக்கமழ் கூந்தல் கொடிச்சி
நோக்கவும் படும், அவள் ஓப்பவும் படுமே.

Ainkurunūru 290, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said, as the hero listened nearby
Marauding parrots that are
much nicer than a king with a
just scepter, will be chased away
by the looks of the young woman
with bright, flower-fragrant hair.

Notes:  The heroine’s friend refused to arrange for a night tryst that the hero requested, since she wanted the hero to marry the heroine.  The hero comes to see the heroine the next day.  The friend utters these words, aware that the hero is there.  It is to let him know that her family will be sending her to guard their millet field.  இலக்கணக் குறிப்பு:  மன்னனின் – இன் உறழ்ச்சிப் பொருளில் வந்தது, ஒப்புப் பொருளுமாம், நனி – உரிச்சொல், பூக்கமழ் – மூன்றாம் வேற்றுமைத் தொகை, நோக்கவும் – உம்மை சிறப்பு,  ஓப்பவும் – உம்மை சிறப்பு, உம்மை எண்ணற்பொருட்டு, படுமே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  நனி – உறு தவ நனி என வரூஉம் மூன்றும் மிகுதி செய்யும் பொருள என்ப (தொல்காப்பியம், உரியியல் 3).  மன்னனின் (1) –  தி. சதாசிவ ஐயர் உரை – அரசனைக் காட்டிலும், பொ.வே சோமசுந்தரானார் உரை – மன்னன் போல்.  பூக்கமழ் கூந்தல் கொடிச்சி – அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – விளங்கிய பூக்களால் மணங்கமழும் கூந்தல், பொ.வே சோமசுந்தரானார் உரை – விளங்கிய மலர் மணக்கும் கூந்தல்.

Meanings:   அறம் புரி – desiring fairness, performing with fairness, செங்கோல் – just scepter, மன்னனின் – king’s, தாம் நனி சிறந்தன போலும் – appears that they are much better, கிள்ளை – parrots, பிறங்கிய பூக் கமழ் கூந்தல் – bright flower-fragrant hair, கொடிச்சி – the young woman from the mountain, நோக்கவும் படும் – she will look at them, அவள் – she, ஓப்பவும் படுமே – they will be chased away

மஞ்ஞைப் பத்து – Ten on Peacocks

Songs 291 – 300 are called ‘ மஞ்ஞைப் பத்து’.   All the songs in this set have peacocks in them.   Peacocks are birds of the kurinji land.  Poem 292 and 294 are post marital.  Poem 292 is a unique poem, where the husband has married and brought home a second wife.

ஐங்குறுநூறு 291, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தலைவன் தேர்ப்பாகனிடம் சொன்னது
மயில்கள் ஆலக் குடிஞை இரட்டும்,
துறுகல் அடுக்கத்து அதுவே, பணைத்தோள்,
ஆய் தழை நுடங்கும் அல்குல்
காதலி, உறையும் நனி நல்லூரே.

Ainkurunūru 291, Kapilar, Kurinji Thinai – What the hero said to his charioteer
My lover with arms like bamboo
and swaying loins with a beautiful
leaf garment, lives in a very fine
town on the mountain slope with
boulders,
where peacocks dance and a pair
of owls respond, hooting one after
the other, again and again.

Notes:  The hero who is returning from his wealth-seeking trip utters these words to his charioteer.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – தலைவியும் தானுமாகிய மயிற் சேவலும் பெடையும் கூடிக் களித்தாடுவதற்கு உறுதுணையாக ஆங்குத் தோழி தமக்கு ஆவனவெல்லாம் கைம்மாறு கருதாது செய்த நன்றியை நினைந்து, மயில்கள் ஆலக் குடிஞை இரட்டும் என்றான் என்பதாம்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அதுவே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive, பணைத்தோள் – உவமைத்தொகை, நனி – உரிச்சொல், நல்லூரே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  நனி – உறு தவ நனி என வரூஉம் மூன்றும் மிகுதி செய்யும் பொருள என்ப (தொல்காப்பியம், உரியியல் 3).  குடிஞை இரட்டும் (1) – இரட்டுதலாவது சேவலும் பேடும் மாறி மாறித் தம்முள் ஒன்றனை ஒன்று கூவுதல்.  பணைத்தோள் (2) – ஒளவை துரைசாமி உரை – பருத்த தோள், பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – மூங்கில் போன்ற தோள்.

Meanings:   மயில்கள் ஆல – peacocks dancing, குடிஞை இரட்டும் – owls hooting one after the other, துறுகல் அடுக்கத்து – on the mountain slopes with boulders, அதுவே – that, பணைத்தோள் – bamboo-like arms, thick arms, ஆய் தழை – pretty leaf clothing, chosen leaf clothing, நுடங்கும் – swaying, அல்குல் – waist, loins, காதலி உறையும் நனி நல்லூரே – very fine town where my lover lives

ஐங்குறுநூறு 292, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தலைவி தலைவனிடம் சொன்னது
மயில்கள் ஆலப், பெருந்தேன் இமிரத்,
தண் மழை தழீஇய மா மலை நாட!
நின்னினும் சிறந்தனள், எமக்கே நீ நயந்து
நன் மனை அருங்கடி அயர,
எம் நலம் சிறப்ப, யாம் இனிப் பெற்றோளே.

Ainkurunūru 292, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine said to the hero
Oh man from the country,
where cool clouds surround the
huge mountains, peacocks dance,
and large bees hum!

She is better than you,
the woman you desired and
brought into our fine house
through a rare marriage to help
our virtues to flourish.

Notes:  This is the only Sangam poem which indicates that there are two wives.  The heroine was unable to bear children and so the hero married again.  The heroine is happy about the situation.  உள்ளுறை:  புலியூர் கேசிகன் உரை – மயில்கள் ஆல, தேன்கள் இமிர, மழை பெய்யும் நாட என்றது, மழையும் அவற்றின் விருப்பினை அருளோடே நிறைவேற்றினமை போல, நீயும் யாம் விரும்பியவாறே எமக்கும் ஒரு தங்கையைக் கொணர்ந்தனை என்றதுமாம்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  தழீஇய – பெயரெச்சம், எமக்கே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, மா மலை – மா உரிச்சொல், அயர – செய என்னும் எச்சம் பொருட்டு என்னும் பொருள்பட்டது, சிறப்ப – காரணப்பொருட்டாக செய என்னும் எச்சம், பெற்றோளே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   மயில்கள் ஆல – peacocks dancing, பெருந்தேன் இமிர – large bees humming, தண் மழை தழீஇய – cool clouds hugging, மா மலை நாட – oh man from the country with huge mountains, நின்னினும் சிறந்தனள் – she is better than you, எமக்கே – for us, நீ – you, நயந்து – with desire, நன் மனை – fine house, அருங்கடி அயர – to perform a rare marriage, எம் நலம் சிறப்ப – for our virtue to flourish, யாம் இனிப் பெற்றோளே – the woman we have now obtained

ஐங்குறுநூறு 293, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தலைவன் தலைவியிடம் சொன்னது
சிலம்பு கமழ் காந்தள் நறுங்குலை அன்ன
நலம் பெறு கையின், என் கண் புதைத்தோயே,
பாயல் இந்துணை ஆகிய பணைத்தோள்
தோகை மாட்சிய மடந்தை,
நீ அலது உளரோ என் நெஞ்சு அமர்ந்தோரே?

Ainkurunūru 293, Kapilar, Kurinji Thinai – What the hero said to the heroine
Oh young woman who covered
my eyes with your beautiful
hands with the fragrance of
clusters of fragrant glorlylily
flowers of the mountain slopes,
my sweet companion in bed,
with the splendor of a peacock
and with arms like bamboo!

Is there anybody other than
you who is seated in my heart?
No.  There is nobody else!

Notes:  The hero has come to meet the heroine during the day.  When he is waiting for her, she comes and covers his eyes with her hands.  He utters these lines at that time.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அன்ன – உவம உருபு, a comparison word, கையின் – ‘இன்’ கையினால் என மூன்றன் பொருள் தந்த இடைச்சொல், புதைத்தோயே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, மடந்தை – விளி, an address, பணைத்தோள் – உவமைத்தொகை, தோகை – ஆகுபெயர் மயிலுக்கு, உளரோ – ஓகாரம் எதிர்மறை, அமர்ந்தோரே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   சிலம்பு – mountain slopes, கமழ் காந்தள் நறுங்குலை – fragrant clusters of fragrant glorylily flowers, அன்ன – like, நலம் பெறு கையின் – with beautiful hands, என் கண் புதைத்தோயே – you covered my eyes, பாயல் – bed, இந்துணை – sweet companion, ஆகிய – is, பணைத்தோள் – bamboo-like arms, thick arms, தோகை மாட்சிய மடந்தை – oh young woman who is splendid like a peacock, நீ அலது உளரோ – is there anyone other than you, என் நெஞ்சு அமர்ந்தோரே – seated in my heart

ஐங்குறுநூறு 294, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
எரி மருள் வேங்கை இருந்த தோகை,
இழை அணி மடந்தையின் தோன்றும் நாட!
இனிது செய்தனையால் நுந்தை வாழியர்,
நன் மனை வதுவை அயர இவள்
பின்னிருங்கூந்தல் மலர் அணிந்தோயே.

Ainkurunūru 294, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Oh man from the country,
where a peacock perched
on a vēngai tree
bearing flame-like flowers,
looks like a young woman
decked with jewels!

You have done a sweet thing.
May your father live long!
You celebrated your wedding
in this fine house,
adorning her dark, braided
hair with flowers.

Notes:  The heroine’s friend praises the hero for marrying the heroine.  இலக்கணக் குறிப்பு:  மருள் – உவம உருபு, a comparison word, தோகை – ஆகுபெயர் மயிலுக்கு, மடந்தையின் – இன் ஐந்தாம் வேற்றுமை உருபு, ஒப்புப் பொருளில் வந்தது, செய்தனையால் – ஆல் அசைநிலை, an expletive, வாழியர் – வியங்கோள் வினைமுற்று, அணிந்தோயே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   எரி மருள் – flame-like, வேங்கை – kino tree flowers, Pterocarpus marsupium, இருந்த தோகை – perched peacock, இழையணி – jewels wearing, மடந்தையின் – like a young woman, தோன்றும் – appears, நாட – oh man from such country, இனிது செய்தனையால் – you did good things, நுந்தை வாழியர் – long live your father, நன் மனை – fine house, வதுவை – the wedding, அயர – to conduct, இவள் – her, பின்னிருங்கூந்தல் – braided dark hair, மலர் அணிந்தோயே – adorned with flowers

ஐங்குறுநூறு 295, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
வருவது கொல்லோ, தானே வாராது
அவண் உறை மேவலின் அமைவது கொல்லோ,
புனவர் கொள்ளியின் புகல்வரும் மஞ்ஞை
இருவி இருந்த குருவி வருந்துறப்,
பந்து ஆடு மகளிரின் படர்தரும்
குன்று கெழு நாடனொடு, சென்ற என்  நெஞ்சே?

Ainkurunūru 295, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine said to her friend
Will my heart come back to me,
or will it stay there with desire
with the man from the country
with tall peaks and millet fields,
where mountain dwellers set fires
to dry millet grass stubble,
and peacocks run in fear for cover,
and sparrows that come to eat the
grain become distressed and jump
up and down, appearing like young
girls playing with balls?

Notes:  The hero has gone to earn wealth.  The heroine thinks about her heart that went to him.  அவண் உறை மேவலின் அமைவது கொல்லோ (2) – ஒளவை துரைசாமி உரை –  அங்கு உறைவதை விரும்பி அமையுமோ, பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – அவ்விடத்தே அதற்குச் சிறந்த உறைவிடம் பொருந்துகையினாலே வராது அமைவது கொல்லோ, மஞ்ஞை இருவி இருந்த குருவி வருந்துறப் பந்து ஆடு மகளிரின் படர்தரும் (3-5) – தி. சதாசிவ ஐயர் – மயில், அரிதாளின்கண் இருந்த குருவிகள் பந்தாடு மகளிரைப் போன்று எழுவது விழுவதாய் வருந்துறச், சிறகை விரித்து ஆடிச் செல்லும், உ. வே. சாமிநாதையர் உரை – மயில் அரிதாளிலேயிருந்த குருவி எழுவதும் விழுவதாய் வருந்துறச் சிறகை விரிந்து ஆடிச்செல்லும், பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – மயில் தாமே தினை அரிதாளின் மிசை தமக்குரிய இரையை ஆராய்ந்து கொண்டிருக்கும் எளிய குருவிகள் அஞ்சிப் பதைத்து வருந்தும்படியாக பந்தாட்டம் நிகழ்த்துகின்ற மகளிர் தம் பந்தோடு கைகளை வீசி ஓச்சித் செல்லுதல் போன்று சிறகை விரித்து ஆரவாரத்தோடு செல்லும்.  உள்ளுறை:  புலியூர் கேசிகன் உரை – எரி கொள்ளிக்கு அஞ்சி புகலிடம் தேடிச் சென்ற மயில், அவ்வச்சம் தீர்ந்ததும், இருவியிற் படிந்துள்ள குருவிகள் வெருவுமாறு ஆடிச் செல்லும் நாட என்றது, அவ்வாறே அலர் அஞ்சி தன் மனைவயிற் சென்று ஒடுங்கிய தலைவன், பின் வரைந்து வருதலை நினையானாய், யானும் என் தோழியரும் வருந்தி வாடச் செய்தவனாய்ப் பிரிந்து போயினன் என்பதாம்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  தானே – தான், ஏ அசை நிலைகள், expletives, கொல்லோ – ஈரிடத்திலும் ‘கொல்’ ஐயப்பொருட்டு வந்த இடைச்சொல், a particle implying doubt, ஓகாரம் இரக்கம், மகளிரின்  – இன் ஐந்தாம் வேற்றுமை உருபு, ஒப்புப் பொருளில் வந்தது, நெஞ்சே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   வருவது கொல்லோ – will it come (கொல் – ஐயப்பொருட்டு வந்த இடைச்சொல், a particle implying doubt, ஓ – அசைநிலை, an expletive), தானே – தான், ஏ – அசைநிலைகள், expletives, வாராது – not coming back, அவண் உறை மேவலின் – residing there comfortably, residing there with desire, அமைவது கொல்லோ – will it stay with him (கொல் – ஐயப்பொருட்டு வந்த இடைச்சொல், a particle implying doubt, ஓ – அசைநிலை, an expletive), புனவர் கொள்ளியின் – due to the mountain farmers’ fires that are set after harvest, புகல்வரும் – coming to their safe places, seeking protection, மஞ்ஞை – peacocks, இருவி இருந்த – on the millet grain stubble, குருவி வருந்துற – causing birds to become sad, பந்து ஆடு மகளிரின் – like the young girls playing with balls, படர்தரும் – they leave, குன்று கெழு நாடனொடு – with the man from the country with tall mountains, சென்ற என் நெஞ்சே – my heart that went

ஐங்குறுநூறு 296, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
கொடிச்சி காக்கும் பெருங்குரல் ஏனல்,
அடுக்கல் மஞ்ஞை கவரும் நாட!
நடுநாள் கங்குலும் வருதி,
கடுமா தாக்கின், அறியேன் யானே.

Ainkurunūru 296, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Oh man from the country,
where a young woman protects
big millet spears from marauding
peacocks that live on the mountain
slopes!
You come at midnight when it
is pitch dark.  If you get attacked
by wild animals, I do not know
what will happen.

Notes:  The hero requests the heroine’s friend to arrange for a night tryst.  She refuses, citing dangers.  She is suggesting that he come and marry the heroine.  இலக்கணக் குறிப்பு:  வருதி – முன்னிலை ஒருமை வினைமுற்று, கடுமா – கடி என்னும் உரிச்சொல் திரிபு, கங்குலும் – உம்மை சிறப்பு உம்மை, யானே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  கடி – கடி என் கிளவி வரைவே கூர்மை காப்பே புதுமை விரைவே விளக்கம் மிகுதி சிறப்பே அச்சம் முன்தேற்று ஆயீர் ஐந்தும் மெய்ப்படத் தோன்றும் பொருட்டு ஆகும்மே – (தொல்காப்பியம், உரியியல் 87).  அறியேன் யான் (4) – தி. சதாசிவ ஐயர், உ. வே. சாமிநாதையர் – விளைவன யானறியேன், பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – விளையும் தீமைதான் எததகையதாயிருக்கும் என்று கூறவும் யான் அறிகின்றிலேன்.

Meanings:   கொடிச்சி காக்கும் – young woman from the mountain protects, பெருங்குரல் – big spears, ஏனல் – millet, அடுக்கல் – mountain slopes, மஞ்ஞை – peacocks, கவரும் – they take, they eat, நாட – oh man from such country, நடுநாள் – midnight, கங்குலும் – night, pitch darkness, வருதி – you are coming, கடுமா தாக்கின் – if wild animals attack, அறியேன் யானே – I won’t know what to do

ஐங்குறுநூறு 297, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
விரிந்த வேங்கைப் பெருஞ்சினைத் தோகை,
பூக்கொய் மகளிரின் தோன்றும் நாட!
பிரியினும் பிரிவது அன்றே,
நின்னொடு மேய மடந்தை நட்பே.

Ainkurunūru 297, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Oh man from the country
where a peacock perched on a
flowering, large vēngai tree branch
looks like women who pluck flowers!

Even if you leave her, it will not leave,
the young woman’s love for you.

Notes:  During the secret love phase, the hero tells the heroine’s friend that he would not be able to come and see the heroine for some time.  The heroine’s friend utters these words.   உள்ளுறை:  புலியூர் கேசிகன் உரை – மலர்ந்த வேங்கைச் சினைக்கண் இருக்கும் மயில், மகளிர் போலத் தோன்றும் நாட என்றது, நீயும் புரியாய்  எனினும் புரிவான் போலத் தோன்றுகின்றனை என்பதாம்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  தோகை – ஆகுபெயர், மகளிரின் – இன் ஒப்புப்பொருளில் வந்தது, ஐந்தாம் வேற்றுமை உருபு, பிரிவது – வினையாலணையும் பெயர், நட்பே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   விரிந்த வேங்கை – kino tree with flowers, Pterocarpus marsupium, பெருஞ்சினை – large branch, தோகை – peacock, பூக்கொய் மகளிரின் தோன்றும் – appears like the women who pluck flowers, நாட – oh man from such country, பிரியினும் – even if you separate, பிரிவது அன்றே – it will not leave, நின்னொடு மேய மடந்தை நட்பே – the young woman’s love for you (மேய – பொருந்திய)

ஐங்குறுநூறு 298, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தலைவன் தோழியிடம் சொன்னது
மழை வரவு அறியா மஞ்ஞை ஆலும்,
அடுக்கல் நல்லூர் அசை நடைக் கொடிச்சி,
தான் எம் அருளாள் ஆயினும்,
யாம் தன் உள்ளுபு மறந்தறியேமே.

Ainkurunūru 298, Kapilar, Kurinji Thinai – What the hero said to the heroine’s friend
Even if the young woman of
swaying walk, from a fine town
on the mountain slopes
where peacocks dance knowing
the arrival of rain,
does not shower her graces on
me,
I do not know to forget thinking
about her.

Notes:  The hero requested the heroine’s friend to arrange for a tryst with the heroine.  The friend requests the heroine to meet with the hero.  The heroine refuses the request outwardly but is agreeable in her mind.  The hero utters these words, on hearing the news from the heroine’s friend.  உள்ளுறை:  புலியூர் கேசிகன் உரை – மழையது வரவை அறிந்து மஞ்ஞை ஆலும் என்றது, யான் நின்னிடத்தே வருகின்றதனை அறிந்து அவள் தன்னையே நினைத்து யான் வருதலை உணர்ந்து மகிழ்வாள் என்பதாம்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  மறந்தறியேமே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  அறியா – அறிந்து என்பது பொருள். செய்யா என்னும் வாய்பாட்டு வினையெச்சம்.  எதிர்மறைச் சொல்போல் காணப்படினும் உடன்பாட்டுப் பொருள் தருவது, தான் – அசைநிலை, , உள்ளுபு – செய்பு என்னும் எச்சம்.

Meanings:  மழை வரவு – arrival of rain, arrival of rain clouds, அறியா – அறிந்து, knowing, மஞ்ஞை ஆலும் – peacocks dance, அடுக்கல் நல்லூர் – fine town in the mountain slopes, அசை நடைக் கொடிச்சி – young woman of swaying walk from the mountains, தான் எம் அருளாள் ஆயினும் – even if she doesn’t shower her love on me, யாம் தன் உள்ளுபு – me thinking about her (உள்ளுபு – நினைந்து), மறந்து அறியேமே – I do not know forgetting

ஐங்குறுநூறு 299 கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தலைவன் தன் நெஞ்சிடம் சொன்னது
குன்ற நாடன் குன்றத்துக் கவாஅன்,
பைஞ்சுனைப் பூத்த பகுவாய்க் குவளையும்,
அம் சில் ஓதி அசை நடைக் கொடிச்சி
கண் போல் மலர்தலும் அரிது, இவள்
தன் போல் சாயல் மஞ்ஞைக்கும் அரிதே.

Ainkurunūru 299, Kapilar, Kurinji Thinai – What the hero said to his heart
In his mountain country,
it is rare for even blue waterlily
flowers in the fresh springs
on the slopes, to blossom like the
eyes of the young woman with
swaying walk and fine soft hair.

It is rare even for peacocks to be
as delicate as her.

Notes:  The hero utters this about the heroine after uniting with her.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கவாஅன் – அளபெடை, மஞ்ஞைக்கும் – உம்மை சிறப்பு, அரிதே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  சாயல் – சாயல் மென்மை (தொல்காப்பியம்,  உரியியல் 29).  குன்ற நாடன் (1) – உ. வே. சாமிநாதையர் உரை – அந்நிலத்திற்குரிய முருகவேள், தலைவியின் தந்தையாம்.

Meanings:   குன்ற நாடன் – the god of the mountains, Murukan, the lord of the mountains, heroine’s father, குன்றத்துக் கவாஅன் – slopes of the mountains, பைஞ்சுனை – fresh springs, பகுவாய் குவளையும் – even the fully blossomed blue waterlily flowers (அகன்ற வாயையுடைய குவளையும்), அம் – beautiful, சில் – fine, delicate, ஓதி – hair, அசை நடை – swaying walk, கொடிச்சி – young woman from the mountain, கண் போல் மலர்தலும் – blossoming like eyes, அரிது – it is rare, தன் போல் சாயல் – delicate like her, மஞ்ஞைக்கும் அரிதே – it is rare even for peacocks

ஐங்குறுநூறு 300, கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
கொடிச்சி கூந்தல் போலத் தோகை
அம் சிறை விரிக்கும் பெருங்கல் வெற்பன்
வந்தனன், எதிர்ந்தனர் கொடையே,
அம் தீம் கிளவி, பொலிக நின் சிறப்பே.

Ainkurunūru 300, Kapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to her
The lord of the lofty mountain,
where peacocks spread their
pretty plumes that appear like
the hair of mountain women,
came and asked for your hand.
Our family has agreed to the
marriage.
Oh woman of sweet words! May
your virtues flourish!

Notes:  The hero sent his family elders with the marriage proposal to the heroine’s family, which accepted the proposal.  The heroine’s friend gives her the happy news.  உள்ளுறை:  புலியூர் கேசிகன் உரை – கொடிச்சி கூந்தல் போல மஞ்ஞை சிறகை விரிக்கும் வெற்பன் என்றது, நின் மகிழ்ச்சிக்கு தகுந்தவாறு தமரும் மகிழ்ச்சியோடு அவனுக்கே நின்னை கொடை நேர்ந்தனர் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  தோகை – ஆகுபெயர், அம் தீம் கிளவி – அன்மொழித்தொகை, சிறப்பே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   கொடிச்சி கூந்தல் போலத் தோகை – peacocks with plumes that appear like the hair of mountain women, அம் சிறை – beautiful wings, விரிக்கும் – they spread, பெருங்கல் வெற்பன் – the lord of the huge mountains, வந்தனன் – he came, எதிர்ந்தனர் – they have accepted the proposal, they have agreed, கொடையே – to give you in marriage, அம் தீம் கிளவி – oh woman of beautiful sweet words, பொலிக நின் சிறப்பே – may your virtues flourish

Pālai Thinai, Ōthalanthaiyār 301-400 – Separation of lovers

ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – பிரிதலும் பிரிதல் நிமித்தமும்

Some Common Pālai (wasteland) Thinai Scenarios
The hero leaves to earn wealth, passing the wasteland, to earn wealth (except in Akanānuru 255, the only poem in Sangam poetry where the hero leaves on a ship)
The hero and heroine elope and go through the wasteland paths
The foster mother goes in search of the heroine when the couple elope
Passers-by give advice to the hero and heroine
The heroine’s mother is very hurt since her daughter has eloped
The heroine is afraid that the hero has to go through paths with bandits and wild animals
The heroine’s friend consoles her
There are ferocious starved elephants on the path
There are vultures waiting for dead bodies
There are shallow burials of travelers covered with leaves
There are memorial stones with inscriptions, for the warriors
Cactus and thorny bushes abound in the wasteland
The heroine is distressed and bangles slip down her forearms
The hero speaks to his heart about his feelings
The heroine’s mother pleads with the crow to caw and bring her daughter back

செலவு அழுங்குவித்த பத்து – Ten on Preventing Departure

Poems 301 – 310 are ‘செலவு அழுங்குவித்த பத்து’, which means ‘Ten on Preventing Departure’.   This set of poems is spoken by the heroine’s friend, who urges the hero not to go on his quest to earn money.

ஐங்குறுநூறு 301, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
மால் வெள்ளோத்திரத்து மை இல் வால் இணர்
அருஞ்சுரம் செல்வோர் சென்னிக் கூட்டும்,
அவ் வரை இறக்குவையாயின்,
மை வரை நாட! வருந்துவள் பெரிதே.

Ainkurunūru 301, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Oh man from the country with
mountains with dark clouds!

If you cross those lovely mountains
to go through the harsh wasteland,
where people protect their heads
with clusters of flawless, white
blossoms of tall vellothiram trees,
my friend will be greatly distressed.

Notes:  The hero announces to the heroine’s friend that he will be leaving to earn wealth.  The friend utters this response.  வெள்ளோத்திரம் – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை  – வெள்ளிலோத்திரம் ஈண்டு வெள்ளோத்திரம் என மருவி நின்றது.  இடைக்குறை எனினுமாம்.   உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – நீ செல்லக்கருதிய பாலையிற் செல்வோர் அதன் வெம்மையை ஆற்றுவதற்கு  வெள்ளோத்திர மலரினும் உளது.  அந்தோ நீ பிரியின் அவள் அப் பிரிவு ஆற்றாது வெம்பும் வெப்பத்தை ஆற்றுவிக்க யான் மருந்தறியேன் காண் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  பெரிதே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   மால் – tall, வெள்ளோத்திரத்து – of white ilavam trees, மை இல் – without fault, வால் இணர் – white clusters, அருஞ்சுரம் – difficult wasteland, செல்வோர் – those who travel, சென்னிக் கூட்டும் – wear on their heads (to protect against the harsh sun), அவ்வரை – those mountains, இறக்குவையாயின் – if you cross it, மை வரை நாட – oh man from the country with dark mountains, oh man from the country with mountains with clouds, வருந்துவள் பெரிதே – she will be very sad

ஐங்குறுநூறு 302, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
அரும் பொருள் செய் வினை தப்பற்கும் உரித்தே,
பெருந்தோள் அரிவை தகைத்தற்கும் உரியள்,
செல்லாய் ஆயினோ நன்றே,
மெல்லம்புலம்ப, இவள் அழப் பிரிந்தே.

Ainkurunūru 302, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Oh lord of the delicate shores!
Your efforts to gain precious
wealth might lead to mistakes,
that this young woman with
thick arms would be able to stop.

It will be good if you do not go
leaving her here, making her cry.

Notes:  The hero is getting ready to leave on a quest to earn wealth.  He requests the heroine’s friend to console the heroine when he is away.  The friend urges him to abandon his travel.   இலக்கணக் குறிப்பு:  உரித்தே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, தகைத்தற்கும் – உம்மை உயர்வு சிறப்பு, பிரிந்தே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   அரும் பொருள் – precious wealth, செய் வினை – trying to get it, தப்பற்கும் உரித்தே – might lead to mistakes, பெருந்தோள் – thick arms, அரிவை – young woman, தகைத்தற்கும் உரியள் – she is fit to stop it, செல்லாய் ஆயினோ நன்றே – it will be good if you don’t go, மெல்லம்புலம்ப – oh lord of the delicate shores, இவள் அழப் பிரிந்தே – leaving and making her cry

ஐங்குறுநூறு 303, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
புதுக் கலத்து அன்ன கனிய ஆலம்,
போகில் தனைத் தடுக்கும் வேனில் அருஞ்சுரம்,
தண்ணிய இனியவாக,
எம்மொடுஞ் சென்மோ விடலை நீயே.

Ainkurunūru 303, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Oh young man!  If you take
my friend along,
it will be cool and sweet even
in summer, the harsh wasteland,
where Pōkil birds, that come
to eat the red banyan fruits that
appear like new clay pots,
are unable to leave the trees.

Notes:  The hero announces that he is going to earn wealth.  The heroine’s friend asks him to take the heroine with him.  When he refuses to take her along since it will be hot in the wasteland, the heroine’s friend utters these words.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – கனியுடைய ஆலமரம் பறவையின் செலவைத் தடுத்துத் தன்பால் இருத்திக் கொள்ளும் வேனில் என்றது, எம் பெருமாட்டியை உடன் கொண்டு போகாய் எனின் அவள் ஒருதலையாக நின் செலவினைத் தடுத்து தன்பால் இருத்திக்கொள்வள் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கலத்து – கலம், அத்து சாரியை, அன்ன – உவம உருபு, a comparison word, கனிய – வினையாலணையும் பெயர், தண்ணிய – வினையாலணையும் பெயர், இனிய – வினையாலணையும் பெயர், சென்மோ – மோ முன்னிலையசை, an expletive of the second person, விடலை – விளி, an address, நீயே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   புதுக்கலத்து அன்ன – like new clay pots, கனிய – with fruits, ஆலம் – banyan trees, போகில் தனைத் தடுக்கும் – they prevent the Pōkil birds, வேனில் – summer, அருஞ்சுரம் – harsh wasteland, difficult wasteland path, தண்ணிய இனிய ஆக – it will be cool and sweet, எம்மொடுஞ் சென்மோ – may you go with her, விடலை – oh young man, நீயே – you

ஐங்குறுநூறு 304, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
கல்லாக் கோவலர் கோலின் தோண்டிய
ஆன் நீர்ப் பத்தல் யானை வெளவும்,
கல் அதர்க் கவலை செல்லின், மெல்லியல்
புயல் நெடுங்கூந்தல் புலம்பும்,
வயமான் தோன்றல், வல்லாதீமே.

Ainkurunūru 304, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Oh esteemed man with strong horses!
If you go on the rocky, forked paths,
where elephants drink from water pits
dug with sticks by uneducated cattle
herders for their cows, this delicate
woman with hair like dark clouds that
come down as columns of rain, will suffer.

Please do not leave her and go.

Notes:  The hero is getting ready to leave to earn wealth.  The heroine’s friend utters these words when she finds out about it.  வயமான் தோன்றல் – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – பாடல் 304 – குதிரைகளை ஊர்தலில் வல்லவனான பெருமானே, பாடல் 500 – அரிமான் போன்ற ஆற்றல் மிக்க பெருமானே.  ஒளவை துரைசாமி உரை – பாடல் 304 – வலிமிக்க குதிரைகளையுடைய தலைவனே, பாடல் 500-5 – புலி போலும் ஆற்றலையுடைய தலைவ.  உள்ளுறை:  புலியூர் கேசிகன் உரை – கோவலர் நீரை யானை வௌவிக் கொண்டு அவரை நலிவுக்கு உட்படுத்தலே போல, இவள் நலனையும் பசலை பற்றிப் பறித்து வௌவிக் கொண்டு, இவளைப் பெரிதும் நலியச் செய்யும் என்பது,  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – கோவலர் கோல் கொண்டு அரிதின் முயன்று தோண்டிய குழியின் நீரை அயன்மையுடைய காட்டு யானைகள் கவர்ந்து கொள்ளுதற்கிடமான கல்லதர் என்றது, நீ இவளைப் பிரிந்து செல்லின் இவளது ஒப்பற்ற பேரெழில் பசலைப் பாய்ந்து அழியும் என்றது. கோவலர் குந்தாலி முதலியன இன்றிக் கோலாலே தோண்டிய குழியின் நீர் என்றது, கொள்வாரும் கொடுப்பாருமின்றி நீயிரே நும்முள் தலைப்பட்டு மேற்கொண்ட காதல் வாழ்க்கை என்பது.  ஆன் உண்ணாது யானை உண்ணும் என்றது நீ நுகராமல் பசலை உண்டழிக்கும் என்றது.  மெல்லியல் புயல் நெடுங்கூந்தல் – இப்பன்மொழித் தொடர் தலைவியைக் குறித்தது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  மெல்லியல் – அன்மொழித்தொகை, நெடுங்கூந்தல் – அன்மொழித்தொகை, தோன்றல் – விளி, an address, வல்லாதீமே – முன்னிலை எதிர்மறை முற்றுவினைத் திரிசொல், ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  புயல் (3) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – மழைக்கால்.

Meanings:   கல்லாக் கோவலர் – unskilled cattle herders, uneducated cattle herders, cattle herders who have no other skills, கோலின் தோண்டிய – dug with sticks, ஆன் – cows, நீர்ப் பத்தல் – water pits, pits that are dug like troughs, யானை வெளவும் – elephants take, elephants seize, கல் அதர் – rock filled path, கவலை – forked paths, செல்லின் – if you go, மெல்லியல் – the delicate young woman, புயல் நெடுங்கூந்தல் – woman with long hair that is like dark clouds coming down as columns of rain, woman with long hair that is like rainfall, புலம்பும் – she will suffer, வயமான் தோன்றல் – oh great man who owns strong horses, வல்லாதீமே – do not be capable to do that

ஐங்குறுநூறு 305, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
களிறு பிடி தழீஇப் பிற புலம் படராது,
பசி தின வருந்தும் பைது அறு குன்றத்துச்,
சுடர் தொடிக் குறுமகள் இனைய,
எனைப் பயன் செய்யுமோ விடலை, நின் செலவே?

Ainkurunūru 305, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Oh young man!  What good will
rise out of you causing the young
woman wearing bright bangles to
suffer,
going on the totally parched
mountains,
where bull elephants embrace
their mates without leaving for
another place, even when hunger
ruins them causing sorrow?

Notes:  The hero announces his desire to go on a wealth-seeking trip.  The heroine’s friend utters these words to him.  உள்ளுறை:  புலியூர் கேசிகன் உரை – பிடி தழீஇய களிறு உணவற்றதாற் பசி மிக்கெழுந்து வருத்தஞ் செய்யும் நிலையினும் அதனைப் பிரிந்து செல்லாதே உடனிருக்கும் குன்றம் என்றது, அதனைக் காணும் நீயும் நின் செயற்கு வருந்தி துயருட்படுவை யாதலின், நீ மேற்கொண்ட வினையானும் நின் மனம் முற்றச் செல்லாத நிலையில், அதுவும் பயன் தராது போகும் என்றது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  தழீஇ –  அளபெடை, தின – தின்ன என்பதன் விகாரம், செய்யுமோ – ஓகாரம் எதிர்மறை, விடலை – விளி, an address, செலவே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   களிறு – male elephants, பிடி – female elephants, தழீஇ – embracing, பிற புலம் படராது – they will not move to other lands, பசி – hunger, தின – ruining, வருந்தும் – they are saddened, பைது அறு – no benefit, parched, குன்றத்து – on the mountains, சுடர் தொடி – bright bangles, குறுமகள் – young woman, இனைய – to be sad, எனைப் பயன் செய்யுமோ – what benefit will it yield, விடலை – oh young man, நின் – your, செலவே – going

ஐங்குறுநூறு 306, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
வெல்போர்க் குரிசில்! நீ வியன் சுரம் இறப்பின்,
பல் காழ் அல்குல் அவ்வரி வாடக்,
குழலினும் இனைகுவள் பெரிதே,
விழவு ஒலி கூந்தல் மாஅயோளே.

Ainkurunūru 306, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Oh lord of victorious battles!
If you cross the wide wasteland,
this dark woman with thick hair
as fragrant as festivals, will be
very sad and cry louder than a flute.

The beautiful lines, on her loins
decorated with many gem strands,
will fade.

Notes:  The hero desires to go and earn wealth.  When he announces it, the heroine’s friend utters these words to him.  Puranānūru 143 – குழல் இனைவது போல் அழுதனள் பெரிதே.  இலக்கணக் குறிப்பு:  வெல்போர் – வினைத்தொகை, குரிசில் – விளி, an address, குழலினும் – உம்மை சிறப்பு, பெரிதே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, தேற்றம், certainty, மாஅயோளே – அளபெடை, ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   வெல்போர் – victorious in battles, குரிசில் – oh lord, oh leader, நீ – you, வியன் சுரம் – wide wasteland, இறப்பின் – if you cross, பல் காழ் அல்குல் – loins with gem decorations, அவ்வரி வாட – beautiful lines fade, குழலினும் – more than the sound of a flute, இனைகுவள் பெரிதே – she will cry in sorrow greatly, விழவு – celebrations (fragrant like festivities), ஒலி கூந்தல் – thick hair, மாஅயோளே – the dark young woman

ஐங்குறுநூறு 307, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
ஞெலி கழை முழங்கு அழல் வயமா வெரூஉம்,
குன்று உடை அருஞ்சுரம் செல அயர்ந்தனையே,
நன்று இல் கொண்க, நின் பொருளே,
பாவை அன்ன நின் துணை பிரிந்து வருமே.

Ainkurunūru 307, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Oh lord!  You desire to
leave her to cross the harsh
wasteland with mountains,
where tigers fear the roaring
fires caused by bamboo stalks
rubbing against each other.

Your material wealth is not good
enough for you to leave your lover
who is like a doll.

Notes:  The hero desires to go and earn wealth.  When he announces it, the heroine’s friend utters these words to him.  உள்ளுறை:  புலியூர் கேசிகன் உரை – மூங்கில்கள் உரசுதலாலே எழுந்த முழங்கு அழல் கண்டு வயப்புலி அஞ்சும் என்றது, அன்பினாலே இணைந்த நும்மிடைத் தோன்றும் பிரிவென்னும் பெரு நெருப்பைக் கண்டு, யானும் பெரிதும் அஞ்சுகின்றேன் என்பது. பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – ஞெலி கழை முழங்கு அழல் வயமா வெரூஉம் குன்று என்றது, மூங்கிற் புதரையே புகலிடமாகக் கொண்டு அதன்கண் இனிதே உறங்கும் புலி, அதன் கோலிலேயே தோன்றிய தீக்கு அஞ்சுதல்போன்று நின்னையே புகலிடமாகக் கொண்டு நின்னருளிலேயே இனிது வாழும் எம் பெருமாட்டி நின் நெஞ்சத்தே தோன்றிய இக் கருத்தினை உணரின் வருந்துவள் என்பது.  கொண்க (30) – அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – கடற்கரைக்குத் தலைவனே, பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – பெருமானே.  இலக்கணக் குறிப்பு:  வெரூஉம் – அளபெடை, செல – இடைக்குறை, பிரிந்து – பிரிய என்று செய என எச்சப்பொருள் தந்தது, அயர்ந்தனையே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, தேற்றம், certainty, அன்ன – உவம உருபு, comparison word, பொருளே – ஏகாரம் பிரிநிலை, implying exclusion, வருமே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   ஞெலி கழை – bamboo stalks that rubs against each other, முழங்கு அழல் – thick flames, வயமா – tigers, வெரூஉம் – they fear, குன்று உடை அருஞ்சுரம் – wastelands with hills, செல அயர்ந்தனையே – you have desired to leave (செல – இடைக்குறை), நன்று இல் கொண்க – this is not good oh lord, நின் பொருளே – your material wealth, பாவை அன்ன – like a doll, like Kolli Hills Pāvai, நின் துணை பிரிந்து வருமே – leaving your partner, வருமே – what comes – the wealth that you will earn

ஐங்குறுநூறு 308, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
பல் இருங்கூந்தல் மெல்லியலோள் வயின்
பிரியாய் ஆயினும் நன்றே, விரி இணர்க்
கால் எறுழ் ஒள் வீ தாஅய,
முருகு அமர் மா மலை பிரிந்தெனப், பிரிமே.

Ainkurunūru 308, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
It would be good if you
do not part from this
delicate young woman
with thick, dark hair!

You can leave,
if this huge mountain,
where Murukan is seated and
eruzh trees have put out clusters
of bright flowers, leaves.

Notes:  The hero announces his desire to go on a wealth-seeking trip.  The heroine’s friend utters these words to him.  இலக்கணக் குறிப்பு:  ஆயினும் – உம்மை எச்சப்பொருட்டு, நன்றே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, தாஅய – அளபெடை, பிரிமே – மே முன்னிலையசை, an expletive of the second person.  முருகு அமர் மா மலை பிரிந்தெனப் பிரிமே (4) – ஒளவை துரைசாமி உரை – முருகன் விரும்பும் இப்பெரிய மலையிடத்து இப்பருவத்தே எங்களைவிட்டு பிரிக, தி. சதாசிவ ஐயர் உரை – முருகணங்கு வீற்றிருக்கும் பெரிய மலையானது எங்களைவிட்டுப் பிரிய நீயும் புரிவாயாக, உ.வே. சாமிநாதையர் – முருக்கக்கடவுள் பிரிய நீ பிரிவாயாக, பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – முருகப்பெருமான் தான் விரும்புகின்ற இந்தப் பெரிய மலையைப் பிரியும் பொழுது அவளைப் பிரிந்து செல்வாய்.

Meanings:   பல் இருங்கூந்தல் – thick black hair, மெல்லியலோள் வயின் பிரியாய் ஆயினும் நன்றே – it would be good if you don’t separate from this delicate natured young woman, விரி – spread, இணர் – clusters, கால் எறுழ் – eruzh trees with trunks, Alstonia scholaris, ஒள் வீ – bright flowers, தாஅய – spread, முருகு அமர் மா மலை – tall mountains where Murukan is seated, பிரிந்தெனப் பிரிமே – you can leave when it leaves

ஐங்குறுநூறு 309, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
வேனில் திங்கள் வெஞ்சுரம் இறந்து
செலவு அயர்ந்தனையால் நீயே நன்று,
நின் நயந்து உறைவி கடுஞ்சூல் சிறுவன்
முறுவல் காண்டலின் இனிதோ,
இறுவரை நாட, நீ இறந்து செய் பொருளே?

Ainkurunūru 309, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Oh lord of the tall mountain!
You’ve decided to cross the hot
wasteland in summer.  Fine!

Will the wealth that you make
be sweeter than the smile of
your first-born son,
born to your wife who loves you?

Notes:  The hero announces his desire to go on a wealth-seeking trip.  The heroine’s friend utters these words to him.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அயர்ந்தனையால் – ஆல் அசைநிலை, காண்டலின் – இன் உறழ்ச்சிப் பொருளில் வந்தது, இனிதோ – ஓகாரம் வினா, பொருளே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  இறுவரை (5) – அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – பெரிய மலை, முறிந்த மலையுமாம், ஒளவை துரைசாமி உரை – கற்கள் முறிந்து சரிந்து கிடக்கும் பக்கத்தையுடைய மலை, பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – செங்குத்தாக உயர்ந்திருக்கும் மலை.

Meanings:   வேனில் திங்கள் – summer month, வெஞ்சுரம் – hot wasteland, இறந்து செலவு – passing and leaving, அயர்ந்தனையால் – you have desired to go, நீயே – you, நன்று – fine, நின் நயந்து – loving you, உறைவி – wife, கடுஞ்சூல் சிறுவன் – son born in her first pregnancy, முறுவல் காண்டலின் இனிதோ – is it sweeter than his smile, இறுவரை நாட – oh lord of the tall mountain country, oh lord of the mountain with broken boulders, நீ இறந்து – you leave, செய் பொருளே – material that you will earn

ஐங்குறுநூறு 310, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
பொலம் பசும் பாண்டில் காசு நிரை அல்குல்,
இலங்கு வளை மெல் தோள் இழை நிலை நெகிழப்
பிரிதல் வல்லுவை ஆயின்,
அரிதே விடலை, இவள் ஆய் நுதல் கவினே.

Ainkurunūru 310, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
If you leave the woman
wearing strands of round
gold coins on her waist,
her jewels and the bright
bangles on her delicate
arms will slip down.

The beauty of her forehead,
admired by many, will become
a rare sight then, oh lord!

Notes:  The hero announces his desire to go on a wealth-seeking trip.  The heroine’s friend utters these words to him.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அல்குல் – அன்மொழித்தொகை, அரிதே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, கவினே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   பொலம் – gold, பசும் – new, பாண்டில் காசு – round coins, நிரை – rows, அல்குல் – loins, waist, இலங்கு வளை – bright bangles, மெல் தோள் – delicate arms, இழை நிலை நெகிழ – her jewels slip and fall, பிரிதல் வல்லுவை ஆயின் – if you are able to separate and go, அரிதே விடலை – it will be rare oh lord, இவள் ஆய் நுதல் – her pretty forehead, her small forehead, her forehead that has been analyzed by many, கவினே – beauty

செலவுப் பத்து – Ten on Leaving

Poems 311 – 320 are ‘செலவுப் பத்து’, which means ‘Ten on Leaving’.   These poems are about the hero leaving the heroine to earn wealth.

ஐங்குறுநூறு 311, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
வேங்கை கொய்யுநர் பஞ்சுரம் விளிப்பினும்,
ஆர் இடைச் செல்வோர் ஆறு நனி வெரூஉம்,
காடு இறந்தனரே காதலர்,
‘நீடுவர் கொல்?’, என நினையும் என் நெஞ்சே.

Ainkurunūru 311, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine said to her friend
My lover went through
harsh forest paths,
where those who travel
in the wasteland are very
afraid, even on hearing
panchuram melodies sung
by those who pluck vēngai
flowers.
My heart thinks, “Will he
stay there for long?”

Notes:  The heroine is depressed when the hero leaves her to go on a trip to earn wealth.  The heroine’s friend consoles her stating that few others on the path have returned and they said that the hero has gone past the wasteland.  On hearing that, the heroine utters these words.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – வேங்கை கொய்யுநர் செவிக்கு இனியவாகினும் பாலைப் பண்ணைப் பாடுதலாலே வழிச் செல்வோர்க்குப் பாலை நிலத்தின் கொடுமையே தோன்றி அவரைப் பெரிதும் அச்சுறுத்தல் என நற்செய்தியே கூறவும் அவருடைய கொடுமையே என் நினைவில் வந்து வருந்துகின்றது என்பாள்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  வெரூஉம் – அளபெடை, வேங்கை – மலருக்கு ஆகியமையால் ஆகுபெயர், இறந்தனரே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, தேற்றம், certainty, கொல் – ஐயப் பொருட்டு வந்த இடைச்சொல், a particle which signifies doubt, நெஞ்சே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  நனி – உறு தவ நனி என வரூஉம் மூன்றும் மிகுதி செய்யும் பொருள என்ப (தொல்காப்பியம், உரியியல் 3).

Meanings:   வேங்கை கொய்யுநர் – those (the young women) who pluck kino tree flowers, Kino Tree, Pterocarpus marsupium, பஞ்சுரம் விளிப்பினும் – even when they sing in panchuram pann (tune), ஆர் இடை செல்வோர் – those who go on the harsh wasteland paths, ஆறு – paths, நனி வெரூஉம் – they are very afraid, காடு இறந்தனரே காதலர் – my lover went through the forest, நீடுவர் கொல் – will he stay there for long, என நினையும் என் நெஞ்சே – thus thinks my heart

ஐங்குறுநூறு 312, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
அறம் சாலியரோ! அறம் சாலியரோ!
வறன் உண்டாயினும், அறம் சாலியரோ!
வாள் வனப்பு உற்ற அருவிக்,
கோள் வல் என் ஐயை, மறைத்த குன்றே.

Ainkurunūru 312, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine said to her friend
May virtue abound!
May virtue abound!
Even if drought arrives,
may virtue abound in
the mountains with
bright beautiful waterfalls,
that hide my brave man!

Notes:  The heroine’s friend encouraged the couple to elope.  The heroine’s brother went looking for the couple, unsuccessfully.  At a later date, the heroine’s friend visits the couple and asks the heroine how they were able to avoid her brothers who tried to track them down when they eloped.  The heroine uttered this in response.  இலக்கணக் குறிப்பு:  சாலியரோ – வியங்கோள் வினைமுற்று, ஓகாரம் அசை நிலை, an expletive, குன்றே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  கோள் வல் (4) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – கொள்கையைக் கடைப்பிடித்துக் கொண்டொழுகுதலில் வன்மை உடைய, அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – தன் பகைவரைக் கொன்றழிக்கும் பேராற்றல் படைத்த, ஒளவை துரைசாமி உரை – வலி மிக்க.

Meanings:   அறம் சாலியரோ – may virtue flourish, அறம் சாலியரோ – may virtue flourish, வறன் உண்டாயினும் – even if drought comes, அறம் சாலியரோ – may virtues flourish, வாள் வனப்பு உற்ற – with bright beauty, அருவி – waterfalls, கோள் வல் – strong man capable of killing, a man with principles, a brave man, என் ஐயை – my lover, my man, மறைத்த குன்றே – the mountains that hid him

ஐங்குறுநூறு 313, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை – தலைவியின் தாய் செவிலித்தாயிடம் சொன்னது
தெறுவது அம்ம நும் மகள் விருப்பே,
உறு துயர் அவலமொடு உயிர் செலச் சாஅய்ப்,
பாழ்படு நெஞ்சம் படர் அடக் கலங்க,
நாடு இடை விலங்கிய வைப்பின்
காடு இறந்தனள், நம் காதலோளே.

Ainkurunūru 313, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine’s mother said to the foster mother after the heroine eloped
Listen!  Your daughter
has brought great pain to our
hearts, and the distress hurts us
as though we are losing our lives.
This will ruin my love for her.
Our beloved young woman has
crossed the wide spaces between
countries and has gone past the
forests with her lover.

Notes:  The heroine has eloped with her lover.  Both her mother and foster mother are sad.  The heroine’s mother utters these words to the foster mother as a way of consoling her.  நாடு இடை விலங்கிய வைப்பின் (4) – ஒளவை துரைசாமி உரை – நாட்டின் இடையே இனிது சென்று சேர்தற்கு இயலாதவாறு மாறாய்க் காடு பரந்து கிடக்கும் இடம்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அம்ம – கேட்பித்தல் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle which means ‘listen’, நும் மகள் – சுட்டு, pointing, விருப்பே – ஏகாரம் பிரிநிலை, implying exclusion, உறு துயர் – உறு என்றது மிகுதிப்பொருள் உணர்ந்து வரும் உரிச்சொல், சாஅய் – அளபெடை, காதலோளே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  அம்ம – அம்ம கேட்பிக்கும் (தொல்காப்பியம், இடையியல் 28).  ஆய்பெருஞ்சிறப்பின் அருமறை கிளத்தலின் தாயெனப்படுவாள் செவிலியாகும் (தொல்காப்பியம், களவியல் 112).  தெறுவது (1) – ஒளவை துரைசாமி உரை – துன்பம் செய்வது, யான் அவள் மேல் வாய்த்த காதல் என்னால் தெறப்படுவது என்றவாறு, பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – நும்மகள்பால் நுமக்கு உண்டாகும் அவா நும்மால் அழிக்கப்படற்பாலது.  உறு – உறு தவ நனி என வரூஉம் மூன்றும் மிகுதி செய்யும் பொருள என்ப (தொல்காப்பியம், உரியியல் 3).

Meanings:  தெறுவது – causing distress, causing ruin, அம்ம – கேட்பித்தல் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle or முன்னிலை அசை, an expletive of the second person, நும் மகள் விருப்பே – your daughter’s desire, உறு துயர் அவலமொடு – with great sorrow that she has caused, உயிர் செலச் சாஅய் – ruined us like our lives were going to end, பாழ்படு நெஞ்சம் – ruined hearts, படர் – sorrow, distress, அட – ruining, கலங்க – causing great pain, நாடு இடை – between lands, between countries, விலங்கிய – blocking, வைப்பின் – with spaces, with places, காடு இறந்தனள் – she went through the forest, நம் காதலோளே – our beloved daughter

ஐங்குறுநூறு 314, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
அவிர்தொடி கொட்பக், கழுது புகவு அயரக்,
கருங்கண் காக்கையொடு கழுகு விசும்பு அகவச்,
சிறு கண் யானை ஆள் வீழ்த்து திரிதரும்,
நீளிடை அருஞ்சுரம் என்ப, நம்
தோளிடை முனிநர் சென்ற ஆறே.

Ainkurunūru 314, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine said to her friend
They say that the long, harsh
wasteland path, on which the
man who hated my embraces
went,
has evil spirits wearing bright
bangles, ghouls that whirl around
and eat flesh, eagles that screech
along with crows that caw in the
sky, and small-eyed elephants
that roam around killing people.

Notes:  The hero has gone to earn wealth.  Few people who went with him have returned.  They heroine heard that they had talked about the dangers on the path.  She becomes sad and utters these words to her friend.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அவிர்தொடி – பேயைக் குறிப்பதால் அன்மொழித்தொகை, முனிநர் – வினையாலணையும் பெயர், ஆறே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   அவிர் தொடி – evil spirits wearing bright bangles, கொட்ப – whirling, கழுது – ghouls, புகவு – food, அயர – eating, கருங்கண் காக்கையொடு – along with black eyed crows, கழுகு – eagles, விசும்பு – sky, அகவ – they make noises, they screech, சிறு கண் யானை – small eyed elephant, ஆள் வீழ்த்து திரிதரும் – they kill people and roam around, நீளிடை – long path, அருஞ்சுரம் – harsh wasteland, என்ப – they say, நம் தோளிடை – between my arms, முனிநர் – the man who hated, சென்ற ஆறே – the path on which he went

ஐங்குறுநூறு 315, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
பாயல் கொண்ட பனி மலர் நெடுங்கண்
பூசல் கேளார் சேயர் என்ப,
இழை நெகிழ் செல்லல் உறீஇக்
கழை முதிர் சோலைக் காடு இறந்தோரே.

Ainkurunūru 315, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine’s friend said to her
They say he is far away,
unable to hear about the
struggles of your flower-like,
moist, large eyes that are
unable to sleep now,
that slept sweetly when he
was here,
the man who went through
forests with groves of mature
bamboo, who caused you
distress that has made your
fine jewels to slip down.

Notes:  The hero left to earn wealth without telling the heroine.  She is sad.  The heroine’s friend utters these words to her.  என்ப (2) – ஒளவை துரைசாமி உரை – அசை நிலை, an expletive, அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – கூறுவார்கள், பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – கூறுவர்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கேளார் – கேளாராய், முற்றெச்சம், உறீஇ – அளபெடை, இறந்தோரே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  செல்லல் – செல்லல் இன்னல் இன்னாமையே (தொல்காப்பியம், உரியியல் 6).

Meanings:   பாயல் கொண்ட – slept (before he left), பனி மலர் – wet flowers, moist flowers, நெடுங்கண் – large eyes, பூசல் கேளார் – he cannot hear about the sleeplessness problems of your eyes, சேயர் என்ப – they say that he is far away, இழை நெகிழ் செல்லல் – sorrow that has caused your jewels to become loose, sorrow that has caused your jewels to slip off, உறீஇ – causing, doing, கழை – bamboo, முதிர் சோலை – mature groves, காடு இறந்தோரே – the man who went through the forest

ஐங்குறுநூறு 316, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
பொன் செய் பாண்டில் பொலங்கலம் நந்தத்,
தேர் அகல் அல்குல் அவ்வரி வாட,
இறந்தோர் மன்ற தாமே, பிறங்கு மலைப்
புல் அரை ஓமை நீடிய
புலி வழங்கு அதர கானத்தானே.

Ainkurunūru 316, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine’s friend said to her
He went through paths
on the bright mountain with
forests,
where tall ōmai tree trunks
are parched, and tigers prowl,
causing the beautiful lines on
your loins, as wide as a chariot
seat and decorated with a jewel
with round gold coins, to fade.

Notes:  The hero left to earn wealth.  The heroine is distressed.  Her friend utters these words expressing her sorrow as well.  இலக்கணக் குறிப்பு:  பொன் செய் – மூன்றாம் வேற்றுமைத் தொகை, தேர் – தேர்த் தட்டைக் குறித்தலின் ஆகுபெயர், மன்ற – தேற்றப்பொருளில் வரும் இடைச்சொல், a particle which implies certainty, தாமே – ஏகாரம் தேற்றம், implying certainty, கானத்தானே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  மன்ற – மன்றவென் கிளவி தேற்றஞ் செய்யும் (தொல்காப்பியம், இடையியல் 17).

Meanings:   பொன் செய் – made from gold, பாண்டில் – round coins, பொலங்கலம் – gold jewels, நந்த – in abundance, filled, தேர் அகல் – wide like a chariot seat, அல்குல் – loins, அவ்வரி வாட – the beautiful lines to become faded, இறந்தோர் – the man who left to pass, மன்ற – certainly, தாமே – by himself, பிறங்கு மலை – bright mountains, flourishing mountains, புல் அரை – dull colored trunks. parched trunks, ஓமை – ōmai trees, toothbrush trees, நீடிய – had grown tall, were in abundance, புலி வழங்கு – tigers prowling, அதர கானத்தானே – in the forests with paths

ஐங்குறுநூறு 317, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
சூழ்கம் வம்மோ தோழி, பாழ்பட்டுப்
பைது அற வெந்த பாலை வெங்காட்டு
அருஞ்சுரம் இறந்தோர் தேஎத்துச்
சென்ற நெஞ்சம் நீடிய பொருளே.

Ainkurunūru 317, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine said to her friend
Come oh friend!
Let us figure out the reason
for my heart staying with him
for long, in the land that he
went,
the harsh wasteland in the
hot forest with ruined, scorched
pālai trees with no green leaves.

Notes:  The hero has gone to earn wealth.  The heroine sends a message through her heart.  She tells her friend about her heart that has not returned.  பாலை (2) – ஒளவை துரைசாமி உரை, அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – பாலை நிலம், பாலை மரமுமாம், பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – பாலை நிலம்.   வெங்காட்டு அருஞ்சுரம் (2-3) – ஒளவை துரைசாமி உரை – காட்டினிடத்தாகிய அருஞ்சுரம், பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – காட்டின்கண்ணுள்ள கடத்தற்கரிய கொடு நெறி.  இலக்கணக் குறிப்பு:   சூழ்கம் – தன்மைப் பன்மை வினைமுற்று, வம்மோ – மோ முன்னிலை அசை, an expletive of the second person, தேஎத்து – அளபெடை, ஏழாவதன் சொல்லுருபு, பொருளே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   சூழ்கம் – let us analyze this, வம்மோ தோழி – you come oh friend, பாழ்பட்டு – ruined, பைது அற – without greenery, parched, வெந்த – scorched, dried, பாலை – pālai trees, Ivorywood Tree, Wrightia tinctoria, wasteland, வெங்காட்டு – in the hot forest, அருஞ்சுரம் – harsh wasteland, harsh wasteland path, இறந்தோர் – the man who passed, தேஎத்து – in the country, in the land, சென்ற – went, நெஞ்சம் – heart, நீடிய பொருளே – the reason for staying there for a long time

ஐங்குறுநூறு 318, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை – தலைவி தனக்குள் சொன்னது
ஆய் நலம் பசப்ப, அரும் படர் நலிய,
வேய் மருள் பணைத்தோள் வில் இழை நெகிழ,
நசை நனி கொன்றோர் மன்ற, இசை நிமிர்ந்து
ஓடு எரி நடந்த வைப்பின்
கோடு உயர் பிறங்கல் மலை இறந்தோரே.

Ainkurunūru 318, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine said to herself
Causing my great beauty to
pale, my bright jewels to slip
off my bamboo-like, thick
arms, and me to suffer in
distressing pain,
he has killed for sure,
the great love I had for him,
the man who has gone past
bright mountains with tall
peaks ravaged by widely
spreading, roaring fire.

Notes:  The hero left to earn wealth.  The heroine is sad that he left without telling her.  She is greatly distressed.  இலக்கணக் குறிப்பு:  மருள் – உவம உருபு, a comparison word, மன்ற – தேற்றப்பொருளில் வரும் இடைச்சொல், a particle which implies certainty, இறந்தோரே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  மன்ற – மன்றவென் கிளவி தேற்றஞ் செய்யும் (தொல்காப்பியம், இடையியல் 17).  நனி – உறு தவ நனி என வரூஉம் மூன்றும் மிகுதி செய்யும் பொருள என்ப (தொல்காப்பியம், உரியியல் 3).

Meanings:   ஆய் நலம் – fine beauty, great beauty, beauty that has been analyzed by others, பசப்ப – to become pale, அரும் படர் – great pain, நலிய – to be sad, வேய் – bamboo, மருள் – like, பணைத்தோள் – thick arms, வில் இழை – bright jewels, நெகிழ – to slip down, நசை நனி கொன்றோர் – the one who killed great desire, the one who ruined great love, மன்ற – for sure, இசை – noises, நிமிர்ந்து – lifted, ஓடு எரி நடந்த – moving and spreading fire, running and spreading, வைப்பின் – in the places, கோடு உயர் – tall peaks, பிறங்கல் மலை – bright mountains, இறந்தோரே – the man who passed

ஐங்குறுநூறு 319, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
கண் பொர விளங்கிய கதிர் தெறு வைப்பின்,
மண் புரை பெருகிய மரம் முளி கானம்
இறந்தனரோ நம் காதலர்?
மறந்தனரோ தில் மறவா நம்மே?

Ainkurunūru 319, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine said to her friend
Did my lover pass through
the forest with abundant
parched trees growing on
sandy mounds,
where the sun’s bright rays
attack eyes?  Has he forgotten
me who will not forget him?

Notes:  The hero left to earn wealth without telling the heroine.  She is distraught.  Her friend consoles her.  The heroine responds with these words.  மண் புரை (2) – அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – மண் மேடுகள், மண் கூரையையுடைய வீடுகள், பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – மண்ணால் உண்டாகும் தீங்கு, ஒளவை துரைசாமி உரை – மண் நிறைந்த மேடுகள்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  முளி கானம் – வினைத்தொகை, இறந்தனரோ – ஓகாரம் வினா, மறந்தனரோ – ஓகாரம் வினா, தில் – அசை நிலை, an expletive, நம்மே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   கண் பொர – attacking eyes, விளங்கிய – with brightness, கதிர் தெறு – heat from the sun’s rays, வைப்பின் – with places, மண் புரை – sand mounds, sand hills, harm in the sand, பெருகிய – in abundance, மரம் – trees, முளி – dried, கானம் இறந்தனரோ – did he pass through the forests, நம் காதலர் – our lover, மறந்தனரோ தில் – did he forget, மறவா நம்மே – we who don’t forget him

ஐங்குறுநூறு 320, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
முள் அரை இலவத்து ஒள் இணர் வான் பூ,
முழங்கு அழல் அசை வளி எடுப்ப வானத்து
உருமுப்படு கனலின் இரு நிலத்து உறைக்கும்,
கவலை அருஞ்சுரம் போயினர்,
தவல் இல் அரு நோய் தலைத்தந்தோரே.

Ainkurunūru 320, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine said to her friend
He who went through forked
paths in the harsh wasteland,
where bright, white flower
clusters, of ilavam trees with
spiny trunks, are scattered in
the vast wasteland
when strong winds that rise
due to roaring flames blow,
like embers that drop from
the thundering sky,

has given me this incurable,
harsh disease that will not go
away.

Notes:  The hero has gone to earn wealth.  The heroine is sad.  She has heard from others that the wasteland is very hot and there are many dangers.  She utters these to her friend.  உள்ளுறை:  ஒளவை துரைசாமி உரை – அசைவளி எடுப்ப உதிரும் இலவத்தின் ஒள்ளிணர் வான்பூ உருமுப்படு கனல் போலத் தோன்றும் என்றது.  பொருள் கடவுவதால் தலைமகன் செலவால் உளதாகிய பிரிவு, பொறுத்தற்கரிய பெருந்துயராய் என்னை வருத்துகிறது எனத் தலைமகள் கருதிக் கூறுவதை உணர்த்துமாறு அறிக.  இலக்கணக் குறிப்பு:  முழங்கு அழல் – வினைத்தொகை, தந்தோரே – தந்தார் வினையாலணையும் பெயர், தந்தார் என்பது தந்தோர் என்றானது செய்யுள் விகாரம், ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   முள் அரை – thorny trunk, இலவத்து – of silk cotton trees, Ceiba pentandra, ஒள் – bright, இணர் வான் பூ – clusters of  white flowers, முழங்கு – roaring, அழல் – flames, அசை வளி – moving winds, எடுப்ப – blowing, வானத்து உருமுப்படு – in the thundering skies, கனலின் – like embers (கனலின் – இன் ஒப்புப்பொருளில் வருவது, ஐந்தாம் வேற்றுமை உருபு), இரு நிலத்து – in the vast land, உறைக்கும் – dropping, கவலை – forked paths, அருஞ்சுரம் – difficult wasteland, போயினர் – the man who went, தவல் இல் அரு நோய் தலைத் தந்தோரே – he gave me this unspoiled harsh disease which will not go away (தவல் – கேடு)

இடைச்சுரப் பத்து – Ten from the Wasteland

Poems 321 – 330 are ‘இடைச்சுரப் பத்து’ which means ‘Ten from the Wasteland’.   These poems reflect the feelings of the hero as he travels through very difficult wasteland.   In this set, we see the hero struggling to manage his trip through the wasteland, away from his beloved.

ஐங்குறுநூறு 321, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை – தலைவன் தனக்குள் சொன்னது
உலறுதலைப் பருந்தின் உளிவாய்ப் பேடை,
அலறுதலை ஓமை அம் கவட்டு ஏறிப்
புலம்பு கொள விளிக்கும் நிலம் காய் கானத்து,
மொழி பெயர் பன் மலை இறப்பினும்,
ஒழிதல் செல்லாது, ஒண்தொடி குணனே.

Ainkurunūru 321, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the hero said to himself
The virtues of the young woman
wearing bright bangles will not
leave me,
even though I have gone through
dry forests in lands with many
mountains and many languages,
where a female kite with a beak as
sharp as a chisel tip, perches on a
beautiful, forked branch of an
ōmai tree with a wide top and
screeches sadly for her mate with
a parched head.

Notes:  Thinking about the heroine, the hero utters these words while in the wasteland.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – பருந்துப் பேடை வற்றிய ஓமை மரத்திலிருந்து சேவலைப் புலம்பு கொள விளிக்கும் என்றது, இப்பொழுது என் காதலி வறிய இல்லத்தின் மாடமிசையே என்னை நினைந்து யான் சென்ற திசை நோக்கி அழாநிற்பள் என்னும் நினைவாற் கூறியபடியாம்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  உலறுதலை – வினைத்தொகை, அலறுதலை – வினைத்தொகை, ஒண்தொடி – அன்மொழித்தொகை, குணனே – குணன் என்பது குணம் என்றதன் போலி, ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive. புலம்பு – புலம்பே தனிமை (தொல்காப்பியம், உரியியல் 35).

Meanings:   உலறுதலை – dry head, பருந்தின் – a kite’s, உளிவாய் – beak that is sharp like a chisel tip, பேடை – female, அலறுதலை – dried top, wide top, ஓமை – omai trees, toothbrush trees, அம் – beautiful, கவட்டு ஏறி – climbing on the split branches, climbing on branches, புலம்பு கொள – with sorrow, with loneliness, விளிக்கும் – she calls, she cries, நிலம் காய் – dried land, கானத்து – in the forest, with forests, மொழி பெயர் – languages are different, பன் – few, மலை இறப்பினும் – even though I have passed through mountains, ஒழிதல் செல்லாது – they do not go away, ஒண்தொடி – the young woman with bright bangles, குணனே – traits, virtues

ஐங்குறுநூறு 322, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை – தலைவன் தனக்குள் சொன்னது
நெடுங்கழை முளிய வேனில் நீடிக்
கடுங்கதிர் ஞாயிறு கல்பகத் தெறுதலின்,
வெய்ய வாயின முன்னே, இனியே
ஒண்ணுதல் அரிவையை உள்ளுதொறும்.
தண்ணியவாயின, சுரத்திடை ஆறே.

Ainkurunūru 322, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the hero said to himself
Before,
the wasteland paths were very
hot, with tall bamboo dried
out in the long, difficult
summer with the sun’s cruel
rays that could crack mountains.

Now,
whenever I think of the young
woman with a bright forehead,
the paths become cool.

Notes:  Thinking about the heroine, the hero utters these words while in the wasteland.  இலக்கணக் குறிப்பு:  இனியே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, கல்பக – கல்லும் என்பதன் உம்மை தொக்கது, ஆறே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   நெடுங்கழை – tall bamboo, முளிய – dried, வேனில் – difficult summer, நீடி – long, stretched, கடுங்கதிர் ஞாயிறு – harsh-rayed sun, கல் பக – splitting rocks, splitting mountains, தெறுதலின் – since it burnt, வெய்ய வாயின – they were hot, முன்னே – before, இனியே – now, ஒண்ணுதல் – bright forehead, அரிவையை – of the young woman, உள்ளுதொறும் – whenever I think, தண்ணியவாயின – they have become cool, சுரத்திடை – in the wasteland, ஆறே – the paths

ஐங்குறுநூறு 323, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தலைவன் தன் நெஞ்சிடம் சொன்னது
வள் எயிற்றுச் செந்நாய், வயவுறு பிணவிற்குக்
கள்ளியங் கடத்திடைக் கேழல் பார்க்கும்,
வெஞ்சுரக் கவலை நீந்தி
வந்த நெஞ்சம், நீ நயந்தோள் பண்பே.

Ainkurunūru 323, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the hero said to his heart
Oh heart!  The virtues of the
woman you love have come to
you, crossing the hot wasteland’s
forked paths through the forest
with cactus,
where a male wild dog with sharp
teeth looks for pigs to hunt, to feed
his female with pregnancy cravings.

Notes:  Thinking about the heroine, the hero utters these words to his heart while in the wasteland.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – செந்நாய் தன் பிணவின் பொருட்டு முள்ளுடைய கள்ளியங் காட்டினூடே பதுங்கிக் கிடந்தது கேழல் வேட்டையாடுதல் போன்று யாமும் நம் ஆருயிர்க் காதலியோடு இருந்து அவள் இயற்றும் அறத்திற்கு ஆக்கஞ் செய்தற்பொருட்டு இவ்வெஞ் சுரக் கவலை நீந்தி செல்லா நின்றோம்.  இச் செயலும் நன்றே என்று நெஞ்சினை ஊக்கினான் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  வயவு –  வயா என்பது வயவு ஆயிற்று, பிணை – பிணா பிணவாயிற்று, நெஞ்சம் – விளி, an address, பண்பே  – பால் பகா அஃறினைப் பெயர், ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   வள் எயிற்று – with sharp teeth, செந்நாய் – Wild dog – Cuon alpinus dukhunensis (common in the Eastern and Western Ghats), வயவு உறு பிணவிற்கு – to its pregnant female who is craving for food, to its female with pregnancy cravings, கள்ளியங் கடத்திடை – in the prickly pear cactus forest, euphorbia filled forests, கேழல் பார்க்கும் – looks for pigs, வெஞ்சுர – of the hot wasteland, of the harsh wasteland, கவலை – forked paths, நீந்தி வந்த நெஞ்சம் – oh heart that crossed the paths, நீ நயந்தோள் – the woman you love, பண்பே – good traits

ஐங்குறுநூறு 324, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தலைவன் தோழியிடம் சொன்னது
எரி கவர்ந்து உண்ட என்றூழ் நீள் இடைச்
சிறிது கண்படுப்பினும், காண்குவென் மன்ற,
நள்ளென் கங்குல் நளி மனை நெடு நகர்,
வேங்கை வென்ற சுணங்கின்
தேம் பாய் கூந்தல் மாஅயோளே.

Ainkurunūru 324, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the hero said to the heroine’s friend
Even when I dozed off a little
in the long, sun-beaten path
that was consumed by fire,
I saw clearly,
the dark woman in our cool,
large house in pitch darkness,
with her honey-dripping hair
and skin with pallor that is
prettier than vēngai flowers.

Notes:  The hero says this to the heroine’s friend when she asks him how he was able to forget the heroine’s good traits while away.  இலக்கணக் குறிப்பு:  மன்ற – தேற்றப்பொருளில் வரும் இடைச்சொல், a particle which implies certainty, நளி – உரிச்சொல், வேங்கை – ஆகுபெயராய் மலரைக் குறித்தது, தேம் – தேன் என்றதன் திரிபு, மாஅயோளே – அளபெடை, ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  மன்ற – மன்றவென் கிளவி தேற்றஞ் செய்யும் (தொல்காப்பியம், இடையியல் 17).

Meanings:   எரி கவர்ந்து உண்ட – fire surrounded and burned, என்றூழ் நீள் இடை – hot long path, சிறிது கண்படுப்பினும் – even if I close my eyes a little, காண்குவென் – I will see, மன்ற –for sure, நள்ளென் கங்குல் – pitch-dark night, நளி மனை – cool house, big house, நெடு நகர் – large mansion, வேங்கை – kino flowers (yellow colored), Kino Tree, Pterocarpus marsupium, வென்ற – victorious over, better than, சுணங்கின் – with pallor spots, with yellow spots, தேம் பாய் கூந்தல் – honey-dripping hair, hair with flowers with honey, மாஅயோளே – the dark young woman

ஐங்குறுநூறு 325, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – திரும்பி வந்த தலைவன் தோழியிடம் சொன்னது
வேனில் அரையத்து இலையொலி வெரீஇப்,
போகில் புகா உண்ணாது பிறிது புலம் படரும்,
வெம்பலை அருஞ்சுரம் நலியாது,
எம் வெங்காதலி பண்பு துணைப் பெற்றே.

Ainkurunūru 325, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the hero said to the heroine’s friend
Because of the virtues of my
beloved, I was not distressed
in the hot, harsh wasteland
in summer,
where pōkil birds move away
without eating the fruits of
pipal trees, fearing the rustling
sounds of their dry leaves.

Notes:  The hero utters these words to the heroine’s friend when she asked him how he was able to bear the harsh wasteland.  அரையம் (1) – ஒளவை துரைசாமி உரை – இக்காலத்தே இஃது அரசமரம் என மருவி வழங்கும்.  முன்னாளில் அரை என்றே நின்று பின்பு புணரியல் நிலையிடைப் பெற்ற அம்முச் சாரியையை இறுதியாகக் கொண்டு வழங்குவதாயிற்று. ‘பனையும் அரையும் ஆவிரைக் கிளவியும் நினையுங்காலை அம்மொடு சிவணும்’ – தொல்காப்பியம் எழுத்ததிகாரம் 284.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – வேனில் அரையத்து இலை யொலி வெரீஇப், போகில் புகா உண்ணாது பிறிது புலம் படரும் வெம்பல் என்றது, இத்தகையாளொடு யான் பிரியாது இனிது உறைதற்கு இயலாமல் உலகியலை அஞ்சி இவள் வழங்கும் பேரின்பத்தை நுகராமல் பொருள் ஈட்டப் பிரிந்து போயினேன் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  வெரீஇ – அளபெடை, வெம்பலை – ஐ சாரியை, பெற்றே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   வேனில் – summer time, அரையத்து – of the arasa maram, pipal tree, இலையொலி – sounds of the leaves, sounds of the dry leaves, வெரீஇ – fearing, போகில் – pōkil birds, புகா உண்ணாது – without eating food, பிறிது புலம் – different land, படரும் – they move away, வெம்பலை – with heat (வெம்பலை = வெம்பல், வெப்பத்தையுடைய), அருஞ்சுரம் – harsh wasteland, harsh wasteland paths, நலியாது – without distress, எம் வெங்காதலி – the lover I desire, பண்பு துணைப் பெற்றே – due to her virtuous nature

ஐங்குறுநூறு 326, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை – தலைவன் தனக்குள் சொன்னது
அழல் அவிர் நனந்தலை நிழலிடம் பெறாது,
மட மான் அம் பிணை மறியொடு திரங்க,
நீர் மருங்கு அறுத்த நிரம்பா இயவின்
இன்னா மன்ற சுரமே,
இனிய மன்ற, யான் ஒழிந்தோள் பண்பே.

Ainkurunūru 326, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the hero said to himself
The flame-like hot, bright,
wasteland,
with narrow paths with
sides eroded by water that
flowed in the past,
where a beautiful, delicate
doe with a fawn suffers,
unable to find any shade,
is painful for sure!

The virtues of the woman I
left behind are sweet for sure.

Notes:  Thinking about the heroine, the hero utters these words while in the wasteland.  இலக்கணக் குறிப்பு:  சுரமே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, மன்ற – தேற்றப்பொருளில் வரும் இடைச்சொல், பண்பே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  மன்ற – மன்றவென் கிளவி தேற்றஞ் செய்யும் (தொல்காப்பியம், இடையியல் 17).  நனந்தலை – அகன்ற இடம், நனம் – நனவே களனும் அகலமும் செய்யும் (தொல்காப்பியம் உரியியல் 80).

Meanings:   அழல் – flame, அவிர் – bright, நனந்தலை – vast land, நிழலிடம் பெறாது – unable to find a place without shade, மட மான் – delicate deer, naïve deer, அம் பிணை – beautiful female, மறியொடு – with its fawn, திரங்க – suffering, நீர் மருங்கு அறுத்த – place where water flow had eroded the sides, நிரம்பா இயவின் – with narrow paths, இன்னா – it is painful, மன்ற – for sure, சுரமே – the wasteland, இனிய – it is sweet, மன்ற – for sure, யான் ஒழிந்தோள் பண்பே – the nature of the woman I left behind

ஐங்குறுநூறு 327, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தலைவன் தனக்குள் சொன்னது
பொறி வரித் தடக்கை வேதல் அஞ்சிச்,
சிறு கண் யானை நிலந்தொடல் செல்லா
வெயின் முளி சோலைய வேய் உயர் சுரனே
அன்ன ஆரிடையானும்,
தண்மை செய்த இத் தகையோள் பண்பே.

Ainkurunūru 327, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the hero said to himself
The virtues of my esteemed lover
have made me feel cool,
even on this harsh path, as hot as
the wasteland with tall bamboo
and groves parched by the sun,
where small-eyed elephants fear
the heat, and do not place their
trunks with spots and lines on the
ground!

Notes:  Thinking about the heroine, the hero utters these words while in the wasteland.  இலக்கணக் குறிப்பு:  பொறி வரி – பொறிகளையும் வரிகளையும் உம்மைத்தொகை, தடக்கை – உரிச்சொற்தொடர், தொடல் செல்லா – ஒரு சொல் நீர்மைத்தான பலவின்பால் வினைமுற்று, வெயின் முளி – வெயிலால் முளிந்த, மூன்றந்தொகை, சுரனே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive, அன்ன – உவம உருபு, a comparison word, ஆரிடையானும் – உம்மை உயர்வு சிறப்பு , பண்பே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  தட – தடவும் கயவும் நளியும் பெருமை (தொல்காப்பியம், உரியியல் 24.

Meanings:   பொறி வரித் தடக் கை – big trunks with spots and lines, வேதல் அஞ்சி – afraid of the heat, சிறு கண் யானை – small-eyed elephants, நிலந்தொடல் செல்லா – they do not touch the land, வெயில் – hot sun, முளி சோலைய – with dried groves, வேய் – bamboo, உயர் – tall, சுரனே அன்ன – like the wasteland, ஆர் இடையானும் – even in this difficult place, தண்மை செய்த – made me feel cool, இத் தகையோள் பண்பே – her esteemed traits

ஐங்குறுநூறு 328, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை – தலைவன் தனக்குள் சொன்னது
நுண் மழை தளித்தென நறு மலர் தாஅய்த்
தண்ணியவாயினும் வெய்ய மன்ற,
மடவரல் இன்துணை ஒழியக்
கட முதிர் சோலைய காடு இறந்தேற்கே.

Ainkurunūru 328, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the hero said to himself
Even when it is cool with delicate
drizzles and abundant flowers,
this place for sure is hot to me
who left my naïve, sweet woman
and passed through wastelands
with forests and mature groves.

Notes:  Thinking about the heroine, the hero utters these words to those who went with him to the wasteland.  இலக்கணக் குறிப்பு:  தளித்தென – தளித்தது என, தொகுத்தல் விகாரம், தாஅய் – அளபெடை, தண்ணியவாயினும் – உம்மை இழிவு சிறப்பு, மன்ற – தேற்றப்பொருளில் வரும் இடைச்சொல், a particle which implies certainty, மடவரல் – அன்மொழித்தொகை, சோலைய – பெயரெச்சக்குறிப்பு, இறந்தேற்கே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  மன்ற – மன்றவென் கிளவி தேற்றஞ் செய்யும் (தொல்காப்பியம், இடையியல் 17).  மடவரல் (3) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – மடம் வருதலை உடையாள் என விரித்துக் கொள்க.  கடம் (4) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – வற்கடம் என்பதன் முதற்குறை.  காடு எனினுமாம், ஒளவை துரைசாமி உரை – பாலை நிலம்.

Meanings:  நுண் மழை – delicate raindrops, தளித்தென – since they fell down, நறு மலர் – fragrant flowers, தாஅய் – they have spread, தண்ணியவாயினும் – even if they are cool, வெய்ய – it is hot, மன்ற – for sure, மடவரல் – the naive woman, இன் துணை – sweet companion, ஒழிய – leaving behind, கட – the wasteland, முதிர் – mature, சோலைய – with groves, காடு இறந்தேற்கே – for me who passed through forests

ஐங்குறுநூறு 329, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை – தலைவன் அருகில் உள்ளவர்களிடம் சொன்னது
ஆள் வழக்கு அற்ற பாழ்படு நனந்தலை
வெம்முனை அருஞ்சுரம் நீந்தி, நம்மொடு
மறுதருவது கொல் தானே, செறி தொடி
கழிந்து உகு நிலையவாக
ஒழிந்தோள் கொண்ட, என் உரங்கெழு நெஞ்சே?

Ainkurunūru 329, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the hero said to those who were nearby
Will my brave, determined heart,
taken by the young woman I left behind,
the one with tight bangles that loosen and
slip down, defy me and leave the scorched,
ruined, harsh, vast wasteland without
people movement and go to her?

Notes:  Thinking about the heroine, the hero utters these words to those who went with him to the wasteland.  இலக்கணக் குறிப்பு:  வழக்கு – தொழிற்பெயர், கொல் – ஐயப்பொருட்டு வந்த இடைச்சொல், a particle implying doubt, தானே – தான், ஏ அசைநிலைகள், expletives, நெஞ்சே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  நனந்தலை – அகன்ற இடம், நனம் – நனவே களனும் அகலமும் செய்யும் (தொல்காப்பியம் உரியியல் 80).

Meanings:  ஆள் வழக்கு அற்ற – without people movement, பாழ்படு – ruined, நனந்தலை – wide space, vast land, வெம்முனை – hot place, அருஞ்சுரம் – harsh wasteland, நீந்தி – passing, நம்மொடு – with us, மறுதருவது கொல் தானே – will it be disagreeable, will it defy me, செறி தொடி கழிந்து உகு நிலையவாக – with the situation of tight bangles loosening and slipping down, ஒழிந்தோள் – the young woman I left behind, கொண்ட – took, என் உரம் கெழு நெஞ்சே – my brave determined heart

ஐங்குறுநூறு 330, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தலைவன் தன் நெஞ்சிடம் சொன்னது
வெந்துகள் ஆகிய வெயில் கடம் நீந்தி
வந்தனம் ஆயினும், ஒழிக இனிச் செலவே,
அழுத கண்ணள் ஆய் நலம் சிதையக்
கதிர் தெறு வெஞ்சுரம் நினைக்கும்,
அவிர் கோல் ஆய்தொடி உள்ளத்துப் படரே.

Ainkurunūru 330, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the hero said to his heart
Oh heart!  Even though we have
come through the harsh wasteland
with dust and heat,
let us not go any further, causing
the fine beauty of the crying, distressed
woman wearing bright, rounded bangles,
to be ruined,
whenever she thinks of this hot wasteland
that has been scorched by the sun’s rays.

Notes:  Thinking about the heroine, the hero utters these words to his heart while in the wasteland.  இலக்கணக் குறிப்பு:  வெந்துகள் – விகாரம், செலவே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, படரே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, ஆய்தொடி – அன்மொழித்தொகை.

Meanings:   வெந்துகள் ஆகிய – of hot dust, வெயில் கடம் – hot forest, நீந்தி வந்தனம் – we passed and came, ஆயினும் – yet, ஒழிக – let us avoid, let it end, இனிச் செலவே – going further, அழுத கண்ணள் – she of weeping eyes, ஆய் நலம் சிதைய – her beauty ruined, கதிர் தெறு – sun’s hot rays, வெஞ்சுரம் – hot wasteland, harsh wasteland, நினைக்கும் – thinking, அவிர் – bright, கோல் – rounded, ஆய்தொடி – the young woman wearing pretty bangles, உள்ளத்துப் படரே – sadness spreads in her mind

தலைவி இரங்கு பத்து – Ten on the Lamentations of the Heroine

Poems 331 – 340 are ‘தலைவி இரங்கு பத்து’ which is ‘Ten on Lamentations of the Heroine’.   All the poems in this set are the words of the heroine to her friend, as she is struggling in her loneliness, while the hero has gone through the wasteland to seek fortune.

ஐங்குறுநூறு 331, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
அம்ம வாழி தோழி! அவிழ் இணர்க்
கருங்கால் மராஅத்து வைகு சினை வான் பூ,
அருஞ்சுரம் செல்லுநர் ஒழிந்தோர் உள்ள,
இனிய கமழும் வெற்பின்
இன்னாது என்ப, அவர் சென்ற ஆறே.

Ainkurunūru 331, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine said to her friend
May you live long, oh friend!
Listen!  They say the path he
took is miserable.
The clusters of white flowers
on the branches of kadampam
trees with sturdy trunks have
put out fragrances that spread
on the mountains,
making those who travel in the
wasteland think about the loved
ones they left behind.

Notes:  The hero has gone to earn wealth.  The heroine is worried.  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – மராஅத்து வைகு சினை வான் பூ அருஞ்சுரம் செல்லுநர் ஒழிந்தோர் உள்ள இனிய கமழும் என்றது, குறிஞ்சி நிலத்துப் பூங்கொடி மகளிர் நறுமண மராவினது அழகிய மலரைப் பெரிதும் விரும்பிச் சூடும் இயல்பினர் ஆதலின் அந்த மணமே பெரிதும் கமழும் அவர் தம் கூந்தலாகிய பாயலிலே வைகி அவரைத் தழுவி இன்பம் நுகர்ந்த தலைவன்மார்க்கு மரா மலர் கமழ்ந்த இடமெல்லாம் தம் உயிர்க்காதலிமார் நினைவே மீக்கூர்ந்து மயங்குவர்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அம்ம – கேட்பித்தல் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle which means ‘listen’, வாழி – அசைநிலை, an expletive, ஆறே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   அம்ம – listen to me, வாழி – may you live long, தோழி – oh friend, அவிழ் – opening, இணர் – clusters, கருங்கால் மராஅத்து – of kadampam oak trees with sturdy/dark-colored trunks, Neolamarckia or Anthocephalus cadamba, Kadampa oak, வைகு சினை – being on the branches, வான் பூ – white flowers, அருஞ்சுரம் – harsh wasteland, செல்லுநர் – those who leave, those who go, ஒழிந்தோர் – those who are separated, உள்ள – to think, இனிய கமழும் – sweet fragrances that spread, வெற்பின் – on the mountains, இன்னாது – it is painful, என்ப – they say, அவர் சென்ற ஆறே – the path that he took

ஐங்குறுநூறு 332, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
அம்ம வாழி தோழி! என்னதூஉம்
அறன் இல மன்ற தாமே, விறல் மிசைக்
குன்று கெழு கானத்த பண்பில் மாக் கணம்,
‘கொடிதே காதலிப் பிரிதல்
செல்லல் ஐய’ என்னாது அவ்வே.

Ainkurunūru 332, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine said to her friend
May you live long, my friend!
Listen!  The animal herds of the
forest with lovely, tall mountains
have no virtue for sure.

They did not tell him, “Sir! It is harsh
to separate from your lover.  Do not
leave her.”

Notes:  The hero has gone to earn wealth.  The heroine is sad.  She complains about the animals on his path.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அம்ம – கேட்பித்தல் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle which means ‘listen’, வாழி – அசை நிலை, an expletive, என்னதூஉம் – அளபெடை, அறன் – அறம் என்பதன் போலி, மன்ற – தேற்றப்பொருளில் வரும் இடைச்சொல், a particle which implies certainty, தாமே – தாம், ஏ அசை நிலைகள், expletives, கானத்த – கானம் என்னும் பெயெரடியாக வந்த பெயரெச்சக்குறிப்பு, கொடிதே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, தேற்றம், certainty, செல்லல் – எதிர்மறை வியங்கோள் வினைமுற்று, அவ்வே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  மன்ற – மன்றவென் கிளவி தேற்றஞ் செய்யும் (தொல்காப்பியம், இடையியல் 17).

Meanings:   அம்ம – listen to me, வாழி – may you live long, தோழி – oh friend, என்னதூஉம் – even a little bit, அறன் இல மன்ற தாமே – they certainly have no sense of fairness (இல – இல்லை என்பதன் இடைக்குறை விகாரம்), they are certainly not just, விறல் – victorious, splendid, மிசை – above, குன்று கெழு – with mountains, கானத்த – in the forests, பண்பு இல் – without good traits, மாக் கணம் – herds of animals, கொடிதே – it is harsh, காதலிப் பிரிதல் செல்லல் – do not go abandoning your lover, ஐய – sir, என்னாது அவ்வே – they do not say

ஐங்குறுநூறு 333, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
அம்ம வாழி தோழி! யாவதும்
வல்லா கொல்லோ தாமே, அவண
கல் உடை நன் நாட்டுப் புள்ளினப் பெருந்தோடு,
‘யாஅம் துணை புணர்ந்து உறைதும்,
யாங்குப் பிரிந்து உறைதி’ என்னாது அவ்வே?

Ainkurunūru 333, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine said to her friend
May you live long, my friend!
Listen!  The huge flocks of
birds that live in the fine
country with mountains,
do they not have any strength
to ask him,
“We live united with our mates.
How can you live, separated
from your mate?”

Notes:  The hero has gone to earn wealth.  The heroine is sad.  She complains about the birds on his path.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அம்ம – கேட்பித்தல் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle which means ‘listen’, வாழி – அசை நிலை, an expletive, கொல்லோ- கொல் ஐயப்பொருட்டு வந்த இடைச்சொல், a particle implying doubt, ஓ அசைநிலை, an expletive தாமே – தாம், ஏ அசைநிலைகள், expletives, யாஅம் – அளபெடை, உறைதி – முன்னிலை வினைமுற்று, அவ்வே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   அம்ம – listen to me, வாழி – may you live long, தோழி – oh friend, யாவதும் வல்லா கொல்லோ தாமே – do they not have any strength to do this, அவண – there, கல் உடை – having mountains, நன் நாட்டு – fine country, புள்ளினப் பெரும் தோடு – huge flock of birds, யாஅம் துணை புணர்ந்து உறைதும் – we live united with our mates, யாங்குப் பிரிந்து உறைதி – how do you live separated, என்னாது அவ்வே – they don’t ask

ஐங்குறுநூறு 334, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
அம்ம வாழி தோழி! சிறியிலை
நெல்லி நீடிய கல் காய் கடத்திடைப்
பேதை நெஞ்சம் பின் செலச் சென்றோர்,
கல்லினும் வலியர் மன்ற,
பல்லிதழ் உண்கண் அழப் பிரிந்தோரே.

Ainkurunūru 334, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine said to her friend
May you live long, my friend!
Listen!  My naive heart followed
him as he went through the harsh
wasteland paths with large,
hot rocks where tall nelli trees
bearing small leaves grow.

He is harder than stone, for sure,
my lover who caused my kohl-lined
eyes, that resemble flowers with
many petals, to cry.

Notes:  The hero has gone to earn wealth.  The heroine who is sad utters these words to her friend.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அம்ம – கேட்பித்தல் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle which means ‘listen’, வாழி – அசை நிலை, an expletive, சிறியிலை – சிறிய இலை, தொகுத்தல் விகாரம், கல்லினும் – உம்மை உயர்வு குறித்தது, மன்ற – தேற்றப்பொருளில் வரும் இடைச்சொல், a particle which implies certainty, பிரிந்தோரே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, பல்லிதழ் – பூவிற்கு ஆகுபெயர், அகரம் கெட்டு ‘குறியதன் முன்னர்த் தன்னுரு இரட்டலும்’ – தொல்காப்பியம், எழுத்து 160, என்றதனால் லகரம் இரட்டித்து பல்லிதழ் என முடிந்தது.  மன்ற – மன்றவென் கிளவி தேற்றஞ் செய்யும் (தொல்காப்பியம், இடையியல் 17).   கல் காய் கடத்திடை (2)  – தி. சதாசிவ ஐயர் உரை – கற்கள் சுடும் காட்டிடை, பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – மலைகள் சுடாநின்ற பாலைக் கானத்தின்கண்.

Meanings:   அம்ம – listen to me, வாழி – may you live long, தோழி – oh friend, சிறியிலை நெல்லி – small leaved nelli trees, Indian gooseberry trees, நீடிய – growing tall, கல் காய் – rock burning in the heat, கடத்திடை – on the wasteland path, பேதை நெஞ்சம் – naïve heart, பின் செல – going behind (செல – இடைக்குறை), சென்றோர் – he who went, கல்லினும் வலியர் – he is stronger than a rock, மன்ற – for sure, பல்லிதழ் – flowers with many petals, உண்கண் – kohl-rimmed eyes, அழப் பிரிந்தோரே – the man who left as I cried

ஐங்குறுநூறு 335, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
அம்ம வாழி தோழி! நம் வயின்
நெய்த்தோர் அன்ன செவிய எருவை,
கல் புடை மருங்கில் கடு முடை பார்க்கும்,
காடு நனி கடிய என்ப,
நீடி இவண் வருநர் சென்ற ஆறே.

Ainkurunūru, 335 Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine said to her friend
May you live long, my friend!  Listen!
My lover who has gone through
the wasteland has delayed his return.

They say that the path is very harsh,
and vultures, their ears red as blood,
clamor for stinking flesh near rocks.

Notes:  The hero has gone to earn wealth.  The heroine who is sad utters these words to her friend.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அம்ம – கேட்பித்தல் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle which means ‘listen’, வாழி – அசை நிலை, an expletive, அன்ன – உவம உருபு, a comparison word, புடை மருங்கு – இருபெயரொட்டுப் பண்புத்தொகை, கடு – கடி என்னும் உரிச்சொல்லின் திரிபு, நனி – உரிச்சொல், வருநர் – வினையாலணையும் பெயர், ஆறே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  நனி – உறு தவ நனி என வரூஉம் மூன்றும் மிகுதி செய்யும் பொருள என்ப (தொல்காப்பியம், உரியியல் 3).   

Meanings:   அம்ம – listen to me, வாழி – may you live long, தோழி – oh friend, நம் வயின் – to us, நெய்த்தோர் அன்ன – like blood, செவிய – with ears, எருவை – vultures, பிணம் தின்னும் கழுகு, Pondicherry vulture, Indian black vulture, red-headed vulture, கல் புடை மருங்கில் – in the place with rocks, கடு முடை – flesh reeking intensely, பார்க்கும் – they look, காடு நனி கடிய என்ப – they say the forest is very harsh, நீடி – delayed, இவண் வருநர் – him coming here, சென்ற ஆறே – the path that he went on

ஐங்குறுநூறு 336, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
அம்ம வாழி தோழி! நம் வயின்
பிரியலர் போலப் புணர்ந்தோர் மன்ற,
நின்றது இல் பொருள் பிணி முற்றிய
என்றூழ் நீடிய சுரன் இறந்தோரே.

Ainkurunūru 336, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine said to her friend
May you live long, my friend!
Listen!  The man who united
with me as though he would
never part, has certainly gone
beyond the scorching, vast
wasteland,
to satisfy his greed for wealth
that does not last.

Notes:  The hero has gone to earn wealth.  The heroine who is sad utters these words to her friend.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அம்ம – கேட்பித்தல் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle which means ‘listen’, வாழி – அசை நிலை, an expletive, மன்ற – தெளிவுப்பொருளில் வரும் இடைச்சொல், a particle which implies certainty, சுரன் – சுரம் என்பதன் போலி, இறந்தோரே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.   மன்ற – மன்றவென் கிளவி தேற்றஞ் செய்யும் (தொல்காப்பியம், இடையியல் 17).

Meanings:   அம்ம – listen to me, வாழி – may you live long, தோழி – oh friend, நம் வயின் – from us, பிரியலர் போல – like he would not part, புணர்ந்தோர் – the one who united with me, மன்ற – for sure, நின்றது இல் – that does not last, பொருள் பிணி முற்றிய – with the materialism disease, என்றூழ் – sun, நீடிய – long, vast, சுரன் இறந்தோரே – the man who crossed the wasteland

ஐங்குறுநூறு 337, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
அம்ம வாழி தோழி! நம் வயின்
மெய்யுற விரும்பிய கை கவர் முயக்கினும்
இனிய மன்ற, தாமே
பனி இருங்குன்றம் சென்றோர்க்குப் பொருளே.

Ainkurunūru 337, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine said to her friend
May you live long, my friend!
Listen!

To the man who went to the
cold, huge mountains, wealth
certainly is sweeter than holding
me tight and hugging my body
with desire.

Notes:  The hero has gone to earn wealth.  The heroine who is sad utters these words to her friend.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அம்ம – கேட்பித்தல் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle which means ‘listen’, வாழி – அசை நிலை, an expletive, மன்ற – தேற்றப்பொருளில் வரும் இடைச்சொல், a particle which implies certainty, தாமே – தாம், ஏ அசைகள், expletives, பொருளே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  மன்ற – மன்றவென் கிளவி தேற்றஞ் செய்யும் (தொல்காப்பியம், இடையியல் 17).

Meanings:   அம்ம – listen to me, வாழி – may you live long, தோழி – oh friend, நம் வயின் மெய்யுற – embracing my body, விரும்பிய – with desire, கை கவர் முயக்கினும் இனிய மன்ற தாமே – it is certainly sweeter than hugging me with his hands, பனி இருங்குன்றம் – cold huge mountain, cold dark mountain, சென்றோர்க்கு – to the man who went, பொருளே – material wealth

ஐங்குறுநூறு 338, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
அம்ம வாழி தோழி! சாரல்
இலை இல மலர்ந்த ஓங்கு நிலை இலவம்,
மலையுறு தீயின் சுர முதல் தோன்றும்,
பிரிவருங் காலையும், பிரிதல்
அரிது வல்லுநர் நம் காதலோரே.

Ainkurunūru 338, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine said to her friend
May you live long, my friend!  Listen!
In this season, when it is harsh to
part,
when towering ilavam trees on the,
mountain slopes blossom without leaves,
appearing like forest fires in the wasteland,
my lover has great ability to part.

Notes:  The hero has gone to earn wealth.  The heroine who is sad utters these words to her friend.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – மலர்ந்த இலவம் தீப் போன்று தோன்றும் என்றது, தலைவன் நம்மைப் பிரிந்து போதல் அறமே ஆயினும் பருவம் ஒவ்வாமையின் அஃது எனக்குப் பெருந்துன்பமாகத் தோன்றுகின்றது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அம்ம – கேட்பித்தல் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle which means ‘listen’, வாழி – அசை நிலை, an expletive, காலையும் – உம்மை சிறப்பு, காதலோரே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   அம்ம – listen to me, வாழி – may you live long, தோழி – oh friend, சாரல் – mountain slope, இலை இல – without leaves (இல – இல்லை என்பதன் இடைக்குறை விகாரம்), மலர்ந்த – blooming, ஓங்கு நிலை இலவம் – tall silk-cotton trees, Ceiba pentandra, மலையுறு தீயின் – like forest fires (தீயின் – இன் ஒப்புப்பொருளில் வந்தது, ஐந்தாம் வேற்றுமை உருபு), சுர முதல் தோன்றும் – appearing in the wasteland, பிரிவு அருங் காலையும் – even at the time when parting is harsh, பிரிதல் அரிது வல்லுநர் நம் காதலோரே – my lover has great ability to separate

ஐங்குறுநூறு 339, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
அம்ம வாழி தோழி! சிறியிலைக்
குறுஞ்சினை வேம்பின் நறும் பழம் உணீஇய
வாவல் உகக்கும் மாலையும்
இன்று கொல், காதலவர் சென்ற நாடே?

Ainkurunūru 339, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine said to her friend
May you live long, my friend!
Listen!  In the country where
my lover went, are there no
evenings,
when bats fly high to eat the
fragrant fruits of neem trees with
short branches and small leaves?

Notes:  The hero has gone to earn wealth.  The heroine who is sad utters these words to her friend.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – வாவல் மாவும் பாலாவும் வாழையுமாகிய சிறப்பையுடைய பழங்களின் பொருட்டன்றிக் கைக்கின்ற வேம்பின் பழத்தை உண்ண விரும்பி வானின்கண் ஏறப்பறந்து சுழலுதல் போன்று நம் பெருமானும் ஒப்பற்ற காதல் பேரின்பத்தைப் பொருட்டு நம்மை நீத்து மொழி பெயர் தேயங்களிலே சென்று சுழலா நிற்பர்; அருள் இலர், வன்கண்ணர் என்பது வேம்பின் பழத்தை உணீஇய வாவல் உகக்கும் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அம்ம – கேட்பித்தல் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle which means ‘listen’, வாழி – அசை நிலை, an expletive, உணீஇய – செய்பு என்னும் வாய்பாட்டு வினையெச்சம், அளபெடை, சிறியிலை – சிறிய இலை, தொகுத்தல் விகாரம், கொல் – ஐயப்பொருட்டு வந்த இடைச்சொல், a particle implying doubt, நாடே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   அம்ம – listen to me, வாழி – may you live long, தோழி – oh friend, சிறியிலை – small leaves, குறுஞ்சினை – short branches, வேம்பின் – of neem trees, நறும் பழம் – fragrant fruits, உணீஇய – உண்ணும் பொருட்டு, to eat, வாவல் – bats, உகக்கும் – they soar, மாலையும் இன்று கொல் – are there not evenings (கொல் – ஐயப்பொருட்டு வந்த இடைச்சொல், a particle implying doubt), காதலவர் சென்ற நாடே – in the country that my lover went to

ஐங்குறுநூறு 340, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
அம்ம வாழி தோழி! காதலர்
உள்ளார் கொல், நாம் மருள் உற்றனம் கொல்,
விட்டுச் சென்றனர் நம்மே,
தட்டைத் தீயின் ஊர் அலர் எழவே?

Ainkurunūru 340, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine said to her friend
May you live long, my friend!
Listen!  Does my lover think at
all?  Or, are we just confused?

He left us and went,
causing gossip in town to rise
like bamboo fires.

Notes:  The hero has gone to earn wealth.  The heroine who is sad utters these words to her friend.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அம்ம – கேட்பித்தல் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle which means ‘listen’, வாழி – அசைநிலை, an expletive, நம்மே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive, தீயின் – இன் ஒப்புப்பொருளில் வந்தது. ஐந்தாம் வேற்றுமை உருபு, எழவே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   அம்ம – listen to me, வாழி – may you live long, தோழி – oh friend, காதலர் உள்ளார் கொல் – does he think (கொல் – ஐயப்பொருட்டு வந்த இடைச்சொல், a particle implying doubt), நாம் மருள் உற்றனம் கொல் – are we confused (கொல் – ஐயப்பொருட்டு வந்த இடைச்சொல், a particle implying doubt), விட்டுச் சென்றனர் நம்மே – he left us and went (ஏ – அசை நிலை, an expletive), தட்டைத் தீயின் – like bamboo fires, ஊர் அலர் எழவே – town gossip to rise

இளவேனில் பத்து – Ten on Spring Season

Poems 341 – 350 are ‘இளவேனில் பத்து,’ which means ‘Ten on Spring’.   The heroine is the speaker in this set of 10 poems.   She is anxiously waiting for the hero, since spring has arrived and he is supposed to be home.

ஐங்குறுநூறு 341, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
அவரோ வாரார், தான் வந்தன்றே,
குயில் பெடை இன் குரல் அகவ,
அயிர்க் கேழ் நுண் அறல் நுடங்கும் பொழுதே.

Ainkurunūru 341, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine said to her friend
He has not come
but the season has come;
a cuckoo calls her mate
in her sweet voice, and
the wind forms ripples
in the fine, black sand.

Notes:  The hero has gone to earn wealth.  The heroine awaits anxiously for his arrival.  The indicated season has arrived, but the hero has not returned.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அவரோ – ஓகாரம் அசை நிலை, an expletive, இரக்கக்குறிப்புமாம், வந்தன்றே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, கேழ் – நிறப்பண்பு குறிக்கும் உரிச்சொல் திரிபு (ஒளவை துரைசாமி உரை), பொழுதே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  கெழு – குருவும் கெழுவும் நிறன் ஆகும்மே – (தொல்காப்பியம், உரியியல் 5).

Meanings:   அவரோ வாரார் – he has not come, தான் வந்தன்றே – but it (the season) has come, குயில் பெடை – female cuckoo, இன் குரல் – sweet voice, அகவ – sings, calls, அயிர் – fine sand, கேழ் – bright, color, நுண் – tiny, அறல் – black sand, நுடங்கும் – moving, causing ripples, பொழுதே – time

ஐங்குறுநூறு 342, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
அவரோ வாரார், தான் வந்தன்றே,
சுரும்பு களித்து ஆலும் இருஞ்சினைக்
கருங்கால் நுணவம் கமழும் பொழுதே.

Ainkurunūru 342, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine said to her friend
He has not come
but the season has come;
honeybees rejoice and hum
around fragrant nunā trees with
dark trunks and thick branches.

Notes:  The hero has gone to earn wealth.  The heroine awaits anxiously for his arrival.  The indicated season has arrived, but the hero has not returned.  இலக்கணக் குறிப்பு:   அவரோ – ஓகாரம் அசைநிலை, an expletive, இரக்கக்குறிப்புமாம், வந்தன்றே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive, நுணவம் – நுணா என்பது ‘அம்’ சாரியை பெற்றது, பொழுதே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   அவரோ வாரார் – he has not come, தான் வந்தன்றே – but it (the season) has come, சுரும்பு – honeybees, களித்து – enjoy, ஆலும் – they sing, இருஞ்சினை – big branches, கருங்கால் நுணவம் – nunavam trees with big/dark-colored trunks, Indian Mulberry tree, Morinda Tinctoria or Morinda Citrifolia, கமழும் – spreads fragrance, பொழுதே – at this time

ஐங்குறுநூறு 343, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
அவரோ வாரார், தான் வந்தன்றே,
திணி நிலைக் கோங்கம் பயந்த
அணி மிகு கொழு முகை உடையும் பொழுதே.

Ainkurunūru 343, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine said to her friend
He has not come
but the season has come;
beautiful swollen buds
on dense kōngam trees
have blossomed.

Notes:  The hero has gone to earn wealth.  The heroine awaits anxiously for his arrival.  The indicated season has arrived, but the hero has not returned.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அவரோ – ஓகாரம் அசை நிலை, an expletive, இரக்கக்குறிப்புமாம், வந்தன்றே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, பொழுதே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   அவரோ வாரார் – he has not come, தான் வந்தன்றே – but it (the season) has come, திணி நிலை – firm, கோங்கம் – kōngam tree, Cochlospermum gossypium, பயந்த – yielded, அணி மிகு – very beautiful, கொழு முகை – fat buds, உடையும் – breaking open, blossoming, பொழுதே – time

ஐங்குறுநூறு 344, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
அவரோ வாரார், தான் வந்தன்றே,
நறும் பூங்குரவம் பயந்த
செய்யாப் பாவை கொய்யும் பொழுதே.

Ainkurunru 344, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine said to her friend
He has not come
but the season has come;
fragrant kuravam blossoms
that look like dolls
are ready for plucking.

Notes:  The hero has gone to earn wealth.  The heroine awaits anxiously for his arrival.  The indicated season has arrived, but the hero has not returned.  செய்யாப் பாவை (3) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – குரவம் பூ உருவத்தால் பாவை போறலின் பாவை என்றே உவமவாகு பெயராற் கூறுப.  ஈண்டுச் செய்யாப் பாவை என்றது பாயா வேங்கை, பறவாக் கொக்கு என்பனபோல வெளிப்படை.  (பாயா வேங்கை – வேங்கை மலர், பறவாக் கொக்கு – மாம்பழம்).  செய்யாப் பாவை – இஞ்சி (மலைபடுகடாம் 125)  – நச்சினார்க்கினியர் உரை – இஞ்சிக் கிழங்கைப் பாவை என்பது மரபு, ஒருவரால் பண்ணப்படாத பாவை.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அவரோ – ஓகாரம் அசை நிலை, an expletive, இரக்கக்குறிப்புமாம், வந்தன்றே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, குரவம் – குரா என்பது அம் என்னும் சாரியை பெற்று குரவம் ஆனது, பொழுதே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   அவரோ வாரார் – he has not come, தான் வந்தன்றே – but it (the season) has come, நறும் பூங்குரவம் – kuravam trees that put out fragrant flowers, bottle flower tree, webera corymbosa, பயந்த – yielded, செய்யாப் பாவை – dolls that are not created (flowers that look like dolls which children use to play), கொய்யும் – plucking, பொழுதே – time

ஐங்குறுநூறு 345, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
அவரோ வாரார், தான் வந்தன்றே,
புதுப் பூ அதிரல் தாஅய்க்
கதுப்பு அறல் அணியும் காமர் பொழுதே.

Ainkurunūru 345, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine said to her friend
He has not come
but the season has come;
new athiral flowers have
adorned the hair-like,
black sand at this lovely
time.

Notes:  The hero has gone to earn wealth.  The heroine awaits anxiously for his arrival.  The indicated season has arrived, but the hero has not returned.  கூந்தலைப் போன்ற மணல் – ஐங்குறுநூறு 345 – கதுப்பு அறல், கலித்தொகை 32 – எஃகு இடை தொட்ட கார்க் கவின் பெற்ற ஐம்பால் போல் மை அற விளங்கிய துவர் மணல், சிறுபாணாற்றுப்படை 6 – கதுப்பு விரித்தன்ன காழ் அக நுணங்கு அறல்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அவரோ – ஓகாரம் அசை நிலை, an expletive, இரக்கக்குறிப்புமாம், வந்தன்றே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, தாஅய் – அளபெடை, கதுப்பு அறல் – உவமைத்தொகை, பொழுதே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   அவரோ வாரார் – he has not come, தான் வந்தன்றே – but it (the season) has come, புதுப்பூ அதிரல் – wild jasmine creepers with new flowers, தாஅய் – have spread, கதுப்பு – hair, அறல் – black sand, அணியும் – adorns, காமர் – desirable, beautiful, பொழுதே – time

ஐங்குறுநூறு 346, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
அவரோ வாரார், தான் வந்தன்றே,
அஞ்சினைப் பாதிரி அலர்ந்தெனச்
செங்கண் இருங்குயில் அறையும் பொழுதே.

Ainkurunūru 346, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine said to her friend
He has not come
but the season has come.
Since beautiful branches
of pāthiri trees have put
out blossoms,
red-eyed, black cuckoos
keen for their mates.

Notes:  The hero has gone to earn wealth.  The heroine awaits anxiously for his arrival.  The indicated season has arrived, but the hero has not returned.  இலக்கணக் குறிப்பு:   அவரோ – ஓகாரம் அசை நிலை, an expletive, இரக்கக்குறிப்புமாம், வந்தன்றே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, பொழுதே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   அவரோ வாரார் – he has not come, தான் வந்தன்றே – but it (the season) has come, அம் – beautiful, சினை – branches, பாதிரி – trumpet flower trees, Stereospermum chelonoides, அலர்ந்தென – since they have blossomed, செங்கண் – red eyed, இருங்குயில் – black kuyil, Indian cuckoo bird, அறையும் – they call, பொழுதே – time

ஐங்குறுநூறு 347, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
அவரோ வாரார், தான் வந்தன்றே,
எழில் தகை இள முலை பொலியப்
பொரிப்பூம் புன்கின் முறி திமிர் பொழுதே.

Ainkurunūru 347, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine said to her friend
He has not come
but the season has come;
women rub tender leaves
of punku trees bearing
flowers resembling puffed
rice, and enhance their
pretty, young breasts.

Notes:  The hero has gone to earn wealth.  The heroine awaits anxiously for his arrival.  The indicated season has arrived, but the hero has not returned.  நெற்பொரியைப் போல் புன்கு – அகநானூறு 116 – பொரி எனப் புன்கு அவிழ் அகன் துறை, பொரிப் பூம் புன்கின் அழல் தகை ஒண் முறி, நற்றிணை 9 – பொரிப் பூம் புன்கின் அழல் தகை ஒண் முறி, குறுந்தொகை 53 – நனை முதிர் புன்கின் பூத்தாழ் வெண்மணல் வேலன் புனைந்த வெறி அயர் களந்தொறும் செந்நெல் வான் பொரி சிதறியன்ன, குறுந்தொகை 341 – பொரிப் பூம் புன்கொடு, ஐங்குறுநூறு 347 – பொரிப்பூம் புன்கின், ஐங்குறுநூறு 368 – எரிப்பூ இலவத்து ஊழ் கழி பன் மலர் பொரிப்பூம் புன்கின் புகர் நிழல் வரிக்கும்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அவரோ – ஓகாரம் அசை நிலை, an expletive, இரக்கக்குறிப்புமாம், வந்தன்றே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, பொழுதே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.   

Meanings:   அவரோ வாரார் – he has not come, தான் வந்தன்றே – but it (the season) has come, எழில் – beautiful, தகை – esteemed, perfect, இள முலை – young breasts, பொலிய – to be splendid, to be beautiful, பொரிப்பூம் புன்கின் – of beech trees with flowers like puffed rice, Indian beech tree, Pongamia Glabra or Pongamia Pinnata, முறி திமிர் பொழுதே – when tender leaves are rubbed

ஐங்குறுநூறு 348, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
அவரோ வாரார், தான் வந்தன்றே,
வலஞ்சுரி மராஅம் வேய்ந்து நம்
மணங்கமழ் தண் பொழில் மலரும் பொழுதே.

Ainkurunūru 348, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine said to her friend
He has not come
but the season has come;
the right-whorled blossoms
of kadampam trees have
thatched our fragrant, cool
groves.

Notes:  The hero has gone to earn wealth.  The heroine awaits anxiously for his arrival.  The indicated season has arrived, but the hero has not returned.  வலஞ்சுரி மராஅம் – அகநானூறு 83 – வலஞ்சுரி மராஅத்துச் சுரம் கமழ் புது வீ, ஐங்குறுநூறு 348 – வலஞ்சுரி மராஅம் வேய்ந்து நம் மணங்கமழ் தண் பொழில், ஐங்குறுநூறு 383 – நெடுங்கால் மராஅத்துக் குறுஞ்சினை பற்றி வலஞ்சுரி வால் இணர் கொய்தற்கு நின்ற, குறுந்தொகை 22 – சிலம்பணி கொண்ட வலஞ்சுரி மராஅத்து வேனில் அம் சினை கமழும்.  மராஅம் வேய்ந்து (2) – ஒளவை துரைசாமி உரை – வெண்கடம்பின் மலர்கள் உயர்ந்து கிளை பரப்பிப் பூத்து விளங்குவதால் மராஅம் வேய்ந்து என்றார்.  பொழுதே – இலக்கணக் குறிப்பு:  அவரோ – ஓகாரம் அசை நிலை, an expletive, இரக்கக்குறிப்புமாம், வந்தன்றே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, (மராஅம் – அளபெடை, பொழுதே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   அவரோ வாரார் – he has not come, தான் வந்தன்றே – but it (the season) has come, வலஞ்சுரி – right whorled, மராஅம் – kadampam, kadampam oak, Anthocephalus cadamba, வேய்ந்து – decorated, thatched, நம் – our, மணங்கமழ் – fragrance filled, தண் பொழில் – cool groves, மலரும் – blossoming, பொழுதே – time

ஐங்குறுநூறு 349, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
அவரோ வாரார், தான் வந்தன்றே,
பொரி கால் மாஞ்சினை புதைய
எரி கால் இளந்தளிர் ஈனும் பொழுதே.

Ainkurunūru 349, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine said to her friend
He has not come
but the season has come;
mango trees with rough trunks
are filled with flame-colored
tender sprouts that have
blanketed their branches.

Notes:  The hero has gone to earn wealth.  The heroine awaits anxiously for his arrival.  The indicated season has arrived, but the hero has not returned.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அவரோ – ஓகாரம் அசைநிலை, an expletive, இரக்கக்குறிப்புமாம், வந்தன்றே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive, பொழுதே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  எரிகால் இளந்தளிர் (3) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – தீப்போன்று ஒளிவீசும் இளமையுடைய தளிர்கள், மாமரம் தளிர் ஈனும்போது சிவப்பு நிறமாகத் தோன்றிப்பின் இலையாகும்போது பசுமையாகத் தோன்றுவது இயற்கை ஆதலால் எரிகால் இளந்தளிர் என்றாள்.  ஒளவை துரைசாமி உரை – மாமரம் இளந்தளிர் ஈன்று மாமைநிறம் கொண்டு விளங்குதல் கண்டு, தான் அஃது இன்றிப் பசலைப் பாய்ந்து உள்ளமை கருதி இறங்கியவாறாம்,  மாவின் கரிய சினை தோன்றாவாறு இளந்தளிர் தோன்றி மறைக்கும் என்றதனால், தலைமகளின் மாமை தோன்றாதவாறு தலைமகன் பிரிவால் எழுந்த பசலை பாய்ந்து அழிக்கும் என்றவாறாம்.

Meanings:   அவரோ வாரார் – he has not come, தான் வந்தன்றே – but it (the season) has come, பொரி – parched, rough, cracked, கால் – trunks, மாஞ்சினை – mango tree branches, புதைய – to get buried, to be hidden, எரிகால் – emitting flames implying that the leaves are like flames in appearance (காலுதல் – உமிழ்தல், கக்குதல், கால் – கக்குகின்ற, கக்கும்), இளந்தளிர் – tender leaves, ஈனும் – put out sprouts, பொழுதே – time

ஐங்குறுநூறு 350, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
அவரோ வாரார், தான் வந்தன்றே,
வேம்பின் ஒண் பூ உறைப்பத்
தேம்படு கிளவி அவர்த் தெளிக்கும் பொழுதே.

Ainkurunūru 350, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine said to her friend
He has not come
but the season has come,
for neem trees to drop their
bright flowers,
and for him to utter sweet
words with clarity.

Notes:  The hero has gone to earn wealth.  The heroine awaits anxiously for his arrival.  The indicated season has arrived, but the hero has not returned.  குறுந்தொகை 24 – வேம்பின் ஒண் பூ யாணர் என் ஐ இன்றியும் கழிவது கொல்லோ, ஐங்குறுநூறு 350 – வேம்பின் ஒண் பூ உறைப்பத் தேம்படு கிளவி அவர்த் தெளிக்கும் பொழுதே.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அவரோ – ஓகாரம் அசைநிலை, an expletive, இரக்கக்குறிப்புமாம், வந்தன்றே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive, பொழுதே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  தேம்படு கிளவி (3) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – தேனும் தோற்கும் இனிய மொழிகள், ஒளவை துரைசாமி உரை – இனிமையுற்ற சொற்கள், இனிமை பொருந்திய சொற்கள், தி. சதாசிவ ஐயர் உரை – இனிமையுண்டாகும் கிளவி.

Meanings:   அவரோ வாரார் – he has not come, தான் வந்தன்றே – but it (the season) has come, வேம்பின் ஒண் பூ – bright flowers of neem trees, உறைப்ப – dropping, தேம்படு – sweet, better than honey, கிளவி அவர்த் தெளிக்கும் – him uttering clear words (தெளிய உரைக்கும்), பொழுதே – the time

வரவுரைத்த பத்து – Ten on Announcing His Return

Poems 351 – 360 are ‘வரவுரைத்த பத்து’ which means ‘Ten on Announcing His Return’. This set is addresses to the heroine.  Her friend announces the arrival of the hero in some of the poems.  The hero addresses the heroine in some of the poems.

ஐங்குறுநூறு 351, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
அத்த பலவின் வெயில் தின் சிறு காய்,
அருஞ்சுரம் செல்வோர் அருந்தினர் கழியும்
காடு பின் ஒழிய வந்தனர், தீர்கினிப்
பல்லிதழ் உண்கண் மடந்தை நின்
நல் எழில் அல்குல் வாடிய நிலையே.

Ainkurunūru 351, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine’s friend said to her
He came back leaving
the forest behind him,
where those who travel eat
small, sun-shrunk jackfruits
in the harsh wasteland path.

Oh young woman with
kohl-lined, flower-like eyes!
May your sorrow end!
May your loins regain their
fine beauty!

Notes:  The heroine’s friend announces the arrival of the hero to the heroine.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அருந்தினர் – முற்றெச்சம், நிலையே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, பல்லிதழ் – பூவிற்கு ஆகுபெயர், அகரம் கெட்டு ‘குறியதன் முன்னர்த் தன்னுரு இரட்டலும்’ – தொல்காப்பியம், எழுத்து 160, என்றதனால் லகரம் இரட்டித்து பல்லிதழ் என முடிந்தது.

Meanings:   அத்த பலவின் – of jackfruit trees of the wasteland, வெயில் தின் – ruined by the sun’s heat, shrunk by the sun’s heat, சிறு காய் – small fruits, அருஞ்சுரம் – difficult wasteland path, செல்வோர் – those who go, அருந்தினர் கழியும் – those who eat pass, காடு பின் ஒழிய – leaving the forest behind, came past the forest, வந்தனர் – he came, தீர்க இனி – may it end now, பல்லிதழ் – flowers with many petals, உண்கண் – kohl lined eyes, மடந்தை – oh young woman, நின் நல் எழில் – your fine beautiful, அல்குல் – loins, வாடிய நிலையே – sad situation

ஐங்குறுநூறு 352, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
விழுத்தொடை மறவர் வில்லிடத் தொலைந்தோர்
எழுத்துடை நடுகல் அன்ன விழுப்பிணர்ப்
பெருங்கை யானை இருஞ்சினம் உறைக்கும்
வெஞ்சுரம் அரிய என்னார்,
வந்தனர் தோழி, நம் காதலோரே.

Ainkurunūru 352, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine’s friend said to her
Your lover has returned,
the man who did not consider
that the wasteland paths are harsh,
with furious elephants with huge
trunks that are very coarse
like memorial stones with writing,
planted for those who died,
murdered by wasteland bandits
whose arrows shot from their bows
never miss their targets.

Notes:  The heroine’s friend announces the arrival of the hero to the heroine.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அன்ன – உவம உருபு, a comparison word, என்னார் – என்னாராய், முற்றெச்சம், காதலோரே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  விழுமம் – விழுமம் சீர்மையும் சிறப்பும் இடும்பையும் (தொல்காப்பியம் உரியியல் 57).  விழுத்தொடை (1) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – விழுமம் சீர்மை, அதாவது நன்மை என்னும் பொருள் குறித்து நின்றது.  விழுப்பிணர் (2) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – ஈண்டு விழுமம் சிறப்புப் பொருள் குறித்து நின்றது, புலியூர்க் கேசிகன் – மிகுதியான சொரசொரப்பு.  தொடை (1) – அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – அம்பு, தொடுக்கப்படலின் அம்பு தொடையாயிற்று, அன்றியும் ஒன்றன்பின் ஒன்றாக எய்யப்படுத்தலின் தொடையாயிற்று என்றுமாம்.  உறைக்கும் (3) – ஒளவை துரைசாமி உரை – உறு என்னும் மிகுதி பொருட்டாய உரிச்சொல் அடியாகப் பிறந்த பெயரெச்சவினை.  .  உறு – உறு தவ நனி என வரூஉம் மூன்றும் மிகுதி செய்யும் பொருள என்ப (தொல்காப்பியம், உரியியல் 3).

Meanings:   விழுத்தொடை – with fine arrows, with arrows that don’t miss their targets, மறவர் – the wasteland robbers, வில்லிடத் தொலைந்தோர் – whose who died from arrows shot from their bows, எழுத்துடை நடுகல் – memorial stones with inscriptions stating the name and fame of those who died, அன்ன – like, விழுப்பிணர் – very scarred, very coarse, பெருங்கை யானை – elephants with large trunks, இருஞ்சினம் – great rage, உறைக்கும் – they flourish, there are many (உறைக்கும் – மிகும்), வெஞ்சுரம் – the hot wasteland paths, the harsh wasteland paths, அரிய என்னார் – he did not consider that they are harsh, வந்தனர் தோழி – he has returned oh friend, நம் காதலோரே – your lover

ஐங்குறுநூறு 353, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
எரிக்கொடி கவைஇய செவ்வரை போலச்
சுடர்ப்பூண் விளங்கும் ஏந்து எழில் அகலம்
நீ இனிது முயங்க வந்தனர்,
மா இருஞ் சோலை மலை இறந்தோரே.

Ainkurunūru 353, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine’s friend said to her
He has returned, the man
who crossed mountains
with huge, dark groves,
for you to embrace sweetly
his lifted, handsome chest
decorated with gleaming jewels,
that appears like a red mountain
with spreading flames.

Notes:  The heroine’s friend announces the arrival of the hero to the heroine. இலக்கணக் குறிப்பு:  கவைஇய – அளபெடை, இறந்தோரே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  ஏந்து எழில் (2) – அ. தட்சிணாமூர்த்தி – எழிலை ஏந்திய, பொ. வே. சோமசுந்தரனார் – உயரிய அழகிய, ஔவை துரைசாமி உயர்ந்த அழகிய.

Meanings:   எரிக்கொடி – flames that have spread like vines (எரி – flames, கொடி – vines, flames spreading like vines are implied here), கவைஇய – surrounded (கவைஇய – have surrounded, கவை – to surround), செவ்வரை போல – like a red mountain (செ – red, வரை – mountain, போல – like), சுடர்ப்பூண் விளங்கும் – bright shining jewels (சுடர் – bright, பூண் – jewels, விளங்கும் – they shine), ஏந்து எழில் – very handsome (ஏந்து – lifted, எழில் – beautiful), அகலம் – chest, நீ – you, இனிது முயங்க – for you to sweetly embrace, வந்தனர் – he has come, மா இருஞ் சோலை – big dark groves, dark big groves, மலை இறந்தோரே – he who crossed the mountains

ஐங்குறுநூறு 354, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
ஈர்ம் பிணவு புணர்ந்த செந்நாய் ஏற்றை,
மறியுடை மான் பிணை கொள்ளாது கழியும்,
அரிய சுரன் வந்தனரே,
தெரியிழை அரிவை நின் பண்பு தர விரைந்தே.

Ainkurunūru 354, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine’s friend said to her
Oh friend wearing chosen
jewels!

Because of your fine traits,
he came here fast,
passing through harsh
wasteland paths,
where a wild dog that mated
with his loving female
spared the life of a doe with
her fawn.

Notes:  The heroine’s friend announces the arrival of the hero to the heroine.  இலக்கணக் குறிப்பு:  சுரன் – சுரம் என்பதன் போலி, வந்தனரே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, தெரியிழை – வினைத்தொகை, விரைந்தே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  பண்பு தர (4) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – நினது பெண்மை நலமே நினக்குத் தூதாகி அழைத்து வர, தி. சதாசிவ ஐயர் உரை – நினது பண்பைத் தர, ஔவை துரைசாமி – நின் பண்புகள் தோன்றி அவர் உள்ளத்தை விரைந்து ஈர்ந்தமையின்.   உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – பாலை நிலத்தே இவ்வாறு அருட் பண்பின் செயலைச் செந்நாயின்பாற் கண்ட நம் பெருமானும், அருட் பண்பு மேலிடப்பட்டு நின்னை நினைந்து, நினக்கு அளி செய்ய அரிய சுரன் என்றும் கருதாமல், விரைந்து வந்தார்.  ஐங்குறுநூறு 397 – செந்நாய் ஏற்றை குருளைப் பன்றி கொள்ளாது கழியும்.

Meanings:  ஈர்ம் – warm, loving, பிணவு புணர்ந்த செந்நாய் – a wild dog that mated with his female, Canis dukhunensis, ஏற்றை – male, மறியுடை மான் பிணை – doe with her fawn, கொள்ளாது – not seizing them as food, கழியும் – it leaves, அரிய சுரன் வந்தனரே – he passed through difficult wasteland paths, தெரி இழை அரிவை – O young woman wearing chosen jewels, நின் பண்பு தர விரைந்தே – he came fast because of your fine traits, he came back fast to return your beauty to you (beauty that you lost pining for him when he was away)

ஐங்குறுநூறு 355, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தலைவன் தலைவியிடம் சொன்னது
திருந்திழை அரிவை! நின் நலம் உள்ளி,
அருஞ் செயல் பொருட் பிணி பெருந்திரு உறுக எனச்
சொல்லாது பெயர்தந்தேனே, பல் பொறிச்
சிறு கண் யானை திரிதரும்
நெறி விலங்கு அதர கானத்தானே.

Ainkurunūru 355, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the hero said to the heroine
Oh woman wearing perfect jewels!
Thinking of your virtue,
I returned without telling others,
leaving the difficult task that I
undertook desiring great wealth,
passing through forest paths that
blocked, where elephants with small
eyes and many spots roam.

Notes:  The hero who went to earn wealth, returned quickly without telling others who went with him.  இலக்கணக் குறிப்பு:  சொல்லாது – எதிர்மறை வினையெச்சம், பெயர்தந்தேனே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive, திரிதரும் – ஒரு சொல் நீர்மைத்தான பெயரெச்சம், பெயர்தந்தேனே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive, கானத்தானே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  பெருந்திரு உறுக என (2) – ஒளவை துரைசாமி உரை – பெருந்திரு உறுக என்றது வேண்டா என விலக்குதற் பொருளில் வந்த குறிப்புமொழி, பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – ‘பெருந்திரு உறுக’ என்பது இகழ்ச்சி, மருங்கறக் கெட்டொழிக என அதை விட்டொழிந்து, தி. சதாசிவ ஐயர் உரை – பெரிய செல்வத்தை அடைகுக என்று, ச. வே. சுப்பிரமணியன் உரை – பெரிய திருவினை அடைக என வாழ்த்தி, பழைய உரையாசிரியர் – திரு உறுவதாக எனக் குறிப்பின் வெகுண்டு உரைத்தது.  சொல்லாது (2) – உ. வே. சாமிநாதையர் உரை – உடன் சென்றோர் விலக்குவர் எனச் சொல்லாது மீண்டேன்.

Meanings:   திருந்திழை அரிவை – oh young woman with perfect jewels, நின் நலம் உள்ளி – thinking about your virtue, thinking about your beauty, அருஞ்செயல் – difficult task, பொருட்பிணி – desire for wealth, பெருந்திரு உறுக – may you attain great wealth, என – thus, சொல்லாது – not telling, பெயர்தந்தேனே – I left, பல் பொறி சிறு கண் யானை – small-eyed elephants with many body spots, திரிதரும் – roaming, நெறி விலங்கு – paths that are blocked, அதர கானத்தானே – in the forest with paths

ஐங்குறுநூறு 356, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தலைவன் தலைவியிடம் சொன்னது
உள்ளுதற்கு இனிய மன்ற, செல்வர்
யானை பிணித்த பொன் புனை கயிற்றின்
ஒள் எரி மேய்ந்த சுரத்திடை
உள்ளம் வாங்கத் தந்த, நின் குணனே.

Ainkurunūru 356, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the hero said to the heroine
The virtues that you gave
to seize my heart, are
definitely sweet to think about.

I came through the wasteland
paths consumed by bright flames,
that shine like golden ropes used
to tether the elephants of the kings.

Notes:  The hero who returned after earning wealth, praises the heroine.  பொன் புனை கயிற்றின் (2) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – பொன் நிறத்தாலே அழகு செய்யப்பட்ட அழகிய கயிறுகளைப் போன்ற, அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – பொன்னால் செய்யப்பட்ட கயிற்றைப் போல.  இலக்கணக் குறிப்பு:  மன்ற – தேற்றப்பொருளில் வரும் இடைச்சொல், a particle which implies certainty, கயிற்றின் – இன் ஐந்தாம் வேற்றுமை உருபு, ஒப்புப் பொருளில் வந்தது  , குணனே – குணன் என்பது குணம் என்றதன் போலி, ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  மன்ற – மன்றவென் கிளவி தேற்றஞ் செய்யும் (தொல்காப்பியம், இடையியல் 17).

Meanings:   உள்ளுதற்கு இனிய – it is sweet to think, மன்ற – for sure, செல்வர் – those who are wealthy, the kings (செல்வர் என்பார் ஈண்டு அரசர் ஆவர் – அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை), யானை – elephants, பிணித்த – tied, பொன் புனை கயிற்றின் – like ropes that are made to appear like gold, ஒள் எரி மேய்ந்த – bright flames have burned, bright flames have spread, சுரத்திடை – in the wasteland, உள்ளம் வாங்க- to seize my heart, தந்த – what you gave, நின் குணனே – your character

ஐங்குறுநூறு 357, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
குரவம் மலர, மரவம் பூப்பச்,
சுரன் அணி கொண்ட கானம் காணூஉ,
அழுங்குக செய்பொருள் செலவு என, விரும்பி நின்
நலம் கலிழ் மாமை கவின
வந்தனர் தோழி, நம் காதலோரே.

Ainkurunūru 357, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine’s friend said to her
Your lover has come back
with desire oh friend,
without staying back to earn,
on seeing the forest paths
decorated by kuravam and
kadampam flowers,
to make your dark colored,
beautiful body to shine.

Notes:  The heroine’s friend announces the arrival of the hero to the heroine.  The hero who has already earned wealth on his trip did not proceed further to earn more wealth.  He has returned to make the heroine happy.  இலக்கணக் குறிப்பு:  சுரன் – சுரம் என்பதன் போலி, காணூஉ – (காணூஉ – அளபெடை, செய்யூ என்னும் வாய்பாட்டு வினையெச்சம், குரவம் – குரா என்பது அம் என்னும் சாரியை பெற்று குரவம் ஆனது, மரவம் – மரா என்பது அம் என்னும் சாரியை பெற்று மரவம் ஆனது, காதலோரே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   குரவம் மலர – bottle flower trees have blossomed, webera corymbosa, மரவம் பூப்ப – kapdampam oak trees have bloomed, Neolamarckia or Anthocephalus cadamba, Kadampa oak, சுரன் – paths, அணி கொண்ட கானம் – forest has been decorated, காணூஉ – on seeing it, அழுங்குக செய்பொருள் செலவு – he has avoided going further to earn more wealth, he has ended his wealth-seeking trip (அழுங்குக – தவிர்வதாக), என விரும்பி – desiring so, நின் – your, நலம் கலிழ் மாமை – beautiful dark skin (அழகு ஒழுகும் மாமை நிறம்), கவின – to make it beautiful, வந்தனர் – he has come back, தோழி – my friend, நம் காதலோரே – your lover, our beloved man

ஐங்குறுநூறு 358, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
கோடு உயர் பன் மலை இறந்தனர் ஆயினும்,
நீட விடுமோ மற்றே, நீடு நினைந்து,
துடைத்தொறும் துடைத்தொறும் கலங்கி,
உடைத்து எழு வெள்ளம் ஆகிய கண்ணே.

Ainkurunūru 358, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine’s friend said to her
Thinking about him constantly,
you are crying, wiping your tears
again and again as they flood
your eyes and flow down.

Even though your lover has
passed through many mountains
with tall peaks,
will your tears allow him to stay
away from you for long?  No!
They will not.  He’ll be back soon!

Notes:  The hero has gone to earn wealth.  The heroine’s friend consoles the heroine who is sad.   இலக்கணக் குறிப்பு:  விடுமோ – ஓகாரம் எதிர்மறை, மற்றே – மற்று அசை நிலை, ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, துடைத்தொறும் துடைத்தொறும் – அடுக்குத்தொடர், repetition of a word for emphasis, கண்ணே – கண் ஆகுபெயர் கண்ணீருக்கு, ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   கோடு உயர் – tall peaks, பன் மலை – many mountains, இறந்தனர் ஆயினும் – even though he has passed, நீட விடுமோ மற்றே – will they allow his trip to be prolonged, நீடு நினைந்து – thinkiing about him a lot, துடைத்தொறும் துடைத்தொறும் – wiping again and again, கலங்கி – crying, உடைத்து எழு – breaking and rising, வெள்ளம் ஆகிய கண்ணே – flooded tears

ஐங்குறுநூறு 359, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தலைவன் தலைவியிடம் சொன்னது
அரும் பொருள் வேட்கையமாகி, நின் துறந்து,
பெருங்கல் அதரிடைப் பிரிந்த காலைத்,
தவ நனி நெடிய ஆயின, இனியே
அணியிழை உள்ளி யாம் வருதலின்,
அணிய ஆயின, சுரத்திடை ஆறே.

Ainkurunūru 359, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the hero said to the heroine
They were extremely long,
the wasteland paths on the
huge mountain, that I took,
abandoning you,
desiring to earn precious wealth.
But the paths became short, as I
thought about you and returned,
oh woman wearing beautiful jewels!

Notes:  The hero has returned after earning wealth.  He utters that his return trip appeared to be short.  இலக்கணக் குறிப்பு:  வேட்கையம் – தன்மைப் பன்மை, first person plural, தவ நனி – ஒருபொருட் பன்மொழி, இனியே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive, அணியிழை – அன்மொழித்தொகை, வேட்கையம், யாம் – தன்மைப் பன்மை, first person plural, ஆறே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  நனி – உறு தவ நனி என வரூஉம் மூன்றும் மிகுதி செய்யும் பொருள என்ப (தொல்காப்பியம், உரியியல் 3).   

Meanings:   அரும் பொருள் – precious wealth, வேட்கையம் ஆகி – me desiring it, நின் துறந்து – leaving you, பெருங்கல் – tall mountains, அதரிடைப் பிரிந்த காலை – when I left you to go on the wasteland paths, தவ நனி – very much, very greatly, நெடிய ஆயின – they became long, இனியே – now, அணி இழை – beautiful jewels, உள்ளியாம் வருதலின் – since I thought about you and came back, அணிய ஆயின – they became short, சுரத்திடை – in the wasteland, ஆறே – paths

ஐங்குறுநூறு 360, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தலைவன் தலைவியிடம் சொன்னது
எரி கவர்ந்து உண்ட என்றூழ் நீளிடை
அரிய வாயினும், எளிய அன்றே,
அவவு உறு நெஞ்சம் கவவு நனி விரும்பிக்,
கடுமான் திண் தேர் கடைஇ,
நெடுமான் நோக்கி, நின் உள்ளி யாம் வரவே.

Ainkurunūru 360, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the hero said to the heroine
Even though the long paths
were burned by fires, ruined
by the hot sun, and harsh to go
on,
they became easy for me since I
came desiring greatly to embrace
you, oh woman with long eyes
like that of a deer!

I came here riding a sturdy chariot
drawn by swift horses.

Notes:  The hero is back after earning wealth.  He tells the heroine about his desire for her.  இலக்கணக் குறிப்பு: அன்றே – அன்று, ஏ – அசைநிலைகள், expletives, யாம் – தன்மைப் பன்மை, first person plural, கடுமான் – பண்புத்தொகை, கடைஇ – அளபெடை, வரவே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  நனி – உறு தவ நனி என வரூஉம் மூன்றும் மிகுதி செய்யும் பொருள என்ப (தொல்காப்பியம், உரியியல் 3).

Meanings:   எரி கவர்ந்து உண்ட – fires burned and ruined, என்றூழ் நீளிடை – the hot long paths, அரிய வாயினும் – even if they were difficult, எளிய அன்றே – they became easy, அவவு உறு நெஞ்சம் – desire filled heart, கவவு நனி விரும்பி – desiring greatly to embrace you, கடுமான் – swift horses, திண் தேர் – sturdy chariot, கடைஇ – riding, நெடுமான் நோக்கி – oh you with longs eyes like that of a deer, நின் உள்ளி யாம் வரவே – since I thought about you and came

முன்னிலைப் பத்து – Ten on Direct Praises

Poems 361 – 370 are ‘முன்னிலைப் பத்து’ which means ‘Ten on Direct Praises’.   These poems are about various scenarios in the pālai land.   Poems 369 and 370 are marutham poems in pālai.

ஐங்குறுநூறு 361, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தலைவன் தலைவியிடம் சொன்னது
உயர்கரைக் கான்யாற்று அவிர்மணல் அகன் துறை,
வேனில் பாதிரி விரிமலர் குவைஇத்
தொடலை தைஇய, மடவரல் மகளே!
கண்ணினும் கதவ நின் முலையே,
முலையினும் கதவ நின் தட மென்தோளே.

Ainkurunūru 361, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the hero said to the heroine
Oh young woman braiding
garlands with summer season’s
pāthiri flowers, picking open
flowers from a heap on the tall
banks of the forest stream with
bright sand and wide shores!

Your breasts show more rage
than your eyes,
and your curved, delicate arms
show more rage than your breasts.

Notes:  The hero and heroine elope since the heroine was confined to the house and they were unable to meet.  The hero utters these words when they rest in a grove.  இலக்கணக் குறிப்பு:  உயர்கரை – வினைத்தொகை, அவிர்மணல் – வினைத்தொகை, விரிமலர் – வினைத்தொகை, கண்ணினும் – உம்மை உயர்வு சிறப்பு, முலையினும் – உம்மை உயர்வு சிறப்பு, கதவ – குறிப்பு வினையாலணையும் பெயர், தோளே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  தட – தடவும் கயவும் நளியும் பெருமை (தொல்காப்பியம், உரியியல் 24), அவற்றுள், தட என் கிளவி கோட்டமும் செய்யும் (தொல்காப்பியம், உரியியல் 25).

Meanings:   உயர் கரைக் கான் யாற்று – of a forest stream with high shores, அவிர் மணல் – bright sand, அகன் துறை – wide shore, வேனில் பாதிரி – summer’s pāthiri flowers, yellow trumpet flowers, விரி மலர் – open flowers, குவைஇ – heaped, தொடலை தைஇய – stringing garlands, braiding garlands, மடவரல் மகளே – oh delicate woman, oh naïve woman, கண்ணினும் கதவ நின் முலையே – your breasts show more anger than your eyes, முலையினும் கதவ – more angry than the breasts, நின் – your, தட – curved, thick, மென்தோளே – delicate arms

ஐங்குறுநூறு 362, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
பதுக்கைத்து ஆய ஒதுக்கு அருங்கவலைச்,
சிறு கண் யானை உறுபகை நினையாது,
யாங்கு வந்தனையோ, பூந்தார் மார்ப,
அருள் புரி நெஞ்சம் உய்த்தர,
இருள் பொர நின்ற இரவினானே?

Ainkurunūru 362, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine’s friend said to the hero, on his return
Oh man wearing garlands
on your chest!
How did you come through
the forked path with heaped
stones that cover the dead,
with no places to rest in the
shade,
without worrying about the
fury of small-eyed elephants,
in this pitch darkness of night,
urged by your graceful heart?

Notes:  The hero returns after earning wealth.  The heroine’s friend utters these words to him.  இலக்கணக் குறிப்பு:  உறுபகை – உரிச்சொற்தொடர், வந்தனையோ – ஓகாரம் அசைநிலை, இரவினானே – இரவினான் என்பதில் ‘ஆன்’ ஏழன் பொருள்பட வந்த சாரியை, ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  ஒதுக்கு அரும் (1) – ஒளவை துரைசாமி உரை – செல்லுதற்கரிய, பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை- ஒதுங்குவதற்கு இடம் அரிய.  இருள் பொர நின்ற (5) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – தடுத்தற்குச் செறிந்து நின்ற, ஒளவை துரைசாமி உரை – இருள் மிக்க, தி. சதாசிவ ஐயர் – இருள் செறிய நின்ற.  உறு – உறு தவ நனி என வரூஉம் மூன்றும் மிகுதி செய்யும் பொருள என்ப (தொல்காப்பியம், உரியியல் 3).

Meanings:   பதுக்கைத்து ஆய – with stone piles covering the dead, ஒதுக்கு அருங்கவலை – forked path where there are no places to rest in the shade, forked path that is difficult to go through, சிறு கண் யானை – small eyed elephant, உறு பகை நினையாது – not thinking about its great enmity, யாங்கு வந்தனையோ – how did you come, பூந்தார் மார்ப – oh man with flower garlands on your chest, அருள் புரி நெஞ்சம் – graceful heart, உய்த்தர – encouraged, இருள் பொர நின்ற இரவினானே – at night when it is pitch dark, at night when darkness is blocking

ஐங்குறுநூறு 363, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தலைவன் தலைவியிடம் சொன்னது
சிலை வில் பகழிச் செந்துவர் ஆடை,
கொலை வல் எயினர் தங்கை!  நின் முலைய
சுணங்கு என நினைதி நீயே,
அணங்கு என நினையும், என் அணங்குறு நெஞ்சே.

Ainkurunūru 363, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the hero said to the heroine
Oh younger sister of murderous
hunters wearing red garments
and carrying arrows along with
bows made from silai trees!

You think the spots on your
breasts are pallor,
but my distressed heart thinks
they are fierce deities.

Notes:  The couple elopes.  The hero utters these words to the heroine while in the wasteland.  சிலை வில் (1) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை, ஒளவை துரைசாமி உரை – சிலை மரத்தால் செய்யப்பட்ட வில்.  குறுந்தொகை 385, பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – ஆரவாரிக்கின்ற வில், கலித்தொகை 1, நச்சினார்க்கினியர் உரை – சிலை மரத்தாற் செய்த வில்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  சிலை வில் – மூன்றாம் வேற்றுமை உருபும் பயனும் உடன்தொக்க தொகை, செந்துவர் – ஒருபொருட் பன்மொழி, முலைய – வினையாலணையும் பெயர், அணங்குறு – அணங்கு முதனிலைத் தொழிற்பெயர், நெஞ்சே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   சிலை – made of silai trees, Albyzzia stipulata, uproarious, loud sounding, வில் – bows, பகழி – arrows, செந்துவர் ஆடை – red colored clothing, கொலை வல் – capable of killing, murderous, எயினர் தங்கை – oh younger sister of the hunters, நின் முலைய – on your breasts, சுணங்கு என – that they are pallor spots, நினைதி நீயே – you are thinking, அணங்கு என நினையும் – it thinks that they are fierce deities, என் அணங்கு உறு நெஞ்சே – my heart that is distressed

ஐங்குறுநூறு 364, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
முளமா வல்சி எயினர் தங்கை,
இளமா எயிற்றிக்கும் இந்நிலை அறியச்
சொல்லினென் இரக்கும் அளவை,
வெள்வேல் விடலை, விரையாதீமே.

Ainkurunūru 364, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Oh young man with a victorious
spear!   

You should not be in a rush until
I can tell the dark young woman,
younger sister of hunters who eat
porcupine flesh, about your
situation, and seek her graces.

Notes:  The heroine has been confined to the house.  The hero desires to elope with her.  He requests the help of the heroine’s friend who utters this in response.  இலக்கணக் குறிப்பு:  சொல்லினென் – சொல்லி முற்றெச்சம், விரையாதீமே – தீம் முன்னிலைப் பன்மை ஏவல் வினைமுற்று, ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  வெள்வேல் – ஒளவை துரைசாமி உரை (ஐங்குறுநூறு 379வது பாடலின் உரை) – விளக்கம் மிக்க வென்றி தரும் வேல்.  வடித்துக் கூரிதாக்கி நெய் தடவப் பெற்றமையின் வெள்வேல் எனப்பட்டது.

Meanings:   முளமா – porcupine, வல்சி – food, porcupine meat, எயினர் தங்கை – the younger sister of hunters, இள மா எயிற்றிக்கும் – for the young dark woman from a family of hunters, இந்நிலை அறிய – to know about this situation, சொல்லினென் இரக்கும் அளவை – until I tell and seek her pity, வெள்வேல் விடலை – oh young man with a bright spear, oh young man with a victorious spear, விரையாதீமே – please do not be in a rush, please do not hurry

ஐங்குறுநூறு 365 , ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தலைவன் மாந்தளிரிடம் சொன்னது
கண மா தொலைச்சித் தன் ஐயர் தந்த
நிண ஊன் வல்சிப் படுபுள் ஓப்பும்
நலம் மாண் எயிற்றி போலப் பல மிகு
நன்னலம் நயவர உடையை,
என் நோற்றனையோ மாவின் தளிரே?

Ainkurunūru 365, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the hero said to the tender mango sprout
Oh tender mango sprout!

You possess desirable, great
beauty,
like that of my pretty, esteemed
woman from a hunter’s family,
who chases away birds that
come to seize the drying, fatty
meat from a deer herd, killed
and given by her brothers.
What penance did you do to
achieve this?

Notes:  The hero who left to earn wealth is returning.  He utters these words to a tender mango sprout, since it reminds him of the heroine.  கண மா (1) – உ. வே. சாமிநாதையர் உரை – கூட்டமான மான்கள், பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – கூட்டமாகிய விலங்குகள்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  நோற்றனையோ – ஓகாரம் அசை நிலை, தளிரே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   கண மா – deer herd, animal herd, தொலைச்சி – killed, தன் ஐயர் தந்த – her brothers gave, நிண ஊன் வல்சி – fatty meat food, படுபுள் ஓப்பும் – chases birds that come to seize the meat, நலம் – beauty, virtue, மாண் – esteem, எயிற்றி – the woman from a hunter family, போல – like, பல மிகு நல் நலம் நயவர உடையை – you possess many desirable fine traits, you possess great beauty, என் நோற்றனையோ – what penance did you do, மாவின் தளிரே – oh mango sprout

ஐங்குறுநூறு 366, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தோழி செவிலித்தாயிடம் சொன்னது
அன்னாய் வாழி! வேண்டன்னை தோழி!
பசந்தனள் பெரிது எனச் சிவந்த கண்ணை
கொன்னே கடவுதியாயின், என்னதூஉம்
அறிய ஆகுமோ மற்றே,
முறி இணர்க் கோங்கம் பயந்தமாறே?

Ainkurunūru 366, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine’s friend said to the foster mother
Mother, may you live long!
Please listen to me oh mother!
Since my friend has gone very
pale, you, causing fear in me
with your red eyes, are urging
me to tell you what happened.

Is it possible to know,
since the change in her is
because of the clusters of
kōngam flowers with tender
leaves?

Notes:  தோழி செவிலித்தாய்க்கு அறத்தொடு நின்றது.    On seeing the pallor on the heroine’s body, the foster mother asks the heroine’s friend why it happened.  The friend utters these words in response.  She lets the foster mother know of the affair and urges marriage.  முறி இணர்க் கோங்கம் பயந்தமாறே (5) – உ. வே. சாமிநாதையர் உரை – இது முன்னாள் அவன் தந்த கோங்கம் பூவால் விளைந்ததென பூத்தரு புணர்ச்சி கூறியவாறு.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கண்ணை – முற்றெச்சம், கடவுதி – முன்னிலை வினைமுற்று, என்னதூஉம் – அளபெடை, ஆகுமோ – ஓகாரம் எதிர்மறை, மற்றே – மற்று, ஏ அசைநிலைகள், expletives, கோங்கம் – கோங்க மலருக்கு ஆகுபெயர், பயந்தமாறே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, மாறு ஏதுப்பொருள் (காரணப் பொருள்) தரும் இடைச்சொல்.

Meanings:   அன்னாய் – oh mother, வாழி – may you live long, வேண்டன்னை – please listen to me, தோழி பசந்தனள் பெரிது என – since my friend has become very pale, சிவந்த கண்ணை – you are with red eyes (கண்ணை – கண்களையுடையாய்), கொன்னே – causing fear, கடவுதி ஆயின் – since you are asking, என்னதூஉம் – even a little bit, அறிய ஆகுமோ மற்றே –  is it possible to know about it, முறி இணர் – tender clusters, கோங்கம் பயந்தமாறே – because of the kōngam flowers – flowers, Cochlospermum gossypium

ஐங்குறுநூறு 367, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தோழி செவிலித்தாயிடம் சொன்னது
பொரி அரைக் கோங்கின் பொன் மருள் பசு வீ,
விரி இணர் வேங்கையொடு வேறுபட மிலைச்சி,
விரவு மலர் அணிந்த, வேனில் கான்யாற்றுத்
தேரொடு குறுக வந்தோன்,
பேரொடு புணர்ந்தன்று அன்னை, இவள் உயிரே.

Ainkurunūru 367, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine’s friend said to the foster mother
Oh mother!  Her life is wedded
to the name of the man who came
close to us in his chariot in summer,
near the forest river bearing many
flowers, wearing a garland made by
braiding together differing gold-like,
fresh flowers of the rough-trunked
kōngam trees and clusters of vēngai
blossoms.

Notes:  தோழி செவிலித்தாய்க்கு அறத்தொடு நின்றது.  The heroine’s family which does not know about her secret love, has been receiving marriage proposals from other families.  The heroine is worried.  Her friend utters these words to the foster mother indicating the love affair and requesting marriage.  இலக்கணக் குறிப்பு:  மருள் – உவம உருபு, a comparison word, விரி இணர் – வினைத்தொகை, புணர்ந்தன்று – இறந்தகால முற்றுவினை, உயிரே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   பொரி அரைக் கோங்கின் – of kōngam trees with rough trunks, Cochlospermum gossypium, பொன் மருள் பசு வீ – gold-like fresh flowers, விரி இணர் வேங்கையொடு – with bloomed clusters of kino flowers, Kino Tree, Pterocarpus marsupium, வேறுபட – differing, மிலைச்சி – wearing, விரவு மலர் அணிந்த – adorned with mixed flowers, வேனில் கான்யாற்றுத் தேரொடு குறுக வந்தோன் – the man who came with his chariot near the forest river in summer, பேரொடு புணர்ந்தன்று – it is linked with his name, அன்னை – oh mother, இவள் உயிரே – her life

ஐங்குறுநூறு 368, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
எரிப்பூ இலவத்து ஊழ் கழி பன் மலர்,
பொரிப்பூம் புன்கின் புகர் நிழல் வரிக்கும்,
தண் பத வேனில் இன்ப நுகர்ச்சி
எம்மொடு கொண்மோ பெரும, நின்
அம் மெல் ஓதி அழிவிலள் எனினே.

Ainkurunūru 368, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Oh lord!  You can play with her
with joy in cool, early summer,
when the mature, flame-like
flowers of the ilavam trees drop
on the dappled shade of punku
trees bearing flowers resembling
puffed rice, and create patterns,
if your lover with pretty, delicate
hair will not be ruined by your
parting.

Notes:  The hero is leaving to earn wealth.  He tells the heroine’s friend that he will return on time and play with the heroine.  The heroine’s friend utters these words, indicating that the heroine will be ruined by the separation.  நெற்பொரியைப் போல் புன்கு – அகநானூறு 116 – பொரி எனப் புன்கு அவிழ் அகன் துறை, பொரிப் பூம் புன்கின் அழல் தகை ஒண் முறி, நற்றிணை 9 – பொரிப் பூம் புன்கின் அழல் தகை ஒண் முறி, குறுந்தொகை 53 – நனை முதிர் புன்கின் பூத்தாழ் வெண்மணல் வேலன் புனைந்த வெறி அயர் களந்தொறும் செந்நெல் வான் பொரி சிதறியன்ன, குறுந்தொகை 341 – பொரிப் பூம் புன்கொடு, ஐங்குறுநூறு 347 – பொரிப்பூம் புன்கின், ஐங்குறுநூறு 368 – எரிப்பூ இலவத்து ஊழ் கழி பன் மலர் பொரிப்பூம் புன்கின் புகர் நிழல் வரிக்கும்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  எரிப்பூ – உவமைத்தொகை, பொரிப்பூ – உவமைத்தொகை, கொண்மோ – மோ முன்னிலை அசை, an expletive of the second person, அம் மெல் ஓதி – அன்மொழித்தொகை, எனினே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   எரிப்பூ இலவத்து – of silk-cotton trees with flame-like blossoms, Ceiba pentandra, ஊழ் – mature, கழி – wilt, பன் மலர் பொரிப்பூம் புன்கின் – of punku trees with many flowers that are like puffed rice, Indian Beech trees, Pongamia Glabra or Pongamia Pinnata, புகர் நிழல் வரிக்கும் – they create patterns in the spotted shade, they create patterns in the dappled shade, தண் பத வேனில் – cool early summer, இன்ப நுகர்ச்சி எம்மொடு கொண்மோ – enjoy pleasures with us, பெரும – oh lord, நின் – your, அம் மெல் ஓதி அழிவு இலள் எனினே – if the woman with beautiful delicate hair will not be ruined

ஐங்குறுநூறு 369, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தலைவி தலைவனிடம் சொன்னது
வள மலர் ததைந்த வண்டுபடு நறும் பொழில்,
முளை நிரை முறுவல் ஒருத்தியொடு, நெருநல்
குறி நீ செய்தனை என்ப, அலரே,
குரவ நீள் சினை உறையும்
பருவ மாக்குயில் கௌவையின் பெரிதே.

Ainkurunūru 369, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine said to the hero
They say yesterday you had
a tryst with a young woman
with teeth like tender sprouts,
in the fragrant grove dense
with lush flowers on which
bees swarm.

The gossip that has risen is
louder than the calls of spring
season’s black cuckoos residing
on long kuravam branches.

Notes:  பாலையில் மருதம்.  The heroine hears that the hero had a tryst with his concubine.  She asks him about it in anger.  He responds that it is not true.  She then responds with these words.  பாலையில் மருதம் – பழைய உரை:  இது பாலைக்கு உரித்தாயாகிய வேனிற்கண் நிகழும் குரவும் குயிலும் கூறுதலாற் பாலையாயிற்று.  இலக்கணக் குறிப்பு:  ஒருத்தியொடு – ஒடு உடனிகழ்ச்சி (ஒருங்கு நிகழ்தல்), happening simultaneously, அலரே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, பெரிதே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  ததைந்த (1) –  ஒளவை துரைசாமி உரை – நெருங்கிய,  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – செறிந்த.

Meanings:   வள மலர் ததைந்த வண்டுபடு நறும் பொழில் – fragrant grove where bees swarm lush dense flowers, முளை நிரை முறுவல் ஒருத்தியொடு – with a woman with rows of tender sprout-like teeth, நெருநல் குறி நீ செய்தனை என்ப – they say that you had a tryst with her yesterday, அலரே – gossip, குரவ நீள் சினை உறையும் – that reside on the long/tall branches of the kuravam tree, bottle flower tree, webera corymbosa, பருவ மாக் குயில் கௌவையின் பெரிதே –  louder than the calls of the season’s dark colored/black cuckoos

ஐங்குறுநூறு 370, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தலைவி தலைவனிடம் சொன்னது
வண் சினைக் கோங்கின் தண் கமழ் படலை
இருஞ்சிறை வண்டின் பெருங்கிளை மொய்ப்ப,
நீ நயந்து உறைப்பட்டோள்
யாவளோ? எம் மறையாதீமே.

Ainkurunūru 370, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine said to the hero
Do not hide it from me!
Who is the woman you desired
and stayed with, adorning her
with a cool, fragrant garland with
flowers from a kōngam tree with
thick branches swarmed by bees
with black wings?

Notes:  பாலையில் மருதம்.  The heroine hears that the hero had a tryst with his concubine.  She asks him about it in anger.  He responds that it is not true.  She then responds with these words.  பாலையில் மருதம் – பழைய உரை: இது பாலைக்குரிய கருப்பொருளாகிய கோங்கு கூறினமையால் பாலையாயிற்று.  இலக்கணக் குறிப்பு:  யாவளோ – ஓகாரம் வினா, மறையாதீமே – தீம் முன்னிலைப் பன்மை ஏவல் வினைமுற்று, ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  உறைப்பட்டோள் (3) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – நின்னால் உடன் உறையப்பட்டவள், அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – அணியப்பட்டவள், ஒளவை துரைசாமி உரை – நின்னால் அணியப்பட்டவள், தி. சதாசிவ ஐயர் உரை – தங்கியவள்.

Meanings:   வண் சினைக் கோங்கின் – of a kōngam tree with thick branches, Cochlospermum gossypium, தண் கமழ் படலை – cool fragrant garland, இருஞ்சிறை வண்டின் பெருங்கிளை மொய்ப்ப – black-winged bees swarm on its huge branches, நீ நயந்து உறைப்பட்டோள் – the woman you desired who stayed with you, யாவளோ – who is she, எம் மறையாதீமே – do not hide it from me

மகட் போக்கிய வழித் தாய் (நற்றாய்) இரங்கு பத்து – Ten on Lamentations of the Mother when her Daughter Eloped

Poems 371 – 380 are ‘மகட் போக்கிய வழித் தாய் இரங்கு பத்து’ which means ‘Ten on Lamentations of the Mother when her Daughter Eloped’.  The poems are uttered by the heroine’s mother and foster mother.

தன்னும் அவனும் அவளும் சுட்டி
மன்னும் நிமித்தம் மொழிப் பொருள் தெய்வம்
நன்மை தீமை அச்சம் சார்தல் என்று
அன்ன பிறவும் அவற்றொடு தொகைஇ
முன்னிய காலம் மூன்றுடன் விளக்கி
தோழி தேஎத்தும் கண்டோ ர் பாங்கினும்
போகிய திறத்து நற்றாய் புலம்பலும்
ஆகிய கிளவியும் அவ் வழி உரிய. (தொல்காப்பியம், அகத்திணையியல் 36)

ஐங்குறுநூறு 371, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தலைவியின் தாய் சொன்னது
மள்ளர் கொட்டின் மஞ்ஞை ஆலும்,
உயர் நெடுங்குன்றம் படுமழை தலைஇச்,
சுர நனி இனிய ஆகுக தில்ல,
அறநெறி இதுவெனத் தெளிந்த என்
பிறை நுதல் குறுமகள், போகிய சுரனே.

Ainkurunūru 371, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine’s mother said after her daughter eloped
My young daughter,
her forehead like the crescent moon,
has gone with a clear knowledge that
this is the just path.

May the wasteland become very sweet,
with roaring clouds pouring rain in the
tall, large mountains,
where peacocks dance to the drums of
wasteland warriors.

Notes: நற்றாய் தனக்குள் சொன்னது.  The hero and heroine have eloped.  The heroine’s mother praises her daughter for choosing the right path in life.  படுமழை (2) – ஒளவை துரைசாமி உரை – பெயல் கருதி முழங்கும் கருமுகிலைப் படுமழை என்ப.  இலக்கணக் குறிப்பு:  தலைஇ – அளபெடை, நனி – உரிச்சொல், தில்ல – தில்  விழைவின்கண் வந்த இடைச்சொல், ஈறு திரிந்தது வந்தது, a particle implying desire, சுரனே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  நனி – உறு தவ நனி என வரூஉம் மூன்றும் மிகுதி செய்யும் பொருள என்ப (தொல்காப்பியம், உரியியல் 3).   

Meanings:   மள்ளர் கொட்டின் – to the drums of wasteland warriors, மஞ்ஞை ஆலும் – peacocks dance, peacocks sing, உயர் நெடும் குன்றம் – tall lofty mountains, படுமழை தலைஇ – roaring clouds to pour rain, சுர நனி இனிய ஆகுக – may the wasteland become very sweet to her, தில்ல – அசை, an expletive, அற நெறி இதுவெனத் தெளிந்த – knowing that this is the just path, என் பிறை நுதல் குறுமகள் – my young daughter with a crescent shaped forehead, போகிய சுரனே – the wasteland where she went

ஐங்குறுநூறு 372, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தலைவியின் தாய் சொன்னது
என்னும் உள்ளினள் கொல்லோ, தன்னை
நெஞ்சு உணத் தேற்றிய வஞ்சினக் காளையொடு,
அழுங்கல் மூதூர் அலர் எழச்,
செழும் பல் குன்றம் இறந்த, என் மகளே?

Ainkurunūru 372, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine’s mother said after her daughter eloped
Has she thought about me, my
daughter who has crossed over many
fertile mountains with a young man
who convinced her with promises,
causing gossip to rise in this ancient town?

Notes:  நற்றாய் தனக்குள் சொன்னது.  The hero and heroine have eloped.  The heroine’s mother who is sad, utters these words.  இலக்கணக் குறிப்பு:  உண – உண்ண என்பதன் விகாரம், காளை – உவமை ஆகுபெயர், மகளே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   என்னும் உள்ளினள் கொல்லோ – has she thought about me (கொல் – ஐயப்பொருட்டு வந்த இடைச்சொல், a particle implying doubt, ஓ – அசைநிலை, an expletive), தன்னை நெஞ்சு உண – for her heart to accept, தேற்றிய – explained, convinced, வஞ்சினக் காளையொடு – with a young man who made promises, அழுங்கல் – uproarious, loud, மூதூர் – ancient town, அலர் எழ – gossip to rise, செழும் பல் குன்றம் இறந்த என் மகளே – my daughter who crossed many fertile mountains

ஐங்குறுநூறு 373, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை – தலைவியின் தாய் சொன்னது
நினைத்தொறும் கலிழும் இடும்பை எய்துக,
புலிக் கோள் பிழைத்த கவைக் கோட்டு முது கலை
மான் பிணை அணைதர ஆண் குரல் விளிக்கும்
வெஞ்சுரம் என் மகள் உய்த்த,
வம்பு அமை வல்வில் விடலை தாயே.

Ainkurunūru 373, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine’s mother said after her daughter eloped
May she attain sorrow and cry
whenever she thinks about her son,
the mother of that young man with a
strong, bow made with new bamboo.
who led my daughter through the
hot wasteland, where an old stag
with forked antlers escaped death
from a tiger and bellowed to his doe
to come to him!

Notes:  நற்றாய் தனக்குள் சொன்னது.  The hero and heroine have eloped.  The heroine’s mother who is angry with her hero, utters these words.  இலக்கணக் குறிப்பு:  எய்துக – வியங்கோள் வினைமுற்று, கோள் – முதனிலை திரிந்த தொழிற்பெயர், அணைதர – ஒரு சொல் நீர்மைத்து, தாயே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  வம்பு அமை வல்வில் – பொ. வே. சோமசுந்தரனார், ஒளவை துரைசாமி, தி. சதாசிவ ஐயர், உ. வே. சாமிநாதையர் உரைகள்.  அம்பு அமை வல்வில் – அ. தட்சிணாமூர்த்தி, ச. வே. சுப்பிரமணியன் உரைகள்.

Meanings:   நினைத்தொறும் கலிழும் – crying whenever she thinks (about her son), இடும்பை எய்துக – may she attain sorrow, புலிக் கோள் பிழைத்த – escaped death from a tiger, escaped being seized by a tiger, கவைக்கோட்டு – with forked antlers, முது கலை மான் – an old stag, a mature stag, பிணை – doe, அணைதர – to come near, ஆண் குரல் விளிக்கும் – calls with his male voice, grunts with his male voice, வெஞ்சுரம் – hot wasteland, என் மகள் – my daughter, உய்த்த – took her away, வம்பு அமை வல்வில் – strong bow made with new bamboo, அம்பு அமை வல்வில் – strong bow with fine arrows, விடலை தாயே – the young man’s mother

ஐங்குறுநூறு 374, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தலைவியின் தாய் சொன்னது
பல் ஊழ் நினைப்பினும் நல்லென்று ஊழ,
மீளி முன்பின் காளை காப்ப,
முடி அகம் புகாக் கூந்தலள்,
கடுவனும் அறியாக் காடு இறந்தோளே.

Ainkurunūru 374, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine’s mother said after her daughter eloped
Even if I think about it often,
it appears to be good,
my daughter whose hair is not
long enough to be tied into a knot,
going through forests,
unknown even to male monkeys,
protected by her young man,
who is strong like Kootruvan.

Notes:  நற்றாய் தனக்குள் சொன்னது.  The hero and heroine have eloped.  The heroine’s mother thinks about the actions of her daughter and utters these words.   The words பல் ஊழ் நினைப்பினும் நல்லென்று ஊழ on line 1 have also been interpreted as ‘the heroine thinking about it (eloping) and deciding that it is good’.   அகநானூறு 92 – மந்தியும் அறியா மரம் பயில் இறும்பின், நற்றிணை 194 – மந்தியும் அறியா மரம் பயில், திருமுருகாற்றுப்படை 42 – மந்தியும் அறியா மரன் பயில் அடுக்கத்து.  இலக்கணக் குறிப்பு:  முன்பின் – இன் ஐந்தாம் வேற்றுமை உருபு, ஒப்புப் பொருளில் வந்தது, காளை – உவமை ஆகுபெயர், கடுவனும் – உம்மை உயர்வு, இறந்தோளே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   பல் ஊழ் நினைப்பினும் – even after thinking about it (the elopement) many times, நல் என்று ஊழ – deciding it as good, மீளி முன்பின் – strong like Kootruvan, strong like the god of death, காளை காப்ப – protected by her young man, முடி அகம் புகாக் கூந்தலள் – the young woman with hair which is not long enough for a knot, கடுவனும் அறியாக் காடு இறந்தோளே – she crossed the forests which even male monkeys don’t know

ஐங்குறுநூறு 375, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தலைவியின் தாய் சொன்னது
இது என் பாவை பாவை, இது என்
அலமரு நோக்கின் நலம்வரு சுடர்நுதல்
பைங்கிளி எடுத்த பைங்கிளி, என்றிவை
காண்தொறும் காண்தொறும் கலங்க
நீங்கினளோ, என் பூங்கணோளே?

Ainkurunūru 375, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine’s mother said after her daughter eloped
This doll belongs
to my doll-like daughter,
and this parrot was raised by
my parrot-like daughter with
a very pretty, bright forehead
and darting, flower-like eyes.

Did she leave me to be distressed,
whenever I see these?

Notes:  நற்றாய் தலைவியைத் தேடிக் காணாது வந்தவர்களிடம் சொன்னது.  The hero and heroine have eloped.  The heroine’s mother who is sad, utters these words.  இலக்கணக் குறிப்பு:  பாவை பாவை – முன்னது தலைவிக்கு உவமையாகு பெயர், பின்னது விளையாட்டுப் பாவை, பைங்கிளி எடுத்த பைங்கிளி – முன்னது தலைவிக்கு ஆகுபெயர், பின்னது அவள் வளர்த்த கிளி, பூங்கணோளே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:  இது என் பாவை பாவை – this is my doll like daughter’s doll, இது என் – this is my, அலமரு நோக்கின் – with darting glances, with whirling glances, நலம்வரு – beautiful, சுடர் நுதல் – with a bright forehead, பைங்கிளி எடுத்த பைங்கிளி – this is the parrot raised by my parrot-like daughter, this is the parrot raised by my daughter who talks sweetly like a parrot, என்றிவை – these, காண்தொறும் காண்தொறும் கலங்க – I cry whenever I see them, நீங்கினளோ என் பூங்கணோளே – my daughter with flower-like eyes left me

ஐங்குறுநூறு 376, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தலைவியின் தாய் சொன்னது
நாள்தொறும் கலிழும் என்னினும், இடை நின்று
காடுபடு தீயின் கனலியர் மாதோ,
நல் வினை நெடு நகர் கல்லெனக் கலங்கப்,
பூப் புரை உண்கண் மடவரல்
போக்கிய புணர்த்த அறன் இல் பாலே.

Ainkurunūru 376, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine’s mother said after her daughter eloped
May it suffer more than me,
and get burned in the forest
fires, this fate without justice!

It has caused my naïve
daughter with flower-like,
kohl-lined eyes to leave,
causing those in our well-built,
tall house to cry loudly,
and making me cry every day.

Notes:  நற்றாய் தனக்குள் சொன்னது.  The hero and heroine have eloped.  The heroine’s mother who is angry with fate, utters these words.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கனலியர் – வியங்கோள் வினைமுற்று, மாதோ – மாது, ஓ அசை நிலைகள், expletives, கல் – ஒலிக்குறிப்பு சொல், மடவரல் – அன்மொழித்தொகை, போக்கிய  – செய்யிய என்னும் வாய்பாட்டு வினையெச்சம், அறன் – அறம் என்பதன் போலி, நகர் – ஆகுபெயரால் நகர்க்கண் உறையும் தமர்மேல் நின்றது, பாலே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  நல் வினை நெடு நகர் (3) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – நல்லறமே நயந்து செய்யும் நெடிய மனை, அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – நல்ல வினைத்திறத்தோடு கட்டப்பட்ட பெரிய மாளிகை.

Meanings:   நாள்தொறும் கலிழும் என்னினும் – more than me who cries every day, இடை நின்று – standing between, standing there, காடுபடு தீயின் – in the forest fires, கனலியர் மாதோ – may it burn, நல் வினை நெடு நகர் – finely built tall house, house where righteous acts are done, கல் எனக் கலங்க – to cry loudly, பூப் புரை – flower-like, உண்கண் – kohl rimmed eyes, மடவரல் போக்கிய – made my delicate daughter to go, புணர்த்த – caused, made, அறன் இல் பாலே – fate without justice, fate without fairness

ஐங்குறுநூறு 377, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தலைவியின் தாய் சொன்னது
நீர் நசைக்கு ஊக்கிய உயவல் யானை,
இயம் புணர் தூம்பின் உயிர்க்கும் அத்தம்
சென்றனள் மன்ற என் மகளே,
பந்தும், பாவையும், கழங்கும் எமக்கு ஒழித்தே.

Ainkurunūru 377, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine’s mother said after her daughter eloped
My daughter left her balls,
dolls and kazhangu beans
with us, and went through
the wasteland paths,
where elephants that desire
water and fail to find are sad,
and they trumpet sounding
like the musical instrument
thoompu that is played with
other musical instruments.

Notes:  நற்றாய் தனக்குள் சொன்னது.  he hero and heroine have eloped.  The heroine’s mother who is sad, utters these words.  இலக்கணக் குறிப்பு:  தூம்பின் – இன் ஒப்புப்பொருளில் வந்தது, ஐந்தாம் வேற்றுமை உருபு, மகளே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive, மன்ற – தேற்றப்பொருளில் வரும் இடைச்சொல், a particle which implies certainty, ஒழித்தே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  மன்ற – மன்றவென் கிளவி தேற்றஞ் செய்யும் (தொல்காப்பியம், இடையியல் 17).  களிறு எடுத்த நோயுடை நெடுங்கை தொகு சொல் கோடியர் தூம்பின் உயிர்க்கும் அத்தம் – அகநானூறு 112.  நீர் நசைக்கு ஊக்கிய உயவல் யானை –  171.

Meanings:   நீர் நசைக்கு – due to the desire for water, ஊக்கிய – tried, உயவல் யானை – sad elephants, இயம் புணர் – played with different instruments, தூம்பின் – like the hollow tubed wind-instrument thoompu, உயிர்க்கும் – they sound, அத்தம் – wasteland paths, சென்றனள் மன்ற என் மகளே – my daughter left for sure, பந்தும் – and ball, பாவையும் – and doll, கழங்கும் – and molucca beans, caesalpinia crista seeds, எமக்கு ஒழித்தே – leaving those with us

ஐங்குறுநூறு 378, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தலைவியின் தாய் சொன்னது
செல்லிய முயலிப் பாஅய சிறகர்
வாவல் உகக்கும் மாலை, யாம் புலம்பப்
போகிய அவட்கோ நோவேன், தேமொழித்
துணையிலள் கலிழும் நெஞ்சின்
இணையேர் உண்கண் இவட்கு நோவதுவே.

Ainkurunūru 378, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine’s mother said after her daughter eloped
I will not cry for my
daughter,
who left me alone to grieve
in the evening times,
when bats struggle to spread
their wings and soar.

But I will grieve for her friend
with sweet words and beautiful,
kohl-lined, matching eyes,
whose heart aches at the loss of
her companion.

Notes:  நற்றாய் தனக்குள் சொன்னது,தோழியின் ஆற்றாமையைக் கண்டு.  The hero and heroine have eloped.  The heroine’s mother who is sad, utters these words.  இலக்கணக் குறிப்பு:  பாஅய – அளபெடை, தேமொழி – அன்மொழித்தொகை, சிறகர் – சிறகு என்பதன் போலி, நோவதுவே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  புலம்பு – புலம்பே தனிமை (தொல்காப்பியம், உரியியல் 35).

Meanings:   செல்லிய – to go, முயலி – struggling, making an effort, பாஅய சிறகர் – with spread wings, வாவல் – bats, உகக்கும் – soaring, மாலை – in the evenings, யாம் – us, புலம்ப – to grieve alone, போகிய அவட்கோ நோவேன் – I will not grieve for her (my daughter) who went, தேமொழி – sweet-tongued woman, a woman of sweet words, துணையிலள் – she who is without her friend, கலிழும் நெஞ்சின் – with a crying heart, இணை – matching, ஏர் – beautiful, உண்கண் – eyes lined with kohl, இவட்கு நோவதுவே – I grieve for this young woman

ஐங்குறுநூறு 379, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தலைவியின் தாய் சொன்னது
தன் அமர் ஆயமொடு நன் மண நுகர்ச்சியின்,
இனிது ஆம் கொல்லோ, தனக்கே பனி வரை
இனக் களிறு வழங்கும் சோலை
வயக்குறு வெள்வேல் அவர் புணர்ந்து செலவே?

Ainkurunūru 379, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine’s mother said after her daughter eloped
Is leaving with her man with
a bright, victorious spear and
passing through groves on
cold mountains where herds
of elephants roam,
sweeter to her than celebrating
a good marriage in the company
her loving friends?

Notes:  நற்றாய் தனக்குள் சொன்னது. The hero and heroine have eloped.  The heroine’s mother who is sad, utters these words.  இலக்கணக் குறிப்பு:  ஆம் – இடைக்குறை, ஆகும் என்பது ஆம் என நின்றது, கொல்லோ – கொல் ஐயப்பொருட்டு வந்த இடைச்சொல், a particle implying doubt, ஓகாரம் அசை நிலை, an expletive, தனக்கே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive., செலவே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  வெள்வேல் (4) – ஒளவை துரைசாமி உரை – விளக்கம் மிக்க வென்றி தரும் வேல்.  வடித்துக் கூரிதாக்கி நெய் தடவப் பெற்றமையின் வெள்வேல் எனப்பட்டது.

Meanings:   தன் அமர் ஆயமொடு – with her desired friends, நன் மண நுகர்ச்சியின் இனிது ஆம் கொல்லோ – is it sweeter than to enjoy a good wedding, தனக்கே – for her, பனி வரை – cold mountains, இனக்களிறு வழங்கும் – herds of elephants wander, சோலை – groves, வயக்குறு – gleaming, வெள்வேல் – bright spear, victorious spear, அவர் – him, புணர்ந்து – together, united, செலவே – to go

ஐங்குறுநூறு 380, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை – செவிலித்தாய் சொன்னது
அத்த நீள் இடை அவனொடு போகிய,
முத்து ஏர் வெண்பல் முகிழ் நகை மடவரல்
தாயர் என்னும் பெயரே வல்லாறு
எடுத்தேன் மன்ற யானே,
கொடுத்தோர் மன்ற அவள் ஆயத்தோரே.

Ainkurunūru 380, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the foster mother said
I am just a mother in name
to that naive young woman
with pearl-like, pretty, white
teeth and delicate smile, who
went with him through the
long wasteland paths.

Her friends are the ones who
gave her away in marriage.

Notes:  The hero and heroine have eloped.  The heroine’s foster mother who is sad utters these words.  ஒளவை துரைசாமி உரை – ஆயத்தோர் என்றது தோழியை, இது முன்னிலை புதுமொழி.  கொடுத்தோர் மன்ற அவள் ஆயத்தோரே (5) – அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை, ஒளவை துரைசாமி உரை – அவளை அவனுக்கு உரியவளாகக் கொடுக்கும் பேறு பெற்றோர் அவள் ஆயத்தோரே, பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – நற்பெயரைத் தோழிமாரே எனக்கு வழங்கினார்கள்.  முத்தைப் போன்ற பற்கள்: அகநானூறு 27 – முத்தின் அன்ன நகைப் பொலிந்து இலங்கும் எயிறு, ஐங்குறுநூறு 185 – இலங்கு முத்து உறைக்கும் எயிறு, ஐங்குறுநூறு 380 – முத்து ஏர் வெண்பல், கலித்தொகை 64 – முத்து ஏர் முறுவலாய், கலித்தொகை 93 – முத்து ஏர் முறுவலாய், கலித்தொகை 97 – முத்து ஏர் முறுவலாய், கலித்தொகை 97 – முத்து ஏய்க்கும் வெண்பல், கலித்தொகை 131 – முத்தின் தகை ஏய்க்கும் முறுவலாய், பரிபாடல் 8 – எழில் முத்து ஏய்க்கும் வெண்பல், பரிபாடல் திரட்டு 2 – முத்த முறுவல்,  பொருநராற்றுப்படை 27 – துவர் வாய்ப் பல உறு முத்தின் பழி தீர் வெண்பல், சிறுபாணாற்றுப்படை 57 – நகாஅர் அன்ன நளி நீர் முத்தம், நெடுநல்வாடை 37 – முத்து உறழ் முறுவல்.  செவிலித்தாய் – ஒளவை துரைசாமி உரை – ‘தாயெனப் படுவோள் செவிலியாகும்’ என்றதனால் தாயர் என்னும் பெயரே என்றும், தாயாவாள் தலைமகளின் அருமறை அறிந்து அறத்தொடு நிலை வகையால் மணம் புணர்த்தும் மாண்பினளாகத் தான் அது பெறாமையால் வருந்துகின்றமையின், வல்லாறு எடுத்தேன் என்றும், உண்மைத் தாயர் எனப்படுதற்கு உரியோரென்பாள்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அவனொடு – ஒடு உடனிகழ்ச்சி (ஒருங்கு நிகழ்தல்), happening simultaneously, ஏர் – உவம உருபு, a comparison word, மடவரல் –  அன்மொழித்தொகை, பெயரே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive, பிரிநிலை, implying exclusion, an expletive, மன்ற – தேற்றப்பொருளில் வரும் இடைச்சொல், a particle which implies certainty, ஆயத்தோரே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  மன்ற – மன்றவென் கிளவி தேற்றஞ் செய்யும் (தொல்காப்பியம், இடையியல் 17).  செவிலி – ஆய் பெருஞ்சிறப்பின் அருமறை கிளத்தலின் தாய் எனப்படுவோள் செவிலி ஆகும் (தொல். களவியல் 34).  உடன்போக்கின்பின் நிகழும் திருமணம் – கொடுப்போர் இன்றியும் கரணம் உண்டே புணர்ந்து உடன் போகிய காலையான (தொல்காப்பியம், கற்பியல் 2).

Meanings:   அத்த நீள் இடை – long paths in the wasteland, அவனொடு போகிய – went with him, முத்து ஏர் வெண்பல் – pearl-like white teeth, முகிழ் நகை – delicate smile (பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – புன்னகை), மடவரல் – naïve woman, young woman, தாயர் என்னும் பெயரே வல்லாறு எடுத்தேன் மன்ற யானே – to a great extent have just the name ‘mother’ (வல்லாறு – வல்ல ஆறு, வல்ல வகையால், இயன்ற அளவில்),  கொடுத்தோர் மன்ற – those who gave her away for sure, அவள் ஆயத்தோரே – her friends, her friend

உடன்போக்கின் கண் இடைச் சுரத்து உரைத்த பத்து – Ten on what was said in the Wasteland during Elopement

Poems 381 – 390 are ‘உடன்போக்கின் கண் இடைச் சுரத்து உரைத்த பத்து’ which means ‘Ten on what was said in the Wasteland during Elopement’.  The utterances are by various people.

ஐங்குறுநூறு 381, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – கண்டார் சொன்னது
பைங்காய் நெல்லி பலவுடன் மிசைந்து,
செங்கால் மராஅத்த வரி நிழல் இருந்தோர்
யார் கொல், அளியர் தாமே, வார் சிறைக்
குறுங்கால் மகன்றில் அன்ன,
உடன் புணர் கொள்கைக் காதலோரே?

Ainkurunūru 381, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What those on the path said about the hero and the heroine
Who is this pitiable couple under
the red-trunked kadampam tree,
eating a few fresh nelli fruits in its
dappled shade,
who seem to be in love, like the
makandril birds with short legs
and long wings that are in union?

Notes:  The hero and heroine have eloped.  They are in the wasteland.  Those who saw them uttered these words.  மகன்றில் புணர்ச்சி:  குறுந்தொகை 57 – நீர் உறை மகன்றில் புணர்ச்சி போல, பரிபாடல் 8-44 – அலர் ஞெமல் மகன்றில் நன்னர்ப் புணர்ச்சி, ஐங்குறுநூறு 381 – குறுங்கால் மகன்றில் அன்ன உடன் புணர் கொள்கை, அகநானூறு 220 – நோலா இரும்புள் போல நெஞ்சு அமர்ந்து காதல் மாறாக் காமர் புணர்ச்சியின்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கொல் – ஐயப்பொருட்டு வந்த இடைச்சொல், a particle implying doubt, தாமே – தாம், ஏ அசை நிலைகள், expletives, அன்ன – உவம உருபு, a comparison word, காதலோரே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  வார்தல் போகல் ஒழுகல் மூன்றும் நேர்பும் நெடுமையும் செய்யும் பொருள – (தொல்காப்பியம், உரியியல் 21).

Meanings:   பைங்காய் நெல்லி – fresh green nellikkaay, பலவுடன் – with a few, மிசைந்து – eating, செங்கால் – red-trunked, மராஅத்த – of a kadampam tree, கடம்ப மரம், kadampam oak tree, வரி நிழல் இருந்தோர் – those in its streaks of shade, யார் கொல் – who are they (கொல் – ஐயப்பொருட்டு வந்த இடைச்சொல், a particle implying doubt), அளியர் – they are pitiful, தாமே – தாம், ஏ – அசைநிலைகள், expletives,, வார் சிறை – long wings, குறுங்கால் மகன்றில் அன்ன – like the short-legged makandril (a water bird that mates for life), உடன் புணர் கொள்கை – principle of union, காதலோரே – the lovers

ஐங்குறுநூறு 382, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – கண்டோர் சொன்னது
புள் ஒலிக்கு அமர்த்த கண்ணள், வெள்வேல்
திருந்து கழல் காளையொடு அருஞ்சுரம் கழிவோள்,
எல் இடை அசைந்த கல்லென் சீறூர்ப்,
புனை இழை மகளிர்ப் பயந்த
மனை கெழு பெண்டிர்க்கு நோவுமார் பெரிதே.

Ainkurunūru 382, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the onlookers said
The young woman whose eyes
startle at the cries of birds,
passed through the harsh wasteland
and rested at midday in a noisy village,
with her young man with perfect
warrior anklets and a victorious spear.

What great pain must the mothers who
stay at home, who have borne daughters
adorned with fine jewels, suffer!

Notes:  The hero and heroine have eloped.  They are in the wasteland.  Those who saw them uttered these words.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கல் – ஒலிக்குறிப்பு சொல், புனை இழை – வினைத்தொகை,  நோவுமார் – ஆர் அசை நிலை, an expletive, பெரிதே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  அமர்த்த கண்ணள் (1) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை, ஒளவை துரைசாமி உரை – அஞ்சி மருண்ட கண்களையுடையவள்.  வெள்வேல் – ஒளவை துரைசாமி உரை (ஐங்குறுநூறு 379வது பாடலின் உரை) – விளக்கம் மிக்க வென்றி தரும் வேல்.  வடித்துக் கூரிதாக்கி நெய் தடவப் பெற்றமையின் வெள்வேல் எனப்பட்டது.

Meanings:   புள் ஒலிக்கு அமர்த்த கண்ணள் – her eyes are afraid of bird sounds, வெள்வேல் – shining spear, victorious spear, திருந்து கழல் – perfect warrior anklets, காளையொடு – with the young man, அருஞ்சுரம் – difficult wasteland path, கழிவோள் – the young woman who goes, எல் இடை – at noon time, அசைந்த – rested, கல்லென் சீறூர் – loud small town, புனை இழை மகளிர் – women with fine jewels, பயந்த – who bore, மனை கெழு பெண்டிர்க்கு – to women who stay at home, to women at home (கெழு – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – பொருந்திய, தி. சதாசிவ ஐயர் உரை – அசைநிலை), நோவுமார் பெரிதே – it causes great pain (தி. சதாசிவ ஐயர் உரை – மார் அசைநிலை, அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை –  ஆர் அசைநிலை)

ஐங்குறுநூறு 383, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – கண்டோர் சொன்னது
கோள் சுரும்பு அரற்றும் நாள் சுரத்து அமன்ற
நெடுங்கால் மராஅத்துக் குறுஞ்சினை பற்றி,
வலஞ்சுரி வால் இணர் கொய்தற்கு நின்ற
மள்ளன் உள்ளம் மகிழ் கூர்ந்தன்றே,
பஞ்சாய்ப் பாவைக்கும் தனக்கும்
அம் சாய் கூந்தல் ஆய்வது கண்டே.

Ainkurunūru 383, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the onlookers said
Upon seeing the woman
with beautiful, soft hair,
portioning out flowers
for her sedge grass doll
and for herself, the warrior
felt great joy in his heart,
as he stopped and lowered
a short branch of a tall-trunked
kadampam tree, so that she
could pluck its white clusters
of right-whorled flowers
swarmed by bees drinking honey.

Notes:  The hero and heroine have eloped.  They are in the wasteland.  Those who saw them uttered these words.  வலஞ்சுரி மராஅம் – அகநானூறு 83 – வலஞ்சுரி மராஅத்துச் சுரம் கமழ் புது வீ, ஐங்குறுநூறு 348 – வலஞ்சுரி மராஅம் வேய்ந்து நம் மணங்கமழ் தண் பொழில், ஐங்குறுநூறு 383 – நெடுங்கால் மராஅத்துக் குறுஞ்சினை பற்றி வலஞ்சுரி வால் இணர் கொய்தற்கு நின்ற, குறுந்தொகை 22 – சிலம்பணி கொண்ட வலஞ்சுரி மராஅத்து வேனில் அம் சினை கமழும்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கூர்ந்தன்றே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, அம் சாய் கூந்தல் – அன்மொழித்தொகை, கண்டே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   கோள் சுரும்பு – bees that take honey, bees that drink honey, அரற்றும் – they hum, they buzz, நாள் சுரத்து this day in the wasteland, அமன்ற – dense, நெடுங்கால் – tall-trunked, மராஅத்து – of kadampam trees, Neolamarckia or Anthocephalus cadamba, Kadampa oak, குறுஞ்சினை – short branch, பற்றி – held, வலஞ்சுரி – right curled, right whorled, வால் இணர் – white clusters, கொய்தற்கு நின்ற – stopped to pluck, மள்ளன் உள்ளம் மகிழ் கூர்ந்தன்றே – the young warrior’s heart attained great happiness, பஞ்சாய்ப் பாவைக்கும் – for her reed doll, பைஞ்சாய், கோரைப்புல், Cyperus rotundus tuberosus, தனக்கும் – and for her, அம் சாய் கூந்தல் – the woman with beautiful delicate hair, ஆய்வது கண்டே – on seeing her share (the flowers)

ஐங்குறுநூறு 384, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தலைவி அந்தணரிடம் சொன்னது
சேண்புலம் முன்னிய அசைநடை அந்தணிர்!
நும் ஒன்று இரந்தனென், மொழிவல், எம் ஊர்
யாய் நயந்து எடுத்த ஆய் நலம் கவின
ஆரிடை இறந்தனள் என்மின்,
நேர் இறை முன்கை என் ஆயத்தோர்க்கே.

Ainkurunūru 384, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – what the heroine said to a Brahmin on the path
Oh Brahmin who walks slowly
going to distant lands!
Let me ask you for a favor.

When you reach our town,
please tell my friends with
perfect wrists on their forearms
that I have crossed over harsh
paths, enhancing my beauty that
my mother so lovingly nurtured.

Notes:  The heroine and hero have eloped.  They are in the wasteland when the heroine utters these words to a Brahmin man going toward her town.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அந்தணிர் – விளி, an address, மொழிவல் – தன்மை ஒருமை வினைமுற்று, first person singular verb ending, என்மின் – மின் முன்னிலைப் பன்மை வினைமுற்று விகுதி, a verbal plural suffix of the second person, ஆயத்தோர்க்கே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  நேர் இறை முன்கை (5) – ஒளவை துரைசாமி உரை – நேரிய இறை பொருந்திய முன்னங்கை, பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – நேரிய கோடுகள் அமைந்த முன்கை, தி. சதாசிவ ஐயர் உரை – ஒத்த சந்தினையுடைய முன்கை.

Meanings:   சேண் புலம் முன்னிய – going to a distant land, அசை நடை அந்தணிர் – oh Brahmin of slow walk, நும் ஒன்று – to you one, இரந்தனென் – I have a request, மொழிவல் – listen to what I say, எம் ஊர் – my town, யாய் – my mother, நயந்து எடுத்த – took good care, ஆய் நலம் – analyzed beauty, chosen beauty, fine beauty, கவின – becoming more beautiful, ஆர் இடை – difficult paths, இறந்தனள் – she passed, என்மின் – tell that, நேர் இறை முன் கை – perfect wrists, straight wrists with lines, என் ஆயத்தோர்க்கே – to my friends

ஐங்குறுநூறு 385, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தன் ஊரை நோக்கி செல்லுபவர்களிடம் தலைவி சொன்னது
கடுங்கண் காளையொடு நெடுந்தேர் ஏறிக்
கோள் வல் வேங்கை மலை பிறக்கு ஒழிய,
வேறு பல் அருஞ்சுரம் இறந்தனள் அவளெனக்
கூறுமின், வாழியோ, ஆறு செல் மாக்கள்
நல் தோள் நயந்து பாராட்டி
எற் கெடுத்து இருந்த அறன் இல் யாய்க்கே.

Ainkurunūru 385, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine said to those going toward her town
Oh those who travel on the path!
May you live long!

Please tell my unfair mother who
lovingly praised my fine arms but
ruined me by locking me up in the
house,
that I have mounted on a tall chariot
with my brave man and passed
through many wastelands leaving
behind mountains with murderous
tigers.

Notes:  The heroine and hero have eloped.  They are in the wasteland when the heroine utters these words to those going toward her town.  எற் கெடுத்து இருந்த அறன் இல் யாய்க்கே (6) – ஒளவை துரைசாமி உரை – இற்செறிந்து (இல்லத்தில் அடைத்து) வைத்த அறன் இயல்பில்லாத என் தாய்க்கு.  உ. வே. சாமிநாதையர் உரை – வரைவு (திருமணம்) மறுத்து என்னைக் கெடுத்த மறம் மிக்க தாய்க்கு, பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – தனது அறியாமையினாலே என்னை இழந்து அமைந்து மனைக்கண்ணிருந்த அற நெறி இஃதென அறிதல் இல்லாத மடவோளாகிய என் தாய்க்கு.  இலக்கணக் குறிப்பு:  காளை – உவமை ஆகுபெயர், கோள் – முதனிலைத் தொழிற்பெயர், கூறுமின் – மின் முன்னிலைப் பன்மை வினைமுற்று விகுதி, a verbal plural suffix of the second person, வாழியோ – வாழி முன்னிலை அசை, an expletive of the second person, ஓகாரம் அசை நிலை, an expletive, மாக்கள் – விளி, an address, அறன் – அறம் என்பதன் போலி, யாய்க்கே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   கடுங்கண் காளையொடு – with the brave young man, with a fearless young, நெடுந்தேர் ஏறி – climbed on a tall chariot, கோள் வல் வேங்கை – tigers that are capable of killing, மலை பிறக்கு ஒழிய – leaving behind the mountains, வேறு பல் – many different, அருஞ்சுரம் – wasteland paths, இறந்தனள் அவளென – that she passed, கூறுமின் – please tell, வாழியோ – may you live long, ஆறு செல் மாக்கள் – oh people who go on the path, நல் தோள் – fine shoulders, fine arms, நயந்து – desired, பாராட்டி – praised, என் கெடுத்து இருந்த – who has caused my ruin, அறன் இல் யாய்க்கே – to my unjust mother

ஐங்குறுநூறு 386, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – கண்டார் தலைவியின் தாயிடம் சொன்னது
புன்கண் யானையொடு புலி வழங்கு அத்தம்,
நயந்த காதலற் புணர்ந்து சென்றனளே,
நெடுஞ்சுவர் நல் இல் மருண்ட
இடும்பை உறவி, நின் கடுஞ்சூல் மகளே.

Ainkurunūru 386, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What those who saw her daughter said to the heroine’s mother
Oh woman who is in this
lovely house with tall walls,
confused and in pain
since your daughter left!

Your first-born daughter
went through the difficult,
wasteland paths, where tigers
and distressed elephants roam,
with her loving lover.

Notes:  The heroine and hero have eloped.  The people from the heroine’s town who saw the couple on the path utter these words to the heroine’s mother who is at home.  இலக்கணக் குறிப்பு:  சென்றனளே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, மகளே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   புன்கண் யானையொடு – with distressed elephants, புலி வழங்கு – tigers roaming, அத்தம் – tough path, நயந்த – desired, loved, காதலர் – lover, புணர்ந்து சென்றனளே – she joined with him and went, நெடுஞ்சுவர் – tall walls, நல் இல் – good house, மருண்ட – confused, இடும்பை உறுவி – oh woman who has attained sorrow, நின் – your, கடுஞ்சூல் மகளே – your first-born daughter

ஐங்குறுநூறு 387, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – அந்தணர் செவிலித்தாயிடம் சொன்னது
‘அறம் புரி அருமறை நவின்ற நாவின்
திறம் புரி கொள்கை அந்தணிர்! தொழுவல்!’ என்று
ஒண்தொடி வினவும் பேதையம் பெண்டே,
‘கண்டனெம் அம்ம! சுரத்திடை, அவளை
இன்துணை இனிது பாராட்டக்
குன்று உயர் பிறங்கல் மலை இறந்தோளே’.

Ainkurunūru 387, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What a Brahmin said to the foster mother
Oh naive woman who says,
“I bow respectfully to you, oh Brahmin
of lofty principles, whose tongue recites
the precious Vedas that preach virtue!
Have you seen my daughter wearing
bright bangles?”

Listen!  I have seen your daughter on the
wasteland path, crossing the bright
mountain with tall peaks,
with her sweet companion who praises her.

Notes:  A Brahmin man who saw the heroine and hero in the wasteland, utters these words to the worried foster mother who goes looking for the couple.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அந்தணிர் – விளி, an address, தொழுவல் – தன்மை ஒருமை வினைமுற்று, first person singular verb ending, ஒண்தொடி – அன்மொழித்தொகை, பேதையம் – அம் சாரியை, கண்டனெம் – தன்மைப் பன்மை வினைமுற்று – first person plural verb ending, அம்ம – கேட்பித்தல் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle which means ‘listen’, இறந்தோளே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  அறம் புரி (1) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – நல்லறத்தை விரும்பிச் செய்வதற்குக் காரணமான, அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை, ஒளவை துரைசாமி உரை – அறத்தைச் சொல்லும்.

Meanings:   அறம் புரி – desiring virtue, with virtue, proclaiming virtue, அருமறை – precious Vedas, rare Vedas, நவின்ற நாவின் – with an uttering tongue, திறம் புரி கொள்கை – with good principles, அந்தணீர் – oh Brahmin, தொழுவல் என்று – I bow to you with respect, I say vanakkam to you, ஒண்தொடி – woman wearing bright bangles, வினவும் பேதையம் பெண்டே – oh naive woman who is asking, கண்டனெம் – we saw, அம்ம – listen, சுரத்திடை – on the wasteland path, in the wasteland, அவளை – your daughter, இன்துணை – sweet partner, இனிது பாராட்ட – praising her sweetly, குன்று உயர் பிறங்கல் மலை – bright mountain with tall peaks, இறந்தோளே – she passed

ஐங்குறுநூறு 388, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – கண்டார் செவிலித்தாயிடம் சொன்னது
நெருப்பு அவிர் கனலி உருப்பு சினம் தணியக்,
கருங்கால் யாத்து வரி நிழல் இரீஇச்,
சிறு வரை இறப்பின் காண்குவை, செறி தொடிப்
பொன் ஏர் மேனி மடந்தையொடு,
வென் வேல் விடலை முன்னிய சுரனே.

Ainkurunūru 388, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What those on the path said to the foster mother
If you pass that small mountain
you will see the young woman,
with stacked bangles and a
beautiful, gold-like body,
crossing the wasteland with her
young man with a victorious spear,
as they rest in the striped shade
of a big-trunked yā tree waiting
for the bright sun’s wrath, burning
hot like fire, to go down.

Notes:  The foster mother goes looking for the eloped couple.  Those on the path utter these words to her.  இலக்கணக் குறிப்பு:  இரீஇ – அளபெடை, ஏர் – உவம உருபு, a comparison word, மடந்தையொடு – ஒடு உடனிகழ்ச்சி (ஒருங்கு நிகழ்தல்), happening simultaneously, சுரனே – சுரன் சுரம் என்றதன் போலி, ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  பொன் ஏர் மேனி (4) – அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – பொன்னை நிகர்த்த மேனி என்றும் பொன் போலும் அழகிய மேனி என்றும் பொருள் கொள்க. ஒளவை துரைசாமி உரை – பொன் போலும் அழகிய மேனி.

Meanings:   நெருப்பு – flame, அவிர் கனலி – bright sun, உருப்பு சினம் தணிய – when the intense heat goes down, கருங்கால் யாத்து வரி நிழல் – in the striped shade of a yā tree with sturdy/big/dark-colored trunk, Hardwickia binata, இரீஇ – staying, resting, சிறு வரை இறப்பின் – if you cross the small mountain, காண்குவை – you will see, செறி தொடி – close bangles, stacked bangles, பொன் ஏர் மேனி – gold like body, gold-like beautiful body, மடந்தையொடு – with the young woman, வென் வேல் விடலை – a young man with a victorious spear, முன்னிய சுரனே – the wasteland they crossed

ஐங்குறுநூறு 389, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – செவிலித்தாய் கண்டாரிடம் சொன்னது
செய்வினை பொலிந்த செறி கழல் நோன்தாள்
மை அணல் காளையொடு பைய இயலிப்,
பாவை அன்ன என் ஆய் தொடி மடந்தை
சென்றனள் என்றிர் ஐய,
ஒன்றினவோ, அவள் அம் சிலம்பு அடியே.

Ainkurunūru 389, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the foster mother said to those on the path
Sirs!  You said that she
passed by, my doll-like pretty
daughter wearing beautiful
bangles, walking slowly with
her dark-bearded young
man wearing, finely crafted,
bright, tight warrior anklets.

Did her feet with pretty
anklets touch the ground?

Notes:  The foster mother goes to the wasteland looking for the eloped couple.  She utters these words to those on the path.  இலக்கணக் குறிப்பு:  செறி கழல் – வினைத்தொகை, காளையொடு – ஒடு உடனிகழ்ச்சி (ஒருங்கு நிகழ்தல்), happening simultaneously, காளை – உவமை ஆகுபெயர், அன்ன – உவம உருபு, a comparison word, ஒன்றினவோ – ஓகாரம் எதிர்மறை, அடியே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  செவிலி – ஆய் பெருஞ்சிறப்பின் அருமறை கிளத்தலின் தாய் எனப்படுவோள் செவிலி ஆகும் (தொல். களவியல் 34).  செய்வினைப் பொலிந்த (1) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – செய்வினைப் பொலிந்த என்றது கம்மத்தொழிலின் நுண்மையும் எழிலும் பெற்றுத் திகழும் சிறப்புடைமையை.

Meanings:   செய்வினை – finely crafted, பொலிந்த செறி கழல் – beautiful tight war anklets, bright tight warrior anklets, நோன்தாள் – strong legs, மை அணல் காளையொடு – with a young man with a dark beard, பைய இயலி – walking slowly, பாவை அன்ன – like a doll, என் ஆய் தொடி மடந்தை – my young daughter with beautiful bangles, சென்றனள் என்றிர் – you say that she went, ஐய – sirs, ஒன்றினவோ – did they touch the ground, அவள் அம் சிலம்பு அடியே – her feet with beautiful anklets

ஐங்குறுநூறு 390, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை – கண்டார் செவிலித்தாயிடம் சொன்னது
நல்லோர் ஆங்கண் பரந்து கைதொழுது,
பல் ஊழ் மறுகி வினவுவோயே,
திண் தோள் வல் வில் காளையொடு
கண்டனெம் மன்ற, சுரத்து இடை யாமே.

Ainkurunūru 390, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What those on the path said to the foster mother
You who goes everywhere, greeting
people with palms pressed together,
confused, asking again and again!

Certainly, we have seen her on the
path with her young man with strong
shoulders, who carries a sturdy bow.

Notes:  The foster mother goes to the wasteland looking for the eloped couple.  Those on the path utter these words to her.  இலக்கணக் குறிப்பு:  வினவுவோயே – ஓகாரம் அசைநிலை, an expletive, காளையொடு – காளை உவமை ஆகுபெயர், ஒடு உடனிகழ்ச்சி (ஒருங்கு நிகழ்தல்), happening simultaneously, கண்டனெம் – தன்மைப் பன்மை வினைமுற்று – first person plural verb ending, மன்ற – தேற்றப்பொருளில் வரும் இடைச்சொல், a particle which implies certainty, யாமே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  மன்ற – மன்றவென் கிளவி தேற்றஞ் செய்யும் (தொல்காப்பியம், இடையியல் 17).

Meanings:   நல்லோர் ஆங்கண் பரந்து – seeing good people and going around, கைதொழுது – greeting with palms pressed together, பல் ஊழ் மறுகி வினவுவோயே – you who is confused and asks again and again, திண் தோள் – strong shoulders, வல் வில் – strong bow, sturdy bow, காளையொடு கண்டனெம் – we saw her with a young man, மன்ற – certainly, அசை, an expletive, சுரத்து இடை – on the wasteland path, யாமே – we

மறுதரவுப் பத்து – Ten on their Return

Poems 391 – 400 are ‘மறுதரவுப் பத்து’ which means ‘Ten on Their Return’.   All these poems celebrate the return of the couple to the heroine’s mother’s home after eloping.

ஐங்குறுநூறு 391, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை – தலைவியின் தாய் சொன்னது
மறு இல் தூவிச் சிறு கருங்காக்கை!
அன்புடை மரபின், நின் கிளையோடு ஆரப்,
பச்சூன் பெய்த பைந்நிண வல்சி
பொலம் புனை கலத்தில் தருகுவென் மாதோ,
வெஞ்சின விறல் வேல் காளையொடு,
அம் சில் ஓதியை வரக் கரைந்தீமே.

Ainkurunūru 391, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine’s mother said after her daughter eloped
Oh feathered small crow with no
blemish!

With my tradition of kindness,
I will feed you and your flock
fresh fatty meat in golden bowls,
if you can caw and bring home my
daughter with lovely, delicate hair
and her greatly enraged lover
who carries a victorious spear.

Notes:  The hero and heroine have eloped.  The heroine’s mother utters these words to a crow.  குறுந்தொகை 210 – திண் தேர் கானத்து அண்டர் பல் ஆ பயந்த நெய்யின் தொண்டி முழுதுடன் விளைந்த வெண்ணெல் வெஞ்சோறு ஏழு கலத்து ஏந்தினும் சிறிது என் தோழி பெருந்தோள் நெகிழ்த்த செல்லற்கு விருந்து வரக் கரைந்த காக்கையது பலியே.  இலக்கணக் குறிப்பு:  மாதோ – மாது, ஓ அசை நிலைகள், expletives, காளையொடு –  காளை உவமை ஆகுபெயர், ஒடு உடனிகழ்ச்சி (ஒருங்கு நிகழ்தல்), happening simultaneously, அம் சில் ஓதி – அன்மொழித்தொகை, கரைந்தீமே – முன்னிலை முற்றுவினைத் திரிசொல், ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:  மறு இல் – no blemish, தூவி – feathers, சிறு கருங்காக்கை – small black crow, அன்புடை மரபின் – with a tradition of kindness, நின் கிளையோடு – with your relatives, with your flock, ஆர – to eat, பச்சூன் – fresh flesh (பச்சூன் = பசுமை + ஊன்), பெய்த – poured, பைந்நிண – with fresh fat, வல்சி – food, பொலம் புனை கலத்தில் – in a bowl made in gold, தருகுவென் – I will give you, மாதோ – மாது, ஓ – அசை நிலைகள், expletives, வெஞ்சின – enraged greatly, விறல் வேல் காளையொடு – with the young man with a victorious spear, அம் சில் ஓதியை –  the young woman with beautiful delicate hair, வரக் கரைந்தீமே – please caw for them to come

ஐங்குறுநூறு 392, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
வேய் வனப்பு இழந்த தோளும், வெயில் தெற
ஆய் கவின் தொலைந்த நுதலும் நோக்கிப்
பரியல், வாழி தோழி, பரியின்
எல்லை இல் இடும்பை தரூஉம்
நல் வரை நாடனொடு வந்தமாறே.

Ainkurunūru 392, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine said to her friend
May you live long oh friend!
Do not feel sad for me since
my bamboo-like arms have lost
their beauty, my forehead is
ruined, and my fine beauty has
been destroyed by the hot sun.

If you feel sad, it will give me
endless sorrow.  I have come
back with the lord of the
mountains.

Notes:  The eloped couple return to the heroine’s home.  They are welcomed by her family.  The heroine appears tired due to her trip through the wasteland.  Her concerned friend is sad to see the heroine tired.  The heroine responds to her with these words.  இலக்கணக் குறிப்பு:  பரியல் – அல்லீற்று எதிர்மறை வியங்கோள் வினைமுற்று, தரூஉம் – அளபெடை, நாடனொடு – ஒடு உடனிகழ்ச்சி (ஒருங்கு நிகழ்தல்), happening simultaneously, வந்தமாறே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive, மாறு ஏதுப்பொருள் (காரணப் பொருள்) தரும் இடைச்சொல்.  ஆய் கவின் (2) – ஒளவை துரைசாமி உரை – நுண்ணிய மென்மை அமைந்த அழகு, பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – பலரும் ஆராய்ந்து பாராட்டற்குக் காரணமான அழகு, உ. வே. சாமிநாதையர் உரை – ஆய்ந்த பேரழகு, அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – பலரும் ஆய்ந்த அழகு.

Meanings:   வேய் வனப்பு – bamboo-like beauty, இழந்த தோளும் – and the arms that have lost, வெயில் தெற – in the sun’s heat, ஆய் கவின் – fine beauty, beauty that has been analyzed by many, தொலைந்த நுதலும் – and the faded forehead, நோக்கி – looking, பரியல் – don’t feel sad, வாழி – அசைநிலை, may you live long, தோழி – oh friend, பரியின் – if you feel sad, எல்லை இல் இடும்பை – limitless sorrow, தரூஉம் – it will bring, நல் வரை நாடனொடு – with the man from the country with fine mountains, வந்தமாறே – since I have come

ஐங்குறுநூறு 393, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை – அயலோர் தலைவியின் தாயிடம் சொன்னது
துறந்ததன் கொண்டு துயர் அடச் சாஅய்
அறம் புலந்து பழிக்கும் அண்கணாட்டி,
எவ்வ நெஞ்சிற்கு ஏமமாக
வந்தனளோ நின் மகளே,
வெந்திறல் வெள்வேல் விடலை முந்துறவே.

Ainkurunūru 393, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What strangers told the heroine’s mother
Oh neighbor!  You have become
thin and you suffer from grief
since your daughter left you.
You hate and blame virtue.

She has returned as a cure to your
hurting heart, led by her very able
lover carrying a victorious spear.

Notes:  The eloped couple has returned home.  The neighbors come and comfort the heroine’s mother who was very sad when her daughter was away.  அண்கணாட்டி (2) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – அயலிடத்தே இருப்பவள், அயலில்லாட்டி.  இலக்கணக் குறிப்பு:  சாஅய் – அளபெடை, வந்தனளோ – ஓகாரம் அசை நிலை, an expletive, மகளே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, முந்துறவே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  வெள்வேல் – ஒளவை துரைசாமி உரை (ஐங்குறுநூறு 379வது பாடலின் உரை) – விளக்கம் மிக்க வென்றி தரும் வேல்.  வடித்துக் கூரிதாக்கி நெய் தடவப் பெற்றமையின் வெள்வேல் எனப்பட்டது.

Meanings:   துறந்ததன் கொண்டு துயர் – in sorrow because her daughter abandoned her, அடச் சாஅய் – became thin with sorrow, அறம் புலந்து பழிக்கும் – hating and blaming virtue, அண்கணாட்டி – oh woman who is nearby, oh neighbor, எவ்வ நெஞ்சிற்கு – for the hurting heart, ஏமமாக – as protection, வந்தனளோ – she has come, நின் மகளே – your daughter, வெந்திறல் – very brave, great ability, வெள்வேல் – bright spear, victorious spear, விடலை – the young man, முந்துறவே – leading

ஐங்குறுநூறு 394, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தலைவியின் தாய் சுற்றத்தாரிடம் சொன்னது
மாண்பு இல் கொள்கையொடு, மயங்கு துயர் செய்த
அன்பு இல் அறனும் அருளிற்று மன்ற,
வெஞ்சுரம் இறந்த அம் சில் ஓதிப்
பெரு மட மான்பிணை அலைத்த
சிறு நுதல் குறுமகள் காட்டிய, வம்மே.

Ainkurunūru 394, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine’s mother said to her relatives
Virtue with no esteem had
caused me great agony without
any kindness.

Now it has showered me with
grace.  Come on in.  Let me show
you my daughter with a fine brow
and beautiful, delicate hair,
who crossed the harsh wasteland,
her fine beauty causing agony
to a large doe with delicate looks.

Notes:  The eloped couple have returned to the heroine’s home.  The heroine’s mother is very happy to see her daughter.  She utters these words to her relatives who have come to visit her daughter and her husband.   இலக்கணக் குறிப்பு:  அறன் – அறம் என்பதன் போலி, மன்ற – தேற்றப்பொருளில் வரும் இடைச்சொல், a particle which implies certainty, அம் சில் ஓதி – அன்மொழித்தொகை, மான்பிணை – உவமை ஆகுபெயர், வம்மே – வம் முன்னிலைப் பன்மை வினைமுற்று, மே முன்னிலையசை, an expletive of the second person.  மன்ற – மன்றவென் கிளவி தேற்றஞ் செய்யும் (தொல்காப்பியம், இடையியல் 17).

Meanings:   மாண்பு இல் கொள்கையொடு – with esteemless principle, மயங்கு துயர் செய்த – caused confusing agony, அன்பு இல் – without kindness, அறனும் – virtue, justice, அருளிற்று – it has showered grace, மன்ற – certainly, வெஞ்சுரம் இறந்த – passed through the harsh wasteland, passed through the hot wasteland, அம் சில் ஓதி – the woman with beautiful delicate hair, பெரு மட மான் – huge naïve deer, பிணை அலைத்த – one who causes agony to a female deer, சிறு நுதல் குறுமகள் – young woman with a small forehead, காட்டிய – for me to show, வம்மே – come

ஐங்குறுநூறு 395, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தலைவன் தலைவியிடம் சொன்னது
முளி வயிர்ப் பிறந்த வளி வளர் கூர் எரிச்
சுடர்விடு நெடுங்கொடி விடர் குகை முழங்கும்,
இன்னா அருஞ்சுரம் தீர்ந்தனம், மென்மெல
ஏகுமதி, வாழியோ குறுமகள், போது கலந்து
கறங்கு இசை அருவி வீழும்
பிறங்கு இருஞ் சோலை நம் மலை கெழு நாட்டே.

Ainkurunūru 395, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the hero said to the heroine as they approached her home
Oh young woman!  May you live long!
We have crossed the harsh wasteland
where fires born in dry bamboo grow
bright and high, fanned by winds and
roar in the mountain crevices and caves.

Walk slowly through our mountainous
country with flourishing huge groves,
where waterfalls cascade down,
mixed with flowers, making loud sounds.

Notes:  The eloped couple return to the heroine’s home.  The hero utters these words as they approach her home.  அகநானூறு 143 – கூர் எரிச் சுடர் நிமிர் நெடுங்கொடி விடர் முகை முழங்கும்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  ஏகுமதி – மதி முன்னிலை அசை, an expletive of the second person, வாழியோ – வாழி முன்னிலை அசை, an expletive of the second person, ஓகாரம் அசை நிலை, an expletive, நாட்டே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  மதி – மியா இக மோ மதி இகும் சின் என்னும் ஆவயின் ஆறும் முன்னிலை அசைச்சொல் (தொல்காப்பியம்.  சொல்லதிகாரம்.  இடையியல் 26).  கூர் – கூர்ப்பும் கழிவும் உள்ளது சிறக்கும் (தொல்காப்பியம், உரியியல் 18).

Meanings:   முளி வயிர் பிறந்த – born in dry bamboo, வளி வளர் – raised by the winds, கூர் எரி – abundant fire, சுடர்விடு – emitting brightness, நெடுங்கொடி – very tall, விடர் குகை – mountain crevices and caves, முழங்கும் – roars, இன்னா அருஞ்சுரம் – difficult wasteland, தீர்ந்தனம் – we have crossed, we have passed, மென்மெல ஏகுமதி – walk very slowly, வாழியோ – may you live long, குறுமகள் – oh young woman, போது கலந்து – mixed with flowers, கறங்கு இசை – loud sounds, அருவி வீழும் – waterfalls cascade down, பிறங்கு இருஞ்சோலை – flourishing huge groves, bright huge groves, நம் மலை கெழு நாட்டே – our mountainous country

ஐங்குறுநூறு 396, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தலைவன் தலைவியிடம் சொன்னது
புலிப் பொறி வேங்கைப் பொன் இணர் கொய்து, நின்
கதுப்பயல் அணியும் அளவை பைபயச்
சுரத்திடை அயர்ச்சியை ஆறுக மடந்தை!
கல் கெழு சிறப்பின் நம்மூர்,
எல் விருந்தாகிப் புகுகம் நாமே.

Ainkurunūru 396, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the hero said to the heroine
Oh young woman!
May you recover little
by little from the fatigue
caused by the wasteland,
so that I can pluck and
wear on your hair,
golden vēngai flower clusters
that are like the spots of tigers,
and we can enter our rocky,
fine town as day guests!

Notes:  The eloped couple are nearing the town.  They rest in a grove.  The hero utters these words to the heroine.  வேங்கை மலரும் புலியும் -அகநானூறு 12 – வேங்கை தாஅய தேம்பாய் தோற்றம் புலி செத்து வெரீஇய புகர் முக வேழம், அகநானூறு 141 – புலிக்கேழ் உற்ற பூ இடைப் பெருஞ்சினை நரந்த நறும்பூ நாள் மலர் உதிரக் கலை பாய்ந்து உகளும் கல் சேர் வேங்கை, அகநானூறு 227 – புலிக் கேழ் வேங்கை, அகநானூறு 228 – வேங்கை ஒள் வீப் புலிப் பொறி கடுப்பத் தோன்றலின், நற்றிணை 389 – வேங்கையும் புலி ஈன்றன, குறுந்தொகை 47 – வேங்கை வீ உகு துறுகல் இரும்புலிக் குருளையின் தோன்றும், ஐங்குறுநூறு 396 – புலிப் பொறி வேங்கைப் பொன் இணர்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  பொன் இணர் – உவமைத்தொகை, புகுகம் – தன்மைப் பன்மை வினைமுற்று, நாமே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   புலிப் பொறி வேங்கை – kino flowers that are like the spots/markings on tigers, Kino Tree, Pterocarpus marsupium, பொன் இணர் – golden clusters of vēngai flowers, கொய்து – plucking, நின் கதுப்பு அயல் அணியும் அளவை – when I wear it on the side of your hair, பைபயச் சுரத்திடை –  very slowly on the wasteland path (பைபய – பையப்பைய பைபய என மருவியது), அயர்ச்சியை ஆறுக – remove your tiredness, மடந்தை – oh young woman, கல் கெழு – with rocks, with mountains, சிறப்பின் – with splendor, நம்மூர் – our town, எல் விருந்தாகி – as day guests, புகுகம் நாமே – let us enter

ஐங்குறுநூறு 397, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தன் ஊர் நோக்கி செல்பவர்களிடம் தலைவி சொன்னது
கவிழ்மயிர் எருத்தின் செந்நாய் ஏற்றை
குருளைப் பன்றி கொள்ளாது கழியும்
சுரன் அணி வாரா நின்றனள் என்பது,
முன்னுற விரைந்த நீர் உரைமின்,
இன்னகை முறுவல் என் ஆயத்தோர்க்கே.

Ainkurunūru 397, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine said to those who were going toward her town ahead of her
Oh travelers walking fast ahead
of us!

Please announce to my sweetly
smiling friends in town, “She is
approaching, having passed the
wasteland,
where a male wild dog with
hanging hair on his neck, moves
away without killing a sow with
a piglet.”

Notes:  The heroine and hero who eloped are returning to her home.  The heroine utters these words to those who are going ahead of her to her hometown.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – செந்நாய் ஏற்றை குருளைப் பன்றி கொள்ளாது கழியும் சுரம் என்றது, ஏற்றை தனக்கு எளிதாகவும் குட்டிகளையுடைய தாய்ப் பன்றி ஆதல் பற்றி இரக்கத்தால் அதனை வேட்டமாடிக் கொல்லாமல் வாளா போயினாற் போன்று எம்பெருமானும் உடன்போக்கின்கண் எம்மைப் பின் தொடர்ந்து வந்த எம் சுற்றத்தார்பால் இரக்கமே கொண்டு அவர்க்கு அஞ்சுவார் போன்று மலையிடை மறைந்திருந்து அவரைக் கொல்லாது விடுத்துப் போயினர் என்பது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கவிழ்மயிர் – வினைத்தொகை, சுரன் – சுரம் என்றதன் போலி, வாராநின்ற – ஆநின்ற நிகழ்கால இடைநிலை, உரைமின் – மின் முன்னிலைப் பன்மை வினைமுற்று விகுதி, a verbal plural suffix of the second person, ஆயத்தோர்க்கே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  ஐங்குறுநூறு 354 – செந்நாய் ஏற்றை மறியுடை மான் பிணை கொள்ளாது கழியும்.  குருளை – மாற்ற அருஞ் சிறப்பின் மரபு இயல் கிளப்பின் பார்ப்பும் பறழும் குட்டியும் குருளையும் கன்றும் பிள்ளையும் மகவும் மறியும் என்று ஒன்பதும் குழவியொடு இளமைப் பெயரே (மரபியல் 1, தொல்காப்பியம்).

Meanings:   கவிழ் மயிர் எருத்தின் – with hanging hair on the neck, with bent hair on the neck, செந்நாய் – wild dog, Cuon alpinus dukhunensis, ஏற்றை – male, குருளைப் பன்றி கொள்ளாது கழியும் – it moves away without killing a sow with her piglet, சுரன் – wasteland, அணி வாரா நின்றனள் என்பது – that she is passing nearby, முன்னுற விரைந்த நீர் – those of you who are going ahead of us, உரைமின் – please tell (மின் – முன்னிலைப் பன்மை வினைமுற்று விகுதி, a verbal plural suffix of the second person),, இன் நகை முறுவல் – sweet delicate smiles, என் ஆயத்தோர்க்கே – to my friends

ஐங்குறுநூறு 398, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
புள்ளும் அறியாப் பல் பழம் பழுனி,
மடமான் அறியாத் தட நீர் நிலைஇச்
சுர நனி இனிய ஆகுக என்று,
நினைத்தொறும் கலிழும் என்னினும்,
மிகப் பெரிது புலம்பின்று தோழி, நம் ஊரே.

Ainkurunūru 398, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine’s friend said to her
I wished the wasteland was very sweet
and filled with many fruits unknown
even to birds, and many large
reservoirs with water unknown even
to delicate deer.

I cried whenever I thought about you,
but the people in this town worried much
more than I did, oh friend!

Notes:  The hero and heroine eloped.  When they returned to her hometown, the heroine’s friend uttered these words to her.  இலக்கணக் குறிப்பு:  புள்ளும் – உம்மை உயர்வு சிறப்பு , ஆகுக – வியங்கோள் வினைமுற்று, நிலைஇ – அளபெடை, புலம்பின்று – அஃறிணை ஒருமை வினைமுற்று, ஊரே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  தட – தடவும் கயவும் நளியும் பெருமை (தொல்காப்பியம், உரியியல் 24).  நனி – உறு தவ நனி என வரூஉம் மூன்றும் மிகுதி செய்யும் பொருள என்ப (தொல்காப்பியம், உரியியல் 3).

Meanings:   புள்ளும் அறியாப் பல் பழம் – many fruits unknown even to birds, பழுனி – filled, மடமான் – delicate deer, naïve deer, அறியா – not knowing, தட – large, நீர் நிலைஇ – water filled in spaces, சுர நனி இனிய ஆகுக – may the forest path be very sweet, என்று – thus, நினைத்தொறும் கலிழும் – I cried whenever I thought about you, என்னினும் – more than me, மிகப் பெரிது புலம்பின்று – the people in this town were much more worried, தோழி – my friend, நம் ஊரே – our town (ஊர் – ஆகுபெயர் ஊர் மக்களுக்கு)

ஐங்குறுநூறு 399, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – தலைவியின் தாய் சொன்னது
நும் மனைச் சிலம்பு கழீஇ அயரினும்,
எம் மனை வதுவை நன் மணம் கழிகெனச்
சொல்லின் எவனோ மற்றே, வென்வேல்
மை அற விளங்கிய கழல் அடிப்
பொய் வல் காளையை ஈன்ற தாய்க்கே?

Ainkurunūru 399, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the heroine’s mother
Why would you not tell the
mother who gave birth to
that young man, an adept liar
with a victorious spear and feet
with faultless, bright warrior
anklets,

that even though my daughter’s
anklet-removal ceremony was
performed at her house,
we will perform a good marriage
ceremony in our house?

Notes:  The hero and heroine return after eloping.  The hero’s mother performed the ‘anklet-removal ceremony’ in her house.  The heroine’s mother wishes that the marriage be performed in her house.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கழீஇய – அளபெடை, கழி – முதனிலைத் தொழிற்பெயர், மற்றே – மற்று, ஏ அசைநிலைகள், expletives, எவனோ – ஓகாரம் அசைநிலை, காளை – உவமை ஆகுபெயர், தாய்க்கே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   நும் மனை – your home, சிலம்பு கழீஇ அயரினும் – even if ankle-removal ceremony has been performed, எம் மனை – at our home, வதுவை நன் மணம் – good marriage ceremony, கழிகென – let it happen, சொல்லின் எவனோ மற்றே – why would you not go and tell, வென்வேல் – victorious spear, மை அற – faultless, விளங்கிய கழல் அடி – feet with bright warrior anklets, பொய் வல் காளையை – young man who is an adept liar, ஈன்ற தாய்க்கே – to the mother who gave birth to him

ஐங்குறுநூறு 400, ஓதலாந்தையார், பாலைத் திணை  – செவிலித்தாய் தலைவியின் தாயிடம் சொன்னது 
மள்ளர் அன்ன மரவம் தழீஇ,
மகளிர் அன்ன ஆடு கொடி நுடக்கும்,
அரும் பதம் கொண்ட பெரும் பத வேனில்,
காதல் புணர்ந்தனள் ஆகி, ஆய் கழல்
வெஞ்சின விறல் வேல் காளையோடு
இன்று புகுதருமென, வந்தன்று தூதே.

Ainkurunūru 400, Ōthalānthaiyār, Pālai Thinai – What the foster mother said to the heroine’s mother
The message has come!
She will arrive today, with her
enraged, brave young man who
carries a victorious spear and
wears beautiful warrior anklets,
the young woman who had
united with him in early spring,
the best of seasons,
when swaying vines embrace
kadampam trees, like women
hugging warriors at dances.

Notes:  The foster mother utters these words after hearing through messengers that the hero and heroine who eloped will arrive soon.  உள்ளுறை:  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – செவிலி மள்ளர் அன்ன மரவம் தழீஇ மகளிர் அன்ன ஆடு கொடி நுடக்கும் என்றது, நம் மகள் ஒப்பற்ற ஒரு மறவனை ஊழ்வகையான் காதலனாகக் கைப்பற்றிக் கற்புக்கடம்பூண்டு சிறப்புற்று வருகின்றாள்.  ஆதலால் அச்செயற்கு யாம் பெரிதும் மகிழ்ந்து அவளை அவள் காதலனோடு நன்கு வரவேற்று மகிழ்வோம்.  பதிற்றுப்பத்து 52 – சுடரும் பாண்டில் திருநாறு விளக்கத்து முழா இமிழ் துணங்கைக்குத் தழூஉப்புணை ஆகச் சிலைப்புவல் ஏற்றின் தலைக்கை தந்து நீ நளிந்தனை வருதல் உடன்றனள் ஆகி.  இலக்கணக் குறிப்பு:  தழீஇ – அளபெடை, அன்ன – உவம உருபு, a comparison word,  காளை – உவமை ஆகுபெயர், மரவம் – மரா என்பது அம் என்னும் சாரியை பெற்று மரவம் ஆனது, தூதே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   மள்ளர் அன்ன மரவம் – the warrior-like kadampam oak trees, Neolamarckia or Anthocephalus cadamba, Kadampa oak, தழீஇ மகளிர் அன்ன – like women hugging (women perform kuravam dances embracing men), ஆடு கொடி நுடக்கும் – moving vines sway, அரும் பதம் – rare moment, கொண்ட பெரும் பத வேனில் – in early spring, காதல் புணர்ந்தனள் ஆகி – united with him in love, ஆய் கழல் – beautiful war anklets, வெஞ்சின – greatly angry, விறல் வேல் காளையோடு – with the young man with a victorious spear, இன்று புகுதருமென – that she will come today, வந்தன்று தூதே – the message has come

Mullai Thinai, Pēyanār 401-500, Patient waiting – Patient waiting by the heroine

பேயனார், முல்லைத் திணை – இருத்தலும் இருத்தல் நிமித்தமும்

Some Common Mullai Thinai Scenarios
The hero goes on a business trip, and is expected to return at the start of the rainy season
The hero goes on the king’s business, and is expected to be back at the start of the rainy season
The heroine awaits his arrival when the rainy season arrives
The heroine is upset that the rainy season has started, and her husband has not returned
The heroine is in denial that the rainy season has started and blames the trees for showing signs of the season
The heroine’s friend consoles her when she is worried, telling her that the trees are confused
The hero is anxious to get back home once his business is over
The hero talks to his charioteer on his way back
The rains start and forest is filled with kāyā, kondrai, mullai and other flowers
The hero eventually reaches home and tells the heroine how happy he is to be back

செவிலி கூற்றுப் பத்து – Ten on What the Foster Mother Said

Songs 401-410 are ‘செவிலி கூற்றுப் பத்து’ which is ‘Ten on what the Foster Mother said’. All the poems are set in the post marital context.  The foster mother visits the heroine and the hero at their home and returns home and tells the heroine’s biological mother about what she had witnessed.

ஐங்குறுநூறு 401, பேயனார், முல்லைத் திணை – செவிலித்தாய் தலைவியின் தாயிடம் சொன்னது
மறி இடைப்படுத்த மான் பிணை போலப்,
புதல்வன் நடுவணனாக, நன்றும்
இனிது மன்ற அவர் கிடக்கை, முனிவு இன்றி,
நீல் நிற வியல் அகம் கவைஇய,
ஈனும் உம்பரும் பெறல் அருங்குரைத்தே.

Ainkurunūru 401, Pēyanār, Mullai Thinai – What the foster mother said to the heroine’s mother
It was quite sweet to see them,
lying together without discord,
their son in the middle,
like a stag and doe with their fawn,
a rare sight in this wide world
surrounded by blue oceans,
and in the world above.

Notes:  The foster mother visits the married couple and then reports happily to the heroine’s mother what she saw in their home.  நீல் நிற வியல் அகம் கவைஇய (4) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – நீல நிறமுடைய அகன்ற வான வெளியாலே தழுவப்பட்டுள்ள உலகம், உ. வே. சாமிநாதையர் உரை – நீலக் கடல் சூழ்ந்த.  இலக்கணக் குறிப்பு:  மான் பிணை – உம்மைத் தொகை, மானும் பிணையும் என விரியும், நன்றும் – மிகுதிப் பொருள் தந்த உரிச்சொல், மன்ற – தெளிவுப்பொருளில் வரும் இடைச்சொல், a particle which implies certainty, கிடக்கை – தொழிற்பெயர், நீல் – கடைக்குறை, poetical license which consists in the shortening of a word by elision of one or more letters in the end, கவைஇய – கவவு என்னும் சொல்லடியாகப் பிறந்த பெயரெச்சவினை, அருங்குரைத்தே – குரை என்னும் இடைச்சொல் குறிப்பு வினைமுற்றாக ஆயிற்று, ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  மன்ற – மன்றவென் கிளவி தேற்றஞ் செய்யும் (தொல்காப்பியம், இடையியல் 17).  குரை – ஏயும் குரையும் இசைநிறை அசைநிலை ஆயிரண்டு ஆகும் இயற்கைய என்ப (தொல்காப்பியம், இடையியல் 24).

Meanings:   மறி – a fawn, a baby deer, இடைப்படுத்த – had him lie in the space between, மான் – a stag, a male deer, பிணை – a doe, a female deer, போல – like, புதல்வன் – son, நடுவணனாக – him in the middle, நன்றும் இனிது மன்ற – it was very sweet certainly, அவர் கிடக்கை – their lying, முனிவு இன்றி – without hatred, sweetly, நீல் நிற – blue colored ocean, blue colored sky, வியல் அகம் – wide space, கவைஇய – surrounded, ஈனும் – here, in this world, உம்பரும் – in the next world, in the upper world, பெறல் அருங்குரைத்தே – it is difficult to obtain

ஐங்குறுநூறு 402, பேயனார், முல்லைத் திணை – செவிலித்தாய் தலைவியின் தாயிடம் சொன்னது
புதல்வன் கவைஇய தாய் புற முயங்கி
நசையினன் வதிந்த கிடக்கை, பாணர்
நரம்புளர் முரற்கை போல,
இனிதால் அம்ம பண்புமார் உடைத்தே.

Ainkurunūru 402, Pēyanār, Mullai Thinai – What the foster mother said to the heroine’s mother
Listen!  Caressing the mother’s
back with desire, as she lay
embracing their son, his lying
there appeared sweet to me like
the music of bards strumming
their lutes.  It is of fine nature!

Notes:  The foster mother visits the married couple and then reports happily to the heroine’s mother what she saw in their home.  இலக்கணக் குறிப்பு:  நசையினன் – முற்றெச்சம், முரற்கை – , வினைத்தொகை, போல – உவம உருபு, a comparison word, இனிதால் – ஆல் அசைநிலை, an expletive, அம்ம – கேட்பித்தல் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle which means ‘listen’, பண்புமார் – ஆர் அசைநிலை, an expletive, உடைத்தே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  அம்ம – அம்ம கேட்பிக்கும் (தொல்காப்பியம், இடையியல் 28).

Meanings:   புதல்வன் – son, கவைஇய – surrounded, embracing, தாய் புற முயங்கி – hugging the mother from the back, hugging the mother from the side, நசையினன் – the man with desire, the man with love, வதிந்த – residing, being there, கிடக்கை – lying posture, பாணர் – bards, நரம்பு – yāzh strings, உளர் – plucking, முரற்கை – sound, music, போல – like, இனிது ஆல் – sweet, அம்ம – listen, பண்பும் ஆர் உடைத்தே – has fine traits

ஐங்குறுநூறு 403, பேயனார், முல்லைத் திணை – செவிலித்தாய் தலைவியின் தாயிடம் சொன்னது
புணர்ந்த காதலியின் புதல்வன் தலையும்
அமர்ந்த உள்ளம் பெரிதாகின்றே,
அகன் பெருஞ்சிறப்பின் தந்தை பெயரன்
முறுவலின் இன்னகை பயிற்றிச்,
சிறு தேர் உருட்டும் தளர் நடை கண்டே.

Ainkurunūru 403, Pēyanār, Mullai Thinai – What the foster mother said to the heroine’s mother
His loving heart grew big,
as he watched his beloved
son born of the union with
his wife, who bore his very
esteemed father’s name,
roll his toy chariot with
unsteady steps and smile
sweetly.

Notes:  The foster mother visits the married couple and then reports happily to the heroine’s mother what she saw in their home.  தந்தை பெயரன் (3) – அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – தன் மகன் மீது கொண்ட அன்பிற்கு இன்னொரு காரணமாவது அவன் தன் அகன்பெரும் சிறப்பின் தந்தையின் பெயரைக் கொண்டிருந்ததாம்,

Notes:  முறுவல் இன் (4) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – பற்கள் தோன்றுதல் இல்லாத இனிய நகை.  கலித்தொகை 75 – தன் முதல்வன் பெரும் பெயர் முறையூளிப் பெற்ற புதல்வன், கலித்தொகை 81- மேதக்க எந்தை பெயரனை யாம் கொள்வேம், ஐங்குறுநூறு 403 – தந்தை பெயரன்.  காதலியின் (1) – உ. வே. சாமிநாதையர் உரை, தி. சதாசிவ ஐயர் உரை- ‘இன்’ உருபை உறழ்ச்சிப்பொருளாகக் கொண்டு, தலைவனுக்குக் காதலியிடத்துள்ள அன்பினும் மிகுதியான அன்பு மகன் மேல் ஏற்பட்டது, பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – காதலியின்பால், ஒளவை துரைசாமி உரை – மனைவிமாட்டு உளதாகிய அன்புபோல்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  காதலியின் – இன் உருபு ஒப்புப் பொருளது, உறழ்ச்சிப்பொருளுமாம் (திரிகை, changing), கண்டே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive, தேற்றம், certainty.

Meanings:  புணர்ந்த காதலியின் புதல்வன் – son of his beloved wife with whom he united, son for whom he had great love that was more than his love for his wife, தலையும் – regarding him, அமர்ந்த – desired, உள்ளம் – heart, பெரிதாகின்றே – it grew big, அகன் – widely, பெருஞ்சிறப்பின் – with great esteem, தந்தை பெயரன் – the boy with his father’s name, முறுவல் இன் – without showing the teeth, delicate smile, இன்னகை பயிற்றி – smiling sweetly, சிறு தேர் உருட்டும் – rolls his toy chariot, rolls his three-wheeled walker, தளர் நடை – unsteady walk, delicate walk, கண்டே – on seeing it

ஐங்குறுநூறு 404, பேயனார், முல்லைத் திணை – செவிலித்தாய் தலைவியின் தாயிடம் சொன்னது
வாணுதல் அரிவை மகன் முலை ஊட்டத்,
தானவன் சிறுபுறம் கவையினன் நன்று,
நறும் பூம் தண் புறவு அணிந்த
குறும்பல் பொறைய நாடு கிழவோனே.

Ainkurunūru 404, Pēyanār, Mullai Thinai – What the foster mother said to the heroine’s mother
The lord of the country
with many small mountains,
where cool forests are
blanketed with fine,
fragrant flowers, embraced
her back,
the young woman with a bright
brow, as she nursed their son.

Notes:  The foster mother visits the married couple and then reports happily to the heroine’s mother what she saw in their home.  இலக்கணக் குறிப்பு:  முலை – ஆகுபெயர் முலைப் பாலுக்கு, கிழவோனே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  வாள் – வாள் ஒளி ஆகும் (தொல்காப்பியம் உரியியல் 71).

Meanings:   வாள் நுதல் – bright forehead, அரிவை – young woman, மகன் முலை ஊட்ட – nursed their son, தானவன் – he, சிறுபுறம் – back, nape, கவையினன் – he hugged her, நன்று – fine, நறும் பூம் – with fragrant flowers, தண் புறவு – cool woodlands, அணிந்த – filled, adorned, குறும்பல் பொறைய – with many small mountains, நாடு கிழவோனே – the lord of the country

ஐங்குறுநூறு 405, பேயனார், முல்லைத் திணை – செவிலித்தாய் தலைவியின் தாயிடம் சொன்னது
ஒண் சுடர்ப் பாண்டில் செஞ்சுடர் போல,
மனைக்கு விளக்காயினள் மன்ற, கனைப் பெயல்
பூப் பல அணிந்த வைப்பின்
புறவு அணி நாடன், புதல்வன் தாயே.

Ainkurunūru 405, Pēyanār, Mullai Thinai – What the foster mother said to the heroine’s mother
The mother of the son,
of the man from the beautiful
country with forests,
where heavy rains make many
flowers flourish,
is certainly illumination to the
house, like the red bright flame,
rising from a round lamp.

Notes:  The foster mother visits the married couple and then reports happily to the heroine’s mother what she saw in their home.  இலக்கணக் குறிப்பு:  மன்ற – தெளிவுப்பொருளில் வரும் இடைச்சொல், a particle which implies certainty, கனைப் பெயல் – எதுகை நோக்கிய திரிபு, தாயே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  மன்ற – மன்றவென் கிளவி தேற்றஞ் செய்யும் (தொல்காப்பியம், இடையியல் 17).

Meanings:   ஒண் சுடர் – bright flame, பாண்டில் – round lamp bowl, செஞ்சுடர் போல – red-flame like, மனைக்கு விளக்காயினள் – she is light to the house, மன்ற – certainly, கனைப்பெயல் – heavy rains, பூப் பல அணிந்த – filled with many flowers, வைப்பின் – with places, புறவு அணி நாடன் – the man from the beautiful country with woodlands/forests, புதல்வன் தாயே – mother of his son

ஐங்குறுநூறு 406, பேயனார், முல்லைத் திணை – செவிலித்தாய் தலைவியின் தாயிடம் சொன்னது
மாதர் உண்கண் மகன் விளையாடக்,
காதலித் தழீஇ இனிது இருந்தனனே,
தாது ஆர் பிரசம் ஊதும்
போது ஆர் புறவின் நாடு கிழவோனே.

Ainkurunūru 406, Pēyanār, Mullai Thinai – What the foster mother said to the heroine’s mother
The lord of the woodlands,
where bees hover over
flowers and drink their honey,
sweetly hugged his beloved
wife as their son with beautiful,
kohl-lined eyes played.

Notes:  The foster mother visits the married couple and then reports happily to the heroine’s mother what she saw in their home.   மாதர் (1) – ஒளவை துரைசாமி உரை – காதல், உ. வே. சாமிநாதையர் உரை – காதல், பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – அழகிய.  இலக்கணக் குறிப்பு:  தழீஇ – அளபெடை, இருந்தனனே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, கிழவோனே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   மாதர் – beautiful, உண்கண் – kohl-rimmed eyes, மகன் – son, விளையாட – as he played, காதலித் தழீஇ – hugging his wife, இனிது இருந்தனனே – he was sweet, தாது ஆர் – honey-drinking, பிரசம் – honeybees, ஊதும் – buzzing, swarming, போது – flowers, ஆர் – filled, புறவின் நாடு கிழவோனே – the lord of the woodlands

ஐங்குறுநூறு 407, முல்லைத் திணை, பேயனார், செவிலித்தாய் தலைவியின் தாயிடம் சொன்னது
நயந்த காதலித் தழீஇப், பாணர்
நயம்படு முரற்கையின் யாத்த பயன் தெரிந்து,
இன்புறு புணர்ச்சி நுகரும்,
மென்புல வைப்பின் நாடு கிழவோனே.

Ainkurunūru 407, Pēyanār, Mullai Thinai – What the foster mother said to the heroine’s mother
The lord of the country
with fertile lands and towns,
embraces his beloved wife,
and listens to the sweet music
of a bard joyously, knowing
well the lovely music.
He enjoys the pleasures of union
with his wife.

Notes:  The foster mother visits the married couple and then reports happily to the heroine’s mother what she saw in their home.  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – நயம்படு முரற்கையின் யாத்த பயன் தெரிந்து இன்புறு புணர்ச்சி நுகரும் (2-3) – இன்பம் பிறத்தற்குக் காரணமான பண்ணாற்றொடுத்த பாடலின் சுவையை நன்கு உணர்ந்து, பின்னர் அவளோடும் இன்பம் மிகுகின்ற புணர்ச்சியினால் ஐம்புலன்களையும் நுகராநிற்பன், ஒளவை துரைசாமி உரை – உயிர்களை இசை இன்பத்தில் படிவிக்கும் யாழின்கண் யாத்திசைத்த இசைப்பயனைத் தேர்ந்து நுகரும் இன்பம் போலும் புணர்ச்சியினை நுகருவான் ஆயினன்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  தழீஇ – அளபெடை, கிழவோனே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   நயந்த காதலி – loving lover, தழீஇ – embracing, பாணர் – bard, நயம்படு – causing sweetness, முரற்கையின் – of the songs, யாத்த – tied together with tune and beat, பயன் தெரிந்து – knowing the benefits of the music, understanding the sweetness of the music, இன்புறு புணர்ச்சி நுகரும் – enjoys the pleasures of union, மென்புல – of the fertile land, of the eminent land, வைப்பின் – with places, with towns, நாடு கிழவோனே – the lord of the country

ஐங்குறுநூறு 408, பேயனார், முல்லைத் திணை – செவிலித்தாய் தலைவியின் தாயிடம் சொன்னது
பாணர் முல்லை பாடச், சுடர் இழை
வாணுதல் அரிவை முல்லை மலைய,
இனிது இருந்தனனே நெடுந்தகை,
துனி தீர் கொள்கைத் தன் புதல்வனொடு பொலிந்தே.

Ainkurunūru 408, Pēyanār, Mullai Thinai – What the foster mother said to the heroine’s mother
The bard sang in mullai tune,
the young woman with a bright
forehead wore gleaming jewels
and mullai flowers,
as the noble man sat there
sweetly, radiant, along with his
perfect son.

Notes:  The foster mother visits the married couple and then reports happily to the heroine’s mother what she saw in their home.  இலக்கணக் குறிப்பு:  முல்லை – ஈரிடங்களிலும் ஆகுபெயர், இருந்தனனே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, பொலிந்தே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive. வாள் – வாள் ஒளி ஆகும் (தொல்காப்பியம் உரியியல் 71). 

Meanings:   பாணர் முல்லை பாட – as a bard sang in mullai tune, சுடர் இழை – bright jewels, வாள் நுதல் – bright brow, அரிவை – young woman, முல்லை மலைய – wearing jasmine flowers, இனிது இருந்தனனே – he was sweet, நெடுந்தகை – the greatly esteemed man, துனி தீர் – without hatred, good, perfect, கொள்கை – principle, தன் புதல்வனொடு – with his son, பொலிந்தே – was radiant, was happy

ஐங்குறுநூறு 409, பேயனார், முல்லைத் திணை – செவிலித்தாய் தலைவியின் தாயிடம் சொன்னது
புதல்வன் கவைஇயினன் தந்தை, மென் மொழிப்
புதல்வன் தாயோ இருவரும் கவையினள்,
இனிது மன்ற அவர் கிடக்கை,
நனி இரும் பரப்பின் இவ் உலகுடன் உறுமே.

Ainkurunūru 409, Pēyanār, Mullai Thinai – What the foster mother said to the heroine’s mother
The father embraced his son.
The mother of the son of
delicate words, embraced both
of them.

They lay together with sweetness
that is equal to this very vast world.

Notes:  The foster mother visits the married couple and then reports happily to the heroine’s mother what she saw in their home.  குறுந்தொகை 359 – கண்டிசின் பாண, பண்பு உடைத்து அம்ம, மாலை விரிந்த பசு வெண்ணிலவின் குறுங்கால் கட்டில் நறும் பூஞ்சேக்கைப் பள்ளி யானையின் உயிர்த்தனன் நசைஇ புதல்வற் தழீஇயினன், விறலவன் புதல்வன் தாய் அவன் புறம் கவைஇயினளே.  இலக்கணக் குறிப்பு:  தாயோ – ஓகாரம் அசைநிலை, an expletive, சிறப்பு, greatness, மன்ற – தேற்றப்பொருளில் வரும் இடைச்சொல், a particle which implies certainty, நனி இரும் – ஒருபொருட் பன்மொழி, உறுமே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  மன்ற – மன்றவென் கிளவி தேற்றஞ் செய்யும் (தொல்காப்பியம், இடையியல் 17).  நனி – உறு தவ நனி என வரூஉம் மூன்றும் மிகுதி செய்யும் பொருள என்ப (தொல்காப்பியம், உரியியல் 3).

Meanings:   புதல்வன் – son, கவைஇயினன் – he embraced, தந்தை – father, மென் மொழி – delicate words, child talk, புதல்வன் தாயோ – mother of the son, இருவரும் கவையினள் – embraced both, இனிது – sweetly, மன்ற – certainly, அவர் கிடக்கை – their lying posture, நனி இரும் பரப்பின் – with a very vast land, இவ் உலகுடன் உறுமே – equal to this world (உறும் – ஒக்கும்)

ஐங்குறுநூறு 410, பேயனார், முல்லைத் திணை – செவிலித்தாய் தலைவியின் தாயிடம் சொன்னது
மாலை முன்றில் குறுங்கால் கட்டில்
மனையோள் துணைவியாகப், புதல்வன்
மார்பின் ஊரும் மகிழ் நகை இன்பப்
பொழுதிற்கு ஒத்தன்று மன்னே,
மென் பிணித்து அம்ம பாணனது யாழே.

Ainkurunūru 410, Pēyanār, Mullai Thinai – What the foster mother said to the heroine’s mother
The music from the bard’s
yāzh is not equal to the joyful
evenings with laughter,
when his wife is his companion
on the short-legged cot in their
front yard and his son crawls on
his chest.  It is of a tender nature.

Notes:  The foster mother visits the married couple and then reports happily to the heroine’s mother what she saw in their home.  இலக்கணக் குறிப்பு:  முன்றில் – இல்முன் என்பது முன்பின்னாகத் தொக்கது, மன்னே – மன் ஒழியிசை என்னும் பொருளில் வந்த இடைச் சொல், a particle which signifies suggestion, ஏ அசை நிலை, an expletive, அம்ம – கேட்பித்தல் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle which means ‘listen’, யாழே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  ஒத்தன்று (4) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – பொருந்திற்று இல்லை, தி. சதாசிவ ஐயர் – ஒத்தன்று, அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – ஒத்ததாயிற்று.  மன் – கழிவே ஆக்கம் ஒழியிசைக் கிளவி என்று அம் மூன்று என்ப மன்னைச் சொல்லே (தொல்காப்பியம், இடையியல் 4).

Meanings:   மாலை – evening, முன்றில் – front yard, குறுங்கால் கட்டில் – short legged cot, மனையோள் – wife, துணைவியாக – along with him, புதல்வன் மார்பின் ஊரும் – son crawling on his chest, மகிழ் நகை – happy smiles, இன்பப் பொழுதிற்கு – for the joyful time, ஒத்தன்று மன்னே – it is suitable, it is not suitable, மென் பிணித்து – delicately tied, of tender nature, அம்ம – listen, பாணனது யாழே – the bard’s lute

கிழவன் பருவம் பாராட்டுப் பத்து – Husband Praising the Season

Songs 411 – 420 are ‘கிழவன் பருவம் பாராட்டுப் பத்து’ meaning ‘Husband praising the Season’.   The husband is the speaker in this set.  These poems are expressions of his joy after he returns home at the onset of the rains.

ஐங்குறுநூறு 411, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவன் தலைவியிடம் சொன்னது
ஆர் குரல் எழிலி அழிதுளி சிதறிக்,
கார் தொடங்கின்றால் காமர் புறவே,
வீழ்தரு புதுப் புனல் ஆடுகம்,
தாழ் இருங்கூந்தல், வம்மதி விரைந்தே.

Ainkurunūru 411, Pēyanār, Mullai Thinai – What the hero said to the heroine
The loud rumbling clouds
are scattering thick raindrops.
The rainy season has started
and the meadows are lovely.
Oh woman with flowing, dark hair!
Come soon!  Let us play in the new
floods that cause desire.

Notes:  The hero returned before the indicated time.  He utters these words with joy to the heroine.  இலக்கணக் குறிப்பு:தொடங்கின்றால் – ஆல் அசைநிலை, தாழ் இருங்கூந்தல் – விளி, an address, அன்மொழித்தொகை, வம்மதி – மதி முன்னிலையசை, an expletive of the second person, விரைந்தே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  மதி – மியா இக மோ மதி இகும் சின் என்னும் ஆவயின் ஆறும் முன்னிலை அசைச்சொல் (தொல்காப்பியம்.  சொல்லதிகாரம்.  இடையியல் 26).

Meanings:   ஆர் குரல் – loud sounding, எழிலி – clouds, அழிதுளி – heavy rains, சிதறி – scatter, கார் தொடங்கின்றால் – since the rainy season has started, காமர் புறவே – lovely meadows, வீழ்தரு – causing desire, புதுப்புனல் – new flowing water, new flood water, ஆடுகம் – let us play, தாழ் இருங்கூந்தல் – oh woman with low hanging dark hair, வம்மதி விரைந்தே – come soon

ஐங்குறுநூறு 412, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவன் தலைவியிடம் சொன்னது
காயா, கொன்றை, நெய்தல், முல்லை,
போது அவிழ் தளவொடு, பிடவு அலர்ந்து கவினிப்,
பூ அணி கொண்டன்றால் புறவே,
பேர் அமர்க் கண்ணி, ஆடுகம் விரைந்தே.

Ainkurunūru 412, Pēyanār, Mullai Thinai – What the hero said to the heroine
Oh woman with big warring eyes!  Kāyā,
kondrai, kuvalai, mullai and thalavam
have opened their buds beautifully along
with newly blossomed pidavam flowers,
making the forest pretty.
Hurry!  Let’s go and play there!

Notes:  The hero returned before the indicated time.  He utters these words with joy to the heroine.    இலக்கணக் குறிப்பு:  தளவொடு – ஒடு உடனிகழ்ச்சி (ஒருங்கு நிகழ்தல்), happening simultaneously, கொண்டன்றால் – ஆல் அசைநிலை, an expletive, புறவே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive, பேர் அமர்க் கண்ணி – விளி, an address, விரைந்தே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings: காயா – Kāyā, flowers, Ironwood tree flowers, Memecylon edule, கொன்றை – laburnum flowers, Cassia fistula, நெய்தல் – waterlilies, முல்லை – jasmine, போது – buds, அவிழ் – open, தளவொடு – with golden jasmine flowers, செம்முல்லை, பிடவு – wild jasmine, Randia malabarica, அலர்ந்து – blossomed, கவினி – attaining beauty, பூ அணி கொண்டன்று ஆல் – it has become beautiful with flowers, புறவே – in the woodland, பேர் அமர்க் கண்ணி – oh woman with warring eyes, oh woman with large calm eyes, ஆடுகம் – let us play there, விரைந்தே – hurrying

ஐங்குறுநூறு 413, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவன் தலைவியிடம் சொன்னது
நின் நுதல் நாறும் நறுந்தண் புறவில்,
நின்னே போல மஞ்ஞை ஆலக்,
கார் தொடங்கின்றால் பொழுதே,
பேரியல் அரிவை, நாம் நயத்தகவே.

Ainkurunūru 413, Pēyanār, Mullai Thinai – What the hero said to the heroine
Oh young woman with splendid
traits!  Now the rainy season has
started in the way we desire, and
peacocks dance like you, in the
cool forest that is as fragrant as
your forehead.

Notes:  The hero returned before the indicated time.  He utters these words with joy to the heroine.  இலக்கணக் குறிப்பு:  தண்புறவு – வினைத்தொகை, தொடங்கின்றால் – ஆல் – அசைநிலை, an expletive, பொழுதே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, பேரியல் அரிவை – விளி, an address, நயத்தகவே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   நின் நுதல் – your forehead, நாறும் – is fragrant, நறுந்தண் – fragrant cool, புறவில் – in the woodland, நின்னே போல – like you, மஞ்ஞை ஆல – peacocks dance, கார் தொடங்கின்று ஆல் – the rainy season has started, பொழுதே – at this time, பேரியல் – great traits, அரிவை – oh young woman, நாம் நயத்தகவே – the way we desire

ஐங்குறுநூறு 414, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவன் தலைவியிடம் சொன்னது
புள்ளும் மாவும் புணர்ந்து இனிது உகளக்,
கோட்டவும் கொடியவும் பூப் பல பழுனி,
மெல்லியல் அரிவை, கண்டிகும்,
மல்லல் ஆகிய மணம் கமழ் புறவே.

Ainkurunūru 414, Pēyanār, Mullai Thinai – What the hero said to the heroine
Oh delicate young woman!
Look at the fertile, fragrant
woodland, blanketed with
many kinds of flowers on
trees and vines.  Birds and
animals mate and play
sweetly.

Notes:  The hero returned before the indicated time.  He utters these words with joy to the heroine.  கண்டிகும் (3) – உ. வே. சாமிநாதையர் உரை – கண்டோம், பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – காண்பாயாக.  இலக்கணக் குறிப்பு:  மெல்லியல் அரிவை – விளி, an address, கமழ்புறவு – வினைத்தொகை, புறவே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  மல்லல் – மல்லல் வளனே (தொல்காப்பியம், உரியியல் 7).

Meanings:   புள்ளும் மாவும் – birds and animals, புணர்ந்து – mating, இனிது – sweetly, உகள – romping around, they play around, கோட்டவும் – and on tree branches, கொடியவும் – and on vines, பூப் பல – many flowers, பழுனி – are filled, மெல்லியல் அரிவை – oh delicate natured young woman, கண்டிகும் – we see, you see, மல்லல் ஆகிய – has become fertile, is fertile, மணம் கமழ் புறவே – the fragrant woodland

ஐங்குறுநூறு 415, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவன் தலைவியிடம் சொன்னது
இதுவே மடந்தை நாம் மேவிய பொழுதே,
உதுவே மடந்தை நாம் உள்ளிய புறவே,
இனிதுடன் கழிக்கின் இளமை
இனிதால் அம்ம, இனியவர்ப் புணர்வே.

Ainkurunūru 415, Pēyanār, Mullai Thinai – What the hero said to the heroine
Oh young woman!
This is the time
that I yearned for;
that forest is what
I thought about.

Youth will be sweet
when lovers unite.

Notes:  The hero returned before the indicated time.  He utters these words with joy to the heroine.  இலக்கணக் குறிப்பு:  இதுவே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, பொழுதே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, நாம் – ஈற்றிடங்களிலும் தன்மைப் பன்மை, first person plural, உதுவே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, புறவே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, இனிதால் – ஆல் அசை நிலை, அம்ம – கேட்பித்தல் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle which means ‘listen’, புணர்வே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   இதுவே – this, மடந்தை – oh young woman, நாம் மேவிய பொழுதே – the time I desired, உதுவே – that, மடந்தை – oh young woman, நாம் உள்ளிய புறவே – the forested land that I thought about, implying exclusion, இனிதுடன் கழிக்கின் – if we spend it sweetly, இளமை – youth, இனிது ஆல் – it is sweet, அம்ம – listen, இனியவர்ப் புணர்வே – union of lovers

ஐங்குறுநூறு 416, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவன் தலைவியிடம் சொன்னது
போது ஆர் நறுந்துகள் கவினிப் புறவில் தாது ஆர்ந்து
களிச் சுரும்பு அரற்றும் காமர் புதலின்,
மடப் பிடி தழீஇய மாவே,
சுடர்த் தொடி மடவரல், புணர்ந்தனம் யாமே.

Ainkurunūru 416, Pēyanār, Mullai Thinai – What the hero said to the heroine
In the forest, near lovely bushes,
where joyous bees, that attained
beauty from the pollen dust that
stuck to their bodies while eating
it, drink honey from flowers and
hum,
a bull elephant embraced his female.
I united with the delicate woman
wearing bright bangles.

Notes:  The hero returned before the indicated time.  He utters these words with joy to the heroine.  உள்ளுறை:  புலியூர் கேசிகன் உரை – போது ஆர் நறுந்துகள் கவினிப் புறவில் தாது ஆர்ந்து களிச் சுரும்பு அரற்றும் காமர் புதலின் மடப் பிடி தழீஇய மா என்றது, அவ்வாறே பலராய் விருந்தினரும் பல இடங்களிலே விருந்துண்டு பெற்ற களிப்புடன் தன் இல்லச் சான்று விருந்துண்டு களித்திருக்கத், தானும் தன் மனைவியோடும் மனையறம் பேணி இன்புற்று வாழ்கின்றான் என்றது. வண்டினம் விருந்தினர்க்கும் காமர் புதல் அவன் இல்லத்திற்கும் களிறும் பிடியும் அவனும் அவன் மனைவிக்குமாக பொருத்திக் கொள்க.  இலக்கணக் குறிப்பு:  தழீஇய – பெயரெச்சம், மாவே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive, யாம் – தன்மைப் பன்மை, first person plural, மடவரல் – அன்மொழித்தொகை, யாமே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   போது – flowers, ஆர் – eating, நறுந்துகள் – fragrant pollen dust, கவினி – attaining beauty, புறவில் – in the mullai land, in the woodland, தாது – honey, ஆர்ந்து – drinking, களிச் சுரும்பு – happy bees, அரற்றும் – they hum, they buzz, காமர் புதலின் – around the beautiful bushes, மடப் பிடி – naive female elephant, தழீஇய – embraced, மாவே – an elephant, a male elephant, சுடர்த் தொடி – bright bangles, மடவரல் – the young woman, the delicate woman, the naïve woman, புணர்ந்தனம் யாமே – I united with her

ஐங்குறுநூறு 417, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவன் தலைவியிடம் சொன்னது
கார் கலந்தன்றால் புறவே, பலவுடன்
ஏர் பரந்தனவால் புனமே, ஏர் கலந்து
தாது ஆர் பிரசம் மொய்ப்பப்
போது ஆர் கூந்தல், முயங்கினள் எம்மே.

Ainkurunūru 417, Pēyanār, Mullai Thinai – What the hero said to the heroine
The rains have arrived in the
woodland; trees and bushes
flourish.

Plowing has started in the fields.
Pollen-tasting bees swarm on her
hair with flowers.  She, who has
regained her beauty, embraced me.

Notes:  The hero returned before the indicated time.  He utters these words with joy to the heroine.  கார் கலந்தன்றால் (1) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – கார் நிகழா நின்றது, ஒளவை துரைசாமி உரை – கார்ப் பருவத்தை எதிரேற்றமை, தி. சதாசிவ ஐயர் உரை – கார்காலம் கலக்கப்பட்டது.  ஏர் பரந்தனவால் புனமே (2) – உ. வே. சாமிநாதையர் உரை – ஏர் = அழகு, ஏருமாம், புனம் – பயிரிடப்பட்ட நிலம், பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – காடுகள் நன்கு தழைத்து மலர்ந்து அழகு பரவப்பட்டன, ச. வே. சுப்பிரமணியன் உரை – பயிரிடப்பட்ட நிலங்களில் ஏர்கள் உழவுத் தொழிலைப் புரிந்தன.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கலந்தன்றால் – ஆல் அசைநிலை, an expletive, பரந்தனவால் – ஆல் அசைநிலை, an expletive, போது ஆர் கூந்தல் – அன்மொழித்தொகை, எம் – தன்மைப் பன்மை, first person plural, எம்மே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   கார் கலந்தன்று ஆல் – since rainy season has come, புறவே – in the mullai land, பலவுடன் – with many – trees and bushes flourish, ஏர் பரந்தன ஆல் – beauty has spread, plowing has spread in the fields, புனமே – the fields, ஏர் கலந்து – beauty has been regained, தாது ஆர் – pollen eating, பிரசம் மொய்ப்ப – as bees swarm, போது ஆர் கூந்தல் – the woman with flower filled hair, முயங்கினள் எம்மே – she hugged me

ஐங்குறுநூறு 418, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவன் தலைவியிடம் சொன்னது
வானம்பாடி வறம் களைந்து ஆனாது,
அழிதுளி தலைஇய புறவில், காண்வர
வானர மகளோ நீயே,
மாண் முலை அடைய முயங்கியோயே?

Ainkurunūru 418, Pēyanār, Mullai Thinai – What the hero said to the heroine
Unceasing raindrops fell in the
woodlands.  The thirst and sorrow
of skylarks have been removed.

Are you who embraced me with your
fine breasts, a celestial woman?

Notes:  The hero returns home before the indicated time.  The heroine embraces him on seeing him.  He utters these words to her.   Kalithokai 46 – துளி நசை வேட்கையான் மிசை பாடும் புள்ளின், Pattinappālai 3 – தற்பாடிய தளி உணவின் புள் தேம்பப் புயல் மாறி, Akanānūru 67 – வானம் வாழ்த்தி பாடவும் அருளாது உறை துறந்து எழிலி, Puranānūru 198 – துளி நசைப் புள்ளின்.   இலக்கணக் குறிப்பு:  தலைஇய – அளபெடை, நீயே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, முயங்கியோயே – ஓகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   வானம்பாடி – the skylarks, வறம் களைந்து – removing their starvation, ஆனாது அழிதுளி – unceasing heavy rain, nonstopping drops of rain, தலைஇய – fell, poured, புறவில் – in the forest, காண்வர – in appearance, as seen, வானர மகளோ நீயே – are you a celestial woman, மாண் முலை – esteemed breasts, அடைய – to attain, முயங்கியோயே – you who embraced me

ஐங்குறுநூறு 419, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவன் தலைவியிடம் சொன்னது
உயிர் கலந்து ஒன்றிய செயிர் தீர் கேண்மைப்
பிரிந்து உறல் அறியா விருந்து கவவி,
நம் போல் நயவரப் புணர்ந்தன,
கண்டிகும் மடவரல், புறவின் மாவே.

Ainkurunūru 419, Pēyanār, Mullai Thinai – What the hero said to the heroine
Oh young woman!  Look at
the animals of the forest that
unite with love like us!

Their lives mixed, their love
faultless, they are in embraces
without knowing separation.

Notes:  The hero returns home before the indicated time.  He shows loving forest animals to the heroine.  கண்டிகும் (4) – உ. வே. சாமிநாதையர் உரை – காண்போம், அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – காண்போம், பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – காண்பாயாக.  இலக்கணக் குறிப்பு:  இகும் – தன்மை வினைமுற்று திரிசொல், மடவரல் – விளி, an address,  அன்மொழித்தொகை, மாவே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   உயிர் கலந்து ஒன்றிய – lives mixing and becoming one, செயிர் தீர் – faultless, கேண்மை – love, friendship, பிரிந்து உறல் அறியா – not knowing to live with separation, விருந்து – new, கவவி – embracing, நம் போல் நயவரப் புணர்ந்தன – they united like us with love, கண்டிகும் – let us see, you see, மடவரல் – oh naïve woman, oh young woman, புறவின் மாவே – the animals in the forest

ஐங்குறுநூறு 420, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவன் காட்டிடம் சொன்னது
பொன் என மலர்ந்த கொன்றை, மணி எனத்
தேம்படு காயா, மலர்ந்த தோன்றியொடு,
நன்னலம் எய்தினை புறவே, நின்னைக்
காணிய வருதும் யாமே
வாணுதல் அரிவையொடு, ஆய் நலம் படர்ந்தே.

Ainkurunūru 420, Pēyanār, Mullai Thinai – What the hero said to the forest
Oh forest!
You have become beautiful,
with golden kondrai flowers,
honey-filled, sapphire-colored
kāyā, and thōndri flowers.

I will come to see you with my
bright-browed woman whose
diminished beauty I care about.

Notes:  The hero has returned home before the indicated time.  He utters these words to the forest.  ஆய் நலம் படர்ந்தே (5) – ஒளவை துரைசாமி உரை – அவளது அழகிய நலத்தினையும் உள்ளி, பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – அவளது தேய்ந்து மெலியும் அழகினையும் கருதி, தி. சதாசிவ ஐயர் உரை – நினது மிக்க அழகை நினைந்து வருவேம், புலியூர் கேசிகன் உரை – நின்னையும் காண்பதற்கு வருகின்றேம்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  புறவே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, தன்மைப் பன்மை, first person plural, யாமே – தன்மைப் பன்மை, first person plural, படர்ந்தே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  வாள் – வாள் ஒளி ஆகும் (தொல்காப்பியம் உரியியல் 71).

Meanings:   பொன் என மலர்ந்த கொன்றை – laburnum that has bloomed like gold, Cassia fistula, மணி எனத் தேம்படு காயா – honey filled kāyā flowers that are like sapphire gems, Ironwood tree, Memecylon edule, மலர்ந்த தோன்றியொடு – along with opened glory lilies, Gloriosa superba, நன்னலம் எய்தினை – you attained great beauty, புறவே – oh forest, நின்னைக் காணிய வருதும் யாமே – I will come to see you, வாள் நுதல் அரிவையொடு – with the young woman with a bright forehead, ஆய் நலம் படர்ந்தே – thinking about her diminished beauty, thinking about her fine beauty, thinking about the beauty of the forest

விரவுப் பத்து – Miscellaneous Ten

Poems 421 – 430 are ‘விரவுப் பத்து’ which means ‘Miscellaneous Ten’.   This set represents mullai thinai in different contexts.

ஐங்குறுநூறு 421, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவனின் நண்பர்கள் சொன்னது
மாலை வெண்காழ் காவலர் வீச,
நறும் பூம்புறவின் ஒடுங்கு முயல் இரியும்,
புன்புல நாடன் மட மகள்,
நலம் கிளர் பணைத்தோள், விலங்கின செலவே.

Ainkurunūru 421, Pēyanār, Mullai Thinai – what the hero’s friends said
The lovely, bamboo-like arms
of the innocent daughter of the
lord of the woodlands,
…..where hares in the forest with
…..flower scents, that hide, run
…..away in fear when a guard hits
…..the ground with his white
…..wooden stick in the evenings,
have stopped his departure.

Notes:  The hero goes on business often.  When he did not depart for a long time, those around uttered these words.  வெண்காழ் காவலர் வீச (1) – ஒளவை துரைசாமி உரை – காவலர் குறுந்தடியை நிலத்திலே எறிதலால், பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – காவலர் வெள்ளிய கைத் தடியை நிலத்தில் வீசா நிற்றலான்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  பணைத்தோள் – உவமைத்தொகை, செலவே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   மாலை – evening, வெண்காழ் – hard core wood of trees, white wooden stick, காவலர் வீச – guards hit, guards hit the sticks on the ground, நறும் பூம்புறவின் – in the flower fragrant woodland, ஒடுங்கு முயல் இரியும் – hiding hares run away in fear, புன்புல நாடன் மட மகள் – naive daughter of the lord of the mullai land, நலங்கிளர் – beauty filled, பணைத்தோள் – bamboo-like arms, thick arms, விலங்கின செலவே – they have blocked his departure

ஐங்குறுநூறு 422, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவன் தேர்ப்பாகனிடம் சொன்னது
கடும் பரி நெடுந்தேர்க் கால் வல் புரவி,
நெடுங்கொடி முல்லையொடு தளவ மலர் உதிர,
விரையுபு கடைஇ நாம் செல்லின்,
நிரை வளை முன் கை, வருந்தலோ இலளே.

Ainkurunūru 422, Pēyanār, Mullai Thinai – What the hero said to the charioteer
If we ride swiftly in our tall
chariot, tethered to strong-
legged horses galloping through
through the forest,
where mullai flowers that grow
on long vines have dropped along
with thalavam blossoms,
the young woman with stacked bangles
on her forearms, will not suffer.

Notes:  The hero who is returning from his business trip utters these words to his charioteer.  இலக்கணக் குறிப்பு:  விரையுபு – செய்பு என்னும் வாய்பாட்டு வினையெச்சம், நிரை வளை முன் கை – அன்மொழித்தொகை, வருந்தலோ – ஓகாரம் அசை நிலை, an expletive, தெரிநிலை, certainty, கடைஇ – அளபெடை, இலளே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   கடும் பரி – riding very fast, நெடும் தேர் – tall chariot, கால் வல் புரவி – strong legged horses, நெடும் கொடி முல்லையொடு – along with jasmine flowers on long vines, தளவ மலர் உதிர – golden jasmine flowers have dropped, செம்முல்லை, விரையுபு – rapidly, கடைஇ – riding, நாம் செல்லின் – if we go, நிரை வளை – the woman wearing rows of bangles, stacked bangles, முன் கை – forearms, வருந்தலோ இலளே – she will not be sad

ஐங்குறுநூறு 423, பேயனார், முல்லைத் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
மா மழை இடியூஉத் தளி சொரிந்தன்றே,
வாணுதல் பசப்பச் செலவு அயர்ந்தனையே,
யாமே நிந்துறந்து அமையலம்,
ஆய் மலர் உண்கணும் நீர் நிறைந்தனவே.

Ainkurunūru 423, Pēyanār, Mullai Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
The black clouds spray
raindrops along with thunder.

You desire to depart causing
her bright brow to become dull.
We can find no peace if you leave.
Her kohl-rimmed, flower-like
beautiful eyes are filled with tears.

Notes:  The hero is about to leave on a business trip.  The heroine’s friend utters these words to him.  She urges him to cancel his trip.  ஒளவை துரைசாமி உரை – முல்லைக்கண் பாலை வந்து மயங்கிற்று.  இலக்கணக் குறிப்பு:  சொரிந்தன்றே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, அயர்ந்தனையே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, யாமே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, நிறைந்தனவே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, கணும் – கண்ணும், இடைக்குறை, இடியூஉ – அளபெடை.  வாள் – வாள் ஒளி ஆகும் (தொல்காப்பியம் உரியியல் 71).

Meanings:   மா மழை – big or dark rain clouds, இடியூஉ – thundering, தளி சொரிந்தன்றே – have dropped raindrops, வாள் நுதல் – bright forehead, பசப்ப – become pale, செலவு அயர்ந்தனையே – you desire to depart, யாமே – we, நிந்துறந்து அமையலம் – we are unable to find peace if you leave, ஆய் மலர் – beautiful flower, உண்கணும் – eyes rimmed with kohl, நீர் நிறைந்தனவே – filled with tears

ஐங்குறுநூறு 424, பேயனார், முல்லைத் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
புறவு அணி நாடன் காதல் மட மகள்
ஒண்ணுதல் பசப்ப நீ செலின், தெண்ணீர்ப்
போது அவிழ் தாமரை அன்ன நின்
காதலம் புதல்வன், அழும் இனி முலைக்கே.

Ainkurunūru 424, Pēyanār, Mullai Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
If you leave,
dulling the bright forehead
of the beloved young daughter
of the lord of the land adorned
with forests, your beautiful,
loving son, who is like a lotus
flower that opens its petals in
clear water, will cry for her breasts.

Notes:  The hero is about to leave on a business trip.  The heroine’s friend utters these words to him.  She urges him to cancel his trip.  இலக்கணக் குறிப்பு:  பசப்ப – செய என்னும் வாய்பாட்டு வினையெச்சம், அன்ன – உவம உருபு, a comparison word, முலைக்கே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   புறவு அணி நாடன் – lord of the decorated mullai woodland, காதல் மட மகள் – loving innocent daughter, ஒண்ணுதல் – bright forehead, பசப்ப – to become pale, நீ செலின் – if you leave, தெண்ணீர்ப் போது – clear water flower, அவிழ் தாமரை – opening lotus, அன்ன – like, நின் காதலம் புதல்வன் – your loving beautiful son, அழும் இனி முலைக்கே – will cry then for her breasts

ஐங்குறுநூறு 425, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவன் தேர்ப்பாகனிடம் சொன்னது
புன்புறப் பேடை சேவல் இன்புற
மன்னர் இயவரின் இரங்கும் கானம்,
வல்லை நெடுந்தேர் கடவின்,
அல்லல் அரு நோய் ஒழித்தல் எமக்கு எளிதே.

Ainkurunūru 425, Pēyanār, Mullai Thinai – What the hero said to his charioteer
If you drive rapidly this tall
chariot through the forest,
where a dull-feathered peahen
calls her mate to make him
happy, sounding like the music
of the musicians of the kings,
it will be easy for me to get rid
of her painful, harsh affliction.

Notes:  The hero who is returning from his business trip utters these words to his charioteer.  புன்புறப் பேடை (1) – ஒளவை துரைசாமி உரை – தவிட்டுப் புறா என்னும் ஒரு வகைப் புள், பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – பொலிவற்ற முதுகினையுடைய மயிற்பெடை.  இலக்கணக் குறிப்பு:  இயவரின் – இன் ஒப்புப்பொருளில் வந்த ஐந்தன் உருபு, வல்லை – முற்றெச்சம், எளிதே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   புன் புறப் பேடை – a female bird (peahen or a pigeon) with dull back feathers, சேவல் – male bird, இன்புற – to be happy, மன்னர் இயவரின் – like the king’s musicians, இரங்கும் – it creates sounds, it calls, கானம் – forest, வல்லை – rapidly, நெடுந்தேர் – tall chariot, கடவின் – if you ride, அல்லல் அரு நோய் – painful harsh love affliction, ஒழித்தல் – destroying, எமக்கு எளிதே – is easy for us

ஐங்குறுநூறு 426, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவன் தலைவியிடம் சொன்னது
வென்வேல் வேந்தன் அருந்தொழில் துறந்து, இனி
நன்னுதல், யானே செலவு ஒழிந்தனெனே,
முரசு பாடு அதிர ஏவி
அரசுபடக் கடக்கும், அருஞ் சமத்தானே.

Ainkurunūru 426, Pēyanār, Mullai Thinai – What the hero said to the heroine
Oh woman with a fine forehead!
The king with victorious spears,
who goads his army and wins
ruining enemy kings,
his war drums roaring loudly,
has abandoned his difficult duties,
and I have avoided going to war.

Notes:  The hero who is a war commander has returned home after victory.  The heroine is worried that he will go back to battle again.  He utters these words to let her know that he is not leaving.  இலக்கணக் குறிப்பு:  துறந்து – செய்தென் எச்சம் துறந்தனவால் எனக் காரணப்பொருளால் வந்தது, நன்னுதல் – அன்மொழித்தொகை விளியேற்று நின்றது, ஒழிந்தனெனே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive, அதிர – செய என்னும் வாய்பாட்டு வினையெச்சம்,  பட – செய என்னும் வாய்பாட்டு வினையெச்சம், சமத்தானே – சமத்தான் என்பதில் ஆன் உருபு கண் என்னும் இடப்பொருள்பட வந்தது, ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   வென்வேல் வேந்தன் – king with victorious spears, அரும் தொழில் – difficult business, துறந்து – abandoned, இனி – now, நன்னுதல் – oh woman with a fine forehead, யானே – me, செலவு ஒழிந்தனெனே – I have avoided going, முரசு பாடு அதிர – war drums roaring loudly, ஏவி – orders, அரசுபட – ruining enemy kings, கடக்கும் – wins, அரும் சமத்தானே – in difficult battles

ஐங்குறுநூறு 427, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவன் தலைவியிடம் சொன்னது
பேர் அமர் மலர்க் கண் மடந்தை நீயே!
கார் எதிர் பொழுது என விடல் ஒல்லாயே,
போருடை வேந்தன் பாசறை
வாரான் அவன் எனச், செலவு அழுங்கினனே.

Ainkurunūru 427, Pēyanār, Mullai Thinai – What the hero said to the heroine
Oh woman with huge,
calm, flower-like eyes!
You did not consent for
me to leave you because
the rainy season has started.

The warring king thought,
“He’ll never go to the battle camp
now,” and avoided his own going.

Notes:  The hero who is a war commander has returned home after victory.  The heroine is worried that he will go back to battle again.  He utters these words to let her know that he is not leaving.  இலக்கணக் குறிப்பு:  மடந்தை – அண்மை விளி, நீயே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, ஒல்லாயே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, அழுங்கினனே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   பேர் அமர் மலர்க்கண் – big calm flower-like eyes, மடந்தை – oh young woman, நீயே – you are, கார் எதிர் பொழுது என – since it is the rainy season, விடல் ஒல்லாயே – you did not agree for me to leave, போருடை வேந்தன் – battling king, பாசறை – battle camp, வாரான் அவன் என – that he does not come, செலவு – going, அழுங்கினனே – he avoided

ஐங்குறுநூறு 428, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவன் தலைவியிடம் சொன்னது
தேர் செலவு அழுங்கத் திரு வில் கோலி
ஆர்கலி எழிலி சோர் தொடங்கின்றே,
வேந்து விடு விழுத்தொழில் ஒழிய,
யான் தொடங்கினனால் நின் புறந்தரவே.

Ainkurunūru 428, Pēyanār, Mullai Thinai – What the hero said to the heroine
The loud, roaring clouds
that started downpour
with a beautiful rainbow,
have stopped my chariot
from leaving, to attend to
the sublime work ordered
by the king.
I have started to protect you.

Notes:  The heroine is worried that the hero will leave her to work for his king.  He utters these words to let her know that he is not leaving.  இலக்கணக் குறிப்பு:  தொடங்கின்றே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, சோர் – முதனிலைத் தொழிற்பெயர், ஒழிய – செய என்னும் எச்சம், தொடங்கினனால் – ஆல் அசைநிலை, an expletive, புறந்தரவே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  விழுமம் – விழுமம் சீர்மையும் சிறப்பும் இடும்பையும் (தொல்காப்பியம் உரியியல் 57).

Meanings:   தேர் செலவு – departure of chariot, அழுங்க – to be blocked, to be stopped, திரு வில் – beautiful rainbow, கோலி – curved, ஆர்கலி எழிலி – loud clouds, சோர் தொடங்கின்றே – it has started to rain, வேந்து விடு – ordered by the king, விழுத் தொழில் – sublime work, ஒழிய – has been abandoned, யான் தொடங்கினனால் – I have begun, நின் புறந்தரவே – to protect you

ஐங்குறுநூறு 429, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவன் தலைவியிடம் சொன்னது
பல் இருங்கூந்தல், பசப்பு நீ விடின்,
செல்வேம் தில்ல யாமே, செற்றார்
வெல் கொடி அரணம் முருக்கிய
கல்லா யானை வேந்து பகை வெலற்கே.

Ainkurunūru 429, Pēyanār, Mullai Thinai – What the hero said to the heroine
Oh woman with thick dark hair!
If you remove your pallor, I will
leave to win the battle for our king
owning fierce elephants that ruin
enemy forts with victory flags.

Notes:  The hero has no choice but to go to battle for his king.  The heroine is sad.  The hero consoles her uttering these words.  இலக்கணக் குறிப்பு: பல் இருங்கூந்தல் – அன்மொழித்தொகை விளியேற்று நின்றது, விடின் – செயின் என்னும் வாய்பாட்டு வினையெச்சம், தில்ல – தில்  விழைவின்கண் வந்த இடைச்சொல், ஈறு திரிந்தது வந்தது, a particle implying desire, வேந்து பகை – ஆறாம் வேற்றுமைத் தொகை, வெலற்கே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   பல் இருங்கூந்தல் – oh woman with thick dark hair, பசப்பு நீ விடின் – if you remove your pallor, செல்வேம் – I will leave, தில்ல – அசை, an expletive, யாமே – I, செற்றார் – enemies, வெல் கொடி – victory flags, அரணம் முருக்கிய – breaking forts, ruining forts, கல்லா யானை – elephants that have learned nothing except battle work, fierce battle elephants, வேந்து பகை வெலற்கே – to win against the king’s enemies

ஐங்குறுநூறு 430, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவன் தலைவியிடம் சொன்னது
நெடும் பொறை மிசைய குறுங்கால் கொன்றை,
அடர் பொன் என்னச் சுடர் இதழ் பகரும்,
கான் கெழு நாடன் மகளே!
அழுதல் ஆன்றிசின், அழுங்குவல் செலவே.

Ainkurunūru 430, Pēyanār, Mullai Thinai – What the hero said to the heroine
Oh daughter of the man
from the country with forests,
where the bright flower petals
of short-trunked kondrai trees
growing on the tall mountains,
are like flat gold discs!

Please abandon your crying.
I will avoid leaving you.

Notes:  The heroine is worried that the hero will leave for battle.  The hero assures her that he is not leaving.  இலக்கணக் குறிப்பு:  என்ன – உவமப்பொருள் தரும் சொல், சுடர் இதழ் – உவமைத்தொகை, ஆன்றிசின் – சின் முன்னிலை அசைச் சொல், an expletive of the second person, செலவே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  சின் – மியா இக மோ மதி இகும் சின் என்னும் ஆவயின் ஆறும் முன்னிலை அசைச்சொல் (தொல்காப்பியம்.  சொல்லதிகாரம்.  இடையியல் 26, சின் என்பது இசின் என்பதன் முதற்குறை – ச. பாலசுந்தரம் உரை).

Meanings:   நெடும் பொறை – tall hills, tall mountains, மிசைய – being above, குறுங்கால் கொன்றை – short trunked laburnum, Cassia fistula, அடர் பொன் என்ன – like flattened gold discs, சுடர் இதழ் – bright petals, பகரும் – yields, கான் கெழு நாடன் மகளே – oh daughter of the man from the country with forests, அழுதல் ஆன்றிசின் – you please abandon crying, அழுங்குவல் செலவே – I will avoid going

புறவணிப் பத்து – Ten on the Beauty of the Forest

Poems 431 – 440 are ‘புறவணிப் பத்து’ which means ‘Ten on the Beauty of the Forest’.   All these poems are set in the post marital context.   All the poems are spoken by the heroine’s friend to the heroine.  The friend comforts the heroine who worries about the path that her husband took.

ஐங்குறுநூறு 431, பேயனார், முல்லைத் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
நன்றே காதலர் சென்ற ஆறே,
அணி நிற இரும்பொறை மீமிசை,
மணி நிற உருவின தோகையும் உடைத்தே.

Ainkurunūru 431, Pēyanār, Mullai Thinai – What the heroine’s friend said to her
The path on which your lover went
is good!

On the peaks of large hills with lovely
colors, there are sapphire-colored,
beautiful peacocks.

Notes:  The hero has gone on business.  The heroine is worried that he will face hardships on the way.  Her friend comforts her, uttering these words.  இலக்கணக் குறிப்பு:  நன்றே – ஏகாரம் தேற்றம், implying certainty, ஆறே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive, மீமிசை – ஒருபொருட் பன்மொழி, தோகையும் – உம்மை இறந்தது தழுவியது, தோகை – ஆகுபெயர், உடைத்தே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   நன்றே காதலர் சென்ற ஆறே – the path on which your lover went is good, அணி நிற – with beautiful colors, இரும்பொறை – large hills, large mountains, மீமிசை – high above, மணி நிற – (sapphire) gem colored, உருவின – they are with beauty, தோகையும் – peacocks, உடைத்தே – it has

ஐங்குறுநூறு 432, பேயனார் – முல்லைத் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
நன்றே காதலர் சென்ற ஆறே,
சுடு பொன் அன்ன கொன்றை சூடிக்
கடி புகுவனர் போல், மள்ளரும் உடைத்தே.

Ainkurunūru 432, Pēyanār, Mullai Thinai – What the heroine’s friend said to her
The path on which your lover went
is good!

There are warriors there,
who appear like those going to
weddings wearing kondrai flowers,
the color of burnt gold.

Notes:  The hero has gone on business.  The heroine is worried that he will face hardships on the way.  Her friend comforts her, uttering these words.  இலக்கணக் குறிப்பு:  நன்றே – ஏகாரம் தேற்றம், implying certainty, அன்ன – உவம உருபு, a comparison word, ஆறே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, புகுவனர் – வினையாலணையும் பெயர், மள்ளரும் – உம்மை இறந்தது தழுவியது, உடைத்தே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   நன்றே காதலர் சென்ற ஆறே – the path on which your lover went is good, சுடு பொன் – heated gold, melted gold, அன்ன – like, கொன்றை சூடி – wearing laburnum flowers, கடி – wedding, புகுவனர் போல் – like those who are going, மள்ளர் – warriors who will protect him, உடைத்தே – has

ஐங்குறுநூறு 433 பேயனார், முல்லைத் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
நன்றே காதலர் சென்ற ஆறே,
நீர்ப்பட எழிலி வீசும்
கார்ப்பெயற்கு எதிரிய கானமும் உடைத்தே.

Ainkurunūru 433, Pēyanār, Mullai Thinai – What the heroine’s friend said to her
The path on which your lover went
is good!
It has forests that are drenched by
the water-filled clouds.

Notes:  The hero has gone on business.  The heroine is worried that he will face hardships on the way.  Her friend comforts her by uttering these words.  இலக்கணக் குறிப்பு:  நன்றே – ஏகாரம் தேற்றம், implying certainty, ஆறே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, உடைத்தே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   நன்றே காதலர் சென்ற ஆறே – the path on which your lover went is good, நீர்ப்பட எழிலி வீசும் – water filled clouds dropping rain and drenching, water filled clouds dropping rain and filling up ponds and lakes, கார்ப்பெயற்கு எதிரிய – accepting the rain, கானமும் உடைத்தே – it has forests

ஐங்குறுநூறு 434 பேயனார் , முல்லைத் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
நன்றே காதலர் சென்ற ஆறே,
மறியுடை மான் பிணை உகளத்,
தண் பெயல் பொழிந்த இன்பமும் உடைத்தே.

Ainkurunūru 434, Pēyanār, Mullai Thinai – What the heroine’s friend said to her
The path on which your lover went
is good!
Does frolic with their fawns, and
cool rains sprinkle and bring joy.

Notes:  The hero has gone on business.  The heroine is worried that he will face hardships on the way.  Her friend comforts her, uttering these words.  இலக்கணக் குறிப்பு:  நன்றே – ஏகாரம் தேற்றம், implying certainty, ஆறே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, உடைத்தே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   நன்றே காதலர் சென்ற ஆறே – the path on which your lover went is good, மறி – young of deer, sheep, horse, உடை – has, மான் பிணை – female deer, உகள – to frolic, தண் பெயல் – cool rains, பொழிந்த – showering, இன்பமும் உடைத்தே – has the pleasure

ஐங்குறுநூறு 435, பேயனார் , முல்லைத் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
நன்றே காதலர் சென்ற ஆறே,
நிலன் அணி நெய்தல் மலரப்,
பொலன் அணி கொன்றையும், பிடவமும் உடைத்தே.

Ainkurunūru 435, Pēyanār, Mullai Thinai – What the heroine’s friend said to her
The path on which your lover went
is good!
The land is adorned with waterlilies,
beautiful, golden kondrai flowers
and pidavam flowers.

Notes:  The hero has gone on business.  The heroine is worried that he will face hardships on the way.  Her friend comforts her, uttering these words.  இலக்கணக் குறிப்பு:  நன்றே – ஏகாரம் தேற்றம், implying certainty, ஆறே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive, நிலன் – நிலம் என்பதன் போலி, பொலன் – பொன் என்பதன் போலி, உடைத்தே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:   நன்றே காதலர் சென்ற ஆறே – the path on which your lover went is good, நிலன் அணி – land adorned, நெய்தல் மலர – waterlilies have blossomed, பொலன் அணி – gold colored and beautiful, கொன்றையும் பிடவமும் உடைத்தே – it has laburnum – Cassia fistula, and randia malabarica/wild jasmine

ஐங்குறுநூறு 436, பேயனார், முல்லைத் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
நன்றே காதலர் சென்ற ஆறே,
நன் பொன் அன்ன சுடர் இணர்க்
கொன்றையொடு, மலர்ந்த குருந்துமாரும் உடைத்தே.

Ainkurunūru 436, Pēyanār, Mullai Thinai – What the heroine’s friend said to her
The path on which your lover went
is good!

There are clusters of kondrai
flowers resembling fine gold,
along with wild citrus flowers.

Notes:  The hero has gone on business.  The heroine is worried that he will face hardships on the way.  Her friend comforts her. uttering these words.  இலக்கணக் குறிப்பு:  நன்றே – ஏகாரம் தேற்றம், implying certainty, ஆறே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, அன்ன – உவம உருபு, a comparison word, குருந்துமார் – ஆர் அசைநிலை, an expletive, உடைத்தே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   நன்றே காதலர் சென்ற ஆறே – the path on which your lover went is good, நன் பொன் அன்ன – like fine gold, சுடர் இணர் – bright clustered, கொன்றையொடு – along with laburnum trees with flowers, Cassia fistula, மலர்ந்த – bloomed, குருந்துமாரும் உடைத்தே – also has trees with wild citrus flowers, citrus indica

ஐங்குறுநூறு 437 பேயனார், முல்லைத் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
நன்றே காதலர் சென்ற ஆறே,
ஆலித் தண் மழை தலைஇய,
வாலிய மலர்ந்த முல்லையும் உடைத்தே.

Ainkurunūru 437, Pēyanār, Mullai Thinai – What the heroine’s friend said to her
The path on which your lover went
is good!

White mullai flowers have blossomed
where cool rains and hail fell.

Notes:  The hero has gone on business.  The heroine is worried that he will face hardships on the way.  Her friend comforts her, uttering these words.  இலக்கணக் குறிப்பு:  நன்றே – ஏகாரம் தேற்றம், implying certainty, ஆறே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, தலைஇய – அளபெடை, உடைத்தே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   நன்றே காதலர் சென்ற ஆறே – the path on which your lover went is good, ஆலி – hail, தண் மழை – cool rain, தலைஇய – to rain, வாலிய – white, மலர்ந்த முல்லையும் உடைத்தே – it has blossomed jasmine flowers

ஐங்குறுநூறு 438, பேயனார், முல்லைத் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
நன்றே காதலர் சென்ற ஆறே,
பைம்புதல் பல் பூ மலர,
இன்புறத் தகுந பண்புமார் உடைத்தே.

Ainkurunūru 438, Pēyanār, Mullai Thinai – What the heroine’s friend said to her
The path on which your lover went
is good!
It brings joy, because many flowers
blossom on green bushes.

Notes:  The hero has gone on business.  The heroine is worried that he will face hardships on the way.  Her friend comforts her, uttering these words.  இலக்கணக் குறிப்பு:  நன்றே – ஏகாரம் தேற்றம், implying certainty, ஆறே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, பண்புமார் – ஆர் அசைநிலை, an expletive, உடைத்தே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   நன்றே காதலர் சென்ற ஆறே – the path on which your lover went is good, பைம்புதல் – green bushes, lush bushes, பல் பூ மலர – many flowers blossom, இன்புறத் தகுந – to give happiness, பண்புமார் உடைத்தே – it has such traits/qualities

ஐங்குறுநூறு 439, பேயனார், முல்லைத் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
நன்றே காதலர் சென்ற ஆறே,
குருந்தங் கண்ணிக் கோவலர்
பெருந்தண் நிலைய, பாக்கமும் உடைத்தே.

Ainkurunūru 439, Pēyanār, Mullai Thinai – What the heroine’s friend said to her
The path on which your lover went
is good!
It has large, cool villages
where cattle herders wear garlands
braided with wild citrus flowers.

Notes:  The hero has gone on business.  The heroine is worried that he will face hardships on the way.  Her friend comforts her, uttering these words.  இலக்கணக் குறிப்பு:  நன்றே – ஏகாரம் தேற்றம், implying certainty, ஆறே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, குருந்தம் கண்ணி – அம் சாரியை, உடைத்தே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   நன்றே காதலர் சென்ற ஆறே – the path on which your lover went is good, குருந்தம் – kuruntham, wild citrus, citrus indica, கண்ணிக் கோவலர் – garlanded cattle herders, பெருந்தண் – very cool, நிலைய – with the situation, with the attribute, பாக்கமும் உடைத்தே – it has towns

ஐங்குறுநூறு 440, பேயனார், முல்லைத் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
நன்றே காதலர் சென்ற ஆறே,
தண் பெயல் அளித்த பொழுதின்,
ஒண் சுடர்த் தோன்றியும், தளவமும் உடைத்தே.

Ainkurunūru 440, Pēyanār, Mullai Thinai – What the heroine’s friend said to her
The path on which your lover went
is good!

Cool rains have fallen, and flame-like
bright thōndri flowers have
blossomed along with thalavam flowers.

Notes:  The hero has gone on business.  The heroine is worried that he will face hardships on the way.  Her friend comforts her, uttering these words.  இலக்கணக் குறிப்பு:  நன்றே – ஏகாரம் தேற்றம், implying certainty, ஆறே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, உடைத்தே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   நன்றே காதலர் சென்ற ஆறே – the path on which your lover went is good, தண் பெயல் – cool rains, அளித்த பொழுதின் – when they showered, ஒண் சுடர் – bright flame, தோன்றியும் – malabar glory lily flowers, Gloriosa superba, தளவமும் உடைத்தே – it also has thalavam flowers, golden jasmine, செம்முல்லை

பாசறைப் பத்து – Ten on the Battle Camp

Poems 441 – 450 are ‘ பாசறைப் பத்து’ which means ‘Ten on the Battle Camp’.   All the poems are set in the post marital context.  The battle has not ended, and the hero is unable to go home and be with his wife.  He is in anguish.

ஐங்குறுநூறு 441, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவன் தனக்குள் சொன்னது
ஐய ஆயின செய்யோள் கிளவி,
கார் நாள் உருமொடு கையறப் பிரிந்தென,
நோய் நன்கு செய்தன எமக்கே,
யாம் உறு துயரம், அவள் அறியினோ நன்றே.

Ainkurunūru 441, Pēyanār, Mullai Thinai – What the hero said to himself
The surprising words of the perfect
woman have caused me pain,
and I am helpless and afflicted with
grief, in this rainy season with thunder.

It will be good if she knows that I am
suffering.

Notes:  The hero is unable to leave since the battle is not over.  The heroine is distraught.  She sends messengers to the hero.  The hero utters these words after listening to the messengers.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கையற – செய என்னும் எச்சம், பிரிந்தென – என ஏதுப்பொருளில் வந்தது, எமக்கே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, நன்றே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive. ஐ – ஐ வியப்பாகும் (தொல்காப்பியம், உரியியல் 87).  ஐ (1) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – வியப்பு, ஒளவை துரைசாமி உரை – மென்மை , அழகுமாம்.  செய்யோள் (1) – ஒளவை துரைசாமி உரை – அவள் சிறப்பை நினைந்து கூறலின் செய்யோள் என்றான்.

Meanings:   ஐய ஆயின – they are beautiful, they are tender, they are surprising, செய்யோள் – the perfect woman, கிளவி – words, கார் நாள் – rainy season, உருமொடு – with thunder, கையறப் பிரிந்தென – helpless due to me separating, நோய் நன்கு செய்தன எமக்கே – gave great suffering/grief to me, யாம் உறு துயரம் – the great pain that I suffer, அவள் அறியினோ நன்றே – it will be good if she knows about it

ஐங்குறுநூறு 442, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவன் தனக்குள் சொன்னது
பெருஞ்சின வேந்தன் அருந்தொழில் தணியின்,
விருந்து நனி பெறுதலும் உரியள் மாதோ,
இருண்டு தோன்று விசும்பின் உயர் நிலை உலகத்து
அருந்ததி அனைய கற்பின்,
குரும்பை மணிப் பூண் புதல்வன் தாயே.

Ainkurunūru 442, Pēyanār, Mullai Thinai – What the hero said to himself
The mother of my son,
wearing jewels of sapphire
the size of tiny coconuts,
her virtue like that of
Arundathi in the celestial
world above the dark sky,
will receive guests very gladly,
if the enraged king’s difficult
battle business ends.

Notes:  The hero is unable to leave since the battle is not over.  பருவ வரவின்கண் கூறியது.   இலக்கணக் குறிப்பு:  நனி – மிகுதிப்பொருள் தரும் உரிச்சொல், மாதோ – மாது, ஓ அசை நிலைகள், expletives, தாயே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  வடமீன், சிறுமீன், சாலினி – அருந்ததி, the star Alcor, புறநானூறு 122 – வடமீன் புரையும் கற்பின் மட மொழி அரிவை, ஐங்குறுநூறு 442 – அருந்ததி அனைய கற்பின், கலித்தொகை 2 – வடமீன் போல் தொழுது ஏத்த வயங்கிய கற்பினாள், பெரும்பாணாற்றுப்படை 303 – சிறுமீன் புரையும் கற்பின் நறுநுதல், பரிபாடல் 5 – கடவுள் ஒரு மீன் சாலினி.  நனி – உறு தவ நனி என வரூஉம் மூன்றும் மிகுதி செய்யும் பொருள என்ப (தொல்காப்பியம், உரியியல் 3).

Meanings:   பெருஞ்சின வேந்தன் – the very angry king, அருந்தொழில் – difficult business, battle business, தணியின் – if it ends, விருந்து – guests, நனி – greatly, பெறுதலும் உரியள் மாதோ – she will receive fittingly, இருண்டு தோன்று விசும்பின் – in the dark sky, உயர்நிலை உலகத்து அருந்ததி அனைய கற்பின் – with virtue like that of Arundathi of the celestial world, குரும்பை – small coconuts, small palmyra fruits, மணிப்பூண் – sapphire jewels wearing, புதல்வன் – son’s, தாயே – mother

ஐங்குறுநூறு 443, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவன் தனக்குள் சொன்னது
நனி சேய்த்து என்னாது நல் தேர் ஏறிச் சென்று,
இலங்கு நிலவின் இளம் பிறை போலக்
காண்குவெம் தில்ல அவள் கவின் பெறு சுடர்நுதல்,
விண் உயர் அரண் பல வெளவிய
மண்ணுறு முரசின் வேந்து தொழில் விடினே.

Ainkurunūru 443, Pēyanār, Mullai Thinai – What the hero said to himself
If the king with drums with clay
tops, who has seized fortresses
that rise up to the skies ends his
war duties,
not considering the great distance,
I’ll climb on a fine chariot and go
and see her beautiful, bright brow
resembling a glowing crescent moon.

Notes:  The hero is unable to leave since the battle is not over.  பருவ வரவின்கண் கூறியது.  மண்ணுறு முரசின் (5) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – நீராட்டி வணங்குதற்குரிய முரசினையுடைய, ஒளவை துரைசாமி உரை – மார்ச்சனை அமைந்த முரசினையுடைய.  இலக்கணக் குறிப்பு:  நனி – மிகுதிப்பொருள் தரும் உரிச்சொல், தில்ல – தில் விழைவின்கண் வந்த இடைச்சொல், ஈறு திரிந்து வந்தது, a particle implying desire, விடினே – விடின் செயின் என்னும் வாய்பாட்டு வினையெச்சம், ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  நனி – உறு தவ நனி என வரூஉம் மூன்றும் மிகுதி செய்யும் பொருள என்ப (தொல்காப்பியம், உரியியல் 3).

Meanings:   நனி சேய்த்து – very far, என்னாது – without thinking so, நல் தேர் ஏறி சென்று – climbing on the fine chariot and going, இலங்கு நிலவின் – shining moon’s, இளம் பிறை போல – like a glowing crescent moon, காண்குவெம் – we will see, தில் – அசை, an expletive, அவள் கவின் பெறு சுடர் நுதல் – her beautiful bright forehead, விண் உயர் அரண் – sky high fort, பல வெளவிய – captured many, மண்ணுறு முரசின் – with clay-top drums, with drums that are washed, வேந்து தொழில் விடினே – if the king abandons his war business

ஐங்குறுநூறு 444, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவன் தனக்குள் சொன்னது
பெருந்தோள் மடவரல் காண்குவெம் தில்ல,
நீண் மதில் அரணம் பாய்ந்தெனத் தொடி பிளந்து
வைந்நுதி மழுகிய தடங்கோட்டு யானை
வென் வேல் வேந்தன் பகை தணிந்து,
இன்னும் தன்னாட்டு முன்னுதல் பெறினே.

Ainkurunūru 444, Pēyanār, Mullai Thinai – What the hero said to himself
We will see the naive woman
with thick arms, if the king
with victorious spears,
whose big-tusked elephants
ram into enemy fortresses
with long walls,
and blunt and split their sharp
tusks ornamented with rings,
reduces his rage toward enemies,
and returns to his country.

Notes:  The hero is unable to leave since the battle is not over.  பருவ வரவின்கண் கூறியது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  மடவரல் – அன்மொழித்தொகை, தில்ல – தில் விழைவின்கண் வந்த இடைச்சொல், ஈறு திரிந்து வந்தது, மதில் அரணம் – இருபெயரொட்டுப் பண்புத்தொகை, பாய்ந்தென – என ஏதுப்பொருளில் வந்தது, வை – உரிச்சொல், தட – உரிச்சொல், பெறினே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  வை– வையே கூர்மை (தொல்காப்பியம், உரியியல் 91).  தட – தடவும் கயவும் நளியும் பெருமை (தொல்காப்பியம், உரியியல் 24), அவற்றுள், தட என் கிளவி கோட்டமும் செய்யும் (தொல்காப்பியம், உரியியல் 25).

Meanings:   பெருந்தோள் – wide shoulders, thick arms, மடவரல் – naïve young woman, delicate young woman, காண்குவெம் – we will see, தில்ல – அசை, an expletive, நீண் மதில் – long walls, அரணம் – fort, பாய்ந்தென – since they leapt and attacked, தொடி – metal rings on their tusks, பிளந்து – split, வைந்நுதி மழுகிய – sharp tips got blunted, தடங்கோட்டு யானை – big-tusked elephants, elephants with curved tusks, வென் வேல் – victorious spears, வேந்தன் – king, பகை தணிந்து – enmity reduced, இன்னும் – even now, தன்னாட்டு – his country, முன்னுதல் பெறினே – if he thinks about going

ஐங்குறுநூறு 445, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவன் தன் நெஞ்சிடம் சொன்னது
புகழ் சால் சிறப்பின் காதலி புலம்பத்
துறந்து வந்தனையே, அருந்தொழில் கட்டூர்
நல் ஏறு தழீஇ நாகு பெயர் காலை
உள்ளுதொறும், கலிழும் நெஞ்சம்,
வல்லே எம்மையும் வர விழைத்தனையே.

Ainkurunūru 445, Pēyanār, Mullai Thinai – What the hero said to his heart
My heart!  You made me
abandon my greatly famed,
splendid lover, causing her
distress, to come quickly
to the battle camp to perform
difficult war duties.

Whenever I see a cow nudge a
fine bull, I think about her and
my heart cries.

Notes:  The hero is in the battlefield.  He is sad to be away from the heroine.  He utters these words to his heart.  இலக்கணக் குறிப்பு:  தழீஇ – அளபெடை, வந்தனையே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, நெஞ்சம் – அண்மை விளி, எம்மையும் – உம்மை இறந்தது தழுவியது, எம்மை – தன்மைப் பன்மை, first person plural, விழைந்தனையே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  நாகு – பேடையும் பெடையும் பெட்டையும் பெண்ணும் மூடும் நாகும் கடமையும் அளகும் மந்தியும் பாட்டியும் பிணையும் பிணவும் அந்தம் சான்ற பிடியொடு பெண்ணே (தொல்காப்பியம், மரபியல் 3).

Meanings:   புகழ் சால் – with fame and esteem/nobility, with great esteem, சிறப்பின் காதலி – lover with splendor, புலம்ப – to be distressed, துறந்து வந்தனையே – you abandoned her and came, அருந்தொழில் – difficult business, கட்டூர் – battle camp, நல் ஏறு – a fine bull, தழீஇ – embracing, நாகு – a cow, பெயர் காலை – when it goes, உள்ளுதொறும் – whenever I think (about her), கலிழும் நெஞ்சம் – my heart is distressed, வல்லே – quickly, எம்மையும் வர இழைத்தனையே – you caused me to come away (இழைத்தனை – செய்தாய்)

ஐங்குறுநூறு 446, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவன் தலைவியை நினைத்து அவளிடம் கூறுவது போல் கூறியது
முல்லை நாறும் கூந்தல் கமழ் கொள
நல்ல காண்குவம் மாஅயோயே!
பாசறை அருந்தொழில் உதவி நம்
காதல் நன்னாட்டுப் போதரும் பொழுதே.

Ainkurunūru 446, Pēyanār, Mullai Thinai – What the hero said to the heroine, thinking about her
Oh dark woman!  When I
return to our beloved, fine
country, having helped with
the difficult war duties in the
battle camp,
we will see good matters happen,
and your hair with the fragrance
of mullai flowers will attain
splendor and more fragrance.

Notes:  The hero is in the battle camp.  He thinks about his wife, imagines he sees her and utters these words.  இலக்கணக் குறிப்பு:  மாஅயோயே – அளபெடை, ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, பொழுதே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   முல்லை நாறும் கூந்தல் – hair with the fragrance of jasmine flowers, கமழ் கொள – to attain fragrance, நல்ல – good, காண்குவம் – we will see, மாஅயோயே – oh dark woman, பாசறை – battle camp, அருந்தொழில் உதவி – after helping with the difficult business, நம் காதல் – our beloved, நன்னாட்டு – fine country, போதரும் பொழுதே – when we return

ஐங்குறுநூறு 447, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவன் தனக்குள் சொன்னது
பிணி வீடு பெறுக மன்னவன் தொழிலே,
பனி வளர் தளவின் சிரல் வாய்ச் செம்முகை
யாடு சிறை வண்டு அவிழ்ப்பப்,
பாடல் சான்ற காண்கம் வாணுதலே.

Ainkurunūru 447, Pēyanār, Mullai Thinai – What the hero said to himself
Fluttering honeybees open the red
buds of winter’s golden jasmine
that look like mouths of kingfishers.

When I am relieved of my war duties
to my king, I will see my bright-browed
young woman who is worthy of praise.

Notes:  The hero who is in the battle camp and anxious to see his wife, utters these words.  பருவ வரவின்கண் கூறியது.  Natrinai 61-8 – சிரல் வாய் உற்ற தளவின்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  தொழிலே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, வாணுதலே – வாணுதல் அன்மொழித்தொகை, ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, காண்கம் – தன்மைப் பன்மை, first person plural, ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  வாள் – வாள் ஒளி ஆகும் (தொல்காப்பியம் உரியியல் 71).

Meanings:   பிணி – ties, responsibilities, வீடு பெறுக – to get released, மன்னவன் – king, தொழிலே – business, duties, பனி வளர் – growing in the cold season, தளவின் – golden jasmine’s, செம்முல்லை, சிரல் வாய் – kingfisher’s mouth, செம் முகை – red buds, ஆடு – flapping, சிறை – wings, வண்டு – honeybees, அவிழ்ப்ப – opening, பாடல் சான்ற – fit for songs, deserving praise, காண்கம் – let us see, வாள் நுதலே – the young woman with a bright forehead

ஐங்குறுநூறு 448, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவன் தனக்குள் சொன்னது
தழங்குரல் முரசம் காலை இயம்பக்
கடுஞ்சின வேந்தன் தொழில் எதிர்ந்தனனே,
மெல்லவல் மருங்கின் முல்லை பூப்பப்
பொங்கு பெயல் கனைதுளி கார் எதிர்ந்தன்றே,
அம் சில் ஓதியை உள்ளுதொறும்,
துஞ்சாது அலமரல் நாம் எதிர்ந்தனமே.

Ainkurunūru 448, Pēyanār, Mullai Thinai – What the hero said to himself
The resounding battle drums
roared in the mornings and
the rage-filled king took on
war duties.

Mullai flowers have blossomed
in the valleys and abundant
rains have fallen, in this rainy
season.

Whenever I think of my beloved
with beautiful, soft hair,
I am distressed and unable to sleep.

Notes:  The hero is in the battle camp.  He is sad that he is unable to leave, and the rainy reason, his indicated time of return, has started. பருவ வரவின்கண் கூறியது.  எதிர்ந்தன்றே (4) – ஒளவை துரைசாமி உரை – தொடங்கா நின்றது, பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – மேற்கொண்டது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  தழங்குரல் – தழங்கு குரல் என்பதன் விகாரம், எதிர்ந்தனனே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, அம் சில் ஓதி – அன்மொழித்தொகை, எதிர்ந்தன்றே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, எதிர்ந்தனமே – தன்மைப் பன்மை, first person plural, ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  அலமரல் – தெருமரல் ஆயிரண்டும் சுழற்சி (தொல்காப்பியம், சொல் 310).

Meanings:   தழங்கு குரல் முரசம் – roaring drums, காலை இயம்ப – roared in the morning time, கடுஞ்சின வேந்தன் – the king with great rage, தொழில் – war business, எதிர்ந்தனனே – he took on the responsibility, மெல் அவல் மருங்கின் – in the delicate low lying land, முல்லை பூப்ப – jasmine blooms, பொங்கு பெயல் – abundant rains, கனை துளி – heavy rain drops, கார் எதிர்ந்தன்றே – rainy season has undertaken, அம் சில் ஓதியை – the woman with beautiful delicate hair உள்ளுதொறும் – whenever I think about her, துஞ்சாது – without sleeping, அலமரல் – disturbed mind, whirling mind, நாம் எதிர்ந்தனமே – I have undertaken

ஐங்குறுநூறு 449, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவன் தனக்குள் சொன்னது
முரம்பு கண் உடையத் திரியும் திகிரியொடு
பணை நிலை முனைஇய வயமாப் புணர்ந்து,
திண்ணிதின் மாண்டன்று தேரே,
ஒண்ணுதல் காண்குவம், வேந்து வினை முடினே.

Ainkurunūru 449, Pēyanār, Mullai Thinai – What the hero said to himself
Harnessed with strong horses
that hate being tied in stables,
the sturdy chariot is ready to
roll on raised grounds with
pebbles, breaking them,
and I will see the woman with
a glowing forehead, if the king’s
war affairs are over.

Notes:  The hero is getting ready to leave after a battle.  However, the king starts another battle with his enemy, and the hero is unable to leave.  He utters these words to himself.  இலக்கணக் குறிப்பு:  தேரே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, ஒண்ணுதல் – அன்மொழித்தொகை, காண்குவம் – தன்மைப் பன்மை, first person plural, முடினே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   முரம்பு கண் உடைய – breaking the raised grounds with pebbles, திரியும் திகிரியொடு – with the moving wheels, பணை நிலை முனைஇய – hating to be in the stable area, வயமாப் புணர்ந்து – strong horse tied/yoked, திண்ணிதின் மாண்டன்று தேரே – sturdy fine chariot that is ready, ஒண்ணுதல் – the woman with a bright forehead, காண்குவம் – let us see, வேந்து வினை முடினே – when the king’s business is over

ஐங்குறுநூறு 450, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவன் தனக்குள் சொன்னது
முரசு மாறு இரட்டும் அருந்தொழில் பகை தணிந்து,
நாடு முன்னியரோ பீடு கெழு வேந்தன்
வெய்ய உயிர்க்கும் நோய் தணியச்
செய்யோள் இளமுலைப்  படீஇயர் என் கண்ணே.

Ainkurunūru 450, Pēyanār, Mullai Thinai – What the hero said to himself
If the battles with rhythmic
drumbeats end, and the
pride-filled king decides to
return to his country after his
anger subsides,
may my eyes sleep on the young
breasts of the woman who can
reduce my love affliction,
she who has caused my hot sighs!

Notes:  The hero is in the battle camp, unable to leave.  He utters these words, thinking about the heroine.  இலக்கணக் குறிப்பு:  முன்னியரோ – ஓகாரம் அசைநிலை, an expletive, படீஇயர் – அளபெடை, கண்ணே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  செய்யோள் (4) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – செவ்விய பண்புகளையுடையவள்.

Meanings:   முரசு மாறு இரட்டும் – drums are beat rhythmically, அருந்தொழில் – difficult business, பகை தணிந்து – enmity reduced, war ended, நாடு முன்னியரோ – considered returning to the country, பீடு கெழு வேந்தன் – king with pride, வெய்ய உயிர்க்கும் – causing hot sighs, நோய் தணியச் செய்யோள் – the perfect woman who can reduce my affliction disease, இள முலை படீஇயர் என் கண்ணே – may my eyes sleep on her young breasts

பருவங்கண்டு கிழத்தியுரைத்த பத்து – Ten on What the Heroine said, having seen the Coming of the Season

Poems 451 – 460 are ‘பருவங்கண்டு கிழத்தி யுரைத்த பத்து’ which means ‘Ten on What the Heroine said, having seen the Coming of the Season’.  The poems are the heroine’s addresses to her friend.  The hero’s arrival has been delayed because of his war duties.

ஐங்குறுநூறு 451, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
கார் செய் காலையொடு கையறப் பிரிந்தோர்
தேர்தரு விருந்தில் தவிர்குதல் யாவது,
மாற்று அருந்தானை நோக்கி
ஆற்றவும் இருத்தல், வேந்தனது தொழிலே?

Ainkurunūru 451 Pēyanār, Mullai Thinai – what the heroine said to her friend
How can he come in a chariot
to stay here,
when he has to be at the battle
camp with his king’s army that
cannot be vanquished?

He left me in this rainy season,
and I feel helpless.

Notes:  The hero has gone to perform war duties.  The sad heroine utters these words to her friend. இலக்கணக் குறிப்பு:  காலையொடு – அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – ஒடு உருபு கண் உருபின் பொருளை உணர்த்திற்று, ஒளவை துரைசாமி உரை – ஒடு உருபு ஆனுருபின் பொருட்டு, இஃது உருபு மயக்கம்,  தொழிலே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  தவிர்குதல் (2) – ஒளவை துரைசாமி உரை – தங்குதல், பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – தவிர்தல், வாராதிருத்தல், அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – தங்குதல்.

Meanings:   கார் செய் காலையொடு – during the rainy season, கையற பிரிந்தோர் – the man who separated causing me to feel helpless, தேர்தரு விருந்தில் – coming in a chariot to visit, தவிர்குதல் – staying, not coming, யாவது – how is it possible, மாற்று அரும் – cannot be vanquished, impossible to change, தானை நோக்கி – looking at his army, ஆற்றவும் இருத்தல் – waiting in the battle camp, வேந்தனது தொழிலே – the king’s business

ஐங்குறுநூறு 452, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
வறந்த ஞாலம் தளிர்ப்ப வீசிக்
கறங்குரல் எழிலி கார் செய்தன்றே,
பகை வெங்காதலர் திறைதரு முயற்சி,
மென் தோள் ஆய் கவின் மறையப்
பொன் புனை பீரத்து அலர் செய்தன்றே.

Ainkurunūru 452, Pēyanār, Mullai Thinai – what the heroine said to her friend
The loud, rumbling clouds
have come down as rain,
making the parched earth lush.

My beloved lover, cruel to enemies
in his efforts at getting tributes,
has caused my delicate arms to lose
their great beauty and for pallor to
spread like gold colored peerkkai
flowers.

Notes:  The hero has gone to perform war duties.  The sad heroine utters these words to her friend.  ஆய் கவின் (4) – ஒளவை துரைசாமி உரை – அழகிய நலம், பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – தேய்ந்த நலம், அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – பலரும் ஆராய்வதற்குக் காரணமான அழகு..  இலக்கணக் குறிப்பு:  செய்தன்றே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive, வறந்த – வறம் என்னும் சொல்லடியாகப் பிறந்த பெயரெச்சம்.

Meanings:   வறந்த ஞாலம் – dry earth, தளிர்ப்ப – become lush, வீசி – falling down, கறங்குரல் எழிலி – loud clouds, கார் செய்தன்றே – caused rain, பகை வெங்காதலர் – my desirable lover who is cruel to his enemies, திறைதரு முயற்சி – efforts to get tributes (from enemies), மென் தோள் – delicate arms, ஆய் கவின் – great beauty, fading beauty, beauty that is analyzed by others, மறைய – to fade away, பொன் புனை பீரத்து – like ridge gourd flowers that are like gold, peerkkai flowers, Luffa acutangula, அலர் செய்தன்றே – has caused for it to spread

ஐங்குறுநூறு 453, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
அவல்தொறும் தேரை தெவிட்ட, மிசைதொறும்
வெங்குரல் புள்ளினம் ஒலிப்ப, உதுக்காண்,
கார் தொடங்கின்றால் காலை, அதனால்
நீர் தொடங்கினவால் நெடுங்கண், அவர்
தேர் தொடங்கின்றால் நம் வயினானே.

Ainkurunūru 453, Pēyanār, Mullai Thinai – what the heroine said to her friend
Look there!
Toads croak from pits,
and flocks of birds above
chirp in desirable tones.

Rainy season has started.
My long eyes are shedding tears,
since his chariot has not started
to move toward us.

Notes:  The hero has gone to perform war duties.  The sad heroine utters these words to her friend.  தொடங்கின்றால் (3) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – தொடங்கிவிட்டது.  தொடங்கின்றால் (5) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – வரத் தொடங்குதல் இல்லை, ஒளவை துரைசாமி உரை – தேர் வரத் தொடங்குதல் இல்லையாயிற்று.  இலக்கணக் குறிப்பு:  தொடங்கினவால் – ஆல் அசை நிலை, an expletive, வயினானே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   அவல்தொறும் – in all the pits, தேரை தெவிட்ட – toads chirp/croak, மிசைதொறும் – every place above, வெங்குரல் – desirable tones, புள்ளினம் ஒலிப்ப – birds chirp/tweet/sing, உதுக்காண் – look there, கார் தொடங்கின்றால் காலை அதனால் – since rainy season has started, நீர் தொடங்கினவால் – they started to shed tears, நெடுங்கண் – long eyes, அவர் – his, தேர் தொடங்கு இன்றால் – since his chariot has not started, நம் வயினானே – to come toward us

ஐங்குறுநூறு 454, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
தளவின் பைங்கொடி தழீஇப், பையென
நிலவின் அன்ன நேர் அரும்பு பேணிக்,
கார் நயந்து எய்தும் முல்லை, அவர்
தேர் நயந்து உறையும், என் மாமைக் கவினே.

Ainkurunūru 454, Pēyanār, Mullai Thinai – what the heroine said to her friend
My dark beauty that is holding
fast and waiting for his chariot
to arrive, is like the mullai vine
that tends its beautiful buds as
white as moonlight,
embracing a green thalavam
vine, and desiring and awaiting
the rainy season to bloom.

Notes:  The hero has gone to perform war duties.  The sad heroine utters these words to her friend.   இலக்கணக் குறிப்பு:  தழீஇ – அளபெடை, நிலவின் – இன் சாரியை, அன்ன – உவம உருபு, a comparison word, கவினே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  உள்ளுறை – ஒளவை துரைசாமி உரை – முல்லை, கார் வரவு நோக்கி அரும்பு பேணி, வந்தவழி மலர்தலை எய்துவது போலக் காதலன் தேர்வரவு நோக்கியிருக்கும் தன் மாமைக்கவின் வந்ததும் விளங்கித் தோன்றும் என்பாள், ‘அவர் தேர் நயந்து உறையும், என் மாமைக் கவினே’ என்றாள்.

Meanings:   தளவின் – golden jasmine’s, செம்முல்லை, பைங்கொடி – green vine, தழீஇ – surrounding, பையென – slowly, நிலவின் அன்ன – like the moon, நேர் அரும்பு பேணி – tending buds that are similar, tending beautiful buds, கார் – rainy season, நயந்து – desiring, எய்தும் முல்லை – blossoming mullai, blossoming jasmine vine, அவர் – his, தேர் நயந்து உறையும் – lives desiring his chariot (to arrive), என் மாமைக் கவினே – my dark beauty

ஐங்குறுநூறு 455 , பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
அரசு பகை தணிய, முரசு படச் சினைஇ,
ஆர் குரல் எழிலி கார் தொடங்கின்றே,
அளியவோ அளிய தாமே, ஒளி பசந்து
மின் இழை ஞெகிழச் சாஅய்த்
தொன்னலம் இழந்த என் தட மென்தோளே.

Ainkurunūru 455, Pēyanār, Mullai Thinai- what the heroine said to her friend
The loud clouds roar with rage
as rainy season has started,
reducing enmity between kings,
and stopping their battle drumbeats.

My large, delicate arms have become
thin and pitiable, having lost their
previous beauty, and my bright jewels
are slipping down.

Notes:  The hero has gone to perform war duties.  The sad heroine utters these words to her friend.   இலக்கணக் குறிப்பு:  தொடங்கின்றே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, அளியவோ அளிய – அடுக்கு விகுதி, தாமே – தாம், ஏ அசை நிலைகள், expletives, சாஅய் – அளபெடை, மென்தோளே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  தட – தடவும் கயவும் நளியும் பெருமை (தொல்காப்பியம், உரியியல் 24), அவற்றுள், தட என் கிளவி கோட்டமும் செய்யும் (தொல்காப்பியம், உரியியல் 25).

Meanings:   அரசு பகை தணிய – for enmity with kings to subside, முரசு பட – drums have stopped their roars, சினைஇ – with rage, ஆர் குரல் எழிலி – loud clouds with thunder, கார் தொடங்கின்றே – the rainy season has started, அளியவோ அளிய – they are very pitiable, ஒளி பசந்து – lost luster, மின் இழை – bright jewels, ஞெகிழ – slipped down, loosened, சாஅய் – slimmed, தொன்னலம் இழந்த – lost my prior beauty, என் – my, தட – curved, large, மென்தோளே – delicate arm

ஐங்குறுநூறு 456, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
உள்ளார் கொல்லோ தோழி, வெள் இதழ்
பகல் மதி உருவின் பகன்றை மாமலர்
வெண்கொடி ஈங்கை பைம் புதல் அணியும்
அரும் பனி அளைஇய கூதிர்,
ஒருங்கு இவண் உறைதல் தெளித்து அகன்றோரே?

Ainkurunūru 456, Pēyanār, Mullai Thinai – what the heroine said to her friend
Does he think about me, my friend,
the man who promised before he left that he
would live here with me, in the cold season
with harsh dew, when the white-petaled
pakandrai flowers, as bright as the day moon,
blossom on vines that spread on the tangled
white eengai vines that appear like lush bushes?

Notes:  The hero has gone to perform war duties.  The sad heroine utters these words to her friend.  பகல் மதி உருவின் பகன்றை (2) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – பாதித் திங்கள் வடிவினையுடைய பகன்றை, ஒளவை துரைசாமி உரை – பகற் போதில் தோன்றும் திங்களைப் போலும் உருவினையுடைய பகன்றை.  வெண்கொடி ஈங்கை பைம்புதல் அணியும் (3) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – இண்டங்கொடி அரில் படப் பின்னிக் கிடத்தலின் புதர் எனப்பட்டது.   இலக்கணக் குறிப்பு:  கொல்லோ – கொல் ஐயப்பொருட்டு வந்த இடைச்சொல், a particle implying doubt ஓகாரம் அசை நிலை, an expletive, அளைஇய – அளபெடை, அகன்றோரே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   உள்ளார் கொல்லோ – does he think (கொல் – ஐயப்பொருட்டு வந்த இடைச்சொல், a particle implying doubt, ஓ – அசைநிலை, an expletive), தோழி  – oh friend, வெள் இதழ் – white-petaled, பகல் மதி உருவின் பகன்றை – pakandrai flowers that are in the shape of the moon that appears during the day, jalap flowers, Ipomaea turpethum, மா மலர் – big flowers, வெண்கொடி ஈங்கை – white eengai vines – sensitive mimosa vine, Mimosa Pudica, பைம்புதல் – lush bushes, green bushes, அணியும் – decorate, அரும் பனி – harsh dew, அளைஇய கூதிர் – together with the cold season, ஒருங்கு இவண் உறைதல் – residing here with us, தெளித்து அகன்றோரே – the man who consoled us and went, the man who explained clearly and left

ஐங்குறுநூறு 457, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
பெய் பனி நலிய உய்தல் செல்லாது,
குருகினம் நரலும் பிரிவருங் காலைத்,
துறந்து அமைகல்லார் காதலர்,
மறந்து அமைகல்லாது, என் மடங்கெழு நெஞ்சே.

Ainkurunūru 457, Pēyanār, Mullai Thinai – what the heroine said to her friend
He left in the cold dew season
when heron flocks screech in
pain, unable to survive.  He will
not be happy to be away.

My ignorant heart will not
forget him.

Notes:  The hero has gone to perform war duties.  The sad heroine utters these words to her friend.  இலக்கணக் குறிப்பு:  நெஞ்சே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   பெய் பனி – falling dew, நலிய – causing suffering, உய்தல் – to survive, செல்லாது – not being able to do, குருகினம் – heron flocks, நரலும் – they screech, பிரிவருங் காலை – separating time, துறந்து – leaving, அமைகல்லார் காதலர் – lover who will not be satisfied, மறந்து அமைகல்லாது – it will not forget him, என் மடங்கெழு நெஞ்சே – my ignorant heart

ஐங்குறுநூறு 458, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
துணர்க்காய்க் கொன்றைக் குழற்பழம் ஊழ்த்தன,
அதிர் பெயற்கு எதிரிய சிதர் கொள் தண் மலர்,
பாணர் பெருமகன் பிரிந்தென,
மாண் நலம் இழந்த என் கண் போன்றனவே.

Ainkurunūru 458, Pēyanār, Mullai Thinai – what the heroine said to her friend
Kondrai trees have put
out clusters of hollow fruits.
The cool flowers that faced
the rains with thunder have
dropped, resembling my eyes
that have lost their great
beauty since he left,
the man so generous to bards.

Notes:  The hero has gone to perform war duties.  The sad heroine utters these words to her friend.   இலக்கணக் குறிப்பு:  போன்றனவே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  குழற்பழம் (1) – அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை –  உட் துளையையுடைய பழங்கள், ஒளவை துரைசாமி உரை – மகளிர் குழல் போலும் பழங்கள், தி. சதாசிவ ஐயர் – குழல்போலும் பழங்கள். பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – மகளிர் கூந்தல் போலும் பழங்கள்.

Meanings:   துணர்க்காய் – clustered fruits, கொன்றை – laburnum, Cassia fistula, குழற்பழம் – tubular fruits, flute-like fruits, fruits that are like the hair of women, ஊழ்த்தன – they became ripe, அதிர் பெயற்கு – due to the rain falling with thunder, due to the loud rains, எதிரிய – accepting, facing, சிதர் கொள் – scattered, dropped, தண் மலர் – cool flowers, பாணர் பெருமகன் – patron of bards, பிரிந்தென – since he separated, மாண் நலம் இழந்த என் கண் போன்றனவே – they are like my eyes that have lost their esteemed beauty

ஐங்குறுநூறு 459, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
மெல் இறைப் பணைத்தோள் பசலை தீரப்
புல்லவும் இயைவது கொல்லோ, புல்லார்
ஆர் அரண் கடந்த சீர் கெழு தானை
வெல்போர் வேந்தனொடு சென்ற,
நல் வயல் ஊரன் நறும் தண் மார்பே?

Ainkurunūru 459, Pēyanār, Mullai Thinai – What the heroine said to her friend
Will I be able to remove the pallor
on my bamboo-like arms with
delicate wrists, if I embrace the
cool, fragrant chest of the man from
the town with fields,
who has gone with the victorious king,
his great army conquering harsh forts?

Notes:  The hero has gone to perform war duties.  The sad heroine utters these words to her friend.  இலக்கணக் குறிப்பு:  பணைத்தோள் – உவமைத்தொகை, கொல்லோ – கொல் ஐயப்பொருட்டு வந்த இடைச்சொல், a particle implying doubt ஓகாரம் அசை நிலை, an expletive, வேந்தனொடு – ஒடு உடனிகழ்ச்சி (ஒருங்கு நிகழ்தல்), happening simultaneously, மார்பே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  மெல் இறை (1) – தி. சதாசிவ ஐயர் உரை – மெல்லிய முன்சந்து, பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – மெல்லிய கோடுகள் (இரேகைகள்), அகங்கையில் உள்ள கோடுகள், மெல்லிய தொடி (இறை ஆகுபெயர் தொடிக்கு),  ச.வே. சுப்பிரமணியன் உரை – மென்மையான சந்து.  ஊரன் (5) – தி. சதாசிவ ஐயர் – திணை மயக்குறுதலுங் கடிநிலை இலவே” என்று கூறலின் ஊரன் எனப்பட்டது.  திணை மயக்குறுதலும் கடி நிலை இலவே நிலன் ஒருங்கு மயங்குதல் இல என மொழிப புலன் நன்கு உணர்ந்த புலமையோரே (அகத்திணையியல் 14).

Meanings:   மெல் – delicate, இறை – forearms, joints, delicate wrists, பணைத்தோள் – bamboo-like arms, thick arms, பசலை தீர – for the paleness to be removed, புல்லவும் இயைவது கொல்லோ – is it possible to embrace (கொல் – ஐயப்பொருட்டு வந்த இடைச்சொல், a particle implying doubt, ஓ – அசைநிலை, an expletive), புல்லார் ஆர் அரண் கடந்த – conquered difficult enemy forts, சீர் கெழு தானை – great army, வெல்போர் வேந்தனொடு – with king who has won battles, சென்ற – went, நல் வயல் ஊரன் – man from the town with fine fields, நறும் தண் மார்பே – fragrant chest

ஐங்குறுநூறு 460, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
பெருஞ்சின வேந்தனும் பாசறை முனியான்,
இருங்கலி வெற்பன் தூதும் தோன்றா,
ததை இலை வாழை முழு முதல் அசைய,
இன்னா வாடையும் அலைக்கும்,
என் ஆகுவென் கொல், அளியென் யானே?

Ainkurunūru 460, Pēyanār, Mullai Thinai – what the heroine said to her friend
The king seething with rage, does
not hate the battle camp in uproar.
A message has not arrived
from the lord of the loud mountains.

The distressing northern wind blows,
swaying the thick-trunked banana trees.

What will happen to me?  I am pitiable.

Notes:  The hero has gone to perform war duties.  The sad heroine utters these words to her friend.   இலக்கணக் குறிப்பு:  வேந்தனும் – உம்மை எச்சம், தூதும் – உம்மை சிறப்பு, அசைய – அசையுமாறு என்னும் பொருட்டு, கொல் – அசைநிலை, an expletive, யானே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.

Meanings:  பெருஞ்சின வேந்தனும் – and the king with great rage, பாசறை முனியான் – he does not hate the battle camp, இருங்கலி – uproar, வெற்பன் – the man from the mountain country, தூதும் தோன்றா – and the message has not arrived, ததை இலை – dense leaves, வாழை – banana trees, முழு முதல் அசைய – thick trunks swaying, இன்னா வாடையும் அலைக்கும் – and the distressing northern winds blow, என் ஆகுவென் கொல் – what will happen to me, அளியென் யானே – I am pitiable

தோழி வற்புறுத்த பத்து – Ten on the Insisting Friend

Poems 461 – 470 are ‘தோழி வற்புறுத்த பத்து’ which means ‘Ten on the Friend who insists’.   The friend insists that everything is fine with the hero, and that he will arrive on time.

ஐங்குறுநூறு 461, பேயனார், முல்லைத் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
வான் பிசிர்க் கருவியின் பிடவு முகை தகையக்
கான் பிசிர் கற்பக் கார் தொடங்கின்றே,
இனையல், வாழி தோழி, எனையதூஉம்
நின் துறந்து அமைகுவர் அல்லர்,
வெற்றி வேந்தன் பாசறையோரே.

Ainkurunūru 461, Pēyanār, Mullai Thinai – What the heroine’s friend said to her
May you live long, oh friend!
Do not feel sad!
The monsoon season has started,
clouds with lightning and thunder
spray the forest and pidavam
buds have opened beautifully.

Reacting to the rain, the trees in
the forest have sprouted.

Your lover in the victorious king’s
battle camp will not rest there
comfortably, abandoning you.

Notes:  The heroine is sad since the hero has not returned despite the change in the season.  Her friend consoles her.  நெடுநல்வாடை 19-20, ‘பெயல் உலந்து எழுந்த பொங்கல் வெண்மழை அகல் இரு விசும்பில் துவலை கற்ப’.  பிசிர்க் கருவியின் (1) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – தூறல் ஆகிய கருவியைக் கொண்டு.  கான் பிசிர் கற்ப (2) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – மழை பொழிந்து நின்ற பின்னர் மரங்கள் துளித்தல் இயல்பாகலின் அதனையே தற்குறிப்பேற்றமாக மரங்கள் முகிலிடத்தே கண்ட பெய்தற்தொழிலைத் தாமும் கற்பன போல துளிப்ப என்பாள் ‘கான் பிசிர் கற்ப’ என்றாள்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  இனையல் – அல்லீற்று எதிர்மறை வியங்கோள் வினைமுற்று, எனையதூஉம் – அளபெடை, தொடங்கின்றே, பாசறையோரே – ஏகாரம் அசை நிலைகள், expletives.  கருவி – கருவி தொகுதி (தொல்காப்பியம், உரியியல் 58).

Meanings:  வான் – clouds, பிசிர் – tiny water drops, கருவியின் – due to the lightning and thundering of clouds, பிடவு – wild jasmine, Randia malabarica, முகை – buds, தகைய – to attain beauty, கான் – forest, பிசிர் – tiny rain drops, கற்ப – the trees have learned from the rains and sprouted, கார் தொடங்கின்றே – the rainy season has started, இனையல் – do not feel sad, வாழி தோழி – may you live long my friend, எனையதூஉம் – even for a little while, நின் துறந்து – abandoning you, அமைகுவர் அல்லர் – he will not rest, வெற்றி வேந்தன் – the victorious king, பாசறையோரே – your lover in the battle camp

ஐங்குறுநூறு 462, பேயனார், முல்லைத் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
ஏதில பெய்ம் மழை காரென மயங்கிய
பேதையம் கொன்றைக் கோதை நிலை நோக்கி,
எவன் இனி மடந்தை, நின் கலிழ்வே, நின் வயின்
தகை எழில் வாட்டுநர் அல்லர்,
முகை அவிழ் புறவின் நாடு இறந்தோரே.

Ainkurunūru 462, Pēyanār, Mullai Thinai – What the heroine’s friend said to her
Why are you crying, my naive
friend?
The ignorant kondrai trees,
on seeing the unseasonal rains,
think that the rainy season has
arrived, and have put out their
garland-like flower strands.

He who has passed through the
forest where buds burst into flowers,
will not spoil your great beauty.

Notes:  The heroine is sad that the hero has not returned despite the change in the season.  Her friend consoles her.  இலக்கணக் குறிப்பு:  மடந்தை – விளி, an address, வயின் – ஏழாம் வேற்றுமைப் பொருள்பட வந்தது, இறந்தோரே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   ஏதில – without reason, பெய்ம்மழை – falling rain, காரென மயங்கிய – confused that it is the rainy reason, பேதையம் கொன்றை – ignorant laburnum tree, Cassia fistula, கோதை நிலை – garland like strands, நோக்கி – looking at it, எவன் இனி – why, மடந்தை – naive woman, நின் கலிழ்வே – your crying, நின் வயின் தகை எழில் வாட்டுநர் அல்லர் – he does not want to hurt your esteemed beauty, முகை அவிழ் – buds opening, புறவின் நாடு இறந்தோரே – the man who went through the forested land

ஐங்குறுநூறு 463, பேயனார், முல்லைத் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
புதல் மிசை நறு மலர் கவின் பெறத் தொடரி, நின்
நலமிகு கூந்தல் தகை கொளப் புனைய
வாராது அமையலோ இலரே, நேரார்
நாடுபடு நன்கலம் தரீஇயர்
நீடினர் தோழி, நம் காதலோரே.

Ainkurunūru 463, Pēyanār, Mullai Thinai – What the heroine’s friend said to her
My friend!
Your lover is not one to
stay behind without
coming to decorate your
very beautiful hair with
strands of fragrant flowers
that grow on bushes.

He has delayed his arrival
to bring back fine jewels
from the enemy country.

Notes:  The heroine is sad that the hero has not returned despite the change in the season.  Her friend consoles her.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அமையலோ – ஓகாரம் அசை நிலை, an expletive, இலரே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, தரீஇயர் – அளபெடை, காதலோரே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   புதல் மிசை – on the bushes, நறு மலர் – fragrant flowers, கவின் பெற – to attain beauty, தொடரி – to string, to tie together, நின் நலமிகு கூந்தல் – your very beautiful hair, தகை கொள – to make it more beautiful, புனைய – to decorate, வாராது அமையலோ இலரே – he will not stay away without coming, நேரார் – enemies, நாடுபடு நன் கலம் தரீஇயர் – to bring fine jewels made in enemy countries, நீடினர் – he has delayed, தோழி – my friend, நம் காதலோரே – your lover

ஐங்குறுநூறு 464, பேயனார், முல்லைத் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
கண்ணெனக் கருவிளை மலரப், பொன்னென
இவர் கொடிப் பீரம் இரும் புதல் மலரும்
அற்சிரம் மறக்குநர் அல்லர், நின்
நல் தோள் மருவரற்கு உலமருவோரே.

Ainkurunūru 464, Pēyanār, Mullai Thinai – What the heroine’s friend said to her
Karuvilai flowers have bloomed
looking like eyes, and peerkkai
gourd creepers with gold colored
flowers have spread on big bushes.

He is not one to forget you in this
season with early dew.  He desires
to embrace your fine shoulders.

Notes:  The hero had left just a few days after their wedding.  The heroine is sad that the hero has not returned despite the change in the season.  Her friend consoles her.  இலக்கணக் குறிப்பு:  என – உவம உருபு, a comparison word, உலமருவோரே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   கண் எனக் கருவிளை மலர – karuvilai flowers have blossomed like eyes, mussel shell creeper flowers, Clitoria ternatia, பொன் என – like gold, இவர் கொடி – spreading creepers, பீரம் – ridge gourd flowers (golden yellow flowers), Luffa acutangula, இரும் புதல் மலரும் – they spread and blossom on the big bushes, அற்சிரம் மறக்குநர் அல்லர் – he does not forget the early dew season, நின் நல் தோள் மருவரற்கு – to hug your fine shoulders, உலமருவோரே – he will be waiting with mental tension

ஐங்குறுநூறு 465, பேயனார், முல்லைத் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
நீர் இகுவு அன்ன நிமிர் பரி நெடுந்தேர்
கார் செய் கானம் பிற்படக் கடைஇ,
மயங்கு மலர் அகலம் நீ இனிது முயங்க
வருவர், வாழி தோழி,
செரு வெங்குரிசில் தணிந்தனன் பகையே.

Ainkurunūru 465, Pēyanār, Mullai Thinai – What the heroine’s friend said to her
May you live long, my friend!
He will come in his tall chariot,
driven by horses with lifted heads,
trotting rapidly like waterfalls,
for you to sweetly embrace his
desirable chest with flowers,
since the enmity of the king
who desires battles has subsided.

Notes:  The heroine is sad that the hero has not returned despite the change in the season.  Her friend who is aware that the war has ended, consoles her.  மயங்கு மலர் அகலம் (3) – ஒளவை துரைசாமி உரை –  கூடுதற்குரிய அகன்ற மார்பு, மாலை அணிந்து விளங்கும் மார்பு என்றும் கூறுவர், பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – விருப்பம் போல் தழுவுவதற்கு ஏற்ற மார்பு, வாகை மாலை பொருந்திய மார்பு எனினுமாம்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அன்ன – உவம உருபு, a comparison word, கடைஇ – அளபெடை, பகையே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   நீர் இகுவு அன்ன – like waterfalls, நிமிர் பரி – horses with lifted heads, horses that run rapidly, rapidly moving, நெடுந்தேர் – tall chariot, கார் செய் கானம் – forest after rains, பிற்பட – behind him, கடைஇ – riding, மயங்கு மலர் அகலம் – attractive wide chest, desirable chest decorated with flowers, நீ இனிது முயங்க – for you to sweetly embrace, வருவர் – he will come, வாழி தோழி – may you live long my friend, செரு – war, வெங்குரிசில் – king who loves battles, தணிந்தனன் பகையே – king’s enmity got reduced

ஐங்குறுநூறு 466, பேயனார், முல்லைத் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
வேந்து விடு விழுத்தொழில் எய்தி, ஏந்து கோட்டு
அண்ணல் யானை அரசு விடுத்து, இனியே
எண்ணிய நாள் அகம் வருதல், பெண் இயல்
காமர் சுடர்நுதல் விளங்கும்
தேமொழி அரிவை, தெளிந்திசின் யானே.

Ainkurunūru 466, Pēyanār, Mullai Thinai – What the heroine’s friend said to her
Oh friend of sweet words,
bright brow, and
attractive feminine qualities!
I understand clearly!

He who has been sent by his king,
to do the sublime task of carrying
a message to another king owning
splendid elephants with lifted tusks,
will return on the agreed time,
after finishing his work successfully.

Notes:  The heroine is sad that the hero has not returned.  Her friend consoles her.  இலக்கணக் குறிப்பு:  இனியே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, தெளிந்திசின் – சின் தன்மை அசை, யானே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  சின் – மியா இக மோ மதி இகும் சின் என்னும் ஆவயின் ஆறும் முன்னிலை அசைச்சொல் (தொல்காப்பியம்.  சொல்லதிகாரம்.  இடையியல் 26, சின் என்பது இசின் என்பதன் முதற்குறை – ச. பாலசுந்தரம் உரை), அவற்றுள், இகுமும் சின்னும் ஏனை இடத்தொடும் தகு நிலை உடைய என்மனார் புலவர் (தொல்காப்பியம், இடையியல் 27).  விழுமம் – விழுமம் சீர்மையும் சிறப்பும் இடும்பையும் (தொல்காப்பியம் உரியியல் 57).

Meanings:   வேந்து விடு – sent by the king, விழுத் தொழில் – sublime task, ambassadorship, எய்தி – attaining, ஏந்து கோட்டு – with lifted tusks, அண்ணல் யானை – splendid elephants, அரசு விடுத்து – relieved by the other king, இனியே – now, எண்ணிய நாள் அகம் வருதல் – returning within the marked day, பெண் இயல் காமர் – one with attractive feminine traits, சுடர் நுதல் விளங்கும் – gleaming with a bright forehead, தேமொழி அரிவை – oh young woman of sweet words, தெளிந்திசின் – I understand it well (தன்மை அசைச் சொல், an expletive of the first person), யானே – me

ஐங்குறுநூறு 467, பேயனார், முல்லைத் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
புனை இழை நெகிழச் சாஅய், நொந்து நொந்து
இனையல், வாழியோ இகுளை, வினைவயின்
சென்றோர் நீடினர் பெரிதெனத், தங்காது
நம்மினும் விரையும் என்ப,
வெம்முரண் யானை விறல் போர் வேந்தே.

Ainkurunūru 467, Pēyanār, Mullai Thinai – What the heroine’s friend said to her
May you live long, my friend!
You have become thin with pain,
and your fine jewels have slipped
down, since his arrival has been
delayed.

They say he is in a hurry to return,
more anxious than us, not staying
away for long, the victorious king
with very hostile battle elephants.

Notes:  The heroine is sad that the hero, who is the king, has not returned.  Her friend consoles her.  புனை (1) – ஒளவை துரைசாமி உரை – அழகுற அணிந்த, ச.வே. சுப்பிரமணியன் உரை – புனைந்த, தி. சதாசிவ ஐயர் உரை – அலங்கரிக்கப்பட்ட, பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – அணிந்த.  இலக்கணக் குறிப்பு:  புனை இழை – வினைத்தொகை, சாஅய் – அளபெடை, நொந்து நொந்து – அடுக்கு இடைவிடாமைப் பொருட்டு, இனையல் – அல்லீற்று எதிர்மறை வியங்கோள் வினைமுற்று, வாழியோ – வாழி முன்னிலை அசை, an expletive of the second person, ஓகாரம் அசை நிலை, an expletive, இகுளை – அண்மை விளி, நம்மினும் – உயர்வு சிறப்பு, வேந்தே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   புனை இழை நெகிழ – beautiful/decorated/worn/created jewels have slipped down, சாஅய் நொந்து நொந்து இனையல் – you have become thin and are suffering with pain, வாழியோ இகுளை – may you live long, my friend, வினைவயின் சென்றோர் – the one who went for his work, நீடினர் – he has delayed, பெரிதெனத் தங்காது – not staying for long, நம்மினும் – more than us, விரையும் – he will come fast, என்ப – they say, வெம்முரண் யானை – very hostile elephants, very angry elephants, விறல் – victorious, போர் வேந்தே – the battling king

ஐங்குறுநூறு 468, பேயனார், முல்லைத் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
வரி நுணல் கறங்கத், தேரை தெவிட்டக்,
கார் தொடங்கின்றே காலை, இனி நின்
நேர் இறை பணைத்தோட்கு ஆர் விருந்தாக,
வடி மணி நெடுந்தேர் கடைஇ
வருவர் இன்று நம் காதலோரே.

Ainkurunūru 468, Pēyanār, Mullai Thinai – What the heroine’s friend said to her
Rainy season has started, and toads
and frogs with stripes are croaking.

Your lover will ride his tall chariot
adorned with beautiful bells,
and come as a special guest to your
bamboo-like arms with delicate wrists.

Notes:  The heroine is sad that the hero has not returned.  Her friend consoles her, letting her know that the indicated season has arrived, and that the hero will arrive on time.   இலக்கணக் குறிப்பு:  தொடங்கின்றே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, கடைஇ – அளபெடை, காதலோரே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   வரி நுணல் – frogs with stripes, கறங்க – croaks, தேரை தெவிட்ட – toads chirp/croak, கார் தொடங்கின்றே காலை – since the rainy season has started now, இனி – now, நின் நேர் இறை – your delicate wrists, perfect wrists, பணைத்தோட்கு – to the one (you) with bamboo- like arms, வடி மணி – beautiful bells, cast bells, ringing bells, நெடுந்தேர் கடைஇ – riding a tall chariot, ஆர் விருந்தாக வருவர் இன்று – he will come as a special guest, நம் காதலோரே – our lover

ஐங்குறுநூறு 469, பேயனார், முல்லைத் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
பைந்தினை உணங்கல் செம்பூழ் கவரும்
வன்புல நாடன் தரீஇய, வலன் ஏர்பு
அங்கண் இரு விசும்பு அதிர ஏறொடு
பெயல் தொடங்கின்றே வானம்,
காண்குவம் வம்மோ, பூங்கணோயே.

Ainkurunūru 469, Pēyanār, Mullai Thinai – What the heroine’s friend said to her
Oh woman with flower-like eyes!
Clouds have risen with strength
and rain has started with loud
thunder in the beautiful dark skies,
to bring back the lord of dry hills
where red quails steal drying millet.

Let us go and see him arrive.

Notes:  The heroine is sad that the hero has not returned.  Her friend consoles her, letting her know that the indicated season has arrived, and that the hero will arrive on time.  வலன் ஏர்பு – அகநானூறு 43, 84, 188, 278, 298, 328, நற்றிணை 37, 264, 328, குறுந்தொகை 237, ஐங்குறுநூறு 469, பதிற்றுப்பத்து 24, 31, நெடுநல்வாடை 1, பட்டினப்பாலை 67, முல்லைப்பாட்டு 4, திருமுருகாற்றுப்படை 1.   இலக்கணக் குறிப்பு:  பைந்தினை – பண்புத்தொகை, தரீஇய – செய்யிய என்னும் வாய்பாட்டு வினையெச்சம், அளபெடை, தொடங்கின்றே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, வம்மோ – மோ முன்னிலை அசை, an expletive of the second person, பூங்கணோயே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   பைந்தினை – fresh millet, உணங்கல் – drying food, செம்பூழ் – காடை, quail, Turuix taigoor,  கவரும் – they seize, they eat, வன்புல நாடன் – man from the arid land, man from the mullai land, தரீஇய – to give, வலன் ஏர்பு – climbing on the right side, climbing with strength, அம் கண் – beautiful space, இரு விசும்பு – wide sky, dark sky,  அதிர – roaring, ஏறொடு – with thunder, பெயல் தொடங்கின்றே வானம் – the clouds have started to rain, காண்குவம் – let us go and see it, வம்மோ – come my friend, பூங்கணோயே – oh woman with flower-like eyes, oh woman with beautiful eyes

ஐங்குறுநூறு 470, பேயனார், முல்லைத் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
இரு நிலம் குளிர்ப்ப வீசி, அல்கலும்
அரும் பனி அளைஇய அற்சிரக் காலை
உள்ளார் காதலர் ஆயின், ஒள்ளிழை,
சிறப்பொடு விளங்கிய காட்சி
மறக்க விடுமோ, நின் மாமைக் கவினே?

Ainkurunūru 470, Pēyanār, Mullai Thinai – What the heroine’s friend said to her
Oh friend wearing gleaming jewels!
Even if your lover does not think
about you in this early dew season,
when the vast land is cooled daily by
the cold, harsh wind and rain,
will the lovely vision of your dark
beauty allow him to forget you?

No!  It will not.  He’ll be back soon.

Notes:  The heroine is sad that the hero has not returned.  Her friend consoles her, letting her know that the indicated season has arrived, and that the hero will arrive on time.  இலக்கணக் குறிப்பு:  ஒள்ளிழை – அன்மொழித்தொகை விளியேற்று நின்றது, சிறப்பொடு – ஒடு உடனிகழ்ச்சி, அளைஇய – அளபெடை, விடுமோ – ஓகாரம் எதிர்மறை, கவினே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   இரு நிலம் குளிர்ப்ப – vast land cooling, வீசி – blowing, pouring, அல்கலும் – every day, அரும் பனி – harsh cold, அளைஇய – mixed, together, அற்சிரக் காலை – early dew season, உள்ளார் காதலர் ஆயின் – if your lover does not think about you, ஒள் இழை – oh woman with bright jewels, சிறப்பொடு விளங்கிய காட்சி – the vision of great splendor, மறக்க விடுமோ – will it allow, நின் மாமைக் கவினே – your dark beauty

பாணன் பத்து – Ten on the Bard

Poems 471 – 480 are ‘பாணன் பத்து’ which means ‘Ten on the Bard’.  The bard is the messenger, between the husband who is delayed in the battle camp and his wife.

ஐங்குறுநூறு 471, பேயனார், முல்லைத் திணை – தோழி பாணனிடம் சொன்னது
எல் வளை நெகிழ, மேனி வாடப்,
பல்லிதழ் உண்கண் பனி அலைக் கலங்கத்,
துறந்தோன் மன்ற மறங்கெழு குருசில்,
அது மற்று உணர்ந்தனை போலாய்,
இன்னும் வருதி, என் அவர் தகவே?

Ainkurunūru 471, Pēyanār, Mullai Thinai – What the heroine’s friend said to the messenger bard
He abandoned her, the brave lord.
Her bright bangles have slipped,
her body has grown thin,
and her flower-like, kohl-rimmed
teary eyes are distressed.

You do not know this and you still
come on his behalf.  How great is he?

Notes:  The hero has not returned from battle.  The heroine is distraught.  The messenger bard arrives with a message.  The heroine’s friend utters these words to the bard.  இலக்கணக் குறிப்பு:  பல்லிதழ் – அன்மொழித்தொகையாய்க் குவளையை உணர்த்திற்று, அலை – முதனிலைத் தொழிற்பெயர், மன்ற – தெளிவுப்பொருள் தரும் இடைச்சொல், a particle implying certainty, பல்லிதழ் – அன்மொழித் தொகையாய் குவளையை உணர்த்திற்று, பல்லிதழ் – அகரம் கெட்டு ‘குறியதன் முன்னர்த் தன்னுரு இரட்டலும்’ – தொல்காப்பியம், எழுத்து 160, என்றதனால் லகரம் இரட்டித்து பல்லிதழ் என முடிந்தது, தகவே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  மன்ற – மன்றவென் கிளவி தேற்றஞ் செய்யும் (தொல்காப்பியம், இடையியல் 17).  எல் – எல்லே இலக்கம் – (தொல்காப்பியம், இடையியல் 21).  அது மற்று உணர்ந்தனை போலாய் (4) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – நீ உணர்ந்திருந்தும் உணராதாய் போன்று, ஒளவை துரைசாமி உரை – அதனையும் நீ உணர்ந்தில்லை போல்கின்றாய், தி. சதாசிவ ஐயர் உரை – அதை உணர்ந்தவனைப் போலாய்.

Meanings:  எல் வளை நெகிழ – bright bangles slipping down, மேனி வாட – body growing thin, பல்லிதழ் – flowers with many petals, like blue waterlily flowers, உண்கண் – kohl-rimmed eyes, பனி அலைக் கலங்க – teary eyes getting distressed, துறந்தோன் – the man who abandoned, மன்ற – for sure, certainly, மறம் கெழு குருசில் – the brave lord, அது மற்று உணர்ந்தனை போலாய் – like you do not understand that, like you understand and pretend that you do not understand (மற்று – அசைநிலை, an expletive), இன்னும் வருதி – you still come, என் அவர் தகவே – how great is he

ஐங்குறுநூறு 472, பேயனார், முல்லைத் திணை – தோழி பாணனிடம் சொன்னது
கைவல் சீறியாழ் பாண! நுமரே
செய்த பருவம் வந்து நின்றதுவே,
எம்மின் உணரார் ஆயினும், தம் வயின்
பொய்படு கிளவி நாணலும்
எய்யார் ஆகுதல், நோகோ யானே.

Ainkurunūru 472, Pēyanār, Mullai Thinai – What the heroine’s friend said to the messenger bard
Oh bard with a small yāzh
in your adept hands!

The season that he agreed to
return has arrived.  Even if your
lord is not aware of our situation,
and does not feel embarrassed
by his lies, I am suffering in pain.

Notes:  The hero has not returned from battle.  The heroine is distraught.  The messenger bard arrives with a message.  The heroine’s friend utters these words to the bard.  இலக்கணக் குறிப்பு:  நுமரே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, நின்றதுவே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, நோகோ – நோகு – செய்கென்னும் தன்மை வினை, ஓகாரம் அசை நிலை, an expletive, இரக்கக் குறிப்பு, யானே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  கைவல் சீறியாழ் (1) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – கைத்தொழில் வண்மை உடையாய் அன்றி மக்கட் பண்பு சிறிதும் இல்லாய் என்பது குறிப்பு.  எம்மின் (3) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – எம் பொருட்டு, ஒளவை துரைசாமி உரை – எம்மைப்போல், அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – எம் பொருட்டு, தி. சதாசிவ ஐயர் – எம் போல்.

Meanings:  கைவல் – dexterous hand, சீறியாழ் பாண – bard who plays small lutes, நுமரே – your lord, செய்த பருவம் வந்து நின்றதுவே – that season he agreed to return has arrived, எம்மின் – to us, like us, உணரார் ஆயினும் – even if he doesn’t understand, தம் வயின் பொய்படு கிளவி – because of his words that are lies, நாணலும் எய்யார் ஆகுதல் – he does not feel embarrassed, நோகோ – I am hurting, யானே – me

ஐங்குறுநூறு 473, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவி பாணனிடம் சொன்னது
பலர் புகழ் சிறப்பின் நும் குருசில் உள்ளிச்
செலவு நீ நயந்தனை ஆயின் மன்ற,
இன்னா அரும் படர் எம் வயின் செய்த
பொய்வலாளர் போலக்
கைவல் பாண! எம் மறாவாதீமே.

Ainkurunūru 473, Pēyanār, Mullai Thinai – What the heroine said to the messenger bard
Oh dexterous bard!
If you think about your lord
who has been praised
by many for his greatness,
and desire to go back to him,
please do not forget me, like
the liar who caused me pain.

Notes:  The hero has not returned from battle.  The heroine is distraught.  The messenger bard arrives with a message.  The heroine utters these words to the bard.   இலக்கணக் குறிப்பு:  மன்ற – தேற்றப்பொருளில் வரும் இடைச்சொல், a particle which implies certainty, மறாவாதீமே – முன்னிலை எதிர்மறை முற்றுவினைத் திரிசொல்.  மன்ற – மன்றவென் கிளவி தேற்றஞ் செய்யும் (தொல்காப்பியம், இடையியல் 17).

Meanings:  பலர் புகழ் சிறப்பின் – with greatness praised by many, நும் குருசில் உள்ளி – thinking about your lord, செலவு நீ நயந்தனை ஆயின் மன்ற – if you go to him for sure, இன்னா அரும் படர் எம் வயின் செய்த – caused me great pain, பொய்வலாளர் போல – like that man who is capable of telling lies, like the liar, கைவல் பாண – oh bard with dexterous hands, oh bard who is capable, எம் மறாவாதீமே – do not forget me

ஐங்குறுநூறு 474, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவி தன் தோழியரிடம்  சொன்னது, பாணன் கேட்கும்படி
மை அறு சுடர்நுதல் விளங்கக், கறுத்தோர்
செய் அரண் சிதைத்த செருமிகு தானையொடு,
கதழ் பரி நெடுந்தேர் அதர் படக் கடைஇச்
சென்றவர்த் தருகுவல், என்னும்
நன்றால் அம்ம, பாணனது அறிவே.

Ainkurunūru 474, Pēyanār, Mullai Thinai – What the heroine said to her friends, as the bard listened nearby
Listen!  This bard is very intelligent!
He says he can bring back my beloved man,
who went in his tall chariot with swift horses
scarring the paths, with a battle-experienced
army that ruins the fortresses of enemies,
so that my flawless, bright forehead can shine.

Notes:  The bard promised to bring back the hero.  The heroine utters these words to her friends, praising him.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கறுத்தோர் – வினையாலணையும் பெயர், தானையொடு – ஒடு உடனிகழ்ச்சி (ஒருங்கு நிகழ்தல்), happening simultaneously, நன்றால் – ஆல் அசைநிலை, an expletive, அம்ம – கேட்பித்தல் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், a particle, கடைஇ – அளபெடை, அறிவே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  கதழ் – கதழ்வும் துனைவும் விரைவின் பொருள் (தொல்காப்பியம், உரியியல் 19).  அம்ம – அம்ம கேட்பிக்கும் (தொல்காப்பியம், இடையியல் 28)

Meanings:  மை அறு – blemishless, faultless, சுடர் நுதல் – bright forehead, விளங்க – to shine, கறுத்தோர் – enemies, செய் அரண் சிதைத்த – ruined their created fortresses, செருமிகு தானையொடு – with his army with great battle skills, கதழ் பரி – swift horses, நெடுந்தேர் – tall chariot, அதர் படக் கடைஇ – riding it and scarring the paths (சுவடு உண்டாகும்படி), சென்றவர்த் தருகுவல் என்னும் – he says ‘I will bring back the one who went’, நன்றால் – it is good, அம்ம – listen, பாணனது அறிவே – the bard’s intelligence

ஐங்குறுநூறு 475, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
தொடி நிலை கலங்க, வாடிய தோளும்,
வடி நலன் இழந்த என் கண்ணும் நோக்கிப்,
பெரிது புலம்பினனே சீறியாழ்ப் பாணன்,
எம் வெங்காதலொடு பிரிந்தோர்
தம்மோன் போலான், பேரன்பினனே.

Ainkurunūru 475, Pēyanār, Mullai Thinai – What the heroine said to her friend about the messenger bard
On seeing my bangles slip
off my thin arms and my
vadu mango like pretty eyes
lose their beauty, the bard of
small yāzh grieved greatly.

He is not like his lord, the man
who left with my desirable love.
The bard is a very kind man.

Notes:  The bard promised to bring back the hero.  The heroine utters these words to her friends, praising him.  இலக்கணக் குறிப்பு:  புலம்பினனே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive, பேரன்பினனே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  எம் வெங்காதலொடு பிரிந்தோர் (4) – அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – ‘எம் வெங்காதலொடு பிரிந்தோர்’ என்றாள், அவன் பிரிந்தபொழுது, தான் அவன் மேல் கொண்ட காதலையும் உண்டான் கொண்டு போனான் ஆதலின்.

Meanings:   தொடி நிலை கலங்க – bangles slipping down, வாடிய தோளும் – and thin arms, வடி நலன் இழந்த என் கண்ணும் – and eyes pretty like tender mangoes that have lost their beauty, மாவடு, நோக்கிப் பெரிது புலம்பினனே சீறியாழ்ப் பாணன் – the bard who plays a small lute was distressed greatly on seeing that, எம் வெங்காதலொடு பிரிந்தோர் – the man who separated with my desirable love, தம்மோன் போலான் – he is not like his lord, பேரன்பினனே – he is a very kind man

ஐங்குறுநூறு 476, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவி பாணனிடம் சொன்னது
கருவி வானம் கார் சிறந்து ஆர்ப்ப,
பருவம் செய்தன பைங்கொடி முல்லை
பல் ஆன் கோவலர் படலைக் கூட்டும்,
அன்பு இல் மாலையும் உடைத்தோ,
அன்பு இல் பாண, அவர் சென்ற நாடே?

Ainkurunūru 476, Pēyanār, Mullai Thinai – What the heroine said to the bard
Oh bard without kindness!
In the country he went,
are there loveless evenings
when herders owning cows,
braid garlands with mullai
flowers from green vines
and other leaves,
in this tumultuous rainy
season with thunder and
lightning?

Notes:  The messenger bard requests the heroine to bear the separation.  She gets upset and utters these words to him.  கருவி வானம் (1) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – மின்னல் இடி முதலிய தொகுதிகளையுடைய மேகங்கள்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  மாலையும் – உம்மை இழிவு சிறப்பு, உடைத்தோ – ஓகாரம் வினா, நாடே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  கருவி – கருவி தொகுதி (தொல்காப்பியம், உரியியல் 58).

Meanings:   கருவி வானம் – clouds with thunder and lightning, கார் சிறந்து – rainy season is flourishing, ஆர்ப்ப – creating uproars, பருவம் செய்தன – have blossomed, பைங்கொடி – green vines, முல்லை – jasmine flowers, பல் ஆன் – many cows, கோவலர் – cattle herders, படலைக் கூட்டும் – adding leaves, அன்பு இல் மாலையும் உடைத்தோ – are there evenings which do not have any kindness, அன்பு இல் பாண – oh bard with no kindness, அவர் சென்ற நாடே – in the country he went to

ஐங்குறுநூறு 477, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவன் பாணனிடம் சொன்னது
பனி மலர் நெடுங்கண் பசலை பாயத்,
துனி மலி துயரமொடு அரும் படர் உழப்போள்
கையறு நெஞ்சிற்கு உயவுத் துணையாகச்,
சிறு வரைத் தங்குவையாயின்,
காண்குவை மன்னால் பாண, எம் தேரே.

Ainkurunūru 477, Pēyanār, Mullai Thinai – What the hero said to the bard
Oh bard!
If you stay there for a little while
and be a comforting companion to
her, the one who suffers great pain
with a helpless heart and spreading
pallor in her moist, flower-like, large
eyes, you will see my chariot, for sure.

Notes:  The hero requests his bard to carry a message to the distraught heroine and be of comfort to her, until her arrives.   இலக்கணக் குறிப்பு:  காண்குவை – முன்னிலை ஒருமை வினைமுற்று, மன்னால் – மன் ஒழியிசை, ஆல் – அசைநிலை,, தேரே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive. மன் – கழிவே ஆக்கம் ஒழியிசைக் கிளவி என்று அம் மூன்று என்ப மன்னைச் சொல்லே (தொல்காப்பியம், இடையியல் 4).

Meanings:    பனி மலர் நெடுங்கண் – cool flower-like large eyes, பசலை பாய – pallor spreads, துனி மலி துயரமொடு – with great sorrow, அரும் படர் உழப்போள் – the young woman who suffers great pain, கையறு நெஞ்சிற்கு – to her helpless heart, உயவுத் துணையாக – as a companion to comfort, சிறு வரைத் தங்குவை யாயின் – if you can stay for a little bit, காண்குவை மன்னால் – you will see, பாண – oh bard, எம் தேரே – my chariot

ஐங்குறுநூறு 478, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவன் பாணனிடம் சொன்னது
நீடினம் என்று கொடுமை தூற்றி
வாடிய நுதலள் ஆகிப் பிறிது நினைந்து,
யாம் வெங்காதலி நோய் மிகச் சாஅய்ச்
சொல்லியது உரைமதி நீயே,
முல்லை நல்யாழ்ப் பாண, மற்று எமக்கே.

Ainkurunūru 478, Pēyanār, Mullai Thinai – What the hero said to the bard
Oh bard of the fine yāzh
on which you play mullai tunes!
My desired lover who has grown
thin with a faded brow and great
pain, has complained about my
delay and cruelty, because she
thinks otherwise of me.  Tell me
about it.

Notes:  The hero utters these words to the bard who brings a message from the heroine.  இலக்கணக் குறிப்பு:  உரைமதி – மதி முன்னிலையசை, an expletive of the second person, மற்று – அசைநிலை, an expletive, எமக்கே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  மதி – மியா இக மோ மதி இகும் சின் என்னும் ஆவயின் ஆறும் முன்னிலை அசைச்சொல் (தொல்காப்பியம்.  சொல்லதிகாரம்.  இடையியல் 26).

Meanings:   நீடினம் என்று – since I have delayed, கொடுமை – cruelty, தூற்றி – blamed, complained, வாடிய நுதலள் ஆகி – with faded brow, பிறிது நினைந்து – thinking otherwise of me, யாம் வெங்காதலி – my desired lover, நோய் மிகச் சாஅய்ச் சொல்லியது – what she said when she became thin and suffered, உரைமதி – tell it, நீயே – you, முல்லை நல்யாழ்ப் பாண – oh bard who plays mullai tunes on his fine lute, மற்று எமக்கே – about it to me

ஐங்குறுநூறு 479, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவன் பாணனிடம் சொன்னது
சொல்லுமதி பாண, சொல்லுதோறும் இனிய,
நாடு இடை விலங்கிய எம்வயின், நாள்தொறும்
அரும்பனி கலந்த அருள் இல் வாடை
தனிமை எள்ளும் பொழுதில்,
பனி மலர்க் கண்ணி கூறியது எமக்கே.

Ainkurunūru 479, Pēyanār, Mullai Thinai – What the hero said to the messenger bard
Say it oh bard,
to me who has moved
to another country, passing
through blocking countries,
where the ruthless northern
wind, mixed with harsh dew,
mocks my loneliness.

Tell me what the young
woman with cool, flower-like
eyes said. What you say is
sweet, whenever you say it.

Notes:  The hero utters these words to the bard who brings a message from the heroine.  நாடு இடை விலங்கிய (2) – ஒளவை துரைசாமி உரை – தலைவன் வந்திருக்கும் நாட்டுக்கும் அவனுடைய நாட்டுக்கும் இடையே பல நாடுகளைக் கடந்து வந்தமை கூறியது.  இலக்கணக் குறிப்பு:  சொல்லுமதி – மதி முன்னிலையசை, an expletive of the second person, எமக்கே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  மதி – மியா இக மோ மதி இகும் சின் என்னும் ஆவயின் ஆறும் முன்னிலை அசைச்சொல் (தொல்காப்பியம்.  சொல்லதிகாரம்.  இடையியல் 26).

Meanings:   சொல்லுமதி பாண – tell me oh bard, சொல்லுதோறும் – whenever you say, இனிய – it is sweet, நாடு இடை விலங்கிய எம்வயின் – to me who moved away to another country passing blocking countries, நாள்தொறும் – every day, அரும் பனி கலந்த – mixed with harsh dew, அருள் இல் வாடை – northern wind with no pity, தனிமை எள்ளும் பொழுதில் – when it mocks my loneliness, பனி மலர்க் கண்ணி – the young woman with cool flower-like eyes, the young woman with moist flower-like eyes, கூறியது – what she said, எமக்கே – to me

ஐங்குறுநூறு 480, பேயனார், முல்லைத் திணை – பாணன் தலைவனிடம் சொன்னது
நினக்கு யாம் பாணரும் அல்லேம், எமக்கு
நீயுங் குருசிலை யல்லை மாதோ,
நின் வெங்காதலி தனி மனைப் புலம்பி,
ஈரிதழ் உண்கண் உகுத்த
பூசல் கேட்டும், அருளாதோயே.

Ainkurunūru 480, Pēyanār, Mullai Thinai – What the angry bard said to the hero
You who has not been gracious,
despite knowing that your
desirable wife laments alone at
home, and her kohl-lined eyes
with moist eyelids shed tears!

I am no longer your bard
and you are no longer my lord.

Notes:  The bard who carries a message from the heroine to the hero is upset that the hero has not returned to the heroine.  He utters these words.  தொல், பொருளியல் 45 – வாயிற் கிளவி வெளிப்படக் கிளத்தல் தாவின்று உரிய தத்தங் கூற்றே.  இலக்கணக் குறிப்பு:  யாம் – தன்மைப் பன்மை, first person plural, எமக்கு – தன்மைப் பன்மை, first person plural, குருசிலை – ஐகாரம் அசைநிலை, an expletive, மாதோ – மாது, ஓ அசை நிலைகள், expletives, அருளாதோயே – முன்னிலை விளி, ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   நினக்கு யாம் பாணரும் அல்லேம் – I am not your bard, எமக்கு நீயும் குருசிலை அல்லை மாதோ – to me you are not my lord, நின் வெங்காதலி – your desired beloved, தனி மனைப் புலம்பி – laments alone in her house, ஈர் இதழ் – wet eyelids, உண்கண் – kohl-rimmed eyes, உகுத்த – shed, பூசல் கேட்டும் அருளாதோயே – you who is not gracious even after you heard her suffering

தேர் வியங்கொண்ட பத்து – Ten to Urge on the Chariot

Poems 481 – 490 are ‘தேர் வியங்கொண்ட பத்து’ which means ‘Ten to Urge on the Chariot’.  The hero has been relieved of his war duties and he is heading home.  These poems are uttered by the hero to his charioteer.

ஐங்குறுநூறு 481, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவன் தேர்ப்பாகனிடம் சொன்னது
சாய் இறைப் பணைத்தோள் அவ்வரி அல்குல்
சேய் இழை மாதரை உள்ளி நோய் விட,
முள் இட்டு ஊர்மதி வலவ, நின்
புள் இயல் கலிமாப் பூண்ட தேரே.

Ainkurunūru 481, Pēyanār, Mullai Thinai – What the hero said to the charioteer
Ride on, oh charioteer!
Ride your chariot yoked to
proud horses, as swift as birds
in flight, using your sharp goad,
so that I may end my love
sickness, thinking of the pretty
woman wearing lovely jewels,
her delicate arms like bamboo,
her loins with beautiful lines.

Notes:  The hero is returning home after finishing his work.  He utters these words to his charioteer.   இலக்கணக் குறிப்பு:  பணைத்தோள் – உவமைத்தொகை, ஊர்மதி – மதி – முன்னிலையசை, an expletive of the second person, வலவ – விளி, தேரே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  மதி – மியா இக மோ மதி இகும் சின் என்னும் ஆவயின் ஆறும் முன்னிலை அசைச்சொல் (தொல்காப்பியம்.  சொல்லதிகாரம்.  இடையியல் 26).

Meanings:   சாய் – curved, delicate, இறை – joints, பணைத்தோள் – thick arms, bamboo-like arms, அவ்வரி அல்குல் – loins with pretty lines, சேய் இழை – perfect jewels, red jewels, மாதரை – the beautiful woman, உள்ளி – thinking, நோய் விட – for my disease to end, முள் இட்டு – use your goad with a sharp end, ஊர்மதி வலவ – ride oh charioteer, நின் – your, புள் இயல் – bird like, கலிமாப் பூண்ட தேரே – the chariot to which proud horses are yoked

ஐங்குறுநூறு 482, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவன் தேர்ப்பாகனிடம் சொன்னது
தெரியிழை அரிவைக்குப் பெரு விருந்தாக,
வல் விரைத்து கடவுமதி பாக, வெள்வேல்
வென்று அடு தானை வேந்தனொடு
நாளிடைச் சேப்பின், ஊழியின் நெடிதே.

Ainkurunūru 482, Pēyanār, Mullai Thinai – What the hero said to the charioteer
Ride with haste, oh charioteer,
so that I may be a special guest
to the woman with chosen jewels!

Even if I delay by a day staying
with our king who won with his
army bearing victorious spears,
it will seem like it is longer than
an eon.

Notes:  The hero is returning home after finishing his work.  He utters these words to his charioteer.  ஊழியின் நெடிதே (4) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – ஊழிக் காலத்தின் அளவு நீளிதாய்த் தோன்றும், ஒளவை துரைசாமி உரை – ஊழியினும் நெடிதாய்த் தோன்றுதலின்,  உ. வே. சாமிநாதையர் உரை – ஊழிக்காலத்தினும் நீண்ட தன்மையுடையது,  அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – ஊழினும் நெடிதாக.  இலக்கணக் குறிப்பு:  தெரியிழை – வினைத்தொகை, கடவுமதி – மதி முன்னிலையசை, an expletive of the second person, பாக – விளி, ஊழியின் – இன் உறழ்ச்சிப் பொருள் தந்தது, நெடிதே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  மதி – மியா இக மோ மதி இகும் சின் என்னும் ஆவயின் ஆறும் முன்னிலை அசைச்சொல் (தொல்காப்பியம்.  சொல்லதிகாரம்.  இடையியல் 26).  வெள்வேல் – ஒளவை துரைசாமி உரை (ஐங்குறுநூறு 379வது பாடலின் உரை) – விளக்கம் மிக்க வென்றி தரும் வேல்.  வடித்துக் கூரிதாக்கி நெய் தடவப் பெற்றமையின் வெள்வேல் எனப்பட்டது.  வெள்வேல் வென்று அடு தானை வேந்தனொடு – ஒளவை துரைசாமி உரை – வெள்ளிய வேலேந்தி எதிர்த்தோரை வஞ்சியாது வெல்லுகின்ற தானையையுடைய அரசனோடு, அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – வெள்ளிய வேலைத் தாங்கிப் பகைவரைக் கொன்றழிக்கும் தானையை உடைய வேந்தனொடு, பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – வெள்ளிய வேலேந்திய பகைவரை வஞ்சியாது எதிர் நின்று வெல்லும் நால்வகைப் படையினையும் உடைய நம் முடி மன்னனோடு.

Meanings:   தெரி இழை அரிவைக்கு – to the young woman wearing chosen jewels, பெரு விருந்தாக – as a great guest, வல் விரைத்து கடவுமதி பாக – ride very fast oh charioteer, வெள்வேல் – bright spears, victorious spears, வென்று – win, அடு – battle, தானை – army, வேந்தனொடு நாளிடைச் சேப்பின் – if I stay even a day with the king on our way, ஊழியின் நெடிதே – it is longer than an eon, it is as long as an eon

ஐங்குறுநூறு 483, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவன் தேர்ப்பாகனிடம் சொன்னது
ஆறு வனப்பு எய்த அலர் தாயினவே,
வேந்து விட்டனனே, மா விரைந்தனவே,
முன்னுறக் கடவுமதி பாக,
நன்னுதல் அரிவை தன்னலம் பெறவே.

Ainkurunūru 483, Pēyanār, Mullai Thinai – What the hero said to the charioteer
Ride with haste, oh charioteer,
with your swift horses,
so that the young woman
with a beautiful forehead
can regain her beauty.

The path has attained beauty
with abundant flowers,
and the king has released me.

Notes:  The hero is returning home after finishing his work.  He utters these words to his charioteer.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கடவுமதி  – மதி முன்னிலையசை, an expletive of the second person, பெறவே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  மதி – மியா இக மோ மதி இகும் சின் என்னும் ஆவயின் ஆறும் முன்னிலை அசைச்சொல் (தொல்காப்பியம்.  சொல்லதிகாரம்.  இடையியல் 26).

Meanings:   ஆறு – path, வனப்பு எய்த – to attain beauty, அலர் தாயினவே – the flowers have dropped and spread, வேந்து விட்டனனே – the king has released us, மா விரைந்தனவே – the horses run fast, முன்னுறக் கடவுமதி பாக – ride them fast oh charioteer, நன்னுதல் அரிவை – the young woman with a fine forehead, தன் நலம் பெறவே – for her to get her beauty back

ஐங்குறுநூறு 484, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவன் தேர்ப்பாகனிடம் சொன்னது
வேனில் நீங்கக் கார் மழை தலைஇக்
காடு கவின் கொண்டன்று பொழுது, பாடு சிறந்து
கடியக் கடவுமதி பாக,
நெடிய நீடினம் நேரிழை மறந்தே.

Ainkurunūru 484, Pēyanār, Mullai Thinai – What the hero said to the charioteer
Ride very fast, oh charioteer,
fitting your pride!
Monsoon rains have poured.
Summer has ended and the
forest has become beautiful.

I have been away for too long
forgetting my wife with fine jewels.

Notes:  The hero is returning home after finishing his work.  He utters these words to his charioteer.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கடிய – கடி என்னும் உரிச்சொல்லடியாகப் பிறந்த வினையெச்சம், கடவுமதி – மதி முன்னிலையசை, an expletive of the second person, தலைஇ – அளபெடை, நீடினம் – தன்மைப் பன்மை வினைமுற்று – first person plural verb ending, நேரிழை – அன்மொழித்தொகை, மறந்தே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  மதி – மியா இக மோ மதி இகும் சின் என்னும் ஆவயின் ஆறும் முன்னிலை அசைச்சொல் (தொல்காப்பியம்.  சொல்லதிகாரம்.  இடையியல் 26).  கடி – கடி என் கிளவி வரைவே கூர்மை காப்பே புதுமை விரைவே விளக்கம் மிகுதி சிறப்பே அச்சம் முன்தேற்று ஆயீர் ஐந்தும் மெய்ப்படத் தோன்றும் பொருட்டு ஆகும்மே (தொல்காப்பியம், உரியியல் 87)

Meanings:   வேனில் நீங்க – as summer ended, கார் மழை தலைஇ – and rains have poured, காடு கவின் கொண்டன்று பொழுது – the forest has become beautiful now, பாடு சிறந்து – fitting your work pride, excelling, கடியக் கடவுமதி பாக – ride fast oh charioteer, நெடிய நீடினம் – I have delayed for a long time, நேரிழை மறந்தே – forgetting the woman with fine jewels

ஐங்குறுநூறு 485, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவன் தேர்ப்பாகனிடம் சொன்னது
அரும் படர் அவலம் அவளும் தீரப்,
பெருந்தோள் நலம்வர யாமும் முயங்க,
ஏமதி வலவ தேரே,
மா மருண்டு உகளும் மலர் அணிப் புறவே.

Ainkurunūru 485, Pēyanār, Mullai Thinai – What the hero said to the charioteer
Ride on, oh charioteer, through
the forest adorned with flowers,
where startled deer leap away in fear,
so that her deep distress can end,
and I can embrace her large arms
which can regain their beauty.

Notes:  The hero is returning home after finishing his work.  He utters these words to his charioteer.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அவளும் – உம்மை இறந்தது தழுவியது, ஏமதி – ஏவுமதி என்பது ஏமதி ஆயிற்று, மதி முன்னிலையசை, an expletive of the second person, புறவே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  மதி – மியா இக மோ மதி இகும் சின் என்னும் ஆவயின் ஆறும் முன்னிலை அசைச்சொல் (தொல்காப்பியம்.  சொல்லதிகாரம்.  இடையியல் 26).

Meanings:   அரும் படர் அவலம் அவளும் தீர – for her deeply spread distress to end, பெருந்தோள் நலம்வர – for her large arms to become beautiful, யாமும் முயங்க – for me to embrace her, ஏமதி வலவ தேரே – ride the chariot oh charioteer, மா மருண்டு உகளும் – deer are confused and they leap away, மலர் அணி புறவே – forest adorned with flowers

ஐங்குறுநூறு 486, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவன் தேர்ப்பாகனிடம் சொன்னது
பெரும் புன் மாலை ஆனாது நினைஇ,
அரும் படர் உழத்தல் யாவது, என்றும்
புல்லி ஆற்றாப் புரையோள் காண,
வள்பு தெரிந்து ஊர்மதி, நின்
புள் இயல் கலி மாப் பூண்ட தேரே.

Ainkurunūru 486, Pēyanār, Mullai Thinai – What the hero said to the charioteer
Ride on, oh charioteer,
using your whip on your proud
horses, as swift as birds,
for me to see my esteemed woman
who is constantly thinking about
me in the painful evening hours.

How can she endure this sorrow,
she who was not satisfied even with
my daily embraces?

Notes:  The hero is returning home after finishing his work.  He utters these words to his charioteer.  இலக்கணக் குறிப்பு:  நினைஇ – அளபெடை, ஊர்மதி – மதி முன்னிலையசை, an expletive of the second person, வலவ – விளி, an address, தேரே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  மதி – மியா இக மோ மதி இகும் சின் என்னும் ஆவயின் ஆறும் முன்னிலை அசைச்சொல் (தொல்காப்பியம்.  சொல்லதிகாரம்.  இடையியல் 26).

Meanings:   பெரும் புன் மாலை – very sad evening time, ஆனாது – constantly, without a break, நினைஇ – thinking, அரும் படர் – great sorrow, உழத்தல் யாவது – how could she endure sorrow, என்றும் – every day, புல்லி ஆற்றா – not satisfied with embraces, புரையோள் காண – to see the esteemed woman, வள்பு தெரிந்து – know your whip, use your whip, ஊர்மதி வலவ – ride oh charioteer, நின் புள் இயல் கலி மாப் பூண்ட தேரே – your bird-like proud horses tied chariot

ஐங்குறுநூறு 487, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவன் தேர்ப்பாகனிடம் சொன்னது
இது மன் பிரிந்தோர் உள்ளும் பொழுதே,
செறி தொடி உள்ளம் உவப்ப,
மதியுடை வலவ, ஏமதி தேரே.

Ainkurunūru 487, Pēyanār, Mullai Thinai – What the hero said to the charioteer
Ride your chariot,
oh intelligent charioteer,
so that we can make her happy,
the woman with stacked bangles.

Those separated brood at this time.

Notes:  The hero is returning home after finishing his work.  He utters these words to his charioteer.  இலக்கணக் குறிப்பு:  மன் – ஒழியிசைப் பொருளில் வந்த இடைச்சொல், பொழுதே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, செறி தொடி – அன்மொழித்தொகை, ஏமதி – ஏவுமதி என்பது ஏமதி ஆயிற்று, மதி முன்னிலையசை, an expletive of the second person, தேரே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  மதி – மியா இக மோ மதி இகும் சின் என்னும் ஆவயின் ஆறும் முன்னிலை அசைச்சொல் (தொல்காப்பியம்.  சொல்லதிகாரம்.  இடையியல் 26).  மன் – கழிவே ஆக்கம் ஒழியிசைக் கிளவி என்று அம் மூன்று என்ப மன்னைச் சொல்லே (தொல்காப்பியம், இடையியல் 4).

Meanings:   இது மன் பிரிந்தோர் உள்ளும் பொழுதே – this is the time for those separated to brood, செறி தொடி – tight bangles, stacked bangles, உள்ளம் உவப்ப – heart to be happy, மதியுடை வலவ – oh intelligent charioteer, ஏமதி தேரே – ride the chariot

ஐங்குறுநூறு 488, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவன் தேர்ப்பாகனிடம் சொன்னது
கருவி வானம் பெயல் தொடங்கின்றே,
பெருவிறல் காதலி கருதும் பொழுதே,
விரி உளை நன் மாப் பூட்டிப்
பருவரல் தீரக் கடவுமதி தேரே.

Ainkurunūru 488, Pēyanār, Mullai Thinai – What the hero said to the charioteer
Ride fast, oh charioteer,
with horses donning wide
tufts, hitched to your chariot,
to end the sorrow of my
greatly victorious lover, as she
thinks about me, when the
rains have started to come
down with lightning and thunder.

Notes:  The hero is returning home after finishing his work.  He utters these words to his charioteer.  கருவி வானம் (1) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – மின்னல் இடி முதலிய தொகுதிகளையுடைய மேகங்கள்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  தொடங்கின்றே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, பொழுதே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, கடவுமதி – மதி முன்னிலையசை, an expletive of the second person, தேரே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  மதி – மியா இக மோ மதி இகும் சின் என்னும் ஆவயின் ஆறும் முன்னிலை அசைச்சொல் (தொல்காப்பியம்.  சொல்லதிகாரம்.  இடையியல் 26).  கருவி – கருவி தொகுதி (தொல்காப்பியம், உரியியல் 58).

Meanings:   கருவி வானம் – the clouds with thunder and lightning, பெயல் தொடங்கின்றே – have started to rain, பெருவிறல் காதலி – greatly victorious lover, greatly beautiful lover, கருதும் பொழுதே – when she thinks (about me), விரி உளை – wide tufts, wide mane, நன் மாப் பூட்டி – fine horses tied (to the chariot), பருவரல் தீர – for sorrow to end, கடவுமதி தேரே – ride the chariot fast (oh charioteer)

ஐங்குறுநூறு 489, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவன் தேர்ப்பாகனிடம் சொன்னது
அம் சிறை வண்டின் அரியினம் மொய்ப்ப,
மென்புல முல்லை மலரும் மாலைப்,
பையுள் நெஞ்சின் தையல் உவப்ப,
நுண் புரி வண் கயிறு இயக்கி, நின்
வண் பரி நெடுந்தேர் கடவுமதி விரைந்தே.

Ainkurunūru 489, Pēyanār, Mullai Thinai – What the hero said to the charioteer
Ride your tall chariot in haste,
oh charioteer, urging your sturdy
horses with finely twisted, strong
ropes,
so that my woman who is with a sad
heart can be happy at this evening
time, when mullai flowers in the
forest blossom and hordes of lovely
bees with pretty wings buzz on them.

Notes:  இலக்கணக் குறிப்பு:  கடவுமதி – மதி முன்னிலையசை, an expletive of the second person, விரைந்தே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  மதி – மியா இக மோ மதி இகும் சின் என்னும் ஆவயின் ஆறும் முன்னிலை அசைச்சொல் (தொல்காப்பியம்.  சொல்லதிகாரம்.  இடையியல் 26).  வண்டின் அரியினம் (1) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – வண்டின் அழகிய இனங்கள், பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை, அகநானூறு 223ம் பாடலில், அரியினம் கடுக்கும் – தும்பியாகிய வண்டின் கூட்டங்கள்.

Meanings:   அம் சிறை வண்டின் – of beautifully winged bees, அரியினம் மொய்ப்ப – beautiful hordes swarm, மென்புல முல்லை – jasmine flowers from the woodland, மலரும் மாலை – blooming time, blooming evening time, பையுள் நெஞ்சின் – with a sad heart, தையல் – young woman, உவப்ப – to become happy, நுண் புரி – finely twisted, வண் கயிறு இயக்கி – using strong ropes (reins), நின் வண் பரி – your sturdy horses, நெடுந்தேர் கடவுமதி விரைந்தே – ride your tall chariot in haste oh charioteer

ஐங்குறுநூறு 490, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவன் தேர்ப்பாகனிடம் சொன்னது
அம் தீம் கிளவி தான் தர எம் வயின்
வந்தன்று மாதோ காரே, ஆவயின்
ஆய்தொடி அரும் படர் தீர,
ஆய் மணி நெடுந்தேர் கடவுமதி விரைந்தே.

Ainkurunūru 490, Pēyanār, Mullai Thinai – What the hero said to the charioteer
Ride fast your tall chariot with
beautiful bells, oh charioteer,
to end the great distress of my
woman wearing pretty bangles!
Rainy season has arrived to bring
her of beautiful, sweet words to me.

Notes:  The hero is returning home after finishing his work.  He utters these words to his charioteer.  இலக்கணக் குறிப்பு:  மாதோ – மாது, ஓ – அசை நிலைகள், expletives, காரே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, அம் தீம் கிளவி – அன்மொழித்தொகை, ஆய்தொடி – அன்மொழித்தொகை, கடவுமதி – மதி முன்னிலையசை, an expletive of the second person, விரைந்தே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  மதி – மியா இக மோ மதி இகும் சின் என்னும் ஆவயின் ஆறும் முன்னிலை அசைச்சொல் (தொல்காப்பியம்.  சொல்லதிகாரம்.  இடையியல் 26).

Meanings:   அம் தீம் கிளவி – the woman of beautiful sweet words, தான் தர – to give, எம் வயின் – to me, வந்தன்று மாதோ – it came, காரே – the rains, ஆவயின் – at this time, ஆய்தொடி – the woman wearing beautiful bangles, the woman wearing chosen bangles, அரும் படர் தீர – great sorrow to end, ஆய் மணி – beautiful bells, நெடுந்தேர் கடவுமதி விரைந்தே – ride fast your tall chariot

வரவுச் சிறப்பு உரைத்த பத்து – Ten on Celebration of Return

Poems 491 – 500 are ‘வரவுச் சிறப்பு உரைத்த பத்து’ which means, ‘Ten on Celebration of Return’.   The hero’s return is the reason for joyous celebrations.

ஐங்குறுநூறு 491, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவன் தலைவியிடம் சொன்னது
கார் எதிர் காலை யாம், ஓவின்று நலிய,
நொந்து நொந்து உயவும் உள்ளமொடு,
வந்தனெம் மடந்தை, நின் ஏர் தர விரைந்தே.

Ainkurunūru 491, Pēyanār, Mullai Thinai – What the hero said to the heroine
I have come here fast,
oh young woman,
to give back your beauty.
I suffered unceasingly
during the rainy season,
pained again and again
with a sad heart.

Notes:  The hero returns home.  He utters these words with joy to the heroine.   இலக்கணக் குறிப்பு:  ஓவின்று – இன்றி என்னும் எச்சம் செய்யுள் விகாரத்தால் இன்று ஆயிற்று, நொந்து நொந்து – அடுக்கு இடைவிடாமைப் பொருட்டு, வந்தனெம் – தன்மைப் பன்மை, first person plural, மடந்தை – அண்மை விளி, விரைந்தே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings: கார் எதிர் காலை – during the rainy season, யாம் – me, ஓவு இன்று – without a break, நலிய – with sadness, நொந்து நொந்து உயவும் உள்ளமொடு – very painful sad heart, வந்தனெம் மடந்தை – I came here oh young woman, நின் ஏர் தர – to give back your beauty, விரைந்தே – with speed

ஐங்குறுநூறு 492, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவன் தலைவியிடம் சொன்னது
நின்னே போலும் மஞ்ஞை ஆல, நின்
நன்னுதல் நாறும் முல்லை மலர,
நின்னே போல மா மருண்டு நோக்க,
நின்னே உள்ளி வந்தனென்
நன்னுதல் அரிவை, காரினும் விரைந்தே.

Ainkurunūru 492, Pēyanār, Mullai Thinai – What the hero said to the heroine
Like you, peacocks dance
and deer look bewildered.
Mullai flowers have blossomed
with the fragrance of your lovely
forehead.

Oh young woman with a fine
forehead!
I came here, thinking about you,
faster than the rain clouds.

Notes:  The hero returns home.  He utters these words with joy to the heroine.  இலக்கணக் குறிப்பு:  அரிவை – விளி, an address, ஏகாரம் – முன் இரண்டும் தேற்றம், பின்னது பிரிநிலை, implying exclusion, காரினும் – உம்மை உயர்வு சிறப்பு, விரைந்தே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive.  காரினும் (5) – ஒளவை துரைசாமி உரை – கார்ப் பருவத்தின் தொடக்கத்தே வருகின்றான் ஆகலின் காரினும் விரைந்து என்றும் கூறினான், அ. தட்சிணாமூர்த்தி உரை – கார்மேகத்தினும்.  குறுந்தொகை 323 – பசு முகைத் தாது நாறும் நறுநுதல் அரிவை.

Meanings:    நின்னே போலும் – like you, மஞ்ஞை ஆல – peacocks dance, நின் நன்னுதல் (நல் +நுதல்) நாறும் முல்லை மலர – mullai flowers have opened with the fragrance of your fine forehead, நின்னே போல மா மருண்டு நோக்க – deer have bewildered looks like you, நின்னே உள்ளி வந்தனென் – I came here thinking about you, நன்னுதல் அரிவை – oh young woman with a fine forehead, காரினும் விரைந்தே – faster than the rain clouds

ஐங்குறுநூறு 493, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவன் தலைவியிடம் சொன்னது
ஏறு முரண் சிறப்ப, ஏறு எதிர் இரங்க,
மாதர் மான் பிணை மறியொடு மறுகக்,
கார் தொடங்கின்றே காலை,
நேர் இறை முன்கை, நின் உள்ளி யாம் வரவே.

Ainkurunūru 493, Pēyanār, Mullai Thinai – What the hero said to the heroine
In this rainy season when
bulls fight with each other
and thunder roars in response,
and a handsome stag romps
around with his doe and fawn,
I thought about you and came,
oh woman with pretty forearms!

Notes:  The hero returns home.  He utters these words with joy to the heroine.  ஏறு முரண் சிறப்ப ஏறு எதிர் இரங்க (1) – ஒளவை துரைசாமி உரை – ஏறு முன்னது ஆனேறும் பின்னது இடியேறுமாம்.  ஏறுகள் மாறுபாடு மிக்குச் சிலைக்க, அவற்றிற்கு எதிராக விசும்பில் இடியேறு முழங்க.  இடியொலி கேட்டு அச்சுற்ற ஏற்றினம் குளிர் மிகுதியால் முரண் மிக்குச் சிலைத்தலின், ஏறு முரண் சிறப்ப என்றார்.  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – முரண் சிறந்து நின்ற ஆனேற்றுக்கும் தனக்கும் ஏறு என்னும் பெயர் பொதுவாகலினாலும் நிற்றலானும் இடியேறு அவ்வானேற்றின் எதிர் முழங்கிற்று எனத் தற்குறிபேற்றமாக ஓதினர்.  மாதர் (2) – ஒளவை துரைசாமி உரை – காதல், உ. வே. சாமிநாதையர் உரை – அழகிய, பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – அழகிய.  இலக்கணக் குறிப்பு:  தொடங்கின்றே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, நேர் இறை முன்கை – அன்மொழித்தொகை, யாம் – தன்மைப் பன்மை, first person plural, வரவே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   ஏறு முரண் சிறப்ப – bulls fought with each other, ஏறு எதிர் இரங்க – thunder roared in response, மாதர் – beautiful, மான் – stag, பிணை – female deer, doe, மறியொடு – with fawn, மறுக – romp around, play, கார் தொடங்கின்றே காலை – when rainy season has started, நேர் இறை முன் கை – woman with beautiful straight forearms, நின் உள்ளியாம் வரவே – I thought about you and came

ஐங்குறுநூறு 494, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவன் தலைவியிடம் சொன்னது
வண்டு தாது ஊதத், தேரை தெவிட்டத்,
தண் கமழ் புறவின் முல்லை மலர,
இன்புறுத்தன்று பொழுதே,
நின் குறி வாய்த்தனம், தீர்க இனி படரே.

Ainkurunūru 494, Pēyanār, Mullai Thinai – What the hero said to the heroine
Bees feed on flower pollen
and toads croak
in the cool, fragrant woodland
where mullai flowers bloom.
The season has brought pleasure.

I have returned home on time.
Get rid of your sorrow now.

Notes:  The hero returns home.  He utters these words with joy to the heroine.  இலக்கணக் குறிப்பு:  பொழுதே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, படரே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   வண்டு தாது ஊத – bees buzz around pollen, தேரை தெவிட்ட – toads croak/chirp, தண் கமழ் புறவின் – in the cool fragrant woodland, முல்லை மலர – jasmine blooms, இன்புறுத்தன்று பொழுதே – the season has brought pleasure, நின் குறி வாய்த்தனம் – I am here when you asked me to be here, தீர்க இனி படரே – may your sorrow end

ஐங்குறுநூறு 495, பேயனார், முல்லைத் திணை – தலைவன் தலைவியிடம் சொன்னது
செந்நில மருங்கில் பல் மலர் தாஅய்ப்,
புலம்பு தீர்ந்து இனியவாயின புறவே,
பின்னிருங் கூந்தல் நன்னலம் புனைய,
உள்ளுதொறும் கலிழும் நெஞ்சமொடு,
முள் எயிற்று அரிவை, யாம் வந்தமாறே.

Ainkurunūru 495, Pēyanār, Mullai Thinai – What the hero said to the heroine
The forest lands with red soil,
where many flowers have spread
have become sweet, ending my
loneliness, since I have returned.

Oh young woman with sharp teeth!
I came here with an anxious heart,
thinking about beautifully
decorating your braided, dark hair.

Notes:  The hero returns home.  He utters these words with joy to the heroine.  The forest which caused him sorrow when he went there became sweet when he returned.  There is another version with line 5 being, முள் எயிற்று அரிவை யாம் வந்தவாறே (வந்த ஆறே).  வந்தமாறே (5) –  ஒளவை துரைசாமி உரை – வந்தமையால், தி. சதாசிவ ஐயர் உரை – யான் வந்த காரணம்.  இலக்கணக் குறிப்பு:  தாஅய் – அளபெடை, அரிவை – அண்மை விளி, புறவே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, வந்தமாறே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, மாறு ஏதுப்பொருள் (காரணப் பொருள்) தரும் இடைச்சொல்.  புலம்பு – புலம்பே தனிமை (தொல்காப்பியம், உரியியல் 35).

Meanings:    செந்நில மருங்கில் – in the red land, பல் மலர் தாஅய் – many flowers have spread, புலம்பு தீர்ந்து – loneliness has ended, இனியவாயின – it became sweet, புறவே – forest, பின்னிருங் கூந்தல் – braided black hair, நன்னலம் புனைய – decorate it beautifully, உள்ளுதொறும் – whenever I think, கலிழும் நெஞ்சமொடு – with an anxious heart, with a crying heart, முள் எயிற்று அரிவை – oh young woman with sharp teeth, யாம் வந்தமாறே – since I have come, the reason for me coming, the path that I took

ஐங்குறுநூறு 496, பேயனார், முல்லைத் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
மா புதல் சேர, வரகு இணர் சிறப்ப,
மா மலை புலம்பக் கார் கலித்து அலைப்பப்,
பேரமர்க்கண்ணி, நின் பிரிந்து உறைநர்
தோள் துணையாக வந்தனர்,
போது அவிழ் கூந்தலும் பூ விரும்புகவே.

Ainkurunūru 496, Pēyanār, Mullai Thinai – What the heroine’s friend said to her
My friend with large, calm eyes!
Distressing rain falls with uproar,
causing deer to flee to the thickets,
and making the tall mountains with
flourishing millet to be lonely.

He has come back to be your partner
again.  May your hair without flowers
be decorated with flowers now.

Notes:  The heroine’s friend announces the arrival of the hero, to the heroine.  இலக்கணக் குறிப்பு:  சேர – செய என்னும் வாய்பாட்டு வினையெச்சம், சிறப்ப – செய என்னும் வாய்பாட்டு வினையெச்சம்,  அலைப்ப – செய என்னும் வாய்பாட்டு வினையெச்சம், விரும்புகவே – விரும்புக வியங்கோள் வினைமுற்று, ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.  புலம்பு – புலம்பே தனிமை (தொல்காப்பியம், உரியியல் 35).   போது அவிழ் கூந்தலும் பூ விரும்புகவே (5) – பொ.வே. சோமசுந்தரனார் உரை – மலர்ந்து மணம் பரப்புதற்குரிய நின்னுடைய வறுங்கூந்தல் அம்மலர்களை விரும்பி அணிவதாக, ஒளவை துரைசாமி உரை – பூக்களை விரும்பாது அவிழ்ந்துக் கிடந்த நின் கூந்தலில் அவற்றை விரும்பி அணிந்து புனைவாயாக, அ, தட்சிணாமூர்த்தி உரை -பூக்களை விரும்பாது வறிதே கிடந்த நின் கூந்தல் பண்டுபோல் பூக்களால் அழகு பெறுதலை விரும்புமாக.

Meanings:   மா புதல் சேர – deer runs to the bushes/thickets, வரகு – millet, இணர் சிறப்ப -clusters of grain flourish, மாமலை புலம்ப – tall mountains to be lonely, கார் – rains, கலித்து – with uproar, அலைப்ப – causing distress, பேரமர் கண்ணி – oh one with large calm eyes, நின் பிரிந்து – separated from you, உறைநர் – the man who lives in another place, தோள் துணையாக வந்தனர் – he has come to be your partner to your arms, போது அவிழ் – buds opening, கூந்தலும் – also your hair, பூ – flowers, விரும்புகவே – let it desire, may your hair desire the flowers

ஐங்குறுநூறு 497, பேயனார், முல்லைத் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
குறும் பல் கோதை கொன்றை மலர,
நெடுஞ்செம் புற்றம் ஈயல் பகர,
மாபசி மறுப்பக் கார் தொடங்கின்றே,
பேரியல் அரிவை, நின் உள்ளிப்
போர் வெங்குருசில் வந்தமாறே.

Ainkurunūru 497, Pēyanār, Mullai Thinai – What the heroine’s friend said to her
The kondrai flowers blossomed
into many short strands,
flying white ants have come out
of anthills,
and animals are refusing to eat
at the start of this rainy season.

Oh woman of excellent traits!
Thinking about you, the lord who
is desirous of battles has arrived.

Notes:  The heroine’s friend announces the arrival of the hero, to the heroine.   இலக்கணக் குறிப்பு:  புற்றம் – அம் சாரியை, தொடங்கின்றே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, வந்தமாறே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, மாறு ஏதுப்பொருள் (காரணப் பொருள்) தரும் இடைச்சொல்.

Meanings:   குறும் பல் கோதை – many short garlands, கொன்றை மலர – laburnum flowers bloom, Cassia fistula, நெடுஞ்செம் புற்றம் – tall red termite mounds, ஈயல் – white ants, பகர – send them out, மா பசி மறுப்ப – animals deny hunger, கார் தொடங்கின்றே – the rains have started, பேரியல் அரிவை – oh woman of great traits, நின் உள்ளி – thinking about you, போர் வெங்குருசில் – the lord who is desirous of battles, வந்தமாறே – since he has come

ஐங்குறுநூறு 498, பேயனார், முல்லைத் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
தோள் கவின் எய்தின, தொடி நிலை நின்றன,
நீள் வரி நெடுங்கண் வாள் வனப்பு உற்றன,
ஏந்து கோட்டு யானை வேந்து தொழில் விட்டென,
விரைசெலல் நெடுந்தேர் கடைஇ,
வரையக நாடன் வந்தமாறே.

Ainkurunūru 498, Pēyanār, Mullai Thinai – What the heroine’s friend said to her
Since the lord of the mountains
came back, riding his fast chariot,
after the king owning elephants
with lifted tusks released him from
his duties,
your arms have become beautiful,
your bangles have stayed in place,
and your large eyes with long lines
have regained their flashing beauty.

Notes:  The heroine’s friend utters these words to the heroine, after the hero’s arrival.  இலக்கணக் குறிப்பு:  கடைஇ – அளபெடை, வந்தமாறே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, மாறு ஏதுப்பொருள் (காரணப் பொருள்) தரும் இடைச்சொல்.

Meanings:   தோள் கவின் எய்தின – arms have attained beauty, தொடி நிலை நின்றன – bangles have stayed, நீள் வரி – long lines, நெடுங்கண் – long eyes, வாள் வனப்பு உற்றன – have become bright, ஏந்து கோட்டு யானை – raised tusked elephants, வேந்து தொழில் விட்டென – since he was released from the king’s business, விரை செலல் – riding rapidly (செலல் – இடைக்குறை), நெடுந்தேர் கடைஇ – riding his tall chariot, வரையக நாடன் வந்தமாறே – since the lord of the mountainous country has come

ஐங்குறுநூறு 499, பேயனார், முல்லைத் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
பிடவம் மலரத், தளவம் நனையக்,
கார் கவின் கொண்ட கானம் காணின்,
வருந்துவள் பெரிதென, அருந்தொழிற்கு அகலாது
வந்தனரால் நம் காதலர்,
அம் தீம் கிளவி, நின் ஆய் நலம் கொண்டே.

Ainkurunūru 499, Pēyanār, Mullai Thinai – What the heroine’s friend said to her
Oh woman of sweet words!
Thinking that you will be sad
on seeing the beautiful forest with
pidavam flowers and thalavam buds
in this rainy season, he came back
without doing his difficult work,
so that you can regain your fine beauty.

Notes:  The heroine’s friend announces the arrival of the hero, to the heroine.  இலக்கணக் குறிப்பு:  வந்தனரால் – ஆல் அசை நிலை, an expletive, அம் தீம் கிளவி – அன்மொழித்தொகை, கொண்டே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive.

Meanings:   பிடவம் மலர – pidavam flowers have blossomed, Randia Malabarica, தளவம் நனைய – with golden jasmine buds, செம்முல்லை, கார் – rains, கவின் கொண்ட கானம் – forest which has become beautiful, காணின் வருந்துவள் – she will be sad if she sees it, பெரிதென – greatly, அரும் தொழிற்கு – for the difficult business, அகலாது – not going, வந்தனரால் – he has come, நம் காதலர் – your lover, அம் தீம் கிளவி – oh woman of beautiful sweet words, நின் ஆய் நலம் கொண்டே – your fine beauty

ஐங்குறுநூறு 500, பேயனார், முல்லைத் திணை – தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
கொன்றைப் பூவின் பசந்த உண்கண்,
குன்றக நெடுஞ் சுனைக் குவளை போலத்
தொல் கவின் பெற்றன இவட்கே, வெல்போர்
வியன் நெடும் பாசறை நீடிய
வயமான் தோன்றல், நீ வந்தமாறே.

Ainkurunūru 500, Pēyanār, Mullai Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
Oh lord who is mighty like a tiger!
Since you returned after a long
stay from the wide, long battle camp
of victorious battles,
her eyes, kohl-rimmed, which had turned
pale like kondrai flowers, have regained
their beauty, like kuvalai flowers that
blossom in the wide mountain springs.

Notes:  The hero has come back from battle.  The heroine’s friend utters these words to him.  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – வயமான் தோன்றல் – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – பாடல் 304 – குதிரைகளை ஊர்தலில் வல்லவனான பெருமானே, பாடல் 500 – அரிமான் போன்ற ஆற்றல் மிக்க பெருமானே.  ஒளவை துரைசாமி உரை – பாடல் 304 – வலிமிக்க குதிரைகளையுடைய தலைவனே, பாடல் 500-5 – புலி போலும் ஆற்றலையுடைய தலைவ.  இலக்கணக் குறிப்பு:  பூவின் – இன் உவம உருபு, இவட்கே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, வந்தமாறே – ஏகாரம் அசை நிலை, an expletive, மாறு ஏதுப்பொருள் (காரணப் பொருள்) தரும் இடைச்சொல்.

Meanings:   கொன்றைப் பூவின் – like laburnum flowers, Cassia fistula, பசந்த உண்கண் – pale yellow kohl-rimmed eyes, குன்றக நெடுஞ்சுனைக் குவளை போல – like blue waterlilies from the long springs on the mountain, தொல் கவின் பெற்றன – they attained their prior beauty, இவட்கே – to her, வெல் போர் – victorious battles, வியன் நெடும் பாசறை – wide long battle camp, நீடிய – stayed there, delayed, வயமான் தோன்றல் – oh lord who is strong like a tiger (Avvai Duraisamy), oh lord who is strong like a lion (Po. Ve. Somasundaranar), நீ வந்தமாறே – since you came

Historical References in Ainkurunuru

தேனூர் (Poems – 54, 55, 57),   சோழர் (Poem – 56),   ஆமூர்  (Poem – 56),   இருப்பை (Poem – 58),   கழாஅர் (Poem – 61),  தொண்டி (Poems – 171 – 180)